Entoloma sinuatum es un hongo basidiomiceto de la familia Entolomataceae,[1] que se crece normalmente en suelos arcillosos y calizos, preferentemente en bosques de hayas, robles o mixtos, y alrededores. Es venenoso y se le conoce vulgarmente como seta engañosa o pérfido,[2] pues es muy confundible con algunas otras especies de hongos comestibles. Su basónimo es Agaricus sinuatus Pers., 1801.
A simple vista, el cuerpo fructífero de este hongo tiene una forma clásica de un hongo de campo, y puede llegar a medir hasta 19 cm de alto. Se constituye por un tronco semigrueso que sostiene el sombrerillo cuya cutícula presenta un color gris claro cremoso, aunque puede presentar coloraciones que van desde el marfil hasta el ocre. Un poco menos legible se pueden apreciar pequeñas fibrillas radiales. En los hongos jóvenes la estructura del cuerpo es incurvada —con el borde plegado hacia adentro—, pero después será plana y ondulada. Las láminas son de color blanco con tonos amarillentos o salmón, escotadas, libres y tupidas. Su carne es consistente y de color blanquecino, con una textura fibrosa. Tiene un olor harinoso[2] y agradable. mueren 100.000 personas por año
Este hongo es tóxico, y es una de las setas con más registros de envenenamiento por su consumo. Es muy fácil de confundir con otro tipo de hongos comestibles pues es muy parecido a otros miembros de su familia.
En la mayoría de los casos se presenta un cuadro de vómitos y diarrea intensa, así como enrojecimientos en algunos lugares del cuerpo. Incluyendo partes genitales y rostro
Entoloma sinuatum es un hongo basidiomiceto de la familia Entolomataceae, que se crece normalmente en suelos arcillosos y calizos, preferentemente en bosques de hayas, robles o mixtos, y alrededores. Es venenoso y se le conoce vulgarmente como seta engañosa o pérfido, pues es muy confundible con algunas otras especies de hongos comestibles. Su basónimo es Agaricus sinuatus Pers., 1801.
Entoloma lividum
Entoloma eulividum
Rhodophyllus sinuatus
pritrditev himenija: priraščen
bet: gol
Velika rdečelistka (znanstveno ime Entoloma sinuatum) je strupena goba iz rodu rdečelistk (Entoloma), razširjena v Evropi in Severni Ameriki.
Mlada velika rdečelistka je podobna majniški lepoglavki (Calocybe gambosa), vendar je od slednje opazno večja, in je v začetku bela ali siva ter polkrožne oblike. Klobuk premera 6–20 cm je izbočen in na robu malo podvihan, na površini pa je možno opaziti rahel srebrni sijaj. Pri starejših primerkih so značilnosti izrazitejše, poleg tega pa postane sivobele do okraste barve, včasih rahlo rjavkaste, rob klobuka pa postane zravnan ali vegast.
Bet je beli ali rahlo rumenkast, močan in polni, valjaste oblike, v dnišču zadebeljen, visok je od 6–12 cm in ima premer od 1-2,5 cm.
Pri trosovnici so lističi široko razmaknjeni in so najprej belorumeni, s sproščanjem trosov pa se postopno obarvajo rdečkasto. Poleg velikosti je barva trosovnice najpomembnejši razpoznavni znak za razlikovanje od majniške lepoglavke.
Meso je belo z vonjem po sveži moki.
Velika rdečelistka je razširjena v Evropi, večinoma v Južni in Srednji Evropi,[1] na vzhodu do področja Črnega morja,[2] na severu pa tudi na Britanskem otočju.[3] V Severni Ameriki[4] je razširjena do Arizone na jugu.[5]
Raste v različnih listnatih gozdovih v skupinah, v času poletja in jeseni. Uspeva predvsem pod hrasti in gabri, na bazičnih ilovnatih tleh.[6]
Zastrupitev z veliko rdečelistko se kaže kot gastrointestinalni sindrom, predvsem kot bruhanje, diareja in glavobol z latentno dobo od pol ure do dveh ur. Redko se pojavijo znaki depresije, ki trajajo več mesecev.[7] Po nekaterih podatkih naj bi bila odgovorna za približno 10 % vseh zastrupitev z gobami.[8]
Zdravljenje je po navadi le podporno.
|coauthors=
(pomoč) Velika rdečelistka (znanstveno ime Entoloma sinuatum) je strupena goba iz rodu rdečelistk (Entoloma), razširjena v Evropi in Severni Ameriki.