Artamus fuscus ye una especie d'ave paseriforme de la familia Artamidae. Ta llargamente distribuyíu n'Asia, atopándose n'India, Sri Lanka, Bangladex, Nepal, China, Myanmar, Laos, Tailandia, Camboya y Vietnam.[1]
Artamus fuscus ye una especie d'ave paseriforme de la familia Artamidae. Ta llargamente distribuyíu n'Asia, atopándose n'India, Sri Lanka, Bangladex, Nepal, China, Myanmar, Laos, Tailandia, Camboya y Vietnam.
Artamus fuscus és un ocell de la família dels artàmids (Artamidae) que habita camps oberts amb palmeres i matolls de l'Índia, Sri Lanka, Nepal, Bangladesh, Birmània, sud de la Xina i Sud-est asiàtic.
Artamus fuscus és un ocell de la família dels artàmids (Artamidae) que habita camps oberts amb palmeres i matolls de l'Índia, Sri Lanka, Nepal, Bangladesh, Birmània, sud de la Xina i Sud-est asiàtic.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Helydd coed llwyd (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: helyddion coed llwydion) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Artamus fuscus; yr enw Saesneg arno yw Ashy wood swallow. Mae'n perthyn i deulu'r Helyddion coed (Lladin: Artamidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. fuscus, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r helydd coed llwyd yn perthyn i deulu'r Helyddion coed (Lladin: Artamidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Cigfachwr du Melloria quoyi Helydd coed adeinlas Artamus cyanopterus Helydd coed aelwyn Artamus superciliosus Helydd coed bach Artamus minor Helydd coed Bismark Artamus insignis Helydd coed bronwyn Artamus leucorynchus Helydd coed cefnwyn Artamus monachus Helydd coed llwyd Artamus fuscus Helydd coed mygydog Artamus personatus Helydd coed Papua Artamus maximus Helydd coed wynebddu Artamus cinereusAderyn a rhywogaeth o adar yw Helydd coed llwyd (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: helyddion coed llwydion) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Artamus fuscus; yr enw Saesneg arno yw Ashy wood swallow. Mae'n perthyn i deulu'r Helyddion coed (Lladin: Artamidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. fuscus, sef enw'r rhywogaeth.
અબાબીલ લટોરો (અંગ્રેજી: Ashy Woodswallow, Ashy Swallow-shrike), (Artamus fuscus) એ દક્ષિણ એશિયામાં જોવા મળતું પક્ષી છે. તેને ટૂંકી વણાકદાર ચાંચ અને ટૂંકી ચોકોર પૂંછડી તથા લાંબી પાંખો હોય છે. તે સામાન્ય રીતે વિજળીનાં તારો પર, ઊંચા પાંખા વૃક્ષો પર કે ઊંચા તાડના વૃક્ષો પર ટોળાબંધ બેસેલાં જોવા મળે છે.
આ પક્ષીના શરીરનો ઉપલો ભાગ રાખોડી રંગનો, માથું ઘેરા રંગનું અને પૂંછડીના મૂળ પાસેના ભાગે સાંકડા, પીળાશ પડતા પટ્ટાઓ જોવા મળે છે. શરીરનો નીચેનો ભાગ ગુલાબી ઝાંયવાળો રાખોડી હોય છે અને ટૂંકી સિલેટીયા રંગની પૂંછડીની ટોચ સફેદ રંગની હોય છે. ચાંચ રૂપેરી અને પગ ટૂંકા હોય છે. ઉડતી વખતે તેની લાંબી પાંખના મૂળના પહોળા ભાગને કારણે આ પક્ષી ત્રિકોણાકાર દેખાય છે.
|last૧=
ignored (મદદ); Check date values in: |accessdate=, |year=
(મદદ) અબાબીલ લટોરો (અંગ્રેજી: Ashy Woodswallow, Ashy Swallow-shrike), (Artamus fuscus) એ દક્ષિણ એશિયામાં જોવા મળતું પક્ષી છે. તેને ટૂંકી વણાકદાર ચાંચ અને ટૂંકી ચોકોર પૂંછડી તથા લાંબી પાંખો હોય છે. તે સામાન્ય રીતે વિજળીનાં તારો પર, ઊંચા પાંખા વૃક્ષો પર કે ઊંચા તાડના વૃક્ષો પર ટોળાબંધ બેસેલાં જોવા મળે છે.
சாம்பல் தகைவிலான் (Ashy Woodswallow, Artamus fuscus) என்பது தெற்கு ஆசியாவில் காணப்படும் தகைவிலான் வகை பறவையாகும். ஏனைய தகைவிலான் பறவைகள் போன்று இது குறுகிய வளைந்த சொண்டினையும், குறுகழய சதுரமான வாலையும் நீண்ட சிறகினையும் கொண்டது. இது கம்பிகள், உயர் மின்கம்பிகள், உயரமான பட்டும்போன மரங்கள், அல்லது உயரமான பனை வகை மரங்களில் கூட்டமான காணபப்டும்.
சாம்பல் தகைவிலான் (Ashy Woodswallow, Artamus fuscus) என்பது தெற்கு ஆசியாவில் காணப்படும் தகைவிலான் வகை பறவையாகும். ஏனைய தகைவிலான் பறவைகள் போன்று இது குறுகிய வளைந்த சொண்டினையும், குறுகழய சதுரமான வாலையும் நீண்ட சிறகினையும் கொண்டது. இது கம்பிகள், உயர் மின்கம்பிகள், உயரமான பட்டும்போன மரங்கள், அல்லது உயரமான பனை வகை மரங்களில் கூட்டமான காணபப்டும்.
The ashy woodswallow (Artamus fuscus), sometimes also called the ashy swallow-shrike, is a woodswallow which is found in south Asia. Like other woodswallows, it has a short curved bill, a short square tail and long wings. It is usually seen perched in groups, high on powerlines, tall bare trees and most often in areas with a predominance of tall palm trees.
This stocky woodswallow has an ashy grey upperparts with a darker head and a narrow pale band on the rump. The underside is pinkish grey and the short slaty black tail is tipped in white. The finch-like bill is silvery. In flight the long wing looks very broad at the base giving it a very triangular outline. The first primary is very short. The legs are short and the birds usually perch on high vantage points from which they make aerial sallies. There are no geographic variations in plumage and no subspecies have been designated.[2][3]
Males and females are indistinguishable in the field, however an old report suggests that the sexes differ in the colour of the inside of the mouth.[4] Young birds appear barred on the underside.[3]
Woodswallows are found in a range of habitats from the plains to about 2000 m, over cultivated areas, in forest clearings and often in areas with tall palm trees. The species is widely distributed across Bangladesh, India, Nepal, Sri Lanka, Thailand, Myanmar, Laos, Malaysia and China. They are absent in the very arid regions of western India.[3][5] They have been recorded on the island of Maldives.[6]
Ashy woodswallows are usually seen in small groups. Several birds may sit huddled side-by-side on the bare branches of a tall tree, sometimes preening each other. They also perch on high vantage points such as powerlines and pylons. From their perches, they make aerial sallies, flapping and gliding to capture insects in the air. Insects may be caught in the beak, transferred and held in their feet, torn up with their bill and swallowed without returning to the perch. They may also return to the perch with prey to feed and will sometimes sit on the ground and have been known to visit bird baths.[7][8] Although mainly feeding on insects, they may take nectar from flowers of trees such as Erythrina. They have been recorded feeding on toxic butterflies of the family Danaiidae such as Euploea core which are avoided by other birds.[3]
The breeding season in India is March to June, the nest is a shallow cup placed at some height such as at the base of the frond of a tall palm or a hollow atop a street lighting post. The usual clutch consists of 2–3 greenish white eggs with brown spots. Both parents take part in nest building, incubation and feeding the young. They will mob larger birds such as crows and birds of prey that approach too close to the nesting birds.[3][9] The song consists of a varied combination of wheezy notes that may include imitations of the calls of other birds. The usual call is shrill nasal chewk.[2][3]
They make seasonal movements, possibly in response to rainfall.[10]
The woodswallows, Artamidae, are among the few perching birds that have special feathers called powder down that break up into fine dust that is spread by the birds onto their body when preening.[11] Powder down is also found in the egrets. Members of the family have a brush-tipped tongue. They also have some of the thoracic vertebrae fused into a structure called the notarium.[12]
A species of ectoparasitic birdlouse, Menacanthus elbeli, and a mite that lives inside the feather quill have been described from hosts of this species. Other organisms associated with the species include endoparasitic trematodes Plagiorchis dactylopharynx, Papillatrema echinata and Stomylotrema travassosi.[13]
The ashy woodswallow (Artamus fuscus), sometimes also called the ashy swallow-shrike, is a woodswallow which is found in south Asia. Like other woodswallows, it has a short curved bill, a short square tail and long wings. It is usually seen perched in groups, high on powerlines, tall bare trees and most often in areas with a predominance of tall palm trees.
El artamo ceniciento (Artamus fuscus) es una especie de ave paseriforme de la familia Artamidae. Está ampliamente distribuido en Asia, encontrándose en India, Sri Lanka, Bangladés, Nepal, China, Birmania, Laos, Tailandia, Camboya y Vietnam.[1]
El artamo ceniciento (Artamus fuscus) es una especie de ave paseriforme de la familia Artamidae. Está ampliamente distribuido en Asia, encontrándose en India, Sri Lanka, Bangladés, Nepal, China, Birmania, Laos, Tailandia, Camboya y Vietnam.
Artamus fuscus Artamus generoko animalia da. Hegaztien barruko Artamidae familian sailkatua dago.
Nokileiju (Artamus fuscus)[2] on leijujen heimoon kuuluva varpuslintu.
Nokileijua tavataan Intian niemimaalla, Etelä-Kiinassa ja Kaakkois-Aasiassa. Lajin on kuvattu olevan levinneisyysalueensa itäosissa, melko yleinen keskiosissa ja harvinainen muualla. Sen ei uskota olevan vaarassa, ja laji on luokiteltu elinvoimaiseksi.[1]
Nokileiju (Artamus fuscus) on leijujen heimoon kuuluva varpuslintu.
Artamus fuscus
Le Langrayen brun (Artamus fuscus), langrayen gris ou langrayen cendré, est une espèce de petits passereaux de la famille des Artamidae originaire d'Asie méridionale.
L'artamo cenerino o rondine boschereccia cenerina (Artamus fuscus Vieillot, 1817) è un uccello passeriforme della famiglia Artamidae[2].
Il nome scientifico della specie, fuscus, deriva dal latino e significa "di colore scuro": il nome comune di questi uccelli è anch'esso un riferimento alla livrea, pur non essendo una traduzione di quello scientifico poiché col nome di "artamo fosco" si indica generalmente un'altra specie.
Misura 16–19 cm di lunghezza, per 27-42 g di peso[3].
Si tratta di uccelli dall'aspetto robusto, muniti di testa appiattita, corto becco conico, lunghe ali appuntite dalla base molto larga e corta coda squadrata, nonché di zampe piuttosto corte.
Il piumaggio, come intuibile sia dal nome comune che dal nome scientifico, è piuttosto dimesso: la testa ed il dorso sono di color grigio cenere, che si scurisce divenendo grigio-bluastro su ali e coda, mentre petto, ventre e sottocoda sono di colore più chiaro e tendente al biancastro. Il piumaggio può presentare sfumature più o meno marcate di color beige, sabbia o cannella: in tutte le popolazioni il piumaggio si scurisce inoltre nell'area fra il becco e gli occhi, andando a creare una caratteristica mascherina.
Il dimorfismo sessuale è trascurabile: tradizionalmente si ritiene che i due sessi presentino una differente colorazione dell'interno del becco[4].
Le zampe sono di colore grigio-nerastro, gli occhi sono di colore bruno scuro ed il becco è grigio-bluastro.
Si tratta di uccelli essenzialmente diurni: la loro giornata viene trascorsa in massima parte nella canopia appollaiati su un punto alto in evidenza, dal quale essi possono osservare agevolmente i dintorni, in modo tale da poter individuare prontamente sia le prede che gli eventuali predatori nei paraggi.
Gli artami cenerini sono uccelli moderatamente sociali, che tendono a vivere in piccoli gruppi composti al massimo da una decina d'individui, i quali sono molto uniti fra loro e passano molto tempo a tenersi in contatto mediante richiami aspri ed acuti ed a tolettarsi fra loro[5]. Sebbene non sia un fine cantore come altri membri della propria famiglia, l'artamo cenerino è in grado di imitare il canto di altri uccelli e di incorporarlo nel proprio[6].
La dieta di questi uccelli è in massima parte insettivora, componendosi di piccoli insetti alati che vengono catturati in volo: essi trascorrono molto tempo in osservazione planando o sostando su rami in evidenza, per poi catturare le prede scendendo in picchiata su di esse. L'artamo cenerino è una delle poche specie a predare le farfalle della famiglia Danaiidae, leggermente tossiche e pertanto generalmente evitate dai predatori: grazie alla loro lingua setolosa, inoltre, questi uccelli possono suggere di tanto in tanto il nettare dei fiori, privilegiando generalmente quello degli alberi di Erythrina.
Il periodo riproduttivo di questi uccelli si estende da febbraio a luglio: si tratta di uccelli monogami, nei quali i due partner collaborano fra loro durante tutta la durata dell'evento riproduttivo, alternandosi nella costruzione del nido, nella cova e nell'allevamento della prole, oltre a divenire piuttosto territoriali, scacciando coraggiosamente qualsiasi intruso (conspecifici, corvi o rapaci) in avvicinamento.
Il nido consiste in una coppa di fibre vegetali intrecciate grossolanamente: esso viene posizionato su di un albero poco frondoso, una palma o una struttura artificiale, come un lampione o un palo della luce. Al suo interno la femmina depone 2-3 uova color verde acqua con pezzature brune, che ambedue i sessi covano alternatamente per circa due settimane e mezzo, al termine delle quali schiudono piccoli ciechi ed implumi: essi vengono allevati ed accuditi da ambo i partner per circa tre settimane, quando sono pronti per l'involo, anche se vengono imbeccati ancora per qualche settimana (pur passando la maggior parte del proprio tempo fuori dal nido) prima di allontanarsi dai genitori in maniera definitiva.
L'artamo cenerino è diffuso in gran parte del Sud-est asiatico, occupando un areale che va dalla Cina meridionale (inclusa l'isola di Hainan) alle pendici meridionali dell'Himalaya, comprendendo tutto il subcontinente indiano (compresa Ceylon e con avvistamenti isolati alle Maldive[7], mentre la specie manca dalle regioni aride occidentali[8]), la Birmania e l'Indocina, a sud fino all'istmo di Kra. Questa specie è solita effettuare migrazioni stagionali, verosimilmente seguendo il regime delle piogge[9].
L'habitat di questi uccelli è rappresentato dalle aree boscose e di foresta umida con presenza di radure o intervallate da zone aperte erbose, fino a 2100 m di quota[3]: essi mostrano una predilezione per i palmizi ed hanno dimostrato di tollerare piuttosto bene la presenza dell'uomo, colonizzando le aree urbane non troppo densamente popolate e le coltivazioni.
L'artamo cenerino o rondine boschereccia cenerina (Artamus fuscus Vieillot, 1817) è un uccello passeriforme della famiglia Artamidae.
Gråhuvad svalstare[2] (Artamus fuscus) är en fågel i familjen svalstarar inom ordningen tättingar.[3] Fågelns utbredningsområde sträcker sig från Indien och Sri Lanka till Myanmar, södra Kina och Sydostasien.[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Gråhuvad svalstare (Artamus fuscus) är en fågel i familjen svalstarar inom ordningen tättingar. Fågelns utbredningsområde sträcker sig från Indien och Sri Lanka till Myanmar, södra Kina och Sydostasien. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Nhạn rừng (danh pháp hai phần: Artamus fuscus) là một loài chim thuộc họ Nhạn rừng, có mặt ở Nam Á.
Một con nhạn rừng ở Hyderabad, Ấn Độ.
Một con nhạn rừng ở Tây Bengal, Ấn Độ.
Nhạn rừng (danh pháp hai phần: Artamus fuscus) là một loài chim thuộc họ Nhạn rừng, có mặt ở Nam Á.
灰燕鵙(学名:Artamus fuscus)为燕鵙科燕鵙属的鸟类,俗名灰森燕。分布于印度(不包括較沙漠化的地區[3])、尼泊爾、孟加拉国、斯里兰卡、缅甸、泰国、寮國、柬埔寨、馬來西亞、越南以及中国大陆的云南、广西、广东、海南等地[4],甚至有紀錄表示灰燕鵙也可能分布於馬爾地夫一帶[5],一般生活于以棕榈科为主的常绿阔叶林以及营巢于高大树干的洞穴或枝桠处。该物种的模式产地在孟加拉国[2]。
全身大致呈灰色,其中腹部的羽色較淺且稍呈藕色;尾部稍尖,乍看之下有如燕子,因而得名(雌雄差異不大,目前也沒有亞種的區別)[3][6]。
以下是根據自印度採得的標本所做的測量[3]:
灰燕鵙(個體標本) 項目 測得資料 體長 19 cm 喙長 * ♀ 21 ~ 24 mm
灰燕鵙(学名:Artamus fuscus)为燕鵙科燕鵙属的鸟类,俗名灰森燕。分布于印度(不包括較沙漠化的地區)、尼泊爾、孟加拉国、斯里兰卡、缅甸、泰国、寮國、柬埔寨、馬來西亞、越南以及中国大陆的云南、广西、广东、海南等地,甚至有紀錄表示灰燕鵙也可能分布於馬爾地夫一帶,一般生活于以棕榈科为主的常绿阔叶林以及营巢于高大树干的洞穴或枝桠处。该物种的模式产地在孟加拉国。