Mus fragilicauda és una espècie de rosegador de la família dels múrids. Viu al sud de Laos i Tailàndia. Els seus hàbitats naturals són les zones d'herba seca i bambú pigmeu. Es creu que no hi ha cap amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie.[1] El seu nom específic, fragilicauda, significa 'cua fràgil' en llatí.[2]
Mus fragilicauda és una espècie de rosegador de la família dels múrids. Viu al sud de Laos i Tailàndia. Els seus hàbitats naturals són les zones d'herba seca i bambú pigmeu. Es creu que no hi ha cap amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie. El seu nom específic, fragilicauda, significa 'cua fràgil' en llatí.
De skiesturtmûs (Latynske namme: Mus fragilicauda) is in sûchdier út it skift fan 'e kjifdieren (Rodentia), de famylje fan 'e mûseftigen (Muridae) en it skaai fan 'e echte mûzen (Mus), dat foarkomt yn twa faninoar isolearre gebieten yn sintraal Tailân, yn 'e provinsje Nahkon Ratchasima, en yn Laos, yn 'e provinsje Sekong. De namme "skiesturtmûs", nei it Ingelske sheath-tailed mouse, komt fan it feit dat dit de iennichste mûzesoarte is wêrby't de hûd fan 'e sturt loslit as men him dêr beetpakt. Dat is in selsferdigeningsmeganisme, dat it bist by steat stelt om oan rôfdieren te ûntkommen as dy him inkeld by de sturt gripe ynstee fan by it liif. Ek de wittenskiplike namme, Mus fragilicauda ("mûs mei in brekbere sturt"), ferwiist nei dit ferskynsel.
De skiesturtmûs waard yn 2002 ûntdutsen en yn 2003 formeel beskreaun yn it fakblêd Zoologica Scripta troch de wittenskippers J.-C. Auffray, A. Orth, J. Catalan, J.-P. Gonzalez, E. Desmarais en F. Bonhomme. Syn ferspriedingsgebiet wurdt oerlape troch dat fan 'e hartkleurige mûs (Mus cervicolor). Oan ien ûndersoarte dêrfan, de Mus cervicolor popaeus, is de skiesturtmûs morfologysk sjoen frijwol identyk. Hy hat lykwols in sêftere, ferwielige pels, en ferskilt der boppedat op alderlei biogemysk en molekulêr mêd fan. Genetysk is de skiesturtmûs it naust besibbe oan Yndiaaske soarten as de tsjinstfeintmûs (Mus famulus), de lytse Yndyske fjildmûs (Mus booduga) en de ierdkleurige mûs (Mus terricolor), en oan 'e gewoane hûsmûs.
De skiesturtmûs (Latynske namme: Mus fragilicauda) is in sûchdier út it skift fan 'e kjifdieren (Rodentia), de famylje fan 'e mûseftigen (Muridae) en it skaai fan 'e echte mûzen (Mus), dat foarkomt yn twa faninoar isolearre gebieten yn sintraal Tailân, yn 'e provinsje Nahkon Ratchasima, en yn Laos, yn 'e provinsje Sekong. De namme "skiesturtmûs", nei it Ingelske sheath-tailed mouse, komt fan it feit dat dit de iennichste mûzesoarte is wêrby't de hûd fan 'e sturt loslit as men him dêr beetpakt. Dat is in selsferdigeningsmeganisme, dat it bist by steat stelt om oan rôfdieren te ûntkommen as dy him inkeld by de sturt gripe ynstee fan by it liif. Ek de wittenskiplike namme, Mus fragilicauda ("mûs mei in brekbere sturt"), ferwiist nei dit ferskynsel.
De skiesturtmûs waard yn 2002 ûntdutsen en yn 2003 formeel beskreaun yn it fakblêd Zoologica Scripta troch de wittenskippers J.-C. Auffray, A. Orth, J. Catalan, J.-P. Gonzalez, E. Desmarais en F. Bonhomme. Syn ferspriedingsgebiet wurdt oerlape troch dat fan 'e hartkleurige mûs (Mus cervicolor). Oan ien ûndersoarte dêrfan, de Mus cervicolor popaeus, is de skiesturtmûs morfologysk sjoen frijwol identyk. Hy hat lykwols in sêftere, ferwielige pels, en ferskilt der boppedat op alderlei biogemysk en molekulêr mêd fan. Genetysk is de skiesturtmûs it naust besibbe oan Yndiaaske soarten as de tsjinstfeintmûs (Mus famulus), de lytse Yndyske fjildmûs (Mus booduga) en de ierdkleurige mûs (Mus terricolor), en oan 'e gewoane hûsmûs.
The sheath-tailed mouse (Mus fragilicauda) is a mouse found in two locations in central Thailand and in Laos.[1] They were discovered and documented in 2002. It is the only known Mus species to lose its tail integument when handled. It is sometimes found with the fawn-colored mouse.
In Nakhon Ratchasima Province, Thailand, Mus fragilicauda has been recorded in Ban Nong Sanga and Tumbon. It has also been recorded in Loei, Thailand and in Lamam, Sekong Province, Laos.
The sheath-tailed mouse (Mus fragilicauda) is a mouse found in two locations in central Thailand and in Laos. They were discovered and documented in 2002. It is the only known Mus species to lose its tail integument when handled. It is sometimes found with the fawn-colored mouse.
Mus fragilicauda es una especie de mamífero roedor de la familia de los múridos[2] oriundos de Tailandia y Laos, en el sudeste asiático.[3] Se le ha registrado en simpatría con Mus cervicolor y Mus caroli.[1]
Mus fragilicauda es una especie de mamífero roedor de la familia de los múridos oriundos de Tailandia y Laos, en el sudeste asiático. Se le ha registrado en simpatría con Mus cervicolor y Mus caroli.
Mus fragilicauda Mus generoko animalia da. Karraskarien barruko Murinae azpifamilia eta Muridae familian sailkatuta dago.
Mus fragilicauda Mus generoko animalia da. Karraskarien barruko Murinae azpifamilia eta Muridae familian sailkatuta dago.
La souris à queue fragile (Mus fragilicauda, Auffray, Orth, Catalan, Desmarais, Gonzales & Bohnomme, 2003[2]) est une souris de la famille des muridés décrite en 2003 en Asie du Sud-Est[3],[4]. Cette espèce a été décrite dans deux localités de la province de Nakhon Ratchasima (Khorat) en Thaïlande. On la connaît aujourd'hui dans deux autres localités de la province de Loei (Thaïlande) ainsi qu'au Laos (province de Sekong).
Morphologiquement elle est très proche de Mus cervicolor avec qui elle vit en sympatrie. D'un point de vue phylogénétique, elle est plus proche du groupe de la souris domestique (Mus musculus) et des souris européennes (Mus spretus, Mus spicilegus, Mus macedonicus et Mus cypriacus) que des souris asiatiques[5].
Elle présente le caryotype standard des souris du genre Mus, 2n=40 chromosomes.
D'un point de vue écologique, elle est trouvée dans les formations herbacées qui bordent les champs de riz, ou en association avec le bambou nain. La souris à queue fragile doit don nom à la fragilité du tégument de sa queue, qui se casse ou présente de nombreuses cicatrices[5].
La souris à queue fragile (Mus fragilicauda, Auffray, Orth, Catalan, Desmarais, Gonzales & Bohnomme, 2003) est une souris de la famille des muridés décrite en 2003 en Asie du Sud-Est,. Cette espèce a été décrite dans deux localités de la province de Nakhon Ratchasima (Khorat) en Thaïlande. On la connaît aujourd'hui dans deux autres localités de la province de Loei (Thaïlande) ainsi qu'au Laos (province de Sekong).
Morphologiquement elle est très proche de Mus cervicolor avec qui elle vit en sympatrie. D'un point de vue phylogénétique, elle est plus proche du groupe de la souris domestique (Mus musculus) et des souris européennes (Mus spretus, Mus spicilegus, Mus macedonicus et Mus cypriacus) que des souris asiatiques.
Elle présente le caryotype standard des souris du genre Mus, 2n=40 chromosomes.
D'un point de vue écologique, elle est trouvée dans les formations herbacées qui bordent les champs de riz, ou en association avec le bambou nain. La souris à queue fragile doit don nom à la fragilité du tégument de sa queue, qui se casse ou présente de nombreuses cicatrices.
Mus fragilicauda (Auffray, Orth, Catalan, Gonzalez, Desmarais & Bonhomme, 2003) è un roditore della famiglia dei Muridi diffuso in Indocina.[1][2]
Roditore di piccole dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 66 e 88 mm, la lunghezza della coda tra 55 e 67 mm, la lunghezza del piede tra 14 e 16 mm e un peso fino a 15 g.[3]
Le parti superiori sono marroni, cosparse di peli più chiari e più scuri, mentre le parti ventrali sono grigio-brunastre chiare. I piedi sono bianchi. La coda è più corta della testa e del corpo, marrone scuro sopra, più chiara sotto.
È una specie notturna e terricola.
Questa specie è diffusa in una località della Thailandia sud-orientale e del Laos meridionale.
Vive in prati e macchie di bambù nano lungo le strade o le dighe che delimitano le risaie.
La IUCN Red List, considerato che questa specie sembra molto adattabile e comune ma priva di informazioni sui limiti dell'areale, classifica M.fragilicauda come specie con dati insufficienti (DD).[1]
Mus fragilicauda (Auffray, Orth, Catalan, Gonzalez, Desmarais & Bonhomme, 2003) è un roditore della famiglia dei Muridi diffuso in Indocina.
Mus fragilicauda is een knaagdier uit het ondergeslacht Mus van het geslacht echte muizen (Mus) dat voorkomt in de Thaise provincie Nahkon Ratchasima (Khorat)[2] en in de Laotiaanse provincie Sekong[3]. De naam fragilicauda (Latijn voor "met fragiele staart") slaat op het feit dat M. fragilicauda de enige soort van het ondergeslacht Mus is die zijn staart verliest als hij gevangen wordt.[2]
M. fragilicauda verschilt vooral in allerlei biochemische en moleculaire biologische kenmerken van verwante soorten; morfologisch is hij vrijwel identiek aan Mus cervicolor popaeus. M. fragilicauda heeft echter een zachtere, fluweelachtige vacht. Zoals alle soorten van het ondergeslacht heeft M. fragilicauda 40 chromosomen.[2] Ondanks die morfologische overeenkomt is hij genetisch nauwer verwant aan Indiase soorten als Mus famulus, Mus booduga en Mus terricolor.[3]
Mus fragilicauda is een knaagdier uit het ondergeslacht Mus van het geslacht echte muizen (Mus) dat voorkomt in de Thaise provincie Nahkon Ratchasima (Khorat) en in de Laotiaanse provincie Sekong. De naam fragilicauda (Latijn voor "met fragiele staart") slaat op het feit dat M. fragilicauda de enige soort van het ondergeslacht Mus is die zijn staart verliest als hij gevangen wordt.
M. fragilicauda verschilt vooral in allerlei biochemische en moleculaire biologische kenmerken van verwante soorten; morfologisch is hij vrijwel identiek aan Mus cervicolor popaeus. M. fragilicauda heeft echter een zachtere, fluweelachtige vacht. Zoals alle soorten van het ondergeslacht heeft M. fragilicauda 40 chromosomen. Ondanks die morfologische overeenkomt is hij genetisch nauwer verwant aan Indiase soorten als Mus famulus, Mus booduga en Mus terricolor.
Mus fragilicauda é uma espécie de roedor da família Muridae.
Pode ser encontrada no Laos e na Tailândia.
Mus fragilicauda är en gnagare i släktet möss som förekommer i Sydostasien.[2] Den listas av IUCN som livskraftig (LC).[1]
Arten blir 66 till 88 mm lång (huvud och bål), har en 55 till 67 mm lång svans, 14 till 16 mm långa bakfötter och en vikt av 9 till 15 g. Pälsen på ovansidan bildas av ljusbruna och mörkbruna hår och undersidan är täckt av ljusare gråbrun päls. Dessutom är svansen uppdelad i en mörkbrun ovansida och en ljusare undersida med rosa skugga. Huden på svansen sitter ganska lös vad som återspeglas i djurets vetenskapliga namn. Mus fragilicauda har vita fötter.[3] Allmänt påminner arten om Mus cervicolor och populationer som tidigare räknades till Mus cervicolor kan tillhöra denna art.[1] Båda arter skiljer sig i sina genetiska egenskaper.[3]
Denna mus hittades på olika platser i Thailand och Laos men den kan ha en mera sammanhängande utbredning. Den hittades bland annat i gräset och bland bambu vid vägkanter samt i diken bredvid risfält. Arten delar sitt revir med Mus cervicolor och Mus caroli.[1] Individerna är nattaktiva.[3]
Mus fragilicauda är en gnagare i släktet möss som förekommer i Sydostasien. Den listas av IUCN som livskraftig (LC).
Arten blir 66 till 88 mm lång (huvud och bål), har en 55 till 67 mm lång svans, 14 till 16 mm långa bakfötter och en vikt av 9 till 15 g. Pälsen på ovansidan bildas av ljusbruna och mörkbruna hår och undersidan är täckt av ljusare gråbrun päls. Dessutom är svansen uppdelad i en mörkbrun ovansida och en ljusare undersida med rosa skugga. Huden på svansen sitter ganska lös vad som återspeglas i djurets vetenskapliga namn. Mus fragilicauda har vita fötter. Allmänt påminner arten om Mus cervicolor och populationer som tidigare räknades till Mus cervicolor kan tillhöra denna art. Båda arter skiljer sig i sina genetiska egenskaper.
Denna mus hittades på olika platser i Thailand och Laos men den kan ha en mera sammanhängande utbredning. Den hittades bland annat i gräset och bland bambu vid vägkanter samt i diken bredvid risfält. Arten delar sitt revir med Mus cervicolor och Mus caroli. Individerna är nattaktiva.
Mus fragilicauda (Миша піхвохвоста) — вид роду мишей (Mus).
Країни поширення: Лаоська Народно-Демократична Республіка, Таїланд. Цей вид нині відомі тільки з 21 зразків.
Був знайдений у сухої трави і плямах карликового бамбука обабіч доріг або дамбах, що межують з сухими рисовими полями. Це єдиний відомий вид роду, який втрачав свій хвостовий покрив при роботі з ними.
Mus fragilicauda (Миша піхвохвоста) — вид роду мишей (Mus).
Mus fragilicauda là một loài động vật có vú trong họ Chuột, bộ Gặm nhấm. Loài này được Auffray, Orth, Catalan, Gonzalez, Desmarais, & Bonhomme mô tả năm 2003.[1]
Mus fragilicauda là một loài động vật có vú trong họ Chuột, bộ Gặm nhấm. Loài này được Auffray, Orth, Catalan, Gonzalez, Desmarais, & Bonhomme mô tả năm 2003.
깍지꼬리쥐(Mus fragilicauda)는 쥐과 생쥐속에 속하는 설치류의 일종이다.[2] 태국 중부와 라오스에서 발견된다. 2002년 발견되어 기재되었다. 손을 대면 꼬리 껍질이 벗겨지는 유일한 생쥐속 종이다. 엷은황갈색쥐와 함께 발견되기도 한다.
태국 나콘랏차시마 주의 반 농 상가와 툼본에서 발견된 기록이 있다. 태국 르이와 라오스 세콩 주 라맘에서도 발견된 적이 있다.
