La brema o plática (Abramis brama) ye un pez d'agua duce qu'habita nos ríos y llagos d'Irlanda, Reinu Xuníu, centru y norte d'Europa, y Rusia. El cuerpu ta estruyíu lateralmente; nel envés presenta una giba daqué marcada nel so parte anterior. De normal mide ente 40 y 60 cm de llargor con pesos de 2-3 kg. El llargor máximu ye de 90 cm y n'Alemaña prindar en 2000 un exemplar de 85 cm y 7 k. de pesu. Los exemplares de más de 70 cm son raros, y namái se dan en llugares específicos con una población baxa de plátiques. Especie bien común n'agües enllancaes o de cursu lentu, con fondos magrizos o enfollagaos, anque tamién ta presente n'estuarios (mar Bálticu) y agües salobres (mar Caspiu y Aral). Alimentar de bivalvos, bárabos de mosquitos y viermes. La dómina de friega asocede ente mayu y xunu, n'agües riques en vexetación; los machos presenten mientres esti periodu tubérculos blancos o mariellos sobre la cabeza y la parte anterior del cuerpu. La so carne ye consumida como alimentu.
En munchos paises del Norte d'Europa ye unu de los pexes más apreciaos polos pescadores deportivos, por cuenta de la so bayura y a qu'en proporción al so tamañu nun ye bien lluchador nin dificíl d'estrayer vivu, lo cual convertir n'oxetivu ideal en competiciones deportives.
.
La brema o plática (Abramis brama) ye un pez d'agua duce qu'habita nos ríos y llagos d'Irlanda, Reinu Xuníu, centru y norte d'Europa, y Rusia. El cuerpu ta estruyíu lateralmente; nel envés presenta una giba daqué marcada nel so parte anterior. De normal mide ente 40 y 60 cm de llargor con pesos de 2-3 kg. El llargor máximu ye de 90 cm y n'Alemaña prindar en 2000 un exemplar de 85 cm y 7 k. de pesu. Los exemplares de más de 70 cm son raros, y namái se dan en llugares específicos con una población baxa de plátiques. Especie bien común n'agües enllancaes o de cursu lentu, con fondos magrizos o enfollagaos, anque tamién ta presente n'estuarios (mar Bálticu) y agües salobres (mar Caspiu y Aral). Alimentar de bivalvos, bárabos de mosquitos y viermes. La dómina de friega asocede ente mayu y xunu, n'agües riques en vexetación; los machos presenten mientres esti periodu tubérculos blancos o mariellos sobre la cabeza y la parte anterior del cuerpu. La so carne ye consumida como alimentu.
En munchos paises del Norte d'Europa ye unu de los pexes más apreciaos polos pescadores deportivos, por cuenta de la so bayura y a qu'en proporción al so tamañu nun ye bien lluchador nin dificíl d'estrayer vivu, lo cual convertir n'oxetivu ideal en competiciones deportives.
