Acrocephalus aequinoctialis és un ocell de la família dels acrocefàlids (Acrocephalidae) que habita matolls espessos de les Illes de la Línia, a Kiribati.
Acrocephalus aequinoctialis és un ocell de la família dels acrocefàlids (Acrocephalidae) que habita matolls espessos de les Illes de la Línia, a Kiribati.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Telor cyrs Polynesia (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: telorion cyrs Polynesia) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Acrocephalus aequinoctialis; yr enw Saesneg arno yw Polynesian reed warbler. Mae'n perthyn i deulu'r Teloriaid (yr Hen Fyd) (Lladin: Sylviidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. aequinoctialis, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r telor cyrs Polynesia yn perthyn i deulu'r Teloriaid (yr Hen Fyd) (Lladin: Sylviidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Crombec aelwyn Sylvietta leucophrys Crombec pigfyr Somalia Sylvietta philippae Crombec torfelyn Sylvietta denti Crombec y gogledd Sylvietta brachyura Preblyn coed adeinwinau Stachyris erythroptera.jpg)
.jpg)
_(2).jpg)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Telor cyrs Polynesia (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: telorion cyrs Polynesia) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Acrocephalus aequinoctialis; yr enw Saesneg arno yw Polynesian reed warbler. Mae'n perthyn i deulu'r Teloriaid (yr Hen Fyd) (Lladin: Sylviidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. aequinoctialis, sef enw'r rhywogaeth.
Der Kiribatirohrsänger, früher Fanning-Rohrsänger (Acrocephalus aequinoctialis), kiribatisch als Bokikokiko bezeichnet, ist eine Vogelart aus der Gattung der Rohrsänger, die auf Kiribati endemisch ist.
Der Rohrsänger erreicht eine Körperlänge von 16 cm und ein Gewicht von 25 g. Im Kontrast zur grauen Oberseite stehen der helle Bürzel, die hellen Oberschwanzdecken und der dunkelgraue Schwanz. Die Spitzen der mittleren- und der großen Armdecken formen zwei weißliche Flügelbinden, die Ränder der Schwungfedern einen hellen Flügelspiegel. Adulte Exemplare der Unterart A. a. aequinoctialis zeigen einen auffälligen, langen, weißen Überaugenstreif, der von der Schnabelbasis bis hinter die Ohrdecken reicht, hinter dem Auge allerdings blass grau verwaschen ist.[1] Die Unterseite ist weißlich mit blass grauer Fleckung an der Brust. Die Unterart A. a. pistor ist etwas größer als die Nominatform. Sie trägt einen gräulichen, undeutlichen Überaugenstreif, ihre Unterseite ist hellgrau verwaschen und die untere Kehle und die obere Brust sind undeutlich gestrichelt.[2]
Der relativ kurze Schnabel ist dunkelgrau, die Schnabelbasis zum Unterschnabel hin blass rosa. Die Beine sind ebenfalls dunkelgrau. Die Iris ist matt braun.[1]
Die Art kommt heute nur auf dem zu den Nördlichen Line Islands zählenden Atoll Kiritimati (vormals Christmas Island oder Weihnachtsinsel) und auf Teraina (Washington Island) vor, auf der der endemische Brutvogel noch in den 1980er Jahren weiter verbreitet war, früher auch auf Tabuaeran (Fanninginsel), woher die Bezeichnung Fanning-Rohrsänger stammt und dort seit 1972 nicht mehr nachgewiesen wurde.
Der Kiribatirohrsänger ist ein ortsfester, nur ungern fliegender Vogel. Seine Nahrung sucht er meist am Boden, in niedrigen Bodendeckern und in toten oder niedrigen Ästen in Bodennähe. Er ernährt sich von Insekten, einschließlich Fliegen und Großlibellen, und kleinen Echsen.[3]
Es wird angenommen, dass die Tiere monogam sind und die Paare ein Leben lang zusammen bleiben. Das Nest wird in Strand Sonnenwenden in einer Höhe von sechs bis sieben Meter gebaut. Es besteht hauptsächlich aus Gras, aber auch aus Teilen der Kokospalme und bei Nähe menschlicher Ansiedlung aus künstlichen Stoffen wie Plastik. Das Gelege besteht auf zwei bis vier Eier und wird nur vom Weibchen bebrütet. Die Nestlinge werden jedoch von beiden Elternteilen gefüttert. Über Brutdauer und die Zeit, bis die Nestlinge flügge werden, ist nichts bekannt.[1]
Das Verbreitungsgebiet der Art ist auf wenige Atolle der Nördlichen Line Islands beschränkt. Sie ist durch eingeführte Ratten und Katzen, durch schlecht geplante Einwanderung, Feuer und Verlust des Lebensraums durch Abholzung für den Anbau von Kokospalmen und nachfolgendem Bewuchs durch Pluchea indica gefährdet. Auch die Jagd mit Schleudern durch Kinder stellte eine Bedrohung dar. Der abnehmende Bestand wird auf 3500–15000 Individuen geschätzt. Dieser Rohrsänger wird deshalb von der IUCN in der Kategorie stark gefährdet (EN, endangered) gelistet.[3]
Es sind zwei Unterarten beschrieben:
Der Kiribatirohrsänger, früher Fanning-Rohrsänger (Acrocephalus aequinoctialis), kiribatisch als Bokikokiko bezeichnet, ist eine Vogelart aus der Gattung der Rohrsänger, die auf Kiribati endemisch ist.
The bokikokiko, Kiritimati reed warbler or Christmas Island warbler (Acrocephalus aequinoctialis) is a species of warbler in the family Acrocephalidae. It is found only on Kiritimati and Washington Island (Kiribati).
The population size of the bokikokiko is estimated to be around 2500, with a decreasing population trend. The species is under threat from introduced species such as the pig and rat but especially the feral cat and climate change in relation to rising sea levels. This species, along with the Henderson petrel, is currently listed as endangered on the IUCN Red List.[2]
The species may be divided into the following subspecies:
This bird has a lot of medicinal and symbolic significance. Its feathers are considered to have testosterone enhancing properties since ancient times, which is why these birds were hunted so widely. [3]
Bokikokiko
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (link) {{cite web}}: CS1 maint: url-status (link) The bokikokiko, Kiritimati reed warbler or Christmas Island warbler (Acrocephalus aequinoctialis) is a species of warbler in the family Acrocephalidae. It is found only on Kiritimati and Washington Island (Kiribati).
The population size of the bokikokiko is estimated to be around 2500, with a decreasing population trend. The species is under threat from introduced species such as the pig and rat but especially the feral cat and climate change in relation to rising sea levels. This species, along with the Henderson petrel, is currently listed as endangered on the IUCN Red List.
La Kiritimatia kanbirdo aŭ Bokikokiko (Acrocephalus aequinoctialis) estas birdo de la genro Acrocephalus aŭ kanbirdoj kiuj estas brunecaj birdoj kiuj loĝas en kareksejoj kaj apartenas al la familio de Akrocefaledoj, sed iam estis inkludataj en la grupo de Silviedoj.
Ĝi estas 15 cm longa kaj 19 g peza. Ĝi estas mezgranda, hegemonie grizeca kanbirdo kun blankaj plumobordoj. Ĝi havas malhelan traokulan strion, blankecan superokulan strion el la bekobazo malantaŭen kaj olivecgrizajn vangojn; supre estas olivecgriza, pli griza en kolflanko kaj pugo, multaj plumoj kun blankaj bordoj, tiuj mallarĝaj en dorso, pli larĝaj en pugo kaj subvostaj kovriloj. Ambaŭ seksoj estas similaj, sed junuloj estas pli brilgrizaj ol plenkreskuloj. La raso pistor estas pli granda ol la nomiga. La alvokoj estas "ĉa", "ĉe" kaj "ĉaar". La kanto estas simpla kompare kun samgenranoj kaj inkludas la alvokajn notojn ripetitajn en frazoj de variaj ampleksoj.
Tiu specio estas endemia kiu troviĝas nur en Kiritimati kaj Terajno (Kiribati). La populacio estas nur de 10,000-20,000 individuoj kaj malpliiĝas, ĉar la teritorio estas nur de 460 km². Ĝi estis priskribata kiel 'komuna' en Kiritimati en 1961, sed oni ĉirkaŭkalkulis nur 400 individuoj tie en 1972 kaj estis 'rara apude de la setliĝo' ĉirkaŭ 1982. Ĝi restis komuna en Terajno en 1983. Ĝi estis iam ankaŭ en Tabuerano (Fanning), sed ŝajne malaperis en 1972.
Ĝi loĝas en malfermaj areoj kun hegemoniaj arboj de Tournefortia argentea (4-6 m) miksitaj kun densa arbustaro, kaj foje kun enmetitaj kokospalmoj (Cocos nucifera). Ili manĝas insektojn, inklude muŝojn kaj libelojn kaj eĉ malgrandajn lacertojn. Ili pasas multan tempon manĝante surgrunde aŭ ĉegrunde malalte. Ili estas loĝantaj birdoj kaj malfortaj flugantoj. Reproduktado okazas el februaro al julio. Ĝi estas monogama specio; inoj kovas 2-4 ovojn en nestoj lokitaj ĝuste sub la kanopeo de Messerschmidia argentea. La para teritorio estas 1.8-2.3 ha. kaj la landaj areoj de Kiritimati kaj Terajno estas 322² km kaj 14 km² respektive, kaj en ambaŭ oni suferas enmetitajn ratojn kaj katojn, kaj ankaŭ infanoj ĉasas la specion per katapultoj.
La Kiritimatia kanbirdo aŭ Bokikokiko (Acrocephalus aequinoctialis) estas birdo de la genro Acrocephalus aŭ kanbirdoj kiuj estas brunecaj birdoj kiuj loĝas en kareksejoj kaj apartenas al la familio de Akrocefaledoj, sed iam estis inkludataj en la grupo de Silviedoj.
Ĝi estas 15 cm longa kaj 19 g peza. Ĝi estas mezgranda, hegemonie grizeca kanbirdo kun blankaj plumobordoj. Ĝi havas malhelan traokulan strion, blankecan superokulan strion el la bekobazo malantaŭen kaj olivecgrizajn vangojn; supre estas olivecgriza, pli griza en kolflanko kaj pugo, multaj plumoj kun blankaj bordoj, tiuj mallarĝaj en dorso, pli larĝaj en pugo kaj subvostaj kovriloj. Ambaŭ seksoj estas similaj, sed junuloj estas pli brilgrizaj ol plenkreskuloj. La raso pistor estas pli granda ol la nomiga. La alvokoj estas "ĉa", "ĉe" kaj "ĉaar". La kanto estas simpla kompare kun samgenranoj kaj inkludas la alvokajn notojn ripetitajn en frazoj de variaj ampleksoj.
Tiu specio estas endemia kiu troviĝas nur en Kiritimati kaj Terajno (Kiribati). La populacio estas nur de 10,000-20,000 individuoj kaj malpliiĝas, ĉar la teritorio estas nur de 460 km². Ĝi estis priskribata kiel 'komuna' en Kiritimati en 1961, sed oni ĉirkaŭkalkulis nur 400 individuoj tie en 1972 kaj estis 'rara apude de la setliĝo' ĉirkaŭ 1982. Ĝi restis komuna en Terajno en 1983. Ĝi estis iam ankaŭ en Tabuerano (Fanning), sed ŝajne malaperis en 1972.
Ĝi loĝas en malfermaj areoj kun hegemoniaj arboj de Tournefortia argentea (4-6 m) miksitaj kun densa arbustaro, kaj foje kun enmetitaj kokospalmoj (Cocos nucifera). Ili manĝas insektojn, inklude muŝojn kaj libelojn kaj eĉ malgrandajn lacertojn. Ili pasas multan tempon manĝante surgrunde aŭ ĉegrunde malalte. Ili estas loĝantaj birdoj kaj malfortaj flugantoj. Reproduktado okazas el februaro al julio. Ĝi estas monogama specio; inoj kovas 2-4 ovojn en nestoj lokitaj ĝuste sub la kanopeo de Messerschmidia argentea. La para teritorio estas 1.8-2.3 ha. kaj la landaj areoj de Kiritimati kaj Terajno estas 322² km kaj 14 km² respektive, kaj en ambaŭ oni suferas enmetitajn ratojn kaj katojn, kaj ankaŭ infanoj ĉasas la specion per katapultoj.
El carricero de Kiritimati (Acrocephalus aequinoctialis)[3] es una especie de ave de la familia Acrocephalidae que habita en las islas Kiribati.[2][4]
Es un ave de unos 15 cm de longitud y de un peso medio de 230 gramos.[5] Es de color gris oliváceo por la parte superior con los laterales y las escápulas de color gris. Muchas plumas tienen un borde blanco, especialmente en la cola y la parte inferior de la cola. La parte inferior es de color gris claro.
No existe dimorfismo sexual en esta especie. Los jóvenes son de color gris más acentuado que los adultos.
Esta especie no habita más que en la república de Kiribati, donde es la única ave terrestre. Es endémica del archipiélago de las Islas de la Línea, y se encuentra especialmente en la isla Kiritimati y en la isla Teraina, al norte de las Islas de la Línea. También se encontraba en la isla Tabuaeran, pero aparentemente se ha extinguido, ya que no se la observa desde 1972.[1]
Descrita en 1790 por John Latham (médico, naturalista y escritor británico), bajo el nombre Sylvia aequinoctialis,[4] esta especie ha sido rebautizada recientemente Acrocephalus aequinoctialis.
Se reconocen las siguientes subespecies según un orden filogenético de la lista del Congreso Ornitológico Internacional:[2]
El carricero de Kiritimati (Acrocephalus aequinoctialis) es una especie de ave de la familia Acrocephalidae que habita en las islas Kiribati.
Acrocephalus aequinoctialis Acrocephalus generoko animalia da. Hegaztien barruko Acrocephalidae familian sailkatua dago.
Acrocephalus aequinoctialis Acrocephalus generoko animalia da. Hegaztien barruko Acrocephalidae familian sailkatua dago.
Linenkerttunen (Acrocephalus aequinoctialis) on polynesialainen varpuslintu. Sen elinympäristö käsittää Linesaariin kuuluvat Kiritimatin (nimialalaji aequinoctialis) sekä Terainan ja Tabuaeranin (alalaji pistor). John Latham kuvaili lajin holotyypin Kititimatista 1790.[2]
Linenkerttunen (Acrocephalus aequinoctialis) on polynesialainen varpuslintu. Sen elinympäristö käsittää Linesaariin kuuluvat Kiritimatin (nimialalaji aequinoctialis) sekä Terainan ja Tabuaeranin (alalaji pistor). John Latham kuvaili lajin holotyypin Kititimatista 1790.
Acrocephalus aequinoctialis
La rousserolle de la Ligne, appelée en gilbertin bokikokiko (Acrocephalus aequinoctialis), est une espèce de fauvette de la famille des Acrocephalidae.
Cette espèce ne vit que dans la République des Kiribati, où c'est le seul oiseau terrestre. Endémique de l'archipel des îles de la Ligne, elle vit notamment sur l'île Christmas.
Cet oiseau, qui en moyenne mesure 15 cm de longueur et pèse environ 20 g[1], est gris olivâtre sur le dessus, avec les côtés du cou et les scapulaires gris. De nombreuses plumes présentent une bordure blanche, notamment au niveau du croupion et du dessous de la queue. Le dessous est gris très clair. Il n'existe pas de dimorphisme sexuel chez cette espèce. Les juvéniles sont plus gris que les adultes.
Décrite en 1790 par John Latham, médecin, naturaliste et écrivain britannique, sous l'appellation Sylvia aequinoctialis[2], cette espèce a été rebaptisée Acrocephalus aequinoctialis.
Il existerait deux sous-espèces de Rousserole de la Ligne[2],[3]:
Les Kiribati ont émis un timbre-poste de 12 cents [1] consacré au Christmas Island Warbler, Conopoderas aequinoctialis (sic).
Acrocephalus aequinoctialis
La rousserolle de la Ligne, appelée en gilbertin bokikokiko (Acrocephalus aequinoctialis), est une espèce de fauvette de la famille des Acrocephalidae.
Il bokikokiko (Acrocephalus aequinoctialis (Latham, 1790)), chiamato anche cannaiola dell'isola di Natale (o di Christmas) è una specie di uccello della famiglia degli Acrocephalidae. Si trova solo sulle isole Christmas e Washington dello stato delle Kiribati.
Acrocephalus aequinoctialis ha 2 sottospecie:
Il bokikokiko (Acrocephalus aequinoctialis (Latham, 1790)), chiamato anche cannaiola dell'isola di Natale (o di Christmas) è una specie di uccello della famiglia degli Acrocephalidae. Si trova solo sulle isole Christmas e Washington dello stato delle Kiribati.
De Christmas-Islandkarekiet (Acrocephalus aequinoctialis) is een zangvogel uit de familie van Acrocephalidae.
Deze soort is endemisch op het atol Kiritimati. Het atol is onderdeel van de Republiek van Kiribati.
De soort telt 2 ondersoorten:
De Christmas-Islandkarekiet (Acrocephalus aequinoctialis) is een zangvogel uit de familie van Acrocephalidae.
Multimedia w Wikimedia Commons Trzciniak popielaty (Acrocephalus aequinoctialis) – gatunek ptaka z rodziny trzciniaków (Acrocephalidae).
Wyróżniono dwa podgatunki A. aequinoctialis[4][5][2]:
Gatunek ten występuje endemicznie na dwóch atolach należących do Republiki Kiribati: Kiritimati i Terainie. Do roku 1972 zamieszkiwał również Tabuaeran, lecz został tam doszczętnie wytępiony. Ze względu na niewielką powierzchnię areału lęgowego (dwie wyspy mają łącznie 336 km²), trzciniak popielaty uznawany jest przez IUCN za gatunek zagrożony. Badania sugerują, że jedna para zajmuje terytorium o wielkości od 1,8 do 2,3 ha. Po uwzględnieniu mniejszej gęstości zasiedlenia na obszarach z dużą ilością naturalnych wrogów, naukowcy określili światową populację trzciniaka popielatego na mniej niż 20 000 dorosłych osobników.
Zasiedla otwarte przestrzenie porośnięte drzewem Heliotropium foertherianum (4-6 metrów wysokości) z domieszką gęstych zarośli i palm kokosowych.
Długość ciała ok. 15cm, masa ok. 19g. Umaszczenie w przeważającej mierze szare, z białymi końcówkami piór. Brak widocznego dymorfizmu płciowego, osobniki juwenilne są nieco jaśniejsze od dorosłych. Podgatunek A. a. pistor jest większy od nominatywnego.
Sezon lęgowy trwa od lutego do lipca. Samica składa od 2 do 4 jaj w gnieździe umieszczonym tuż pod koroną drzewa Heliotropium foertherianum
Trzciniak popielaty żywi się głównie owadami (muchami, ważkami) oraz niewielkimi jaszczurkami.
Większość czasu spędza żerując na ziemi bądź w niskich partiach drzew i krzewów. Jest gatunkiem osiadłym.
Głównym zagrożeniem dla trzciniaków popielatych są introdukowane na wyspy szczury i koty oraz wypalanie terenów pod uprawę palm kokosowych powodujące degradację środowiska naturalnego.
Trzciniak popielaty (Acrocephalus aequinoctialis) – gatunek ptaka z rodziny trzciniaków (Acrocephalidae).
Acrocephalus aequinoctialis é uma espécie de ave da família Acrocephalidae. Apenas pode ser encontrada no Kiribati (ilha Christmas).
Acrocephalus aequinoctialis é uma espécie de ave da família Acrocephalidae. Apenas pode ser encontrada no Kiribati (ilha Christmas).
Kiritimatisångare[2] (Acrocephalus aequinoctialis) är en utrotningshotad tätting i familjen rörsångare som enbart förekommer i ögruppen Line Islands i Stilla havet.[3]
Kiritimatisångaren är en medelstor (15 cm) huvudsakligen grå rörsångare med vita fjäderkanter. I ansiktet syns ett otydligt ögonbrynsstreck från näbben och bakåt, samt en olivgrå kind. Ovansidan är olivgrå, mer neutralt grå på halssidor och skapularer. Könen är lika medan underarten pistor (se nedan) är större än nominatformen.[1]
Kiritimatisångaren lockar med korta tja, tje och tjurr. Sången är enkel jämfört med andra sångare och består av upprepade fraser innehållande locklätena.[1]
Kiritimatisångaren förekommer i norra delen av ögruppen Line Islands i centrala Stilla havet. Den delas in i två underarter med följande utbredning:[3]
Kiritimatisångaren tros numera vara begränsad till två små korallatoller. Den har redan försvunnit från en ö och den tros minska i delar av sitt återstående utbredningsområde. Internationella naturvårdsunionen IUCN kategoriserar därför arten som starkt hotad. Världspopulationen uppskattas till mellan 3.500 och 15.000 individer.[1]
Wikimedia Commons har media som rör kiritimatisångare.
Wikispecies har information om Acrocephalus aequinoctialis.
Kiritimatisångare (Acrocephalus aequinoctialis) är en utrotningshotad tätting i familjen rörsångare som enbart förekommer i ögruppen Line Islands i Stilla havet.
Acrocephalus aequinoctialis là một loài chim trong họ Acrocephalidae.[2]
Acrocephalus aequinoctialis là một loài chim trong họ Acrocephalidae.
