Trzciniak popielaty (Acrocephalus aequinoctialis) – gatunek ptaka z rodziny trzciniaków (Acrocephalidae).
Wyróżniono dwa podgatunki A. aequinoctialis[4][5][2]:
Gatunek ten występuje endemicznie na dwóch atolach należących do Republiki Kiribati: Kiritimati i Terainie. Do roku 1972 zamieszkiwał również Tabuaeran, lecz został tam doszczętnie wytępiony. Ze względu na niewielką powierzchnię areału lęgowego (dwie wyspy mają łącznie 336 km²), trzciniak popielaty uznawany jest przez IUCN za gatunek zagrożony. Badania sugerują, że jedna para zajmuje terytorium o wielkości od 1,8 do 2,3 ha. Po uwzględnieniu mniejszej gęstości zasiedlenia na obszarach z dużą ilością naturalnych wrogów, naukowcy określili światową populację trzciniaka popielatego na mniej niż 20 000 dorosłych osobników.
Zasiedla otwarte przestrzenie porośnięte drzewem Heliotropium foertherianum (4-6 metrów wysokości) z domieszką gęstych zarośli i palm kokosowych.
Długość ciała ok. 15cm, masa ok. 19g. Umaszczenie w przeważającej mierze szare, z białymi końcówkami piór. Brak widocznego dymorfizmu płciowego, osobniki juwenilne są nieco jaśniejsze od dorosłych. Podgatunek A. a. pistor jest większy od nominatywnego.
Sezon lęgowy trwa od lutego do lipca. Samica składa od 2 do 4 jaj w gnieździe umieszczonym tuż pod koroną drzewa Heliotropium foertherianum
Trzciniak popielaty żywi się głównie owadami (muchami, ważkami) oraz niewielkimi jaszczurkami.
Większość czasu spędza żerując na ziemi bądź w niskich partiach drzew i krzewów. Jest gatunkiem osiadłym.
Głównym zagrożeniem dla trzciniaków popielatych są introdukowane na wyspy szczury i koty oraz wypalanie terenów pod uprawę palm kokosowych powodujące degradację środowiska naturalnego.
Trzciniak popielaty (Acrocephalus aequinoctialis) – gatunek ptaka z rodziny trzciniaków (Acrocephalidae).