Multimedia w Wikimedia Commons Hełmogłowik biały, skoczek królewski (Antilophia bokermanni) – gatunek ptaka z rodziny gorzykowatych (Pipridae). Występuje endemicznie w Brazylii. Dotychczas spotkano go jedynie na wyżynie Chapada do Araripe w stanie Ceará, w północno-wschodniej Brazylii. Gatunek ten jest krytycznie zagrożony wskutek utraty siedliska.
Gatunek został odkryty w 1996 r., a naukowo opisany w 1998 r. Jak większość gorzyków, cechuje go silny dymorfizm płciowy w barwie upierzenia. Podobnie jak hełmogłowik czarny, jest stosunkowo duży. Ma długi ogon, o długości do ok. 14,5 cm. U efektownie ozdobionego samca dominuje kolor biały. Z wyjątkiem schowanych białych części skrzydeł, są one czarne, podobnie jak ogon. Od czuba do środkowej części grzbietu biegną karminowoczerwone czerwone łaty. Tęczówka jest czerwona. samice są oliwkowozielone z bladozielonym spodem ciała. Mają skrócony oliwkowozielony czub z przodu głowy.
Naukowa nazwa gatunkowa - Antilophia bokermanni - upamiętnia brazylijskiego zoologa i twórcę filmów o dzikiej przyrodzie - Wernera Bokermanna, który zmarł w 1995 r. Ponieważ czub ptaka przypomina hełm otrzymał portugalską nazwę soldadinho-do-araripe (mały żołnierz wśród gorzyków). Ta nazwa nawiązuje również do spokrewnionego z nim, lecz bardziej rozpowszechnionego skoczka hełmiastego, który z wyglądu jest do niego podobny.
W 2000 r. populacja tego gatunku liczyła co najmniej 50 osobników i został on oceniony jako jeden z najrzadszych ptaków Brazylii oraz świata. Tylko trzy samce i jedna samica zostały zanotowane od 2000 r. W 2003 r. liczba osobników była bardziej optymistyczna i BirdLife International oszacował populację na 49 - 250 osobników. W 2004 r. na podstawie 43 odkrytych samców przyjęto, że jest 250 osobników w ogóle. W 2000 r. wybudowano park rozrywki z basenami i asfaltowe drogi, wskutek czego duża część naturalnego siedliska tego ptaka została zniszczona. Wycięte drzewa zastąpiono plantacjami bananów.
Hełmogłowik biały, skoczek królewski (Antilophia bokermanni) – gatunek ptaka z rodziny gorzykowatych (Pipridae). Występuje endemicznie w Brazylii. Dotychczas spotkano go jedynie na wyżynie Chapada do Araripe w stanie Ceará, w północno-wschodniej Brazylii. Gatunek ten jest krytycznie zagrożony wskutek utraty siedliska.
Gatunek został odkryty w 1996 r., a naukowo opisany w 1998 r. Jak większość gorzyków, cechuje go silny dymorfizm płciowy w barwie upierzenia. Podobnie jak hełmogłowik czarny, jest stosunkowo duży. Ma długi ogon, o długości do ok. 14,5 cm. U efektownie ozdobionego samca dominuje kolor biały. Z wyjątkiem schowanych białych części skrzydeł, są one czarne, podobnie jak ogon. Od czuba do środkowej części grzbietu biegną karminowoczerwone czerwone łaty. Tęczówka jest czerwona. samice są oliwkowozielone z bladozielonym spodem ciała. Mają skrócony oliwkowozielony czub z przodu głowy.
Naukowa nazwa gatunkowa - Antilophia bokermanni - upamiętnia brazylijskiego zoologa i twórcę filmów o dzikiej przyrodzie - Wernera Bokermanna, który zmarł w 1995 r. Ponieważ czub ptaka przypomina hełm otrzymał portugalską nazwę soldadinho-do-araripe (mały żołnierz wśród gorzyków). Ta nazwa nawiązuje również do spokrewnionego z nim, lecz bardziej rozpowszechnionego skoczka hełmiastego, który z wyglądu jest do niego podobny.
W 2000 r. populacja tego gatunku liczyła co najmniej 50 osobników i został on oceniony jako jeden z najrzadszych ptaków Brazylii oraz świata. Tylko trzy samce i jedna samica zostały zanotowane od 2000 r. W 2003 r. liczba osobników była bardziej optymistyczna i BirdLife International oszacował populację na 49 - 250 osobników. W 2004 r. na podstawie 43 odkrytych samców przyjęto, że jest 250 osobników w ogóle. W 2000 r. wybudowano park rozrywki z basenami i asfaltowe drogi, wskutek czego duża część naturalnego siedliska tego ptaka została zniszczona. Wycięte drzewa zastąpiono plantacjami bananów.
