Multimedia w Wikimedia Commons Majkong krabożerny[3], majkong[a], lis krabojad (Cerdocyon thous) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych. Jedyny przedstawiciel rodzaju Cerdocyon. Nazwa łacińska Cerdocyon thous pochodzi od trzech słów łacińskich: "Cerdo" oznacza lis, "cyon" oznacza pies, "thous" oznacza szakal, być może dlatego że przypomina miniaturowego szakala (Berta,1982; Canid Specialist Group, 1998). Jest łatwy do udomowienia i hodowli ale jego futro nie jest tak cenione jak futra innych psów.
Żyje w rzadkich lasach i na stepach Ameryki Południowej. Występuje od Kolumbii i południowej Wenezueli do Paragwaju, Urugwaju i północnej Argentyny. Zamieszkuje sawanny i zalesione obszary (Eisenberg, 1999) takie jak kolczaste zarośla krzewiaste, widne lasy (np. caatinga), pół otwarte sawanny np. llanos (Wenezuela). Najczęściej w porze deszczowej pojawia się w wyżynnych partiach swego zasięgu, zaś podczas pory suchej przenosi się w niższe tereny (Nowak, 1999).
Cerdocyon thous, Cerdocyon avius i inne gatunki z rodzaju Cerdocyon uległy ewolucji radiacyjnej na kontynencie południowoamerykańskim. Majkong wytworzył pięć podgatunków różniących się rozmiarami i kolorytem sierści (Bisbal, 1988).
Sierść krótka i gęsta. Prezentuje ubarwienie zmienne od szaro-brązowego z żółtym nalotem poprzez bardziej blade, popielato nakrapiane, aż po ciemno szare. Wzdłuż grzbietu biegnie czarna pręga, ogon ciemniejszy z czarnym nalotem na końcu. Gęsto owłosiony ogon często trzyma wyżej uniesiony.
Wyróżnia się sześć podgatunków majkonga[4]:
Majkong tworzy monogamiczne pary, albo niewielkie grupy, które polują indywidualnie, a podczas sezonu rozrodczego parami. Zagęszczenie populacji przedstawia się następująco: jedni badacze wskazują rozmieszczenie jednego osobnika na 4 km². Berta (1982) wskazuje na zagęszczenie zmieniające się od 0,6 do 0,9 km² na jednego osobnika. Podczas pory suchej zauważono większy terytorializm, podczas pory deszczowej kiedy jest więcej pokarmu poszczególne obszary terytorium mogą się na siebie nakładać (Nowak, 1999). Kryjówki i legowiska często są zakładane w krzakach, bądź w gęstej trawie, te nory mają kilka wejść.
Jako zwierzę tropikalne rozród nie jest uzależniony od pór roku, odbywa się dwukrotnie w ciągu roku. Dojrzałość płciową majkong uzyskuje po 9 miesiącach, a jej przejawem jest terytorialne oddawanie moczu (Berta, 1982; Mendel, 1988).
Jest tzw. oportunistą pokarmowym ponieważ żywi się rozmaitym pokarmem. Żywi się skorupiakami, owadami, jaszczurkami, krabami, padliną, owocami i jajami żółwi. Spożywany pokarm jest różnorodny i często dieta jest różna w różnych badaniach, co może sugerować sezonowość pokarmową i pokarmową zmienność geograficzną. Podczas pory deszczowej dieta zawiera więcej krabów i skorupiaków, podczas pory suchej więcej owadów (Berta, 1982). Majkong przyczynia się do regulacji gryzoni i szkodliwych owadów.
Mimo że futro ma małą wartość, zwierzę często jest zabijane przez miejscowych, choć nie ma jednoznacznych dowodów, że może atakować zwierzęta gospodarskie. Gatunek obecnie nie jest chroniony, mimo to kurczenie się jego siedlisk poprzez działalność rolniczą oraz coraz większa liczba zdziczałych psów może stanowić pewne zagrożenie dla liczebności gatunku.
W konwencji waszyngtońskiej (CITES) spisany jako niezagrożony wymarciem - Appendix II (CITES, 2000). W przypadku IUCN, zwierzę jest wpisane w kategorii "Least Concern" czyli "najmniejszej troski" (Canid Specialist Group, 1998).
Majkong krabożerny, majkong, lis krabojad (Cerdocyon thous) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych. Jedyny przedstawiciel rodzaju Cerdocyon. Nazwa łacińska Cerdocyon thous pochodzi od trzech słów łacińskich: "Cerdo" oznacza lis, "cyon" oznacza pies, "thous" oznacza szakal, być może dlatego że przypomina miniaturowego szakala (Berta,1982; Canid Specialist Group, 1998). Jest łatwy do udomowienia i hodowli ale jego futro nie jest tak cenione jak futra innych psów.
