Dinaromys bogdanovi ye una especie de royedor de la familia Cricetidae.
D. b. bogdanovi
D. b. coeruleus
D. b. grebenscikovi
D. b. korabensis
D. b. longipedis
D. b. marakovici
D. b. preniensis
D. b. trebevicensis
Alcuéntrase en Croacia, Bosnia y Herzegovina, Serbia, Montenegru y Macedonia. Polo xeneral, vive na ciudá onde fixo estragos.
Dinaromys bogdanovi ye una especie de royedor de la familia Cricetidae.
Muenn Martino (Dinaromys bogdanovi) a zo ur c'hrigner bihan hag a vev en Europa. Ar spesad nemetañ eo er genad Dinaromys.
Muenn Martino a c'hell bezañ renket ivez er c'herentiad Muridae.
Muenn Martino (Dinaromys bogdanovi) a zo ur c'hrigner bihan hag a vev en Europa. Ar spesad nemetañ eo er genad Dinaromys.
Dinaromys bogdanovi és una espècie de rosegador de la família dels cricètids. Viu a Bòsnia i Hercegovina, Croàcia, Macedònia, Montenegro i Sèrbia. S'alimenta d'herbes. El seu hàbitat natural són les zones rocoses de calcària càrstica. Possiblement està amenaçat per la competència de Chionomys nivalis.[1]
Es desconeix la identitat exacta del Bogdànov en honor del qual fou anomenada l'espècie.[2]
Dinaromys bogdanovi és una espècie de rosegador de la família dels cricètids. Viu a Bòsnia i Hercegovina, Croàcia, Macedònia, Montenegro i Sèrbia. S'alimenta d'herbes. El seu hàbitat natural són les zones rocoses de calcària càrstica. Possiblement està amenaçat per la competència de Chionomys nivalis.
Es desconeix la identitat exacta del Bogdànov en honor del qual fou anomenada l'espècie.
Die Martino-Schneemaus (Dinaromys bogdanovi) ist eine ausschließlich in den Gebirgen des Balkan verbreitete Wühlmaus. Sie lebt auf den Territorien der Staaten Kroatien, Bosnien-Herzegowina, Serbien und Montenegro und Mazedonien. Dass die Art einst weiter verbreitet war, zeigt sich an Fossilfunden aus dem Pleistozän aus Italien, Ungarn und Griechenland. Obwohl sie geographisch in einem sehr eng begrenzten Verbreitungsgebiet anzutreffen ist, ist sie mancherorts sehr häufig. Zum Beispiel ist sie in Montenegro das häufigste und individuenreichste Säugetier überhaupt.
Die Kopfrumpflänge beträgt 10 bis 15 cm, hinzu kommen 8 bis 11 cm Schwanz. Das Fell ist oberseits graubraun und unterseits hellgrau. Martino-Schneemäuse kommen in Höhen zwischen 1300 und 2200 m vor. Sie sind nachtaktiv, tagsüber verbergen sie sich unter Felsen. Die Nahrung sind Gräser. Für den Winter werden Nahrungsvorräte angelegt.
Innerhalb der Wühlmäuse wird die Art traditionell der Verwandtschaft der Rötelmäuse und somit dem Tribus der Clethrionomyini zugeordnet. Dies ist aber nicht unumstritten. Im Gegenteil deuten nähere Untersuchungen darauf hin, dass die Martino-Schneemaus mit überhaupt keinem lebenden Vertreter der Wühlmäuse näher verwandt ist. Der russische Zoologe Igor Zagorodnyuk zählt sie zum Tribus der Pliomyini, der ansonsten heute ausgestorben ist und im Pliozän und Pleistozän in Eurasien verbreitet war. Sie ist demnach der letzte lebende Vertreter eines bis zur letzten Eiszeit artenreich vertretenen Taxons. Für die Martino-Schneemaus ist zuweilen auch die Gattungsbezeichnung Dolomys verbreitet gewesen. Dieser Gattungsname wird jetzt aber nur noch auf einige ihrer ausgestorbenen Verwandten bezogen.
Die Martino-Schneemaus (Dinaromys bogdanovi) ist eine ausschließlich in den Gebirgen des Balkan verbreitete Wühlmaus. Sie lebt auf den Territorien der Staaten Kroatien, Bosnien-Herzegowina, Serbien und Montenegro und Mazedonien. Dass die Art einst weiter verbreitet war, zeigt sich an Fossilfunden aus dem Pleistozän aus Italien, Ungarn und Griechenland. Obwohl sie geographisch in einem sehr eng begrenzten Verbreitungsgebiet anzutreffen ist, ist sie mancherorts sehr häufig. Zum Beispiel ist sie in Montenegro das häufigste und individuenreichste Säugetier überhaupt.
Die Kopfrumpflänge beträgt 10 bis 15 cm, hinzu kommen 8 bis 11 cm Schwanz. Das Fell ist oberseits graubraun und unterseits hellgrau. Martino-Schneemäuse kommen in Höhen zwischen 1300 und 2200 m vor. Sie sind nachtaktiv, tagsüber verbergen sie sich unter Felsen. Die Nahrung sind Gräser. Für den Winter werden Nahrungsvorräte angelegt.
The Balkan snow vole (Dinaromys bogdanovi), also known as Martino's snow vole, is the only member of the genus Dinaromys. Eight subspecies of this vole have been recognized from southern parts of Europe. The genus name means "Dinaric mouse", referring to the Dinaric Alps. The Balkan snow vole is a living fossil, the only living species in the tribe Pliomyini, and might arguably better be placed in Pliomys, a genus established for its fossil relatives even before the Balkan snow vole was scientifically described.
A 2021 study found Dinaromys (and by extension, the rest of Pliomyini) to be the sister group to the tribe Ellobiusini, from which it diverged during the late Miocene; however, this still remains uncertain.[2]
The Balkan snow vole (Dinaromys bogdanovi), also known as Martino's snow vole, is the only member of the genus Dinaromys. Eight subspecies of this vole have been recognized from southern parts of Europe. The genus name means "Dinaric mouse", referring to the Dinaric Alps. The Balkan snow vole is a living fossil, the only living species in the tribe Pliomyini, and might arguably better be placed in Pliomys, a genus established for its fossil relatives even before the Balkan snow vole was scientifically described.
A 2021 study found Dinaromys (and by extension, the rest of Pliomyini) to be the sister group to the tribe Ellobiusini, from which it diverged during the late Miocene; however, this still remains uncertain.
Dinaromys bogdanovi es una especie de roedor de la familia Cricetidae, la única especie del género Dinaromys. Es considerado un fósil viviente porque hay datos de su presencia en el Pleistoceno.[2]
D. b. bogdanovi
D. b. coeruleus
D. b. grebenscikovi
D. b. korabensis
D. b. longipedis
D. b. marakovici
D. b. preniensis
D. b. trebevicensis
Se encuentra en Croacia en Bosnia y Herzegovina en Serbia en Montenegro y Macedonia.
Dinaromys bogdanovi es una especie de roedor de la familia Cricetidae, la única especie del género Dinaromys. Es considerado un fósil viviente porque hay datos de su presencia en el Pleistoceno.
Dinaromys bogdanovi Dinaromys generoko animalia da. Karraskarien barruko Arvicolinae azpifamilia eta Cricetidae familian sailkatuta dago.
Dinaromys bogdanovi Dinaromys generoko animalia da. Karraskarien barruko Arvicolinae azpifamilia eta Cricetidae familian sailkatuta dago.
Campagnol de Martino, Campagnol de Nehring, Campagnol de montagne
Le Campagnol de Martino (Dinaromys bogdanovi) est une petite espèce de rongeur de la famille des cricétidés aux yeux bleus, agile et délicat. En français il est aussi appelé Campagnol de Nehring ou Campagnol de montagne[1]. C'est la seule espèce du genre Dinaromys.
On le trouve en Croatie, en Bosnie-Herzégovine, en Serbie, au Monténégro et en Macédoine. Il vit généralement en ville où il fait des ravages. En captivité c'est un animal attachant mais difficile à apprivoiser.
Synonyme possible : Dolomys milleri Nehring.
Les anglophones le nomment Martino's snow vole, soit campagnol des neiges de Martino.
Il ne faut pas confondre cette espèce avec les Campagnols des montagnes du genre Alticola[1].
Campagnol de Martino, Campagnol de Nehring, Campagnol de montagne
Le Campagnol de Martino (Dinaromys bogdanovi) est une petite espèce de rongeur de la famille des cricétidés aux yeux bleus, agile et délicat. En français il est aussi appelé Campagnol de Nehring ou Campagnol de montagne. C'est la seule espèce du genre Dinaromys.
On le trouve en Croatie, en Bosnie-Herzégovine, en Serbie, au Monténégro et en Macédoine. Il vit généralement en ville où il fait des ravages. En captivité c'est un animal attachant mais difficile à apprivoiser.
Synonyme possible : Dolomys milleri Nehring.
Les anglophones le nomment Martino's snow vole, soit campagnol des neiges de Martino.
Il ne faut pas confondre cette espèce avec les Campagnols des montagnes du genre Alticola.
Dinarski voluhar (lat. Dinaromys bogdanovi) je endemoreliktna vrsta voluharice. Jedini je živi predstavnik tribusa Pliomyini, koji obuhvaća izumrle srodnike ove voluharice. Uslijed geografske izoliranosti populacija, dijeli se na osam podvrsta.
Smatra se ranjivim u pogledu ugroženosti vrste od izumiranja.[1]
Areal dinarskoga voluhara prostire se po dinarskim planinama u Hrvatskoj, Bosni i Hercegovini, Crnoj Gori i Srbiji. Prisustvo je moguće i po Skardsko-pindskim planinama u Metohiji, Makedoniji, Albaniji i Grčkoj.
Stanište dinarskoga voluhara su planinske kamenite livade iznad gornje šumske granice u krškim predjelima.
Godišnji broj okota je prosječno 1-2.
Dinarski voluhar (lat. Dinaromys bogdanovi) je endemoreliktna vrsta voluharice. Jedini je živi predstavnik tribusa Pliomyini, koji obuhvaća izumrle srodnike ove voluharice. Uslijed geografske izoliranosti populacija, dijeli se na osam podvrsta.
Smatra se ranjivim u pogledu ugroženosti vrste od izumiranja.
Areal dinarskoga voluhara prostire se po dinarskim planinama u Hrvatskoj, Bosni i Hercegovini, Crnoj Gori i Srbiji. Prisustvo je moguće i po Skardsko-pindskim planinama u Metohiji, Makedoniji, Albaniji i Grčkoj.
Stanište dinarskoga voluhara su planinske kamenite livade iznad gornje šumske granice u krškim predjelima.
Godišnji broj okota je prosječno 1-2.
L'arvicola delle nevi dei Balcani (Dinaromys bogdanovi Martino V & Martino E, 1922) è un roditore della famiglia dei Cricetidi, unica specie del genere Dinaromys (Kretzoi, 1955), endemica dei Balcani.[1][2]
Roditore di medie dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo tra 100 e 150 mm, la lunghezza della coda tra 60 e 119 mm, la lunghezza del piede tra 22 e 26,5 mm, la lunghezza delle orecchie tra 14 e 23 mm e un peso fino a 88 g.[3]
I molari hanno le radici.
Sono caratterizzati dalla seguente formula dentaria:
3 0 0 1 1 0 0 3 3 0 0 1 1 0 0 3 Totale: 16 1.Incisivi; 2.Canini; 3.Premolari; 4.Molari;La pelliccia lunga e setosa diviene più lunga in inverno. Le parti dorsali sono grigio-azzurre scure, mentre le parti ventrali sono più chiare. La linea di demarcazione lungo i fianchi è netta. Le orecchie sono grandi, con dei lobi ben sviluppati. Gli occhi sono piccoli. La coda è lunga più della metà della testa e del corpo, è chiara con una striscia longitudinale grigiastra sulla parte superiore. Le femmine hanno 3 paia di mammelle. Il cariotipo è 2n=54 FN=58.
È una specie terricola e notturna, ma può essere osservata anche di giorno. Si rifugia in profonde feritoie tra le rocce che le offrono riparo e condizioni climatiche favorevoli per costruire i nidi.
Si nutre di parti vegetali in inverno e di gemme e germogli di conifere in estate.
Danno alla luce 1-2 piccoli alla volta l'anno. Raggiungono la maturità sessuale a due anni. La densità della popolazione è modesta. L'aspettativa di vita è fino a 4 anni.
Questa specie è diffusa in Croazia, Bosnia ed Erzegovina, Serbia, Montenegro e Macedonia del Nord occidentale. Potrebbe essere presente anche in Albania e Grecia settentrionale.
Vive esclusivamente in zone carsiche calcaree, tra rocce nelle radure sopra la linea degli alberi fino a 2.200 metri di altitudine.
Sono state riconosciute 8 sottospecie:
La IUCN Red List, considerato che il suo habitat è frammentato e specializzato e che potrebbe essere in atto un declino della popolazione in parte del suo areale, classifica D.bogdanovi come specie vulnerabile (VU).[1]
L'arvicola delle nevi dei Balcani (Dinaromys bogdanovi Martino V & Martino E, 1922) è un roditore della famiglia dei Cricetidi, unica specie del genere Dinaromys (Kretzoi, 1955), endemica dei Balcani.
De Balkansneeuwmuis of bergmuis (Dinaromys bogdanovi) is een woelmuis die enkel voorkomt in berggebieden in het voormalige Joegoslavië.
De Balkansneeuwmuis heeft een dichte, zijdeachtige vacht die aan de bovenzijde grijsblauw van kleur is, en aan de onderzijde grijzig wit. De staart is vrij lang en dunbehaard. De staart is aan de bovenzijde donkerder van kleur. De voeten zijn wit, en aan de hiel behaard. De achtervoeten zijn opmerkelijk groot, tussen de 22,5 en 26,3 millimeter. Alle tenen hebben klauwen, behalve de "duim", die een kleine, afgeplatte nagel heeft.
De bergmuis wordt 100 tot 152 millimeter lang en ongeveer 65 gram zwaar. De staart is 74 tot 119 millimeter lang, ongeveer 70% van de kop-romplengte.
De Balkansneeuwmuis leeft in het westen van het voormalige Joegoslavië, in Kroatië, Bosnië en Herzegovina, Servië, Montenegro en Macedonië, en mogelijk ook in Albanië. Ze komen enkel in bergen voor, voornamelijk op rotsachtige hellingen boven de boomgrens, tussen de 600 en de 2000 meter hoogte.
Het is een nachtdier, die overdag rust in een nest onder stenen of in rotsspleten. Hij leeft voornamelijk van grassen. 's Winters legt de woelmuis voedselvoorraden aan.
Een vrouwtje heeft gemiddeld twee worpen per jaar, in maart en in juni. Na een draagtijd van 28 dagen worden twee à drie jongen geboren.
Bronnen, noten en/of referentiesEuropeisk bergssork (Dinaromys bogdanovi) är en gnagare i underfamiljen sorkar som förekommer i bergstrakter på Balkan. Arten är den enda i sitt släkte.[2]
Utbredningsområdet sträcker sig över Kroatien, Bosnien och Hercegovina, Montenegro, Serbien och Nordmakedonien. Tidigare hade den en större utbredning, enligt upphittade fossil fanns den under pleistocen även i Italien, Grekland, Ungern och Ukraina. I vissa regioner förekommer djuret mycket talrik. Till exempel har den i Montenegro den största populationen av alla små däggdjur.[3]
Kroppslängden (huvud och bål) ligger mellan 10 och 15 centimeter och därtill kommer en 8 till 11 centimeter lång svans. Arten väger 30 till 82 g. Pälsens ovansida är gråbrun till blågrå och undersidan är ljusgrå. Svansen är uppdelad i en brun ovansida och en vit undersida. Vid svanens spets förekommer en tofs av styva hår.[3]
Habitatet utgörs av bergstrakter som ligger 1 300 till 2 200 meter över havet. Europeisk bergssork är aktiv på natten och gömmer sig på dagen under stenar eller i bergssprickor. Den äter främst gräs. Före vinter samlar den ett förråd. Arten håller ingen vinterdvala. Honor kan ha en (under våren) eller två (den andra under sommaren) kullar per år. Dräktigheten varar uppskattningsvis en månad och en månad senare är ungarna själständiga.[3]
Arten räknas i underfamiljen sorkar ofta till tribus Clethrionomyini, alltså som nära släkting till skogssorkarna. Denna indelning är omstridd. Enligt nyare undersökningar har arten idag inga släktingar i underfamiljen. Den ryska zoologen Igor Zagorodnyuk listar europeisk skogssork till tribus Pliomyini, som annars innefattar utdöda sorkar som levde mellan pliocen och pleistocen i Eurasien. I äldre systematiska förteckningar räknas arten till släktet Dolomys. Idag listas bara utdöda arter till Dolomys.
I arten utbredningsområde förekommer bara ett fåtal lämpliga habitat och hela beståndet är uppdelat i flera från varandra skilda populationer. Konkurrensen med snösorken (Chionomys nivalis) kan påverka arten negativ. IUCN listar europeisk bergssork som sårbar (VU).[1]
Europeisk bergssork (Dinaromys bogdanovi) är en gnagare i underfamiljen sorkar som förekommer i bergstrakter på Balkan. Arten är den enda i sitt släkte.
Вид колись мав більше поширення, про що свідчать плейстоценові знахідки з територій Італії, Угорщини та Греції.
Країни проживання: Боснія і Герцеговина, Хорватія, Північна Македонія, Хорватія, Чорногорія, Сербія. Мешкає від рівня моря до 2200 м, але зазвичай вище 1500 м і рідко значно нижче. Живе виключно в скелястих вапнякових карстових районах, зазвичай знаходять на луках вище лінії дерев, рідше в скелястих районах нижче лінії дерев.
Довжина тіла від 10 до 15 см, хвіст від 8 до 11 см. Шерсть сіро-коричневого кольору на верхній стороні, знизу світло-сіра.
Харчується травами. Веде нічний спосіб життя, вдень ховається під каменями. На зиму створює запаси їжі. Довголіття: до чотирьох років, вік статевої зрілості: два роки, має 1-2 приплоди на рік.
Вид був описаний у збірнику The Annals And Magazine of Natural History. Vol.IX. 9th series (1922)[2].
Chuột tuyết Balkan, hay chuột tuyết Martino, tên khoa học Dinaromys bogdanovi, là một loài động vật có vú, loài duy nhất trong chi Dinaromys, thuộc họ Cricetidae, bộ Gặm nhấm. Loài này được Martino mô tả năm 1922.[2]
Chuột tuyết Balkan, hay chuột tuyết Martino, tên khoa học Dinaromys bogdanovi, là một loài động vật có vú, loài duy nhất trong chi Dinaromys, thuộc họ Cricetidae, bộ Gặm nhấm. Loài này được Martino mô tả năm 1922.
발칸눈밭쥐(Dinaromys bogdanovi)는 비단털쥐과에 속하는 설치류의 일종이다.[2] 발칸눈밭쥐속(Dinaromys)의 유일종이다. 유럽 남부 일부 지역에 8종의 아종이 알려려 있다. 속명은 "디나르알프스 산맥"의 이름에서 유래했다. 살아있는 화석의 하나로 발칸눈밭쥐족(Pliomyini)의 현존하는 유일종이다.