Vanellus armatus (Burchell 1822)

Die Bontkiewiet (Vanellus armatus) is 'n voël wat aan die familie Charadriidae behoort. Hierdie voël staan in Engels bekend as die Blacksmith Lapwing/Plover.

Fotogalery

• Maak op 'n pad in Kenia nes.

• Volwassene, eier en nes in Tanzanië.

• Soek kos by Nakuru-meer in Kenia.

• Op soek na kos by Marievale, Suid-Afrika

• 'n Bontkiewiet in Walvisbaai, Namibië

• By die Etoshapan, Namibië

• Nog een

• In vlug

Sien ook

• Alfabetiese lys van Suid-Afrikaanse voëls
• Lys van Suid-Afrikaanse voëls (Groepeer)
• Lys van Suider-Afrikaanse voëls volgens wetenskaplike name

Verwysings

Eksterne skakels

• Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Bontkiewiet.

• Wikispecies het meer inligting verwant aan: Bontkiewiet

La fredeluga armada^[1] (Vanellus armatus) és un ocell de la família dels caràdrids (Charadriidae) que habita llacs i aiguamolls de la zona afrotròpica, en Angola, sud-est de la República Democràtica del Congo, Tanzània, oest i sud de Kenya, Zàmbia, Malawi, Moçambic, Namíbia, Botswana, Zimbabwe i sud de Sud-àfrica.

Referències

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Gof y traeth (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: gofaint y traeth) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Antibyx armatus; yr enw Saesneg arno yw Blacksmith plover. Mae'n perthyn i deulu'r Cwtiaid (Lladin: Charadriidae) sydd yn urdd y Charadriiformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn A. armatus, sef enw'r rhywogaeth.^[2]

Teulu

Mae'r gof y traeth yn perthyn i deulu'r Cwtiaid (Lladin: Charadriidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

Čejka běločelá (Vanellus armatus) je středně velký bahňák z čeledi kulíkovitých. Dorůstá 28–31 cm, má černo-šedá křídla, černý hřbet, ocas, hruď, krk a hlavu s bílým temenem a červené oči. Světlého zbarvení je také výrazná skvrna na zadní straně krku. Pohlaví se přitom zbarvením nijak neliší. Ozývá se kovově znějícím tynk tynk tynk, díky čemuž získala i svůj anglický název – Blacksmith Lapwing (v doslovném překladu kovářská čejka). Žije v mokřadech, na polích a loukách na rozsáhlém území subsaharské Afriky, v rozmezí od Keni jižně až po Jihoafrickou republiku. Je stálá. Hnízdí na zemi.^{[2] [3]}

Čejka běločelá na hnízdě

Reference

1. ↑ Červený seznam IUCN 2018.1. 5. července 2018. Dostupné online. [cit. 2018-08-11]
2. ↑ Vanellus armatus [online]. The IUCN Red List of Threatened Species [cit. 2010-10-02]. Dostupné online. (anglicky)
3. ↑ KHOLOVÁ, Helena (autorka českého překladu). Ptáci. Praha: Euromedia Group, k. s., 2008. ISBN 9788024222356. S. 224.

Externí odkazy

• Obrázky, zvuky či videa k tématu čejka běločelá ve Wikimedia Commons
• Galerie čejka běločelá ve Wikimedia Commons
• Taxon Vanellus armatus ve Wikidruzích

Brütender Waffenkiebitz

Der Waffenkiebitz (Vanellus armatus) ist eine afrikanische Vogelart aus der Familie der Regenpfeifer (Charadriidae). Es werden keine Unterarten unterschieden.

Erscheinungsbild

Der Waffenkiebitz ist aufgrund seiner auffallenden schwarz-weiß-grauen Kennzeichnung einfach zu identifizieren. Er erreicht ausgewachsen eine Körperlänge von 31 Zentimetern.

Das Erscheinungsbild der männlichen und weiblichen Vögel ist gleich. Jungvögel haben braune statt schwarze Federn sowie einen braunen Kopf. Waffenkiebitze sind sehr stimmfreudig und haben einen lauten Alarmruf.

Verbreitung

Das Verbreitungsgebiet des Waffenkiebitz ist das südliche Afrika (Namibia, Südafrika, Botswana, Simbabwe, Mosambik bis nach Tansania und Kenia). Im 20. Jahrhundert vergrößerte sich sein Lebensraum durch den Bau von Dämmen für die Landwirtschaft. Sowohl in Tansania als auch Südafrika haben dadurch die Bestände zugenommen.^[1] Der Bestand wird auf 100.000 bis 1.000.000 Individuen geschätzt und wird von der IUCN als ungefährdet (Least concern) eingeschätzt.^[2] Waffenkiebitze sind sowohl Standvögel als auch Kurzstreckenzieher und wandern teilweise nomadisierend, wodurch sie in der Lage waren, neu entstandene Lebensräume rasch zu besiedeln.

Außerhalb der Brutzeit tritt er oft in Schwärmen auf.

Der Waffenkiebitz ist in Feuchtgebieten jeglicher Größe sowie angrenzendem Grasland und Feldern zu finden. Sie meiden lediglich bergige Regionen. Waffenkiebitze haben sich auch menschlichen Siedlungsraum erschlossen und kommen auch in Städten vor, wo sie beispielsweise auf Golfplätzen und Grünflächen beobachtet werden können.

Fortpflanzung

Der Waffenkiebitz brütet im Frühling. Die Jungvögel trennen sich langsam von den Eltern und kehren auch nicht in das Gebiet der Eltern zurück.

Belege

Literatur

• Simon Delany, Derek Scott, Tim Dodman, David Stroud (Hrsg.): An Atlas of Wader Populations in Africa and Western Eurasia. Wetlands International, Wageningen 2009, ISBN 978-90-5882-047-1.
• Peter Hayman, Ian Sinclair: Sasol: Birds of Southern Africa : the region's most comprehensively illustrated guide. Struik, Kapstadt 2002, ISBN 978-1868727216.

Einzelbelege

1. ↑ Delany et al., S. 139
2. ↑ Delany et al., S. 138

The blacksmith lapwing or blacksmith plover (Vanellus armatus) is a lapwing species that occurs commonly from Kenya through central Tanzania to southern and southwestern Africa. The vernacular name derives from the repeated metallic 'tink, tink, tink' alarm call, which suggests a blacksmith's hammer striking an anvil.

Description

Blacksmith lapwings are very boldly patterned in black, grey and white, possibly warning colours to predators. It is one of five lapwing species (two African, one Asian and two Neotropical) that share the characteristics of red eyes and a bold pied plumage, with a carpal (wing) spur adorning the wrist joint; a sharp black protrusion which they use to aggressively defend their young from potential threats, through persistent aerial dives typically targeting the head. The portions of the bird's body bare to plumage average a black coloration for the bill, and either a black or white-grey dappling on the legs. Females average larger and heavier but the sexes are generally alike.^[2]

Habitat and numbers

The blacksmith lapwing occurs in association with wetlands of all sizes. Even very small damp areas caused by a spilling water trough can attract them. In South Africa they are most numerous in the mesic grassland region, less so in higher-rainfall grasslands. Like the crowned lapwing, this species may leave Zambia and Zimbabwe in years of high rainfall and return in dry years. It avoids mountains of any type.^[3]

Blacksmith lapwings expanded their range in the 20th century into areas where dams were built and where intensive farming was practiced. Consequently, they are now numerous and established in the western Cape region of South Africa, where they were absent until the 1930s.^[3] In this region they have also entered estuarine mud flats in winter where they aggressively displace other waders.^[2] Although they are partially migratory, they do not seem to engage in large-scale, regular migrations.^[3]

Ecology

During the breeding season, the species often reacts aggressively to other lapwings or African jacanas that may enter its wetland habitat. Nests are shallow depressions on bare ground or short grass, close to water, and tend to be spaced at least 400 m apart.^[1] The blacksmith lapwing breeds in spring, but its choice of nesting site and timing may be opportunistic. The young separate gradually from their parents and do not return to natal areas afterwards.^[3] This lapwing feeds on aquatic and terrestrial invertebrates.^[2]

See also

Wikimedia Commons has media related to Vanellus armatus.

• Lapwing

References

La Armita vanelo (Vanellus armatus) estas birdo de la genro Vanellus, grupo de mezgrandaj vadbirdoj de la familio de ĥaradriedoj. La angla nomo “Blacksmith” aŭ “Forĝisto” devenas el la ripetata metalika alarmalvoko 'tink, tink, tink'.

Disvastiĝo kaj medio

Ĝi estas komuna specio ekde Kenjo, tra centra Tanzanio kaj Kongo ĝis suda kaj sudokcidenta Afriko. Tio estas granda teritorio en multaj afrikaj landoj. La tutmonda loĝantaro povas ĉirkaŭi inter 100,000 kaj 1,000,000 da ekzempleroj.

Ĝi loĝas ĉe malsekaj zonoj. Tiele lagaj regionoj ĉu pro pluvo ĉu pro homa agado allogas la specion. Ankaŭ herbejoj plaĉas al ili. Simile al Krona vanelo, tiu specio povas vagadi el Zambio kaj Zimbabvo dum pluvaj sezonoj kaj reveni dum pli sekaj epokoj. Ili malŝatas montaran medion.

Aspekto

La Armita vanelo (Vanellus armatus) estas birdo kun aspekto simila al de ŝaktabulo laŭ partoj de nigra, griza kaj blanka plumaro, eble avertaj koloroj por eventualaj predantoj. Tiu specio estas unu el 5 specioj de la genro Vanellus kiuj kunhavas ecojn kiel mezflugila sprono, ruĝa okulo kaj alloga kontrasta plumaro (2 afrikaj, 1 azia kaj 2 novtropikaj). Nome estas nigra granda videbla antaŭa parto de kapo -escepte frunton-, gorĝo, brusto kaj supra ventro kaj ankaŭ makuloj en komenco de dorso -eta-, meza dorso -granda- kaj vostopinto. Estas blankaj la frunto -ĝis okulo-, malantaŭa kolo kaj ventro. Estas grizo la resto de la dorso. La beko estas nigra kaj la kruroj grizaj. Inoj estas averaĝe iom pli grandaj kaj pezaj sed ambaŭ seksoj estas similaspektaj.

Dumfluge videblas kontrasto de nigraj partoj de kapo kaj brusto kaj malantaŭaj kaj pintoflugiloj kaj pintovosto kun blankaj partoj ventraj kaj antaŭaj flugiloj.

Kutimoj

Tiu specio reagas agreseme al aliaj vaneloj aŭ al afrikaj Jakanaoj kiuj povus eniri en sia sama malseka medio. Ili reproduktiĝas en printempo, sed la elekto de nestejo aŭ reproduktejo dependas de oportuno. Junuloj disiĝas iompostiome el la gepatroj kaj ne revenas al sia naskiĝlokoj.

Statuso

La Armita vanelo ampleksigis sian teritorion dum la 20-a jarcento kie oni konstruis rezervejojn aŭ oni praktikas intensivan terkulturadon. Tiele nun ĝi estas komuna en okcidenta Kaba regiono el Sudafriko, kie ne estis komuna almenaŭ dum la 1930-aj jaroj. En tiu regiono la specio eniris ankaŭ estuarajn kotajn regionojn kie ili agreseme forpelas aliajn vadbirdojn.

Manĝo

Ili manĝas kaj terajn kaj akvajn senvertebrulojn.

Bildaro

Referencoj

• BirdLife International (2004). Vanellus armatus. Internacia Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj, eldono de 2006. IUCN 2006. Elŝutita 11 May 2006.

1. Roberts' Birds of Southern Africa. Kvina eldono. 1984. G.L. Maclean.
2. Birds of Africa south of the Sahara. 2003. Sinclair I., Ryan P.
3. Ward, D. Underhill, L.G. Tree, A.J. Blacksmith Plover. En: The atlas of southern African birds. Vol. 1: Non-passerines.
4. Waders of southern Africa. 1995. Hockey P.A.R., Douie C.
5. Shorebirds: An identification guide. 1986. Marchant J., Prater T., Hayman P.

La avefría armada (Vanellus armatus)^[2]​ es una especie de ave charadriforme de la familia Charadriidae. La especie aparece en Kenia y el centro de Tanzania hasta el sur y sudoeste de África.

Descripción

La especie tiene manchas negras, grises y blancas en el plumaje, posiblemente como advertencia a los depredadores. Es una de las cinco especies de avefría (dos en África, una en Asia y dos en los neotrópicos) que comparte las características de una espuela carpiana (ala), ojos rojizos y un plumaje de varios tonos oscuros. Las partes desnudas son de color negro. En promedio, las hembras son más grandes y pesadas, pero los sexos son generalmente iguales.

Hábitat y población

La avefría armada aparece en zonas con humedales de todos los tamaños. Incluso en pequeñas zonas húmedas causadas por un canal de agua pueden atraerlos. En África del Sur son más numerosos en regiones con pastizales mésicos, no tanto en pastizales de mayor precipitación. Al igual que el avefría coronada (Vanellus coronatus), esta especie puede abandonar Zambia y Zimbabue en años de alta precipitación y volver en los años secos. Evita montañas de cualquier tipo.

La especie amplió su distribución en el siglo xx en las zonas donde se construyeron presas y donde se practicaba la agricultura intensiva. En consecuencia, ahora son numerosos y se han establecido en la región del Cabo Occidental de Sudáfrica, donde estaban ausentes hasta la década de 1930. En esta región también han entrado en marismas con fango en invierno donde se desplazan agresivamente otras aves zancudas.

Comportamiento y alimentación

La especie reacciona agresivamente en contacto con otras avefrías o jacanas africanass (Actophilornis africana) que pueden entrar en su hábitat de humedales. Para defender sus crias o su nido se arman de mucha valentía y se enfrentan a anímales mucho más grandes, como los elefantes y los búfalos. Se reproduce en primavera, pero su elección del lugar de anidación y el momento puede ser oportunista. Los jóvenes separan gradualmente de sus padres y no regresan a las áreas natales después. Se alimentan de invertebrados acuáticos y terrestres.

Galería de imágenes

• Anidando en un sendero en Kenia.

• Adulto, incubando un huevo en Tanzania.

• Huevos, Sudáfrica

• Ejemplar en el parque nacional de Chobe, Botsuana.

• En el delta del Okavango (Botsuana).

• Alimentándose en Marievale (Sudáfrica).

• En Etosha Pan (Namibia).

• En pleno vuelo, exhibiendo sus alas.

Véase también

• Vanellinae

Referencias

Bibliografía

• Maclean, G.L. 1984. Roberts' Birds of Southern Africa. (Fifth edition).
• Sinclair I., Ryan P. 2003. Birds of Africa south of the Sahara.
• Ward, D. Underhill, L.G. Tree, A.J. Blacksmith Plover. En: The atlas of southern African birds. Vol. 1: Non-passerines.
• Hockey P.A.R., Douie C. 1995. Waders of southern Africa.
• Marchant J., Prater T., Hayman P. 1986. Shorebirds: An identification guide.

Vanellus armatus Vanellus generoko animalia da. Hegaztien barruko Charadriidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Vanellus
• Charadriidae

Seppähyyppä (Vanellus armatus) on afrikkalainen kahlaaja. Sen elinympäristö käsittää päiväntasaajan eteläpuolisen Afrikan Angolasta, Keniasta ja Tansaniasta Etelä-Afrikkaan. Lajin holotyypin kuvaili William John Burchell Etelä-Afrikan Griquatownista 1822.^[2]

Lähteet

Vanellus armatus

Le Vanneau armé (Vanellus armatus) ou vanneau ramoneur, est une espèce d'oiseaux de la famille des Charadriidae.

Description

éperons mis en avant

Le Vanneau armé a une dent en forme d'éperon camoufflée sous le plumage au niveau de la base de chacune de ses ailes et qui est utilisée pour le combat et la protection^[1]. Il possède un pelage noir recouvert d'un plumage à taches grises, noires et blanches. Les femelles sont en moyenne plus grandes et plus lourdes que les mâles.

Répartition

Cet oiseau fréquente les milieux humides, depuis l'Afrique australe à l'Angola, le Kenya et l'ouest du Mozambique.

Références

A Vanellus armatus é unha especie de aves presente en Kenya e no centro de Tanzania até o sur de África.

Notas

La pavoncella armata o pavoncella fabbro (Vanellus armatus, Burchell, 1822), è un uccello della famiglia dei Charadriidae.

Sistematica

Vanellus armatus non ha sottospecie, è monotipico.

Distribuzione e habitat

Questo uccello vive nell'Africa centrale e meridionale, dal Kenya e la Repubblica Democratica del Congo fino al Sudafrica. È di passo in Burundi e sull'Isola di Sant'Elena.

Bibliografia

• (EN) BirdLife International 2008, Vanellus armatus, su IUCN Red List of Threatened Species, Versione 2020.2, IUCN, 2020.

De smidsplevier (Vanellus armatus) behoort tot de familie van kieviten en plevieren (Charadriidae).

Kenmerken

Het verenkleed van deze vogel is zwart, wit en grijs gekleurd met veel contrast. Het vederkleed is voor beide geslachten gelijk. De buitenkant van de vleugel is lichtgrijs en de binnenkant zwart van kleur. De borst en het voorste gedeelte van de rug zijn eveneens zwart. De onderkant van de staart en de vleugels zijn wit tot lichtgrijs. De kop is zwart met witte vlekken op voorhoofd en nek. Ze hebben een redelijk kleine, donkergrijze snavel; en hebben spitse doornen op de vleugelbochten.Het dier heeft lange poten en dieprode ogen. De lichaamslengte bedraagt 28 tot 31 cm en het gewicht 125 tot 225 gram.

Leefwijze

Hij leeft in paren of in kleine groepjes en voedt zich met insecten, insectenlarven, wormen en kikkers. Deze zoekt hij in een maanheldere nacht.

Voortplanting

Het nest wordt in een kuiltje op de grond gemaakt en bevat ongeveer 3 bruingroenige eieren met veel donkere stippen en vlekken. Ze worden door de beide ouders afwisselend bebroed. Na 25 dagen komen de jongen uit en verlaten na ongeveer 4 weken het nest. Elke belager van het nest wordt onverbiddelijk weggejaagd of weggelokt.

Verspreiding

Deze standvogel woont in droge streken van Afrika, met name van Angola tot Kenia, en zuidelijk tot Zuid-Afrika, maar zorgt ervoor dat zich altijd water binnen vliegafstand bevindt.

Naamgeving

Hoe komt deze vogel aan zijn vreemde naam? Het geluid dat ze maken is een luid: "klink klink klink", zoals de smid die op het aambeeld slaat.

Czajka srokata (Vanellus armatus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae). Występuje od południowej Kenii po RPA, z wyjątkiem nadmorskich obszarów pustyni Namib. Nie jest zagrożona, podgatunków nie wyróżnia się. W ostatnich latach jej zasięg wysunął się bardziej na południe poprzez budowę sztucznych zbiorników wodnych.

Charakterystyka

Nie występuje dymorfizm płciowy. Nieco mniejsza od czajki zwyczajnej. Biała czapeczka na głowie, kark, brzuch oraz pokrywy podogonowe. Loki drugorzędowe oraz pióra blisko brzegu, skrzydła szare, poza tym czarna. Z długim, czarnym dziobem kontrastują dość duże, czerwone oczy. Nogi szare. Młode mają czarną czapeczkę i płowy nalot na grzbiecie.

Czaszka ma 62 mm długości, a dziób 3,2 cm^[3].

Wymiary

• długość ciała: 28-30,5 cm
• rozpiętość skrzydeł: 18-23 cm
• masa ciała: 116-215,5 gr

Biotop

Najczęściej suche obszary w okolicy rzek, jezior i stawów.

Zachowanie

W okresie rozrodczym niespokojna i głośna, poza nim cicha i towarzyska. Zażarcie broni młodych i terytorium. Żeruje na terenach trawiastych oraz brzegach zbiorników wodnych.

Głos

Metaliczne "tink-tink", które przypomina uderzenia młotka o kowadło, połączone ze skrzeczeniem jeśli w gnieździe są świeżo wyklute młode. Poza tym "czuk" lub "czi-uk", rzadko wydaje głos terytorialny brzmiący jak "cziu-łik-ij-ju".

Pożywienie

Pierścienice, owady, skorupiaki i mięczaki. Wydobywa je z ziemi albo z płytkiej wody.

Lęgi

Wyprowadza 2 lęgi. Składa ok. 3 jaj do płytkiego, skąpo wyściełanego dołka w ziemi. Inkubuje je 23-31 dni. Młode mogą latać po 41 dniach.

Przypisy

Bibliografia

• D. Chandler, D. Couzens, E. Dunn, J. Elphic, R. Hume i inni: Fakty o zwierzętach świata: Ptaki. MULTICO, 2008. ​ISBN 978-83-7073-583-8​.
• David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), Phil Benstead i inni: Encyklopedia Ptaki. Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa, 2009. ​ISBN 978-83-01-15733-3​.

Smedvipa^[2] (Vanellus armatus) är en afrikansk fågel i familjen pipare inom ordningen vadarfåglar.^[3]

Utbredning och systematik

Smedvipan förekommer i sjöar och kärr i östra och södra Afrika.^[3] Den behandlas som monotypisk, det vill säga att den inte delas in i några underarter.

Status och hot

Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, och tros öka i antal.^[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar internationella naturvårdsunionen IUCN arten som livskraftig (LC).^[1]

Bilder

Noter

1. ^ [a b c] Birdlife International 2012 Vanellus armatus Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2018) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2018-09-30
3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2015) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2015 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-02-11

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör smedvipa.
  Bilder & media
• Wikispecies har information om Vanellus armatus.
  Artförteckning
• Bilder och filmer på Internet Bird Collection
• Läten på xeno-canto.org

Vanellus armatus là một loài chim trong họ Charadriidae.^[1]

Chú thích

Tham khảo

• Dữ liệu liên quan tới Vanellus armatus tại Wikispecies

Bài viết Bộ Choi choi này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s