Multimedia w Wikimedia Commons Czajka srokata (Vanellus armatus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae). Występuje od południowej Kenii po RPA, z wyjątkiem nadmorskich obszarów pustyni Namib. Nie jest zagrożona, podgatunków nie wyróżnia się. W ostatnich latach jej zasięg wysunął się bardziej na południe poprzez budowę sztucznych zbiorników wodnych.
Czaszka ma 62 mm długości, a dziób 3,2 cm[3].
Czajka srokata (Vanellus armatus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae). Występuje od południowej Kenii po RPA, z wyjątkiem nadmorskich obszarów pustyni Namib. Nie jest zagrożona, podgatunków nie wyróżnia się. W ostatnich latach jej zasięg wysunął się bardziej na południe poprzez budowę sztucznych zbiorników wodnych.
Charakterystyka Nie występuje dymorfizm płciowy. Nieco mniejsza od czajki zwyczajnej. Biała czapeczka na głowie, kark, brzuch oraz pokrywy podogonowe. Loki drugorzędowe oraz pióra blisko brzegu, skrzydła szare, poza tym czarna. Z długim, czarnym dziobem kontrastują dość duże, czerwone oczy. Nogi szare. Młode mają czarną czapeczkę i płowy nalot na grzbiecie.Czaszka ma 62 mm długości, a dziób 3,2 cm.
Wymiary długość ciała: 28-30,5 cm rozpiętość skrzydeł: 18-23 cm masa ciała: 116-215,5 gr Biotop Najczęściej suche obszary w okolicy rzek, jezior i stawów. Zachowanie W okresie rozrodczym niespokojna i głośna, poza nim cicha i towarzyska. Zażarcie broni młodych i terytorium. Żeruje na terenach trawiastych oraz brzegach zbiorników wodnych. Głos Metaliczne "tink-tink", które przypomina uderzenia młotka o kowadło, połączone ze skrzeczeniem jeśli w gnieździe są świeżo wyklute młode. Poza tym "czuk" lub "czi-uk", rzadko wydaje głos terytorialny brzmiący jak "cziu-łik-ij-ju". Pożywienie Pierścienice, owady, skorupiaki i mięczaki. Wydobywa je z ziemi albo z płytkiej wody. Lęgi Wyprowadza 2 lęgi. Składa ok. 3 jaj do płytkiego, skąpo wyściełanego dołka w ziemi. Inkubuje je 23-31 dni. Młode mogą latać po 41 dniach.
