Mandragora (Mandragora L.) – rodzaj roślin z rodziny psiankowatych. Obejmuje 3[4][5], a według niektórych źródeł 4[3]–6[6] gatunków występujących na obszarze śródziemnomorskim (jeden gatunek – mandragora lekarska – lub dwa, w zależności od ujęcia taksonomicznego[6]) oraz w Azji, sięgając na wschodzie po Środkową Azję i Himalaje[4]. Rośliny te mają zgrubiały, spichrzowy korzeń, który zwłaszcza u gatunku mandragora lekarska (M. officinarum) czasem może przypominać kształtem postać ludzką. Podobieństwo to oraz narkotyczne działanie na ludzi (z powodu zawartości hioscyjaminy i skopolaminy) spowodowało, że roślina od dawnych czasów używana była w medycynie i obrosła wielką ilością mitów (→ alrauna)[4]. Dodatkowo próbowano identyfikować gatunek Mandragora turcomanica z wedyjską somą, co jednak było poglądem fałszywym, ze względu na bardzo ograniczony zasięg tego gatunku (południowo-zachodni Turkmenistan)[4].
Rodzaj z podrodziny Solanoideae z rodziny psiankowatych Solanaceae[5].
Mandragora (Mandragora L.) – rodzaj roślin z rodziny psiankowatych. Obejmuje 3, a według niektórych źródeł 4–6 gatunków występujących na obszarze śródziemnomorskim (jeden gatunek – mandragora lekarska – lub dwa, w zależności od ujęcia taksonomicznego) oraz w Azji, sięgając na wschodzie po Środkową Azję i Himalaje. Rośliny te mają zgrubiały, spichrzowy korzeń, który zwłaszcza u gatunku mandragora lekarska (M. officinarum) czasem może przypominać kształtem postać ludzką. Podobieństwo to oraz narkotyczne działanie na ludzi (z powodu zawartości hioscyjaminy i skopolaminy) spowodowało, że roślina od dawnych czasów używana była w medycynie i obrosła wielką ilością mitów (→ alrauna). Dodatkowo próbowano identyfikować gatunek Mandragora turcomanica z wedyjską somą, co jednak było poglądem fałszywym, ze względu na bardzo ograniczony zasięg tego gatunku (południowo-zachodni Turkmenistan).