Мандраго́ра (па-лацінску: Mandragora, ст.-белар.: Мандрагорас, Мандрагора[1] ад ст.-грэцкага Μανδραγόρας) — род шматгадовых траваў сямейства Пасьлёнавыя. Са старадаўніх часоў і ў сярэдневяковай альхіміі гэтай расьліне прыпісвалі магічныя якасьці. Лісьце ўтварае разетку, корань патоўшчаны, разгалінаваны, часам нагадвае фігуру чалавека.
У прыродзе сустракаецца ў Міжземнамор’і, Пярэдняй Азіі, Сярэдняй Азіі і ў Гімалаях.
Мандраго́ра (па-лацінску: Mandragora, ст.-белар.: Мандрагорас, Мандрагора ад ст.-грэцкага Μανδραγόρας) — род шматгадовых траваў сямейства Пасьлёнавыя. Са старадаўніх часоў і ў сярэдневяковай альхіміі гэтай расьліне прыпісвалі магічныя якасьці. Лісьце ўтварае разетку, корань патоўшчаны, разгалінаваны, часам нагадвае фігуру чалавека.
У прыродзе сустракаецца ў Міжземнамор’і, Пярэдняй Азіі, Сярэдняй Азіі і ў Гімалаях.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы, Т.17