Els Veneridae o venèrids, és una gran família de cloïsses marines. N'hi ha unes 500 espècies, moltes d'elles comestibles.
L'escultura de la conquilla tendeix a ser concèntrica però amb ornamentació radial i divaricada (vegeu Gafrarium), i rarament espinosa (Pitar lupanaria).
Els Veneridae o venèrids, és una gran família de cloïsses marines. N'hi ha unes 500 espècies, moltes d'elles comestibles.
Die Venusmuscheln (Veneridae; italienisch: Vongole) sind eine Familie von Muschelarten in der Ordnung Venerida. Die Familie umfasst zwölf noch nicht abgesicherte Unterfamilien mit zahlreichen Gattungen – die ebenfalls noch nicht taxonomisch abgesichert sind – und über 400 Arten, wovon die meisten essbar sind.
Die Venusmuscheln kommen weltweit in allen Küstengewässern vor, meist in und auf sandigem Untergrund. Der Schwerpunkt der Verbreitung liegt in den warmen Meeren. Die ältesten Vertreter der Familie stammen aus dem Valanginium (Unterkreide)[1].
In der Antike galt die Muschel allgemein als geschlechtsloses Wesen, das aus dem Meerschaum entstand. Auch Aristoteles war von dieser Ansicht, die in der Folge bis ins späte Mittelalter weitergegeben wurde, überzeugt. Nach der griechischen Mythologie wurde Aphrodite bzw. die römische Venus u. a. aus dem Meerschaum und in der Folge aus einer Muschel geboren.
Der Name der Venusmuscheln wird auch von ihrer Gestalt abgeleitet. Die leicht eingerollte Grundform der Venusmuscheln ähnelt angeblich als Ganzes mit etwas Vorstellungskraft dem Bauchnabel der Schönheitsgöttin Venus, während die Ansicht von Wirbel und Ligament von dorsal mit viel Einbildungskraft der Vulva einer Frau gleicht.
Als das Porzellan nach Europa gelangte, wurde es so angeblich nach „porcellano“, einem italienischen Spitznamen für die Glänzende Venusmuschel (Callista chione) benannt. Die Schalen dieser Art glänzen innen und außen so, als ob sie poliert wären – so wie Porzellan. „Porcellano“ (übersetzt „Schweinchen“) leitet sich von der oval-bauchigen und bräunlich-rosa glänzenden Schale dieser Venusmuschel ab.
Nach Kappner und Bieler[2] sind Chioninae und Venerinae zwei getrennte Gruppen, wobei die Gattungen Chamelea, Clausinella, Tawera und Timoclea neu zu den Venerinae zugeordnet werden. Morphologisch unterscheiden sich die beiden genannten Gruppen durch getrennte Siphone und (meist) einen vorderen Nebenzahn bei den Venerinae sowie verschmolzene Siphone und keinen vorderen Nebenzahn bei den Chioninae.
Weitere Untersuchungen zur Klärung der Phylogenie sind notwendig. Gattungen sind in Klammern hinter den Unterfamilien angegeben.
VeneridaeCallista chione
Meretrix lyrata
Pitar rudis
Macrocallista squalida
Periglypta
Placamen
Dosiniinae (Dosinia, Petunculus; Gattungen evtl. monophyletisch)
Tapetinae (Ruditapes, Paphia, Katelysia; Gattungen nicht monophyletisch)
Chioninae (Lirophora, Anomalocardia, Mercenaria, Humilaria, Puberella, Ameghinomya, Chiona, Chionista, Protothaca, Callithaca) (zu wenig Daten)
Venerinae (Chamelea, Venus, Clausinella, Globivenus, Ventricoloidea, Dosina, Tawera, Ameghinomya, Eurhomalea, Timoclea, Antigona) (Gattungen nicht monophyletisch)
Hier eine Auflistung der Gattungen von Venusmuscheln (möglicherweise unvollständig) ohne Berücksichtigung der Gruppierung nach Unterfamilien:
Einige fossile Gattungen[3]:
Die Venusmuscheln (Veneridae; italienisch: Vongole) sind eine Familie von Muschelarten in der Ordnung Venerida. Die Familie umfasst zwölf noch nicht abgesicherte Unterfamilien mit zahlreichen Gattungen – die ebenfalls noch nicht taxonomisch abgesichert sind – und über 400 Arten, wovon die meisten essbar sind.
Die Venusmuscheln kommen weltweit in allen Küstengewässern vor, meist in und auf sandigem Untergrund. Der Schwerpunkt der Verbreitung liegt in den warmen Meeren. Die ältesten Vertreter der Familie stammen aus dem Valanginium (Unterkreide).
The Veneridae or venerids, common name: Venus clams, are a very large family of minute to large, saltwater clams, marine bivalve molluscs. Over 500 living species of venerid bivalves are known, most of which are edible, and many of which are exploited as food sources.
Many of the most important edible species are commonly known (in the USA) simply as "clams". Venerids make up a significant proportion of the world fishery of edible bivalves. The family includes some species that are important commercially, such as (in the USA) the hard clam or quahog, Mercenaria mercenaria.
The classification within the family Veneridae has been controversial at least since the 1930s. Molecular approaches show that much of this traditional classification is unnatural.[1] Some common species have been moved between genera (including genera in different subfamilies) because of repeated attempts to bring a more valid organization to the classification or taxonomy of the family, therefore changes in the generic name of species are frequently encountered.
The characters used for classifying this group still tend to be superficial, focusing on external features, especially those of the shell. Venerid clams are characterized as bivalves with an external posterior ligament, usually a well demarcated anterior area known as the lunule, and three interlocking structures (called cardinal teeth) in the top of each valve; several of the subfamilies also have anterior lateral teeth, anterior to the cardinal teeth: one in the left valve, and two (sometimes obscure) in the right valve. The inner lower peripheries of the valves can be finely toothed or smooth.
The following genera are recognised in the family Veneridae:[2]
Subfamily Clementiinae Frizzell, 1936
Subfamily Cyclininae Frizzell, 1936
Subfamily Dosiniinae Deshayes, 1853
Subfamily Gemminae Dall, 1895
Subfamily Gouldiinae Stewart, 1930
Subfamily Meretricinae Gray, 1847
Subfamily Petricolinae d'Orbigny, 1840
Subfamily Samarangiinae Keen, 1969
Subfamily Sunettinae Stoliczka, 1870
Subfamily Tapetinae Gray, 1851
Subfamily Turtoniinae Clark, 1855
Subfamily Venerinae Rafinesque, 1815
Shell sculpture tends to be primarily concentric, but radial and divaricating ornamentation (see Gafrarium), and rarely spines (Pitar lupanaria for example) occur on some. One small subfamily, the Samarangiinae, is created for a unique and rare clam found in coral reefs with an outer covering of cemented sand or mud that texturally camouflages it while enhancing the thickness of the shell. Several venerid clams have overall shell shapes adapted to their environments. Tivela species, for example, have the triangular outline of the surf clams in other bivalve families, and occur often in surf zones. Some Dosinia species are almost disc-like in shape and reminiscent of lucinid bivalves; both types of circular bivalves tend to burrow relatively deeply into the sediment. Further reclassification is to be expected as the results of current research in molecular systematics on the group appear in the literature.
Venerids have rounded or oval solid shells with the umbones (projections) inturned towards the anterior end. Three or four cardinal teeth are on each valve. The siphons are short and united, except at the tip, and are not very long. The foot is large.[3]
Left valve dentition of the shell of the venerid Mercenaria mercenaria The Veneridae or venerids, common name: Venus clams, are a very large family of minute to large, saltwater clams, marine bivalve molluscs. Over 500 living species of venerid bivalves are known, most of which are edible, and many of which are exploited as food sources.
Many of the most important edible species are commonly known (in the USA) simply as "clams". Venerids make up a significant proportion of the world fishery of edible bivalves. The family includes some species that are important commercially, such as (in the USA) the hard clam or quahog, Mercenaria mercenaria.
Veneridae o venéridos, cuyo nombre común es almejas de Venus, son una amplia familia de grandes y pequeños moluscos marinos bivalvos de agua salada. Existen más de 500 especies vivas de bivalvos veneridae, la mayoría de las cuales son comestibles y explotadas como fuente de alimento.
Muchas de las especies comestibles más importantes son conocidas comúnmente como almejas en los EE.UU. Los venéridos constituyen una proporción significativa de la pesca mundial de bivalvos comestibles. La familia incluye algunas especies que son importantes comercialmente, tales como la almeja dura (Mercenaria mercenaria) en los Estados Unidos.
La clasificación de la familia Veneridae ha sido motivo de controversia, al menos desde 1930. La clasificación más utilizada es la de Keen (1969), que reconoce 12 subfamilias, que se enumeran a continuación. Algunas especies comunes se han movido entre géneros (incluyendo géneros en diferentes subfamilias) a causa de repetidos intentos de llevar una organización más válida para la clasificación o taxonomía de la familia, por lo tanto, con frecuencia se encuentran cambios en el nombre genérico de las especies.
La forma de la concha tiende a ser principalmente concéntrica, pero la ornamentación es radial y divergente (véase Gafrarium), y rara vez algunas tienen espinas (por ejemplo, Pitar lupanaria). Una pequeña subfamilia, Samarangiinae, se genera a partir de una almeja única y rara, que se encuentra en los arrecifes de coral con una cubierta exterior de arena cementada o barro que texturalmente camufla al tiempo que mejora el grosor de la cáscara. Muchas almejas tienen formas que se adaptan a su medio ambiente. Las especies Tivela, por ejemplo, tienen el contorno triangular de las almejas blancas o cornichas de otras familias de bivalvos, y se las localiza a menudo en zonas de surf. Algunas especies Dosinia tienen la forma similar a un disco y muy parecida a la de los bivalvos Lucinid, ambos tipos de bivalvos circulares tienden a enterrarse en el sedimento de manera profunda. Se espera una reclasificación hasta que los resultados de las investigaciones actuales en sistemática molecular del grupo aparezcan publicados. Los venéridos tienen una concha sólida u ovalada con los umbones (proyecciones) volteados internamente hacia el extremo frontal. Hay tres o cuatro dientes cardinales en cada válvula. Los sifones son cortos y unidos, excepto en la punta, y no son muy largos.[1]
Veneridae o venéridos, cuyo nombre común es almejas de Venus, son una amplia familia de grandes y pequeños moluscos marinos bivalvos de agua salada. Existen más de 500 especies vivas de bivalvos veneridae, la mayoría de las cuales son comestibles y explotadas como fuente de alimento.
Muchas de las especies comestibles más importantes son conocidas comúnmente como almejas en los EE.UU. Los venéridos constituyen una proporción significativa de la pesca mundial de bivalvos comestibles. La familia incluye algunas especies que son importantes comercialmente, tales como la almeja dura (Mercenaria mercenaria) en los Estados Unidos.
Les Veneridae sont une famille de mollusques bivalves, de l'ordre des Veneroida.
Cette famille a été décrite par le zoologiste américain Constantine Samuel Rafinesque en 1815.
Les Veneridae ont une coquille de contour variable subcirculaire ou subtrigone à ovalaire, équivalve ou subéquivalve, et inéquilatérale. Leur sculpture externe fondamentalement formée de stries, côtes ou lamelles concentriques auxquelles se superposent parfois des éléments rayonnants. Leur crochet saillant est situé antérieurement. Leur charnière hétérodonte a trois dents cardinales simples ou bifides et parfois des dents latérales antérieures. La lunule et/ou l'écusson sont distinct(s). La coquille sinupalliée est de type dimyaire.
Selon World Register of Marine Species (11 mars 2015)[2] :
Les Veneridae sont une famille de mollusques bivalves, de l'ordre des Veneroida.
Cette famille a été décrite par le zoologiste américain Constantine Samuel Rafinesque en 1815.
Os venéridos (Veneridae) son unha ampla familia de moluscos bivalvos heterodontes da orde dos veneroides e superfamilia dos Veneroidea.
Comprende máis de 500 especies, moitas das cales son comestibles e explotadas como fonte de alimento. As máis coñecidas son as ameixas.
As principais características desta familia son as seguintes:
Segundo o Integrated Taxonomic Information System (ITIS) clasifícanse nos seguintes xéneros:[1]
A sistemática desta familia é obxecto de controversia. Keen estableceu unha clasificación en 1969 en 12 subfamilias. Algúns xéneros foron reclasificados noutras subfamilias e outros foron anulados para outorgarlles outra denominación actualizada. Por todo isto a clasificación taxonómica dos venéridos cambia segundo a bibliografía consultada.
Os venéridos (Veneridae) son unha ampla familia de moluscos bivalvos heterodontes da orde dos veneroides e superfamilia dos Veneroidea.
Comprende máis de 500 especies, moitas das cales son comestibles e explotadas como fonte de alimento. As máis coñecidas son as ameixas.
Veneridae è una famiglia di molluschi bivalvi.
De Venusschelpen (Veneridae) is een grote familie tweekleppige weekdieren. De familie telt meer dan 500 recente soorten.
Het zijn fraaie, dikke, vaak zwaar gesculpteerde en gepigmenteerde schelpen. Ze leven op middelmatig geëxposeerde tot beschutte zandige kusten. Ze zijn gelijkkleppig maar ongelijkzijdig, met vrij ver naar voren geplaatste, prominente umbo's. Elke klep heeft drie cardinale tanden en soms ook een voorste laterale tand. De voorste en achterste spierindruksels zijn ongeveer even groot. De mantellijn heeft een duidelijke bocht.
De volgende geslachten zijn bij de familie ingedeeld:
De Europese fauna omvat 24 soorten waaronder:
Veneridae worden wereldwijd in gerechten verwerkt en gegeten.
De Veneridae worden onderverdeeld in meerdere subfamilies:
Dosinia anus uit Nieuw-Zeeland, a member of the Dosiniinae
Mercenaria mercenaria
De Venusschelpen (Veneridae) is een grote familie tweekleppige weekdieren. De familie telt meer dan 500 recente soorten.
Veneridae é uma família de moluscos bivalves da ordem Veneroida. Em português chama-se a família dos Venerídeos.
A classificação dessa família tem sido objeto de controvérsia desde os anos 1930. O sistema de classificação de Keen (1969), que agrupa 12 subfamílias, é um dos mais usados. Algumas espécies tiveram seu gênero mudado (includindo gêneros em diferentes subfamílias) por causa de inúmeras tentativas de se criar uma organização mais aceitável para a classificação ou taxonomia dessa família.
As características utilizadas para classificar este grupo tendem a ser superficiais, baseadas em características externas, especialmente da concha.
Uma pequena subfamília, Samarangiinae, foi criada para uma única e rara espécie encontrada em recifes de coral que possui uma camada de areia cimentada ou lama que a recobre e fornece proteção contra predadores (camuflagem) ao mesmo tempo em que aumenta a espessura de sua concha.
De modo geral, alguns venerídeos possuem o formato de sua concha bem adaptado ao meio em que vivem. A espécie Tivela, por exemplo, tem as bordas triangulares típicas das assim chamadas surf clams (algo como "mariscos surfistas") em outras famílias de bivalves, e ocorre frequentemente em zonas de surfe.
Algumas Dosinia possuem um formato discóide semelhante às espécies da família Lucinidae; ambas espécies de bivalves circulares tendem a fazer escavações profundas dentro do sedimento.
Aguarda-se para breve uma reclassificação dos membros desta família, como resultado de pesquisas recentes em sistemática molecular deste grupo.
Austrovenus stutchburyi
Nova Zelândia
Bassina yatei
Nova Zelândia
Irus elegans
Nova Zelândia
Mercenaria mercenaria
América do Norte
Pitar lupinaria
Costa Rica
Protothaca columbiensis
Panamá
Veneridae é uma família de moluscos bivalves da ordem Veneroida. Em português chama-se a família dos Venerídeos.
Ngao (Danh pháp khoa học: Veneridae) đôi khi còn gọi là nghêu hay nghiêu là một họ động vật thân mềm hai mảnh vỏ trong bộ Ngao (Veneroida).
Trên thế giới, họ ngao có khoảng hơn 500 loài, phân bố rộng ở vùng bãi triều ven biển các nước nhiệt đới và ôn đới. Trong đó có nhiều loài có giá trị và được sử dụng trong thực phẩm, trong đó thịt và vỏ đều được sử dụng làm thuốc trong Đông y chữa trị được nhiều bệnh chứng. Thành phần chủ yếu của thịt ngao chủ yếu là protein 10,8%; lipid 1,6%; carbuahydrat 4,65%; calcium, sắt, phosphor, vitamin A, B1, B2, PP… Trong 1.000g thịt ngao khô có 2.400 microgram iod.
Ở Việt Nam, họ ngao có khoảng 40 loài, trong đó ngao dầu (Meretrix meretrix) phân bố rộng ở Cô Tô, Yên Hưng, Yên Lập - Quảng Ninh; Cồn Lu, Cồn Ngạn - Nam Định; Kim Sơn - Ninh Bình; Lạch Trường và Biện Sơn - Thanh Hoá; Cửa Sót, Thạch Hà, Kỳ Anh - Hà Tĩnh. Vùng ven biển phía Bắc có ngao dầu (Meretrix meretrix), ngao mật (Meretrix lusoria Rumplius), vùng ven biển phía Nam có nghêu Bến Tre (Meretrix lyrata) phân bố nhiều ở các tỉnh Bình Định, Tiền Giang, Bến Tre. Đây là những loài có giá trị kinh tế và đang được người dân địa phương tiến hành nuôi với số lượng nhiều ở diện tích lớn[1].
Thịt ngao Đông y gọi là xa ngao nhục, tính hàn, vị ngọt mặn, không độc, có công năng giải độc, tiêu khát, tư âm, lợi thủy, hóa đờm, chủ trị chứng ho nhiều đờm, loét dạ dày hành tá tràng, băng huyết, bỏng, trĩ. Ngoài ra còn trị được phù nước, hoàng đản, phụ nữ bị băng đới, bướu cổ, lao phổi, âm hư, hen suyễn, tiểu đường, viêm phế quản mạn, bỏng, bị thương…
Đông y gọi vỏ ngao là văn cáp, cáp xác hay hải cáp phấn, chứa canxi với hàm lượng cao dưới dạng muối cacbonat, phosphat và sulfat. Dược liệu có vị mặn, tính bình, thanh nhiệt lợi thấp, mát gan, hóa đàm. Chủ trị phiền nhiệt, đau họng, ho tức, ho đờm, băng lậu, tràng nhạc, trĩ… Sách Dược tính chỉ nam ghi: Làm tan được đờm dãi, chữa được chứngmụn nhọt, ác sang, mụn nhọt nhiều máu mủ độc. Liều dùng trung bìnhcho mỗi thang thuốc dạng sắc hoặc thuốc bột uống từ 12-20g mỗi ngày. Cách dùng như nấu thịt chín để ăn, còn vỏ phơi khô, nghiền thành bột gọi là bột vỏ ngao, cất sử dụng dần.
Thịt ngao cũng là loại thực phẩm cótác dụng kích thích tình dục giống như các loại động vật thân mềm hai mảnh vỏ như ngao, hàu, trai, sò… vì ở chúng có chứa những hợp chất có tác dụng giải phóng hormon tình dục mỗi khi ăn vào được cơ thể hấp thu. Thật vậy, trong hàng thế kỷ nay, người ta đều tin rằng các loài nhuyễn thể thân mềm như ngao, trai, sò… có những đặc tính kích thích tình dục. Những hợp chất như Daspartic acid và NMDA (N-methyl- D-aspartate) ở các loại động vật có vỏ hai mảnh đã kích thích ra testosteronvà oestrogen ở con người mỗi khi ăn nó.
Ngao (Danh pháp khoa học: Veneridae) đôi khi còn gọi là nghêu hay nghiêu là một họ động vật thân mềm hai mảnh vỏ trong bộ Ngao (Veneroida).
Венериды (лат. Veneridae) — большое семейство двустворчатых моллюсков (Bivalvia). Включают более 500 видов морских и пресноводных моллюсков. Большинство из них съедобны и широко используются в пищу.
В США для всех съедобных моллюсков, кроме мидий и устриц, используется слово клэм (clams), например клэм-чаудер. И именно венериды составляют большую часть всех добываемых в мире клэмов. Семейство включает в себя такой важный коммерческий вид моллюсков, как венерка (В США hard clam) или quahog, он же Mercenaria mercenaria.
Mercenaria mercenaria
Венериды (лат. Veneridae) — большое семейство двустворчатых моллюсков (Bivalvia). Включают более 500 видов морских и пресноводных моллюсков. Большинство из них съедобны и широко используются в пищу.
В США для всех съедобных моллюсков, кроме мидий и устриц, используется слово клэм (clams), например клэм-чаудер. И именно венериды составляют большую часть всех добываемых в мире клэмов. Семейство включает в себя такой важный коммерческий вид моллюсков, как венерка (В США hard clam) или quahog, он же Mercenaria mercenaria.
簾蛤科（學名：Veneridae）是軟體動物門雙殼綱簾蛤目中的一個科[1]。 本科是個很大型的科，不單物種豐富（超過500個現生種），而且其物種的大細從小至半厘米到數米大的均有。這些物種皆生活在海水裡，也是人類及海洋生物的重要食物來源。
傳統上本科物種被分到12個亞科去[2]:iii-vii。然而，WoRMS認為這些分類都無法在親緣支序的研究顯示出來，所以他們將這些亞科的絕大多數視為簾蛤科的另類表示，而所有屬都直接列於簾蛤科底下，直到有可信的親緣關係研究出現[3]。
綜合Keen (1969)[4]及《中国动物志》[2]:iii-vii，以下為簾蛤科以下的各個亞科：
以下為部分屬於簾蛤科的屬：
Dosinia anus from New Zealand, a member of the Dosiniinae
Irus elegans from New Zealand
.JPG)
_2013_000.JPG)
_(4228411368).jpg)
_(4609006975).jpg)
_(4311967336).jpg)
.JPG)
_inside.JPG)
_inside.JPG)
.JPG)
_inside.JPG)
.JPG)
_inside.JPG)
|title=为空 (帮助) 簾蛤科（學名：Veneridae）是軟體動物門雙殼綱簾蛤目中的一個科。 本科是個很大型的科，不單物種豐富（超過500個現生種），而且其物種的大細從小至半厘米到數米大的均有。這些物種皆生活在海水裡，也是人類及海洋生物的重要食物來源。
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 軟体動物門 Mollusca 綱 : 二枚貝綱 Bivalvia 亜綱 : 異歯亜綱 Heterodonta 階級なし : Euheterodonta 階級なし : Neoheterodontei 上科 : マルスダレガイ上科 Veneroidea 科 : マルスダレガイ科 Veneridae 学名 Veneridae Rafinesque, 1815 亜科 マルスダレガイ科（マルスダレガイか、Veneridae）は、二枚貝綱異歯亜綱の1科である。
食用種も多く、日本でよく食べられる種にはアサリ、ハマグリ等がある。英語では食用種はクラム clam と呼ばれ（ただしクラムは本科に限定されない）、アメリカではホンビノスガイ（ハードクラム）がよく食べられる。イタリア語ではヴォンゴラ vongola と呼ばれる。
最小で4mm、最大で10cm程度の、小型の貝である。
多くは泥や砂浜に潜って暮らす。
マルスダレガイ上科 Veneroidea の模式科である。マルスダレガイ上科には5科前後が属したが、そのうちイワホリガイ科 Petricolidae とノミハマグリ科 Turtoniidae は亜科としてマルスダレガイ科に含められるようになった[2]。
Keen (1969)[3] による12亜科が標準的な分類である。これに、イワホリガイ亜科とノミハマグリ亜科を加えた14亜科を示す。属の分類は諸説あり、これ[4]より細かく分ける説も大きく分ける説もある。
これらのうちハナガイ亜科とマルスダレガイ亜科は特に近縁で、分離できない[2]、もしくは、別の亜科ではあるがハナガイ亜科の Chamelea と Clausinella が Venus に近縁でありマルスダレガイ亜科に移されるべきである[5]とされる。また、いくつかの亜科は単系統ではないという報告もある[1]
マルスダレガイ科（マルスダレガイか、Veneridae）は、二枚貝綱異歯亜綱の1科である。
二枚貝最大の科で、約500–800種が属す。
食用種も多く、日本でよく食べられる種にはアサリ、ハマグリ等がある。英語では食用種はクラム clam と呼ばれ（ただしクラムは本科に限定されない）、アメリカではホンビノスガイ（ハードクラム）がよく食べられる。イタリア語ではヴォンゴラ vongola と呼ばれる。
백합과(Veneridae)는 이매패강에 속하는 조개의 분류이다. 전 세계적으로 500여종이 속해 있다.
백합과의 하위 분류 체계에 대해서는 1930년대부터 이견이 많다.
.JPG)
