Чаротаўкі (Acrocephalus) — род дробных мошкаедных пявучых птушак. Раней былі далучаныя да сямейства валасянкавых, апошнім часам вылучаюцца ў асобнае сямейства чароткавых (Acrocephalidae). Уключае каля 35 відаў, распаўсюджаных у Старым сьвеце.
Некаторыя чаротаўкі вельмі дробныя, іншыя могуць дасягаць памераў шпака. Усе аднатоннай афарбоўкі, з падоўжаным целам, пахілым ілбом і прыступкавым хвастом. Пяюць, седзячы на высокай травінцы, вярхушцы быльнягу ці галінцы.
Пераважна абірае вадаёмы, гняздуе на траве, быльнягу ці чароце, на кустах[1]. Гняздо — глыбокі конус між сьцяблінамі травы, быльнягу ці ў глыбіні кусту[2].
У сакавіку 2006 году ў Тайляндзе выявілі вялікадзюбую чаротаўку (Acrocephalus orinus)[3], дагэтуль яе бачылі ўсяго аднойчы ў 1867 годзе.
— сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
Чаротаўкі (Acrocephalus) — род дробных мошкаедных пявучых птушак. Раней былі далучаныя да сямейства валасянкавых, апошнім часам вылучаюцца ў асобнае сямейства чароткавых (Acrocephalidae). Уключае каля 35 відаў, распаўсюджаных у Старым сьвеце.
Некаторыя чаротаўкі вельмі дробныя, іншыя могуць дасягаць памераў шпака. Усе аднатоннай афарбоўкі, з падоўжаным целам, пахілым ілбом і прыступкавым хвастом. Пяюць, седзячы на высокай травінцы, вярхушцы быльнягу ці галінцы.
Пераважна абірае вадаёмы, гняздуе на траве, быльнягу ці чароце, на кустах. Гняздо — глыбокі конус між сьцяблінамі травы, быльнягу ці ў глыбіні кусту.
У сакавіку 2006 году ў Тайляндзе выявілі вялікадзюбую чаротаўку (Acrocephalus orinus), дагэтуль яе бачылі ўсяго аднойчы ў 1867 годзе.
