El ruvet o la llima (Ruvettus pretiosus) és una espècie de peix pertanyent a la família dels gempílids i l’única del gènere Ruvettus.[5]
Menja peixos, crustacis i calamars.[11]
Al Brasil és depredat per l'agulla blanca (Tetrapturus albidus).[12][13]
És un peix marí, pelàgic,[14] oceanòdrom,[15] bentopelàgic i de clima subtropical que viu entre 100 i 800 m de fondària (normalment, entre 200 i 400) sobre la plataforma continental en general (de vegades, en aigües oceàniques fins als 800 m de fondària) i entre les latituds 55°N-43°S i 180°W-180°E.[7][16][17]
La carn és molt greixosa i, si se'n menja molt, té propietats purgants.[16] Tot i així es comercialitza fresc (al Japó)[18] i com a farina de peix.[19] També és apreciat com a trofeu entre els afeccionats a la pesca esportiva.[7]
Es troba a les aigües temperades i tropicals de tots els mars i oceans.[7]
Segons alguns autors, és verinós per als humans i, per tant, incomestible.[20][21][7]
El ruvet o la llima (Ruvettus pretiosus) és una espècie de peix pertanyent a la família dels gempílids i l’única del gènere Ruvettus.
Der Ölfisch (Ruvettus pretiosus, Syn.: Ruvettus tydemani Weber, 1913) ist eine Fischart aus der Familie der Schlangenmakrelen und die einzige Art der Gattung Ruvettus. Der Ölfisch bewohnt Meere der tropischen und gemäßigten Zone in einer Tiefe von 100 bis 800 m alleine oder in Paaren. Nahrungsgrundlage des Ruvettus sind Fische und Kopffüßer.
Ausgewachsene Exemplare erreichen Längen von 80 cm bis über zwei Meter und ein Gewicht von bis zu 63,5 kg. Die Art ähnelt der verwandten Art Rexea solandri (Königs-Escolar), hat jedoch kleinere Augen, ein kleineres Maul und eine niedrigere Rückenflosse. Die Farbe des Fisches ist ein dunkles, rötliches Braun auf dem Rücken und ein blasserer, silbriger Farbton am Bauch. Die Augen des Ölfisches sind "phosphoreszierend". (Diese Angabe hat viel Kontroverse erregt. Zum einen kann es sich nur um Biolumineszenz handeln. Zum anderen wären "leuchtende Augen" ein sinnesphysiologisches Problem. Entweder meinte man also Augen mit reflektierendem Tapetum lucidum wie bei der Katze und anderen nachtaktiven Tieren, auch (z. B. Tiefsee-)Fischen. Oder man beobachtete ein Leuchten nicht am lebenden, sondern am verwesenden, von Leuchtbakterien besiedelten Fisch. Oder es besteht ein Leuchtorgan um das Auge oder an der Iris – zur Erhellung der unmittelbaren Umgebung, wie es ähnlich von Anomalopidae bekannt ist.)
Die Schuppen, die recht spät in der Entwicklung in Erscheinung treten, sind kompliziert gebaut und geben dem Fisch eine raue Oberfläche, die den Reibungswiderstand beim Schwimmen merklich herabsetzt. Die vordere Rückenflosse wird von 14–16 Hartstrahlen gestützt; sie wird mit zunehmender Größe des Fisches relativ niedriger. Die Bauchflossen sind klein, aber stets deutlich.
Das Fleisch des Ölfisches ist zwar essbar, aber die im Fleisch zu 18–21 % Gewichtsanteil enthaltenen Öle, vor allem Wachsester, können Magen-Darm-Beschwerden wie Durchfall und Erbrechen sowie Krämpfe und Kopfschmerzen verursachen. In Japan und Italien herrscht ein Einfuhrverbot für das Fleisch des Ölfisches. In Australien ist der Verkauf des Fleisches als Nahrungsmittel untersagt. Auch das deutsche Bundesinstitut für Risikobewertung rät zur Vorsicht beim Verzehr des Fisches, der hier, ähnlich wie der verwandte Escolar, gelegentlich unter den Handelsnamen Buttermakrele oder Butterfisch verkauft wird (was Verwechslungen mit den nur sehr entfernt verwandten Butterfischen begünstigt).
In Polynesien wird der unter dem polynesischen Namen palu bekannte Ölfisch nachts mit Leinen in einigem Abstand von den Riffs aus bis zu 400 Meter Wassertiefe gefangen.[1]
Im Jahr 2006 verkaufte die in Hongkong ansässige Supermarktkette PARKnSHOP Konserven mit Fleisch des Ölfisches unter der englischen Bezeichnung „cod fish (oilfish)“. Da Cod im Englischen den Kabeljau bezeichnet, hielten zahlreiche Kunden die Konserven für solche mit Kabeljau und erlitten anschließend Durchfallerkrankungen. Gegenüber vierzehn Beschwerden wies die Firma jegliche Verantwortung zurück und behauptete, der Fisch sei zum menschlichen Verzehr gedacht. Aus chinesischen Supermärkten in Kanada wurden Anfang 2007 ähnliche Vorfälle berichtet.
Bei Expeditionen auf der Suche nach dem Quastenflosser in den 1950er Jahren versuchten immer wieder Fischer der Komoren, dem Forscher J. L. B. Smith gefangene Ölfische als angebliche Quastenflosser zu verkaufen.
Der Ölfisch (Ruvettus pretiosus, Syn.: Ruvettus tydemani Weber, 1913) ist eine Fischart aus der Familie der Schlangenmakrelen und die einzige Art der Gattung Ruvettus. Der Ölfisch bewohnt Meere der tropischen und gemäßigten Zone in einer Tiefe von 100 bis 800 m alleine oder in Paaren. Nahrungsgrundlage des Ruvettus sind Fische und Kopffüßer.
The oilfish (Ruvettus pretiosus) is a species of snake mackerel fish with a cosmopolitan distribution in tropical and temperate oceans. It can be found at depths of from 100 to 800 metres (330 to 2,620 ft), usually between 200 and 400 metres (660 and 1,310 ft). It can grow to a length of 300 centimetres (120 in) TL (nearly 10 feet) though most do not exceed 150 centimetres (59 in) SL. The maximum recorded weight is 63.5 kilograms (140 lb). It is currently the only known member of its genus.[2]
The flesh of this fish is extremely oily and although edible, the oil actually consists of wax esters, which are not digested like edible oils. The flesh has an oil content of around 25%, and with serving sizes of several ounces and upwards commonplace, some people experience a laxative side effect from such a large amount of wax esters. Some consumers of large amounts of oilfish also experience abdominal cramps and vomiting.
Oilfish is pleasantly rich in taste and can be substantially cheaper than some other fish species, leading to some fish sellers intentionally mislabelling it as butterfish or even cod, despite the utter lack of relation. This leads the consumer to often eat larger servings, as they assume it is a fish with which they are familiar, and then may experience a laxative effect. Because of this, Japan and Italy have imposed an import ban on oilfish. Australia does not ban oilfish from being sold but recommends retailers and caterers to inform consumers about the potential risk associated with oilfish consumption.[3] The US FDA has warned consumers about potential mislabeling of oilfish and any laxative or vomiting side effects that occur are at worst uncomfortable, but pose no health risk.[4] Escolar, a relative of oilfish, also has high concentrations of wax esters and is often similarly mislabeled.
Hong Kong's ParknShop supermarket was selling oilfish labelled as "cod fish (oilfish)" in its stores. Consumers ate the fish, believing it to be cod, then suffered oily diarrhea (keriorrhea) as a result. The oilfish-labelling controversy was reported by a number of news and media organizations, such as TVB Newsmagazine. A total of 14 complaints were filed against the supermarket chain, leading to an investigation by the Centre for Food Safety. ParknShop has denied responsibility, claiming the fish is safe for human consumption. Nonetheless, the chain has since stopped selling the fish product.[5][6]
On 30 January 2007, the commercial attache from the Indonesian consulate in Hong Kong confirmed the export health certificate Mr Peter Johnston, ParknShop's Quality Food Safety and Regulatory Affairs General Manager, had used in its media conference several days earlier, was doctored. The attache explained its fisheries department, under a request from the Hong Kong importer, had changed the product name, by including "Cod Fish" alongside its scientific name, on the certificate.
As a result of the ParknShop-oilfish incident, Centre for Food Safety in Hong Kong published new guidelines on the proper labelling of oilfish to consumers, such that oilfish species Ruvettus pretiosus and Lepidocybium flavobrunneum should not be labelled as "cod".[7][8] ParknShop was also fined HKD 45,000 after pleading guilty to 9 counts of misrepresentation of products.[9]
The Canadian Broadcasting Corporation reported in 2007 on several cases in Canada where mislabelled oilfish was sold at Chinese supermarkets.[10][11][12][13][14]
The oilfish (Ruvettus pretiosus) is a species of snake mackerel fish with a cosmopolitan distribution in tropical and temperate oceans. It can be found at depths of from 100 to 800 metres (330 to 2,620 ft), usually between 200 and 400 metres (660 and 1,310 ft). It can grow to a length of 300 centimetres (120 in) TL (nearly 10 feet) though most do not exceed 150 centimetres (59 in) SL. The maximum recorded weight is 63.5 kilograms (140 lb). It is currently the only known member of its genus.
The flesh of this fish is extremely oily and although edible, the oil actually consists of wax esters, which are not digested like edible oils. The flesh has an oil content of around 25%, and with serving sizes of several ounces and upwards commonplace, some people experience a laxative side effect from such a large amount of wax esters. Some consumers of large amounts of oilfish also experience abdominal cramps and vomiting.
Oilfish is pleasantly rich in taste and can be substantially cheaper than some other fish species, leading to some fish sellers intentionally mislabelling it as butterfish or even cod, despite the utter lack of relation. This leads the consumer to often eat larger servings, as they assume it is a fish with which they are familiar, and then may experience a laxative effect. Because of this, Japan and Italy have imposed an import ban on oilfish. Australia does not ban oilfish from being sold but recommends retailers and caterers to inform consumers about the potential risk associated with oilfish consumption. The US FDA has warned consumers about potential mislabeling of oilfish and any laxative or vomiting side effects that occur are at worst uncomfortable, but pose no health risk. Escolar, a relative of oilfish, also has high concentrations of wax esters and is often similarly mislabeled.
El escolar clavo o escolar rasposo o simplemente escolar (Ruvettus pretiosus) es una especie de pez perteneciente a la familia de los gempílidos y es la única representante dentro del género Ruvettus.[5]
Puede alcanzar una talla máxima de 300 cm (normalmente 150) y 63,5 kg de peso.[6] Cuerpo de color marrón a oscuro con los extremos de las aletas pectorales y pélvicas negras. Los bordes de la segunda aleta dorsal y de la anal son blancos en los ejemplares jóvenes. Su superficie externa es muy áspera con escamas intercaladas con tubérculos óseos y espinosos. Tiene de 13 a 15 espinas y 15-18 radios tiene en la aleta dorsal y una espina y 15-18 radios tiene en la anal. Tiene 32 vértebras.[7][8][9][10]
Es un cazador que preda sobre peces, crustáceos y calamares.[11]
En Brasil es depredado por el Tetrapturus albidus.[12][13]
Habita en las aguas templadas y tropicales de todos los mares y océanos.[7] Es un pez pelágico,[14] que habíta en los océanos,[15] bentopelágico y de clima subtropical que vive entre 100 y 800 m de profundidad (normalment, entre 200 y 400) sobre la plataforma continental en general (en ocasiones, en aguas oceánicas se le encuentra a 800 m de profundidad) y entre las latitudes 55°N-43°S y 180°W-180°E.[7][16][17]
Según el Reglamento ( CE) n° 854/2004 en su Cap. 2 sobre controles oficiales de los productos de la pesca indica en el apartado sobre productos de la pesca venenosos, que se deberán realizar controles para garantizar que los productos de la pesca frescos, preparados, congelados y transformados pertenecientes a la familia Gempylidae, en particular el Ruvettus pretiosus (escolar) y el Lepidocibium flavobrunneum (escolar negro), sólo pueden comercializarse embalados o envasados y estén debidamente etiquetados para informar al consumidor sobre los modos de preparación o cocción adecuados y el riesgo relacionado con la presencia de sustancias con efectos gastrointestinales adversos.
La carne es muy grasa, y si se consume en exceso, tiene efectos laxantes.,[16] pues provoca una diarrea oleosa (que explica su nombre en inglés oil fish). También es apreciado como trofeo entre los aficionados a la pesca deportiva.[7]
Según algunos autores, es venenoso para los humanos y, por tanto, incomestible.[18][19][7]
El escolar clavo o escolar rasposo o simplemente escolar (Ruvettus pretiosus) es una especie de pez perteneciente a la familia de los gempílidos y es la única representante dentro del género Ruvettus.
Ruvettus pretiosus Ruvettus generoko animalia da. Arrainen barruko Gempylidae familian sailkatzen da.
Espezie hau honako ekosistematan aurki daiteke:
Ruvettus pretiosus Ruvettus generoko animalia da. Arrainen barruko Gempylidae familian sailkatzen da.
Öljykala (Ruvettus pretiosus) on käärmemakrilleihin kuuluva syvänmeren kalalaji. Se on sukunsa Ruvettus ainoa laji.[2]
Öljykala on ruskean tai tummanruskean värinen. Sen iho on erittäin karkea. Selässä on 13-15 piikkiä. Rintaevien kärjet ovat mustia. Nuorella yksilöllä jälkimmäisen selkäevän reuna ja peräevä ovat valkoisia. Öljykalat ovat yleensä noin 150 cm pitkiä, enimmäispituuden ollessa 300 cm. Painavin yksilö painoi 63 kg.
Öljykalaa on havaittu ympäri maapalloa, mutta eniten havaintoja on tehty Australian itä- ja länsipuolella sekä Afrikan länsipuolella. Pohjoisimmat havainnot ovat Irlannin eteläpuolelta.
Öljykalat syövät ravinnokseen kaloja, äyriäisiä ja mustekaloja. Ne ovat avomeren kaloja ja elävät yksin tai pareittain lähellä pohjaa 100-800 metrin syvyydessä, mutta useimmiten 200-400 metrissä.
Öljykalan liha on erittäin rasvaista ja jonkin verran myrkyllistä. Nautittuna se saattaa aiheuttaa muun muassa rasvaripulia; sitä kuitenkin myydään Japanissa. Öljykaloista tehdään myös kalanruokaa.
Öljykala (Ruvettus pretiosus) on käärmemakrilleihin kuuluva syvänmeren kalalaji. Se on sukunsa Ruvettus ainoa laji.
Ruvettus pretiosus est une espèce de poissons de la famille des Gempylidae. Cette espèce, la seule du genre Ruvettus, est parfois appelée Escolier ou Rouvet.
Il ruvetto o tirsite[1] (Ruvettus pretiosus [Cocco, 1833]) è un pesce di mare appartenente alla famiglia Gempylidae, unica specie del genere Ruvettus Cocco, 1833. È detto anche "pesce olio" (Oilfish).
È una specie che può essere definita cosmopolita in acque temperate e calde. Nel mar Mediterraneo e nelle acque italiane non è comune.
Si tratta di un pesce batipelagico diffuso a profondità tra la superficie (molto raramente) e gli 800-1000 m.
Corpo allungato e fusiforme, occhi grandi, bocca molto grande che supera l'occhio armata di forti denti caniniformi. La pinna caudale è falcata, la pinna dorsale è divisa in 2 parti, l'anteriore è molto bassa con corti raggi spiniformi mentre la parte posteriore è più alta e simmetrica ed opposta alla pinna anale, le pinne ventrali sono piccole, sono presenti 2 pinnule sul peduncolo caudale. Le squame sono fornite di tubercoli ossei molto duri che sporgono dalla pelle. La linea laterale è assente.
Il colore è nero o bruno violaceo molto scuro con minute punteggiature chiare dovute ai tubercoli ossei cutanei.
La taglia può superare i 2 metri ed i 50 kg di peso.
Si ciba prevalentemente di pesci, calamari e crostacei.
Principalmente casuale con palamiti di profondità o reti a strascico.
Le carni sono molto apprezzate (da cui il nome specifico di pretiosus) ma possono avere effetti sgradevolmente lassativi per l'alto contenuto di olio.
Insieme all'escolar ne è stata vietata la commercializzazione in Svizzera nel 2007, per i possibili disturbi alla salute (keriorrea, crampi, cefalee e vomito all'ingestione) causati dalla presenza elevata di esteri di cera nel suo grasso: più ridotta se sottoposto all'affumicatura a caldo, che quindi ne favorisce la commestibilità[2].
Il ruvetto o tirsite (Ruvettus pretiosus [Cocco, 1833]) è un pesce di mare appartenente alla famiglia Gempylidae, unica specie del genere Ruvettus Cocco, 1833. È detto anche "pesce olio" (Oilfish).
Ruvettus pretiosus is een straalvinnige vissensoort uit de familie van slangmakrelen (Gempylidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1833 door Cocco. Deze vis wordt ook wel olievis (in het Engels oilfish) genoemd.
Deze vis kan 300 cm lang worden en 63 kg wegen. De gemiddelde lengte is 150 cm.
Het is een vis die leeft op of bij de bodem van de oceanen in de subtropische klimaatzone boven en onder de evenaar op een diepte tussen de 100 en 800 m.
De olievis bevat een sterk laxerende olie, gempylo-toxine een niet-verteerbare wasester. Wasesters bestaan uit zeer lange ketens, het zijn C32, C34, C36 en C38 vetzuren. Na het eten van deze vis kan men een oranje olie in de ontlasting vinden van een mens. Vandaar de naam olievis.[2] Sommige soorten uit deze familie heten ook wel escolar (Spaans voor scholier).
Daarom is de vis voor de beroepsvisserij van weinig belang, maar (vanwege zijn formaat) voor de sportvisserij van enig belang.
Bronnen, noten en/of referentiesRuvettus pretiosus is een straalvinnige vissensoort uit de familie van slangmakrelen (Gempylidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1833 door Cocco. Deze vis wordt ook wel olievis (in het Engels oilfish) genoemd.
O Ruvettus pretiosus é uma espécie de peixe pertencente à família Gempylidae, a autoridade científica da espécie é Cocco, tendo sido descrita no ano de 1833.
Encontra-se presente em Portugal, onde é uma espécie nativa. Os seus nomes comuns são escolar, peixe-chocolate, peixe-escolar, Peixe-prego ou anchova negra
Trata-se de uma espécie marinha. Atinge os 300 cm de comprimento total nos indivíduos do sexo masculino.
O peixe-prego, como ele é mais conhecido, causa diarreia severa quando sua carne é consumida além de certa quantidade sendo por isto proibida a sua comercialização em vários países do mundo.
O Ruvettus pretiosus é uma espécie de peixe pertencente à família Gempylidae, a autoridade científica da espécie é Cocco, tendo sido descrita no ano de 1833.
Cá sáp dầu (danh pháp hai phần: Ruvettus pretiosus) là một loài cá trong họ Cá thu rắn. Cá sáp dầu được tìm thấy ở Địa Trung Hải, giữa Đại Tây Dương và khắp vùng biển phía nam, ở độ sâu từ 100 đến 800 m. Chiều dài của nó là từ 80 cm tới 2 m. Thịt loài cá này rất nhiều dầu và mặc dù ăn được, nhưng dầu loài cá này thực sự bao gồm các este sáp, không thể tiêu hóa như dầu truyền thống. Thịt có hàm lượng dầu khoảng 25%.
Cá sáp dầu (danh pháp hai phần: Ruvettus pretiosus) là một loài cá trong họ Cá thu rắn. Cá sáp dầu được tìm thấy ở Địa Trung Hải, giữa Đại Tây Dương và khắp vùng biển phía nam, ở độ sâu từ 100 đến 800 m. Chiều dài của nó là từ 80 cm tới 2 m. Thịt loài cá này rất nhiều dầu và mặc dù ăn được, nhưng dầu loài cá này thực sự bao gồm các este sáp, không thể tiêu hóa như dầu truyền thống. Thịt có hàm lượng dầu khoảng 25%.
Ruvettus pretiosus Cocco, 1833
СинонимыРувета, или драгоценная рувета, или рыба-масло[2] (лат. Ruvettus pretiosus) — вид лучепёрых рыб семейства гемпиловых, единственный в роде рувет[2] или рыб-масел[2] (Ruvettus). Широко распространены в тропических и умеренных водах всех океанов, встречаются в Средиземном море. Промысловое значение невелико[3].
Тело удлинённое, веретенообразной формы, несколько сжато с боков. Высота тела укладывается 4,3—4,9 раз в стандартной длине тела. Кожа очень грубая, покрыта циклоидной чешуёй с многочисленными костными бугорками. На нижней стороне тела между брюшными и анальным плавниками проходит киль из окостеневших чешуй. Нижняя челюсть немного выступает вперёд. На верхних концах обеих челюстей отсутствуют кожистые выступы. У молоди на обеих челюстях есть клыковидные зубы, почти незаметны у взрослых особей. На сошнике и нёбе имеются однорядные мелкие зубы. Первый спинной плавник низкий, с 13—15 колючими лучами, а во втором спинном плавнике 15—18 мягких лучей. Анальный плавник с 15—18 мягкими лучами. За мягкой часть спинного плавника и анальным плавником расположены по два дополнительных плавничка. В грудных плавниках 15 мягких лучей. Брюшные плавники хорошо развиты, с одной колючкой и 5 мягкими лучами. На хвостовом стебле нет килей. Хвостовой плавник вильчатый. Боковая линия одна, иногда видна нечётко, изгибается вниз над грудными плавниками. Позвонков 32[3]. Максимальная длина тела 300 см, а масса 63,5 кг[4].
Тело однотонное, коричневого или тёмно-коричневого цвета, верхушки грудных и брюшных плавников чёрные. У молоди края второго спинного и анального плавников белые.
Широко распространены в тропических и умеренных морях планеты на глубинах от 18 до 1100 м[5].
Как правило, обитают в зоне континентального шельфа, а иногда в океанических водах. Одиночные или в парах вблизи дна. Мигрируют далеко от берега. Питаются рыбой, ракообразными и кальмарами. Период удвоения популяции составляет 4,5—14 лет[6].
Промысловое значение небольшое. Попадается в качестве прилова при промысле тунцов. Мясо руветы очень жирное, что достигается за счёт содержания большого количества животного воска. В отличие от жиров, воски не перевариваются (устойчивы к липазам) и, при употреблении довольно умеренного количества, способны оказать слабительное действие (отсюда ещё одно название — «касторковая рыба»).
Рувета, или драгоценная рувета, или рыба-масло (лат. Ruvettus pretiosus) — вид лучепёрых рыб семейства гемпиловых, единственный в роде рувет или рыб-масел (Ruvettus). Широко распространены в тропических и умеренных водах всех океанов, встречаются в Средиземном море. Промысловое значение невелико.
棘鱗蛇鯖,又名薔薇帶鰆,學名:Ruvettus pretiosus,中文俗稱油魚、黑皮牛,英文俗稱 Oilfish、Escolar[1],是蛇鯖科棘鱗蛇鯖屬的唯一品種。
棘鱗蛇鯖體形長而略側扁,背腹成弧形,外型像似短蛇鯖(Rexea solandri),但嘴和眼都較小,且有較低和稜狀的第一背鰭。另外,瞳孔能發出明亮的磷光,魚身光滑顏色暗褐,鱗片細小呈針狀,而且每行都有一行小氣孔相間。魚肉則呈黃白色,質感類似禽肉。 棘鱗蛇鯖內含蠟酯,一種近似蠟油的成分是人體無法吸收的,如果吃太多的話可能會導致臭油從屁股滲出來,有人認為不宜食用,並被歸類為油魚的一種。
棘鱗蛇鯖活躍於100至800米的深層海域。體長約80至200厘米之間,最重紀錄是63.5公斤。[2],游泳力強,屬肉食性,通常單獨或成對活動,主要以頭足類、甲殼類及其他小魚為食。
為食用魚,是餐廳做生魚片的主要材料,油脂多,多食容易引發腹瀉。 所以在世界上許多地區都有規範此魚的食用,在日本、義大利甚至禁止進口販賣。
其他参考:
バラムツ(薔薇鯥、学名:Ruvettus pretiosus)は、スズキ目サバ亜目クロタチカマス科のバラムツ属 Ruvettusに属する魚。
数百メートルの深度に生息する深海魚であるが、夜間には浅場に浮上することが多いため、刺し網や延縄などにかかることが多い。
顔立ちはいかつく、ムツのように目と歯が大きいが、スズキ目の深海魚という共通点以外にはムツとは近縁ではない。口には鋭くて細かい歯が多く並んでいる。和名の由来は、体を覆うバラの棘のような棘状の硬い鱗から採られており、素手で触れると裂傷を負ってしまうほどである。
大東諸島では、同じクロタチカマス科の魚であるアブラソコムツと区別せずに、インガンダルマ(「犬が(お尻から油が)垂れる」または「犬が(下痢で)ダレる」と言う意味。「胃が垂れる」は誤りで、前触れもなくいきなり尻から垂れる)またはダルマ(「(人間の)(お尻から油が)垂れる」と言う意味)という別名で呼ばれる。大型であり、成魚は全長2メートル以上になることもある。
引きがよく、体が大きいので、スポーツフィッシングの対象にもなっている。
深海魚にしばしば見られる形質であるが、体内の油脂成分のほとんどが、人体で消化されないワックスエステル(いわゆる「蝋」)でできている。そのため、大量に摂取すると皮脂漏症(皮膚から油が漏れる病気)を起こしたり、消化吸収されなかった油脂が肛門からそのまま漏れ出す、あるいは下痢や腹痛を起こす場合がある。多量に摂食した場合は昏睡状態に陥る重篤な症例も報告されている。油脂が肛門から出る時、便意などは一切生じず、そのまま垂れ流す状態になるという。そのため、1970年から食品衛生法第2章第6条第2号に該当する食品として厚生労働省から販売禁止指定されており[1]、市場には流通しない。
韓国では「白マグロ」として食用にされていたが、マグロと称して販売していたことに加えて食中毒患者が続出したことなどが問題視され、食品医薬品安全処が2007年6月に流通禁止の行政予告を行なったものの、規制改革委員会が「過度な規制」として撤回を勧告した[2]。2010年に改めて食用禁止とする告示改正を進める動きがあったが[2]、その後もマグロに偽装しての流通が続いている[3]。中国でも、本種をサケやタラに偽装して提供する業者があり、上記のように食べた人の肛門から大量の油が漏れたケースが報じられている[4]。
しかし、しっかりとした歯応えや大トロのような濃厚な脂分など、味はとてもよいとされるため[5]、自分で釣って食べる者もいる。
同じ仲間の魚にアブラソコムツがあり、こちらも同法により販売禁止に指定されている[1]。
기름갈치꼬치(영어: oilfish, 학명: Ruvettus pretiosus) 또는 단순히 기름치는 고등어목 갈치꼬치과에 속하는 조기어류 물고기이다. 식당에서는 '흰살 참치'란 일본식 용어인 백마구로(白鮪)로 둔갑해서 불리기도 한다. 수백 미터 깊이에 서식하는 심해물고기인데, 밤에 위로 올라오기도 하므로 그물 등에 걸리기도 한다.
대한민국 남부, 제주도 외해 및 일본 혼슈 중부 이남, 타이완, 필리핀, 하와이, 캘리포니아 연해 등지에 분포한다.
몸은 방추형으로 길고 약간 측편 되어 있으며, 몸 표면은 거친 질감의 가시로 이루어져 있다. 또한 복부에 거친 융기선이 있으나' 미병(꼬리부) 측면에는 융기선이 없다. 중층성 심해어로 대륙붕 사면에 서식하지만 부유해서 참치연승 등에 잡히는 경우도 있다. 암갈색으로 약 60 cm ~ 최대 3m까지 성장한다.
기름갈치꼬치는 하얀색을 띠는 까닭에 겉보기에 심해 어종인 메로와 구별이 잘되지 않지만, 체중의 18~20%를 차지하는 지방의 대부분이 사람이 소화시킬 수 없는 왁스 에스테르로 되어 있어 기름갈치꼬치를 먹고 나면 설사를 하거나 복통을 일으키는 식중독의 가능성이 높다. 열을 가하면 식용 가능하다고 잘못 알려져 왔으나 왁스 성분은 사라지지 않아 여전히 유해하다. 일본에서는 1970년부터 기름갈치꼬치를 식용 금지 식품으로 분류하였다.
한국에서는 식당에서 값비싼 메로구이로 둔갑해 판매되거나 백참치, 혹은 백마구로라는 이름으로 참치 회의 일종인 것처럼 속여 판매 하는 경우가 많았다. 그러나 2011년 8월 19일 식품의약품안전청에서 식품의 기준 및 규격 일부개정고시 2011-41호에서 기름치(기름갈치꼬치)를 식품원재료 항목에서 삭제하고 "식품에 사용할 수 없는 원료" 로 개정함에 따라서 기름갈치꼬치는 사람이 먹을 수 있는 식품에서 제외되었다. 현행 법률상 기름갈치꼬치를 식품으로서 판매하는 경우에는 식품위생법 제7조제4항 및 제95조제1항에 따라 5년 이하의 징역 및 5천만원이하의 벌금에 처해질 수 있다.
기름갈치꼬치(영어: oilfish, 학명: Ruvettus pretiosus) 또는 단순히 기름치는 고등어목 갈치꼬치과에 속하는 조기어류 물고기이다. 식당에서는 '흰살 참치'란 일본식 용어인 백마구로(白鮪)로 둔갑해서 불리기도 한다. 수백 미터 깊이에 서식하는 심해물고기인데, 밤에 위로 올라오기도 하므로 그물 등에 걸리기도 한다.