nimet breadcrumb-navigoinnissa
A cica, Cycas revoluta, ou falsa palmeira, é unha planta oriunda do sur do Xapón. Adóitase cultivar como planta de interior, xa que non atura o frío, aínda que pode adaptarse aos climas máis temperados como o mediterráneo. En Galiza atopamos algúns exemplares como ornamentais.
Posúe un talo cilíndrico que presenta un crecemento apical cuberto das cicatrices que deixan as follas que vai perdendo a medida que medra. Estas, pinnadas e de cor verde brillante pola face anterior e mate polo envés, forman unha crista terminal. O miolo do talo, o sagú, utilízase para a alimentación polo seu alto contido en glícidos.
A súa reprodución é dioica, é dicir, a planta feminina presenta no extremo do talo os megasporófilos, agrupados en conos arredondados que conteñen as macrósporas. As plantas masculinas emiten unha espiga lateral, os microsporófilos, que se agrupan formando conos que poden acadar os 60 cm de altura.
Se se inxire é extremadamente velenosa, tanto para os seres humanos como para os animais. Os animais domésticos teñen un maior risco xa que atopan a planta especialmente saborosa. Os síntomas clínicos desenvólvense nas 12 horas posteriores á inxestión e poden incluír vómitos, diarrea, frouxidade, esvaementos, fallo hepático ou toxicidade hepática caracterizada por ictericia, cirrose e ascite. Os animais domésticos poden aparecer moi febles, sangrar polo nariz (epistaxe), ter melena (sangue nos excrementos), hematoquecia e hemartrose (sangue nas articulacións). Pode provocar incluso a morte.
Todas as partes da planta son tóxicas, porén as sementes conteñes o nivel máis alto da toxina "cicasina". A cicasina causa irritación gastrointestinal, e nunha alta dose conduce ao fallo hepático. Outras toxinas inclúen a "Beta-metilamino L-alanina", un aminoácido neurotóxico, e unha toxina non identificada que se comprobou que causa parálise no gando.
A cica, Cycas revoluta, ou falsa palmeira, é unha planta oriunda do sur do Xapón. Adóitase cultivar como planta de interior, xa que non atura o frío, aínda que pode adaptarse aos climas máis temperados como o mediterráneo. En Galiza atopamos algúns exemplares como ornamentais.
