Kojot preriowy[3], kojot[4], kujot, wilk preriowy Ameryki Północnej (Canis latrans) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae) o wyglądzie pośrednim między małym wilkiem a szakalem. Ma bardziej krępą budowę, krótszą szyję i ostrzejszy pysk niż wilk europejski[5]. Zamieszkuje obszary od Alaski do Meksyku. Wyróżnia się ok. 19 podgatunków kojota.
70–100 cm
ok. 40 cm
do 50 cm
samiec 18 kg, samica 13 kg
Prawie cały tułów kojotów pokryty jest szarym włosem szerstnym o długości dochodzącej do 10 cm, którego część szczytowa ma ochronny kolor czarny. Ogon jest również pokryty gęstym włosem o zabarwieniu czarnym. Skóra i futro wykorzystywane jest w futrzarstwie[5].
Wyróżnia się kilkanaście podgatunków kojota[6]:
Indianie często nazywali kojota „małym wilkiem”. W niektórych wierzeniach indiańskich kojot przedstawiany był jako stworzyciel świata.
Kojot preriowy, kojot, kujot, wilk preriowy Ameryki Północnej (Canis latrans) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae) o wyglądzie pośrednim między małym wilkiem a szakalem. Ma bardziej krępą budowę, krótszą szyję i ostrzejszy pysk niż wilk europejski. Zamieszkuje obszary od Alaski do Meksyku. Wyróżnia się ok. 19 podgatunków kojota.
Długość bez ogona70–100 cm
Długość ogonaok. 40 cm
Wysokość w kłębiedo 50 cm
Masa ciałasamiec 18 kg, samica 13 kg
Prawie cały tułów kojotów pokryty jest szarym włosem szerstnym o długości dochodzącej do 10 cm, którego część szczytowa ma ochronny kolor czarny. Ogon jest również pokryty gęstym włosem o zabarwieniu czarnym. Skóra i futro wykorzystywane jest w futrzarstwie.