Zając amerykański[3] (Lepus americanus) – gatunek ssaka z rodziny zającowatych (Leporidae).
Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje Kanadę i najbardziej na północ wysunięte obszary Stanów Zjednoczonych. Jego siedliskiem są otwarte przestrzenie, bagna, zarośla wzdłuż rzek i rowy.
Ubarwienie latem rdzawo lub szaro-brązowe, ciemniejsze wzdłuż grzbietu, brzuch biały, zimą białe z czarnymi końcami uszu. Uszy są krótsze niż u innych zajęcy. Samice są trochę większe od samców.
Prowadzą samotniczy tryb życia, ale w dużym zagęszczeniu. Aktywne głównie w nocy, nie zapadają w sen zimowy. Mają dobry słuch. Potrafią pływać – obserwowano przypadki przepływania małych zbiorników wodnych oraz ucieczki do wody przed drapieżnikami. Żyją do 5 lat, ale w warunkach naturalnych większość osobników ginie w pierwszym roku życia. Zające amerykańskie są zwierzętami roślinożernymi, zaobserwowano również padlinożerność[4]
Samica może urodzić w ciągu roku do czterech miotów złożonych z 2–8 młodych, które rodzą się w pełni owłosione i zdolne do samodzielnego poruszania się. Samica opiekuje się nimi przez 4 tygodnie.
Stanowią pokarm wielu drapieżników. Czasem niszczą drzewa.
Zające amerykańskie wykorzystują w walce z drapieżnikami kamuflaż i ucieczkę. Występują licznie w całym zasięgu występowania, a ze względu na dużą płodność nie są uważane za gatunek zagrożony wyginięciem.
Zając amerykański nie jest objęty konwencją waszyngtońską CITES. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (niskiego ryzyka)[2].
Zając amerykański (Lepus americanus) – gatunek ssaka z rodziny zającowatych (Leporidae).