الأسماء في صفحات التنقل
Prostodziobek rdzawobrewy[3] (Conirostrum tamarugense) – gatunek małego ptaka z rodziny tanagrowatych (Thraupidae), opisany w 1972. Występuje endemicznie w Chile i Peru. Narażony na wyginięcie.
Po raz pierwszy gatunek opisali A. W. Johnson i W. R. Millie w 1972, opis ukazał się w Supplement to the birds of Chile and adjacent regions of Argentina, Bolivia and Peru. Holotyp pochodził z plantacji Prosopis tamarugo z prowincji Tarapacá w Chile. Autorzy nadali gatunkowi nazwę Conirostrum tamarugense[4], akceptowaną obecnie przez IOC[5]. Opisali prostodziobka rdzawobrewego na podstawie 6 okazów[6]. Gatunek monotypowy[5][4].
Długość ciała wynosi około 12,5 cm, masa ciała u dwóch samic z Chile – 10,5 g[4]. Wierzch ciała ciemnoszary, wyróżniają się cynamonowordzawa brew i biała plama w kształcie litery L na skrzydłach. Gardło i środek piersi cynamonowopomarańczowe. Pozostała część spodu ciała biaława, miejscami z domieszką płowego. Okolice kloaki cynamonowe. Ptaki obu płci podobne[7].
Prostodziobek rdzawobrewy występuje endemicznie[8] na pustynnych obszarach północnego Chile (głównie na terenie Reserva Nacional Pampa del Tamarugal) i południowego Peru, gdzie zimuje[4]. W 1996 ukazał się artykuł dotyczący historii naturalnej, populacji, migracji i preferencji co do środowiska u omawianego gatunku; wcześniej ptaki były widywane samotnie lub razem z prostodziobkami szarymi (C. cinereum). Prostodziobki rdzawobrewe występują m.in. na Pampa de Tamarugal. Jest to położony na wysokości ok. 1000 m n.p.m. obszar pokryty solniskami. Roczna suma opadów oscyluje wokół 0,3 mm, temperatury wahają się od -12 °C do 35 °C. Rośnie tam głównie P. tamarugo, krzewy i rośliny zielne niemal nie występują; są to m.in. Atriplex atacamensis, Tessaria absinthioides, Caesalpinia uphylla i halofit Distichlis spicata. W sezonie lęgowym badane ptaki najchętniej przebywały w górnych i bocznych partiach drzew[6]. Żeruje głównie na larwach motyli Leptotes trigemmatus[9][6]; w badaniach z 1993 stanowiły 88% pożywienia C. tamarugense. Poza tym odnotowane w pożywieniu tych ptaków biegaczowate, mrówki, błonkoskrzydłe, pluskwiaki równoskrzydłe, mszyce, muchówki i błonkoskrzydłe. Na starych P. tamarugo znajduje się więcej larw, aniżeli na drzewach młodych[9].
Po raz pierwszy rozród zaobserwowano w październiku 1993 w Pintados (Cerro Pintados) w Chile[6] podczas badań prowadzonych na przełomie października i listopada w rezerwacie Pampa de Tamarugal; pierwszy artykuł poświęcony lęgom ukazał się w 1995 roku w The Auk. Gniazdo prostodziobka rdzawobrewego to konstrukcja półsferyczna. Zewnętrzna średnica wynosi 6,5–10 cm, wysokość natomiast 7–10 cm. Wewnętrzna średnica to 3,5–5 cm, a głębokość 5–6,5 cm. Budulec stanowią małe gałęzie, pióra, wełna owiec i główne nerwy liści P. tamarugo wraz z ogonkami. W pięciu spośród zbadanych gniazd znajdowały się jaja, w każdym po 3. Ich wymiary to około 17 na 12 mm. Przeważnie gniazda ulokowane są w środkowej części drzewa, na średniej wysokości 4,28 m nad ziemią (n gniazd = 27). Prostodziobki rdzawobrewe preferują gałęzie kierujące się ku dołowi lub poziome jako lokację na gniazdo. Na jednym drzewie gniazduje w danym momencie jedna para. Na drzewach znajdywano kilka zbudowanych gniazd, co może sugerować używanie przez pary tych samych drzew co roku[8].
IUCN uznaje prostodziobka rdzawobrewego za gatunek narażony na wyginięcie (VU. Vulnerable) nieprzerwanie od 1998 (stan w 2016). Zagrożeniem dla gatunku jest niszczenie środowiska celem utworzenia pastwisk dla owiec. W 1996 miały również miejsce próby kontroli L. trigemmatus, którego larwy stanowią trzon diety ptaka. Woda używana na plantacjach P. tamarugo pozyskiwana jest z wód podziemnych i nie są znane skutki jej wypompowywania z danych obszarów[6]. Zimowiska gatunku są dotknięte wycinką Polylepis, jednak prostodziobek rdzawobrewy nie polega wyłącznie na tych roślinach. Drzewa Prosopis tamarugo wycięto niemal w całości, jednak w latach 30. XX w. rząd chilijski zarządził program ponownego sadzenia tych drzew; do lat 70. XX w. obsadzono 146 km². Obszar gniazdowania omawianego ptaka jest objęty obszarem chronionym (Reserva Nacional Pampa del Tamarugal) i zwiększa się. W związku z tym BirdLife International uznaje trend populacji za wzrostowy. Wymienia 11 ostoi ptaków IBA, gdzie występuje C. tamarugense[10].
Prostodziobek rdzawobrewy (Conirostrum tamarugense) – gatunek małego ptaka z rodziny tanagrowatych (Thraupidae), opisany w 1972. Występuje endemicznie w Chile i Peru. Narażony na wyginięcie.
