L'acedda (Aves) sunnu na classi di virtibrati, armali a sangu càudu (omeotermi), bìpedi di cui l'arti antiriori si trasfurmaru 'n ali. L'ossa sunnu vacanti. Sparti sunnu carattirizzati dû fattu d'èssiri ricuperti di pinni, chi cci cunfirìscinu ariudinamicità. Sunnu quasi tutti vulaturi.
L'acedda sunnu l'ùnici discinnenti viventi di l'òrdini estintu dî Dinosàuri.
Li adattamenti chi pirmèttinu lu volu sunnu li siguenti:
Ll'aucielle (crasse Aves) songo bipere, omeoterme ('e sango cavero), vertebrate anemale ca pruducano ll'ove. Nce so' mmerzo 10.000 specie 'int'ô munno 'e mmo. Campano dappertutto int'ê zzone 'a ll'artide ô antartide. 'O cchiú piccerillo, 'o colibbrì d'Elena misura 5cm, pe' tramente ca 'o cchiú gruosso misura nzin''e 2,7m ca misura nu struzzo.
Los aucèls o ausèls (var. aucèus, ausèus, auvèls, ausèths, audèths) son d'animals vertebrats, tetrapòdes, bipèdes, de sang caud, de doas alas, amb de plumas, un bèc, e que pondon d'uòus. Lo papach o fafach (fr. le jabot).
Un caractèr comun de la màger part dels ausèls es la volada, mas d'unes son correires o nadaires.
Lo pichon colibrí d'Elena mesura 2 cm e pesa 2 g. Lo màger es lo mascle de l'estruci : 2,80 m per 155 kg. Los ausèls poblèron tots los mitans dempuèi las glaças articas fins a las selvas equatorialas e als èrms.
Los aucèls o ausèls (var. aucèus, ausèus, auvèls, ausèths, audèths) son d'animals vertebrats, tetrapòdes, bipèdes, de sang caud, de doas alas, amb de plumas, un bèc, e que pondon d'uòus. Lo papach o fafach (fr. le jabot).
Un caractèr comun de la màger part dels ausèls es la volada, mas d'unes son correires o nadaires.
Lo pichon colibrí d'Elena mesura 2 cm e pesa 2 g. Lo màger es lo mascle de l'estruci : 2,80 m per 155 kg. Los ausèls poblèron tots los mitans dempuèi las glaças articas fins a las selvas equatorialas e als èrms.
Aves es un taxon. Un ave es un animal vertebrate endothermic (de sanguine calde) bipede con alas e que pone ovos. Aves moderne es characterisate per plumas, un becco sin dentes, ovos rigide, un metabolismo alte, un corde de quatro cameras, un skeleto que es leve e forte, e systemas de digestion e respiration que es multo efficiente. Il habe cerca 10'000 species de ave que vive hodie per tote partes del mundo, del Arctic al Antarctic. Aves varia in grandor de 5 cm (como Mellisuga helenae) al 2.7 m (como le avestruthio). Le majoritate de aves pote volar, con un pauc exceptiones notabile como ratites, pinguines, e un species insular endemic. Alcun aves, specialmente corvidos e papagais, es inter le plus intelligente species animal; un specie de ave ha essite observate creante e usante utensiles, e plure species social monstra transmission cultural de cognoscentia trans generationes.
Plure species face longe migrationes annual, e plure alteres face movimentos plus breve e irregular. Aves es social. Illes se communica con signales visual, per vocationes, e cantos avian; similarmente, aves face costumes social como propagar se, chassar, gregar, e assaltar como gruppos. Le majoritate de species de aves es monogame, usualmente per un station, ma rarmente per tote lor vitas. Ovos es usualmente ponite in un nido e incubate per lor parentes. Plure aves habe un periodo de attention parental depost del covata.
Plure species de ave es de importantia economic, specialmente como un fonte de alimento. Alcun species, specialmente illes que canta e papagais, es popular como animales domestic. Altere usages economic include le recolta de lor guano como un fertilisante. Aves es prominente in le cultura human, de mythologia a religion a poesia a musica popular. Ma gratias a iste importantia economic, cerca 120 species ha essite facite extincte como un resultato del activitate human depost del seculo 17, e cerca 1200 species de ave es menaciate de extinction.
As aus (ditas scientificament Aves) constituyen una clase d'animals vertebratos amniotas con a sangre calient, que a suya caracteristica mes conoixita ye tener o cuerpo cubierto de plumas, un pico sin de dients (encara que bellas especies fosils en teneban) y las estremidatz anteriors modificatas como alas. Totas as aus son oviparas, ixo ye, que ponen uevos, y quasi totas alimentan as suyas crías dimpuesas. Se considera que son descendients d'os dinosaurios y asinas pues, forman en chunto con os crocodilos o grupo d'os Archosauria no extinguitos. Scientificament, as aus son un grupo especializato dentro d'os Reptilia. O termin etimolochico au asobén s'ha sustituito en mutos dialectos aragoneses per o castellanismo "ave". Os terminos paixaro/paixarico (en aragonés occidental y central) y mesmo en chistabín, y muixón (en aragonés oriental y aragonés centro-oriental) no fan referencia soque a os animals de mida mes chicota adintro d'este grupo.
Se'n conoixe mes de 9.700 especies en tot lo mundo, quaternadas en 29 ordens, cadaguna d'estas subdividita en familias (bellas 165) y cada familia subpartita en cheneros (arredol d'os 2.000). A diversidat d'as aus ye bien gran, y s'han puesto adaptar ta una gran cantidat d'ambients. Ixo ya el demostró Darwin dimpués que fayó os suyos estudios sobre os pinzanos d'as Islas Galapagos. Ye asinas como se son tornatos os vertebratos terrestres mes abundants.
As aus mes antigas conoixitas son os Archaeopterix, animals chicotz con trazas de l'esqueleto bien primitivas y reptilianas. Huei s'ha quiesto considerar que las aus derivan de dinosaurios chicotz con plumas, carnivoros, que talment yeban ya ta part d'alavez capables de fer volitos curtos. Esto ye refirmato per a troballa de qualques fosils de dromaeosauridos, como os microrraptors, que ya teneban alas. Manimenos, que amaneixese plumas en os dinosaurios no estió pas una adaptación ta volar, sino que, probablement, estió una traza d'amillorar a suya homeotermia (conservación d'a calor corporal), pos cal pensar que huei s'ha quiesto demostrar que ixes tipos de dinosaurios teneban mayoritariament a sangre calient. Tamién puet estar que fesen servir as plumas que yeban en as estremidatz anteriors ta encorralar as presas mes chicotas. A estructura actual d'as plumas como formadoras d'a superficie d'as alas se fayó bien luego, habe ya mes de 150 millons d'anyos, y fayó puesto dimpués ta la variedat d'aus que existe huei, meyando-be la evolución diverchent.
A hipotesi que diz que as aus no son descenditas d'os dinosaurios, sino d'altros tipos de reptils ditos tecodontos, ye descartada de tot, anque habe 30 anyos encara yeba la mes refirmata. S'ha trobato a-saber-los dinosaurios no avians que teneban protoplumas similars a pelos (Sinosauropterix, Dilong, Beipiasaurus'', etz) y tamién con plumas autenticas bien desarrollatas (Sinornitosaurus, microrraptors, Caudipterix, Velocirraptor[1][2], etz), amés de bellas aus con caracteristicas inconfundibles d'os dinosaurios (Confuciusornis, Archaeopterix, etz.). Quan s'ha feito platero que las aus yeban d'orichen dinosauriano, s'han habito a clasificar filocheneticament dintro d'o grupo Maniraptora, y alavez dintro de Tetanurae, Theropoda, Dinosauria, Reptilia, etcetera.
A primera clasificación scientifica d'as aus la fayoron Francis Willughby y John Ray en o suyo libro Ornithologiae, publicato en o 1676.[3] Carolus Linnaeus modificó la fayena que heban feita en 1758 ta creyar a clasificación taxonomica que encara s'emplega huei.[4]
As aus son categorizatas como una clase con o nombre latín d'Aves dillá d'a primera taxonomía de Linneu. En Taxonomía Filochenetica, as aus s'enquadran en o clado d'os Theropoda (dinosaurios carnivoros bipedos).[5] As aus y os Crocodylia, en chunto son o zaguer grupo de supervividors d'o clado Archosauria. Filocheneticament, as aus gosan de definir-se como as descendients d'un ancestro común, o qual se postula que estió Archaeopterix lithographica,[6] dimpués que no se'n ha puesto conoixer d'altro. Archaeopterix, que fayó parte d'a fauna d'o Churasico tardano (d'entre 155 y 150 millons d'anyos habe), ye l'animal mes antigo que se conoix que encara se l'ha puesto decir au. Belaltros pensadors han clasificato como Aves només que aquellas que fuesen mes como las modernas, excluindo-be a mes gran parte d'as aus que no se conoixen sique per os fosils,[7] parcialment tamién ta privar que bi hese incertezas sobre d'a colocación de l'Archaeopterix en relación con os animals tradicionalment ditos dinosaurios teropodos.[8]
Ta clasificar-las, as aus se dividen tradicionalment en tres subclases: Archaeornithes, Enantiornithes y Neornithes. As primeras, primitivas aus que as suyas vertebras en a coda no s'han fusionato, treito d'as zagueras que son as solas supervividoras, con as vertebras d'a coda fusionatas.
As aus (ditas scientificament Aves) constituyen una clase d'animals vertebratos amniotas con a sangre calient, que a suya caracteristica mes conoixita ye tener o cuerpo cubierto de plumas, un pico sin de dients (encara que bellas especies fosils en teneban) y las estremidatz anteriors modificatas como alas. Totas as aus son oviparas, ixo ye, que ponen uevos, y quasi totas alimentan as suyas crías dimpuesas. Se considera que son descendients d'os dinosaurios y asinas pues, forman en chunto con os crocodilos o grupo d'os Archosauria no extinguitos. Scientificament, as aus son un grupo especializato dentro d'os Reptilia. O termin etimolochico au asobén s'ha sustituito en mutos dialectos aragoneses per o castellanismo "ave". Os terminos paixaro/paixarico (en aragonés occidental y central) y mesmo en chistabín, y muixón (en aragonés oriental y aragonés centro-oriental) no fan referencia soque a os animals de mida mes chicota adintro d'este grupo.
Se'n conoixe mes de 9.700 especies en tot lo mundo, quaternadas en 29 ordens, cadaguna d'estas subdividita en familias (bellas 165) y cada familia subpartita en cheneros (arredol d'os 2.000). A diversidat d'as aus ye bien gran, y s'han puesto adaptar ta una gran cantidat d'ambients. Ixo ya el demostró Darwin dimpués que fayó os suyos estudios sobre os pinzanos d'as Islas Galapagos. Ye asinas como se son tornatos os vertebratos terrestres mes abundants.
Avia es un grupo de vertebratos distingui per ave plumas, beco, produi ovos poneda par la fema, cor de cuatro partes e un sceleto forte ma lejera.
Esta es un lista de la ordinas en la clase Avia:
Paleognato
Neognato
Vide ance: Ovo
Aylal neɣ Agṭiṭ (Assaɣ ussnan: Aves) d aɣersiw ittafgen deg igenni s ifariwen. Yettwassen s ifrawen yesdurayen tafekka-ynes d uqamum-is ur nli (ur nesɛi) tuɣmas d useusay n tmellalin ilan (yesɛan) icelman uffiɣen izuranen, d ujgu n uzagur meẓẓiyen fsuse, iylalen ttidiren deg yal ideg deg tegnit, ibelɣen-is mgaradent seg umeẓyan ar umeqran s waṭas
tasensartut tusnant tamezwarut tamirant i waylalen tettusers-d seg ifassen n sin imusnawen n Legniz John Ray d Francis Willoughby deg uskar nsen deg useggas n 1676 s uzwel n Tusna n iylalen (s Tlatint Ornithologiae)
Aylal neɣ Agṭiṭ (Assaɣ ussnan: Aves) d aɣersiw ittafgen deg igenni s ifariwen. Yettwassen s ifrawen yesdurayen tafekka-ynes d uqamum-is ur nli (ur nesɛi) tuɣmas d useusay n tmellalin ilan (yesɛan) icelman uffiɣen izuranen, d ujgu n uzagur meẓẓiyen fsuse, iylalen ttidiren deg yal ideg deg tegnit, ibelɣen-is mgaradent seg umeẓyan ar umeqran s waṭas
Deng ayup mangaragul lang vertebrate a kamaganak da reng balawe ampo reng animal.
Balinde, çûk an teyr û tû (Aves), çîna ku hemû canewerên bi per yên ku difirine. Di gelek devokên Kurdî de ji bo belindeyan çûk an teyr tên b kar anîn lê bi rastî çûk balindeyên biçûk in. Navê xwe ji biçûkiyê xwe tê. Teyr balindeyên mezin in. Ji wan gelek cure yên neçîrvan in. Pê ra dibêjin balindeyên dirende an teyrên seyfî.
Bi giştî nikulên balindeyan yên bi jêrda xwar in. Di çenda Kurdan da bi pozên şîrin ra dibêjin pozê teyrînî, yanê pozê wek mîna nikula balindeyan şîrin.
Balinde çêlikan nakin, hêkan dikin. Bigiştî derê ku lê dijîn bi pûş û pelax çêidikin bi ev şûnan ra dibêjin hêlin.
Balinde, çûk an teyr û tû (Aves), çîna ku hemû canewerên bi per yên ku difirine. Di gelek devokên Kurdî de ji bo belindeyan çûk an teyr tên b kar anîn lê bi rastî çûk balindeyên biçûk in. Navê xwe ji biçûkiyê xwe tê. Teyr balindeyên mezin in. Ji wan gelek cure yên neçîrvan in. Pê ra dibêjin balindeyên dirende an teyrên seyfî.
Birds (Aves) are a group o' endothermic vertebrates, characterised bi feathers, tuithless beaked jaws, th' layin o' haurd-shelled eggs, a heich metabolic rate, a fower-chambered hert, 'n' a lightweight bit pure tough skelet. Birds bide warldwide 'n' range in size fae th' 5 cm (2 in) bee hummingbird tae th' 2.75 m (9 ft) ostrich. Thay rank as th' cless o' tetrapods wi' th' maist livin species, at aboot ten thoosand, wi' mair nor hauf o' thae bein' passerines, whiles kent as perching birds or, less accurately, as songbirds.
The fossil record indicates that birds ur th' lest surviving dinosaurs, termed avian dinosaurs, huvin evolved fae feathered ancestors wi`in th' theropod group o' saurischian dinosaurs. True birds foremaist appeared while th' cretaceous period, aroond 100 million years ago.[3] dna-based cum stain finds that birds diversified dramatically aroond th' time o' th' cretaceous–paleogene extinction event that murdurred aff a' ither dinosaurs. Birds in sooth america survived this event 'n' then migrated tae ither bits o' th' warld via multiple land brigs while diversifying while periods o' global cooling.[4] primitive bird-lik dinosaurs that lie ootdoors cless aves proper, in th' broader group avialae, hae bin fun datin back tae th' mid-jurassic period.[1] mony o' thae earlie "stem-birds", sic as archaeopteryx, wur nae yit capable o' fully powered flight, 'n' mony retained primitive characteristics lik' toothy jaws in steid o' beaks, 'n' lang bony tails.[1][5]
Birds hae wings whilk ur mair or less made dependin oan th' species; th' ainlie kent groups wi'oot wings ur th' extinct moas 'n' elephant birds. Wings, whilk evolved fae forelimbs, gie maist birds th' ability tae flee, althoogh further speciation haes led tae some flightless birds, anaw ratites, penguins, 'n' diverse endemic island species o' birds. Th' digestive 'n' respiratory seestems o' birds ur an' a' uniquely adapted fur flight. Some doo species o' aquatic environments, parteecularly th' aforementioned flightless penguins, 'n' an' a' members o' th' duck fowk, hae an' a' evolved fur soummin`. Birds, specifically darwin's finches, played an important pairt in th' inception o' darwin's theory o' evolution bi naitural selection.
Some birds, especially corvids 'n' parrots, ur amang th' maist intelligent ainimals; loads doo species mak' 'n' uise tuils, 'n' mony social species bygae oan knowledge o'er generations, whilk is considered a form o' culchur. Mony species annually migrate stoatin distances. Birds ur social, communicating wi' visual signals, calls, 'n' doo sangs, 'n' pairteecipatin in sic social behaviours as cooperative breedin 'n' huntin, flocking, 'n' mobbing o' predators. Th' vast maist folk o' doo species ur socially monogamous, forordinar fur yin breedin seezin at a time, whiles fur years, bit seendle fur lee. Ither species hae polygynous ("many females") or, seendle, polyandrous ("many males") breedin seestems. Birds produce affspring bi laying eggs whilk ur fertilized thro' sexual reproduction. Thay're forordinar leid in a nest 'n' incubated bi th' parents. Maist birds hae an extendit period o' parental care efter hatching. Some birds, sic as hens, lay eggs even whin nae fertilized, tho unfertilized eggs dae nae produce affspring.
Mony species o' birds ur economically important. Domesticatit 'n' undomesticated birds (poultry 'n' gemme) ur important soorces o' eggs, bridie, 'n' feathers. Songbirds, parrots, 'n' ither species ur weel-kent as pets. Guano (bird excrement) is harvested fur uise as a fertilizer. Birds prominently figure throo'oot human culchur. Aboot 120–130 species hae acome extinct due tae human activity sin th' 17t hunner years, 'n' hunders mair afore then. Human activity threatens aboot 1,200 doo species wi' extinction, tho efforts ur underway tae pertect thaim. Recreational birdwatching is an important pairt o' th' ecotourism industry.
Birds (Aves) are a group o' endothermic vertebrates, characterised bi feathers, tuithless beaked jaws, th' layin o' haurd-shelled eggs, a heich metabolic rate, a fower-chambered hert, 'n' a lightweight bit pure tough skelet. Birds bide warldwide 'n' range in size fae th' 5 cm (2 in) bee hummingbird tae th' 2.75 m (9 ft) ostrich. Thay rank as th' cless o' tetrapods wi' th' maist livin species, at aboot ten thoosand, wi' mair nor hauf o' thae bein' passerines, whiles kent as perching birds or, less accurately, as songbirds.
The fossil record indicates that birds ur th' lest surviving dinosaurs, termed avian dinosaurs, huvin evolved fae feathered ancestors wi`in th' theropod group o' saurischian dinosaurs. True birds foremaist appeared while th' cretaceous period, aroond 100 million years ago.[3] dna-based cum stain finds that birds diversified dramatically aroond th' time o' th' cretaceous–paleogene extinction event that murdurred aff a' ither dinosaurs. Birds in sooth america survived this event 'n' then migrated tae ither bits o' th' warld via multiple land brigs while diversifying while periods o' global cooling.[4] primitive bird-lik dinosaurs that lie ootdoors cless aves proper, in th' broader group avialae, hae bin fun datin back tae th' mid-jurassic period.[1] mony o' thae earlie "stem-birds", sic as archaeopteryx, wur nae yit capable o' fully powered flight, 'n' mony retained primitive characteristics lik' toothy jaws in steid o' beaks, 'n' lang bony tails.[1][5]
Birds hae wings whilk ur mair or less made dependin oan th' species; th' ainlie kent groups wi'oot wings ur th' extinct moas 'n' elephant birds. Wings, whilk evolved fae forelimbs, gie maist birds th' ability tae flee, althoogh further speciation haes led tae some flightless birds, anaw ratites, penguins, 'n' diverse endemic island species o' birds. Th' digestive 'n' respiratory seestems o' birds ur an' a' uniquely adapted fur flight. Some doo species o' aquatic environments, parteecularly th' aforementioned flightless penguins, 'n' an' a' members o' th' duck fowk, hae an' a' evolved fur soummin`. Birds, specifically darwin's finches, played an important pairt in th' inception o' darwin's theory o' evolution bi naitural selection.
Some birds, especially corvids 'n' parrots, ur amang th' maist intelligent ainimals; loads doo species mak' 'n' uise tuils, 'n' mony social species bygae oan knowledge o'er generations, whilk is considered a form o' culchur. Mony species annually migrate stoatin distances. Birds ur social, communicating wi' visual signals, calls, 'n' doo sangs, 'n' pairteecipatin in sic social behaviours as cooperative breedin 'n' huntin, flocking, 'n' mobbing o' predators. Th' vast maist folk o' doo species ur socially monogamous, forordinar fur yin breedin seezin at a time, whiles fur years, bit seendle fur lee. Ither species hae polygynous ("many females") or, seendle, polyandrous ("many males") breedin seestems. Birds produce affspring bi laying eggs whilk ur fertilized thro' sexual reproduction. Thay're forordinar leid in a nest 'n' incubated bi th' parents. Maist birds hae an extendit period o' parental care efter hatching. Some birds, sic as hens, lay eggs even whin nae fertilized, tho unfertilized eggs dae nae produce affspring.
Mony species o' birds ur economically important. Domesticatit 'n' undomesticated birds (poultry 'n' gemme) ur important soorces o' eggs, bridie, 'n' feathers. Songbirds, parrots, 'n' ither species ur weel-kent as pets. Guano (bird excrement) is harvested fur uise as a fertilizer. Birds prominently figure throo'oot human culchur. Aboot 120–130 species hae acome extinct due tae human activity sin th' 17t hunner years, 'n' hunders mair afore then. Human activity threatens aboot 1,200 doo species wi' extinction, tho efforts ur underway tae pertect thaim. Recreational birdwatching is an important pairt o' th' ecotourism industry.
Chiáu-á sī sio-hoeh, ē pàng-nn̄g ê chek-chui tōng-bu̍t, chú-iàu ê te̍k-teng sī ū ú (feather), ū chò si̍t iōng--ê chêng-pì (forelimb), it-poaⁿ ū khang-sim ê kut-thâu. Chiáu-lūi siōng sè khó-pí kûn-thâu-bú (phang-chhek/hummingbird), siōng toā chhan-chhiūⁿ nâ-kiû kiû-oân (tô-chiáu, Emu) hiah lò.
Chiàu Jacques Gauthier ê gián-kiù, chiáu-lūi ū 4 khoán hō͘-siōng chhiong-tu̍t ê tēng-gī.[1] Chêng 3 hāng sī khah ū būn-tê ê tēng-gī, chia 4 hāng hun-pia̍t sī:
Tē 4 hāng sī chi̍t khoán Gauthier thê-chhut ê hun-lūi tēng-gī:
Ha̍k-kài tùi chiáu-lūi bô goân-choân it-tì ê hun-lūi. Charles Sibley kap Jon Ahlquist (1990 nî) ê Chiáu ê Hūn-lūi kap Hē-thóng-lūn (Phylogeny and Classification of Birds) sī tùi chiáu-lūi hun-lūi ê tiòng-iàu tì-chok.[2] Chiàu it-poaⁿ chèng-kù, in-ê bo̍k sī hông jīn-ûi chèng-khak--ê,[3] chóng--sī bo̍k chi kan ê koan-hē iá koh siū ha̍k-chiá cheng-lūn.
Ē-té sī tùi hiān-tāi chiáu-lūi kun-kù Jarvis, E.D. et al. (2014) tùi 48-ê tāi-piáu bu̍t-chéng ê choân ûi-thoán-thé tēng-sū (whole genome sequencing) gián-kiù[4] kap pō͘-hūn Yury, T. et al. (2013) [5] chū-liāu chè-chō ê chi̍t khoán chhin-oân koan-hē tô͘:
Chiáu PalaeognathaeStruthioniformes (tô-chiáu)
Rheiformes (rheas)
†Dinornithiformes (moas)80 px
Tinamiformes (tinamous)
Casuariiformes (emus & cassowaries)
Apterygiformes (kiwi)
†Aepyornithiformes (chhiūⁿ-chiáu)
Galliformes (chicken, grouse, turkeys, etc.)
Anseriformes (ah, gô, kap thian-gô)
Phoenicopteriformes (flamingos)
Podicipediformes (grebes)
Columbiformes (hún-chiáu kap dodo)
Mesitornithiformes (mesites)
Pteroclidiformes (sandgrouses)
Cypselomorphae (hummingbirds, swifts)
Cuculiformes (cuckoos)
Otidiformes (bustards)
Musophagiformes (turacos)
Opisthocomiformes (hoatzin)
Gruiformes (rails and cranes)
Charadriiformes (gulls, auks, shorebirds, waders)
Aequornithes (loons, khiā-gô, herons, pelicans, storks, etc)
Eurypygiformes (sunbittern, kagu)
Phaethontiformes (tropicbirds)
Cathartiformes (condors and New World vultures)
Accipitriformes (hawks, eagles, Old World vultures etc.)
Strigiformes (owls)
Coliiformes (mousebirds)
Leptosomatiformes (cuckoo roller)
Trogoniformes (trogons)
Bucerotiformes (hornbills, hoopoe and wood hoopoes)
Coraciformes (kingfishers etc.)
Piciformes (woodpeckers, toucans etc.)
Cariamiformes (seriemas, terror birds etc)
Falconiformes (falcons)
Psittaciformes (parrots)
Passeriformes (songbirds and kin)
Chiáu-lūi seng-oa̍h tī tōa-pō͘-hūn ê lio̍k-tē, tí chhit ê tāi-lio̍k lóng ū chûn-chāi, siâng óa lâm-pêng ê chéng-lūi sī Lâm-kek-chiu hióng lōe-lio̍k 440 kong-lí ū cho̍k-kûn ê Pagodroma nivea.[6] Jia̍t-tāi só͘-chāi sī chiáu-lūi ê to-iūⁿ-sèng (biodiversity) siāng hoat-ta̍t ê tē-khu.
Chiáu ê kun-keh cho͘-sêng sī chin khin ê kut-thâu, lāi-bīn hâm ē-táng ji̍p khong-khì, kap ho͘-khip hē-thóng sio chiap ê khang-phāng.[7]
Chiáu-á sī sio-hoeh, ē pàng-nn̄g ê chek-chui tōng-bu̍t, chú-iàu ê te̍k-teng sī ū ú (feather), ū chò si̍t iōng--ê chêng-pì (forelimb), it-poaⁿ ū khang-sim ê kut-thâu. Chiáu-lūi siōng sè khó-pí kûn-thâu-bú (phang-chhek/hummingbird), siōng toā chhan-chhiūⁿ nâ-kiû kiû-oân (tô-chiáu, Emu) hiah lò.
’S e eun beathach blàth-fhuileach iteagach sgiathach. Bho chionn fhada ann am mean-fhàs nan eun, chaidh an casan-toisich nan sgiathan agus tha a' chuid as motha dhiubh comasach air itealachadh. Ach tha feadhainn mòra ann nach urrainn dhol air iteig, mar eisimpleir: sruth (ostraids) agus emu. Sìolaichidh iad le bhith cur uighean.
'S iomadh seòrsa a th' ann. Gheibhear eòin fala mar an iolaire, no eòin na doimhne mar am bura bhuachaill no am buthaid. Gheibhear eòin sgrìobaidh leithid an fheannag no am fitheach; eòin ceileiridh leithid an liath thruisg no an sgiath dhearg agus gheibhear eòin na tràghad, na trìleachain 's na feadagan.
Gabhaidh na h-eòin a roinn mar a leanas:
’S e eun beathach blàth-fhuileach iteagach sgiathach. Bho chionn fhada ann am mean-fhàs nan eun, chaidh an casan-toisich nan sgiathan agus tha a' chuid as motha dhiubh comasach air itealachadh. Ach tha feadhainn mòra ann nach urrainn dhol air iteig, mar eisimpleir: sruth (ostraids) agus emu. Sìolaichidh iad le bhith cur uighean.
'S iomadh seòrsa a th' ann. Gheibhear eòin fala mar an iolaire, no eòin na doimhne mar am bura bhuachaill no am buthaid. Gheibhear eòin sgrìobaidh leithid an fheannag no am fitheach; eòin ceileiridh leithid an liath thruisg no an sgiath dhearg agus gheibhear eòin na tràghad, na trìleachain 's na feadagan.
Amadan mòintich Annlag-mhara, Pàraig (Hydrobates pelagicus) Arspag Bradan (Salmo salar) Breacan-glas (Muscicapa striata) Brèid air tòin, Clamhan nan cearc (Circus cyaenus) Brù-dhearg Bugaire Bun a’ bhuachaille (Gavia immer) Buthaid no fachach (Fratercula arctica) Cailleach-oidhche Cailleach-oidhche-mhòr Calman Cam-ghlas (Tringa totanus) Cam-ghob Capall-coille Cathan, Giùran (Branta leucopsis) Cearc Cearra-ghob-mòr (Limosa lapponica) Coileach dubh Coileach Frangach Coileach Fraoich Coltraiche (Alca torda) Comhachag chluasach (Asio flammeus) Corra-bhàn Cràdh-ghèadh (Tadorna tadorna) Crann-lach (Anas crecca) Curracag (Vanellus vanellus) Cuthag Deoch bhuidhe (Tringa nebularia) Donnag (Prunella modularis) Dreathan donn (Troglodytes troglodytes) Eala (Cygnus cygnus) Eala-bhàn (Cygnus olor) Eun dubh an sgadain (Uria aalge) Eun-Bealltainn (Numenius phaeopus) Faoileag Farspag (Larus marinus) Fasgadair (Stercorarius parasiticus) Fasgadair (Stercorarius skua) Feadag (Pluvialis apricaria) Feadag-ghlas (Pluvialis squatarola) Fitheach Fulmair, Eun-crom (Fulmarus glacialis) Geadh bhlàr (Anser albifrons flavirostris) Gèadh glas (Anser anser) Gealag an t-sneachda (Plectrophenax nivalis) Gealag-bhuachair (Miliaria calandra) Gealag-lìn (Carduelis cannabina) Gealag-lòin (Emberiza schoeniclus) Gealan an t-sneachda Gealan beinne (Carduelis flavirostris) Gearra-glas (Cepphus grylle) Gille-brìghde, Trilleachan (Haematopus ostralegus) Gille-feadaig (Calidris alpina) Glaisean Glas-lach (Anas penelope) Gobhar-adhair Gobha-uisge (Cinclus cinclus) Gobhlachan (Arenaria interpres) Gòbhlachan (Podiceps auritus) Gòbhlan-dubh Gòbhlan-gaoithe Gòbhlan-mara (Oceanodroma leucorhoa) Gòbhlan-monaidh Gràilleag, Trilleachan-glas (Calidris alba) Guga Iolair (Aquila chrysaetos) Iolaire iasgaich Iolair-mhara (Haliaeetus albicilla) Isean-dearg (Phalaropus lobatus) Lach a’ ghuib leathainn (Anas clypeata) Lach Lochlannach (Somateria mollissima) Lach sgumanach (Aythya fuligula) Lach stiùireach (Clangula hyemalis) Lach-ghlas (Anas strepera) Lach-stiùireach (Anas acuta) Learga-dhubh (Gavia arctica) Learga-mhòr (Gavia stellata) Liath thruisg Lon dubh Luatharan-gorm (Calidris maritima) Mèirneal Mèirneal (Falco columbarius) Muir-bhuachaill Naosg (Gallinago gallinago) Nathair-challtainn, Sleathag (Anguis fragilis) Pioghaid Ruideag (Rissa tridactyla) Seabhag (Falco peregrinus) Sgarbh (Phalacrocorax carbo) Sgarbh an sgùmain (Phalacrocorax phalacrocorax) Sgarbh-beag Sgrail no sgrab no fachach bàn (Puffinus puffinus) Sgiath dhearg Sìolta dhearg (Mergus serrator) Smeòrach (Turdus philomelos) Snagan-allt (Rallus Aquaticus) Snagan-daraich Steàrnag Artaiceach, Steàrnal (Sterna paradisaea) Steàrnag chumanta, Steàrnan (Sterna hirundo) Steàrnag-bheag (Sterna albifrons) Steàrnan Sùlair (Morus bassanus) Tarragan Artaiceach (Salvelinus alpinus) Traon bhreac (Porzana porzana) Traon (Crex crex) Trìlleachan-tràghad (Charadrius hiaticula) Tunnag Uiseag, Topag (Alauda arvensis)Gabhaidh na h-eòin a roinn mar a leanas:
Eòin-fuirich Eòin imrich Coigrich geamhraidh Coigrich samhraidh Eun-turais no eun-siubhail Seachranaich no Eòin uasal Eòin-chreachaidhFuglur (frøðiheiti - Aves) er tvíføtt ryggdýr ið hevur fjøður, veingir og nev, og verpur egg. Fuglar eru einastu djór, ið hava fraðrar. Teir hava heitt blóð sum súgdjórini. Til eru eini 9.000 fuglasløg, og tey liva um allan knøttin. Í heitum londum eru til dømis litfagrir pappageykar, í urtagørðum bringureyðar og trøstar, av sjófuglum kunnu nevnast pingvin og lundi. Flestu fuglar eru væl bygdir at fúgva og hava sterkar bringuvøddar. Kropsbeinini eru løtt, poknut og opin innan. Tað lættir um vektina. Eisini fjaðrarnar eru lættar. Teir verja kroppin og halda hann heitan. Veingjarfjaðrarnar sita so tættar, at vongurin verður slættur, og luft sleppur ikki inn ímillum fjaðrarnar, hvørki undir ella á. Velið gevur javnvág og stýrir flognum. Nakrir fáir fuglar fáa ikki flogið. Sum dømi kunnu nevnast pingvinir, strutsar og tann sjáldsami uglupappageykurin í Ný Sælandi. Fuglar hava ikki tenn, men nógvir hava sterkt nev. Flestir fuglar, helst ørnir og aðrir ránsfuglar, síggja og hoyra væl, men teir tevja lítið. Tann lítla humlukolibriin er heimsins minsti fulgur. Hon er bara 5 cm. long og vigar bara 2 g. Strutsurin er heimsins størsti fuglur og verður yvir 2,5 m. høgur og vigar eini 150 kg. Fuglar fáa ikki sum súgdjór livandi ungar. Teir verpa egg, sum teir so noyðast at bøla, so at tey eru heit. Ungin búnast í egginum og livir av reyðanum. Nakrar vikur seinni brestur fyri nev og ungin kemur út. Nógvir fuglar gera sær reiður, men verpur á rókina. Geykar verpa í reiður hjá øðrum fuglum og lata so teir ala ungarnar upp. Vanliga eru nýklaktu ungarnir púra hjáparleysir, naknir og blindir. Vit siga, at teir eru reiðurfastir, og foreldrini mugu bera í teimum mat og verja teir fyri fíggindum, til teir eru floygdir.
Fjaðarbúnin er ymiskur í liti og útsjónd. Músabrøður, spurvar og aðrir fuglar hava hyljandi morreyðan lit. Aðrir fuglar hava bjartar, ásýniligar litir. Í verpingartíðini gera litirnir tað lættari hjá hesum fuglum at velja og finna sær maka og lætta eisini um at halda flokkinum saman. Smáar kolibriir hava einar 1.000 fjaðrar, savnur fleiri enn 25.000. Fjaðrar eru úr keratini eins og hár og negl á fólki. Fjøðurin er stinnur leggur í miðjuni, báðumegin ganga teinar úr legginum, og teinarnir eru bundnir saman av tøttum hjáteinum, ið eru tengdir saman við smáum krókum. Leggur og teinar eru skeggið á fjøðurini. Undir verndarfjaðrunum er dún; tað lívir væl. Um dagin hava fuglar úr at gera at ansa ungunum, eta og reinska fjaðrarnar. Sumt av tí, ið fuglur ger, er íborið og nýtist ikki at lærast fyrst, til dømis at leita sær føði ella at flúgva. Men fuglalát má lærast, teir herma eftir øðrum fuglum.
Fuglur (frøðiheiti - Aves) er tvíføtt ryggdýr ið hevur fjøður, veingir og nev, og verpur egg. Fuglar eru einastu djór, ið hava fraðrar. Teir hava heitt blóð sum súgdjórini. Til eru eini 9.000 fuglasløg, og tey liva um allan knøttin. Í heitum londum eru til dømis litfagrir pappageykar, í urtagørðum bringureyðar og trøstar, av sjófuglum kunnu nevnast pingvin og lundi. Flestu fuglar eru væl bygdir at fúgva og hava sterkar bringuvøddar. Kropsbeinini eru løtt, poknut og opin innan. Tað lættir um vektina. Eisini fjaðrarnar eru lættar. Teir verja kroppin og halda hann heitan. Veingjarfjaðrarnar sita so tættar, at vongurin verður slættur, og luft sleppur ikki inn ímillum fjaðrarnar, hvørki undir ella á. Velið gevur javnvág og stýrir flognum. Nakrir fáir fuglar fáa ikki flogið. Sum dømi kunnu nevnast pingvinir, strutsar og tann sjáldsami uglupappageykurin í Ný Sælandi. Fuglar hava ikki tenn, men nógvir hava sterkt nev. Flestir fuglar, helst ørnir og aðrir ránsfuglar, síggja og hoyra væl, men teir tevja lítið. Tann lítla humlukolibriin er heimsins minsti fulgur. Hon er bara 5 cm. long og vigar bara 2 g. Strutsurin er heimsins størsti fuglur og verður yvir 2,5 m. høgur og vigar eini 150 kg. Fuglar fáa ikki sum súgdjór livandi ungar. Teir verpa egg, sum teir so noyðast at bøla, so at tey eru heit. Ungin búnast í egginum og livir av reyðanum. Nakrar vikur seinni brestur fyri nev og ungin kemur út. Nógvir fuglar gera sær reiður, men verpur á rókina. Geykar verpa í reiður hjá øðrum fuglum og lata so teir ala ungarnar upp. Vanliga eru nýklaktu ungarnir púra hjáparleysir, naknir og blindir. Vit siga, at teir eru reiðurfastir, og foreldrini mugu bera í teimum mat og verja teir fyri fíggindum, til teir eru floygdir.
Fjaðarbúnin er ymiskur í liti og útsjónd. Músabrøður, spurvar og aðrir fuglar hava hyljandi morreyðan lit. Aðrir fuglar hava bjartar, ásýniligar litir. Í verpingartíðini gera litirnir tað lættari hjá hesum fuglum at velja og finna sær maka og lætta eisini um at halda flokkinum saman. Smáar kolibriir hava einar 1.000 fjaðrar, savnur fleiri enn 25.000. Fjaðrar eru úr keratini eins og hár og negl á fólki. Fjøðurin er stinnur leggur í miðjuni, báðumegin ganga teinar úr legginum, og teinarnir eru bundnir saman av tøttum hjáteinum, ið eru tengdir saman við smáum krókum. Leggur og teinar eru skeggið á fjøðurini. Undir verndarfjaðrunum er dún; tað lívir væl. Um dagin hava fuglar úr at gera at ansa ungunum, eta og reinska fjaðrarnar. Sumt av tí, ið fuglur ger, er íborið og nýtist ikki at lærast fyrst, til dømis at leita sær føði ella at flúgva. Men fuglalát má lærast, teir herma eftir øðrum fuglum.
Do Fuugele sunt een Klasse fon Loundwierbeldierte, do aan Snoabel hääbe, buppedät Fuggen un Juuken, do der uut do foarnste Liedmoate bilded sunt. Fuugele lääase Oaiere, do maaste Oarde konnen uk fljooge. Uumdät do Fuugele fon do Dinosauriere oustomje, jält ju traditsjonelle Apdeelenge twiske Fuugele un Reptilien nit moor as korrekt. Fuulmoor sunt do Fuugele as een Unnerkategorie binne do Sauropsiden tou ferstounden, do uk do Dierte uumfoatje, do aleer in dät paraphyletiske Taxon fon do Reptilien touhoopefoated wuuden. Ju Wietenskup fon do Fuugele is ju Ornithologie.
Wie reeke hier ne alfabetiske Lieste, sunner Ounspröäk ap Fulstoundegaid.
Boomlooper
(Buuk)finke
Doabeschieter, Bauerke, Baumontje
Doole?
Gäise (wüülde)/ Gous/ Gant
Gosoarnt
Häächakster, Huchepucher, Holtakster
Heedhanke
Holtduuwe
Iesfuugel
Katuule
Kiewit
Kudderhoone, Kudderhanne
Kufuugel
Kukuuk
Läiwerke
Lüünik
Nachtegoal
Näddelköönich
Reeger (Fisk-, Schiet-)
Rouk
Seemeeske
Soaltrouk
Spächt
Spräie
Stoark
Stoothauk
Swoalke
Turtelduuwe
Wachtel
Waldsnäppe
Do Fuugele sunt een Klasse fon Loundwierbeldierte, do aan Snoabel hääbe, buppedät Fuggen un Juuken, do der uut do foarnste Liedmoate bilded sunt. Fuugele lääase Oaiere, do maaste Oarde konnen uk fljooge. Uumdät do Fuugele fon do Dinosauriere oustomje, jält ju traditsjonelle Apdeelenge twiske Fuugele un Reptilien nit moor as korrekt. Fuulmoor sunt do Fuugele as een Unnerkategorie binne do Sauropsiden tou ferstounden, do uk do Dierte uumfoatje, do aleer in dät paraphyletiske Taxon fon do Reptilien touhoopefoated wuuden. Ju Wietenskup fon do Fuugele is ju Ornithologie.
Fögler ((mo.) föögle, (ha.) finken) (Aves) san en klas faan diarten mä jügen an en nääb. A miasten kön flä. Jo lewe üüb arke kontinent. At wedenskap am a fögler het Ornitologii. Daalang käänt am 10.350 slacher.
Kiiwis (Apterygiformes)
Nanduun (Rheiformes)
Strausenfögler (Struthioniformes )
Tinamufögler (Tinamiformes)
Gripfögler (Accipitriformes)
Anen an ges (Anseriformes)
Siilfögler (Apodiformes)
Wiiduufögler (Bucerotiformes)
Naachtswaalkenfögler (Caprimulgiformes)
Kuben an waadfögler (Charadriiformes)
Straalfögler (Ciconiiformes)
Müsfögler (Coliiformes)
Düüwenfögler (Columbiformes)
Kukütjfögler (Cuculiformes)
Falkenfögler (Falconiformes)
Hanenfögler (Galliformes)
Siadükerfögler (Gaviiformes)
Kraanekfögler (Gruiformes)
Sjongfögler (Passeriformes)
Peelekaanfögler (Pelecaniformes)
Flamingofögler (Phoenicopteriformes)
Holthakerfögler (Piciformes)
Dükerfögler (Podicipediformes)
Sturemfögler (Procellariiformes)
Popegein (Psittaciformes)
Pinguinfögler (Sphenisciformes)
Kadüülfögler (Strigiformes)
Kolibrifögler (Trochiliformes)
Fögler ((mo.) föögle, (ha.) finken) (Aves) san en klas faan diarten mä jügen an en nääb. A miasten kön flä. Jo lewe üüb arke kontinent. At wedenskap am a fögler het Ornitologii. Daalang käänt am 10.350 slacher.
De fûgels (Latynske namme: Aves) foarmje in klasse fan it ûnderryk fan 'e echte dieren (Metazoa), de stamme fan 'e rêchstringdieren (Chordata), de ûnderstamme fan 'e wringedieren (Vertebrata), de tuskenstamme fan 'e kaakdieren (Gnathostomata) en de boppeklasse fan 'e fjouwerpoatigen (Tetrapoda). Dêrbinnen wurde se tsjintwurdich ornaris mei de reptilen (Reptilia) yndield by de sauropsiden (Sauropsida). Ta de fûgels hearre mear as 10.500 soarten bisten, wêrfan't it meast ûnderskiedende skaaimerk is dat se fleane kinne. De tûke fan 'e biology dy't fûgels bestudearret, hjit de ornitology. In jongfûgel wurdt in pyk of pykje neamd.
As men oan fûgels tinkt, is yn 'e regel de earste assosjaasje dat se fleane kinne. Foar it grutste part is dat wier, mar der binne ek flechtleaze fûgels, lykas pinguins en rinfûgels. Boppedat besteane der ek fleanende ynsekten en sûchdieren (flearmûzen), wylst der foarhinne ek fleanende reptilen bestien hawwe. Dat eins is it fermogen om te fleanen net in tige ûnderskiedend skaaimerk. Biologysk sjoen wurde fûgels dan ek definiëarre troch it hawwen fan fearren, dy't by gjin inkeld oar organisme foarkomme, en fierders trochdat se holle bonken, wjukken, twa poaten en in snabel sûnder tosken hawwe, trochdat se waambloedich binne en trochdat se aaien lizze.
Al dy skaaimerken mei-inoar meitsje in bist ta in fûgel, mar net alle fûgels hawwe altyd al dy skaaimerken hân. Sa hiene iere fûgelsoarten tosken, en hawwe der fûgels sûnder wjukken bestien. De resintste wjukleaze fûgel wie de moä (Dinornis), út Nij-Seelân, dy't wierskynlik yn 'e sechstjinde iuw útstoarn is. Yn grutte rinne fûgels hjoed de dei útinoar fan 'e bijkolibry (Mellisuga helenae), dy't mar 5 sm mjit, oant de strúsfûgel (Struthio camelus), dy't 2.75 m lang is. Guon fûgelsoarten, benammen krie-eftigen en pappegaai-eftigen, hearre ta de yntelligintste bistesoarten dy't der besteane. Ferskate soarten út dy groepen brûke ark, lykas twiichjes, om by har fretten te kommen, en noch mear fûgelsoarten kinne kulturele aspekten trochjaan oan folgjende generaasjes.
Trochdat se, foar it meastepart, fleane kinne, binne fûgels net oan ien plak of krite bûn, sa't lânbisten dat faak wol binne. Sels op ien dei kinne se ôfstannen ôflizze dy't foar lânbisten ûnfoarstelber binne. Dêrnjonken migrearje in protte fûgelsoarten twa kear jiers, fan har pear- en nêstgebieten nei har oerwinteringsgebieten en wer werom. Dat ferskynsel wurde de fûgeltrek neamd en fûgelsoarten dy't dêroan dogge, binne trekfûgels. Faak giet it by sa'n trek om ôfstannen fan tûzenen kilometers. Fûgels binne fierders oer it algemien sosjale bisten, dy't kommunisearje mei fisuële tekens en roppen en mei sjongen. Faak jeie, trekke of nêstelje se yn swaarmen of koloanjes. De grutte mearderheid fan 'e fûgelsoarten is per peartiid monogaam, en guon soarten beheine har sels har hiele libben ta ien inkele partner, dy't se oan it begjin fan eltse peartiid fannijs opsykje.
Ut opdolde fossilen docht bliken dat fûgels fuortkomme út (en feitliken de iennichste oerlibjende tûke binne fan) de dinosauriërs (Dinosauria). Dêrmei binne hja nau besibbe oan 'e reptilen, wêrmei't hja yndield wurde by de groep fan 'e sauropsiden (Sauropsida). Sterker noch, guon reptilen, nammentlik de krokkedileftigen (Crocodilia), binne folle nauwer besibbe oan fûgels as oan oare reptilen, lykas hagedissen of skylpodden. De earste fûgels ûntwikkelen har yn it Sjuera, sa'n 150 miljoen jier lyn. Tsjintwurdich hawwe fûgels har oer de hiele wrâld ferspraat en komme se op alle kontininten foar, Antarktika ynbegrepen.
In protte fûgelsoarten wurde troch de minske as húsdier hâlden en binne faak fan grut ekonomysk belang. Dêrby kin men tinke oan hinnen, kalkoenen en nuete guozzen. Oaren, lykas parkiten, kanaarjes en pappegaaien, binne populêr as selskipsdier. Ek gûano (fûgelstront, almeast fan seefûgels) is foar guon dielen fan 'e wrâld tige wichtich, mei't it ideaal is foar it bedongjen fan lânbougrûn. Sûnt de santjinde iuw binne der troch minsklike aktiviteit 120 oant 130 soarten fûgels útstoarn, mei as bekendste nei alle gedachten de dodo, fan Mauritsius. Hoefolle soarten oft foar dy tiid troch minsklik yngripen útstoarn binne, is ûnbekend. Tsjintwurdich binne sa'n 1.200 fûgelsoarten bedrige, hoewol't by in protte dêrfan beskermingsprogramma's úteinset binne.
In lisbatterij mei hinnen
De Kalifornyske kondor, ienris ien fan 'e meast bedrige fûgelsoarten, mei noch mar 22 eksimplaren, mar troch in yntins fokprogramma wer by de râne fan 'e ôfgrûn weiskuord.
De fûgels (Latynske namme: Aves) foarmje in klasse fan it ûnderryk fan 'e echte dieren (Metazoa), de stamme fan 'e rêchstringdieren (Chordata), de ûnderstamme fan 'e wringedieren (Vertebrata), de tuskenstamme fan 'e kaakdieren (Gnathostomata) en de boppeklasse fan 'e fjouwerpoatigen (Tetrapoda). Dêrbinnen wurde se tsjintwurdich ornaris mei de reptilen (Reptilia) yndield by de sauropsiden (Sauropsida). Ta de fûgels hearre mear as 10.500 soarten bisten, wêrfan't it meast ûnderskiedende skaaimerk is dat se fleane kinne. De tûke fan 'e biology dy't fûgels bestudearret, hjit de ornitology. In jongfûgel wurdt in pyk of pykje neamd.
Guyra (karaiñe'ẽ: Ave, pájaro) mymba ipepo ha ovevéva, hetyma mokõi ha hete haguepáva.
Moõguipa ou'ypyraka'e guyra, niko, heta ára oiko oñeg uahẽ'ỹre peteĩ ñe'ẽme, ha katu na'ymaitéi tembikuaajarakuéra oñemoĩ oñoñe’ẽme ha he'i hikuái guyra ouha umi Tejujero Pymymbágui (Dinosaurio Terópodos) oñemoambueva'ekue arapa'ũ hérava Mymbambyterévape (Mesozoico). Ko'ã mba'e oje'e ojejuhu rire Alemania-pe peteĩ guyra joguaha ijitapyréva (fósil) oñembohérava “Pepo'yma” (Archaeopteryx). Ary 1960 guive oñemoneĩ guyra ouha Tejujerógui. China-pe ojejuhuvévo Tejujero ijitapyréva ha hague guyráva omoañete tembikuaajarakuérape, guyra Tejujeroha. Guyra ha Tejujero heta mba’épe ojojogua; ikanguekuéra piteĩcha, jepémona hasy jaikuaa porã hag ua, umi hyekue peteĩcha avei, haguekuéra ojojoguánte avei, ko'ã mba'e he'i ñandéve ha’ekuéra oño’anaha.
Haimete opavave guyra ovevekuaa, ha ou ijypykue ovevekuaava'ekuégui, oĩ jepe ningo ikatu'ỹva oveve. Avei hetekuéra oñemoambue ikatu hag uáicha oveve porãve. Ikangue ijapytekua ivevyive hag ua. Umi ijyva imbarete añetete, ikatu hag uáicha ipu'aka umi tuichaicháva taguére, oipurúva ovevekuévo.
Ipyti'a kangue tuicha ha hakamby ha ojoko umi ho'okuéra oipurúva oveve jave. Hañykãnguéra ipo'i puku ha hatã ha nahãiri rupi iñakã vevyive.
Ipire nda'ikuái ha upéicha rupi ndaikatúi oñembopiro'y ty'ái rupive. Ovevekuévomante, yvytu ombopiro'y chupe, upéicha rupi opyta jave peteĩ hendápe jahechava'erã katuete ijuku’ahína.
Mba'épa ho'u rupi guyrakuéra ikatu:
Guyrakuéra niko ombo'a, oñemoña tupi'a rupive. Upevarã guyra kuimba’éva oiporenova’erã guyra kuñáme, (apareamiento) upéi pe tupi’a okakuaa guyra kuña retepýpe, ombo’a peve.
Oja porã hag̃ua umi tupi'a guyrakuéra oñangareko hese anitei ho'ysãve hete'akukuégui, upevarã guyra kuñáva oñeno hupi'a ári, oĩ guyra ojopyrúva mokõivéva, ha oĩ avei guyra kuimba'éva añónte oñenóva tupi'a ári. Ko mba'épe ñambohéra Ñembojakatu (Incubación). Og̃uahẽvo hi'ára, upe guyra ra'y, ojoka ipire ha osẽ okápe.
Paraguáipe jaguereko mokõipa mokõi (22) Hendapegua, (Orden) pokõipa (70) Anambeta (Familia) ha poteĩsa poapypa (680) guyra oikoéva ojuehegui. Ko’ápe péina ambohysýi Hendapegua ha Anambeta rupive:
L-għasafar huma klassi ta' annimali vertebrati.
Ang mga ibon[2] ay grupo ng mga hayop na tinatawag na vertebrates o mga hayop na mayroong buto sa likod. Nabibilang sila sa klasena[3] kung tawagin ay Aves at nakalilipad.
Ang mga ibon ay mga warm-blooded o may mainit na dugo, at sila ay nanging itlog. Sila ay binabalutan ng balahibo at mayroon silang pakpak. Ang mga ibon ay may dalawang paa na pangkaraniwang binabalutan ng kaliskis[4]. Mayrooon silang matigas na tuka[5] at wala silang mga ipin. At dahil ang mga ibon ay may mataas na temperatura at kumukunsumo ng napakaraming enerhiya, sila ay nangangailangang kumain ng maraming pagkain kumpara sa kanilang timbang. Mayroong mahigit sa 9,000 ibat-ibang uri ng ibon na kilala na.
Ang mga ibon ay matatagpuan sa bawat kontinente ng mundo. Ang ibat-ibang klase ng ibon ay nasanay na sa kanilang tinitirahang lugar[6] kung kaya't may mga ibong nakatira sa malalamig na lugar o lugar na puro yelo at ang iba naman ay nakatira sa disyerto. Ang mga ibon ay maaaring nakatira sa gubat, sa mga damuhan, sa mga mabato-batuhing bangin, sa tabing-ilog, sa mga mabatong baybayin at sa mga bubungan ng mga bahay.
Ang mga ibon ay nasanay na ring kumain ng ibat-ibang uri ng pagkaing depende sa kanilang kapaligiran. Karamihan sa mga ibon ay nabubuhay sa pamamagitan ng pagkain ng mga butong-kahoy at prutas. Ang iba naman ay kumakain ng mga luntiang halaman at dahon. Ang iba naman ay nabubuhay sa pagkain ng nektar o pulot-pukyutan mula sa mga bulaklak. Ang iba ay kumakain ng mga insekto. Ang iba naman ay kumakain ng isda ng mga patay na hayop.
Batay sa mga ebidensiyang fossil at biyolohikal, ang mga ibon ay isang espesyalisadong subgrupo ng mga theropod dinosaurs. Sa mas spesipiko, sila ay mga kasapi ng Maniraptora[7] na isang pangkat ng mga theropod na kinabibilangan ng mga dromaeosaur[8] at mga oviraptorid[9]. Ang kasunduan sa kontemporaryong paleontolohiya ay ang mga ibon o mga avialan ang mga pinakamalapit na kamag-anak ng mga deinonychosaur na kinabibilangan ng mga dromaeosaurid at mga troodontid. Ang mga ito ay bumubuo ng isang pangkat na tinatawag na mga Parave. Ang ilang mga pangkat basal ng pangkat na ito gaya ng Microraptor ay may mga katangiang nagbibigay sa kanila ng kakayahang dumausdos o lumipad. Ang pinakabasal na mga deinonychosaur ay napakaliit. Ang ebidensiyang ito ay nagtataas ng posibilidad na ang ninuno ng lahat ng mga paravian ay maaaring nakatira sa mga puno. Hindi tulad ng Archaeopteryx at mga may plumaheng dinosaur na pangunahing kumakain ng karne, ang mga pag-aaral ay nagmumungkahing ang mga unang ibon ay mga herbibora.
Ang Archaeopteryx ang isa sa mga unang fossil na transisyonal na natagpuan at nagbigay suporta sa teoriya ng ebolusyon noong huling ika-19 na siglo. ito ang unang fossil na nagpapakita ng parehong maliwanag na mga katangiang reptilian: mga ngipin, mga kuko, at isang mahabang tulad ng butiking buntot gayundin ang mga plumahe na katulad sa mga ibon. Ito ay hindi itinuturing na isang direktang ninuno ng mga ibon ngunit posibleng malapit na nauugnay sa tunay na ninuno ng mga ibon.
Ang mga ibon ay grupo ng mga hayop na tinatawag na vertebrates o mga hayop na mayroong buto sa likod. Nabibilang sila sa klasena[3] kung tawagin ay Aves at nakalilipad.
Ang mga ibon ay mga warm-blooded o may mainit na dugo, at sila ay nanging itlog. Sila ay binabalutan ng balahibo at mayroon silang pakpak. Ang mga ibon ay may dalawang paa na pangkaraniwang binabalutan ng kaliskis[4]. Mayrooon silang matigas na tuka[5] at wala silang mga ipin. At dahil ang mga ibon ay may mataas na temperatura at kumukunsumo ng napakaraming enerhiya, sila ay nangangailangang kumain ng maraming pagkain kumpara sa kanilang timbang. Mayroong mahigit sa 9,000 ibat-ibang uri ng ibon na kilala na.
Ang mga ibon ay matatagpuan sa bawat kontinente ng mundo. Ang ibat-ibang klase ng ibon ay nasanay na sa kanilang tinitirahang lugar[6] kung kaya't may mga ibong nakatira sa malalamig na lugar o lugar na puro yelo at ang iba naman ay nakatira sa disyerto. Ang mga ibon ay maaaring nakatira sa gubat, sa mga damuhan, sa mga mabato-batuhing bangin, sa tabing-ilog, sa mga mabatong baybayin at sa mga bubungan ng mga bahay.
Ang mga ibon ay nasanay na ring kumain ng ibat-ibang uri ng pagkaing depende sa kanilang kapaligiran. Karamihan sa mga ibon ay nabubuhay sa pamamagitan ng pagkain ng mga butong-kahoy at prutas. Ang iba naman ay kumakain ng mga luntiang halaman at dahon. Ang iba naman ay nabubuhay sa pagkain ng nektar o pulot-pukyutan mula sa mga bulaklak. Ang iba ay kumakain ng mga insekto. Ang iba naman ay kumakain ng isda ng mga patay na hayop.
Ang mga langgam maoy grupo sa mananap nga vertebrates o mga mananap nga adunay bukog sa likod. Nahiapil kini sa klaseng gitawag og Aves ug makalupad.
Warm-blooded o init ang dugo sa mga langgam, ug nangitlog sila. Balahiboon ug aduna silay pako. May duha sila ka tiil nga himbison. Gahi ang mga tuka niini ug wala silay ngipon. May labaw sa 9,000 ka mga klase sa langgam ang nailhan na.
Ang mga langgam maoy grupo sa mananap nga vertebrates o mga mananap nga adunay bukog sa likod. Nahiapil kini sa klaseng gitawag og Aves ug makalupad.
Warm-blooded o init ang dugo sa mga langgam, ug nangitlog sila. Balahiboon ug aduna silay pako. May duha sila ka tiil nga himbison. Gahi ang mga tuka niini ug wala silay ngipon. May labaw sa 9,000 ka mga klase sa langgam ang nailhan na.
Lindud (latin.: Aves) oma lämuzverižiden munijoiden sel'grodaižiden živatoiden klass. Vn 2017 vilukus tetas 10 672 eläbad linduiden erikod mail'mas.
Zoologijan alajaguz — ornitologii — om pühätadud linduiden tedoidusele.
Linduiden augotižlibund om ühthine penidenke dinozavridenke (Deinonychosauria). Lindud oma dinozavriden üks'jäine klass, kudamb om kaičenus elegil tähäsai. Elädas kuivman kaikil kontinentil i äjil saril.
Nägujad tundused oma n'ok da höunhišt. Ezilopused kändihe suugikš. Höunhed oma tarbhaižed hibjan lämuden kaičendas, ned kävutasoiš lendusen täht. Kaik erikod mahttas tehta lendust päiči erasiš kadotanuziš necidä voimust. Sömänsulatusen i hengaidusen organad sättudas lendusele.
Linduiden klassha mülüdas kur'ged, joucned, kajaged, kanad, vilulindud da toižed. Ned oma socialižed živatad, mecatas i kaičesoiš lihansöjid vaste ühtes. Äjad erikoišpäi oma kezalinduikš, letas tal'veks lämihe maihe parvehil da joukuil. Vepsänma om mugažo läm' ma pehmdanke tal'venke erasiden Edahaižen Pohjoižen erikoiden täht. Om kalajdajid-ki linduid.
- Aigaline linduine nenaižen sel'gitab, a möhäine linduine völ suugaižed oigendeleb.
- Jogo lindule om ičeze peza kalliž.
- Kaikuččel linduižel ičeze pezaine.
- Kaikuččel lindul ičeze än'.
- Kana eile lind, ak eile ristit.
- Lind suugita ei lenda.
- Mitte linduine, mugoi(ne) i pajoine.
- Pahal lindul i pajod pahad oma.
Lindud (latin.: Aves) oma lämuzverižiden munijoiden sel'grodaižiden živatoiden klass. Vn 2017 vilukus tetas 10 672 eläbad linduiden erikod mail'mas.
Zoologijan alajaguz — ornitologii — om pühätadud linduiden tedoidusele.
Manuk utawa Peksi iku anggota golongan kéwan kanthi balung mburi (vertebrata) kang nduwé wulu lan swiwi. Fosil manuk tuwa dhéwé tinemu ing Jérman lan ditepungi minangka Archeopteryx.
Jinis-jinis manuk manéka variasiné, wiwit saka manuk kolibri kang cilik menthik nganti manuk unta, kang luwih dhuwur tinimbang wong. Diprakirakaké ana watara 8.800 – 10.200 spésiès manuk ing saindhenging donya; watara 1.500 jinis ing antarané tinemu ing Indonésia. Manéka jinis manuk iki kanthi èlmiah digolongaké sajeroning kelas Aves.
Manuk nyaéta sato vertebrata tina kelas aves. Cirina boga suku dua, getih haneut, ovipar nu dicirikeun utamana ku ayana bulu, jangjang, pamatuk, sarta tulang nu ronggaan.
Ukuran awak manuk rupa-rupa pisan, ti kolibri nu lembut nepi ka Ostrih jeung Emu nu badag. Tina jihat taksonomi, manuk téh ngawengku 8.800–10.200 spésiés nu hirup kénéh (sarta 120–130 spésiés nu geus punah sapanjang sajarah manusa), antukna manuk téh vertebrata sato darat nu paling loba rupana. Gumantung kana spésiésna, kadaharan manuk gé loba rupana, kayaning sari kembang (néktar), tutuwuhan, sisikian, serangga, rodénsia, lauk, réptil, atawa manuk séjén. Najan lolobana liar beurang, tapi aya ogé manuk nu liar peuting, di antarana bueuk jeung alap-alap.
Mirip jeung sababaraha spésiés lauk, loba golongan manuk anu hirupna téh sok ngumbara jauh pisan pikeun ngudag habitat/hawa anu luyu jeung kahirupanana. Aya ogé nu sapanjang hirupna cicing di wewengkon laut, nepi ka bisa saré bari hiber.
Ciri umum manuk di antarana sungut nu teu huntuan, endog nu cangkangna teuas, laju métabolismena gancang, jantung 4 rohangan, sarta rorongkong anu hampang tapi kuat. Ciri umum anu séjénna nyaéta kabisa hiber, tapi aya ogé sababaraha spésiés anu teu bisa hiber, di antarana hayam, meri, pinguin, ostrih, kiwi, jeung Dodo nu geus punah.
Bangsa manuk digolongkeun dina kelas Aves. Spésiés manuk purba anu dipikanyaho nyaéta Archaeopteryx lithographica, nu asalna ti périodeu Jurasik Ahir. Numutkeun kasapukan (konsénsus), Aves jeung golongan dulurna, ordo Crocodilia, ngahiji dina golongan Archosauria. Filogeni modéren merenahkeun manuk dina Theropoda, ngahiji jeung dinosaurus.
Manuk modéren dibagi kana dua superordo, Paleognathae (lolobana manuk nu teu bisa hiber, samodél ostrih) jeung Neognathae.
Di handap ieu béréndélan ordo taksonomis kelas Aves.
Dina périodeu Mésoziokum, loba golongan manuk anu punah teu ninggalkeun turunan modéren, di antarana Ordo Archaeopterygiformes, Confuciusornithiformes, manuk laut huntuan samodél Hesperornithiformes jeung Ichthyornithes, sarta sababaraha subkelas Enantiornithes.
Pikeun béréndélan golongan manuk anu geus punah, mangga aos manuk fosil.
Aya sababaraha bukti nu nunjukkeun yén manuk téh asalna tina dinosaurus theropoda, hususna manuk anggota Maniraptora nu ngawengku dromaeosaurus jeung Oviraptoridae[1]. Ku kapanggihna fosil theropoda lain nu raket patalina jeung manuk, béda anu jelas antara manuk jeung lain manuk téh jadi kabur. Papanggihan di kalér Cina (propinsi Liaoning) nunjukkeun lobana dinosaurus theropoda leutik nu buluan.
Dedegan manuk téh némbongkeun pola adaptasi anu teu galib (utamana pikeun hiber), antukna manuk diasupkeun kana kelas nu husus dina filum vertebrata.
Béda ti endog réptil, endog manuk mah teuas, sabab loba ngandung kalsium karbonat. Kelir jeung ukuranana rupa-rupa, gumantung spésiésna (luyu jeung ukuran manukna). Mun asupan kalsium kurang, komponén kalsium karbonat pikeun neuaskeun endog téh diganti ku protoporfirin nu nimbulkeun warna coklat/beureum. Kelir endog téh dipangaruhan ku paktor genetik, sigana mah ti indungna wungkul, antukna sigana mah gén pigméntasi endog ieu aya dina kromosom W (manuk bikang WZ, sedengkeun jalu ZZ).
Endog téh diteundeunna dina sayang, nu bahanna bisa mangrupa naon waé, kayaning jujukutan/régang leutik nu geus garing, taneuh, jsb. nu bentukna (dibentuk) kewung pikeun nyileungleum.
Manuk nyaéta sato vertebrata tina kelas aves. Cirina boga suku dua, getih haneut, ovipar nu dicirikeun utamana ku ayana bulu, jangjang, pamatuk, sarta tulang nu ronggaan.
Ukuran awak manuk rupa-rupa pisan, ti kolibri nu lembut nepi ka Ostrih jeung Emu nu badag. Tina jihat taksonomi, manuk téh ngawengku 8.800–10.200 spésiés nu hirup kénéh (sarta 120–130 spésiés nu geus punah sapanjang sajarah manusa), antukna manuk téh vertebrata sato darat nu paling loba rupana. Gumantung kana spésiésna, kadaharan manuk gé loba rupana, kayaning sari kembang (néktar), tutuwuhan, sisikian, serangga, rodénsia, lauk, réptil, atawa manuk séjén. Najan lolobana liar beurang, tapi aya ogé manuk nu liar peuting, di antarana bueuk jeung alap-alap.
Mirip jeung sababaraha spésiés lauk, loba golongan manuk anu hirupna téh sok ngumbara jauh pisan pikeun ngudag habitat/hawa anu luyu jeung kahirupanana. Aya ogé nu sapanjang hirupna cicing di wewengkon laut, nepi ka bisa saré bari hiber.
Ciri umum manuk di antarana sungut nu teu huntuan, endog nu cangkangna teuas, laju métabolismena gancang, jantung 4 rohangan, sarta rorongkong anu hampang tapi kuat. Ciri umum anu séjénna nyaéta kabisa hiber, tapi aya ogé sababaraha spésiés anu teu bisa hiber, di antarana hayam, meri, pinguin, ostrih, kiwi, jeung Dodo nu geus punah.
Manuk utawa Peksi iku anggota golongan kéwan kanthi balung mburi (vertebrata) kang nduwé wulu lan swiwi. Fosil manuk tuwa dhéwé tinemu ing Jérman lan ditepungi minangka Archeopteryx.
Jinis-jinis manuk manéka variasiné, wiwit saka manuk kolibri kang cilik menthik nganti manuk unta, kang luwih dhuwur tinimbang wong. Diprakirakaké ana watara 8.800 – 10.200 spésiès manuk ing saindhenging donya; watara 1.500 jinis ing antarané tinemu ing Indonésia. Manéka jinis manuk iki kanthi èlmiah digolongaké sajeroning kelas Aves.
Ndege ni wanyama wenye uti wa mgongo (chordata) na miguu miwili wanaozaliana kwa kutaga mayai.
Biolojia inawapanga katika ngeli ya Aves.
Ndege wameenea kote duniani kuanzia Aktiki hadi Antaktiki.
Ndege mdogo huwa na sentimita 5 tu na ndege mkubwa ana urefu wa mita mbili na nusu.
Ndege huwa na manyoya, mdomo bila meno, mayai yenye ganda gumu, moyo wenye vyumba vinne na mifupa myepesi ambayo ni imara.
Ndege walio wengi wana uwezo wa kuruka hewani na maumbile yao yanalingana na kusafiri hewani. Ila tu aina chache zimepoteza uwezo wa kuruka kwa mfano mbuni, ngwini na ndege kadhaa wa visiwani.
Aina nyingi za ndege huwa na misafara ya kila mwaka, kwa mfano korongo mweupe husafiri kila mwaka kati ya Afrika na Ulaya.
Ndege ni wanyama wenye uti wa mgongo (chordata) na miguu miwili wanaozaliana kwa kutaga mayai.
Biolojia inawapanga katika ngeli ya Aves.
Ndege wameenea kote duniani kuanzia Aktiki hadi Antaktiki.
Ndege mdogo huwa na sentimita 5 tu na ndege mkubwa ana urefu wa mita mbili na nusu.
Ndege huwa na manyoya, mdomo bila meno, mayai yenye ganda gumu, moyo wenye vyumba vinne na mifupa myepesi ambayo ni imara.
Ndege walio wengi wana uwezo wa kuruka hewani na maumbile yao yanalingana na kusafiri hewani. Ila tu aina chache zimepoteza uwezo wa kuruka kwa mfano mbuni, ngwini na ndege kadhaa wa visiwani.
Aina nyingi za ndege huwa na misafara ya kila mwaka, kwa mfano korongo mweupe husafiri kila mwaka kati ya Afrika na Ulaya.
Oizo o Oézo, Osieu, Osieau, Ésieu (clache ed Aves)
Nichò (in françoés: cage pour faire nicher les oiseaux)
Oizo o Oézo, Osieu, Osieau, Ésieu (clache ed Aves)
Nichò (in françoés: cage pour faire nicher les oiseaux)
1. Biécq o Bé
Èn oujhea (on dit eto on moxhon, purade po les pus ptits), c' est ene biesse ås cronzoxhs k' a des aiyes et des plomes, et ki pond des oûs.
Sorlon l' atuzêye di l' evolucion, les oujheas ont vnou des cropantès biesses, paski les skeletes des deus sôres si rshonnnut. C' est les pus "novelès" biesses, apus ki les biesses ås tetes.
Del nute, po si rpoizer, les oujheas s' metnut a djok. Bråmint des sôres d' oujheas s' rashonnèt e-n on djocoe (pitit bwès u rondion d' åbes).
Èn oujhea (on dit eto on moxhon, purade po les pus ptits), c' est ene biesse ås cronzoxhs k' a des aiyes et des plomes, et ki pond des oûs.
Sorlon l' atuzêye di l' evolucion, les oujheas ont vnou des cropantès biesses, paski les skeletes des deus sôres si rshonnnut. C' est les pus "novelès" biesses, apus ki les biesses ås tetes.
Paukštē īr stoumenėnē, dvėkuojē, šėltakraujē gīvē. Anū kūns ī padengts plonksnuom, ė daugoms gal' skraidītė. Jaunėklius ved ėš kiaušiu.
Vėsom svietė īr par 9000 paukštiu rūšiū. Anėi ėšplite vėsūs žemīnūs ė saluos. Jied žovis, vabzdius, vaisius, nektara, sieklas, smolkius gīvius.
Kāp katrėi tonkūs Žemaitėjės laukėnē paukštē:
Pisqu icha P'isqu, kichwapi Pishku nisqakunaqa (classis Aves) phurukunayuq raprakunayuq, umapi chhukrunayuq uywakunam. Lliwmanta aswan pisqukunaqa phawayta atiptin, hukkunataq manam atinchu, ahinataq surim.
Pisqukunaqa isku rumi qarayuq runtukunatam wachaspa uqllanku, wawachap puqunanpaq. Uñachakunaqa, malqukuna nisqa, chaymanta, uqllay pacha nisqamanta runtuta t'uqyachispa paqarinku. Malqunkunataqa q'isapim mikhupayachispa uywanku.
Lliw pisqukunamanta aswan hatunqa kunturmi.
Pisqu icha P'isqu, kichwapi Pishku nisqakunaqa (classis Aves) phurukunayuq raprakunayuq, umapi chhukrunayuq uywakunam. Lliwmanta aswan pisqukunaqa phawayta atiptin, hukkunataq manam atinchu, ahinataq surim.
Pisqukunaqa isku rumi qarayuq runtukunatam wachaspa uqllanku, wawachap puqunanpaq. Uñachakunaqa, malqukuna nisqa, chaymanta, uqllay pacha nisqamanta runtuta t'uqyachispa paqarinku. Malqunkunataqa q'isapim mikhupayachispa uywanku.
Lliw pisqukunamanta aswan hatunqa kunturmi.
Ptaški (Aves) su klasa rěpnikow (Vertebrata). Na swěśe jo wokoło 9 600 družynow ptaškow.
Město prědneju nogowu maju kśidle. Ale někótare ptaški njamógu z kśidłoma lětaś, kaž na pś. strus, emu, pinguin, kiwi.
Ptice su, pored gmizavaca, vodozemaca i sisara jedan od četiri razreda koji čine klasu kopnenih kičmenjaka (tetrapoda). Nauka koja se bavi proučavanjem ptica naziva se ornitologija. Ptice žive na svim kontinentima, i do sada je poznato 9.800 vrsta. Međutim, taj je broj sporan, jer neki ornitolozi smatraju, da bi broj vrsta mogao biti i daleko veći.
Osnovu leta čine oblik, pokretljivost krila pneumatične kosti i snažni prsni mišići. Tokom leta ptica diže krila i zastavice na perima zauzimaju okomiti položaj, a tokom spuštanja krila vodoravan položaj- pri tome se mijenja pritisak zraka na krilima. Neke ptice lete u pravoj liniji (grlica), dok se druge tokom letenja uzdižu i poniru (zelena žuna). Brzi metabolizam u ptica omogućava nadoknadu velikog utroška energije tokom letenja.
Ptice troše oko 15 puta više energije dok mašu krilima nego dok sjede. Ptice poput sive čaplje štede energiju klizećim letom, a albatros lebdenjem. Poseban je oblik letenja kod kolibrija- lebdi u doba uzimanja hrane stalno mašući krilima. Sivi soko, prilikom "obrušavanja", djelom sklopi krila i ponire prema plijenu brzinom od oko 280km/h pa ga smatramo najbržom poznatom pticom.
Koža ptica je tanka, nježna i suha, a obnavljanje površinskog sloja obavlja se sistemskim perutanjem. Od žlijezda u koži imaju samo neparnu lojnu trtičnu žlijezdu. Mast iz žlijezde ptice istiskuju kljunom i njome mažu perje. Pero je građeno od šuplje badrljice i zastavice. Badrljica na području zastavice prelazi u stručak koji nosi isperke s resicama. Razlikujemo 4 tipa perja kod ptica: paperje, pokrivna, repna i krilna pera.
Ptice mitarenjem mijenjaju sva pera najmanje jedanput tokom godine. U procesu mitarenja važnu ulogu ima hormon štitne žlijezde tiroksin.
Kod nekih vrsta ptica postoji znatna razlika u boji perja mužjaka i ženki, dok kod drugih nije izražen (spolni dimorfizam). Ženske su u pravilu manje uočljivih boja.
Osnovu kostura čine lobanja, kičma, rebra, prsna kost i kosti udova. U ptica letačica kostur je lagan sa šupljim i zrakom ispunjenim kostima. Upravo pneumatične kosti jedan su od preduslova leta ptica. Ptice koje ne lete imaju kosti ispunjene koštanom srži. Vratni dio kičme je vrlo pokretljiv i u raznih vrsta ptica različit je broj pršljenova. Kostur glave građen je od sraslih kostiju a dijelom prelazi u kljun koji nema zuba. Oblik kljuna najčešće je povezan s načinom prehrane ptice.
Broj prsnih pršljenova je manji i oni nose po jedan par rebara. Ističe se prsna kost koja kod svih letačica ima greben na kojem se nalazi prsni mišić za pokretanje krila. Kičma završava trokutastom trticom na koju su pričvršćena repna pera. Kod ptičijih nogu se ističu bedrena kost, gnjatna kost i pisnica. Prsti završavaju kandžama. Kod nogu nalazimo razne prilagodbe s obzirom na način života.
U ptica letačica posebno je naglašen snažan prsni mišić pričvršćen na greben prsne kosti i ramenu kost krila. Prsni mišić se sastoji od 2 dijela: površinski koji spušta krila, te manji unutrašnji dio koji ih podiže.
Razlikujemo tamnocrvene i bijele mišiće. Ptice koje svake godine kreću na dugotrajne letove tokom selidbe imaju više tamnocrvenih mišića, budući da se oni sporije kontrahiraju i sporije umaraju.
Nožni mišići su posebice dobro razvijeni u neletača.
Mišići su raspodijeljeni po cijelom tijelu, a koji su spojeni s vrhovima pera omogućuju perju pokretljivost.
Veliki mozak ptica razvijeniji je u odnosu na gmizavce, a to se posebno odnosi na prednji i mali mozak.
Čula ptica nisu ravnomjerno razvijena. U većine ptica najrazvijenije je čulo vida, zatim sluha, dok su čula mirisa, okusa i dodira slabije razvijena. U rijetkih je ptica dobro razvijen njuh, sluh je naročito razvijen u sova te im omogućava da s velikom tačnošću odrede položaj plijena.
Probavni sistem počinje usnom šupljinom koja se nalazi u kljunu. Oblik kljuna je raznolik i obično zavisi od ishrane. Hrana iz usne šupljine ulazi u jednjak koji kod mnogih ptica ima proširenje koje se naziva volja. U volji dolazi do omekšavanja hrane i to posebice kod onih ptica koje se hrane zrnjevljem. Dugi jednjak prelazi u žlijezdani predželudac u kom se obavlja enzimska razgradnja hrane. Zatim se nastavlja mišićni želudac koji je sa unutrašnje strane presvučen debelom, čvrstom prevlakom. U njemu se često nalaze kamenčići koji pomažu mišićima tokom usitnjavanja hrane. Deblje želučane stjenke obično imaju ptice koje uzimaju hranu biljnog porijekla. Hrana iz mišićnog želuca ulazi u dvanaesnik zatim tanko i debelo crijevo, a neiskorišteni ostaci napuštaju tijelo kroz nečisnicu.
Kod ptica grabljivica je želudac tanjih stijenki, s obzirom da je mesna hrana lakše probavljiva. Ove ptice sve ostatke izbacuju u obliku gvala sličnih čepovima kroz usnu šupljinu, odnosno kljun. Sadržaj gvale čine uglavnom kosti, dlake i perje.
Dišni sistem čine dušnik, dušnice, pluća i zračne vrećice.
Na dnu gornjeg dijela kljuna nalaze se vanjski nosni otvori kojima počinju dišni putevi. Zrak može ulaziti i kroz usnu šupljinu da bi u ždrijelu ulazio u otvor dušika. Dušnice se granaju na tanke zračne kapilare koje ispunjavaju pluća. Pri udisaju zrak ulazi kroz zračne kapilare ne zaustavljajući se u plućima. Potom zrak ulazi u zračne vrećice iz kojih se ponovno vraća u pluća i izlazi iz tijela.
Pet pari zračnih vrećica ima do 4 puta veći volumen od pluća, a ulaze i u unutrašnjost krilnih kostiju. Zračne vrećice znatno smanjuju težinu ptica i pomažu plućima tokom leta. Podizanjem krila tjelesna se šupljina proširi i zrak ispuni zračne vrećice i pluća, a spuštanjem krila smanjuje se kapacitet tjelesne šupljine i organa za disanje te dolazi do istiskivanja iskorištenog zraka. Posebnost ptica čini pjevalica koja se nalazi na prelazu dušika u dušnice. Pomoću ovog organa ptice proizvode različite glasove, a razlikujemo zov i pjev.
Srce se sastoji od dvije predkomore i dvije komore. U ptica ne dolazi do miješanja arterijske i venske krvi što je osnovni preduvjet homeotermnosti (stalne temperature tijela između 40° i 44 °C). Da bi se održala stalna temperatura tijela disanje mora biti intenzivno kako bi se krv obilno opskrbljivala kisikom.
Aorta se po izlazu iz srca grana po tijelu na arterije. Venska krv iz tijela ulazi u desnu stranu srca, a zatim arterijama dolazi do pluća, pošto se opskrbi kisikom ponovno se plućnim venama vraća u srce. Limfni sistem je slabo razvijen.
Mokraća nastaje u pravim parnim bubrezima ili metanefrosima. Mokraćovodima dolazi do nečisnice u kojoj nastaje redukcija vode i mokraća dobija kašasti oblik. Zajedno s neprobavljenom hranom čini izmet koje se odstranjuje iz tijela.
Sve ptice su odvojena spola. Spolni organi mužjaka sastoje se od sjemenika ili testisa, nuzsjemenika i dva sjemenovoda koji su smješteni usporedo s mokraćovodom i otvaraju se u nečisnicu. Samo neke ptice imaju razvijen organ za kopulaciju, spolni ud ili penis, a u većine se sperma prenosi izravno iz nečisnice mužjaka na nečisnicu ženke. U ženki je došlo do potpune redukcije desnog jajnika i jajovoda. Oplodnja se odvija u gornjem dijelu jajovoda dok je jaje još bez ovojnice. Vanjski dio jajeta- ljuska formira se tokom spuštanja jajeta niz jajovod. Unutar jajeta nalazi se bjelanjak i žumanjak. Zametni razvoj ili inkubacija moguć je jedino grijanjem jaja(oko 41C). Zagrijavanje sjedenjem na jajima je različitog trajanja između pojedinih vrsta ptica. Ptice nesu tokom jednog gniježđenja od 1 pa do više od 20 jaja. Valjenje većine ptica traje 1-2 dana. Mlade ptice su čučavci ili potrkušci. Čučavci se valjaju slijepi i goli, a potrkušci imaju odmah razvijena sva osjetila. Potrkušce možemo vidjeti kako trče ili plivaju par sati nakon valjenja. Ponašanje ptica - briga za mlade, građenje gnijezda ili selidba samo su neki od oblika ponašanja ptica. U proljeće možemo vidjeti razne načine šepurenja kao dijela ljubavne igre, a posebice će biti naglašen pjev mužjaka kojim nastoji pridobiti naklonost ženke. Gniježđenje počinje pojavom obilnije hrane i povoljne temperature. Jednostavna ili složena gnijezda ptice grade na tlu, u grmlju, na drveću, u šupljinama na obalama rijeka, na stijenama, ljudskim nastambama… Oblici gnijezda su različiti od vrste do vrste, a u osnovi bi sva gnijezda trebala biti što bolja za zaštitu jaja i mladih ptica u njima. Izgradnja gnijezda pripada mužjaku ili ga grade oba roditelja. Neke ptice rabe stara gnijezda, no većina gradi novo svake godine. Kukavice ne grade gnijezdo već jaje podmetnu u gnijezdo neke male pjevice, mala pjevica ga othranjuje, ali gubi svoje potomstvo jer ga kukavica izgura iz gnijezda. Velika jata ptica mogu nastati zbog zajedničkog gniježđenja, traženja hrane, noćenja, skupljanja u jata neposredno pred selidbu…
S obzirom na način života ptica, dijelimo ih na 3 osnovne skupine: stanarice (vrabac), skitalice (kugara) i selice (roda). Selidba u ptica ponajprije ovisi o ponudi hrane na području gniježđenja. Selidbu ptica možemo definirati kao promjenu mjesta boravka čitavih ptičjih populacija, što se ponavlja u pravilnim vremenskim razmacima. U sadašnjem obliku vjerovatno je određena ledenim dobima. Led se spuštao se sjevera i ptice su zbog hladnoće i nestašice hrane bile potisnute prema jugu.Neki su ornitolozi mišljenja da je pradomovina ptica južna polutka zemlje. Većina evropskih ptica zimuje u Africi te u jednom smjeru prelete i do 10000 km, a manji dio na jugu Azije. Najduži put prevale arktičke čigre koje na putu do zimovališta i natrag prelete i do 34.000km. Pri istraživanju selidbe ptica koristi se više metoda: prstenovanje, promatranje, radiotelemetrija i biološko označavanje. Danas je jedna od najraširenijih metoda prstenovanja gdje se ptici na nogu stavi lagani aluminijski prsten pod određenim brojem. Za pronalaženje puta značajne su sunce, zvijezde, Zemljin magnetizam, smjer vjetrova, osjetilo za snalaženje u prostoru…
Danas je poznato oko 9600 vrsta ptica, od tog broja na ovim područjima boravi više od 370 vrsta. Najčešće se ptice svrstavaju u dvije osnovne skupine bezgrebenke (staročeljuske) i grebenke (novočeljuske). Sve grebenke su letačice, a bezgrebenke su dobri trkači rasprostranjeni u stepskim i polupustinjskim područjima. Preci današnjih ptica bili su srodni dinosaurima. Posebno značajna evolucijska novost je perje. Jedan od najpoznatijih fosila je fosil ptice archeopterix (Praptica) koja je živjela prije 150 miliona godina. Pronađen je u Njemačkoj 1861. g.,a danas se čuva u muzeju u Londonu. Imala je niz obilježja gmazova: rep s kralješcima, u kljunu je imala zube, na krilima pandže, trbušna rebra koja današnje ptice nemaju, a imaju ih gmazovi.
Ptice su oduvijek više ili manje vezane uz čovjeka tokom njegovog civilizacijskog razvoja. Isprva se prehranjivao divljim pticama, a onda ih udomaćivao. Možemo postavljati hraništa za ptice vješajući škrinjice za gniježđenje ptica dupljašica.
Ptice su, pored gmizavaca, vodozemaca i sisara jedan od četiri razreda koji čine klasu kopnenih kičmenjaka (tetrapoda). Nauka koja se bavi proučavanjem ptica naziva se ornitologija. Ptice žive na svim kontinentima, i do sada je poznato 9.800 vrsta. Međutim, taj je broj sporan, jer neki ornitolozi smatraju, da bi broj vrsta mogao biti i daleko veći.
Ptôchë (Aves) – są gromadą cepłokrëwianëch zwierzãtów z pòdtipu krzélôczi (Vertebrata). Òna je nôbarżi rozjinaczoną midzë gromadama lądowëch krzélôków – to dô kòl 10 tësacy ôrtów ptôchów, chtërne żëją na całim swiece.
Ptôchë są téż elementã lëdzczi kùlturë – òd religie przez lëteraturã do nôùczi.
Qushlar — umurtqali hayvonlar sinfi. Trias davrida yashagan sud-ralib yuruvchilarning psevdozuxlar turkumidan kelib chiqqanligi taxmin qilinadi. Q.ning qazilma qoldiqlari juda kam; dastlabki qazilma qoldiq — arxeopteriksnshk toshdagi izi va suyaklari yura davriga tegishli. ayrim morfologik belgilar (orqa oyoqlardagi muguz tangachalar, muguz tumshuq va boshqalar) hamda fiziologik xususiyatlari (tuxum qoʻyishi)ga koʻra Q. sudralib yuruvchilarga oʻxshaydi, lekin tanasi pat bilan qoplanganligi tufayli ulardan farq qiladi. Patlar qushlar tanasida issiqlikni saqlaydi; uchishda havo qarshiligini kamay-tirib, havoda koʻtarish yuzasini hosil qiladi (qanot, dum). Uchish va har xil harakatlanish (yugurish, suzish, shoʻn-gʻish)ga moslanish Q. tayanch-harakat sistemasining oʻziga xos tuzilishiga sabab boʻlgan. Qanotlarning paydo boʻlishi bilan oldingi oyoklar, yelka kamari suyaklari va muskullari shakllangan (koʻkrak toj suyagi rivojlangan, uchish muskullari tana vaznining 25% ini tashkil etgan); yerda 2 oyoqda yurganida murakkab yaxlit tuzilgan dumgʻaza va orqa oyoqlari muskullari qayta muvo-zanat saqlash vazifasini bajaradi. Q.ning qovurgʻalari oʻzaro harakatchan qoʻshilgan 2 qismdan iborat boʻlib, nafas olishda koʻkrak qafasi hajmining oʻzgarishiga, yaʼni elastikligi kam oʻpka toʻqimasi orqali havoni havo xaltalariga va naysimon suyaklar boʻshligʻiga oʻtishiga yordam beradi. Q.da nafas olish jarayoni oʻziga xos kechadi. Q.ning bronxlari havo xaltachalari bilan (9—10 tacha) tutashgan. Nafas olish havo oʻpkadan xaltachalarga oʻtayotganida va ulardan yana oʻpka orqali qaytib chiqayotganida sodir boʻladi. Havo xaltachalari termoregulyatsiyada ishtirok etadi; suvda suzuvchi Q.da esa shoʻngʻishda tana tigʻizligini oʻzgar-tirishga imkon beradi. Ovqat xiliga moslanish qiziloʻngachning ixtisosla-shuvi (ayrim Q.da jigʻildonning rivojlanishi), muskulli oshqozonning paydo boʻlishi va ichakning uzayishiga olib kelgan. Q.ning toʻgʻri ichagi rivojlanmagan. Ayirish orgʻanlari 2 ta yirik buyraklar tana vaznining 1 — 2% ini tashkil etadi; qovugʻi boʻlmaydi. Ichagi, siydik chiqarish va jin-siy bezlari sistemasi yoʻli kloakaga ochiladi. Qattiq poʻchoq bilan qoplangan yirik tuxum qoʻyishi tufayli Q.ning chanoqkamari suyaklari yiriklashgan. Q. narida 2 tadan urugʻdon va urugʻ yoʻli, modasida faqat chap tuxumdon va tuxum yoʻli rivojlangan (yapaloqqushlar va yirtqich Q.da oʻng qismi ham bor). Urugʻdon va tuxumdonlar oʻlchami jinsiy sikl davriga bogʻliq. Mas, uya qurish oldidan urugʻdonlar 300—1000 marta kattalashadi. Qon aylanish sistemasining tuzilishi va fiziologik xususiyatlari, yuragining nisbatan yirik boʻlishi va jadal ishlashi, yuqori qon bosimi moddalar almashinuvining tezlashuvi bilan bogʻliq. Mas, kolibr yuragi tana massasining 2,85% ini tashkil etadi; 1 min.da 1000 mar-tagacha qisqaradi. Koʻrish oʻtkirligi va rang ajrata olish, yaxshi eshitish xususiyati Q.ning yaqin va uzoqdagi narsalarni tezroq tanib olishida, tur individlari va turlar oʻrtasidagi munosabatlarda katta ahamiyatga ega. Q.ning tovushlarni taniy olish va tovush chiqarish xususiyatlari rivojlangan. Bosh miya bazal yadrolarining rivojlanganligi, koʻrish boʻlaklari va miyachaning yirikligi Q. nerv faoliyatining sudralib yuruvchilarga nis-batan yuqori boʻlishiga olib kelgan. Q. muhit sharoitiga oʻz ehtiyojiga qarab faol moslanish (uya qurish, oziq gʻamlash va boshqalar) xususiyatlarga ega.
Q. quruqlik umurtqalilari orasida eng xilma-xil hayvonlar. Ular 2 kenja sinf: kaltakesak dumlilar (1 ta qirilib ketgan turkum kiradi) va yelpigʻich dumlilarga ajratiladi. Yelpigʻich dumlilarga 34 turkum (jumladan 28 ta hozirgi turkum) va 9000 ga yaqin tur kiradi. Q. Arktikadan boshlab Antarktika sohalarigacha boʻlgan barcha tabiiy mintaqalarda, koʻpchilik (80% ga yaqin) turlari tropik mintaqalarda tarqalgan. Oʻzbekiston faunasida Q.ning 19 turkumga oid 440 dan koʻproq turi maʼlum.
Yashash joyiga binoan Q.ni bir necha yirik ekologik guruhlar, mas, oʻrmon Q.i, choʻl va dasht Q.i, suv havzalari (suvda suzuvchi) Q., botqoq va sohil Q.iga; ular hayotining yil fasllari boʻyicha oʻzgarishiga binoan uchib ketuvchi, koʻchib yuruvchi va oʻtroq Q.ga boʻlinadi. Q.ning koʻpayishi siklik tarzda jinsiy bezlarning fasliy rivojlanishiga muvofiq ichki (gormonal) va tashqi (kun uzunligi va boshqalar) omillar taʼsiriga bogʻliq. Q.ning uya qurish joyi va uya qurish usuli xilma-xil. Q. 1 tadan 20—25 tagacha tuxum qoʻyib, ularni 12 kundan 80 kungacha bosib yotadi. Tuxumdan chiqqan joʻjalarning holatiga binoan Q. jish joʻja ochuvchi qushlar va joʻja ochuvchi qushlarga ajratiladi. Jish joʻja ochuvchi qushlarning tuxumdan chiqqan bolasining koʻzi yumuq, patlari siyrak; joʻja ochuvchi Q.ning tuxumdan chiqqan joʻjasi onasi orqasidan ergashadigan va mustaqil oziqlana oladigan boʻladi.
Q.ning tabiat va inson hayotidagi ahamiyati xilma-xil boʻlib, oʻsimliklarni changlantirish, ular urugʻlarini tarqatish, zararkunanda hasharotlar va kemiruvchilarni qirish (ular sonini boshqarish)dan iborat. AyrimQ. bogʻlar va donli ekinlarga ziyon yetkazadi, yuqumli kasalliklar tarqatadi. Q. ovlanadi; bir qancha turlari xonakilashtirilgan. Q.ning tabiatdagi estetik ahamiyati ayniqsa katta: ularning sayrashi bogʻ va xiyobonlarni jonlantiradi; insonda zavqlanish hissini uygʻotadi.
Q.ning turlari soni tobora kamayib bormoqda. 17-asr boshlaridan buyon 100 ga yaqin Q. turi qirilib ketgan, bir qancha turlari yoʻq boʻlib ketish arafasida turibdi. Q.ni muhofaza qilishga qadimdan harakat qilib kelinadi. Qad. Hindistonda miloddan 200 yil avval Q. muhofazasi toʻgʻrisida qonun mavjud boʻlgan. Hozirgi hamma mamlakatlarda Q. muhofazasi boʻyicha chora-tadbirlar ishlab chiqilmoqda. Noyob va qirilib ketish xavfi ostidagi turlarni saqlab qolish maqsadida xalqaro mamlakatlar va regional Qizil kitoblar yaratilgan. Xalqaro konvensiya, bitim, memorandumlar tuzilgan. Maxsus fondlar tashkil etilgan. 1885 yil birinchi boʻlib Q.ni muhofaza qilish Odyubonov jamiyati tuzilgan. 1872 yil Yellouston milliy bogʻi (AQSH), 1910 yil Shveysariyada tabi-atni muhofaza qilish jamiyati ish boshlagan. 1913 yil tabiatni muhofaza qilish boʻyicha birinchi xalqaro anjuman oʻtkazilgan.
20-asrning 2-yarmidan boshlab Q.ning yashash joylarini saqlab qolishga eʼtibor kuchaytirildi. muhofaza qilish hududlari (milliy bogʻlar, qoʻriqxonalar) tashkil etila boshlandi. 1971 yil suv va botqoqlik hududlari muhofazasi boʻyicha xalqaro konvensiya ishlab chiqildi. Q. muhofazasi boʻyicha xalqaro hamkorlik tobora rivojlanib bormoqda.
Oʻzbekiston Respublikasi 1995 yilda "Biologik xilma-xillik toʻgʻrisida" gi, 1997 yilda "Yoʻq boʻlib ketish xavfi ostidagi yovvoyi fauna va flora turlarining xalqaro savdosi toʻgʻrisida"gi, 1998 yilda "Koʻchib yuruvchi hayvonlar turlarini muhofaza qilish toʻgʻrisida"gi, 2001 yilda "Xalqaro ahamiyatga ega, ayniqsa, suvda suzuvchi qushlarning yashash joylari boʻlgan suv botqoqlik joylar toʻgʻrisida"gi konvensiyalarga qoʻshildi. "Ingichka tumshuqli balchiqchi, Sibir turnasi (oq turna), Afrika — Yevrosiyoning suvda suzuvchi koʻchmanchi qushlarini muhofaza qilish tad-birlari yuzasidagi hamfikrlik mele-orandumlari" kabi xalqaro bitimlar Oʻzbekiston Respublikasi tomonidan imzolangan.
Qushlar — umurtqali hayvonlar sinfi. Trias davrida yashagan sud-ralib yuruvchilarning psevdozuxlar turkumidan kelib chiqqanligi taxmin qilinadi. Q.ning qazilma qoldiqlari juda kam; dastlabki qazilma qoldiq — arxeopteriksnshk toshdagi izi va suyaklari yura davriga tegishli. ayrim morfologik belgilar (orqa oyoqlardagi muguz tangachalar, muguz tumshuq va boshqalar) hamda fiziologik xususiyatlari (tuxum qoʻyishi)ga koʻra Q. sudralib yuruvchilarga oʻxshaydi, lekin tanasi pat bilan qoplanganligi tufayli ulardan farq qiladi. Patlar qushlar tanasida issiqlikni saqlaydi; uchishda havo qarshiligini kamay-tirib, havoda koʻtarish yuzasini hosil qiladi (qanot, dum). Uchish va har xil harakatlanish (yugurish, suzish, shoʻn-gʻish)ga moslanish Q. tayanch-harakat sistemasining oʻziga xos tuzilishiga sabab boʻlgan. Qanotlarning paydo boʻlishi bilan oldingi oyoklar, yelka kamari suyaklari va muskullari shakllangan (koʻkrak toj suyagi rivojlangan, uchish muskullari tana vaznining 25% ini tashkil etgan); yerda 2 oyoqda yurganida murakkab yaxlit tuzilgan dumgʻaza va orqa oyoqlari muskullari qayta muvo-zanat saqlash vazifasini bajaradi. Q.ning qovurgʻalari oʻzaro harakatchan qoʻshilgan 2 qismdan iborat boʻlib, nafas olishda koʻkrak qafasi hajmining oʻzgarishiga, yaʼni elastikligi kam oʻpka toʻqimasi orqali havoni havo xaltalariga va naysimon suyaklar boʻshligʻiga oʻtishiga yordam beradi. Q.da nafas olish jarayoni oʻziga xos kechadi. Q.ning bronxlari havo xaltachalari bilan (9—10 tacha) tutashgan. Nafas olish havo oʻpkadan xaltachalarga oʻtayotganida va ulardan yana oʻpka orqali qaytib chiqayotganida sodir boʻladi. Havo xaltachalari termoregulyatsiyada ishtirok etadi; suvda suzuvchi Q.da esa shoʻngʻishda tana tigʻizligini oʻzgar-tirishga imkon beradi. Ovqat xiliga moslanish qiziloʻngachning ixtisosla-shuvi (ayrim Q.da jigʻildonning rivojlanishi), muskulli oshqozonning paydo boʻlishi va ichakning uzayishiga olib kelgan. Q.ning toʻgʻri ichagi rivojlanmagan. Ayirish orgʻanlari 2 ta yirik buyraklar tana vaznining 1 — 2% ini tashkil etadi; qovugʻi boʻlmaydi. Ichagi, siydik chiqarish va jin-siy bezlari sistemasi yoʻli kloakaga ochiladi. Qattiq poʻchoq bilan qoplangan yirik tuxum qoʻyishi tufayli Q.ning chanoqkamari suyaklari yiriklashgan. Q. narida 2 tadan urugʻdon va urugʻ yoʻli, modasida faqat chap tuxumdon va tuxum yoʻli rivojlangan (yapaloqqushlar va yirtqich Q.da oʻng qismi ham bor). Urugʻdon va tuxumdonlar oʻlchami jinsiy sikl davriga bogʻliq. Mas, uya qurish oldidan urugʻdonlar 300—1000 marta kattalashadi. Qon aylanish sistemasining tuzilishi va fiziologik xususiyatlari, yuragining nisbatan yirik boʻlishi va jadal ishlashi, yuqori qon bosimi moddalar almashinuvining tezlashuvi bilan bogʻliq. Mas, kolibr yuragi tana massasining 2,85% ini tashkil etadi; 1 min.da 1000 mar-tagacha qisqaradi. Koʻrish oʻtkirligi va rang ajrata olish, yaxshi eshitish xususiyati Q.ning yaqin va uzoqdagi narsalarni tezroq tanib olishida, tur individlari va turlar oʻrtasidagi munosabatlarda katta ahamiyatga ega. Q.ning tovushlarni taniy olish va tovush chiqarish xususiyatlari rivojlangan. Bosh miya bazal yadrolarining rivojlanganligi, koʻrish boʻlaklari va miyachaning yirikligi Q. nerv faoliyatining sudralib yuruvchilarga nis-batan yuqori boʻlishiga olib kelgan. Q. muhit sharoitiga oʻz ehtiyojiga qarab faol moslanish (uya qurish, oziq gʻamlash va boshqalar) xususiyatlarga ega.
Q. quruqlik umurtqalilari orasida eng xilma-xil hayvonlar. Ular 2 kenja sinf: kaltakesak dumlilar (1 ta qirilib ketgan turkum kiradi) va yelpigʻich dumlilarga ajratiladi. Yelpigʻich dumlilarga 34 turkum (jumladan 28 ta hozirgi turkum) va 9000 ga yaqin tur kiradi. Q. Arktikadan boshlab Antarktika sohalarigacha boʻlgan barcha tabiiy mintaqalarda, koʻpchilik (80% ga yaqin) turlari tropik mintaqalarda tarqalgan. Oʻzbekiston faunasida Q.ning 19 turkumga oid 440 dan koʻproq turi maʼlum.
Yashash joyiga binoan Q.ni bir necha yirik ekologik guruhlar, mas, oʻrmon Q.i, choʻl va dasht Q.i, suv havzalari (suvda suzuvchi) Q., botqoq va sohil Q.iga; ular hayotining yil fasllari boʻyicha oʻzgarishiga binoan uchib ketuvchi, koʻchib yuruvchi va oʻtroq Q.ga boʻlinadi. Q.ning koʻpayishi siklik tarzda jinsiy bezlarning fasliy rivojlanishiga muvofiq ichki (gormonal) va tashqi (kun uzunligi va boshqalar) omillar taʼsiriga bogʻliq. Q.ning uya qurish joyi va uya qurish usuli xilma-xil. Q. 1 tadan 20—25 tagacha tuxum qoʻyib, ularni 12 kundan 80 kungacha bosib yotadi. Tuxumdan chiqqan joʻjalarning holatiga binoan Q. jish joʻja ochuvchi qushlar va joʻja ochuvchi qushlarga ajratiladi. Jish joʻja ochuvchi qushlarning tuxumdan chiqqan bolasining koʻzi yumuq, patlari siyrak; joʻja ochuvchi Q.ning tuxumdan chiqqan joʻjasi onasi orqasidan ergashadigan va mustaqil oziqlana oladigan boʻladi.
Q.ning tabiat va inson hayotidagi ahamiyati xilma-xil boʻlib, oʻsimliklarni changlantirish, ular urugʻlarini tarqatish, zararkunanda hasharotlar va kemiruvchilarni qirish (ular sonini boshqarish)dan iborat. AyrimQ. bogʻlar va donli ekinlarga ziyon yetkazadi, yuqumli kasalliklar tarqatadi. Q. ovlanadi; bir qancha turlari xonakilashtirilgan. Q.ning tabiatdagi estetik ahamiyati ayniqsa katta: ularning sayrashi bogʻ va xiyobonlarni jonlantiradi; insonda zavqlanish hissini uygʻotadi.
Q.ning turlari soni tobora kamayib bormoqda. 17-asr boshlaridan buyon 100 ga yaqin Q. turi qirilib ketgan, bir qancha turlari yoʻq boʻlib ketish arafasida turibdi. Q.ni muhofaza qilishga qadimdan harakat qilib kelinadi. Qad. Hindistonda miloddan 200 yil avval Q. muhofazasi toʻgʻrisida qonun mavjud boʻlgan. Hozirgi hamma mamlakatlarda Q. muhofazasi boʻyicha chora-tadbirlar ishlab chiqilmoqda. Noyob va qirilib ketish xavfi ostidagi turlarni saqlab qolish maqsadida xalqaro mamlakatlar va regional Qizil kitoblar yaratilgan. Xalqaro konvensiya, bitim, memorandumlar tuzilgan. Maxsus fondlar tashkil etilgan. 1885 yil birinchi boʻlib Q.ni muhofaza qilish Odyubonov jamiyati tuzilgan. 1872 yil Yellouston milliy bogʻi (AQSH), 1910 yil Shveysariyada tabi-atni muhofaza qilish jamiyati ish boshlagan. 1913 yil tabiatni muhofaza qilish boʻyicha birinchi xalqaro anjuman oʻtkazilgan.
20-asrning 2-yarmidan boshlab Q.ning yashash joylarini saqlab qolishga eʼtibor kuchaytirildi. muhofaza qilish hududlari (milliy bogʻlar, qoʻriqxonalar) tashkil etila boshlandi. 1971 yil suv va botqoqlik hududlari muhofazasi boʻyicha xalqaro konvensiya ishlab chiqildi. Q. muhofazasi boʻyicha xalqaro hamkorlik tobora rivojlanib bormoqda.
Oʻzbekiston Respublikasi 1995 yilda "Biologik xilma-xillik toʻgʻrisida" gi, 1997 yilda "Yoʻq boʻlib ketish xavfi ostidagi yovvoyi fauna va flora turlarining xalqaro savdosi toʻgʻrisida"gi, 1998 yilda "Koʻchib yuruvchi hayvonlar turlarini muhofaza qilish toʻgʻrisida"gi, 2001 yilda "Xalqaro ahamiyatga ega, ayniqsa, suvda suzuvchi qushlarning yashash joylari boʻlgan suv botqoqlik joylar toʻgʻrisida"gi konvensiyalarga qoʻshildi. "Ingichka tumshuqli balchiqchi, Sibir turnasi (oq turna), Afrika — Yevrosiyoning suvda suzuvchi koʻchmanchi qushlarini muhofaza qilish tad-birlari yuzasidagi hamfikrlik mele-orandumlari" kabi xalqaro bitimlar Oʻzbekiston Respublikasi tomonidan imzolangan.
In tōtōtl, cē yōlcatl tlen quipiya, tehuitztli, in ihuiyō āmahtlapālli ipampa patlani (occequin totomeh ahmo tlapanih quitoznequi in tlācatōtōtl, quihui huān emu; in tōtōmichimeh auh ahmo patlani).
In totol ihuan ihnimen itech totol ohuique tenehua ohsequin totol ohxzin queme caxtoli cempoalli. In totol patani itech nochi cemanáhuatl amo ahzin campa sesectic. Campa cachi mica tatahmame oncaque in ecozoma indomalaya van itech ecozona Australasia.
In tōtōtl, cē yōlcatl tlen quipiya, tehuitztli, in ihuiyō āmahtlapālli ipampa patlani (occequin totomeh ahmo tlapanih quitoznequi in tlācatōtōtl, quihui huān emu; in tōtōmichimeh auh ahmo patlani).
tōtōtl huilōtl tecolōtl atapalcatl, ātoncuepohtli ātlatlālacatl concanauhtli ātōtōtl canauhtli zōlcanauhtli xālcanauhtli quechōlli quetzaltōtōtl quetzalcanauhtli chīcuahtli tōtolin cihuātōtolin ichpōchtōtolin huehxōlōtl cochotl cōztohtli cuauhchochopitli cuāuhtlohtli, tlahcocuāuhtli, tlohcuāuhtli, chiyancuāuhtli huitzitzilin pohpocales, pōpocales, pohpocalli tlālalacatl tocuilcoyōtl yohualcuāuhtli, iztāccuāuhtli zoquicanauhtli tlacatototl ehecatotolli xōchitēnācal zōlin tōtōmichin chīltōtōtlTsuntsu (namiji), Tsuntsuwa (mace), Tsuntsaye (jam'i), amma Bahaushe kan yi amfani da kalmar Tsuntsu ne akasari wajen yin ishara da jam'i na kowannen kala na tsintsaye. Tsuntsu na daga rukuni na Dabbobi masu kashin baya wanda ya samo asali daga tsohuwar dabbar nan wato Jegare. Suna da fuka-fukai hakan suna da gashi sannan kuma suna tashi sama. Akasarin tsuntsaye na wannan karnin basu da hakora hakanan kuma sunayin kwai, kuma a sama bisa kan bishiyoyi suke yin rayuwar su. Girman jiki na tsuntsaye ya kama ne daga santimita 5 zuwa muta 2.70.[1]
Akwai nau'ika na tsuntsaye daban-daban a sassan duniya, kama daga manya zuwa kanana.
Wanna teburin ya kawo sunayen tsuntsaye ne da kuma yadda ake furta sunan, dama yadda sun an tsuntsun yake cikin harshen Latanci da kuma sunan sa a kimiyance.[1][2]
Tsuntsu (namiji), Tsuntsuwa (mace), Tsuntsaye (jam'i), amma Bahaushe kan yi amfani da kalmar Tsuntsu ne akasari wajen yin ishara da jam'i na kowannen kala na tsintsaye. Tsuntsu na daga rukuni na Dabbobi masu kashin baya wanda ya samo asali daga tsohuwar dabbar nan wato Jegare. Suna da fuka-fukai hakan suna da gashi sannan kuma suna tashi sama. Akasarin tsuntsaye na wannan karnin basu da hakora hakanan kuma sunayin kwai, kuma a sama bisa kan bishiyoyi suke yin rayuwar su. Girman jiki na tsuntsaye ya kama ne daga santimita 5 zuwa muta 2.70.
Tsuntsu Tsuntsu (Malurus cyaneus) Gashin tsuntsuEn Vagel , pl. Vagels (lat. Aves) is en Deert, wat Flünken hett. De Vagels sünd en Klass vun de Warveldeerter. Op Latiensch heet se Aves. Vagels hebbt Feddern un warmet Blood. Dat Hart hett veer Kamern. De Wetenschop vun de Vagels heet Ornithologie oder Vagelkunne.
De Vagels leggt Eier. Dor kaamt de Lütten rut, de weert Küken nömmt. Tomeist kümmert sik de Vagels üm de Lütten. Se boot toeerst en Nest, wo se de Eier rinleggt. Denn sitt se op de Eier un hoolt se warm, dat is dat Bröden. Wenn de Lütten denn rutslüppt, denn kann dat angahn, dat se glieks teemlich sülvststännig sünd. Dat sünd de Nestflüchters. Ellers sünd se naakt un bloot un mööt mehr vun de Öllern betüdert warrn. Denn sünd dat Nettsitters.
De lüttsten Vagels, dat sünd de Kolibris in Süüdamerika. In Middeleuropa sünd de Sommer- un Wintergoldhahn de lüttsten Vagels. De gröttste Vagel is de Afrikaansche Struuß. De gröttste, de flegen kann, dat is de Kondor in de Anden in Süüdamerika.
Nich all de Vagels köönt noch flegen. De Pinguinen sünd goot in’t Swemmen, aver flegen köönt se nich. Un de Kiwi ut Niegseeland kann ok blots lopen.
Vagels warrt ok in de Landweertschap trocken. Dat sünd sünners
De Vagels warrt in twee Ünnerklassen indeelt:
En Vagel , pl. Vagels (lat. Aves) is en Deert, wat Flünken hett. De Vagels sünd en Klass vun de Warveldeerter. Op Latiensch heet se Aves. Vagels hebbt Feddern un warmet Blood. Dat Hart hett veer Kamern. De Wetenschop vun de Vagels heet Ornithologie oder Vagelkunne.
De Vagels leggt Eier. Dor kaamt de Lütten rut, de weert Küken nömmt. Tomeist kümmert sik de Vagels üm de Lütten. Se boot toeerst en Nest, wo se de Eier rinleggt. Denn sitt se op de Eier un hoolt se warm, dat is dat Bröden. Wenn de Lütten denn rutslüppt, denn kann dat angahn, dat se glieks teemlich sülvststännig sünd. Dat sünd de Nestflüchters. Ellers sünd se naakt un bloot un mööt mehr vun de Öllern betüdert warrn. Denn sünd dat Nettsitters.
De lüttsten Vagels, dat sünd de Kolibris in Süüdamerika. In Middeleuropa sünd de Sommer- un Wintergoldhahn de lüttsten Vagels. De gröttste Vagel is de Afrikaansche Struuß. De gröttste, de flegen kann, dat is de Kondor in de Anden in Süüdamerika.
Nich all de Vagels köönt noch flegen. De Pinguinen sünd goot in’t Swemmen, aver flegen köönt se nich. Un de Kiwi ut Niegseeland kann ok blots lopen.
Vagels warrt ok in de Landweertschap trocken. Dat sünd sünners
dat Hohn de Goos de Aant de PuterDe Vegl (Aves) (Oazoi: Vogl) san a Klass vo de Landwiabeviecha, nema de Wechslviecha (Amphibia), Griachfiecha (Reptilia) und di Spoviecha (Mammalia). De Wissnschoft vo di Vegl hoaßt Ornithologie. Fegl hods af olle Kontinent vo da Wejd. Bis heid kennt ma uma 9.800 Oartn; owa ungwiss is, obs ned insgsamt vui meara Oartn gawad, wamma aa olla ausgstoamna midrechna dad.
A jeda Vogl hod an Schnowi ohne Zähnd und Fliagl ois vordane Gliedmaßn, aa wanna neda fliang ko; as Gfieda wird reglmassi gwechslt (lMausa). Aussadem lengts oi Oa. tippisch fia d Fegl is aa nu da Nestbau.
Zu de Vegl ghearn unta ondam dazua:
De grässte Klass sant owa de Singvegl, zu dene wos meara wia de Höiftn vo olle Vogloartn dazuaghearn, z. B.:
Veugel (inkelvoud vogel) zien 'n klasse vaan gewervelde diere die oontstande is oet de reptiele, mie speciaol oet de orde Saurischia. Daodoor zien ze strik taxonomisch gezeen eigeeik mer 'n orde vaan reptiele of Amniote. Ze kinmerke ziech doortot ze twie pu höbbe; de väörpu zien bij dees bieste tot vleugele gewore. Daomèt kinne de mieste veugel vlege, allewel tot d'r väöl soorte bestoon die neet kinne vlege, boe-oonder de kiwi, de pinguin en de stroes.
De veugel weure in de volgende taxonomische ordes ingedeild:
*: Dees vogelordes weure soms samegenome in ein orde: Roufveugel, ouch stoetveugel
Veugels (Aves) zyn e biologische klasse van chordabêestn. Z'èn ollemoale dezelstn eigenschap: z'èn vleirn. De meeste veugels keunn vliegn, moa sommigste nie, surtout de groddere soortn (lik de struusveugel).
Meer dan 140 miljoen jaar geleen ontwikkeldn veugels uut reptieln. Nog assan en ze der vele gelykenissn mee. Azo leggen zowel veugels als reptieln eiers en en ze alle twee nen eitand. 't Oedste fossiel van ne veugel wier gevoen in Beiern en is wel 130 miljoen jaar oed. Ie kreeg de name "Archaeopteryx". Ie al al pluumn, mo vodder van de reste a de Archaeopteryx nog e reke kenmerkn van reptieln: ie a tann, ze stêrt was lank, en a wel 20 wervels, ze vlêrkn endigdn ip drie scherpe klauwn. 't Was ook nog gin echte vlieger: de kam ip zen borstbeen (voe d'anhechtinge van de bostspiern) was nog nie ontwikkeld. Zyn bottn waarn wel al oldig. Der wordt van uut gegaan dat 't beestje alleszins al koste zweevn.
Overal ter êrde zyn der veugels te vien. Z'en under an alle meugelikke biotoopn angepast. Ze leevn zowel in de woestyn, tropische regenwoudn, dicht bevolkte gebien, savannes, an de noord- en zuudpole... Al no gelang de verschillnde biotoopn en levenswyzn en de veugels een verschillend uutzicht ontwikkeld. Loopveugels lik struusveugels pastn under an an een leven ip de grond: ze kunn goed loopn, mor under vlerkn en alles die met vliegn tope gaat, stelt nie vele nie meer voorn. Pinguins en under angepast an een leven in 't water en in de koede. De bek leert vele over de levenswyze van veugels: zaagbekken en ne snavel die angepast is an 't vissn, snippn en enorm vele zenuwen in under bek wodeure da ze in 't slyk rap alle meugelikke beestjes kunn were vienn. Roofveugels en ne gekromde bek womee da ze vlees kunn scheuren. Spechtn en snavels lik betels womee da ze boomstammn kunn bewerkn, enzovors. Ook over under pootn kan 't zelfste gezeid worn.
Kunn vliegn is nie typisch voe veugels, want ook vele insektn lik vlienders en zelfs sommigte zoogdiern lik vleermuuzn kunn vliegn. Pluumn zyn wél typisch, gin één ander levend weezn et pluumn lik veugels. Pluumn dien zowel als isolatie en ook dikkers als bescherminge tegen water, als camoeflaze en voe de show, byvoorbeeld voe 't versiern van e wuuvje. De meeste veugels en twee soortn pluumn: buutnste pluumn en donspluumtjes. Die buutnste pluumn geevn de veugel zyn vorm, zyn uutzicht. De grote, sterke pluumn van de vlêrkn en van de stêrt worn penn genaamd. De binste pluumtjes, de donspluumtjes, dienn in eeste plekke voor isolatie, om de veugel warme t'oen. Pluumn verslytn. 't Is nie azo dat pluumn azo mo bluuvn deure groein lik aar. Jaarliks gaan veugels under pluumn verliezn en groein der nieuwe in de platse. Da naamt verpluumn.
Om te kunn vliegn met "redelikke" vlerkn, moetn veugels lichte zyn. Under skelet is zodanig gebouwd dat 't sterk genoeg is en toch nie vele weegt, met olle beenn dus.
Veugels zyn warmbloedige beestn die eiers leggn. Die eiers broen z'uut dankzy de "broedplekkn" da z'en ip under onderlichaam. Beist dat de broende veugel em ip zyn eiers nere zet, makt em of zy dat er blote plekkn zyn ip zyn of eur onderlichaam zodanig dat d'eiers in contact kom met 't bloot vel voe maximale warmte-overdracht. Die kletse plekkn kun byvoorbeeld ontstaan deur dat de veugel in kwestie zelve de donspluumtjes daar uuttrekt om een warm nest te maken. Aann en wild'aann doen dadde byvoorbeeld. Broedplekkn zyn gespecialiseerd vel: der kom beist 't broen meer bloedvaatjes in wodeure dat er gemakkelikker warmte kan geproduceerd worn.
Veugels (Aves) zyn e biologische klasse van chordabêestn. Z'èn ollemoale dezelstn eigenschap: z'èn vleirn. De meeste veugels keunn vliegn, moa sommigste nie, surtout de groddere soortn (lik de struusveugel).
Voegels (Latien: Aves) bin een klasse van de chordadieren (chordata) mit meenstens 9.800 soorten (en 120 tot 130 uutsturven soorten) die allegeer ien slim kenmarkende eigenschop gemien hebben: ze hebben vleugels mit verens. Alle voegels lopen op de aachterpoten, bin waarmbloedige dieren en leggen eier. De meeste voegels bin overdag aktief, mar d'r bin ok voegels die naachs aktief bin, zoas de oele en de naachzwelver bin naachdieren. Niet alle voegels eten etzelde, dit is per voegelsoorte weer aanders, zo hej' vleiseters en plaante-eters. Hier een peer veurbeelden van wat ze ongeveer eten kunnen: nektar, plaanten, zaoden, insekten, vissen, zoogdieren, aos of aandere voegels.
Voegels hebben slim uutienlopende leefgebieden: van oceanen tot woestienen en van tropische regenwoolden tot an et poolgebied (zoas pinguïns). Ok in vorm en grootte bin voegels slim verschillend. De struusvoegel is groot en kan niet vliegen; de kolibrie is klein en is een slim behendige vlieger.
Veul voegels trekken vot en vliegen lange ofstaanden om optimaol gebruuk te maeken van heur leefgebied (bi'jgelieks de noordse stern), wiels aandere voegels de hiele tied rond zee hangen (zoas de grote albatros). Pattie voegels, zoas de gierzwelvers, blieven daegen lang in de locht, en slaepen zels in de locht.
Algemiene karakteristieken van voegels bin: een snaevel zunder tanen, et leggen van eier, en een licht, mar toch stark skelet. De meeste voegels kunnen vliegen, de loopvoegels kunnen liekewel niet vliegen, ok aandere soorten zoas voegels op eilanen, hebben disse meugelikhied niet meer. Een peer veurbeelden van voegels die niet kunnen/konnen vliegen bin de: pinguïns, struusvoegels, kiwi's, en de uutsturven dodo.
D'r wodt vaeke een voegelverschrikker bruukt om voegels bie laandbouwvelden weg te holen.
Voegels (Latien: Aves) bin een klasse van de chordadieren (chordata) mit meenstens 9.800 soorten (en 120 tot 130 uutsturven soorten) die allegeer ien slim kenmarkende eigenschop gemien hebben: ze hebben vleugels mit verens. Alle voegels lopen op de aachterpoten, bin waarmbloedige dieren en leggen eier. De meeste voegels bin overdag aktief, mar d'r bin ok voegels die naachs aktief bin, zoas de oele en de naachzwelver bin naachdieren. Niet alle voegels eten etzelde, dit is per voegelsoorte weer aanders, zo hej' vleiseters en plaante-eters. Hier een peer veurbeelden van wat ze ongeveer eten kunnen: nektar, plaanten, zaoden, insekten, vissen, zoogdieren, aos of aandere voegels.
Voegels hebben slim uutienlopende leefgebieden: van oceanen tot woestienen en van tropische regenwoolden tot an et poolgebied (zoas pinguïns). Ok in vorm en grootte bin voegels slim verschillend. De struusvoegel is groot en kan niet vliegen; de kolibrie is klein en is een slim behendige vlieger.
Veul voegels trekken vot en vliegen lange ofstaanden om optimaol gebruuk te maeken van heur leefgebied (bi'jgelieks de noordse stern), wiels aandere voegels de hiele tied rond zee hangen (zoas de grote albatros). Pattie voegels, zoas de gierzwelvers, blieven daegen lang in de locht, en slaepen zels in de locht.
Algemiene karakteristieken van voegels bin: een snaevel zunder tanen, et leggen van eier, en een licht, mar toch stark skelet. De meeste voegels kunnen vliegen, de loopvoegels kunnen liekewel niet vliegen, ok aandere soorten zoas voegels op eilanen, hebben disse meugelikhied niet meer. Een peer veurbeelden van voegels die niet kunnen/konnen vliegen bin de: pinguïns, struusvoegels, kiwi's, en de uutsturven dodo.
D'r wodt vaeke een voegelverschrikker bruukt om voegels bie laandbouwvelden weg te holen.
D'Vulle geheieren zu de Landwierbeldéieren.
Kuckt d'Systematik vun de Vullen
D'Klass vun de Vullen huet déi meescht Aarte vun de Landwierbeldéieren. Et sinn ëm déi 9.000 Vullenaarte mat zirka 35.000 Ënneraarten.
Si sinn an zwou Ënnerklassen agedeelt, vun der déi éischt d'Urkiefervullen bis op 6 Uerdnungen ausgestuerwe sinn. Déi aner 33 Uerdnungen fallen ënner d'Ënnerklass vun den Neikiefervullen. Déi gréisst Uerdnung ass hei déi vun den Spatzevullen déi 60 % vun den Aarten ëmfaasst. Déi gréisst Ënneruerdnung vun hir ass déi vun de Sangvullen.
As Vögel (Aves[1]; alemanischi Näme) wärde Wirbeldier bezeichnet, won e Schnabel und Flügel hai und wo meistens chönne fliege. D Wüsseschaft vo de Vögel isch d Vogelkund (Ornithologie). Vögel läbe auf alle Kontinänt. Bis jetzt si öbbe 10.350[2] Vogelarte bekannt.
In der Biologi werre Vögel gliich wie d'Amphibie, d'Reptilie un d Sügedierer traditionell as e Klass vu dr Landwirbeldierer (Tetrapoda) agsähe. Us dr Sicht vu dr Kladistik, d'Wisseschaft, wo sich mit dr phylogenetische Verwandtschaft vu dr einzelne Dierarte beschäftigt, isch säll nit ganz richtig. Vögel stamme nämlig vu dr Dinosaurier ab un sin sällewäg eigetlich hochspezialisierti Reptilie.[3] Was au heisst, dass d'Dinosaurier streng gnumme nit usgestorbe sin, sundern im Gegedeil au hit noch die arteriichscht Gruppe vu allene läbige Landwirbeldierer sin. Die nächschte läbige Verwandte vu dr Vögel sin d'Krokodil. Beidi Gruppe sin die einzige hittige Verträter vu dr Archosaurier. Um e einheitlichi Terminologi z'bewahre, werre d'Vögel und d'Repitlie zue dr Wirbeldierklasse Sauropsida zämmegfasst. In dr Definition vu dr Kladistik git's doher numme drei Klasse vu dr Landwirbeldierer:
As Vögel (Aves; alemanischi Näme) wärde Wirbeldier bezeichnet, won e Schnabel und Flügel hai und wo meistens chönne fliege. D Wüsseschaft vo de Vögel isch d Vogelkund (Ornithologie). Vögel läbe auf alle Kontinänt. Bis jetzt si öbbe 10.350 Vogelarte bekannt.
Zogjtë (latinisht: Aves) janë kurrizorë tetrapodë me krahë që i përkasin kladës së dinozaurëve. Egzistojnë më shumë se 10 000 lloje zogjësh (prej të cilëve gati gjysma janë të rendit të harabelorëve -- Passeriformes), shumë të ndryshëm si nga ekologjia e tyre po ashtu edhe nga sjellja, secili prej tyre ka një grup të përbashkët të karakteristikave të dukshme që i mundëson grupimin, në veçanti pendët, një sqep, një bisht të shkurtër, dy krahë për fluturim dhe dy këmbë.Gjithashtu, janë të gjithë oviparë, që do të thotë bëjnë vezë të mbshtjelluar me një levozhgë të fortë.
Τα πτηνά (πουλιά) είναι ζώα ομοιόθερμα σπονδυλωτά, που στη συντριπτική πλειονότητά τους μπορούν να πετούν με τις πτέρυγες ή φτερούγες, οι οποίες βρίσκονται στη θέση των πάνω άκρων τους.
Το κυριότερο χαρακτηριστικό των πτηνών είναι ασφαλώς οι πτέρυγές τους, και τα φτερά που καλύπτουν το σώμα τους. Τα φτερά αποτελούνται απ' τον κάλαμο, δηλ. το γυμνό μέρος, και τη ράχη. Στη ράχη βγαίνουν δεξιά κι αριστερά "μύστακες", που ενώνονται μεταξύ τους σχηματίζοντας το "γένειο". Τα φτερά έχουν τις ρίζες τους μέσα στο δέρμα (όπως οι τρίχες) και σχηματίζουν ένα είδος μόνωσης από τις ατμοσφαιρικές συνθήκες. Το χρώμα του φτερώματος των πτηνών ποικίλλει.
Τουλάχιστον μια φορά το χρόνο, τα φτερά των πτηνών πέφτουν και ξαναφυτρώνουν άλλα (πτερόρροια). Άλλο κύριο χαρακτηριστικό είναι το ράμφος τους. Αυτό αποτελείται από κεράτινες πλάκες που καλύπτουν τις γνάθους. Χρησιμοποιείται για τη συλλογή ή σύλληψη της τροφής, την τακτοποίηση των φτερών, την εξόντωση παρασίτων που τυχόν ζουν σε αυτά, τη συλλογή, μεταφορά και τοποθέτηση του υλικού της φωλιάς, την άμυνα απέναντι σε εχθρούς κ.α. Η μορφή του ράμφους είναι ανάλογη του είδους της τροφής, με την οποία τρέφεται το πτηνό. Τα πουλιά στερούνται δοντιών και χειλιών. Τα μάτια τους βρίσκονται συνήθως στις πλευρές του κεφαλιού τους. Το λεπτό δέρμα τους καλύπτεται από μακριά φτερά και μικρότερα πούπουλα. Εσωτερικά, ο σκελετός των πτηνών είναι λεπτός αλλά ισχυρός. Τα οστά είναι ελαφριά για να διευκολύνουν την πτήση. Περιέχουν εσωτερικά πολλές κοιλότητες γεμάτες με αέρα, ("πνευματικά οστά"), τα οποία συνδέονται με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτελούν συμπαγές και στερεό σύνολο, ικανό να αντιστέκεται στην πίεση του αέρα κατά την ταχεία πτήση. Βέβαια κάποια πτηνά όπως η στρουθοκάμηλος και το παγώνι, έχουν χάσει την ικανότητα να πετούν. Τα πόδια των πτηνών είναι σκεπασμένα με λέπια κι έχουν πάντα τέσσερα δάχτυλα με νύχια. Ένα απ' τα δάχτυλά τους κατευθύνεται προς τα πίσω, κι έτσι μπορούν να να αναρριχώνται και να περπατούν.
Τα πτηνά έχουν εξαιρετικά αναπτυγμένες την ακοή και την όραση. Έχουν πέντε φορές μεγαλύτερη διακριτική ικανότητα και οπτική ισχύ από τον άνθρωπο. Οι οφθαλμοί τους είναι ισχυρότεροι από αυτούς των θηλαστικών, ενώ το μεγάλο άνοιγμα της κόρης τους κάνει τα πράγματα να φαίνονται φωτεινότερα. Επίσης αυτά που έχουν τα μάτια πλάγια στο κεφάλι τους, έχουν αρκετά ευρεία γωνία ορατότητας (έως 300 μοίρες), και μάλιστα χωρίς να κινούν το κεφάλι τους. Εξαίρεση στον κανόνα αυτό αποτελούν τα νυκτόβια αρπακτικά, (κουκουβάγια κ.ά.), που έχουν τα μάτια στο πρόσθιο μέρος του κεφαλιού τους. Η όσφρηση και η γεύση τους είναι υποτυπώδεις.
Τα πτηνά ανάλογα με το είδος, τρέφονται με σπόρους, χόρτα ή σκουλίκια και έντομα ή ακόμα και ψάρια, χελώνες, μικρά ζώα κ.α. Πολλά πτηνά τρώνε συνέχεια, και μπορούν να καταβροχθίσουν τροφή περισσότερη από το βάρος τους. Καταπίνουν την τροφή τους αμάσητη. Η πέψη διαρκεί περίπου 2 ώρες και γίνεται με τη βοήθεια γαστρικών υγρών και με χαλικάκια, που υπάρχουν στο στομάχι τους.
Τα πτηνά ετοιμάζονται για την αναπαραγωγή τους στην αρχή της άνοιξης. Στα είδη που δεν είναι μονογαμικά, η ίδια διαδικασία επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο: το αρσενικό προσελκύει το θηλυκό, με διάφορους τρόπους (π.χ. τραγούδι, επίδειξη φτερών). Μόλις ζευγαρώσουν φροντίζουν για το χτίσιμο της φωλιάς τους. Σε ελάχιστα είδη, τα θηλυκά επιδιώκουν το ζευγάρωμα με τα αρσενικά.
Τη φωλιά τη φτιάχνει είτε μόνο το αρσενικό είτε μόνο το θηλυκό ή και τα δύο μαζί, με υλικά όπως ξύλα, χόρτα, λάσπη κλπ., τα οποία μεταφέρουν κυρίως με το ράμφος τους. Η φωλιά στρώνεται εσωτερικά με πιο μαλακά χόρτα ή πούπουλα. Μόλις τελειώσει το χτίσιμο της φωλιάς, το θηλυκό αρχίζει να γεννάει εκεί αβγά, τα οποία κλωσσούν πότε το θηλυκό και πότε το αρσενικό (επώαση). Μερικές ημέρες μετά, ανάλογα με το είδος του πτηνού, βγαίνουν από τα αυγά τα μικρά πτηνά, οι νεοσσοί (εκκόλαψη). Υπάρχουν ωστόσο πουλιά που γεννούν τα αβγά τους σε φωλιές άλλων πουλιών και τα εγκαταλείπουν εκεί, όπως ο κούκος. Τα πτηνά επιβλέπουν και προφυλάσσουν τους νεοσσούς, ώσπου να βγάλουν φτερά. Πολλά πτηνά δίνουν την τροφή στα μικρά, αφού πρώτα τη μισοχωνέψουν, ενώ άλλα τη δίνουν όπως τη βρίσκουν. Οι νεοσσοί αρχικά δεν πετούν και καλύπτονται μόνο με μαλακά πούπουλα.
Τα πτηνά διακρίνονται σε ενδημικά και αποδημητικά ή μεταναστευτικά. Τα ενδημικά ζουν συνεχώς σε ορισμένη γεωγραφική περιοχή. Τα αποδημητικά μεταναστεύουν το φθινόπωρο κατά σμήνη σε θερμότερες περιοχές για να περάσουν εκεί τον χειμώνα, και επανέρχονται την άνοιξη. Άλλα πτηνά, τα διαβατικά, κατά τις μεταναστεύσεις τους διέρχονται από έναν τόπο.
Θεωρείται ότι η μετανάστευση είναι κληρονομικό ένστικτο, οφειλόμενο σε παλιές συνήθειες, όταν εξαιτίας κλιματολογικών ή γεωλογικών δυσμενών μεταβολών του περιβάλλοντος τα πτηνά αναγκάζονταν να μετακινηθούν από τη μια περιοχή στην οποία ζούσαν σε άλλη, για την ανεύρεση ευνοϊκών συνθηκών διαβίωσης και κυρίως τροφής. Οι μεταναστεύσεις επιτελούνται κατά ομάδες, αποτελούμενες και από τα δύο φύλα ενός είδους ή από το ένα φύλο ή από άτομα ορισμένης ηλικίας ή από άτομα πολλών ειδών και τα πτηνά ακολουθούν συνήθως την ίδια πορεία. Μερικά είδη κατά το ταξίδι τους πετούν σε σχηματισμό. Τα μεταναστευτικά πτηνά γεννούν πάντα στην πατρίδα τους. Τα πτηνά που ζουν συνεχώς στον ίδιο τόπο λέγονται καθιστικά.
Υπάρχουν κι άλλες υποδιαιρέσεις ανάλογα με τον τρόπο ζωής, (π.χ. τα υδρόβια πτηνά όπως οι πάπιες κ.α.), τις ιδιαίτερες ικανότητες (π.χ. τα ωδικά πτηνά όπως το καναρίνι και το αηδόνι που κελαηδούν όμορφα) κτλ.
Υπάρχουν 8.700 περίπου είδη πτηνών, και ο πληθυσμός τους σε όλον τον κόσμο υπολογίζεται σε 100 δισεκατομμύρια περίπου άτομα. Στην Ευρώπη έχουν παρατηρηθεί περίπου 700 είδη πτηνών, ενώ στη Ελλάδα απαντούνται 454 είδη πουλιών[2], από τα οποία τα 2/3 φτιάχνουν τις φωλιές τους εδώ. Η λίστα των πουλιών αυξάνει συνεχώς. Ενδεχομένως οι μετακινήσεις των ειδών από Ασία και Αφρική στην Ευρώπη συνδέονται με πολέμους και κλιματική αλλαγή, ίσως όμως η αύξηση της λίστα να συνδέεται εξίσου έντονα με το ότι οι συστηματικοί ορνιθοπαρατηρητές έχουν αυξηθεί και έχουν στη διάθεση τους καλύτερα μέσα και εργαλεία. Πάντως, αν και η λίστα μπορεί να αυξάνει, δεν αυξάνει αντίστοιχα και ο πληθυσμός των ειδών[3].
Το Εθνικό Πάρκο του Δέλτα του Έβρου είναι από τους πρωταθλητές σε Ευρωπαϊκό επίπεδο στη συγκέντρωση διαφορετικών ειδών πουλιών σε μια περιοχή με 324 διαφορετικά είδη[4]. Όμως και τα υπόλοιπα υγροτοπικά εθνικά πάρκα έχουν εφάμιλη βιοποικιλότητα (ενδεικτικά: Δέλτα Αξιού- Λουδία - Αλιάκμονα 295 είδη[5], Πρεσπών 275 είδη[6] και Αμβρακικός Κόλπος 254 είδη πουλιών[7]).
Και τα ορεινά Εθνικά Πάρκα έχουν σημαντικό αριθμό πουλιών, αλλά έχουν λιγότερα είδη σε σχέση με τα υγροτοπικά. Για παράδειγμα, πριν τις μεγάλες φωτιές στην Πάρνηθα, είχαν καταγραφεί εκεί 131 είδη πουλιών. [8] Στον Όλυμπο έχουν καταγραφεί 108 είδη[9], ενώ στον Πάρνωνα 249 είδη πουλιών[10] (το εθνικό πάρκο περιλαμβάνει και τον υγρότοπο του Μουστού).
Όλα τα αρτίγονα πτηνά ανήκουν στην υφομοταξία των Νεορνίθων (Neornithes). Η ταξινόμηση που ακολουθεί αποτελεί την κλασική και επικρατούσα ταξινόμηση κατά Clements και αναπτύσσεται εδώ μέχρι το επίπεδο της τάξης.
Τα πτηνά, που είναι γνωστά εδώ και 200 περίπου εκατομμύρια χρόνια, παρουσιάζουν πολλές μορφολογικές ομοιότητες με τα ερπετά. Η ομάδα "σαυροψίδια" περιλαμβάνει και τα δύο είδη. Όμως τα πτηνά έχουν πιο αναπτυγμένο και τελειοποιημένο το νευρικό τους σύστημα, από τα ερπετά, καθώς και υψηλότερη, αλλά και ρυθμιζόμενη σωματική θερμοκρασία. Επίσης διαφέρουν στον τρόπο του πολλαπλασιασμού τους, ο οποίος στα πτηνά είναι ταχύτερος. Η συγκριτική ανατομία και η παλαιοντολογία συμφωνούν ότι τα πτηνά προήλθαν από τα ερπετά, ενώ στην εποχή των δεινοσαύρων ζούσαν πολλά ιπτάμενα ερπετά.
Σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου του Χάρβαντ, τα πτηνά έχουν χαρακτηριστικά μωρών δεινοσαύρων. Αυτό συμβαίνει διότι εξαιτίας μιας αλλαγής στο ρυθμό ανάπτυξης, τα πτηνά ενηλικιώνονται ταχύτερα, σε μερικούς μήνες, σε αντίθεση με τα ερπετά που χρειάζονται χρόνια. Αποτέλεσμα της γρήγορης ανάπτυξης είναι τα πτηνά να διατηρούν χαρακτηριστικά νεαρών δεινοσαύρων. Επειδή στα πτηνά αυτό συμβαίνει εξαιτίας της γρήγορης ανάπτυξης το φαινόμενο ονομάζεται προγέννεση. Αυτός ο γρήγορος ρυθμός αναπαραγωγής οδήγησε στην εμφάνιση νέων ειδών, με αποτέλεσμα σήμερα στα πτηνά να ανήκουν 10.000 είδη, καθιστώντας τα την πιο επιτυχημένη ομάδα χερσαίων σπονδυλωτών.[11]
Έρευνα του American Museum of Natural History διαπιστώνει πως τα πτηνά προέκυψαν στη σημερινή Νότια Αμερική, πριν από περίπου 90 εκατομμύρια χρόνια, και ακτινοβολήθηκαν εκτενώς την περίοδο που συνέβησαν διάφορα γεγονότα εξαφάνισης, Κρητιδική-Παλαιογενική, τότε που εξαφανίστηκαν και οι δεινόσαυροι[12].
|title=
(βοήθεια) Τα πτηνά (πουλιά) είναι ζώα ομοιόθερμα σπονδυλωτά, που στη συντριπτική πλειονότητά τους μπορούν να πετούν με τις πτέρυγες ή φτερούγες, οι οποίες βρίσκονται στη θέση των πάνω άκρων τους.
Кайăксем — çăмарта хурса ĕрчекен, вĕçме пултаракан çунатлă, шĕвĕр те çинçе сăмсаллă чĕрчунсем. Кайăксем пур континентра та пур. Тĕпчевçĕсем вĕсен 9000 яхăн тĕсне тупса палăртнă. Чăваш Республикинче 200 яхăн тĕсĕ пурăнать. Кайăксене тĕпчекен ăслăлăха орнитологи теççĕ.
Кайăксем ытларах чухне сывлăшра вĕçсе çӳренĕрен вĕсем ытти чĕр чунсенчен самаях уйрăлса тăраççĕ.
Кайăксем тăпăлкка кĕлеткеллĕ, кӳлепипе çăмартана аса илтерет. Кĕлетки çăмăл, вĕçекен кайăксен 2 грамран пуçласа 14 килограма çитет. Ку вĕсен пысăкрах шăммисем сывлăшпа тулнăран килет. Вĕçеймен кайăксен йывăрăшĕ вара 100 килограма çитме пултарать (страус). Кайăксен хăлха çунаттисем, шăлĕсем çук. Çунат лаптăкăшĕ кĕлеткиннинчен пысăкрах. Урисем ытларах чух тăватă чĕрнеллĕ, сайра хутра 2 е 3 пулма пултарать.
Çăмарта, аш-какай, тĕк тата мамăк туса илес тĕллевпе çынсем авалах кайăксене алла хăнăхтарма пуçăннă. Килте халĕ чăх е хур, кăвакал е кăркка усрани никама тĕлĕнтермест. Юлашки çулсенче вара хăшĕсем страус е путене тытаççĕ. Ялти хушма хуçалăхра е хулари хваттерте тытма паянхи куна çак кайăксене алла хăнăхтарнă.
Килти кайăк-кĕшĕке ĕрчетес енпе ятарлă кайăк-кĕшĕк инкубаторĕсемпе чăх-чĕп ĕрчетекен хуçалăхсем те ĕçлеççĕ.
Кайăксем — çăмарта хурса ĕрчекен, вĕçме пултаракан çунатлă, шĕвĕр те çинçе сăмсаллă чĕрчунсем. Кайăксем пур континентра та пур. Тĕпчевçĕсем вĕсен 9000 яхăн тĕсне тупса палăртнă. Чăваш Республикинче 200 яхăн тĕсĕ пурăнать. Кайăксене тĕпчекен ăслăлăха орнитологи теççĕ.
Кайез (лат. Aves) - подаэз класс.
Кайык-влак — тупрӱдан, муным мунчышо-влак радамыш пурышо янлык-влак. Капышт пунан да пыстылан. Кайык-влак шулдыран улыт. Тыгакак кайык-влакын ойыртемыштлан кайык нер шотлалтеш.
Кайык-влакым шымлыше шанче ужаш орнитологий маналтеш.
Кошлар (лат. Aves) — алдагы очлыгы канат формасында булган умырткалылар. Иң башта кошларның канатлары очу өчен кулланылган, ләкин хәзер очмый торган кошлар да бар. Кошларның тагын бер үзенчәлеге — томшыклы булу.
Бүгенге көндә Җир шарында кошларның 9800дән артыграк төре билгеле. Алар 35 — 40 отрядка берләшкән, хәрәкәтләнү ысулы буенча өч төркемгә бүленәләр: кильсөяклеләр, яки оча торганнар; кильсөяксезләр, яки йөгерә торганнар; йөзә торганнар, яки пингвиннар.
Галимнәр фикеренчә, беренче кошлар, моннан 180 млн ел чамасы элек, агачларга үрмәләп менә алган вак сөйрәлүчеләрдән (динозаврлардан) килеп чыкканнар.
Кошлар (лат. Aves) — алдагы очлыгы канат формасында булган умырткалылар. Иң башта кошларның канатлары очу өчен кулланылган, ләкин хәзер очмый торган кошлар да бар. Кошларның тагын бер үзенчәлеге — томшыклы булу.
Бүгенге көндә Җир шарында кошларның 9800дән артыграк төре билгеле. Алар 35 — 40 отрядка берләшкән, хәрәкәтләнү ысулы буенча өч төркемгә бүленәләр: кильсөяклеләр, яки оча торганнар; кильсөяксезләр, яки йөгерә торганнар; йөзә торганнар, яки пингвиннар.
Галимнәр фикеренчә, беренче кошлар, моннан 180 млн ел чамасы элек, агачларга үрмәләп менә алган вак сөйрәлүчеләрдән (динозаврлардан) килеп чыкканнар.
↑ Integrated Taxonomic Information System — 2011. Линней К. Systema Naturae: Per Regna Tria Naturae, Secundum Classes, Ordines, Genera, Species, Cum Characteribus, Differentiis, Synonymis, Locis — 1758. Integrated Taxonomic Information System — 1996. Fossilworks — 1998.Къуалэбзу́хэр (лат-бз. Aves) — къэбзий хэкӀ, лъыхуабэхэм ящыщ джабэрыӀэ псэушъхьэхэр, зи япэрей лъапэхэр даму щыт. Япэреуэ къуалэбзухэм я Ӏэплъэпкъыр лъэтэным хутегъэпсыхьауэ зэфӀэува, ауэ джыпсту лӀэужъыгъуэ бжыгъэ щыӀэ мылъатэ къуалэбзуху. Абым пэмыкӀыу къуалэбзухэм къэлъытэгъу яхэлъыр я пэра. НобэкӀэ дунем лӀэужъыгъу тету къалъытэр 9, 800 фӀэкӀыу.
Япэреуэ псэушъхьэхэр тхыдэм систему зэхигъэкӀыным пылъатэр Аристотел, IV лъэхъэнэм и тхыгъэ «Псэушъхьэхэм я лъэныкъуэхэр» зицӀэтэмрэ «Псэушъхьэхэр къызхэкӀамрэ» джоуэ. А системэм лъэжьыгъэ зэрхуримыкъум емылъытауэ XVII лъэхъэнэм нэс псэушъхьэхэм я системэ шъэныгъэм хэтар ягъэтэрэзымын пыхьэхэтэкъым. 1676 гъэм тхылъ «Ornithologiae libri tres» къыдокӀ Виллоуби Френсис и Ӏэдакъэ къыкӀэкӀыу, хулъхугъэр дунем ехыжьа яуж тхылъым напашъхьэ телъу зэгъэзэхуауэ и нэӀуасэ Рей Джон къыдегъэкӀыжь. Ар япэрей лэжьыгъу щыт къуалэбзухэм хэкӀ къуэдзэ здыратым я сурэтымкӀэ я ӀэплъэпкъхэмкӀэ. Яужым 1758 гъэм Шуэцым щыщ шъэныгъэ хулъхугъэ Линней Карылым куэду а тхылъыр къегъэшъхьэпэ езым и тхылъ «Systema naturae» къыщыдигъэкӀым дежь.
Линней и системэмкӀэ псэушъхьу хъуар хыуэ зэхигъэкӀахэ, я хэкӀхэм (шэрыпӀхэр, амфибиэхэр, бдзэжьейхэр, хьэпӀацӀэхэр, хьэмблухэр) къуалэбзухэри зыуэ хъуахэ.
Иджырей къуалэбзухэр ифраскласс Neornithes-ым хохьэхэ, ари категориэ тӀууэ мэгуэчыжьыр — Paleognathae (нэхъыбэм абы хиубыдэр къуалэбзу мылъатэхэра, махъшэбзум хуэду); Neognathae — адрей къуалэбзууэ хъуам я лӀэужъыгъуэхэр хэзубыдэ. Я хэкӀ системэм елъытауэ лӀэужъыгъэхэм я бжыгъэри зэшъхьэщыкӀыу щыт: 9, 800 щыкӀэдзауэ 10, 050 носыр.
Гупшысыгъэ джыпсту нэхъ лъэшу щыӀэмкӀэ къызэралъытэр къуалэбзухэр тероподхэм къахэкӀаху. Шъэныгъэ хулъхугъэхэм мылъатэ тероподхэм я къумшъхьэ къагъуэтхэр нэхъыбэ кӀуэ пӀэтми зэрыхъум емылъытауэ, Ӏыхьлыгъуэр бзухэмрэ мыбзухэмрэ нэхъ къегъэлъагъуэ мэхъур. Япэм къеалэбзуэ зэрщытым шъхьэкӀэ псэушъхьэм къабзий иӀэн хуеямэ, лъэхъэнэ XX икӀэмрэ - XXI ипэмрэ Китаим и ишъхъэрэ-къуэкӀыпӀэм щыӀэ куей Лаониным деж теропод цӀыкӀухэм ящыщ къыкӀахахэ, къабзий ятетху, абыхэм нэхъри нэхъ гугъу яшъыр абымкӀэ къуалэбзухэм я гурыӀуэгъуэр.
Къуалэбзухэр дунем и континенту хъухэм мэпсохэ, Антарктидэм и курыт лъэныкъуэхэри хаубыду (хы Ӏуфэм км 440-кӀэ пэщылъу и кӀуэцӀ лъэныкъуэмкӀэ). ЛӀэужъыгъуэхэр нэхъ куэду я бжыгъэмкӀэ здызэшъхьэщыкӀхэр тропик лъэныкъуэхэм ядежь. Япэм апхуэдиз лӀэужъыгъуэхэм я бжыгъэр зэр гурагъаӀуэтэр дуней хуабэм идежь зэшъхьэщыкӀыгъуэр нэхъ кӀэху екӀуэкӀыу, хэкӀуэдэжьыгъуэми хуэду шӀыпӀэм епхауэ. Къуалэбзу лъэпкъ зытӀущыхэр хым щыпсоуэ хъуахэ, Ӏуфэм щынэсхэр чыр къырачын къуэдейм шъхьэкӀыу. ВымпӀухэм я лӀэужъыгъуэ гуэрэхэр псым метрэ 300 кӀоуэфхэр.
Къуалэбзухэм адрей джабэрыӀэхэм зэшъхьэщыкӀыгъуэ язытыр зэрлъэтэфхэра. Мылъэтэфу иэ мыкӀыу къэзылъэтыхь къуалэбзу лӀэужъыгъу 60 хуэдиз дунем тет, ауэ а псоми эволуциэр екӀуэкӀыхукӀэрэ а Ӏэзэгъуэр яфӀэкӀуэдауэ хъуа.
ПэмыкӀыу гулъытэгъу яӀэр къуалэбзухэм адрей джабэрыӀэхэм ямыхьчу ар я лъакъуэхэм лыпцӀэр лэшу зэрыщытыр, ар фӀыуэ зыгъэлъагъуэр къуалэбзухэр Chiroptera-хэмрэ птеразаурхэмрэ ябгъэлъытэмрэ.
Маргъ, цъиу, бирæон нымæц: мæргътæ, цъиутæ (лат. Aves) у рагъыстæгджын цæрæгойты хъармтуг айкæфтауæгты кълас, сæ минæвæрттæ хицæн кæнынц уымæй, æмæ сæ буар вæййы базыртæй конд æмæ сæ раззаг уæнгтæ сты ивд тæхыны фæрæзтæм — базыртæм (кæцы мæргъты хуызтæ нæ зонынц тæхын, уыдон сты æнæ райхæлгæ базыртæ).
Фыццагæй дæр мæргъты буар уыди тæхынхъом арызт, фæлæ ныр ис бирæ æнæтæхæг мæргътæ. Ноджы ма иу хицæнгæнæн миниуæг у — бырынкъ (цъиубырынкъ).
Зæххыл абоны онг ис 9792 алыхуызон мæргътæ (2007 азы рардтæм гæсгæ), Уæрæсейы сæ ис — 657 ахстонгæнæг хуызы, фæлæ иууыл-иумæ та дзы нысангонд сты 789 хуызы, се ’хсæн 125, кæдонæн с’ ахстонгæнæн æвдыст нæу, æмæ 7 та быныскъуыд хуызы. Мæргътæ сты цыппарвадонты уæлкъласы æппæты æндæрхуызондæр къорд. Мæргътæ бынат кæнынц Зæххы къорийы алы экосистемæйы дæр Арктикæйæ Антарктикæмæ.
Зонад, кæцы иртасы мæргъты æмæ цъиуты хуыйны орнитологи.
Ныхас «маргъ» цæуы ирайнаг *mrga-мæ, нысан кæны "маргъ". Абар. перс. murγ, (диал.) marγ "маргъ", пехл. murγ "маргъ"; перс. murγābī, курд. mirāwī "бабыз" (доны маргъ), бел. murg, murγ; афгъ. marγa marγə "маргъ", пам.сгл. mərγōk, marγōk "сырддонцъиу".[1]
Маргъ, цъиу, бирæон нымæц: мæргътæ, цъиутæ (лат. Aves) у рагъыстæгджын цæрæгойты хъармтуг айкæфтауæгты кълас, сæ минæвæрттæ хицæн кæнынц уымæй, æмæ сæ буар вæййы базыртæй конд æмæ сæ раззаг уæнгтæ сты ивд тæхыны фæрæзтæм — базыртæм (кæцы мæргъты хуызтæ нæ зонынц тæхын, уыдон сты æнæ райхæлгæ базыртæ).
Фыццагæй дæр мæргъты буар уыди тæхынхъом арызт, фæлæ ныр ис бирæ æнæтæхæг мæргътæ. Ноджы ма иу хицæнгæнæн миниуæг у — бырынкъ (цъиубырынкъ).
Зæххыл абоны онг ис 9792 алыхуызон мæргътæ (2007 азы рардтæм гæсгæ), Уæрæсейы сæ ис — 657 ахстонгæнæг хуызы, фæлæ иууыл-иумæ та дзы нысангонд сты 789 хуызы, се ’хсæн 125, кæдонæн с’ ахстонгæнæн æвдыст нæу, æмæ 7 та быныскъуыд хуызы. Мæргътæ сты цыппарвадонты уæлкъласы æппæты æндæрхуызондæр къорд. Мæргътæ бынат кæнынц Зæххы къорийы алы экосистемæйы дæр Арктикæйæ Антарктикæмæ.
Зонад, кæцы иртасы мæргъты æмæ цъиуты хуыйны орнитологи.
На́рмунь (лат. Aves) — те толгазень пельксесь, лембевечкицятнень, алыицянь карязмартотнень эйстэ, конат чачомсто маштыть ливтнеме.
Ломанесь кудоявтынзе кой-кона нармунтнень алонь, сывелень, толгань саеманть кис. Истяжо лезе сайсь озноматнесэ. Вана сехте лувонь кудоявтозь, кедьс тонавтозь ды аолячистэ кастозь нармуньтне:
Нармунтнеде пек ламо эрить масторонть келес. Весе сынь эрить эрьва кодамо аволь вейкеть условиясо. Васоло пелеве ёно, пси мастортнэстэ, лейчирестэ ды иневедь ёнксто, пустынясто, вирьстэ ды чейбулосто — эрьва косто вастневить нармунть. Сынь пек явовить вейкест-вейкест эйстэ толгань тюсост кувалт, рунгонь, пильгень, нерень хормаст кувалт ды лиянь мезень кувалт. Те секс, што весе эрьва кодат нармунтненень савкшны эрямс эрямонь аволь вейкеть условиясо. Те парсте карми неявомо, бути ванномс нармунтнень седе парсте.
Сех ламот нармунтнень эйстэ эрить коштсо ве таркасто омбоцес ливтямсто. Теке марто улить пек а ламо истяткак нармунть, конатнень туртов коштось ашти малав эрьва шкань эрямо таркакс. Истят нармунтне ярсамо пельгак саить ливтиця ракшатнень ютксто.
Пазгатт ды цянавтт пансить ансяк ливтниця суксунжадо. Мода ланга якить сынь пек беряньстэ. Тиркушкатне апак сизе ливтнить чейбулонь велькска, сюронь ды вараканьбалонь паксява. Верев-алов кепетезь-валгонезь, сынь кундсить вакска ливтниця эли тикше лангсо аштиця суксунжатнень.
Оалхазараш (лат: Aves, эрс: Пти́цы) — дийнатий класс я. Iилма йовзаш дуне тIа 10 660 оалхазарий вид я, царна юкъе гIетта лелараш а, гIатта лела ца могараш а да.
Эггара зIамига дола оалхазар колибри-пчёлка я, эггара доккхагIа дола оалхазар вампал-котам я.
1. зIок
2. корт
3. босбарг
4. йоIбIарг
5. букъ
6. тераткъамаш
7. баламаш
8. халхьара ткъамаш
9. тIехьара ткъамаш
10. терацIог
11. чурацIог
12. кIалцIог
13. ворувког
14. сетголинг
15. юкъера тIехк
16. пIелгаш
17. голинг
18. кит
19. букъоагIув
20. накъ
21. фоарт
22. бIаргагIоз
Парандаҳо яке аз машҳуртарини синфи олами ҳайвонот мебошанд. Ягона мавҷудоти зинда дар табиат мебошанд, ки организми онҳо дар вақти нафаскаши гази оксигенро ду маротиба қабул мекунад. Яъне, вақте ки онҳо нафас мекашанд, шуши онҳо аз гази оксиген пур мешавад ва қисми зиёдатии ҳаво ба халтаҳои шуш, ки дар қисми оқиби шуш ҷойгиранд, меравад ва ҳангоме ки онҳо нафасро мебароранд, гази оксигене, ки дар ҳалтаҳои шуш буд, ба шуш мегузарад, барои ҳамин организми онҳо гази оксигенро ду маротиба қабул мекунад. Танаи парандаҳоро пар пӯшонида аст. Парҳо дар ҳаёти парандаҳо аҳамияти калон дорад. Мисол: аввалинаш ҳамин аст, ки парандаро аз таршавӣ нигоҳ медорад, дувум аз ҳамагуна таъсироти беруна муҳофизат мекунад ва савум парандаро дар фасли зимистон аз хунуки муҳофизат мекунад.
Парандагон ба якчанд гурӯҳ ҷудо мешаванд: парандаҳои ҷангал, парандаҳои дашт ва биёбон, парандаҳои фазои кушод, парандаҳои ботлоқ ва обанборҳо, парандаҳои даррандаи шабона ва парандаҳои даррандаи рӯзона. Мисол: ба гурӯҳи даррандаи шабона ҷуғз ва бумҳо мансубанд. Ин парандаҳо сайдашонро дар шаб шикор мекунанд. Сохти нӯли парандаҳо ба муҳити зист ва тарзи хӯрок хурданашон вобаста аст. Нӯли парандаҳои даррандаи шабона қат буда, чанголҳо ва чашмони тез доранд. Узви босира ва сомеа дар ин парандаҳо хеле хуб инкишоф ёфтааст. Барои он ки онҳо дар шаб ба осони туъмаи худро бинанд ва сайд кунанд. Болу пари ин парандаҳо нарм аст.
Парандаҳо яке аз машҳуртарини синфи олами ҳайвонот мебошанд. Ягона мавҷудоти зинда дар табиат мебошанд, ки организми онҳо дар вақти нафаскаши гази оксигенро ду маротиба қабул мекунад. Яъне, вақте ки онҳо нафас мекашанд, шуши онҳо аз гази оксиген пур мешавад ва қисми зиёдатии ҳаво ба халтаҳои шуш, ки дар қисми оқиби шуш ҷойгиранд, меравад ва ҳангоме ки онҳо нафасро мебароранд, гази оксигене, ки дар ҳалтаҳои шуш буд, ба шуш мегузарад, барои ҳамин организми онҳо гази оксигенро ду маротиба қабул мекунад. Танаи парандаҳоро пар пӯшонида аст. Парҳо дар ҳаёти парандаҳо аҳамияти калон дорад. Мисол: аввалинаш ҳамин аст, ки парандаро аз таршавӣ нигоҳ медорад, дувум аз ҳамагуна таъсироти беруна муҳофизат мекунад ва савум парандаро дар фасли зимистон аз хунуки муҳофизат мекунад.
Парандагон ба якчанд гурӯҳ ҷудо мешаванд: парандаҳои ҷангал, парандаҳои дашт ва биёбон, парандаҳои фазои кушод, парандаҳои ботлоқ ва обанборҳо, парандаҳои даррандаи шабона ва парандаҳои даррандаи рӯзона. Мисол: ба гурӯҳи даррандаи шабона ҷуғз ва бумҳо мансубанд. Ин парандаҳо сайдашонро дар шаб шикор мекунанд. Сохти нӯли парандаҳо ба муҳити зист ва тарзи хӯрок хурданашон вобаста аст. Нӯли парандаҳои даррандаи шабона қат буда, чанголҳо ва чашмони тез доранд. Узви босира ва сомеа дар ин парандаҳо хеле хуб инкишоф ёфтааст. Барои он ки онҳо дар шаб ба осони туъмаи худро бинанд ва сайд кунанд. Болу пари ин парандаҳо нарм аст.
Птици (науч. Aves) — двоножни топлокрвни животни, чија главна карактериситка се пердуви на телото, предни екстремитети модифицирани во крила и шупливи коски.
Птиците се среќаваат во различни големини: од ситните колибри до огромните емуа и ноеви. Од таксономска гледна точка, постојат околу 8.800 до 10.200 видови на живи птици (како и околу 120 до 130 кои се веќе исчезнати) во светот, што ги прави најраспространетата класа на копнени ‘рбетници.
Птиците се хранат со нектар, растенија, семиња, инсекти, риби, или со други птици. Повеќето птици се активни во текот на денот. Некои птици, како бувот на пример, се активни во текот на ноќните (поточно самрачни) часови. Многу птици мигрираат на долги растојанија за да живеат во еднакви услови. Некои, пак, го поминуваат скоро целиот свој живот до морето.
Карактеристични белези за птиците се коскен клун без заби, несењето и инкубацијата на цврсти, варовнички јајце клетки, висок степен на метаболизам, и лесен, но цврст скелет. Повеќето птици летаат, иако некои од нив, како тркачките птици и неколку други видови кои живеат претежно на островите ја загубиле оваа способност. Во нелетачки птици спаѓаат и пингвините, ноевите, кивите и исчезнатите додоа. Нелетачките птици се изложени на опасност од истребување ако луѓето или некои други цицачи се населат во нивното живеалиште, односно биотоп. На пример, моата од Нов Зеланд е истребена како резултат на човековото влијание.
Птиците се меѓу најпроучуваните животински групи. Стотици академски журнали и илјадници научници се посветени на истражувањето на птиците, додека бројката на аматерските ентузијасти (птичари) се искачува и до милиони.
Предниот пар на екстремитети (крила) е наменет за летање; задниот е изменет на различни начини во зависност од птицата. Некои се приспособени за пливање, некои за трчање, а некои за активно движење по копното. Градната коска е огромна и поседува гребен за кој се прикачени мускулите за летање.
Системот за варење кај птиците започнува со клун (уста без заби) и затоа ја голтаат храната, која потоа оди во грлото. Од грлото храната продолжува во хранопроводот, кој во средината има едно проширување наречено бапка, каде храната се собира и омекнува. Потоа храната се спушта во жлездестиот желудник, при што се натопува со сокови богати со ензими (ферменти). Вака натопената и омекната храна оди во мускулестиот желудник, каде се ситни со помош на неговите јаки мускули и каменчињата што птиците ги голтаат заедно со зрнестата храна. Желудникот одвнатре е обложен со рожна лушпа, која го заштитува од механички повреди при мелењето на храната. Вака омекнатата и иситнета храна преминува во цревото каде се доварува потпомогната од цревните сокови, соковите од панкреасот и жолчниот сок од црниот дроб.Сварените органски материи се впиваат низ цревниот ѕид, а несварените се исфрлаат преку аналниот отвор. Задниот дел на цревото е проширен и е наречен клоака.
Птиците имаат четирикоморно срце кое целосно ја одделува оксидираната од редуцираната крв. Птиците се топлокрвни; како и цицачите, тие се способни да одржуваат постојана внатрешна температура од 40°С. Плаценталните цицачи одржуваат температура од 37°С, додека кај повеќето торбари таа изнесува 35°С.
Респирацијата е ефикасна бидејќи лобуларните бели дробови се поврзани со воздушни торби. Тие се полнат со воздух за време на вдишувањето. Потоа воздухот се ослободува од воздушните торби кога птицата издишува - ова значи дека птицата добива кислород за време на вдишувањето и издишувањето. Друга придобивка од воздушните торби е дека шупливите коски полни со воздух го олеснуваат телото и го потпомагаат летањето.
Птиците, како и некои други животни, екскретираат мочна киселина. Влечугите и птиците ја елиминираат мочната киселина со нивниот фецес. Белиот материјал кој се гледа во птичјите екскременти е мочната киселина. Таа не е многу токсична и не е многу растворлива во вода. Затоа, екскрецијата на метаболити во форма на мочна киселина заштедува вода, бидејќи може да се произведе во концентрирана форма поради својата мала токсичност. Како резултат на тоа што мочната киселина е релативно нерастворлива и нетоксична, таа може да се акумулира во јајцата без притоа да ги оштети ембрионите. За синтезата на мочната киселина е потребно повеќе енергија отколку за синтеза на уреа. Не постои мочен меур кај птиците.
Овој систем кај птиците најчесто се состои од лимфни садови и лимфоидно ткиво. Примарни имунолошки ткива се тимусот сместен во вратниот регион долж југуларната вена, како и Фабрициусната торба сместена до клоаката. Секундарни лимфатични органи и ткива се слезената, коскената срцевина, муралните лимфни јазолчиња и јазли. Постои и лимфен систем од садови и капилари кои ја пренесуваат лимфата низ телото на птицата и се поврзани со крвоносниот систем. Постојат три главни типови на имун одговор кај птиците; специфичен, кој се состои од хуморални и клеточно-посредувани одговори и неспецифичен. За хуморалните и клеточно-посредувани одговори потребен е процесуиран антиген за да се стимулира одговорот, кој се состои од создавање на специфично антитело за секој одделен антиген. Неспецифичниот имунитет одговара на сите антигени. В лимфоцитите (кои се произведуваат во Фабрициусната торба) се поврзани со хуморалниот одговор, додека Т лимфоцитите (кои се создаваат во тимусот) се поврзани со клеточно-посредуваниот одговор. Макрофагите, хетерофилите и тромбоцитите се основните клетки кои се вклучени во неспецифичниот имун одговор.
Птиците поседуваат добро развиен черепен мозок, но неговиот зголемен дел изгледа дека е областа одговорна за инстинктивното однесување. Според ова, птиците имаат точно одредени начини на миграција и гнездење.
Кожата на птиците е тенка, нежна и сува. Од кожните жлезди се развиле само лојните жлезди познати како тртна жлезда, која се наоѓа во основата на опашката.Таа лачи масни материи за подмачкување на перјето. Кожата на птиците е покриена со перја - рожни творби кои се различнипо боја, форма и големина. Нивната улога е заштитна, ја одржуваат постојаната топлина на телото. Нозете на птиците се покриени со рожни лушпи. Прстите завршуваат со нокти или канџи. Устата им е преобразена во клун исто така од рожна материја.
Птиците образуваат класа чиешто научно име е Aves. Првичните видови на класата Aves веројатно живееле во периодот Јура.
Според најновиот консензус, класата птици и нејзината сестринска група, редот Кокодили (Crocodilia), заедно формираат група со неименувано и сѐ уште непознато ниво - архосаури (Archosauria).
Сите денешни постоечки птици се дел од поткласата Neornithes. Една од можните систематизации на класата Aves е онаа на Џејмс Клементс која е ревидирана од страна на Сибли-Монро. Во листата на птици е дадена поподробна обработка на редовите на птици, вклучувајќи ги и фамилиите.
Поткласа Neornithes
Оваа поткласа се состои од два надреда -
Надред старовилични (Paleognathae):
Името на овој надред е изведено од paleognath, старогрчки збор за "стари вилици", што се однесува на палатната коска за која се смета дека е попримитивна и блиска до онаа на влечугите. Тука припаѓаат главно нелетачки птици. Paleognathae се состои од два реда кои се состојат од 49 постоечки видови.
Надред нововилични (Neognathae):
Надредот Neognathae (нововилични) се состои од 27 реда кои имаат близу десет илјади видови. Тие се нашироко распространети. Неогнатите подлегле на адаптивна радијација со што дале извонредна разновидност од облици, функции и однесување кое го гледаме и денес.
Редовите кои го градат Neognathae се:
Птиците се јавуваат како тема во бројни дела од уметноста и популарната култура.
|date=, |accessdate=
(помош) Птици (науч. Aves) — двоножни топлокрвни животни, чија главна карактериситка се пердуви на телото, предни екстремитети модифицирани во крила и шупливи коски.
Птиците се среќаваат во различни големини: од ситните колибри до огромните емуа и ноеви. Од таксономска гледна точка, постојат околу 8.800 до 10.200 видови на живи птици (како и околу 120 до 130 кои се веќе исчезнати) во светот, што ги прави најраспространетата класа на копнени ‘рбетници.
Птиците се хранат со нектар, растенија, семиња, инсекти, риби, или со други птици. Повеќето птици се активни во текот на денот. Некои птици, како бувот на пример, се активни во текот на ноќните (поточно самрачни) часови. Многу птици мигрираат на долги растојанија за да живеат во еднакви услови. Некои, пак, го поминуваат скоро целиот свој живот до морето.
Карактеристични белези за птиците се коскен клун без заби, несењето и инкубацијата на цврсти, варовнички јајце клетки, висок степен на метаболизам, и лесен, но цврст скелет. Повеќето птици летаат, иако некои од нив, како тркачките птици и неколку други видови кои живеат претежно на островите ја загубиле оваа способност. Во нелетачки птици спаѓаат и пингвините, ноевите, кивите и исчезнатите додоа. Нелетачките птици се изложени на опасност од истребување ако луѓето или некои други цицачи се населат во нивното живеалиште, односно биотоп. На пример, моата од Нов Зеланд е истребена како резултат на човековото влијание.
Птиците се меѓу најпроучуваните животински групи. Стотици академски журнали и илјадници научници се посветени на истражувањето на птиците, додека бројката на аматерските ентузијасти (птичари) се искачува и до милиони.
Пта́хі ці пту́шкі — крылатыя двуногія цеплакроўныя яйцародныя хрыбетныя жывёлы. Птушкі характарызуюцца наяўнасьцю пер’я, бяззубымі дзюбамі, адкладаньнем яек з жорсткай абалонкай, высокай хуткасьцю абмену рэчываў, чатырохкамерным сэрцам і моцным, але лёгкім шкілетам. Існуе каля 10 000 відаў, што робіць іх найбольш шматлікімі сярод чатырохногіх хрыбетнікаў. больш за палову зь іх складаюць жывёлы атраду вераб’інападобныя. Птушкі маюць крылы, разьвіцьцё якіх адрознае адзін ад аднаго ў залежнасьці ад віду. Адзіныя вядомыя віды птушак, якія ня мелі крылаў, былі вымерлыя на сёньня моа і эпіёрнісовыя. Крылы, якія эвалюцыянавалі зь пярэдніх канцавінаў, надалі птушкам магчымасьць лётаць, аднак далейшая эвалюцыя прывяла да страты такой здольнасьці ў некаторых птушак, як то ў страўсападобных, пінгвінападобных і розных эндэмічных відаў астравоў. Стрававальная і дыхальная сыстэмы птушак таксама ўнікальна прыстасаваныя да палёту. Некаторыя віды птушак жывуць у водных асяродзьдзях, а некаторыя водныя птушкі праз эвалюцыю прыстасаваліся да плаваньня.
Птахі прысутнічаюць у экасыстэмах па ўсёй плянэце, ад Арктыкі да Антарктыкі. Цяперашнія віды маюць памеры ад 5 см (Mellisuga helenae) да 2,75 мэтраў (страўс). Скамянеласьці сьведчаць пра тое, што птушкі эвалюцыянавалі ад тэраподаў у юрскі пэрыяд, каля 150—200 млн гадоў таму, а найбольш старая зь вядомых навуцы птушак — архэаптэрыкс з позьняй юры, прыкладна 150—145 млн гадоў таму. Большасьць палеантолягаў адносяць птушак да адзінай кляды дыназаўраў, што выжылі пасьля крэйда-палеагенавага выміраньня, якое адбылася прыкладна 65,5 млн гадоў таму. Акрамя таго, самымі блізкімі жывымі сваякамі птушак зьяўляюцца кракадзілы.
Некаторыя птушкі, асабліва крумкачовыя і папугаі, адносяцца да ліку самых разумных жывёлаў. Некалькі відаў птушак вырабляюць і выкарыстоўваюць прылады працы, пры гэтым пэўныя птушкі выкарыстоўваюць інструмэнты, якія канкуруюць з найлепшымі экзэмплярамі праладаў працы прыматаў[1][2][3]. Шмат сацыяльных відаў птушак перадаюць веды наступным пакаленьням, што лічыцца адной з формаў культуры. Птушкі зьяўляюцца сацыяльнымі жывёламі, якія размаўляюць праз візуальныя сыгналы, заклікі і песьні. Акрамя таго, у птушак назіраюцца такія сацыяльныя паводзіны, як то сумеснае выхаваньне і паляваньне, зьбіраньне ў зграі і мобінг у адносінах да драпежнікаў. Пераважная большасьць відаў птушак зьяўляюцца манагамнымі, звычайна на працягу аднаго пэрыяду размнажэньня, часам на гады, але зрэдку на працягу ўсяго жыцьця. Птушкі адкладваюць яйкі, якія апладняюцца плоцевым шляхам. Звычайна іх закладваюць у гняздо і выседжваюць бацькі. У большасьці птушак назіраецца падоўжаны пэрыяд бацькоўскае апекі пасьля выседжваньня.
Птушкі гуляюць важную ролю ў прыродзе і ў жыцьці чалавека. Многія віды маюць важнае эканамічнае значэньне. Птушкагадоўля зьяўляецца адной з асноўных галінаў сельскай гаспадаркі, якая вырабляе для чалавека мяса, яйкі і тлушч, а таксама пёры. Многія віды птушак ўтрымліваюцца чалавекам у якасьці хатніх жывёлаў.
Сьпіс птушак Беларусі ўключае 320 відаў, зь якіх 58 відаў (18%) у студзені 2011 году засталіся зімаваць[4].
— сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
Пта́хі ці пту́шкі — крылатыя двуногія цеплакроўныя яйцародныя хрыбетныя жывёлы. Птушкі характарызуюцца наяўнасьцю пер’я, бяззубымі дзюбамі, адкладаньнем яек з жорсткай абалонкай, высокай хуткасьцю абмену рэчываў, чатырохкамерным сэрцам і моцным, але лёгкім шкілетам. Існуе каля 10 000 відаў, што робіць іх найбольш шматлікімі сярод чатырохногіх хрыбетнікаў. больш за палову зь іх складаюць жывёлы атраду вераб’інападобныя. Птушкі маюць крылы, разьвіцьцё якіх адрознае адзін ад аднаго ў залежнасьці ад віду. Адзіныя вядомыя віды птушак, якія ня мелі крылаў, былі вымерлыя на сёньня моа і эпіёрнісовыя. Крылы, якія эвалюцыянавалі зь пярэдніх канцавінаў, надалі птушкам магчымасьць лётаць, аднак далейшая эвалюцыя прывяла да страты такой здольнасьці ў некаторых птушак, як то ў страўсападобных, пінгвінападобных і розных эндэмічных відаў астравоў. Стрававальная і дыхальная сыстэмы птушак таксама ўнікальна прыстасаваныя да палёту. Некаторыя віды птушак жывуць у водных асяродзьдзях, а некаторыя водныя птушкі праз эвалюцыю прыстасаваліся да плаваньня.
Птахі прысутнічаюць у экасыстэмах па ўсёй плянэце, ад Арктыкі да Антарктыкі. Цяперашнія віды маюць памеры ад 5 см (Mellisuga helenae) да 2,75 мэтраў (страўс). Скамянеласьці сьведчаць пра тое, што птушкі эвалюцыянавалі ад тэраподаў у юрскі пэрыяд, каля 150—200 млн гадоў таму, а найбольш старая зь вядомых навуцы птушак — архэаптэрыкс з позьняй юры, прыкладна 150—145 млн гадоў таму. Большасьць палеантолягаў адносяць птушак да адзінай кляды дыназаўраў, што выжылі пасьля крэйда-палеагенавага выміраньня, якое адбылася прыкладна 65,5 млн гадоў таму. Акрамя таго, самымі блізкімі жывымі сваякамі птушак зьяўляюцца кракадзілы.
Некаторыя птушкі, асабліва крумкачовыя і папугаі, адносяцца да ліку самых разумных жывёлаў. Некалькі відаў птушак вырабляюць і выкарыстоўваюць прылады працы, пры гэтым пэўныя птушкі выкарыстоўваюць інструмэнты, якія канкуруюць з найлепшымі экзэмплярамі праладаў працы прыматаў. Шмат сацыяльных відаў птушак перадаюць веды наступным пакаленьням, што лічыцца адной з формаў культуры. Птушкі зьяўляюцца сацыяльнымі жывёламі, якія размаўляюць праз візуальныя сыгналы, заклікі і песьні. Акрамя таго, у птушак назіраюцца такія сацыяльныя паводзіны, як то сумеснае выхаваньне і паляваньне, зьбіраньне ў зграі і мобінг у адносінах да драпежнікаў. Пераважная большасьць відаў птушак зьяўляюцца манагамнымі, звычайна на працягу аднаго пэрыяду размнажэньня, часам на гады, але зрэдку на працягу ўсяго жыцьця. Птушкі адкладваюць яйкі, якія апладняюцца плоцевым шляхам. Звычайна іх закладваюць у гняздо і выседжваюць бацькі. У большасьці птушак назіраецца падоўжаны пэрыяд бацькоўскае апекі пасьля выседжваньня.
Птушкі гуляюць важную ролю ў прыродзе і ў жыцьці чалавека. Многія віды маюць важнае эканамічнае значэньне. Птушкагадоўля зьяўляецца адной з асноўных галінаў сельскай гаспадаркі, якая вырабляе для чалавека мяса, яйкі і тлушч, а таксама пёры. Многія віды птушак ўтрымліваюцца чалавекам у якасьці хатніх жывёлаў.
Тылобурдо (латин нимыз Aves).
Удмуртиын 227 вид тылобурдоос уло, лобӟыса лыктэмъёссэ но ог-дырлы пуксьылӥсьёссэ лыдэ басьтыса. Туж трос ӟольгыри выллемъёслэн отрядзы луэ (19 семейство).
Удмурт Республикаысь Кузебай Герд нимо музейлэн фондэз шаерамы тужгес узырез луэ. Татын 190 сюрслэсь ятыр пӧртэм арбери утиське. Пӧлазы вань тылобурдо но пӧйшур сульдэръёс.[1]
Ҡоштар (лат. Aves) — умыртҡалылар төркөмөнә ҡараған ҡанатлы, ике аяҡлы, тәне ҡауырһын, йөн-мамыҡ менән ҡапланған, йылы ҡанлы, йомортҡа һалыусы хайуандар классы. Яҡшы айырымланған төркөм һанала, вәкилдәренең иң үҙенсәлекле билдәләренең береһе - тәнде температура үҙгәреүенән һаҡлаусы һәм осҡанда мөһим роль уйнаусы ҡауырһын япмаһы тора. Осоу һәләте ҡоштарҙың төп үҙенсәлеге (уның ҡайһы бер төрҙәрендә булмауы — икенсел күренеш). Өҫкө ослоҡтары ҡанат формаһын алған. Ҡоштарҙың һулыш алыу һәм аш һеңдереү ағзалары осоу һәләте менән тығыҙ бәйле булғанлыҡтан, үҙенсәлекле төҙөлөшлө. Ҡоштар башҡа йән эйәләренән суҡышы булыуы менән айырыла. Ер йөҙөндә бөгөнгө көндә 9800 ҡош төрө булыуы билдәле, Рәсәйҙә 600-гә яҡын төр.
Ҡоштар социаль хайуандар һанала, сөнки улар визуаль һәм тауыш сигналдары ярҙамында үҙ-ара аралаша, байтаҡ осраҡта йәмәғәтселек ғәмәлдәрен үтәйҙәр: уртаҡ оя, бергәләп һунар итеү йәки йыртҡыстарҙан һаҡланыу. Байтаҡ төрҙәргә моногамия хас. Ҡағиҙә булараҡ, ояла йомортҡалар һалына һәм уларҙы парҙың бер йәки ике ағзаһы ла баҫа. Ҡоштар нәҫел тураһында ҡайғырталар: ҡошсоҡтарын оҙайлы ваҡыт ҡурсыйҙар, ашаталар, өйрәтәләр.
Күп кенә ҡоштар миҙгелгә ҡарап йәшәү мөхиттәрендәге климат шарттарының үҙгәреүенә, оя ҡора торған биләмәләрендәге үҙенсәлектәргә (аҙыҡ мәсъәләһе, асыҡ һыу ятҡылыҡтарына бәйлелек һәм башҡалар) бәйле күсеп йөрөйҙәр.
Ҡоштар Ер шарының бөтә экосистемаһында, шул иҫәптән Антарктиданың эске өлөштәрендә лә йәшәйҙәр. Халыҡ-ара орнитологтар берләшмәһе мәғлүмәттәренә ярашлы , 2017 йылдың апрель аҙағына хәҙерге көндәрҙә йәшәүсе ҡоштарҙың 10681 төрө (20 087 төрсәһе), шулай уҡ, хәҙерге тарихи ваҡытта юҡҡа сыҡҡан159 төрө билдәле. Рәсәй биләмәләрендә ҡоштарҙың 789 төрө билдәләнгән, шул иҫәптән оялаусы 657 төр; оялауҙары хаҡында мәғлүмәт күрһәтелмәгән 125 төр , һәм юҡҡа сыҡҡан 7 төр.
Күсер ҡоштар көҙөн һалҡын һәм уртаса климатлы өлкәләрҙән бөтөнләй осоп китеп, ҡышты үткәреү өсөн йылы илдәргә йүнәлә. Был төркөмдәгеләр бөжәк ашаусылар йәки төп туҡланыу урыны — һыу ятҡылыҡтары булған ҡоштар.
Туптарға йыйылып, улар йөҙәрләп һәм меңәрләп: берәүҙәре — көндөҙ, икенселәре төнөн оса. Юлда ҡоштар туҡлана, ял итә һәм, үҙҙәре ғәҙәтләнгән даими ҡышлау урынына барып еткәнсе, артабан оса.
Күсер ҡоштарҙың бер өлөшө оялау райондарынан көҙ аҙағында осоп китә. Мәҫәлән, күп кенә өйрәктәр һәм аҡҡоштарҙың осоп китеүе төп туҡланыу урындары булған һыу ятҡылыҡтарының туңыуына бәйле. тыуған яҡтарында туҡланыр аҙыҡ бөткәс,
Башҡа күсер ҡоштар, мәҫәлән, һандуғастар, һарығоштар, ҡарлуғастар, керәшәләр, оялаған ерҙәрендә һауаның йылы тороуына һәм аҙыҡтың етерлек булыуына ҡарамаҫтан, ҡышлау урындарына йәй аҙағында уҡ осоп китә.
Ҡышлау урындарына барғанда ла, яҙын тыуған ерҙәрендә бала сығарыу өсөн әйләнеп ҡайтҡанда, ҡоштар һәр йылда ла бер үк юл буйлап оса.
Ултыраҡ ҡоштар йыл әйләнәһенә бер урында йәшәй(тумыртҡа, һайыҫҡан, ҡоҙғон һәм башҡалар). Йәй аҙағында уларҙың ҡайһы берҙәре ҡышҡа бәләкәй генә аҙыҡ запасы әҙерләй. Суҡтурғайҙар кедр һәм имән сәтләүектәрен ерҙәге соҡорҙарға һәм мүк араһына йәки ағас ҡыуыштарына йәшерә.
Ҡарабаш турғайҙар һәм шыуышҡаҡ турғайҙар ҡышҡа орлоҡтар һәм бөжәктәр йыя. Уларҙы ағас ҡабығындағы ярыҡтарға һәм ботаҡтарҙағы лишайниктар араһына тығып ҡуя.
Аҙыҡ бөтә ерҙә лә аҙ булған ҡыш һәм яҙ көндәрендә улар ошо запас аҙыҡ менән туҡлана
Был ваҡытта башҡа ҡоштар, бәләкәйерәк туптарға йыйылып, аҡрынлап көньяҡҡа күсеп китә. Мәҫәлән, ала ҡарғалар, аҡрынлап ҡар аҙ яуған йәки еләктәргә һәм башҡа аҙыҡҡа бай райондарҙы эҙләп оса. Уларҙың даими ҡышлау урындары булмай.
Төньяҡта оялап, бала сығарғас, беҙҙҙең яғтарға көҙ йәки ҡыш башында осоп киләләр.
Ҡоштар (лат. Aves) — умыртҡалылар төркөмөнә ҡараған ҡанатлы, ике аяҡлы, тәне ҡауырһын, йөн-мамыҡ менән ҡапланған, йылы ҡанлы, йомортҡа һалыусы хайуандар классы. Яҡшы айырымланған төркөм һанала, вәкилдәренең иң үҙенсәлекле билдәләренең береһе - тәнде температура үҙгәреүенән һаҡлаусы һәм осҡанда мөһим роль уйнаусы ҡауырһын япмаһы тора. Осоу һәләте ҡоштарҙың төп үҙенсәлеге (уның ҡайһы бер төрҙәрендә булмауы — икенсел күренеш). Өҫкө ослоҡтары ҡанат формаһын алған. Ҡоштарҙың һулыш алыу һәм аш һеңдереү ағзалары осоу һәләте менән тығыҙ бәйле булғанлыҡтан, үҙенсәлекле төҙөлөшлө. Ҡоштар башҡа йән эйәләренән суҡышы булыуы менән айырыла. Ер йөҙөндә бөгөнгө көндә 9800 ҡош төрө булыуы билдәле, Рәсәйҙә 600-гә яҡын төр.
Ҡоштар социаль хайуандар һанала, сөнки улар визуаль һәм тауыш сигналдары ярҙамында үҙ-ара аралаша, байтаҡ осраҡта йәмәғәтселек ғәмәлдәрен үтәйҙәр: уртаҡ оя, бергәләп һунар итеү йәки йыртҡыстарҙан һаҡланыу. Байтаҡ төрҙәргә моногамия хас. Ҡағиҙә булараҡ, ояла йомортҡалар һалына һәм уларҙы парҙың бер йәки ике ағзаһы ла баҫа. Ҡоштар нәҫел тураһында ҡайғырталар: ҡошсоҡтарын оҙайлы ваҡыт ҡурсыйҙар, ашаталар, өйрәтәләр.
Күп кенә ҡоштар миҙгелгә ҡарап йәшәү мөхиттәрендәге климат шарттарының үҙгәреүенә, оя ҡора торған биләмәләрендәге үҙенсәлектәргә (аҙыҡ мәсъәләһе, асыҡ һыу ятҡылыҡтарына бәйлелек һәм башҡалар) бәйле күсеп йөрөйҙәр.
Ҡоштар Ер шарының бөтә экосистемаһында, шул иҫәптән Антарктиданың эске өлөштәрендә лә йәшәйҙәр. Халыҡ-ара орнитологтар берләшмәһе мәғлүмәттәренә ярашлы , 2017 йылдың апрель аҙағына хәҙерге көндәрҙә йәшәүсе ҡоштарҙың 10681 төрө (20 087 төрсәһе), шулай уҡ, хәҙерге тарихи ваҡытта юҡҡа сыҡҡан159 төрө билдәле. Рәсәй биләмәләрендә ҡоштарҙың 789 төрө билдәләнгән, шул иҫәптән оялаусы 657 төр; оялауҙары хаҡында мәғлүмәт күрһәтелмәгән 125 төр , һәм юҡҡа сыҡҡан 7 төр.
चरा वा पक्षी (एभ्स) जन्तु जगतको एक प्राणी समूह हो । चरा समूहमा पर्ने प्राणीहरूको पहिचान प्राणीको प्वाँख,चोंच र पखेटाबाट गर्न सकिन्छ ।यिनीहरुको डुंगाको आकारको शरिर र पुच्छरले यिनीहरुलाई उड्नमा मद्दत पर्याउँछ। विश्वभरमा चराका धेरै प्रजातिहरू छन् । कतिपय प्रजातिहरू त अझै खोजविनबाटै बञ्चित छन्। नेपालमा ८८६ प्रजातिका चराहरू पाइन्छन् ।हरेक चराको आफ्नै आफ्नै विषेशता हुन्छ।
हाम्रो देश नेपालमा पाइने केही प्रचलित चराहरू यस प्रकार रहेका छन्।
चरा वा पक्षी (एभ्स) जन्तु जगतको एक प्राणी समूह हो । चरा समूहमा पर्ने प्राणीहरूको पहिचान प्राणीको प्वाँख,चोंच र पखेटाबाट गर्न सकिन्छ ।यिनीहरुको डुंगाको आकारको शरिर र पुच्छरले यिनीहरुलाई उड्नमा मद्दत पर्याउँछ। विश्वभरमा चराका धेरै प्रजातिहरू छन् । कतिपय प्रजातिहरू त अझै खोजविनबाटै बञ्चित छन्। नेपालमा ८८६ प्रजातिका चराहरू पाइन्छन् ।हरेक चराको आफ्नै आफ्नै विषेशता हुन्छ।
चिरई (अंगरेजी:Bird, हिंदी: चिड़िया) दू गो टांग आ पाँख वाली, आ अंडा देवे वाली जंतु हवे[3] जेकरे कुछ प्रजाति के छोड़ के बाकी सभ आसमान में उड़ सके लीं। ई रीढ़ वाली आ गरम खून वाली जंतु हईं स जिनहन के शरीर के तापमान पाँख से तोपाइल रहे के कारन बाहर के वातावरण से बहुत परभावित ना होला।[3]
पुरा दुनिया में चिरइन के लगभग 10,000 प्रजाति पावल जालीं। भारत में इनहन के लगभग 1,314 गो प्रजाति रिकार्ड कइल गइल बाटे। इन्हन में से 42 गो देसी, 1 गो बाहर से आदमिन द्वारा ले आइल, आ करीब 25 गो यदा-कदा आ बहुत कम पावाल जाये वाली बाडीं। दू गो प्रजाति अबले भारत से बिलुप्त हो चुकल बाड़ीं आ 82 गो प्रजाति अइसन बाड़ीं जिनहन पर पुरा बिस्व भर में खतरा मँडरात बाटे।
[1] ]]
पंख वाले या उड़ने वाले किसी भी जन्तु को पक्षी कहा जाता है। जीव विज्ञान में एविस् श्रेणी के जन्तुओं को पक्षी कहते हैं।[2] इस अण्डा देने वाले रीढ़धारी प्राणी की लगभग १०,००० प्रजातियाँ इस समय इस धरती पर निवास करती हैं। इनका आकार २ इंच से ८ फीट तक हो सकता है तथा ये आर्कटिक से अन्टार्कटिक तक सर्वत्र पाई जाती हैं। पक्षी ऊँचे पहाडों को उड़ कर पार कर जाते हैं। ये गहरे जल में २५० मीटर तक डुबकी लगा लेते हैं। इन्हें ऐसे महासागरों के ऊपर उड़ते देखा गया है जहाँ से तट हजारों किलोमीटर दूर है। इनका शरीर पंखों से ढँका होता है। सभी प्राणियों में पक्षी सबसे अधिक सुन्दर एवं आकर्षक प्राणी हैं। पंख रहते हुए भी कुछ पक्षी उड़ नहीं सकते हैं परन्तु अधिकतर पक्षी आकाश में उड़ते हैं।
इनका सम्पूर्ण शरीर नौकाकार होता है और पंखों से ढँका होता है। शरीर सिर, गर्दन, धड़ और पूँछ में विभक्त रहता है। अग्रपाद डैनों में रूपान्तरित होते हैं। जबड़े चोंच में रूपान्तरित हो जाते हैं जिनमें दाँत नहीं पाये जाते हैं।
पक्षी
पक्षियों का पहला वर्गीकरण फ्रांसिस विलुगबी और जॉन रे के द्वारा सन् 1676 में आयतन ओमिथोलोजी में विकसित किया गया था। कारोलस लिनिअस ने इसको संशोधित किया है कि 1758 में काम वर्गीकरण प्रणाली वसीयत करने के लिए वर्तमान में उपयोग में पक्षियों को जैविक श्रेणी एविस के रूप में वर्गीकृत कर रहे हैं। लिनियन वर्गीकरण में जातिवृत्तिक वर्गीकरण स्थानों डायनासोर क्लेड थेरोपोडा में एविस और एविस की एक बहन समूह, क्लेड क्रोडिलिया, साँप क्लेड अर्चोसोरिया के ही रहने वाले प्रतिनिधि होते हैं। 20 वीं सदी के दौरान, एविस सामान्यतः आधुनिक पक्षियों और आर्कियोप्टेरिक्स लिथोग्रोफिया के सबसे हाल ही में आम पूर्वज के सभी सन्तान के रूप में किया गया था जाति - इतिहास के आधार पर परिभाषित है। हालाँकि, एक वैकल्पिक रूप से जैक्स गोथर और फाइलोकोड के लिए एविस परिभाषित प्रणाली के अनुयायियों सहित वैज्ञानिकों द्वारा प्रस्तावित परिभाषा केवल आधुनिक पक्षी समूहों, ताज समूह में शामिल हैं। यह सबसे पुराने जीवाश्म से ही जाना जाता था। कुछ समूहों को छोड़कर और उन्हें बताए गए अनुसार समुह में शामिल किया गया था, अनिश्चितताओं से बचने के लिए भाग में पशुओं के संबंध में आर्कियोप्टेरिक्स के स्थान त्रिपदीय डायनासोर के रूप में पारंपरिक रूप के बारे में सोचा। सभी आधुनिक पक्षी ताज समूह निओर्निथेस भीतर है, जो दो उप विभाजनों में है। Palaeognathae, जो उड़ान (ऐसे शुतुरमुर्ग के रूप में) रेटिस और उड़ान तिनामोउस कमजोर और अत्यंत विविध Neognathae के अन्य सभी पक्षियों से युक्त इन दो सब्दिविजंस अक्सर superorder, का रैंक दिया जाता है। हालाँकि लिवजी और ज़ुसी उन्हें "काउहोट" रैंक सौंपा जो वर्गीकरण दृष्टिकोण पर निर्भर करता है, यहाँ प्रजातियों की संख्या बदलती रहती है। यह संख्या लगभग 9800 से 10,050 तक है।
जीवाश्म और जैविक साक्ष्य के आधार पर, अधिकांश वैज्ञानिकों स्वीकार करते हैं कि पक्षियों त्रिपदीय डायनासोर की एक विशेष उपसमूह है।
पक्षियों की उत्पत्ति पर जल्दी ही कई वैज्ञानिको की असहमति शामिल हो गई कि क्या पक्षी डायनासोर या अधिक आदिम आर्चोशोर से विकसित है। हालांकि ओर्निथिस्कियन (पक्षी म्लान) डायनासोर आधुनिक पक्षियों के हिप संरचना का हिस्सा है, पक्षियों के लिए saurischian से उत्पन्न किया है लगा रहे हैं (छिपकली - म्लान) डायनासोर और इसलिए उनकी हिप संरचना को स्वतंत्र रूप से विकसित वास्तव में, एक पक्षी की तरह कूल्हे संरचना थेरोपोड्स की एक अजीब समूह Therizinosauridae के रूप में जाना जाता है यह इनके बीच तीसरी बार विकसित हुए हैं।[3]
पक्षी की उड़ान उसकी खुद की उड़ान होती है। वह अपनी उदान को अपनी पंखो से करती है
अधिकांश पक्षी उड़ सकते है, जो उन्हें लगभग सभी अन्य हड्डीवाला वर्गों से अलग करते है। उड़ान अधिकांश पक्षी प्रजातियों के लिए हरकत की प्राथमिक साधन है और प्रजनन के लिए प्रयोग किया जाता है, भोजन और शिकारी परिहार और बचने के लिये पक्षी उड़ान के लिए विभिन्न रूपांतरों के एक हल्के कंकाल, दो बड़ी उड़ान की मांसपेशियों, पेक्ट्रोलिस (जो पक्षी के कुल द्रव्यमान का 15% के लिए खातों) और सुपराकोराकोडस, के रूप में अच्छी तरह से एक बार संशोधित (पंख) है कि एक पख के रूप में कार्य करता है, इसका आकार आम तौर पर एक पक्षी प्रजाति 'की उड़ान के प्रकार का निर्धारण, कई पक्षियों संचालित गठबंधन, कम ऊर्जा की गहन बढ़ते उड़ान के साथ उड़ान फड़फड़ा करते है। वर्तमान के बारे में 60 प्रजातियों के पक्षी उड़ने में हैं, जैसा कि कई विलुप्त पक्षी थे। Flightlessness अलग द्वीपों, शायद सीमित संसाधनों और शिकारियों के अभाव के कारण पक्षियों में अक्सर उठता है। हालाँकि, पेंगुइन इसी तरह की मांसलता और आंदोलनों का उपयोग पानी में तैरने के लिये करते है। उनके भारी शरीर के कारण वह हवा में उड़ान भरने में अक्षम होते है।
पक्षी विविध प्रकार के भोजन करते हैं जिनमे पराग, फल, पौधों, बीज, सडा हुआ मांस और विभिन्न छोटे जानवरों को अन्य पक्षियों सहित शामिल हैं। क्योंकि पक्षियों के दाँत नहीं होते, उनके पाचन तंत्र के कारण पूरे निगल जाते हैं। जो बिना चबाए खाने वाले खाद्य पदार्थों की प्रक्रिया के लिए अनुकूलित है। पक्षी खाद्य पदार्थों की एक किस्म पर भोजन या फ़ीड प्राप्त करने के लिए कई रणनीतियों को रोजगार के रूप में उपयोग करते है, जबकि दूसरों कि विशिष्ट खाद्य पदार्थों पर समय और प्रयास ध्यान केंद्रित या भोजन प्राप्त करने के लिए एक एकल रणनीति का ही उपयोग करते है, विशेषज्ञों ने माना जाता है। पक्षी रणनीतियों वाले प्रजातियों से भिन्न है। कई पक्षी कीड़े, अकशेरुकी, फल, या बीज के लिए बीनना। एक शाखा से अचानक हमला करके कुछ शिकार कीड़े आदि कई मामलों में उन प्रजातियों कि कीट कीड़े की तलाश लाभकारी जैविक नियंत्रण एजेंट 'और उनके जैविक कीट नियंत्रण कार्यक्रम में प्रोत्साहित उपस्थिति पर विचार कर रहे हैं। जैसे hummingbirds, sunbirds, lories और दूसरों के बीच lorikeets पराग भक्षण विशेष रूप से झबरा जीभ अनुकूलित किया है। 'shorebirds बिल विभिन्न लंबाई और पारिस्थितिक niches के जुदाई में खिला तरीकों परिणाम loons, डाइविंग बतख, पेंगुइन, अकशेरूकीय के लिए लंबे समय के बिल जांच के साथ सह अनुकूलित फूल न्यूजीलैंड और shorebirds को फिट करने के लिए डिज़ाइन विधेयक और auks अपने शिकार पानी के नीचे का पीछा, प्रणोदन के लिए अपने पंखों या पैरों का उपयोग, sulids, किंगफिशर और अपने शिकार के बाद terns डुबकी डुबकी के रूप में हवाई शिकारियों में करते है जबकि राजहंस prion की तीन प्रजातियां और कुछ बतख फिल्टर भक्षण करने में करते है। कुछ कलहंस और बतख dabbling मुख्य रूप से कर रहे हैं।
हालाँकि मानव गतिविधियों ने बार्न स्वैलो और यूरोपीय स्टार्लिंग जैसी कुछ प्रजातियों के विस्तार की अनुमति दी है, परन्तु कई अन्य प्रजातियों में जनसंख्या घट जाती है या विलुप्त होने का कारण है।
|month=
की उपेक्षा की गयी (मदद) पक्षी हे उंच उडणारे दोन पायांवर चालणारे पिसे असलेले गरम रक्ताचे पृष्ठवंशीय जीव आहेत. जीवशास्त्रानुसार पक्ष्यांची व्याख्या फेदर्ड बायपेड अशी होते. याचा अर्थ पिसे असलेले दोन पायांचे प्राणी. पक्ष्यांचे सर्वांत ठळक वैशिष्ट्य म्हणजे त्यांची उडण्याची क्षमता. ही क्षमता पक्ष्यांना इतर पृष्ठवंशीय प्राण्यांपेक्षा वेगळे ठरवते. पेंग्विन व शहामृग असे फारच थोडके पक्षी वगळता इतर सर्व पक्ष्यांना उडता येते. त्यांचे दुसरे वैशिष्ट्य म्हणजे त्यांची पिसे. सर्व पक्ष्यांना पिसे, चोच व चार कप्याचे हृदय असते. हृदयाच्या चार कप्यांमुळे पक्षी उष्ण रक्ताचे आहेत. पिसांच्या व चोचीच्या रचनेमुळे पक्षी वजनाने अतिशय हलके असतात. पिसे त्यांचे थंडीपासून संरक्षण करतात व सर्वांत महत्त्वाचे म्हणजे उडण्याची शक्ती देतात.
पक्ष्यांची उत्पत्ती प्राचीनकालीन डायनासॉरपासून झाल्याचे मानण्यात येते. सुरुवातीला ही कल्पना पटणे थोडेसे कठीण होते. कारण डायनासॉर थंड रक्ताचे सरपटणारे प्राणी, तर पक्षी उष्णरक्तीय उडणारे प्राणी. मात्र, उत्खननात सापडलेल्या पुराव्यांमुळे. ही कल्पना सत्य असल्याचे दिसून आले. गेल्या शतकात जर्मनीतील एका खाणीत आर्चिओप्टेरिक्स या पक्ष्याचा सांगाडा मिळाला. या सांगाड्याला पंखांची रचना होती व पंखामध्ये पक्ष्यांमध्ये न आढळणार्या नख्या होत्या. सांगाड्यात सरपटणार्या प्राण्यांना असतात तशा जबड्याऐवजी आजच्या पक्ष्यात आढळणारी चोच होती. शिवाय पक्ष्यांमध्ये नसलेली लांब शेपटी होती. अशा प्रकारे या उत्क्रांतीमधील महत्त्वाच्या दुवा असलेल्या त्या सांगाड्याने सिद्ध केले की पक्षी हे सरपटणार्या प्राण्यांपासून बनले असले पाहिजेत. आजच्या पक्ष्यांच्या कवटीची रचना व रक्तातील लालपेशी ह्या सरपटणार्या प्राण्यांशी साधर्म्य सांगणार्या आहेत. तसेच पक्ष्यांच्या पावलांवरील खवले व नख्यांची रचना, नखे दुमडायची पद्धत ह्या गोष्टीही सरपटणार्या प्राण्यांशी जवळचे नाते सांगतात. पक्षीही सरपटणार्या प्राण्यांप्रमाणे अंडी घालतात. अंड्याचे कवच व आतील रचना या गोष्टीही मिळत्याजुळत्या आहेत. ज्याप्रमाणे काही सरपटणारे प्राणी नियमितपणे आपल्या कातडीची कात टाकतात तसेच काही पक्षी अजूनही आपली पिसे झडून पाडतात व नवीन पिसे धारण करतात. जीवशास्त्रज्ञांच्या म्हणण्याप्रमाणे पक्ष्यांची पिसे ही जनावरांच्या खवल्यांचे बदललेले रूप आहे.
पक्ष्यांचे शरीराचे तापमान ३८° ते ४४° इतके असते व ते साधारणपणे सस्तन प्राण्यांपेक्षा थोडेच जास्तच असते. त्यांची पिसे ही उत्तम उष्णतारोधकाचे काम करतात, त्यामुळे त्यांना शरीराचे तापमान कायम ठेवणे सोपे जाते. पिसांचा उपयोग थंड प्रदेशात अतिशय चांगला होतो व जर खाणे पिणे व्यवस्थित मिळाल्यास बाहेरील तापमान कमी असतानाही अतिशय निवांतपणे जीवन कडक थंडीतही व्यतीत करतात. परंतु याच उष्णतारोधक पिसांचा त्यांना उष्ण वातावरणात तोटा होण्याची शक्यता असते. पक्ष्यांची हालचाल इतर कोणत्याही प्राण्यांपेक्षा जास्त असते त्यामुळे त्यांच्या शरीरात मोठ्या प्रमाणावर उष्णतादेखील निर्माण होते. सस्तन प्राण्यांमध्ये घाम आणणार्या स्वेद ग्रंथी असतात. त्या तापमान नियंत्रणाचे काम करतात. पक्ष्यांना अश्या स्वेद ग्रंथी नसतात. यामुळे उष्ण तापमानात हालचालीमुळे त्यांना ताप येउन मृत्यू ओढावण्याची शक्यता झाली असती. परंतु, निसर्गाने त्यांना फुफ्फुसांमध्ये हवेचे फुगे दिले आहेत. त्यांमुळे पक्ष्यांचे जादा उष्णता निर्मूलनाचे काम पटकन होते.
पक्ष्यांची पिसे विविधरंगी असतात. पक्ष्याला शरीराच्या विविध भागांवर अनेक रंगाची पिसे असतात. हे रंग एका जातीच्या पक्ष्याला दुसर्या जातीच्या पक्ष्याहून वेगळे करतात. नर-मादीचे रंगही वेगळे असतात. सामान्यतः पक्ष्यांमध्ये नर अधिक सुंदर असतो.
कुठल्याही पक्ष्याला तीन प्रकारची पिसे असतात.
वेगवेगळे खाद्य मिळविण्यासाठीच्या उडतानाच्या हालचालींना अनुरूप अशी पक्षांच्या पंखांची रचना असते.
पक्ष्यांच्या चोचींचे उपयोगानुसार विविध प्रकार -
१) मासे पकडण्यासाठी दातऱ्या असलेली.
२) दलदल किंवा चिखलातून अन्न गाळून घेण्यासाठी.
३) पाणी/चिखलातील अन्न शोधण्यासाठी.
४) लाकूड तासण्यासाठी.
५) फुलातील मध खाण्यासाठी .
६) बिया/कठीण कवचाची फळे फोडून खाण्यासाठी.
७) मास चिरण्यासाठी व फाडून खाण्यासाठी.
८) कापण्यासाठी.
जगात पक्ष्यांच्या साधारणपणे एकूण ८,६०० जाती आहेत. उपजाती व स्थानिक बदल लक्षात घेतल्यास हा आकडा ३०,००० च्यावर जाईल. त्यापैकी सुमारे २६५ जाती नामशेष झाल्या असाव्यात.
बहुतांशी पक्षी हे दिनचर आहेत. फारच थोडे पक्षी हे निशाचर असतात. घुबडांमधील बहुतांशी जाती निशाचर आहेत. तसेच रात्रबगळा, टिटवी हे काही पक्षी निशाचर आहेत.
पक्ष्यांमध्ये खाण्यापिण्याच्या बाबतीत प्रचंड विविधता आढळून येते. फुलांतील मकरंद, फळे, लहान रोपे,छोटे प्राणी, साप, व विविध प्रकारचे किडे पक्षी खातात. काही शिकारी पक्षी वगळता किडे हे बहुतांशी पक्ष्यांचे आवडते अन्न आहे. किंबहुना किड्यांची संख्या नियंत्रणात ठेवण्यासाठीच पक्ष्यांचा जन्म झाला आहे असे मानण्यात येते. पक्ष्यांना दात नसल्याने ते चोचीने खाद्य प्रथम जितके लहान आकारात तोडता येईल तितके तोडतात व लगेच गिळतात. चर्वणाची पुढील प्रक्रिया पोटात पार पडते.शेवाळ् हे महत्त्ववाचे अन्न आहे.
ठरल्या वेळी एका मुलखातून दुसऱ्या मुलुखात स्थलांतर करायचे व नंतर नियमितपणे परतायचे हे पक्ष्यांच्या स्थलांतराचे खास लक्षण आहे. उडण्याच्या वरदानामुळे पक्षी इतर प्राण्यांपेक्षा जास्त लांबवर स्थलांतर करतात. पक्ष्यांचे स्थलांतरास अनेक कारणे असतात त्यातील कारणे खालीलप्रमाणे :-
पक्ष्यांमुळे पर्यावरणाचा समतोल राखला जातो, बीजप्रसार होतो, निसर्गाची सुंदरता वाढते. सकाळी सकाळी पक्ष्यांचे सुमधुर आवाजाने आपण ताजेतवाने होतो.
साप, बेडूक, फुलपाखरे, मधमाश्या कोंबड्या, शेळ्या असे अनेक प्राणी शेतकऱ्याचे मित्र असतात. सर्व पक्षी शेतातील धान्य खाऊन फस्त करतात अशी एक गैरसमजूत आहे. काही पक्षी शेतातील धान्य खात नसून पिकाची काढणी झाल्यावर शेतात पडलेले दाणे टिपतात. निसर्गातील कीड नियंत्रण आणि सारपटणाऱ्या प्राण्यांचे संतुलन राखण्याचे काम पक्षी करतात.
पिकांचे नुकसान करतात म्हणून अमेरिकेतील लोकांनी कॅरोलविना पॅराकीट या पोपटाच्या सुंदर प्रजातीचा वंशच संपवून टाकला. माअोच्या आदेशानंतर चिनी नागरिकांनी लाखो चिमण्यांची कत्तल केली, त्याचा परिणाम शेतीवर झाल्याने चीनला उपासामारीचा सामना करावा लागला. पीक उत्पादनच न झाल्याने लाखो लोक मृत्युमुखी पडले. शेवटी चीन सरकारला रशियातून चिमण्या आयात कराव्या. सायंकाळच्या वेळी शेतामध्ये आपल्यला पक्ष्याचे थवे बघायला मिळतात. ते बघून मन प्रसन्ना होते.
शेतकऱ्यांच्या 'मित्रां'वर डॉ. राजू कसंबे यांनी 'शेतातील पक्षी' नावाचे पुस्तक लिहिले आहे.
पक्ष्यांच्या ८५०० पैकी भारतात एकूण १२०० जातीचे पक्षी आढळतात. स्थानिक जातींप्रमाणेच स्थलांतरित जातींचीही संख्या पुष्कळ आहे. कावळा, कबूतर व चिमणी हे भारतात सर्वाधिक प्रमाणात आढळणारे पक्षी आहेत. भारतात आढळणार्या पक्ष्यांची माहिती देणारी अनेक पुस्तके मराठी-इंग्रजीत आहेत. त्यांपैकी काही ही :-
पक्षीनिरीक्षण हा अतिशय आनंददायक छंद आहे. त्याची सुरुवात करतानाच्या काही मुलभूत गोष्टींचा येथे उहापोह केलेला आहे.
पक्षी निरीक्षण कोठे करावे
पक्षीनिरीक्षणासाठी जंगलात जावे लागते असे नाही. आपल्या घराजवळशहरी बगिच्यात,रहदारीच्या रस्त्यावर सुद्धा पक्षी असतात. अर्थात प्रत्येक ठिकाणी त्यांची विविधता कमी अधिक प्रमाणात असते. त्यामळे आपणास जमेल तसे पक्षीनिरीक्षणास सरुवात करता येते.खूप दूरच्या ठिकाणी जाणे शक्य नसल्यास आपल्या परिसरातील मोजक्या पक्ष्यांची वर्तणूक अधिक सखोल निरीक्षणे नोंदवून ठेवावीत. त्यामुळे आपल्याला पक्ष्यांच्या जीवनात डोकावून बघता येईल. कुठल्याही गावाच्या, खेड्याच्या बाहेर असलेले माळरानझुडूपी जंगल, नदी नाले कितीतरी प्रजातीच्या पक्ष्यांचा अधिवास असते. अशा ठिकाणी पक्षीनिरीक्षणाला गेल्यास वेळ सत्कारणी लागतो.
पक्षी निरीक्षणाला कधी जावे
बहुतेक प्रजातीचे पक्षी (दिवाचार) सकाळी व सायंकाळी जास्त क्रियाशील असतात. त्यामुळे सकाळी व सायंकाळी पक्षी निरीक्षणाला सल्यास जास्त गतिविधि बघायला मिळते. पक्ष्यांचे गायन, उदा. दयाळ (Oriental Magpie Robin ), नाचण (Fantail), भूकस्तूर (Grounthrush), शामा (Shama), कोकीळ ऐकायचे असतील तर मात्र सूर्योदयापूर्वी इच्छित स्थळी पोचने पाहिजे. काही पक्षी मात्र सायंकाळी व रात्री कार्यशील (निशाचर) असतात, उदा. घुबड, पिंगळारातवा, करवानक (Stone-Curlew or Thick-knee). हे पक्षी बघायचे असतील, त्यांचे आवाज ऐकायचे असतील मात्र सायंकाळी अथवा रात्री बाहेर पडायला हवे. हिवाळ्यात आपल्या देशात अनेक प्रजातीचे पक्षी स्थलांतर करून येतात. पावसाळ्यात व उन्हाळ्यात अनेक स्थानिक पक्षी वीण करतात. त्यामुळे तिन्ही ऋतू पक्षी निरीक्षण करायला चांगले असतात.
]]
पंख वाले या उड़ने वाले किसी भी जन्तु को पक्षी कहा जाता है। जीव विज्ञान में एविस् श्रेणी के जन्तुओं को पक्षी कहते हैं। इस अण्डा देने वाले रीढ़धारी प्राणी की लगभग १०,००० प्रजातियाँ इस समय इस धरती पर निवास करती हैं। इनका आकार २ इंच से ८ फीट तक हो सकता है तथा ये आर्कटिक से अन्टार्कटिक तक सर्वत्र पाई जाती हैं। पक्षी ऊँचे पहाडों को उड़ कर पार कर जाते हैं। ये गहरे जल में २५० मीटर तक डुबकी लगा लेते हैं। इन्हें ऐसे महासागरों के ऊपर उड़ते देखा गया है जहाँ से तट हजारों किलोमीटर दूर है। इनका शरीर पंखों से ढँका होता है। सभी प्राणियों में पक्षी सबसे अधिक सुन्दर एवं आकर्षक प्राणी हैं। पंख रहते हुए भी कुछ पक्षी उड़ नहीं सकते हैं परन्तु अधिकतर पक्षी आकाश में उड़ते हैं।
इनका सम्पूर्ण शरीर नौकाकार होता है और पंखों से ढँका होता है। शरीर सिर, गर्दन, धड़ और पूँछ में विभक्त रहता है। अग्रपाद डैनों में रूपान्तरित होते हैं। जबड़े चोंच में रूपान्तरित हो जाते हैं जिनमें दाँत नहीं पाये जाते हैं।
पक्षी हे उंच उडणारे दोन पायांवर चालणारे पिसे असलेले गरम रक्ताचे पृष्ठवंशीय जीव आहेत. जीवशास्त्रानुसार पक्ष्यांची व्याख्या फेदर्ड बायपेड अशी होते. याचा अर्थ पिसे असलेले दोन पायांचे प्राणी. पक्ष्यांचे सर्वांत ठळक वैशिष्ट्य म्हणजे त्यांची उडण्याची क्षमता. ही क्षमता पक्ष्यांना इतर पृष्ठवंशीय प्राण्यांपेक्षा वेगळे ठरवते. पेंग्विन व शहामृग असे फारच थोडके पक्षी वगळता इतर सर्व पक्ष्यांना उडता येते. त्यांचे दुसरे वैशिष्ट्य म्हणजे त्यांची पिसे. सर्व पक्ष्यांना पिसे, चोच व चार कप्याचे हृदय असते. हृदयाच्या चार कप्यांमुळे पक्षी उष्ण रक्ताचे आहेत. पिसांच्या व चोचीच्या रचनेमुळे पक्षी वजनाने अतिशय हलके असतात. पिसे त्यांचे थंडीपासून संरक्षण करतात व सर्वांत महत्त्वाचे म्हणजे उडण्याची शक्ती देतात.
চৰাইৰ (ইংৰাজী: Bird) বৈজ্ঞানিক সংজ্ঞা হ’ল “কণী পৰা, ডেউকা থকা, উষ্ণৰক্তী, এবিধ দুঠেঙীয়া মেৰুদণ্ডী প্ৰাণী”। সকলো মিলাই বৰ্তমান প্ৰায় ১০,০০০ টা প্ৰজাতি, পৃথিৱীৰ সকলো জলবায়ুতে, মেৰু অঞ্চলৰ পৰা এন্টাৰ্কটিকালৈক, বসবাস কৰা দেখা যায়। চৰাই জাতিৰ আকাৰ ২ ইঞ্চিৰ “হামিং বাৰ্ড” ৰ পৰা প্ৰায় ৯ ফুটৰ ঊট পক্ষীলৈকে হ'ব পাৰে।
আধুনিক চৰাই সমূহৰ প্ৰধান বৈশিষ্ট্য হ’ল, ডেউকা, ঠোঁট, টান-খোলাৰ কণী পৰা, চাৰি-কোঠালিৰ হৃদযন্ত্ৰ তথা উচ্চ পাচন-হাৰ (metabolic rate)৷ চৰাইৰ সকলো প্ৰজাতিৰে ডেউকা আছে৷ চৰাইৰ ডেউকা প্ৰকৃততে ইয়াৰ আগঠেঙৰ ৰূপান্তৰিত ৰূপ৷ উৰিব নোৱাৰা চৰাইৰ উদাহৰণ হ’ল, ৰেটিটছ (ratites), পেংগুইন (penguins) আৰু নানা দ্বীপবাসী চৰাই সমূহ৷ চৰাইৰ পাচন-যন্ত্ৰ তথা শ্বাসযন্ত্ৰও উৰিবৰ বাবে বিশষভাৱে ৰূপান্তৰিত হৈছে৷ চৰাইৰ বহুতো প্ৰাজাতিয়ে বহু দীঘলীয়া দুৰত্ব অতিক্ৰম কৰি পৰিভ্ৰমণ কৰে৷ চৰাই সামাজিক জীৱ৷ নানা ধৰণৰ সংকেত তথা মাতেৰে পৰস্পৰে পৰস্পৰৰ লগত যোগাযোগ স্হাপন কৰিব পাৰে৷
জীৱাশ্ম আৰু জৈৱ প্ৰমাণ সমূহৰ আধাৰত বিজ্ঞানীসকলে প্ৰাচীন জুৰাচিক যুগৰ থেৰ’পড ( Theropod) ডাইন’ছৰৰ পৰাই ক্ৰমান্বয়ে ৱিৱৰ্তন ঘটি চৰাইৰ উৎপত্তি হৈছে বুলি গণ্য কৰে৷ চৰাইৰ উৎপত্তি আজিৰ পৰা ১৫০-২০০ মিলিয়ন বছৰ আগতে হৈছে বুলি ঠাৱৰ কৰা হৈছে।
ফ্ৰান্সিছ উইলোগবী ( Francis Willughby) আৰু জন ৰে ( John Ray) নামৰ বিজ্ঞানী দুগৰাকীয়ে পোনপ্ৰথমে ১৬৭৬ চনত “অৰ্নিথ’লজী’’(Ornithologiae) ত চৰাইৰ বৈজ্ঞানিক শ্ৰেণীবিভাজন আগবঢ়াইছিল [2] কেৰ’লাছ লিনিয়াছ ( Carolus Linnaeus) এ ১৭৫৮ চনত এই শ্ৰেণীবিভাজন সংশোধিত ৰূপত প্ৰকাশ কৰে ৷
আধনিক চৰাইসমূহ মূলত নিঅৰনিথিছ ( Neornithes) বিভাগটোৰ আন্তৰ্ভুক্ত, ইয়াৰে দুটা বিভাজন আছে ৷ পেলিঅগনেথি ( Palaeognathae), য’ত উৰিব নোৱাৰা চৰাইৰ প্ৰজাতি সমূহ অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে , যেনে- ৰেটিটছ আৰু নিঅ'গনেথি ( Neognathae), য’ত অন্য সকলো চৰাইক সামৰা হৈছে ৷
পৃথিৱীৰ সকলো ঠাইতে পক্ষী বা চৰাই দেখিবলৈ পোৱা যায়। প্ৰাচীন যুগৰ প্ৰাণীবোৰৰ তুলনাত্মক শাৰীৰবিজ্ঞান আৰু জীৱাশ্মবোৰ অধ্যয়ন কৰি প্ৰাণীবিদসকলে পক্ষীবোৰ সৰীসৃপৰ পৰা উৎপত্তি হৈছে বুলি একমত হৈছে। চৰাই আৰু সৰীসৃপবোৰে বহুক্ষেত্ৰতে সাদৃশ্য দেখুৱাই বাবে হাক্স্লেই ইহঁতক কশেৰুকী প্ৰাণীৰ অন্তৰ্গত চৌৰ’পছিডা (sauropsida) নামৰ অতিগোত্ৰত (Superclass) অন্তৰ্ভূক্ত কৰিছিল। তদুপৰি হাক্সলেই পক্ষীবোৰক মহামান্বিত সৰীসৃপ বুলি অভিহিত কৰিছিল। চৰাইবোৰ হ’ল দ্বিপদী তথা পাখিযুক্ত প্ৰাণী। ইহঁতবোৰ মেছ’য’ইক যুগৰ অৰনিথিছিয়া বৰ্গৰ সৰীসৃপৰ পৰা উৎপত্তি হৈ বৰ্তমান যুগৰ পক্ষীবোৰলৈ ক্ৰ’ম’বিকশিত হৈছে। ক্ৰম’বিকাশৰ ধাৰাত চৰাইবোৰ সৰীসৃপতকৈ উচ্চখাপৰ আৰু স্তন্যপায়ী প্ৰাণীতকৈ নিম্নখাপৰ। দেখা গৈছে যে আধুনিক যুগৰ চৰাইবোৰ প্ৰকৃততে ক্ৰিটেছিয়াছ যুগৰ প্ৰাৰম্ভিক সময়তহে আৱিৰ্ভাব হৈছিল। সৰীসৃপৰ ক্ৰ’মবিকাশ হওঁতে বহু সময়ৰ প্ৰয়োজন হৈছিল; যিহেতু এই পৰিৱৰ্তনে দেহৰ আৰু দেহক্ৰিয়াৰ প্ৰায় সকলোখিনি স্পৰ্শ কৰিছে। এই ক্ৰম’বিকাশৰ ধাৰাত শীতলৰক্তী সৰীসৃপৰ উষ্ণৰক্তী চৰাইলৈ পৰিৱৰ্তন, লাওঁখোলাৰ হাড়সমূহৰ সংযোজন, পুচ্ছাংশৰ দেহাংশলৈ পৰিৱৰ্তন, বাতিল হাড়ৰ (Pneumatic bone) উৎপত্তি, কশেৰুকাৰ সংযোজনৰ ফলত ছিনছেক্ৰাম নামৰ হাড়ৰ সৃষ্টি আদিয়েই প্ৰধান পৰিৱৰ্তন। উষ্ণৰক্তী, দ্বিপদী, অগ্ৰপদখন উৰণ কাৰ্যত সহায় কৰিবলৈ ডেউকালৈ ৰূপান্তৰণ, গ্ৰন্থিবিহীন ছাল আৰু পাখিৰে আবৃত শৰীৰযুক্ত প্ৰাণীবোৰকে চৰাই বোলা হয়। IUCN ৰ তথ্য মতে বৰ্তমান পৃথিৱীত 10,400 তকৈও অধিক প্ৰজাতিৰ চৰাই আছে।
উপশ্ৰেণী (Subclass) নিঅৰনিথিছৰ বিভিন্ন ভাগ সমূহ তলত দিয়াৰ দৰে--.
উপশ্ৰেণী নিঅৰনিথিৰ দুটা মূল উচ্চবৰ্গ (Superorder)–
উচ্চবৰ্গ পেলিঅগনেথি : এই উচ্চবৰ্গৰ অধীনত দুটা বৰ্গ আছে য’ত মুঠতে ৪৯ বিধ প্ৰজাতি অন্তৰ্ভুক্ত ৷ বৰ্গ দুটা হ'ল-
উচ্চবৰ্গ নিঅগনেথি: এই উচ্চবৰ্গত ২৭ টা বৰ্গ আৰু সৰ্বমুঠ দহহাজাৰ প্ৰজাতি অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে ৷ এই বৰ্গসমূহ হ’ল-
চৰাই বিশ্বৰ আটাইকেইখন মহাদেশতে পোৱা যায় যদিও আটাইতকৈ বেছি বৈচিত্ৰতা দেখা যায় বিষুৱীয় (tropical ) অঞ্চল সমূহত ৷[3]
পূৰ্বতে ধাৰণা কৰা হৈছিল যে বিষুৱীয় অঞ্চলত এই বৈচিত্ৰতাৰ কাৰণ হ'ল তুলনামূলক ভাৱে বেছি speciation হাৰ: অৱশ্যে শেহতীয়া তথ্যই দেখুৱাইছে যে বিষুৱীয় অঞ্চলৰ উচ্চ অক্ষাংশৰ লগে লগে নতুন প্ৰজাতিৰ সৃষ্টিও বৃদ্ধি পায় আৰু সেয়ে বিলুপ্তিকৰণ ( extinction) ৰ হাৰেও বৈচিত্ৰতাৰ ওপৰত ঋণাত্মক প্ৰভাৱ পেলাব নোৱাৰে৷[5] এক বজন সংখ্যক চৰায়ে সাগৰতো বসবাসৰ বাবে নিজকে অভিযোজিত কৰি ল'ব পাৰিছে৷ আনকি কিছুমান সাগৰীয় চৰাইৰ প্ৰজাতি কেৱল প্ৰজননৰ বাবেহে পাৰলৈ আহে বুলি জনা যায়৷[6]
মানুহে সংস্থাপন (introduce) কৰা অনেক ঠাইতো নতুন প্ৰজাতি সমূহে প্ৰজনন কৰি আবাদী গঠন কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে৷ ইয়াৰে কিছুমান উদ্দেশ্যপূৰ্ণভাৱে কৰা হৈছে, যেনে - Ring-necked Pheasant', নামৰ চৰাইৰ প্ৰজাতিটৌ সমগ্ৰ বিশ্বৰ বিভিন্ন ঠাইত game bird হিচাপে সংস্থাপন কৰা হৈছে৷ .[7] অন্যান্য কিছুমান সংস্থাপন আকস্মিক ঘটনাক্ৰমেও (accidental)হয়, যেনে গড়ালৰ পৰা মুক্ত হৈ উত্তৰ আমেৰিকাৰ কেইবাখনো চহৰত সংস্থাপিত হোৱা বন্য Monk Parakeet,[8]কেইবাখনো ঠাইলৈ বিস্তাৰিত হোৱা Cattle Egret,[9] Yellow-headed Caracara,[10] আৰু Galah ইত্যাদি[11]চৰাইৰ প্ৰজাতিয়ে মূল বিস্তৃতিতকৈ বহু বেছি প্ৰসাৰতা লাভ কৰিছে ৷
চৰাই দুই লিংগৰ হয়ঃ পুৰুষ আৰু স্ত্ৰী। চৰাইৰ লিংগ নিৰ্ধাৰণ হয় Z আৰু W ক্ৰম'জমৰ আধাৰত, আনহাতে স্তন্যপায়ী প্ৰাণীৰ ক্ষেত্ৰত লিংগ নিৰ্ধাৰণ হয় XY ক্ৰম'জ'মৰ দ্বাৰা। পুৰুষ চৰাইৰ দুডালকৈ Z ক্ৰম'জ'ম থাকে (ZZ), আনহাতে স্ত্ৰী চৰাইৰ এদাল W ক্ৰম'জ'ম আৰু এডাল Z ক্ৰম'জ'ম থাকে (WZ)।[12]
প্ৰায় সকলো চৰাইৰ ক্ষেত্ৰতে, চৰাইটোৰ লিংগ নিৰ্ধাৰণ হয় নিষেচনৰ (ferilization) সময়ত। শেহতীয়াকৈ প্ৰকাশিত এক গৱেষণাৰ মতে অষ্ট্ৰেলিয়াৰ ব্ৰাছ টাৰ্কী (Australian Brush Turkey) চৰাইৰ ক্ষেত্ৰত লিংগ নিৰ্ধাৰণ উমনি দিয়া সময়ৰ তাপমাত্ৰাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে। এইবিধ চৰাইৰ ক্ষেত্ৰত অধিক উষ্ণতাত স্ত্ৰী-পুৰুষ লিংগীয় অনুপাত বাঢ়ি যোৱা পৰিলক্ষিত হয়।[13]
ডেউকা চৰাইৰ এটা প্ৰধান বৈশিষ্ট্য৷ ই চৰাইক উৰাত সহায় কৰে৷ তাৰোপৰি ডেউকাই চৰাইক প্ৰজনন কালত প্ৰদৰ্শন (display),পৰিৱেশত মিলি পৰাত (camouflage) আৰু যোগাযোগ (signaling) ত সহায় কৰে৷ [12] বেলেগ বেলেগ কাৰ্য্ডেয সমাধা কৰাৰ উদেশ্যে ডেউকাও ভিন্ন প্ৰকাৰৰ হোৱা দেখা যায়৷ ডেউকা প্ৰকৃততে ছালৰে এটা বৃদ্ধি (epidermal growth) আৰু সেয়ে ই ছালৰ লগত লাগি থাকে৷ পাখিসমূহৰ বাহ্যিক গঠন আৰু বিন্যাস (arrangement) ক plumage বুলি কোৱা হয় ৷ ই প্ৰজাতি আৰু লিংগ ভেদে বেলেগ বেলেগ হয়৷ [14] [15]
চৰাইৰ প্লুমেজ অৰ্থাৎ পাখিৰ ৰং, বিন্যাস (arrangement) আৰু সজ্জা (pattern) নিয়মীয়াকৈ সলনি (moult) কৰে৷ প্ৰজননৰ পিছত চৰাইৰ প্লুমেজ সলনি হ'লে ইয়াক 'non-breeding" plumage বুলি কোৱা হয়৷[16] সাধাৰণতে প্ৰয়ভাগ চৰাইৰ ক্ষেত্ৰত 'Moulting' বছৰেকত এবাৰ হয়৷ অৱশ্যে কিছুমান প্ৰজাতিৰ ক্ষেত্ৰত ই বছৰত দুবাৰ আৰু ডাঙৰ আকাৰৰ মাংসভোজী চৰাই (birds of prey)ৰ ক্ষেত্ৰত ই কেইবাবছৰৰ মূৰত এবাৰকৈ হয়৷ 'Moulting' ৰ প্ৰক্ৰিয়া প্ৰজাতি ভেদে ভিন্ন হয়৷ পেচ্ছেৰাইন (passerine) অৰ্থাৎ পেচ্ছেৰিফৰমিছ (Passeriformes) বৰ্গৰ অন্তৰ্গত চৰাই সমূহৰ ডেউকাৰ পাখি সমূহ (flight feather) ভিতৰৰ পৰা এডাল এডালকৈ সৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে৷ [17] হাঁহজাতীয় অন্য কিছুমান চৰায়ে আকৌ একেবাৰতে ডেউকাৰ গোটেইবোৰ পাখি সৰায় আৰু কিছুসময়ৰ বাবে উৰিব নোৱাৰা হৈ পৰে৷ [18]
বাহ সজাৰ আগে আগে প্ৰায়ভাগ মাইকী চৰায়ে পেটৰ পাখিবোৰ সৰাই বুকুত এটা অঞ্চল পাখিবিহীন কৰি তোলে, এই অংশটোক 'brood patch' বুলি কোৱা হয়৷ সেই অংশত তেজ চলাচলৰ বাবে ষথেষ্ট ধমনী থাকে আৰু ই চৰাইজনীক উমনি দিয়াত সহায় কৰে৷ [19]
চৰাইৰ পাখিসমূহক যত্নৰ প্ৰয়োজন৷ সেয়ে চৰায়ে নিয়মীয়াকৈ দিনৰ প্ৰায় ৯% সময় পাখি সমূহ চাফা কৰাত ব্যয় কৰে৷ [20] ইহঁতে ঠোঁটৰ সহায়ত পাখিত লাগি থকা ধূলি বা বস্তু আঁতৰায়৷ তাৰোপৰি 'uropygial gland' এ নিঃসৰণ কৰা আঠাজাতীয় ৰস (waxy secretion)ৰ ব্যৱহাৰ কৰি পাখিৰ নমনীয়তা (fexibility) অটুট ৰাখে আৰু অন্যান্য ক্ষতিকৰ অনুজীৱসমূহৰ পৰা প্ৰতিৰক্ষা দিয়ে৷ [21]
অন্যান্য মেৰুদণ্ডী প্ৰাণী সমূহৰ পৰা ব্যতিক্ৰমী বৈশিষ্ট্য হ'ল প্ৰায়ভাগ চৰায়ৈ উৰিব পাৰে৷ উৰণ ক্ষমতা প্ৰজনন, খাদ্য আহৰণ (feeding) আৰু ভক্ষক (predator)ৰ পৰা ৰক্ষা পোৱাৰ বাবে ব্যৱহৃত হয়৷ [12] ডেউকাৰ আকাৰ আৰু আকৃতিয়ে চৰাইৰ উৰাৰ ধৰণ নিৰ্ণয় কৰে৷
প্ৰায়ভাগ চৰায়ে দিবাচৰ (diurnal), কিন্তু ইয়াৰ ব্যতিক্ৰমো নোহোৱা নহয়৷ উদাহৰণস্বৰূপে ফেঁচা ( owl) নাইটঝাৰ (nightjar) আদি নিশাচৰ আৰু সাগৰীয় চৰাই যেনে ৱেডাৰ (wader) জাতীয় চৰায়ে দিন-ৰাতিৰ বিচাৰ নকৰাকৈ জোৱাৰ (tide)ৰ সময়ৰ লগত মিলাই খাদ্য খায় ৷ [22]
চৰায়ে বিভিন্ন খাদ্য খায় ৷ ইয়াৰ ভিতৰত উল্লেখযোগ্য খাদ্যসমূহ হ'ল, ফুলৰ ৰস (nectar), ফল-মূল (fruit),উদ্ভিদ (plant), গছৰ গুটি (seeds) আৰু অন্য প্ৰজাতিৰ চৰাইকে ধৰি বিভিন্ন সৰু সৰু জীৱ-জন্তু৷ [12] চৰাইৰ দাঁত নাই বাবে ইয়াৰ পাচকতন্ত্ৰ গিলি থোৱা খাদ্যৰ পাচন ঘটৌৱাত বিশেষভাৱে অভিযোজিত৷
যিবোৰ চৰায়ে খাদ্য আহৰণৰ বাবে বিভিন্ন উপায় অৱলম্বন কৰে আৰু বহুতো প্ৰকাৰৰ খাদ্য গ্ৰহণ কৰে সেইবোৰক generalist বুলি কোৱা হয় ৷ অন্যহাতে বাকী কিছূমান চৰায়ে বিশেষ কিছুমান খাদ্যহে খায় আৰু এটা প্ৰক্ৰিয়াৰেই সেই খাদ্য আহৰণ কৰে , তেনে চৰাইক specialist বুলি আখ্যা দিয়া হয় ৷ [12] খোৱাৰ প্ৰক্ৰিয়াও প্ৰজাতিভেদে বেলেগ বেলেগ হয়৷ কিছুমান চৰায়ে অলপ অলপকৈ (glean) পোকপতংগ, অমেৰুদণ্ডী প্ৰাণী, ফল-মূল বা গুটি আদি সংগ্ৰহ কৰে৷ কিছুমানে পোক-পতংগক আকস্মিকভাৱে আক্ৰমণ কৰে৷ ফুলৰ ৰস চুহি খোৱা চৰাই যেনে হামিংবাৰ্ড (hummingbird), মৌ-পিয়া (sunbird) ইত্যাদিৰ ঠোঁট আৰু জিভা চুহিবৰ বাবে বিশেষভাৱে অভিযোজিত হয়৷ [23] কিৱি (Kiwi) আৰু সাগৰীয় চৰাই সমূহৰ দীঘল ঠোঁট অমেৰুদণ্ডী প্ৰাণী চিকাৰ কৰাৰ উদেশ্যে ব্যৱহৃত হয়৷ [12][24]৷
কিছুমান চৰাই যেনে ফ্ৰিগেটবাৰ্ড (frigatebird), গাল ( gull)[25] আৰু স্কুৱা ( skua), [26] আদিয়ে অন্য চৰাইৰ পৰা খাদ্য চুৰি কৰি আনে৷ এই বিশেষ আচৰণটোক ক্লেপ্ট'পৰজীৱিতা (kleptoparasitism) বুলি আখ্যা দিয়া হয়৷ [27] অন্য কিছুমান চৰই মৃতভোজী, যেনে- শগুণ (scavenger)৷ [28]
চৰাইৰ বৰ্জনীয় পদাৰ্থ বিসৰ্জনৰ বিশেষ প্ৰক্ৰিয়া (excretion) আৰু ঘৰ্মগ্ৰন্থি (sweat gland) নথকাৰ বাবে শৰীৰত পানীৰ প্ৰয়োজন কম৷ অৱশ্যে অন্য বহুতো কামত চৰাইক পানীৰ প্ৰয়োজন একেবাৰেই নথকা নহয়৷ [29] মৰুভূমিৰ বহুতো চৰায়ে খাদ্যত থকা পানীৰেই এই প্ৰয়োজন পূৰাৱ পাৰে৷ [30]তেনেদৰে সাগৰীয় চৰাই সমূহে সাগৰৰ লোণীয়া পানী খায়ে জীৱন ধাৰণ কৰিব পাৰে৷ ইয়াৰ বাবে ইহঁতৰ মূৰত লোণ গ্ৰন্থি (salt gland) যি নাকৰ পৰা অনাৱশ্যকীয় লোণখিনি বৰ্জন কৰিব পাৰে৷ [31]
প্ৰায়ভাগ চৰায়ে ঠোঁটত পানী লৈ পানীখিনি ডিঙিলৈ বৈ যাব পৰাকৈ মূৰটো ওপৰলৈ কৰি দিয়ে৷ অৱশ্যে অন্য কিছুমান চৰাই যেনে শুকান ঠাইৰ পাৰ (pigeon), ফিন্স (finch), মাউছবাৰ্ড (mousebird), বাটন-ক্কুৱেইল (button-quail) বাষ্টাৰ্ড (bustard) ইত্যাদিয়ে মূৰটৌ বেঁকা নকৰাকৈয়ে পানী শুহি ল'ব পাৰে৷ [32] মৰুভূমি অঞ্চলৰ কিছুমান চৰায়ে নিয়মীয়াকৈ সেয়ে পানীৰ উৎসত জুম পাতি থাকে ৷ চেন্দগ্ৰাউজ (sandgrouse) আৰু প্লভাৰ (Plover) ৰ দৰে চৰায়ে পেটৰ পাখি সমূহ তিয়াই পোৱালিলৈ পানী কঢ়িয়াই নিয়ে৷[33]
চৰায়ে বিভিন্ন ধৰণৰ প্ৰক্ৰিয়াৰে পাখিবোৰ তিয়াই গা-ধুৱে৷
চৰায়ে দেহৰ বৰণ আৰু পাখিসমূহ অক্ষত ৰাখিবৰ বাবেই প্ৰধানকৈ গা ধুৱে৷ ধূলিয়ে অপ্ৰয়োজনীয় তৈল পদাৰ্থ শুহি লয় আৰু মৰা ছাল বা বৰ্জনীয়া সামগ্ৰী আঁতৰোৱাত সহায় কৰে৷ তাৰোপৰি ধূলিয়ে পৰজীৱী প্ৰাণীকো আঁতৰায় বুলি ধাৰণা কৰা হয়৷ [34]
বিশ্বৰ বিভিন্ন ঠাইত ঋতু অনুযায়ী হোৱা উষ্ণতাৰ পৰিৱৰ্তনৰ সুবিধা লৈ চৰায়ে খাদ্য আৰু প্ৰজননৰ ঠাইৰ সন্ধানত প্ৰব্ৰজন কৰে৷ চৰাইৰ প্ৰজাতি ভেদে এনে প্ৰব্ৰজননৰ ধৰণো বেলেগ বেলেগ হয়৷ বহুতো স্থলচৰ পক্ষী, সাগৰীয় আৰূ জলাশয় সমূহৰ চৰাই আদিয়ে বছৰেকত এবাৰ দীঘলীয়া দুৰত্ব অতিক্ৰম কৰি প্ৰব্ৰজন কৰে৷ এই প্ৰক্ৰিয়া সাধাৰণতে দিনৰ দৈৰ্ঘ্য (length of daylight) আৰু বতৰৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে৷ এই চৰাইসমূহে প্ৰজননৰ সময়খিনি temperate বা উত্তৰ নাইবা দক্ষিণ গোলাৰ্ধ (arctic/ antarctic)ত কটায় বাকী সময়ছোৱা বিষুৱীয় অঞ্চল (tropical)ত অতিবাহিত কৰে৷ প্ৰব্ৰজনৰ আগে আগে চৰায়ে দেহৰ চৰ্বী (body fat) বৃদ্ধি কৰে আৰু কিছুমান অংগৰ আকাৰ হ্ৰাস কৰি তোলে৷ [35][36] চৰায়ে অকণো জিৰণি নোলোৱাকৈ মৰুভূমি-সাগৰ সকলো পাৰ হৈ যাব লাগে বাবে প্ৰব্ৰজননৰ সময়ত যথেষ্ট শক্তিৰ প্ৰয়োজন হয়৷ স্থলচৰ চৰায়ে সাধাৰণতে ২৫০০ কি:মি: পৰ্যন্ত আৰু সাগৰীয় চৰায়ে ৪০০০ কি:মি: পৰ্যন্ত প্ৰব্ৰজন কৰিব পাৰে৷ [37]৷ অৱশ্যে Bar-tailed Godwit নামৰ চৰাইবিধে একেৰাহে ১০২০০ কি:মি: পৰ্যন্ত প্ৰব্ৰজন কৰাত সক্ষম৷ [38] সাগৰীয় চৰাই সমূহৰ ভিতৰত শ্বুটি শ্বিয়েৰৱাটাৰ (Sooty Shearwater) নামৰ চৰাইবিধে সৰ্বাধিক দুৰত্ব অতিক্ৰম কৰে৷ ই নিউজিলেণ্ড আৰু চিলি (Chile) ত বাহ সাজি পোৱালিজগায় আৰু গ্ৰীষ্মকালটো জাপান, আলাস্কা আৰু কেলিফৰ্ণিয়াত অতিবাহিত কৰে৷ এনেদৰে বছৰেকত ই প্ৰায় ৬৪০০০ কি: মি: পৰ্যন্ত প্ৰব্ৰজন কৰে৷ [39]
কিছূমান চৰায়ে কেৱল বেয়া বতৰ বা খাদ্যৰ অভাৱ পূৰাব পৰাকৈ প্ৰয়োজন হোৱা দুৰত্বহে অতিক্ৰম কৰে৷ উদাহৰণ স্বৰূপে ফিন্স ([[:en:Finch| Finch) জাতীয় চৰায়ে খাদ্যৰ সন্ধানত বেলেগ ঠাইলৈ প্ৰব্ৰজন কৰে৷ [40]কিছূমান চৰায়ে ইয়াৰ বিতৰণ (range) পৰিসৰতে চমূকৈ প্ৰব্ৰজন কৰে৷ অন্য কিছুমান চৰাইৰ ক্সত্ৰত আংশিক প্ৰব্ৰজনো দেখা যায়৷ অৰ্থাৎ কেৱল মাইকী আৰু তলতীয়া মতা (subdominant male) চৰায়ে প্ৰব্ৰজন কৰে৷ [41] আকৌ সাগৰ-পৃষঠৰ পৰা উচ্চতাৰ ভিত্তিতো চৰায়ে প্ৰব্ৰজন কৰে৷ এইক্ষেত্ৰত চৰায়ে সাধাৰণতে সাগৰ পৃষ্ঠৰ পৰা বেছি উচ্চতাত প্ৰজনন কৰে আৰু তাৰ পিছত তললৈ নামি আহে৷ এইধৰণৰ প্ৰব্ৰজন সাধাৰণতে উষ্ণতাৰ পৰিৱৰ্তন আৰু খাদ্যৰ উপলভ্যতাৰ ভিত্তিত হয়৷[42]
চৰায়ে প্ৰব্ৰজনৰ পিছত পুনৰ একেখন ঠাইলৈকে উভতি অহাৰ ক্ষমতা পৰীক্ষা কৰিবলৈ১৯৫০ চনত বষ্টনত Manx Shearwater নামৰ চৰাইবিধ মুকলি কৰি দিয়া হৈছিল৷ ১৩ দিনৰ ভিতৰতে ইহঁতে ৫১৫০ কি: মি: অতিক্ৰম কৰি পূৰ্বৰ বাসস্থান ৱেলছ (Wales) লৈ উভতি আহে৷ [43] বিভিন্ন ধৰণৰ প্ৰক্ৰিয়াৰে প্ৰব্ৰজননৰ সময়ত চৰায়ে দিক নিৰ্ণয় (Navigation) কৰে৷ দিনৰ ভাগত কৰা প্ৰব্ৰজননত সূৰ্যক ব্যৱহাৰ কৰি প্ৰায়ভাগ চৰায়ে দিক-নিৰ্ণয় কৰে৷ ৰাতিৰ সময়ত stellar compass ৰ সহায় লয়৷ [12] [44]
চৰায়ে মূখ্যত: visual and auditory সংকেত (signal)ৰ সহায়ত ইটোৱে সিটোৰ স'তে যোগাযোগ কৰে৷ ই বেলেগ বেলেগ প্ৰজাতিৰ মাজত (intraspecific-within species) বা নিজৰ প্ৰজাতিৰ ভিতৰত (interspecific -between species) হ'ব পাৰে৷ কেতিয়াবা চৰায়ে সামাজিক ভাৱে নিজৰ প্ৰভুত্ব (dominance) দেখুৱাবলৈ গাৰ বৰণ অৰ্থাৎ প্লুমেজও বৰৱহাৰ কৰা দেখা যায়৷ [45][46] প্ৰজননৰ সময়ত চৰাইৰ আটাইতকৈ দীঘলীয়া আৰু নান্দনিক প্ৰদৰ্ষণ (display) দেখা যায় ৷ ইয়াক নাচ বুলি কোৱা হয় যি প্ৰকৃততে বিভিন্ন জটিল দেহ সঞ্চালনৰ সমষ্টি হয়৷ [47] মতা চৰাইৰ প্ৰজননৰ সাফল্য এনে প্ৰদৰ্শনৰ ওপৰতো বহু নিৰ্ভৰ কৰে৷ [48]
চৰায়ে বিভিন্ন ধৰণৰ মাত (calls and songs)ৰ সহায়তো ভাৱ বিনিময় কৰে৷ [49][12]৷ চৰায়ে মাতৰ যোগেদি সাম্ভাৱ্য লগৰীয়া (potential mates) বাচনি, [50]নিজৰ অধিকাৰ ক্ষেত্ৰ (claiming and maintenance of territories) ৰ ঘোষণা আৰু পৰিচালনা[12] অন্য চৰাইৰ চিনাক্তকৰণ,[51]আৰু গোটৰ চৰাইসমূহক ভক্ষক (predator)ৰ আগমণৰ বিষয়ে সকিয়নি দিয়া[52] আদি কাৰ্য্য সমাপন কৰে৷
কিছুমান চৰায়ে নিজৰ অধিকাৰ ক্ষেত্ৰ অৰ্থাৎ টেৰিট'ৰী (territory) বজাই সৰু পৰিয়ালত বাস কৰে, অন্যহাতে আন কিছুমান চৰায়ে আকৌ বৃহৎ গোট গঠন কৰি বসবাস কৰে৷ বৃহৎ গোট গঠন কৰি একেলগে থকাৰ প্ৰধান সুবিধাবোৰ হ'ল, ভক্ষকৰ পৰা প্ৰতিৰক্ষা আৰু খাদ্য আহৰণৰ সুবিধা ৷ [12] বিশেষকৈ ঘন বনাঞ্চলৰ দৰে পৰিৱেশত ভক্ষক প্ৰাণীৰ পৰা বেছি সাৱধান হোৱাৰ প্ৰয়োজন কাৰন এনে বাসস্থানত চোপ লৈ কৰা আক্ৰমণৰ সম্ভাৱনাও বেছী হয়৷ সেয়ে বৃহৎ গোটৰ সমূহীয়া সতৰ্ক দৃষ্টিয়ে চৰাইসমূহক সময় মতে সকিয়াই দিবলৈ সক্ষম হয়৷ সেইবাবেই বনাঞ্চল সমূহত বেলগ বেলগ প্ৰজাতিৰ চৰায়ে একোটা বৃহৎ গোট গঠন কৰি একেলগে চৰা দেখা যায়৷ অৱশ্যে এই ব্যৱস্থাই খাদ্যৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰতিযোগিতাৰো সৃষ্টি কৰে৷ [54] [55]
চৰায়ে কেতিয়াবা অন্য কিছুমান জীৱজন্তুৰ সৈতেও সহযোগিতা (associations) কৰি চলা দেখা যায়৷ যেনে- সাগৰীয় চৰায়ে মাছ ধৰোঁতে ডলফিন ( dolphin) আৰু টুনা (tuna)ই সাগৰপৃষ্ঠলৈ মাছ ঠেলি দি সহায় কৰে৷ [56] তেনেদৰে ধনেশ চৰাই আৰু ডোৱাৰ্ফ মংগুজ (Dwarf Mongoose) একেলগে খাদ্য আহৰণ কৰে আৰু ইটোৱে সিটোক কোনো ভক্ষকৰ আগমণত সতৰ্ক কৰি দিয়ে৷[57]
চৰায়ে শুওতেও আধা জাগি থাকে আৰু মাজে মাজে ঘপকৈ চকু মেলি আকৌ মুদি দিয়ে৷ ইয়াক সতৰ্ক শুৱন (vigilant sleep) বুলি কোৱা হয়৷ ই চৰাইক হঠাতে অহা বিপদৰ পৰা বচাই ৰাখে৷ [58] বহুতো চৰায়ে টপনি যাওঁতে মূৰটো পিছলৈ কৰি ঠোঁটটো পিছফালৰ ডেউকাত সুমুৱাই থোৱা দেখা যায়৷ অন্য কিছুমানে অৱঢ়্যে বুকুৰ পাখিতহে মূৰটো লুকুৱাই টোপনি যায়৷ কিছূমান চৰায়ে এটা ঠেঙৰ ওপৰত ভৰ দি জিৰণি লয়৷ পেচ্ছেৰাইন Perching birds বৰ্গৰ চৰাই সমূহৰ দেহত থকা বিশেষ অভিযোজন (tendon locking mechanism)ৰ বাবে টোপনি যোৱাৰ সময়তো গছৰ ডালত ঠেঙেৰে খোপনি পুতি ৰাখিব পাৰে৷ কিছুমান ভাটৌৰ প্ৰজাতিয়ে গছৰ ডালত ওলোটাকৈ ওলমি থাকি শুৱে৷ [59]
চৰাইৰ প্ৰজাতিসমূহৰ ভিতৰত ৯৫% চৰায়ে একগামী (monogamous)৷ প্ৰজাতি ভেদে চৰায়ে প্ৰায়ে প্ৰজনন কালছোৱা, কেতিয়াবা কেইবাবছৰলৈ আৰু কোনো কোনো ক্ষেত্ৰত মৃত্যু পৰ্যন্ত যোৰা পাতি থাকে৷ [61] একগামীতাই মাক-দেউতাকৰ যত্নৰ নিশ্চিতি দিয়ে৷[62]
অন্যান্য বংশবৃদ্ধিৰ প্ৰক্ৰিয়া (mating systems) সমূহ হ'ল, পলিগাইনি (polygyny), পলিএন্ড্ৰি (polyandry), পলিগেমী (polygamy), পলিগাইনেন্ড্ৰি (polygynandry) আৰু promiscuity ইত্যাদি৷ [12]
প্ৰজননৰ সময়ত প্ৰধানকৈ মতা চৰাইটোৱে বিভিন্ন ধৰণৰ প্ৰদৰ্ষণ (courtship display) কৰে৷ [63] প্ৰায়বোৰ এনে প্ৰদৰ্শন সাধাৰণতে চৰাইৰ গান বা বিশেষ মাত , নাচোন, উৰন্ত অৱস্থাত কৰা ডেউকাৰ কৌশল আদিৰ মাধ্যমত হয়৷ মাইকী চৰায়ে এনে প্ৰদৰ্শন সমূহৰ ভিত্তিত পছন্দৰ মতা চৰাইটো নিজৰ লগৰীয়া হিচাপে বাচনি কৰে৷ [64][65] [
প্ৰয়ভাগ চৰায়ে প্ৰজনন কালত নিজৰ অধিকাৰ ক্ষেত্ৰ বা টেৰিট'ৰী (territory) আন চৰাই সমূহৰ পৰা সক্ৰিয়ভাৱে ৰক্ষা কৰি চলে৷ আনহাতে যিবিলাক চৰায়ে নিজৰ টেৰিট'ৰী ৰক্ষা কৰিব নোৱেৰে যেনে- সাগৰীয় চৰাই সমূহে কল'নি বা বৃহৎ গোট গঠন কৰি বাস কৰে যাতে ভক্ষকৰ পৰা বাচি থাকিব পাৰে৷ এনেকৈ কল'নি গঠন কৰি বাস কৰা চৰাই সমূহে নিজৰ নিজৰ বাহ সজা ঠাইখন কেৱল আন চৰাইৰ পৰা ৰক্ষা কৰি চলে৷ [66]
সকলো চৰায়ে কেলছিয়াম কাৰ্বনেট (calcium carbonate)এৰে গঠিত টান খোলা (hard shells) ৰে আবৃত এমনিয়টিক কণী ( amniotic egg) পাৰে৷ [12] গছৰ খোৰোং বা গাতত কণী পৰা চৰাইৰ কণীবোৰ সাধাৰণতে বগা বা শেঁতা বৰণৰ আৰু মুকলি ঠাইত বাহ সাজি কণী পৰা চৰাইৰ কণীবোৰ চৌদিশৰ পৰিৱেশৰ লগত মিলি থকা (camouflage) বৰণৰ হয়৷ [67]
চৰায়ে সাধাৰণতে নিজৰ বাহত কণী পাৰে৷ বেছিভাগ চৰায়ে নিজৰ প্ৰয়োজনৰ জোখাৰে বিভিন্ন আকৃতিৰ বাহ সাজি লয়৷ [68] [69] চৰায়ে পাখিৰে বাহটো উমাল কৰি ৰাখে৷ [68] কিছুমান চৰাইৰ বাহ নাথাকে৷ উদাহৰণস্বৰূপে শিলাময় পাহাৰত বাস কৰা (cliff-nesting) Common Guillemot নামৰ চৰাইটোৱে শিলতে কণী পাৰে ৷ তেনেদৰে এম্পাৰৰ পেংগুইনৰ মাইকীয়ে কণী পাৰে আৰু মতা চৰাইটোৱে নিজৰ ঠেঙৰ মাজতে কণীটো ভৰাই থয়৷
ক) চৰাইৰ ঠোঁট (Beaks in Birds): চৰাইৰ ঠোঁটটো উৰ্ধ আৰু নিম্ন হনুৰ দ্বাৰা গঠিত। ঠোঁটটো শিঙৰ দৰে টান পদাৰ্থৰ আৱৰণৰ দ্বাৰা আবৃত হৈ থাকে। এই আৱৰণখনক ৰেম্ফ’থিকা (Rhamphotheca) বোলা হয়।
খ) চৰাইৰ হাকোটাযুক্ত পদাঞ্চলৰ প্ৰকাৰ (Types of clawed feet in birds): চৰাইৰ ঠেঙৰ পদাঞ্চল খোজ কঢ়াৰ উপৰিও অন্যান্য বহুতো কামৰ বাবে ব্যৱহৃত হয়। অন্যান্য কামবোৰ হ’ল – বস্তু আদি সংগ্ৰহ, বাঁহ সজা, আক্ৰমণ কৰা, প্ৰতিৰক্ষা ইত্যাদি। চৰাইৰ ঠেঙৰ পদাঞ্চল আঙুলিযুক্ত আৰু এই আঙুলিবোৰত নখ বা হাকোটা থাকে। কৰ্মৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি চৰাইৰ ঠেঙক তলত দিয়া ধৰণে ভাগ কৰিব পাৰি।
চৰাইৰ উমনি দিয়া কাৰ্য্যই পোৱালিৰ গঠন বৃদ্ধিৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় উষ্ণতা প্ৰদান কৰে৷[12] একগামী চৰাইৰ ক্ষেত্ৰত মতা-মাইকী দুয়ো মিলি উমনি দিয়ে৷[12]
কণী ফুটি ওলোৱাৰ সময়ত চৰাইৰ প্ৰজাতি ভেদে পোৱালীবোৰ অসহায় বা আত্মনিৰ্ভৰশীল হ'ব পাৰে৷ একেবাৰে অসহায় আৰু মাক-দেউতাকৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল পোৱালীক এল্ট্ৰিছিয়েল (altricial)৷ এনে ধৰণৰ চৰাইৰ পোৱালীবোৰ আকাৰত সৰু, অন্ধ, পাখিবিহীন আৰু লৰচৰ কৰিব নোৱাৰা বিধৰ হয় ৷ অন্যহাতে যিবিলাক পোৱালী জন্মতে চলিব পৰা আৰু নোমেৰে আবৃত হৈ থাকে সিহঁতক প্ৰিক'ছিয়েল (precocial) হয়৷ এলট্ৰিছিয়েল পোৱালীক প্ৰিক'ছিয়েল পোৱালিতকৈ বেছি যত্নৰ প্ৰয়োজন হয়৷
চৰাইৰ বিভিন্ন প্ৰজাতি সমূহৰ ভিতৰত মাক-দেউতাকৰ পোৱালীৰ প্ৰতি যত্ন (parental care) পৰিমাণৰ তাৰতম্য ঘটা দেখা যায়৷ চূড়ান্ত পৰ্য্যায়ত মেগাপড (megapode)নামৰ চৰাইৰ ক্ষেত্ৰত কণী ফুটি পোৱালী জগিলেই মাক-দেউতাকৰ দায়িত্ব শেষ হয়৷ তাৰপিছত পোৱালীয়ে নিজে মাটিৰে বনোৱা বাহৰ পৰা মাটি খান্দি ওলাই আহে আৰু নিজৰ আহাৰ নিজে যোগাৰ কৰি লয়৷ [70] আনহাতে বহুতো সাগৰীয় চৰাইৰ ক্ষেত্ৰত ইয়াৰ সম্পূৰ্ণ বিপৰীত প্ৰতিচ্ছবি এখন দেখা যায়৷ উদাহৰণস্বৰূপে ফ্ৰিগেটবাৰ্ড (Great Frigatebird) নামৰ চৰাইবিধৰ পোৱালীৰ পাখি সম্পূৰ্ণকৈ গঁজিবলৈ প্ৰায় ছমাহ সময় লয় আৰু তাৰ পাছতো প্ৰায় ১৪ মাহ পৰ্যন্ত মাক-দেউতাকে পোৱালীক খাদ্য যোগাৰ কৰি দিয়ে৷ [71]
কিছুমান চৰাইৰ প্ৰজাতিৰ ক্ষেত্ৰত মাক-দেউতাক দুয়ো মিলি পোৱালীৰ যত্ন লয়৷ অন্য কিছুমান প্ৰজাতিত আকৌ কেৱল মাক বা দেউতাকে অকলে পোৱালী ডাঙৰ কৰে৷ কিছুমান বিশেষ প্ৰজাতিত আকৌ পোৱালীৰ ওচৰ সম্পৰ্কীয় (যেনে-পূৰ্বৰ গোটত জন্মা একে মাক-দেউতাকৰ ডাঙৰ হোৱা পোৱালী) চৰায়ে মাক-দেউতাকক সহায় কৰে৷ [72]কাউৰী (crows), অষ্ট্ৰেলিয়ান মেগপাই (en:Australian Magpie:Australian Magpie), পখৰা মাছোৰোকা () আদি চৰাইৰ ক্ষেত্ৰত এনেদৰে ওচৰ সম্পৰ্কীয় চৰয়ে সহায় কৰা দেখা যায়৷ [73] প্ৰয়ভাগ জীৱ-জন্তুৰ ক্ষেত্ৰতে দেউতাকে পোৱালীৰ যত্ন লোৱা খুউব কমেই দেখা যায়৷ কিন্তু চৰাইৰ ক্ষেত্ৰত ই তুলনামূল ভাৱে সহজলভ্য৷ [12] [74]
উমনি পৰজীৱিতা (Brood parasitism) নামৰ পৰিঘটনাতো যথেষ্ট সংখ্যক চৰাইৰ ক্ষেত্ৰত দেখা যায়৷ এনে চৰায়ে আন প্ৰজাতিৰ চৰাইৰ বাহত কণী পাৰে আৰু আনৰ হতুৱাই পোৱালীক ডাঙৰ কৰোৱায়৷ [75] যাৰ বাহত উমনী পৰজীৱীয়ে কণী পাৰে সেই চৰাইটোৱে কণীটো চিনিব নোৱাৰি নিজৰ আনবোৰ কণীৰ দৰেই উমনি দিয়ে৷ উমনি পৰজীৱীতা দেখা পোৱাৰ প্ৰধান কাৰণ বোৰৰ ভিতৰত নিজে বাহ সাজি কণী উমনি দিয়াত অক্ষমতা, আনৰ বাহতো পোৱালী জগাই প্ৰজনন অধিক সফল কৰাৰ উদেশ্য হ'ব পাৰে৷ [76] উমনী পৰজীৱীসমূহৰ ভিতৰত কুলি চৰায়ে আটাইতকৈ বেছি জনাজাত যদিও এনে এশৰো অধিক প্ৰজাতি পোৱা যায়৷ [75]
পাৰিপাৰ্শ্বিকতাৰ কথা বাদ দিলেও, মানৱ সমাজত চৰাইৰ গুৰুত্ত অপৰিসীম। পৃথিৱীৰ প্ৰায় সকলোবোৰ লোককৃষ্টিত চৰাইৰ উপস্থিত লক্ষ্য কৰিবলগীয়া। সৌন্দৰ্যৰ প্ৰতীক হিচাপে মানৱ সভ্যতাত চৰাইৰ এক বিশেষ স্থান আছে। তদুপৰি চৰাইৰ অৰ্থনৈতিক দিশতো অনেক অৱদান আছে, বিভিন্ন চৰাইৰ মাংস, বিভিন্ন খাদ্য প্ৰণালীৰ অবিচ্ছেদ্য অংগ।
চৰাই সততে দেখা পোৱা যায় বাবে মানুহৰ লগত চৰাইৰ সম্বন্ধ মানৱজাতিৰ জন্মলগ্নৰপৰাই চলি আহিছে।[77] কেতিয়াবা এনে সম্বন্ধ 'পৰস্পৰ সহজীৱি' (mutualistic), যেনে 'মৌ-বিচৰা চৰাই'ৰ (honeyguide) লগত আফ্ৰিকাৰ 'ব'ৰানা' (Borana) সম্প্ৰদায়ৰ মানুহৰ।[78] আন ক্ষেত্ৰত, যেনে ঘৰচিৰিকাৰ লগত মানুহৰ সম্বন্ধ 'সহভোজী' প্ৰকাৰৰ (commensal), য'ত মানুহৰ দৈনন্দিন কাম-কাজৰপৰা ঘৰচিৰিকাই খাদ্যবস্তু লাভ কৰে।[79] কেবাবিধ চৰাইৰ প্ৰজাতি শস্য-বিনস্তকাৰী,[80], আৰু কিছুমান ক্ষেত্ৰত চৰাইৰ দ্বাৰা 'পক্ষী-সংকট' (aviation hazard) হোৱাৰো সম্ভাৱনা থাকে।[81] মানুহৰ কৰ্ম-কাণ্ডৰপৰাই চৰাইৰ ক্ষতি হ'ব পাৰে, আৰু মানুহৰ বিভিন্ন কাৰ্য, যেনে চিকাৰ, পক্ষী-সীহ-বিষৰ প্ৰয়োগ, কীটনাশক দ্ৰৱ্যৰ প্ৰয়োগ, বাহনৰ খুন্দা, অন্য পোহনীয়া জন্তৰ দ্বাৰা হত্যা আদিৰে কেবাবিধ চৰাইৰ বিলুপ্ত হৈছে বা বিলুপ্ত হোৱাৰ উপক্ৰম ঘটিছে।
চৰাই কিছুমান ৰোগৰ বীজাণু বিয়পোৱা মাধ্যমো হ'ব পাৰে, যেনে ছিটাক'ছিছ (psittacosis), ছালম'নেল'ছিছ (salmonellosis), কেম্পাইল'বেক্টৰিঅ'ছিছ (campylobacteriosis), মাইক'বেক্টেৰিঅ'ছিছ (পক্ষী যক্ষ্মা), পক্ষী জ্বৰ, জিয়াৰডিয়েছিছ (en:giardiasis) আৰু ক্ৰিপ্ট'স্প'ৰিডিঅ'ছিছ (en:cryptosporidiosis)। ইয়াৰোপৰি জীৱ-জন্তুৰ শৰীৰৰপৰা কিছুমান ৰোগ পক্ষীয়ে বৃহৎ দূৰত্বত থকা মানৱ-দেহলৈ বিয়পাব পাৰে।[82]
ঘৰচীয়া চৰায়ে মানুহক মাংস আৰু কণী যোগান ধৰে যি মানূহৰ বাবে প্ৰটিনৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ উৎস৷ এক তথ্য অনুসৰি ২০০৩ চনত সমগ্ৰ বিশ্বযুৰি ৭৬ মিলিয়ন টন ঘৰচীয়া চৰাইৰ মাংস আৰু ৬১ মিলিয়ন টন কণী উৎপাদন হৈছিল৷ [83] মাংসৰ বাবে বহুটো চৰাই চিকাৰো কৰা হয়৷ উত্তৰ আৰু দক্ষিণ আমেৰিকাত খাদ্যৰ বাবে চিকাৰ কৰা চৰাইসমূহৰ ভিতৰত জলচৰ চৰাই (waterfowl), কুকুৰা-জাতীয় চৰাই (pheasant), কপৌ, ক্কুৱেইল (quail), পাৰট্ৰিজ (partridge), গ্ৰাউজ (grouse) আদি উল্লেখযোগ্য৷[84] যদিও কিছুমান বিশেষ চৰাইৰ চিকাৰ বহনক্ষম (sustainable), চিকাৰে প্ৰায়ভাগ চৰাইৰ প্ৰজাতিৰে জনসংখ্যাত বিৰূপ প্ৰভাৱ পেলাইছে আৰু ইহঁতক বিলুপ্তিৰ পথলৈ থেলি দিছে৷ [85]
চৰাইৰ পৰা পোৱা বাণিজ্যিকভাৱে মূল্যৱান পদাৰ্থ হৈছে কাপোৰ আৰু শুৱাৰ বিভিন্ন সামগ্ৰীত ব্যৱহৃত পাখি (বিশেষকৈ হাঁহজাতীয় চৰাইৰ পাখি), ফছফৰাছ আৰু নাইট্ৰজেনৰ মূল্যৱান উৎস হিচাপে সাগৰীয় চৰাইৰ মল ইত্যাদি৷ [86]
বাণিজ্যিক লাভৰ বাবে বহুতো চৰাইক মানুহে পোহে৷ ৰঙীন চৰাই যেনে ভাটৌ (Parrot) আদি মানুহে পোহাৰ বাবে বাহিৰৰ পৰা বেআইনী ভাৱে চোৰাংকৈ ইয়াক অনা হয় ৷[87] চৰাইৰ প্ৰতি মানুহৰ আকৰ্ষণো যথেষ্ট৷ সেইবাবেই অপেচাদাৰী পক্ষী নিৰীক্ষকৰ সংখ্যাও সমগ্ৰ বিশ্বত প্ৰতিদিনে বৃদ্ধি পাই গৈছে৷ [88]
চৰায়ে লোকগাঁথা (folklore), ধৰ্ম, আৰু লোক-সংস্কৃতি (popular culture)ত ভিন্ন ভিন্ন ৰূপত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা গ্ৰহণ কৰি আহিছে৷ ধৰ্মৰ ক্ষেত্ৰত চৰায়ে বাৰ্তাবাহক ৰূপে ভূমিকা লোৱাৰ কথা বিভিন্ন আখ্যানৰ পৰা জানিব পৰা যায়৷[89] প্ৰাগ-ঐতিহাসিক যুগৰ পৰাই চৰায়ে কলা-কৃষ্টিত বিভিন্ন ভূমিকা পালন কৰি আহিছে৷ পোন-প্ৰথম চৰাইৰ এনে ভুমিকাৰ কথা গুহা চিত্ৰ সমূহৰ পৰা গম পোৱা যায়৷ [90] পিছলৈ চৰাইক ধৰ্মীয় বা কলা সম্পৰ্কীয় কাম কাজত উচ্চাত্মক চিহ্ন হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল৷ উদাহৰণ স্বৰূপে মোগলৰ অধপতি সকলৰ মুকুটত ময়ুৰ চৰাইৰ পাখি সজাই লোৱা হৈছিল৷[91] চৰাইৰ ওপৰত বৈজ্ঞানিক জ্ঞান বৃদ্ধিৰ স্পৃহা বঢ়াৰ লগে লগে চৰাইৰ চিত্ৰ অঁকাও উল্লেখযোগ্য ভাৱে বৃদ্ধি পালে৷ এনেকৈ চৰাইৰ প্ৰতিচ্ছি অঁকা বিশ্ব-বিশ্ৰুত চিত্ৰকাৰ কেইজনৰ ভিতৰত John James Audubon অন্যতম৷ তেওঁৰ উত্তৰ আমেৰিকাৰ চৰাইসমূহৰ চিত্ৰই সমগ্ৰ ইউৰোপত বিশেষ সমাদৰ লাভ কৰিছিল৷ [92] কবিতাটো চৰাইৰ উল্লেখ প্ৰায়েই দেখা যায়৷ উদাহৰণস্বৰুপে হ'মাৰে ওডিছি মহাকাব্যত নাইটিংগল চৰাইক অন্তৰ্ভুক্ত কৰিছে৷ [93]
বিভিন্ন লোক সংস্কৃতিৰ মাজত চৰাইৰ ভূমিকাও ভিন্ন৷ উদাহৰণ স্বৰূপে আফ্ৰিকাৰ বিভিন্ন অঞ্চলত ফেঁচাক দুৰ্ভাগ্য, ডাইনী আৰু মৃত্যুৰ স'তে জড়িত কৰা হয়[94] কিন্তু ইউৰোপৰ প্ৰায়ভাগ অঞ্চলত ইয়াক আকৌ জ্ঞানী বুলি গণ্য কৰা হয়৷[95]৷ তেনেদৰে কাকৈশিৰাক প্ৰাচীন ইজিপ্টত পবিত্ৰ বুলি গণ্য কৰা হৈছিল কিন্তু ইউৰোপত ইয়াক চোৰৰ শাৰীত ৰখা হৈছিল৷[96]
দুখৰ বিষয়, ১৭শ শতিকাৰ পৰা বৰ্তমানলৈকে, মানুহৰ অবিবেচক কাৰ্য্যৰ পৰিণতিত প্ৰায় ১২০-১৩০ বিধ মান চৰাই পৃথিৱীৰ বুকুৰ পৰা নোহোৱা হৈ গ’ল। বৰ্তমানো প্ৰায় ১২০০ টা মান প্ৰজাতিৰ চৰাইৰ অবস্থা সংকটজনক বুলি গম পোৱা গৈছে।
যদিও মানুহৰ কাৰ্য্যকলাপে চৰাইৰ কিছুমান প্ৰজাতিৰ যেনে 'Barn Swallow' আৰু 'European Starling' আদিৰ বিস্তৃতিত সহায় কৰিছে, তাতোকৈ বহু বেছি পৰিমাণে প্ৰজাতিৰ বিলুপ্তিকৰণত অধিক প্ৰভাৱিত কৰিছে৷ ঐতিহাসিকভাৱে এশৰো অধিক চৰাইৰ প্ৰজাতি বিলুপ্ত হোৱাৰ তথ্য পোৱা যায়[97]যদিও শেহতীয়াকৈ প্ৰশান্ত মহাসাগৰীয় দ্বীপ সমূহত মানুহৰ আবাদী আৰম্ভ হোৱাৰ সময়ত মানুহৰ অদুৰদৰ্শী কাৰ্য্যকলাপৰ বলি হৈ নাটকীয় ভাৱে ৭৫০-১৮০০ টা চৰাইৰ প্ৰজাতি বিলুপ্ত হৈ গৈছিল৷ [98] বৰ্তমান সমগ্ৰ বিশ্বতে এক বুজন পৰিমাণৰ চৰাইৰ প্ৰজাতি বিলুপ্তিৰ পথত আগবাঢ়িছে৷ ইয়াৰে ১,২২৭ টা প্ৰজাতি ২০০৯ চনত আই. ইউ. চি. এনৰ ৰেড লিষ্টত সংকটপূৰ্ণ (threatened) অৱস্থাত থকা প্ৰজাতি বুলি চিনাক্ত কৰা হৈছে৷ [99][100]
চৰাইৰ বিলুপ্ত হোৱাৰ আটাইতকৈ আলোচিত কাৰণটো হ'ল মানুহে কৰা পৰিৱেশ বিনষ্টিকৰণ আৰু তাৰ ফলত হোৱা বাসস্থান ধ্বংসৰ প্ৰক্ৰিয়া (Habitat loss)৷[101] অন্যান্য কাৰণ সমূহ হ'ল, চোৰাং-চিকাৰ, প্ৰয়োজনাধিক মাছ মৰা,[102] পৰিৱেশ প্ৰদুষণ, কীটনাশকৰ ব্যৱহাৰ[103], নতুনকৈ সংস্থাপিত হোৱা বহিৰাগত প্ৰজাতি (nonnative invasive species)ৰ স'তে হোৱা প্ৰতিযোগিতা,[104] আৰু গোলকীয় বতৰ পৰিৱৰ্তন (Climate change) ইত্যাদি৷
চৰকাৰ তথা পৰিৱেশ সংৰক্ষণৰ কৰ্মী সকলে উপযুক্ত আইনৰ সহায় লৈ আৰু পৰিৱেশ restoration (ecological restoration) ৰে চৰাইৰ বাসস্থানৰ প্ৰতিৰক্ষা দিয়ে বা প্ৰয়োজন সাপেক্ষে captive breeding আৰু পুনৰ সংস্থাপন (reintroduction)ৰ বাবেও পদক্ষেপ হাতত লোৱা দেখা যায়৷ এনে পদক্ষেপসমূহ আংশিক ভাৱে হ'লেও সফল হৈছে বুলি কব পাৰি৷ এটা গৱাষণাত গম পোৱা গৈছিল যে এনেধৰণৰ পসক্ষেপ সমূহে ১৯৯৪ ৰ পৰা ২০০৪ ৰ ভিতৰত অতি কমেও ১৬ বিধ চৰাইৰ প্ৰজাতি বিলুপ্ত হোৱাৰ পৰা ৰক্ষা কৰিব পাৰিছে৷[105]
উৰণ পেশী: চৰাইবোৰে ডেউকা দুখন ওপৰ তলকৈ কোৱাই বতাহত উৰিব পাৰে। চৰাইৰ আগ ঠেং দুখন ৰূপান্তৰিত হৈ ডেউকাৰ সৃষ্টি হৈছে। উৰণ কাৰ্যৰ বাবে চৰাইৰ কিছুমান শক্তিশালী উৰন পেশী থাকে। এই পেশীবোৰ উৰোস্থি (Sternum) আৰু উৰোস্থিৰ তলত থকা তৰীদলৰ (Keel) লগত সংযুক্ত হৈ থাকে। উৰণ পেশীবোৰ যথেষ্ট ডাঙৰ। এই উৰণ পেশীবোৰ তলত দিয়া ধৰণৰ।
১. বক্ষ পেশী (Pecoral muscles): উৰণ কাৰ্যত সহায় কৰিবলৈ অতি প্ৰয়োজনীয় পেশী হ’ল বক্ষ পেশী। ই দুই প্ৰকাৰৰ, যেনে – বৃহৎ বক্ষ পেশী (Pectoralis major) আৰু লঘূ বক্ষ পেশী (Pectoralis minor)। এই পেশীবোৰৰ কাম হ’ল ডেউকা দুখনক টানি আৰু এৰি দি ডেউকা দুখনক তল- ওপৰ কৰোৱা। এই পেশী দুটা উৰোস্থিৰ তৰীদল আৰু ডেউকাত লাগি থাকে।
২. সহায়ক পেশী (Accessory muscles): চৰাইৰ উৰণ ক্ৰিয়াত সহায় কৰিবলৈ বক্ষ পেশীৰ উপৰিও আন কিছুমান সহায়ক পেশীও থাকে। বক্ষ পেশীৰ ঠিক তলতে ত্ৰিভূজ আকৃতিৰ কৰাক’ব্ৰেকিয়েলিছ লংগাছ (Coraco brachialis longus) নামৰ আন এটুকুৰা পেশী থাকে। এই পেশীটো কোৰাককিড আৰু উৰোস্থিৰ পৰ্শুকী বা কষ্টেল প্ৰবৰ্ধৰ (Costal process) পৰা ওলায় আৰু ইয়াৰ ঠেক কণ্ডৰা অংশ প্ৰগণ্ডিআস্থি মুণ্ডৰ পিছফালে লাগি থাকে। এই প্ৰশীয়ে ডেউকাখনত তললৈ নমোৱাত সহায় কৰে। ইয়াৰ উপৰিও কৰাক’ব্ৰেকিয়েলিছ লংগাছৰ (Coraco brachialis longus) সম্মুখৰ পিনে কৰাক’ ব্ৰেকিয়েলিছ ব্ৰিভিছ (Coraco brachialis brevis) নামৰ আন এটুকুৰা সৰু ঠেক পেশীয়েও উৰণত সহায় কৰে।
৩. আভ্যন্তৰিক পেশী (Intrensic muscles): আভ্যন্তৰিক পেশীবোৰো উৰণৰ বাবে আতি লাগতিয়াল। ইয়াৰে ভিতৰত বাহুৰ বাইচেপ (Biceps) আৰু ট্ৰাইচেপ (Triceps) পেশী উল্লেখযোগ্য। এই পেশী দুটাই উৰণৰ সময়ত কিলাকুটিটো ঘূৰোৱাত সহায় কৰে। পূৰ্ব-বাহুৰ (Fore arm) এক্সটেনছৰ কাৰ্পি ৰেডিয়েলিছ (Extensor carpi radialis) আৰু এক্সটেনছৰ কাৰ্পি আলনেৰিছ (Exensor carpi ulnaris) নামৰ পেশী দুটাই ডেউকাখন জপোৱা আৰু মেলাত সহায় কৰে। আকৌ দুডাল ব্ৰেকিঅ’ ৰেডিয়েলিছ (Brachio-radialis) পেশীয়ে ৰেডিয়াছ (Radius) অস্থিডালক ঘূৰোৱাত সহায় কৰে। অতিশয় হ্ৰাসপ্ৰাপ্ত ডিজিটেল পেশীবোৰে (Digital muscles) উৰণৰ সময়ত পৃথক অংশসমূহ আনকি পাখিবিলাককো ঘুৰা মেলাত সহায় কৰে। আন এটুকুৰা পলিছিছ পেশীয়ে প্ৰথম আঙুলিত লাগি থকা এলুলা বা বাষ্টাৰ্ড ডেউকাখনক (Alula or bastard wing) স্বাধীন ভাবে লৰাচৰা কৰাত সহায় কৰে।
৪. তানিকা পেশী (Tensor muscles): উৰণৰ সময়ত চৰাইটোৱে ডেউকাখন মেলাৰ সময়ত টেন্সৰ লংগাছ (Tensor longus), টেন্সৰ ব্ৰিভিছ (Tensor brevis) আৰু টেন্সৰ এক্সেছৰিয়াছ (Tensor accessorius) নামৰ তিনিবিধ তানিকা পেশীয়ে প্ৰি-পেটাজিয়ামখন (Pre-patagium) সম্পূৰ্ণকে মেলি ৰাখে। এনে ধৰণৰ আন এটুকুৰা টেন্সৰ পষ্টিৰিয়াছ (Tensor posterius) নামৰ পেশীয়ে উৰণৰ সময়ত পেটাজিয়ামখনক (Patagium) বহলকৈ মেলি ৰাখে।
উৰণ ক্ৰিয়াবিধি (Mechanism of Flight): চৰাইৰ আকৃতি অনুসৰি উৰণৰ আৰম্ভণি ক্ৰিয়াবিধিও বেলেগ হয়। সৰু চৰাইবোৰে উৰাৰ আগে আগে ঠেং দুখনৰ সহায়ত এটা জাপ মাৰে। এই জাপটোৱে উৰিবৰ বাবে চৰাইটোক শক্তি যোগায়। ডাঙৰ আকৃতিৰ চৰাইৰ ক্ষেত্ৰত উৰণ কাৰ্যৰ আৰম্ভণিৰ বাবে যথেষ্ট শক্তিৰ প্ৰয়োজন হয়। সেয়েহে শক্তি গোটাবৰ বাবে চৰাইটোৱে প্ৰথমতে কিছুদূৰ জোৰেৰে দৌৰ মাৰে নাইবা সাঁতোৰে যাতে মাটি এৰি বতাহত যাবলৈ পৰ্যাপ্ত পৰিমাণে বল আৰু উল্লাস পায়। উৰাৰ আৰম্ভণিত চৰাইটোৱে ডেউকাখন তলমুৱাকৈ আৰু পিছৰ ফালে কোৱাবলৈ ধৰে যাৰ ফলত প্ৰকৃত উৰণ আৰম্ভ হয়। আকৌ নামিবৰ সময়ত ডেউকা দুখন ওপৰলৈ আৰু আগলৈ কোৱাই কোৱাই চৰাইটো মাটিলৈ বা নিৰ্দিষ্ট স্থানলৈ নামি আহে। চৰাইৰ প্ৰকৃত উৰণ পেশী হ’ল বৃহৎ বক্ষ পেশী। বৃহৎ বক্ষ পেশীৰ সংকোচনে ডেউকাখনক তলৰপিনে কোবাবলৈ শক্তি যোগায় যাৰ ফলত চৰাইটো ওপৰলৈ উঠে। ডেউকা দুখন তললৈ কোবোৱাৰ ফলত উত্তোলন বলৰ (Lift force) সৃষ্টি হয় আৰু চৰাইটো ওপৰলৈ উঠিবলৈ ধৰে। আকৌ বতাহৰ সোঁত ডেউকাৰ ওপৰেদি যোৱাৰ ফলত ওপৰৰ বায়ু চাপ কম হয় আৰু ইও চৰাইটোক কিছু ওপৰলৈ উঠাত সহায় কৰে। লঘূ বক্ষ পেশীৰ সংকোচনে ডেউকা দুখনক ওপৰলৈ কোবোৱাত সহায় কৰে। ওপৰ ফালে কোবোৱাৰ ফলত ডেউকা দুখন আংশিক ভাবে জাপ খায় আৰু ডেউকাৰ মাজেৰে বায়ু পাৰ হৈ যাব পাৰে। ইয়াৰ ফলত চৰাইটো লাহে লাহে তললৈ নামি আহিবলৈ ধৰে। চৰাইৰ পুচ্ছ পাখিসমূহে বঠাৰ দৰে কাম কৰে। পুচ্ছ পাখিসমূহ ওপৰলৈ ডাঙি ধৰিলে চৰাইটো ওপৰমূৰা হয় আৰু তলফালে নমাই দিলে চৰাইটো তলমূৱা হয়। নামিবৰ সময়ত চৰাইটোৱে পুচ্ছ পাখিবোৰ তললৈ নমাই দি বিছনীৰ দৰে কোবাৱাৰ ফলত ব্ৰেকৰ কাম কৰে আৰু লগে লগে ই ঠেং দুখন তললৈ নমাই দি গছৰ ডালত বা আন কোনো ঠাইত নামি পৰে।
চৰাইৰ (ইংৰাজী: Bird) বৈজ্ঞানিক সংজ্ঞা হ’ল “কণী পৰা, ডেউকা থকা, উষ্ণৰক্তী, এবিধ দুঠেঙীয়া মেৰুদণ্ডী প্ৰাণী”। সকলো মিলাই বৰ্তমান প্ৰায় ১০,০০০ টা প্ৰজাতি, পৃথিৱীৰ সকলো জলবায়ুতে, মেৰু অঞ্চলৰ পৰা এন্টাৰ্কটিকালৈক, বসবাস কৰা দেখা যায়। চৰাই জাতিৰ আকাৰ ২ ইঞ্চিৰ “হামিং বাৰ্ড” ৰ পৰা প্ৰায় ৯ ফুটৰ ঊট পক্ষীলৈকে হ'ব পাৰে।
আধুনিক চৰাই সমূহৰ প্ৰধান বৈশিষ্ট্য হ’ল, ডেউকা, ঠোঁট, টান-খোলাৰ কণী পৰা, চাৰি-কোঠালিৰ হৃদযন্ত্ৰ তথা উচ্চ পাচন-হাৰ (metabolic rate)৷ চৰাইৰ সকলো প্ৰজাতিৰে ডেউকা আছে৷ চৰাইৰ ডেউকা প্ৰকৃততে ইয়াৰ আগঠেঙৰ ৰূপান্তৰিত ৰূপ৷ উৰিব নোৱাৰা চৰাইৰ উদাহৰণ হ’ল, ৰেটিটছ (ratites), পেংগুইন (penguins) আৰু নানা দ্বীপবাসী চৰাই সমূহ৷ চৰাইৰ পাচন-যন্ত্ৰ তথা শ্বাসযন্ত্ৰও উৰিবৰ বাবে বিশষভাৱে ৰূপান্তৰিত হৈছে৷ চৰাইৰ বহুতো প্ৰাজাতিয়ে বহু দীঘলীয়া দুৰত্ব অতিক্ৰম কৰি পৰিভ্ৰমণ কৰে৷ চৰাই সামাজিক জীৱ৷ নানা ধৰণৰ সংকেত তথা মাতেৰে পৰস্পৰে পৰস্পৰৰ লগত যোগাযোগ স্হাপন কৰিব পাৰে৷
ਪੰਛੀ ਜੀਵ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਏ'ਵਸ (Aves) ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੇ ਪਰਾਂ ਅਤੇ ਖੰਭਾਂ ਵਾਲੇ ਜਾਂ ਉੱਡਣ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਜੰਤੂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।[3] ਪੰਛੀ 'ਟੈਰੋਪੌਡ' ਕਲਾਸ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।
ਪਥਰਾਟ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ - "ਪੰਛੀ" ਧਰਤੀ ਤੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਆਖਰੀ ਜੀਵਤ "ਡਾਈਨੋਸੌਰ" ਹਨ। ਪੰਛੀਆਂ ਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪੂਰਵਜ ਟੈਰੋਪੌਡ ਡਾਈਨੋਸੌਰਾਂ ਵਾਂਗ ਸਾਰਾ ਸਰੀਰ ਖੰਭਾ ਨਾਲ ਢਕਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਿਹਨਾਂ ਡਾਈਨੋਸੌਰਾਂ ਨੂੰ ਅੱਜ ਅਸੀ ਪੰਛੀ ਕਿਹੰਦੇ ਹਾਂ, ਉਹ ਕਰੀਬ 100 ਮਿਲੀਅਨ ਸਾਲ ਪਿਹਲਾਂ ਕਰੀਟੇਸ਼ੀਅਸ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਹੋਂਦ ਵਿਚ ਆਏ। ਇਸੇ ਸਮੇ ਦੌਰਨ ਪੰਛੀਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਬਦਲਾਅ ਨਾਲ, ਆਪਣੇ ਪੂਰਵਜ ਟੈਰਾਪੌਡ ਡਾਈਨੋਸੌਰਾਂ ਨਾਲੋ ਵੱਖ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਵਿਕਾਸ ਕੀਤਾ, ਜਦਿਕ ਕਰੀਟੇਸ਼ੀਅਸ - ਪੈਲੀਯੋਜਿਨ ਵਿਲੁਪਤੀ ਘਟਨਾ ਦੌਰਾਨ ਸਾਰੇ ਡਾਈਨੋਸੌਰ ਵਿਲੁਪਤ ਹੋ ਗਏ। ਇਸੇ ਸਮੇ ਦੌਰਾਨ ਪੰਛੀਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਡਾਈਨੋਸੌਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਾਫੀ ਵੱਖ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਬਚਾਉਣ ਵਿਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹੇ ਅਤੇ ਏ'ਵਸ (Aves) ਵਰਗ ਵਿਚ ਤਬਦੀਲ ਹੋ ਗਏ - ਏ'ਵਸ (Aves) ਵਰਗ ਵਿਚ ਕਰੀਬ 10,000 ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਹਨ।
'ਫਰਾਂਸਿਸ' ਅਤੇ 'ਜੌਨ ਰੇ' ਨੇ 1676 ਵਿਚ ਪੰਛੀਆਂ ਦਾ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਵਰਗੀਕਰਨ ਕੀਤਾ। 1758 ਵਿਚ 'ਕਾਰਲ ਲਿਨੀਅਸ' ਨੇ ਇਸ ਵਿਚ ਸੁਧਾਰ ਕੀਤੇ, ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਟੈਕਸੋਨੌਿਮਕ ਵਰਗੀਕਰਨ ਕਿਹਾ ਜਾਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅੱਜ ਵੀ ਇਹ ਵਰਗੀਕਰਨ ਸਿਸਟਮ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ "ਪੰਛੀ" ਧਰਤੀ ਤੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਆਖਰੀ ਜੀਵਤ "ਡਾਈਨੋਸੌਰ" ਹਨ। ਪੰਛੀਆਂ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਟੈਰੋਪੌਡ ਡਾਈਨੋਸੌਰਾਂ ਨਾਲ ਹੈ। ਜਿਹਨਾਂ ਡਾਈਨੋਸੌਰਾਂ ਨੂੰ ਅੱਜ ਅਸੀ ਪੰਛੀ ਕਿਹੰਦੇ ਹਾਂ, ਉਹ ਕਰੀਬ 100 ਮਿਲੀਅਨ ਸਾਲ ਪਿਹਲਾਂ ਕਰੀਟੇਸ਼ੀਅਸ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਹੋਂਦ ਵਿਚ ਆਏ। ਜਦਿਕ, ਕਰੀਟੇਸ਼ੀਅਸ - ਪੈਲੀਯੋਜਿਨ ਵਿਲੁਪਤੀ ਘਟਨਾ ਦੌਰਾਨ ਸਾਰੇ ਡਾਈਨੋਸੌਰ ਵਿਲੁਪਤ ਹੋ ਗਏ। ਇਸੇ ਸਮੇ ਦੌਰਾਨ ਡਾਈਨੋਸੌਰਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਵਰਗ ਹੋਂਦ ਵਿਚ ਆਇਅ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਬਚਾਉਣ ਵਿਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ। ਇਸ ਵਰਗ ਨੂੰ ਅਸੀ ਏ'ਵਸ (Aves) ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ। ਏ'ਵਸ (Aves) ਵਰਗ ਵਿਚ ਕਰੀਬ 10,000 ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਹਨ। ਏ'ਵਸ ਨੂੰ ਹੀ ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਪੰਛੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
|coauthors=
ignored (help) ਪੰਛੀ ਜੀਵ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਏ'ਵਸ (Aves) ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੇ ਪਰਾਂ ਅਤੇ ਖੰਭਾਂ ਵਾਲੇ ਜਾਂ ਉੱਡਣ ਵਾਲੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਜੰਤੂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪੰਛੀ 'ਟੈਰੋਪੌਡ' ਕਲਾਸ ਨਾਲ ਸਬੰਧ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।
ਪੰਛੀ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਲੱਗਭੱਗ 10,000 ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਧਰਤੀ ਤੇ ਮੌਜੂਦ ਹਨ। ਪੰਛੀ ਅੰਡੇ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਦੋਪਾਏ - ਰੀੜ੍ਹਧਾਰੀ ਜੀਵ ਹਨ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਰੀਰ ਤੇ ਖੰਭ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਚੁੰਝ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪੰਛੀਆਂ ਦੇ ਦਿਲ ਦੇ ਚਾਰ ਹਿੱਸੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਹੱਡੀਆਂ ਦਾ ਢਾਂਚਾ ਹਲਕਾ ਅਤੇ ਮਜਬੂਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪੰਛੀਆਂ ਦੇ ਖੰਭ ਆਪਣੀ-ਆਪਣੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਘੱਟ ਜਾਂ ਵੱਧ ਵਿਕਿਸਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੇ ਆਕਾਰ ਦਾ ਪੰਛੀ ਹੰਮਿਗ ਬਰਡ 5 cm (2 in) ਅਤੇ ਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਆਕਾਰ ਦਾ ਪੰਛੀ ਸ਼ਤਰਮੁਰਗ 2.75 m(9 ft) ਹੈ। ਪੰਛੀ ਉੱਡਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਕੁਝ ਥੋੜੀ ਦੂਰੀ ਲਈ ਅਤੇ ਕੁਝ ਲੰਮੀਆਂ ਦੂਰੀਆਂ ਲਈ। ਪਰ ਕੁਝ ਪੰਛੀ ਆਪਣੇ ਭਾਰੇ ਸਰੀਰ ਕਾਰਨ ਉੱਡ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ, ਇਸ ਸਦਕਾ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੂਰਵਜ ਡਾਈਨੋਸੌਰਾਂ ਦੇ ਵਾਂਗ ਧਰਤੀ ਤੇ ਦੋ ਪੈਰਾਂ ਉਤੇ ਚਲਦੇ-ਫਿਰਦੇ ਹਨ। ਵਿਲੁਪਤ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਮੋਆ ਅਤੇ ਐਲੀਫੈਂਟ ਬਰਡ, ਉਹ ਪੰਛੀ ਹਨ ਜਿਨਾਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਖੰਭਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਕੀਵੀ, ਸ਼ਤਰਮੁਰਗ, ਈਮੂ, ਅਤੇ ਪੈਂਗੂਿੲਨ ਆਦੀ ਉਹ ਪੰਛੀ ਹਨ ਜੋ ਉੱਡ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਅਤੇ ਅੱਜ ਵੀ ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣ ਵਿਚ ਸਫਲ ਰਹੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਪੰਛੀ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਅਸਾਨੀ ਤੈਰ ਵੀ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕੁਝ ਡੂੰਘੇ ਪਾਣੀਆਂ ਵਿਚ ਗੋਤੇ ਲਾ ਸਕਣ ਦੇ ਵੀ ਸਮਰੱਥ ਹਨ। ਪੈਂਗੂਿੲਨ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਪੰਛੀ ਹੈ ਜੋ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਉੱਡ ਸਕਦਾ ਹੈ।ਪਥਰਾਟ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ - "ਪੰਛੀ" ਧਰਤੀ ਤੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਆਖਰੀ ਜੀਵਤ "ਡਾਈਨੋਸੌਰ" ਹਨ। ਪੰਛੀਆਂ ਦੇ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪੂਰਵਜ ਟੈਰੋਪੌਡ ਡਾਈਨੋਸੌਰਾਂ ਵਾਂਗ ਸਾਰਾ ਸਰੀਰ ਖੰਭਾ ਨਾਲ ਢਕਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜਿਹਨਾਂ ਡਾਈਨੋਸੌਰਾਂ ਨੂੰ ਅੱਜ ਅਸੀ ਪੰਛੀ ਕਿਹੰਦੇ ਹਾਂ, ਉਹ ਕਰੀਬ 100 ਮਿਲੀਅਨ ਸਾਲ ਪਿਹਲਾਂ ਕਰੀਟੇਸ਼ੀਅਸ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਹੋਂਦ ਵਿਚ ਆਏ। ਇਸੇ ਸਮੇ ਦੌਰਨ ਪੰਛੀਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਬਦਲਾਅ ਨਾਲ, ਆਪਣੇ ਪੂਰਵਜ ਟੈਰਾਪੌਡ ਡਾਈਨੋਸੌਰਾਂ ਨਾਲੋ ਵੱਖ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਵਿਕਾਸ ਕੀਤਾ, ਜਦਿਕ ਕਰੀਟੇਸ਼ੀਅਸ - ਪੈਲੀਯੋਜਿਨ ਵਿਲੁਪਤੀ ਘਟਨਾ ਦੌਰਾਨ ਸਾਰੇ ਡਾਈਨੋਸੌਰ ਵਿਲੁਪਤ ਹੋ ਗਏ। ਇਸੇ ਸਮੇ ਦੌਰਾਨ ਪੰਛੀਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਡਾਈਨੋਸੌਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਾਫੀ ਵੱਖ ਕਰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਬਚਾਉਣ ਵਿਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹੇ ਅਤੇ ਏ'ਵਸ (Aves) ਵਰਗ ਵਿਚ ਤਬਦੀਲ ਹੋ ਗਏ - ਏ'ਵਸ (Aves) ਵਰਗ ਵਿਚ ਕਰੀਬ 10,000 ਪ੍ਰਜਾਤੀਆਂ ਹਨ।
પક્ષીઓ એ 'ગણગણતો (વર્ગ એવ્સ) 'નો (પ્રકાર ઉડાન ભરતો, બે પગવાળો, ગરમીથી ટેવાયેલો, (તાપમાન પ્રમાણે ઘડાયેલો) કરોડ ધરાવતો પ્રાણી વર્ગ છે જે ઇંડા મૂકે છે.અને તેને પોતાના શરીરની ગરમીથી સેવતો કરોડ ધરાવતો પ્રાણી વર્ગ છે. આ વર્ગમાં આશરે 10,000 જેટલી જાતિઓ અસ્તિત્વ ધરાવે છે, જે તેમને અત્યંત મોટી સખ્યામાં બે પગના કરોડ વાળા પ્રાણી બનાવે છે. તેઓ આર્કટિકથી લઇને એન્ટાર્કટિક સુધી તેમની શારીરિક ક્ષમતા અનુસાર (ઇકોસિસ્ટમ)વ્યવસ્થામાં વસે છે. પક્ષીઓની શ્રેણીનું કદ 5 cm (2 in) ગણગણતી મધમાખીથી લઇને 3 m (10 ft) શાહમૃગસુધીનો સમાવેશ થાય છે. બચેલા અવશેષો સુચવે છે કે પક્ષીઓની જાતિ આશરે 150-200 વર્ષો પહેલાથી જ્યુરાસિકના ગાળા દરમિયાનથી પક્ષી જેવા પગવાળા ડાયનાસોર થી વિકસતી આવી છે અને અગાઉ 140-145 વર્ષો પહેલા મૃત જ્યુરાસિક આર્કાઓપ્ટેરિક્સ, જાણીતુ પક્ષી હતું. ફક્ત ડાયનાસોરના જૈવિક જૂથો કરોડો વર્ષો પહેલાના ભૂસ્તર યુગમાં આશરે 65.5 કરોડો વર્ષો પહેલા અસ્તિત્વ ધરાવતા હતા તેથી મોટા ભાગના પક્ષીશાસ્ત્રના લોકો તેને પક્ષી તરીકે ઓળખે છે.
આધુનિક પક્ષીઓને પીછાઓ, દાંત વિનાની ચાંચ, કઠોર આવરણવાળા ઇંડાઓના મૂકવાથી, ઊંચો ચયાપચયનો દર, ચાર છિદ્રોવાળા હૃદય અને હળવા પરંતુ મજબૂત હાડપિંજરની રીતે અલગ પાડવામાં આવે છે. ઘણા પક્ષીઓ સુધારેલો અગ્ર પૃષ્ઠ તરીકે પાંખો ધરાવે છે અને મોટા ભાગના ઉડીશકે છે, જેમાં ઉડી ન શકતા હોય તેવા પક્ષીઓ, પેન્ગ્વિન, અને અસંખ્ય વિવિધ પ્રકારના મોટા ભાગે આઇલેન્ડમાં જોવા મળતી જાતિઓના પક્ષીઓ સહિતના અપવાદ છે. પક્ષીઓ પણ વિશિષ્ટ પ્રકારની પાચન અને શ્વસન પ્રક્રિયાધરાવે છે જે ઉડાન ભરવા માટે મોટા પ્રમાણમાં સ્વીકાર્ય છે. કેટલાક પક્ષીઓ, ખાસ કરીને કોરવિડ અને પોપટ, અત્યંત બુદ્ધિશાળી પ્રાણીજાતિઓમાંના છે; મોટા ભાગની પક્ષીઓની જાતો ટુલ્સ (સાધનો)નું ઉત્પાદન અને તેનો વપરાશ કરતી જોવા મળી છે અને મોટા ભાગની જાતિઓ તેમની પેઢીઓમાં સાંસ્કૃતિક માહિતી આપલેનું પ્રદર્શન કરે છે.
અમુક જાતો લાંબા ગાળાનું વાર્ષિક સ્થળાતંરકરે છે, અને અમુક ટૂંકા ગાળાની અનિમિયત હેરફેર કરે છે. પક્ષીઓ સામાજિક હોય છે; તેઓ દાર્શનિક સંકેતો અને અવાજો અને ગીત ગાઇને સંદેશાવ્યવહાર કરે છે, અને સહકારયુક્ત સંવર્ધન અને શિકાર, લૂંટફાટ કરનારા પ્રાણીઓ તરીકે ટોળામાં રહેવું અને ટોળાશાહી કરવી સહિતની સામાજિક વર્તણૂંકમાં ભાગ લે છે. પક્ષીઓની જાતિઓની વિશાળ બહુમતી સામાજિક રીતે એક વિવાહીત હોય છે, સામાન્ય રીતે એક સંવર્ધન સીઝન માટે, કોઇકવાર વર્ષો સુધી અને જીવનપર્યંત તો ભાગ્યેજ હોય છે. અન્ય જાતો કે જે સંવર્ધન વ્યવસ્થા ધરાવે છે તે પોલીજિનસ ("અસંખ્ય માદાઓ") અથવા, ભાગ્યે જ, પોલીન્ડ્રોસ ("અસંખ્ય નર પક્ષીઓ") છે. ઇંડાઓ સામાન્ય રીતે માળામાં મૂકવામાં આવે છે અને માતાપિતા દ્વારા સેવવામાંઆવે છે. ઇંડામાંથી બહાર નીકળ્યા બાદ મોટા ભાગના પક્ષીઓ માતાપિતા દ્વારા સંભાળનો વિસ્તરિત સમય ધરાવે છે.
મોટે ભાગે શિકાર અથવા ખેતર મારફતે ખોરાક મેળવવાના એક સ્ત્રોત તરીકે અમુક જાતો આર્થિક અગત્યતા ધરાવે છે. કેટલીક જાતો, ખાસ કરીને સોન્ગબર્ડ અને પોપટ, પાલતુ તરીકે જાણીતા છે. અન્ય ઉપયોગોમાં ખાતર તરીકે પક્ષીઓના ચરક(હગાર)નો સમાવેશ થાય છે. પક્ષીઓ માનવ સંસ્કૃતિના તમામ પાસાઓ જેમ કે ધર્મથી લઇને કવિતા સુધી અને લોકપ્રિય સંગીતને આગવી રીતે આવરીલે છે. 17મી સદી અને તેનાથી પણ આગળના 100 વર્ષો પહેલા માનવીય ગતિવિધિઓના પરિણામે 120-130 જાતો નામશેષ થઇ ગઇ છે. હાલમાં આશરે 1,200 જેટલા પક્ષીઓની જાતો માનવીય પ્રવૃત્તિઓના કારણે નામશેષ થવાનું જોખમ અનુભવી રહી છે, જો તેમને રક્ષવાના માર્ગો હાલમાં હાથ ધરાઇ રહ્યા છે.
પક્ષીઓની પ્રથમ વર્ગીકરણ ફ્રાંસિસ વિલ્લુઘબી અને અને જોહ્ન રાયદ્વારા તેમના 1676 વોલ્યુમ ઓર્નિથોલોગી માં વિકસાવવામાં આવ્યું હતું.[૨] કાર્લોસ લિનાઅસેહાલમાં જે ઉપયોગમાં છે તેવી વર્ગીકૃત્ત વર્ગીકરણ કરવા માટે 1758માં તે કાર્યમાં સુધારા કર્યા હતા.[૩] પક્ષીઓને લિનાયન વર્ગીકરણમાં જૈવિક વર્ગ ગણગણાટ તરીકે અલગ પાડવામાં આવ્યા છે. ફિલોજેન્ટિક વર્ગીકરણ ગણગણાટને ડાયનાસોર જૈવિક જૂથ થેરોપોડામાં મૂકે છે.[૪] એવ્સ અને પેટા જૂથ, જૈવિક જૂથ ક્રોકોડોલીયા, બન્ને સાથે પેટે ઘસાઇને ચાલતા જૈવિક જૂથ આર્કોસોરીયાના એક માત્ર જીવતા પ્રાણી છે. ફિલોજેન્ટિકલી,એવ્સને આધુનિક પક્ષીઓ અને આર્કાઇયોપ્ટેરિક્સ લિથોગ્રાફિકા ના નજીકના તાજેતરના પૂર્વજની ઉતરતી જાતિ તરીકે ઓળખવામાં આવે છે.[૫]
મૃત્ત જ્યુરાસિક (આશરે 150-145 મિલીયન વર્ષો પહેલાના)ટિથોનિયમ તબક્કા પરથી આર્કાઇયોપ્ટેરિક્સ આ વ્યાખ્યા હેઠળ પક્ષી તરીકે જાણીતા હતા. અન્યોમા,જેક્સ ગૌથિયર અને ફિલોકોડેવ્યવસ્થાને વળગીને રહેનાર સહિતનાએ એવ્સને ફક્ત આધુનિક પક્ષી જૂથને સમાવવા માટે ઓળખી કાઢ્યા છે. ફક્ત અવશષોમાંથી જ બાકાત રહેલા અને તેમને સોંપણી દ્વારા આ કરવામાં આવ્યું છે, તેને બદલે બે પગવાળા ડાયનાસોર જેમ પ્રાણીઓના પરંપરાગત વિચારના સંબંધ આર્કાઇઓપ્ટેરિક્સ ના પ્લેસમેન્ટ વિશ અનિશ્ચિતતાઓ દૂર કરવાના ભાગરૂપે એવિલે[૬] હોય છે.
દરેક આધુનિક પક્ષીઓ નિયોર્નિથેસપેટાવર્ગમાં આવે છે, જે બે પેટાવિભાગો ધરાવે છે: પાલેઓગ્નેથે, જેમાં મોટા ભાગના ઉડી શકતા હોય તેવા પક્ષીઓ જેમ કે શાહમૃગો, અને જંગલી નિયોગ્નેથે, જેમા દરેક અન્ય પક્ષીઓનો સમાવેશ થાય છે. [૪] [૭]લાઇવઝે અને ઝુસીએ તેમને "જૂથ"નો દરજ્જો આપ્યો હોવા છતાં આ બન્ને પેટાવિભાગોને ઘણી વાર સુપરઓર્ડરનો દરજ્જો આપવામાં આવે છે. [૪] વર્ગીકરણ વિષ્યદ્રષ્ટિકોણ પર આધાર રાખીતા, હાલમાં અસ્તિત્વ ધરાવતા પક્ષીઓના જાતિ 9800[૮]થી 10,050ની છે.[૯]
અવશેષો અને જૈવિક પૂરાવાઓને આધારે, મોટા ભાગના વૈજ્ઞાનિકો સ્વીકારે છે કે પક્ષીઓ બે પગવાળા ડાયનાસોરના વિશિષ્ટ પ્રકારના પેટા જૂથો છે.[૧૦] વધુ ખાસ રીતે, તેઓ બે પગવાળા પક્ષીઓના જૂથ જેમ કે મેનીરાપોતોરા ના સભ્યો છે જેમાં અન્યો ઉપરાંત ડ્રોમાસૌર અને ઓવીરાપ્ટોરિડ્ઝ નો સમાવેશ થાય છે.[૧૧] વૈજ્ઞાનિકો જેમ પક્ષીઓને લાગે વળગે છે તેમ વધુ એવિયન સિવાયના થેરોપોડ્ઝ શોધે છે, અગાઉ પક્ષીઓ સિવાયના અને પક્ષીઓ વચ્ચેનો સ્પષ્ટ તફાવત હવે અસ્પષ્ટ બન્યો છે. તચાજેતરમાં જ ઉત્તર પૂર્વ ચીનના લિયોનીંગ વિસ્તારમાં તાજેતરમાં કરાયેલી શોધ દર્શાવે છે કે અસંખ્ય નાના થેરોપોડ ડાયનાસોરને પીછા હતા, જે આ અનિશ્ચિતતાઓમાં ફાળો આપે છે. [૧૨]
સમકાલીન પાલેન્ટોલોજીમાં સંમતિદર્શક દ્રષ્ટિકોણ એ છે કે પક્ષીઓ એવ્સ, ડેઇનોનીકોસૌરના નજીકના સંબંધી છે, જેમાં ડ્રોમાસૌરિડ અને ટ્રૂડોન્ટીડનો સમાવેશ કરે છે. આ તમામ ત્રણેય સાથે પારાવેસ તરીકે કહેવાતા એક જૂથની રચના કરે છે. મૂળભૂત ડ્રોમાસૌર મઇક્રોરેપ્ટોર જે ગુણધર્મો ધરાવે છે તેણે કદાચ તેને ધીમેથી ચાલવા કે ઉડવા માટે સહાય કરી હશે. મોટા ભાગના મૂળભૂત ડેઇનોનીકોસોર્સ ઘણા નાના છે. મળેલા પૂરાવાઓ એ શક્યતામાં વધારો કરે છે કે તમામ પારાવિયન્સના પૂર્વજોકદાચ વૃક્ષો જેવા હશે, અને/અથવા તેઓ કદાચ ધીમે ધીમે ચાલી શકતા હશે. [૧૩][૧૪]
મૃત્ત જ્યુરાસિક આર્કાઇઓપ્ટેરિક્સ મળી આવેલ સૌપ્રથમ વિખ્યાત સંક્રાંતિ અવશેષછે અને તે વીતી ગયેલી 19મી સદીમાં વિકાસની થિયરીને ટેકો પૂરો પાડે છે. આર્કાઇઓપ્ટેરિક્સ સ્પષ્ટ રીતે પેટે ઘસીને ચાલતા પ્રાણીઓ જેવા ગુણધર્મો ધરાવે છે: દાંત,નહોરવાળી આંગળીઓ, અને લાંબી ગરોળી જેવી લાંબી પૂછડી ધરાવે છે પરંતુ, તે ઉડી શકે તેવા પીછાઓ સાથે જે આધુનિક પક્ષીઓની ઓળખ છે તેવી સુંદર પાંખ ધરાવે છે. તેને આધુનિક પક્ષીઓના સીધા પૂર્વજ તરીકે ગણી શકાતા નથી, પરંતુ તે સૌથી જૂના અને અત્યંત જૂનવાણી એવ્સ અથવા એવિયેલના જાણીતા સભ્ય છે અને સંભવતઃ તે ખરા પૂર્વજ સાથે ગાઢ સંબંધ ધરાવે છે.[૧૫]
પક્ષીઓની ઉત્પત્તિઓના અભ્યાસમાં ઘણા વિવાદો છે. અગાઉની અસંતિઓમાં, પક્ષીઓ ડાયનાસોર અથવા વધુ જૂના આર્કોસોરમાંથી વિકાસ પામ્યા છે કે કેમ. ડાયનાસોરની જાતિમાં ઓર્નિથિશિયા અથવા થેરોપોડ ડાયનાસોર વધુ શક્ય પૂર્વજો હતા કે કેમ તે અંગ મતમતાંતર પ્રવર્તી રહ્યા છે. [૧૬] ઓર્નિથીશિયન (પક્ષી જેવા ઢાળવાળા)ડાયનાસોર આધુનિક પક્ષીઓ જેવો ઢાળ ધરાવતા હોવા છતાં, પક્ષીઓ સૌરિશિયા (ગરોળી જેવા ઢાળવાળા) ડાયનાસોર જેવા હોવાનું મનાય છે અને તેથી તેથી જ તેમનો પૃષ્ઠ ભાગ સ્વતંત્ર રીતે વિકસ્યો હશે. [૧૭] હકીકતમાં, પક્ષી જેવો પૃષ્ઠ ભાગ થેરિઝીનોસૌરિડે તરીક જાણીતા થેરોપોડ્ઝના વિશિષ્ટ જૂથમાં ત્રીજી વખત વિકાસ પામ્યો હશે. થોડા વૈજ્ઞાનિકો સુચવે છે કે પક્ષીઓ ડાયનાસોર નથી, પરંતુ તેઓ ભૂતકાળના આર્કાસોર જેવા લોંગીસ્ક્વોમા પરથી ઉદભવ્યા છે. [૧૮][૧૯]
ક્રેટાશિયસ સમયગાળા (135-145 મિલીયન વર્ષો પહેલા) દરમિયાન પક્ષીઓ બહોળા વિવિધ સ્વરૂપોમાં વૈવિધ્યકૃત્ત થયા હતા. [૨૦] અસંખ્ય જૂથોએ જૂના કાળની લાક્ષણિકતાઓજેમ કે નહોરવાળી પાંખો અને દાંતજાળવી રાખી હતી, જોકે બાદમાં અસંખ્ય પક્ષી જૂથોમાં આધુનિક પક્ષીઓ (નિયોર્નીથેસ)સહિત સ્વતંત્ર રીતે ખોવાઇ ગયા હતા. પ્રારંભના સ્વરૂપો જેમ કે આર્કાઇઓપ્ટેરિક્સ અને જેહોલોર્નિસ , તેમણે તેમના પૂર્વજોની લાંબા હાડકાવાળી પૂંછડીઓ જાળવી રાખી હતી,[૨૦] જ્યારે વધુ આધુનિક પક્ષીઓની પૂંછડીઓ પાયગોસ્ટાલીયાના સમૂહમાં પાયગોસ્ટાઇલ ના આગમન સાથે ટૂંકી હતી.
પ્રથમ મોટા, ટૂંકી પૂછડીઓ વાળા પક્ષીઓના વિવિધ વંશે એનાન્ટીઓર્નિથીસ , અથવા "વિરુદ્ધ પક્ષીઓ"નો વિકાસ કર્યો હતો, આવા નામ એટલા માટે હતા કે તેમના ખભાના હાડકાઓ આધુનિક પક્ષીઓની તુલનામાં વાંકા હતા. એનાન્ટીયોઓર્થનિસે ઇકોલોજિકલ જગ્યામાં મોટું સ્થાન લીધું હતું, રેતીમાં તપાસ કરતા શોરબર્ડઝ અને માછલી ખાનારાથી લઇને ઝાડમાં ખાડો પાડતા અને બિયા ખાતા પક્ષીઓનો સમાવેશ થાય છે. [૨૦] વધુ આધુનિક વંશો પણ માછલી ખાવામાં પાવરધા હતા, જેમાં ઉપરની સપાટી પર ચાલતા દરિયાઇ પક્ષી કે જે ઇચથ્યોર્નિથીસ ("માછલી પક્ષી")નો સમાવેશ થાય છે.[૨૧] મેસોઝોઇક દરિયાઇ પક્ષીઓનો એક ઓર્ડર, હેસ્પરઓર્નિથીફોર્મસ, દરિયાઇ પર્યાવરણમાં માછળીઓના શિકાર માટે અત્યંત સ્વીકાર્ય બની ગયા હતા કે તેમણે ઉડવાની ક્ષમતા ગુમાવી દીધી હતી અને તેમને પાણી પર રમતા પક્ષી જ બનાવી દીધા હતા. તેમની ભારે લાક્ષણિકતાઓ છતા, હેસ્પરઓર્નિથીફોર્મસ કેટલાક આધુનિક પક્ષીઓના નજીકના લક્ષણો રજૂ કરે છે. [૨૦]
આ ફક્ત અવશેષયુક્ત નમુનાઓ પરથી જાણીતી પ્રાગૈતિહાસિક પક્ષીઓની યાદી છે. ઘણા પ્રાગૈતિહાસિક પક્ષી દરજ્જાઓનો ફક્ત બહુ ઓછા વૈજ્ઞાનિકો દ્વારા ઉપયોગ કરવામાં આવે છે કેમ કે તેઓ ફક્ત થોડા જ દરજ્જા(ઓર્ડર)ઓ (અથવા એક જ), પરિવાર, ઉત્પત્તિ અને જાતિઓ ધરાવે છે.
દરેક આધુનિક પક્ષીઓનો સમાવેશ કરતા પેટાવર્ગ નિયોર્નિથીસ, વેગાવીસ ની શોધને કારણે હવે ક્રેટાશિયસ[૨૨]ના અંતે કેટલા મૂળ વંશમાં વિકાસ પામ્યા હોવાની રીતે જાણીતા છે અને તેનું બે સુપરઓર્ડરમાં પાલેગ્નેથે અને નિયોગ્નેથેમાં વિભાજન થયું છે. પાલેગ્નેથમાં મધ્ય અને દક્ષિણ અમેરિકા અને રેટાઇટના ટિનામૌસનો સમાવેશ થાય છે. ગેલોનસેરાના બાકીના નિયોગ્નેથીસમાંથી મૂળ વૈવિધ્યતા હતી, સુપરઓર્ડરમાં એન્સેરીફોર્મસ, બતક, હંસો, રાજહંસ અને સ્ક્રીમરનો સમાવેશ થાય છે અને ગેલીફોર્મસનો સમાવેશ થાય છે. (તેતર, મરઘા અને તેમની જાતિવાળા અન્ય પક્ષીઓ સહિત ઢગલો ઊભો કરનારા અને હગાર અને તેમની જાતિના અન્ય) વિભાજન અંગેની તારીખો પર વૈજ્ઞાનિકો દ્વારા ભારે ચર્ચા કરવામાં આવી હતી. એ બાબત પર સંમતિ સધાઇ છે કે નિયોર્નિથીસનો વિકાસ ક્રેટાશિયસમાં થયો હતો, અને અન્ય નિયોગ્નેથીસથી ગેલ્લોનસેરી વચ્ચેનું વિભાજન કે-ટી લુપ્ત ઘટના પહેલા થયું હતું, પરંતુ બાકી રહેલા નિયોગ્નેથીસના વિકિરણો અન્ય ડાયનોસોરના લુપ્ત થયા પહેલા કે પછી હતા તે અંગે વિવિધ મતો પર્વર્તી રહ્યા છે.[૨૩] પૂરાવાઓમાં વૈવિધ્યતાના કારણે આ મતભેદો થયા છે ; પરમાણુ સંબધી તવારીખ ક્રેટાશિયસ વિકિરણ સુચવે છે, જ્યારે, અવશેષ પૂરાવાઓ પ્રાદશિક વિકિરણને ટેકો આપે છે. પરમાણુ અને અવશેષ પૂરાવાઓને એક કરવાનો પ્રયત્ન વિવાદાસસ્પદ સાબિત થયો છે. [૨૩][૨૪]
પક્ષીઓનું વર્ગીકરણ એ તકરારી મુદ્દો છે. સિબલી અને અહલક્વીસ્ટના ફિલોજેની અને પક્ષીઓના વર્ગીકરણ (1990) એ પક્ષીઓના વર્ગીકરણ પરના સીમાચિહ્ન કામો છે,[૨૫] જોકે તેની પર સતત ચર્ચા થતી રહી છે અને તેમાં સતત સુધારો પણ તો રહ્યો છે. મોટા ભાગના પૂરાવાઓ સુચવે છે કે ઓર્ડરોની સોંપણી સચોટ હતી,[૨૬]પરંતુ વૈજ્ઞાનિકો ઓર્ડરોની વચ્ચે સબંધો હતા તે બાબતે અસંમતિ વ્યક્ત કરે છે; આધુનિક પક્ષીઓની શરીર રચના, અવશેષો અને ડીએનએએ સમસ્યા ઊભી કરી છે, પરંતુ કોઇ મજબૂત સંમતિ સાધી શકાઇ નથી. તાજેતરમાં જ, નવા અવશેષો અને પરમાણુ પૂરાવાઓ આધુનિક પક્ષીઓના ઓર્ડરો અંગે વધુને વધુ રીતે સ્પષ્ટ ચિત્ર પૂરું પાડી રહ્યા છે.
Other birds (Neoaves)
પેટાવર્ગ નિયોર્નિથીસ અથવા આધુનિક પક્ષીઓમાં આ વ્યવસ્થિત ઓર્ડરોની યાદી છે. આ યાદી પરંપરાગત વર્ગીકરણ (અથવા જાણીતા ક્લેમેન્ટસ ઓર્ડર)નો ઉપયોગ કરે છે, જેમાં સિબલી મોનરો દ્વારા સુધારો કરવામાં આવ્યો હતો. પક્ષીઓની યાદી પરિવાર સહિત ઓર્ડરોની વધુ વિગતવાત સક્ષિપ્તી પૂરી પાડે છે.
પેટાવર્ગ નિયોર્નિથીસ
પેટાવર્ગ નિયોર્નિથીસમાં બે સુપરઓર્ડરનો સમાવેશ થાય છે.
સુપરઓર્ડર પાલેયોગ્નેથે: સુપરઓર્ડરનુ નામ પાલેયોગ્નેથ પરથી આવ્યું છે, પેલેટની હાડપિંજરની રચનાના સંદર્ભમાં જૂની લૌકિક વાત માટે પ્રાચીન ગ્રીકે વધુ અન્ય પક્ષીઓ કરતા વધુ પ્રાથમિક અવસ્થા અને પેટે ઘસડાઇને ચાલતા પ્રાણીઓ તરીકે વધુ વર્ણન કર્યું છે. પાલેયોગ્નેથમાં બે ઓર્ડરોનો સમાવેશ થાય છે, જેમાં પ્રવર્તમાન 49 જાતિઓનો સમાવેશ થાય છે.
સુપરઓર્ડર નિયગ્નેથ:
સુપરઓર્ડર નિયોગ્નેથમાં 27 ઓર્ડરોનો સમાવેશ થાય છે, જે કુલ થઇને દસ હજાર જાતિઓ ધરાવે છે. નિયોગ્નેથ, સ્વરૂપ, (ખાસ કરીને ચાંચ અને પગ), કામગીરી અને આજે આપણે જોઇએ છીએ તે વર્તણૂંકની અલગ પ્રકારની વૈવિધ્યતા પેદા કરવા માટે સ્વીકાર્ય વિકિરણમાંથી પસાર થયું છે.
નિયોગ્નેથ સમાવતા ઓર્ડરો નીચે પ્રમાણે છે:
અત્યંત વિચિત્ર સિબલી-મોનરો વર્ગીકરણ (સિબલી-અહલક્વીસ્ટ ટેક્સામોની), કે જે પરમાણુ માહિતી પર આધારિત છે તેમાં થોડા પરિબળોમાં મોટાપાયે સ્વીકાર્યતા મળી આવી હતી, જેમ કે તાજેતરના પરમાણુ, અવશેષો અને શરીરચનાને લગતા પૂરાવાઓએ ગેલ્લોનસેરેને એક ઉદાહરણ તરીકે ટેકો આપ્યો હતો.[૨૩]
પક્ષીઓ મોટે ભાગે ધરતી પર વસ્તીવાળા અને તમામ સાતેય ઉપખંડોમાં રહે છે અને પોતાની વંશવૃદ્ધિ કરે છે, તેમજ તેમની વસ્તી સ્નો પેટ્રેલની વંશવેલો વધારતી વસ્તી એન્ટાર્કટિકામાં 440 kilometres (270 mi)આઇલેન્ડ સુધી પહોંચે છે [૨૭] સૌથી વધુ પક્ષી વૈવિધ્યતા ઉષ્ણકટિબંધ પ્રદેશોમાં જોવા મળે છે. અગાઉ એવું વિચારવામાં આવ્યું હતું કે આ ઉચ્ચ પ્રકારની વૈવિધ્યતા એ ઉષ્ણકટિબંધમાં ઊંચો જૈવિક જાતિઓના વિકાસ દરનું પરિણામ છે, જોકે તાજેતરના અભ્યાસોમાં જાણવા મળ્યું હતું કે આ અક્ષાંશમાં ઊંચા જૈવિક જાતુઓનો વિકાસ દર અન્ય ઉષ્ણકટિબંધના દરની તુલનામાં પડતી લુપ્તતા દરને સરભર કરે છે.[૨૮] પક્ષીઓના વિવિધ પરિવારોએ વિશ્વના સમુદ્દ અને તેની અંદર એમ બન્ને પ્રકારના જીવન અપનાવ્યા છે, જેમ કે કેટલાક દરિયાઇ પક્ષીની જાતો ફક્ત ઉત્પત્તિ [૨૯]માટે જ દરિયા કિનારે આવે છે અને કેટલાક પેન્ગ્વિન તેમાં પડતા જોવામાં આવ્યા છે.300 metres (980 ft).[૩૦]
અસંખ્ય પક્ષી જાતોએ માનવીઓ દ્વારા ઓળખી કઢાયેલા વિસ્તારોમાં પોતાની ઉત્પત્તિ વસ્તીને સ્થાપિત કરી છે. આમાંની કેટલીક ઓળખો ઇરાદાપૂર્વકની છે; ઉદા. તરીકે ગોળાકાર ગરદન ધરાવતું તેતરને આખા વિશ્વમાં ગેઇમ બર્ડ તરીકે રજૂ કરવામાં આવ્યા છે.[૩૧] જ્યારે અન્ય આકસ્મિકતાનું પરિણામ છે, જેમ કે કેદમાંથી છૂટા થયા બાદ વિવિધ ઉત્તર અમેરિકન શહેરોમાં જંગલી લાંબી પાંખો કે પૂંછડીવાળો નાના પોપટ સ્થાપિત થયા હતા.[૩૨] કેટલ એગ્રેટ,[૩૩] પીળું શિર ધરાવતા કરાકરા[૩૪] અનેગાલાહ,[૩૫]સહિતની જાતો કુદરતી રીતે ફેલાઇ છે જે તેમની મૂળભૂત શ્રેણી જેમ કે કૃષિ કવાયતોથી ઘણી પર છે, તેણે યોગ્ય નવ વસ્તી વસાવી હતી.
અન્ય કરોડરજ્જુ ધરાવનારાઓની સાથે તુલના કરતા, પક્ષીઓ બોડી પ્લાન ધરાવે છે જે અસાધારણ સ્વીકાર્યતા ધરાવે છે, જે મોટે ભાગે ઉડાનને સહાયરૂપ થવા માટે હોય છે. હાડપિંજરમાં અત્યંત હાડકાઓના સમાવેશ થાય છે. તેઓ મોટું હવાચુસ્ત પોલાણ ધરાવે છે (જેને (હવાવાળો ખાડો કહેવાય છે) જે શ્વસનક્રિયા વ્યવસ્થા સાથે જોડે છે.[૩૬] ખોપરીના હાડકા ગરમીથી ઓગળી ગયા હોય છે અને તે ખોપરી સંબંધિત માળખું દર્શાવતા હોતા નથી. [૩૭] નેત્રગુહામોટી હોય છે અને હાડકાના ભાગથી અલગ હોય છે. કરોડ ગરદન, ગળાને લગતો, નકામો અને પૂંછડીને લગતો વિસ્તાર ધરાવે છે, તેમજ અસંખ્ય ગરદન (ડોક)કરોડ જે બહોળી રીતે અલગ હોય છે એ ખાસ કરીને સાનુકૂળ હોય છે, પરંતુ હલનચલન પૂર્વવર્તી ગળાના કરોડમાં ઓછી હોય છે અને બાદના કરોડમાં તેનો અભાવ હોય છે. [૩૮] છેલ્લા થોડા સિન્સાક્રુમની રચના કરવા માટે શ્રેણી પ્રદેશની સાથે ઓગળી જાય છે. [૩૭] પાંસળી સપાટ હોય છે અને છાતીનું હાડકું ઉડાન નહી ભરતા પક્ષીઓ સિવાય ઉડાનમાં સહાય કરતા બાંધાની સાથે જોડાઇ રહે છે. પાછળનો પૃષ્ઠભાગને પાંખમાં રૂપાંતર કરવામાં આવ્યો છે. [૩૯] પેટેથી ઘસડાઇને ચાલતા પ્રાણીઓની જેમ, પક્ષીઓ મુખ્યત્વે યુરિકોટેલિક હોય છે,તેમની કિડનીઓ તેમની રક્ત વાહીનીઓ મારફતે નાઇટ્રોજનયુક્ત કચરો બહાર કાઢે છે અને મૂત્રશયનળી દ્વારા યુરિયા અથવા એમોનિયાને જઠરમાં નાખવાને બદલે યુરિક એસિડતરીકે ઉત્સર્જન કરે છે. પક્ષીઓને મૂત્રાશય માર્ગ અથવા ખુલ્લી બાહ્ય મૂત્રનળી હોતી નથી અને યુરિક એસિડનું અર્ધપાકા કચરા તરીકે ઉત્સર્જન થાય છે.[૪૦][૪૧] જોકે, હમીંગબર્ડઝ જેવા પક્ષીઓ માનસિક રીતે એમોન્ટેલિક હોઇ શકે છે જે, નાઇટ્રોજન કચરાને એમોનિયા તરીકે બહાર કાઢે છે. [૪૨] તેઓ ક્રિયેટીનાઇનને બદલે સસ્તનપ્રાણીઓની જેમ ક્રિયેટાઇનનું ઉત્સર્જન કરે છે.[૩૭] આ ચીજ, તેમજ મૂત્રાશય પક્ષીઓના મૂત્રમાંથી બને છે. [૪૩][૪૪] આ મૂત્ર એક કરતા વધુ ચીજોને બહાર કાઢે છે: તેના દ્વારા કચરો બહાર છે, મૂત્રના ભેગા થવાથીપક્ષીઓનો સમાગમ થાય છે, અને ત્યારબાદ માદા તેના દ્વાર ઇંડા મૂકે છે. વધુમાં, પક્ષીઓની અસંખ્ય જાતો ગોળીની જેમ ઝડપ ધરાવે છે.[૪૫] પક્ષીઓની પાચન વ્યવસ્થા વિશિષ્ટ છે, જેમ કે તેના ગળામાં સંગ્રહ માટે પ્રાથમિક કોઠોઅને અન્ય કોઠોધરાવે છે, જેમાં દાંતના અભાવને દૂર કરવા અને ખોરાકને ચાવવા માટે ઝીણા પત્થરો ધરાવે છે. [૪૬] કેટલાક પક્ષીઓ ઉડાનની સાથે ઝડપથી પાચન કરવા માટે ટેવાયેલા હોય છે. [૪૭]
કેટલાક સ્થળાંતર કરતા પક્ષીઓએ તેમના શરીરના ઘણા ભાગોમાંથી પ્રોટીન મેળવવા ટેવાયેલા છે,જેમાં અન્નનળીના નીચેના ભાગનો સમાવેશ થાય છે, જે સ્થળાંતર દરમિયાન વધારાની ઉર્જા છે. [૪૮]
અન્ય પ્રાણી જૂથોમાં પક્ષીઓ અત્યંત જટિલ શ્વસનક્રિયા વ્યવસ્થા ધરાવે છે.[૩૭] શ્વાસ લેતી વખતે, 75 ટકા જેટલી તાજો વાયુ તેમના ફેફસામાંથી પસાર થાય છે અને પાછળથી એર સેકમાં ફેલાય છે, જે ફેફસામાંથી વિસ્તરિત થાય છે અને વાયુની જગ્યાને હાડકા સાથે જોડે છે અને તેમાં વાયુ વડે ભરે છે. અન્ય 26 ટકા વાયુ સીધો જ ફેફસામાં જાય છે. જ્યારે પક્ષીઓ શ્વાસ બહર કાઢે છે, વાપરેલા વાયુને ફેફસામાંથી બહાર કાઢે છે અને પાછળના એર સેકમાં સંગ્રહીત વાયુને બહાર કાઢે છે, જે એકી સાથે વેગથી ફેફસામાં જાય છે. આમ, પક્ષીઓ શ્વાસ લેતી વખતે અને બહાર કાઢતી વખતે તાજા વાયુનો સતત પુરવઠો પ્રાપ્ત કરે છે. [૪૯] ધ્વનિ ઉત્પાદન ધ્વનિના ભાગ (વોકલ ઓર્ગનનો ઉપયોગ કરીને મેળવવામાં આવે છે, જે કાનના પડદાની અંતરછાલ સાથેની સ્નાયુબદ્ધ ચેમ્બર છે, જે શ્વાસનળીના છેડે આવેલો હોય છે, જ્યાંથી તે અલગ પડે છે. [૫૦] પક્ષીઓના હૃદયને ચાર ચેમ્બ હોય છે અને જમણી મુખ્ય ધોરી નસની કમાનપદ્ધતિસરના પરિભ્રમણને વેગ આપે છે (જ્યારે સસ્તનપ્રાણીઓમાં ડાબી બાજુની કમાન સામેલ હોય છે.[૩૭]
પોસ્ટોકાવા પૃષ્ઠ ભાગ ગુદા પોર્ટલ સિસ્ટમ મારફતે રક્ત મેળવે છે. સસ્તનપ્રાણીઓ સિવાય પક્ષીઓમાં લાલ લોહીના સેલમાં ન્યુક્લિયસહોય છે.[૫૧]નર્વસ સિસ્ટમપક્ષીના કદાનુસાર મોટી હોય છે.[૩૭] અત્યંત સુવિકસિત મગજનો ભાગ કે જે ઉડાનને લગતી કામગીરીને નિયંત્રિત કરે છે, જ્યારે સેરેબેલમ હલચલને સંકલિત કરે છે અને સેરેબ્રમ વર્તણુંક પદ્ધતિઓ, ઉડાનની દિશા, સમાગમ અને માળો બાંધવાની ક્રિયાને નિયંત્રિત કરે છે. મોટા ભાગના પક્ષીઓ સુંઘવાની નબળી ક્ષમતા ધરાવે છે, જેમાં કીવી,[૫૨] ન્યુ વર્લ્ડ વલ્ચર (ગીધ)[૫૩]અને ટ્યૂબનોઝીસ નોંધપાત્ર અપવાદો છે.[૫૪] એવિયન દાર્શનિક વ્યવસ્થાસામાન્ય રીતે અત્યંત વિકસિત હોય છે. જળપક્ષીઓ સાનુકૂળ કીકી ધરાવે છે, જે તેને હવા અને પાણીમાં દ્રષ્ટિ માટેની સવલત પૂરી પાડે છે. [૩૭] કેટલીક જાતિઓ પણ બેવડા ફોવેયા ધરાવે છે. પક્ષીઓ ટેટ્રાક્રોમેટિક છે, જે તેની આંખમાં લીલા, લાલ અને વાદળી એમ અલ્ટ્રાવાયોલેટ (યુવી) સંવેદનશીલ કોન સેલધરાવે છે. [૫૫] આ તેમને અલ્ટ્રાવાયોલેટ પ્રકાશ જોવામાં સહાય કરે છે, જે સંવનનમાં સમાવિષ્ટ છે. ઘણા પક્ષીઓ અલ્ટ્રાવાયોલેટ રીતે પીછાઓ ધરાવતા હોય છે, જે, માનવીઓ જોઇ શકતા નથી; કેટલાક પક્ષીઓની કે જેમની જાતિ નાની આંખ ધરાવતા પક્ષીઓ જેવી જ દેખાતી હોય છે, તે તેમના પીછા પર પ્રતિબિંબીત અલ્ટ્રાવાયોલેટની હાજરીથી અલગ પડે છે. નર બ્લ્યુ ટીટઅલ્ટ્રાવાયોલેટ પ્રતિબિબીત કલગી ધરાવતા હોય છે, જે સંવનન દરમિયાનના આસર તથા ડોકના પીછા ઊંચા કરતા દેખાય છે. [૫૬] અલ્ટ્રાવાયોલેટ પ્રકાશનો ઉપયોગ ચારો એકત્ર કરવા માટે પણ થાય છે, —નાના બાજ પક્ષીઓને ઉંદર, ખિસકોલી દ્વારા છોડી દેવાયેલા યુવી પ્રતિબિંબીત યુરીન ટ્રેઇલ માર્ક અનુસરીને શિકારની શોધમાં ઉપયોગમા લેતા જોવાયા છે. [૫૭] પક્ષીઓની આઇલીડ પટપટાવવામાં ઉપયોગમાં આવતી નથી. આંખમાં નિક્ટીટેટીંગ અંતરછાલનું આવરણ હોવાના બદલે, ત્રીજી આઇલીડ આડી રીતે ફરે છે. [૫૮] નિક્ટીટેટીંગ અંતરછાલ આંખને પણ રક્ષણ આપે છે અને ઘણા જળ પક્ષીઓમાં કોન્ટેક્ટ લેન્સની કામગીરી બજાવે છે. [૩૭] પક્ષીઓની રેટિના પંખા જેવી રક્ત પુરવઠા વ્યવસ્થા ધરાવે છે જેને પેક્ટેનકહેવાય છે.[૩૭] મોટા ભાગના પક્ષીઓ, તેઓ ગ્રેટ કોમોરન્ટ જેમ અપવાદ હોવા છતા તેમની આંખો ફેરવી શકતા નથી.[૫૯] પોતાના શિરની આસપાસ આંખ ધરાવતા પક્ષીઓ પહોળું દાર્શનિક ક્ષેત્ર ધરાવે છે, જ્યારે પક્ષીઓ જેમ કે ઘુવડ કે તેમના શિરની આગળ આંખ ધરાવે છે તેઓ બાયનોક્યુલર દ્રષ્ટિ ધરાવતા હોય છે અને તેઓ ક્ષેત્રની ઊંડાઇનો અંદાજ લગાવી શકે છે.[૬૦] એવિયનના કાનમાં બાહ્ય પિનાનો અભાવ હોય છે, પરંતુ તે પીછા દ્વારા રક્ષિત હોય છે, જોકે કેટલાક પક્ષીઓમાં, જેમ કે એસિયો , બૂબો અને ઓટસ ઘુવડમાં, આ પીછાઓ કલગીનું સ્વરૂપ ધારણ કરે છે, જે કાનને મળતું આવે છે. આંતરિક કાન વર્તુળાકારભાગ ધરાવે છે, પરંતુ સસ્તન પ્રાણીઓમાં જોવા મળે છે તે ગોળાકાર હોતા નથી. [૬૧]
થોડી જાતો લૂંટારુંઓ સામે કેમિકલ ડિફેન્સનો ઉપયોગ કરે છે; કેટલાક પ્રોસેલ્લારીફોર્મસ આક્રમણખોર સામે ખરાબ તેલ કાઢી શકે છે,[૬૨] અને પિટોહુઇની ન્યુ ગિનીયાથી માંડીને કેટલીક જાતો તેમની ચામડી અને પીંછાઓમાં શક્તિશાળી ન્યૂટ્રોક્સીન ધરાવે છે. [૬૩]
પક્ષીઓમાં બે જાતિ હોય છેઃ નર અને માદા. પક્ષીઓની જાતિ જેમ સસ્તન પ્રાણીઓમાં એક્સ અને વાય રંગસૂત્રો ઉપલબ્ધ હોય છે તેને બદલે ઝેડ અને ડબ્લુય જાતિ રંગસૂત્રોદ્વારા નક્કી થાય છે. નર પક્ષીઓ બે ઝેડ રંગસૂત્રો (ઝેડઝેડ), અને માદા પક્ષીઓ ડબ્લ્યુ રંગસૂત્ર અને ઝેડ રંગસૂત્ર ધરાવે છે(ડબ્લ્યુઝેડ).[૩૭] મોટે ભાગે પક્ષીઓની દરેક જાતિઓમાં ફળદ્રુપતાના આધારે વ્યક્તિગત સંવનન નિર્ધારિત થાય છે. જોકે, તાજેતરના અભ્યાસે ઓસ્ટ્રેલીયન બ્રશ તૂર્કીઝમાં તાપમાન આધારિત સંવનન નિર્ધારણદર્શાવ્યું હતું, જેના માટે ઇંડાનું સવેન કરતી વખતે ઊંચુ તાપમાન ઊંચ માદાથી નરના સંવનન ગુણોત્તરમાં પરિણમ્યું હતું.[૬૪]
પીછાઓ પક્ષીઓના ગુણધર્મ તરીકે આલેખવામાં આવ્યા છે (જો કે તે કેટલાક ડાયનાસોરમાં પણ ઉપલબ્ધ હતા, જેને હાલમાં સાચા પક્ષી તરીકે ગણવામાં આવતા નથી). તે ઉડવામાં સહાય કરે છે, આરક્ષણ પૂરું પાડે છે જે થર્મોરેગ્યુલેશનમાં ઉપયોગી બને છે, અને ડિસ્પ્લે, છદ્માવરણ અને સંકેત આપવામાં ઉપયોગમાં લેવાય છે.[૩૭] પીછાઓના અનેક પ્રકાર છે, દરેક તેના પોતાના આગવા હેતુઓ ધરાવે છે. પીછાઓ બાહ્ય રીતની વૃદ્ધિ ધરાવે છે, જે ચામડી સાથે જોડાયેલા હોય છે અને જેને પ્ટેરીલે કહેવાય છે તેના આધારે ચોક્કસ રીતે ઉગે છે. આ પીછાઓની વિસ્તરવાની (પ્ટેરીલોસીસ) વિતરણની પદ્ધતિ ટેક્સામોની અને સિસ્ટમેટિક્સમાં ઉપયોગમાં લેવાય છે. શરીર પીછાઓની ગોઠવણી અને દેખાવને પ્લમેજકહેવાય છે, જે કદાચ જાતિઓ સામાજિક દરજ્જા અને જાતિ અનુસાર અલગ પડી શકે છે.[૬૫]
પ્લમેજ નિયમિત પણે [[મોલ્ટ (નવા પીછા આવતા પહેલા જૂનાપીછા ખેરવવાની ક્રિયા)થાય છે; જન્મ આપ્યા બાદ પક્ષીઓમાં નિયમિત પ્લમેજ કે જે મોલ્ટેડ થયા હોય અથવા -હંફ્રે-પાર્કસ ટર્મિનોલોજીમાં – "મૂળ" પ્લમેજ; જન્મ પ્લમેજ અથવા મૂળ પ્લમેજ હંફ્રે પાર્કસ પદ્ધતિ હેઠળ "વૈકલ્પિક" પ્લમેજીસ તરીકે જાણતા છે.|મોલ્ટ (નવા પીછા આવતા પહેલા જૂનાપીછા ખેરવવાની ક્રિયા)થાય છે; જન્મ આપ્યા બાદ પક્ષીઓમાં નિયમિત પ્લમેજ કે જે મોલ્ટેડ થયા હોય અથવા -હંફ્રે-પાર્કસ ટર્મિનોલોજીમાં – "મૂળ" પ્લમેજ; જન્મ પ્લમેજ અથવા મૂળ પ્લમેજ હંફ્રે પાર્કસ પદ્ધતિ હેઠળ "વૈકલ્પિક" પ્લમેજીસ તરીકે જાણતા છે.[૬૬]]] મોટા ભાગની જાતિઓમાં વાર્ષિક ધોરણે મોલ્ટીંગ થાય છે, જોકે કેટલાકમાં વર્ષમાં બે વખત મોલ્ટીંગ થાય છે અને શિકારના મોટા પક્ષીઓમાં દર થોડા વર્ષે ફક્ત એક જ વખત મોલ્ટ થાય છે. વિવિધ જાતિઓમાં મોલ્ટીંગ પદ્ધતિ બદલાતી રહે છે. ચકલીના કદના પક્ષીઓમાં, ઉડવાના પીછાઓઅંદરના મુખ્યત્વે પહેલા હોવાની સાથે એક વખત બદલાય છે. જ્યારે છઠ્ઠી મુખ્યની પાંચમી શાખા બદલાય છે ત્યારે, સૌથી બહારની શાખાઓ ખરવા માંડે છે. અંદરના બાજુ મોલ્ટ થવા માંડે તે પછી અંદરની બાજુએ તેના પછી પીછા ખરવાની શરૂઆત થાય છે અને આ જ પ્રક્રિયા બહારની બાજુના પીછામાં થાય છે (કેન્દોપગામી મોલ્ટ) મોટા મુખ્ય કોવર્ટસ (પાંખનું મૂળ ઢાંકનારાં અને છેડાનાં પીંછાં) મુખ્ય પીછે જે તેની પર હોય છે તેની સાથે સિંક્રોનીમાં મોલ્ટ થાય છે. [૬૭] નાની અસંખ્ય જાતિઓ, જેમ કે બતક અને હંસ, તેમના તમામ ઉડવાના પીછા ગુમાવી દે છે, અને થોડા સમય માટે ઉડી શકતા નથી. [૬૮] સામાન્ય નિયમ અનુસાર, પૂછડીના પીછા મોલ્ટ થાય છે અને અત્યંત અંદરની જોડી સાથે બદલાવવાનો પ્રારંભ થાય છે. [૬૭] પીછડીના પીછાઓના કેન્દ્રભિગામી મોલ્ટ ફેઝીયનીડેમાં જોવા મળ્યા હતા. [૬૯] લક્કડખોદ અને ટ્રીક્રિપર (ઉત્તરીય ગોળાર્ધના નાન જંતુઓ કે જે તેમની મજબૂત પૂછડીની મદદથી ઝાડ પર ચડે છે)માં પૂછડીના પીછામાં કેન્દ્રોપગામી મોલ્ટ થોડો અલગ છે, તેમાં બીજી અંત્યત અંદરની પીછાની જોડી સાથે પ્રારંભ થાય છે અને મધ્યની પીછાની જોડી સાથે પૂરી થાય છે જેથી, પક્ષીઓ ચડવામાં ઉપયોગી પૂછડીને કાર્યરત રાખી શકે છે. [૬૭][૭૦] ચકલીના કદના પક્ષીમાં સામાન્ય પદ્ધતિ એ જોવા મળી હતી કે મુખ્ય પીછા બહારના ભાગને બદલે છે, બીજી શ્રેણીના અંદર જાય છે અને પૂછડીમાં મધ્ય બહારના પીછા બદલાય છે. [૭૧] માળો બાંધતા પહેલા, મોટા ભાગના પક્ષીઓની જાતિ તેમના ગર્ભાશયની પાસે પીછાઓ ગુમાવીને ખુલ્લો ઉત્પત્તિનો ટુકડો મેળવે છે. ત્યાંની ચામડીમાં પૂરતા પ્રમાણમાં રક્ત આવે છે અને પક્ષીઓને ઉત્પત્તિમાં મદદ કરે છે. [૭૨]
પીછાઓને જાળવણી કરવાની જરૂર પડે છે અને પક્ષીઓ તેમને દરરોજ પીછા વડે સાફ કરે છે અથવા માવજત કરે છે, અને આ પાછળ તેઓ તેમના રોજના સમયમાંથી સરેરાશ 9 ટકા જેટલો સમય ગાળે છે. [૭૩] ચાંચનો ઉપયોગ નકામા ભાગને કાઢી નાખવા માટે અને ઉરોપીજિયલ સ્ત્રાવમાંથી ગુપ્તાંગોને વધારવા માટે થાય છે; આ ગુપ્તાંગો પીછાઓની લવચીકતાને રક્ષણ આપે છે અને એન્ટીમાઇક્રોબાયલ એજન્ટતરીકેની કામગીર બજાવે છે, જે પીછાઓમાં બેક્ટેરીયાની વૃદ્ધિને અટકાવે છે. [૭૪] તેમાં કીડીઓ દ્વારા ફોર્મિક એસિડની ગુપ્તતાને જોડી શકાય છે, જે પક્ષીઓ પીંછાઓમાં જીવાણુંઓને દૂર કરવા માટે એન્ટીંગ નામથી જાણીતી વર્તણૂંક દ્વારા મેળવે છે.[૭૫]
પક્ષીઓના ભીંગડાઓ શીંગડાના મહત્વના અંગ જેમ કે ચાંચ, નહોર અને પાછળના ઉપસેલા ભાગ જેવા હોય છે. તે મોટે ભાગે અંગૂઠા પર અને પગના પંજાપર થાય છે, પરંતુ કેટલાક પક્ષીઓમાં પગની ઘૂંટીઓમાં પણ જોવા મળી શકે છે. મોટા ભાગના પક્ષીઓના ભીંગડા નોંધપાત્ર રીતે એકની પર એક થતાં નથી, જો કે તેમાં કીંગફિશર અને લક્કડખોદ અપવાદરૂપ છે. પક્ષીઓના ભીંગડા પટે ઘસીને ચાલતા પ્રાણીઓ અને સસ્તન પ્રાણીઓ સાથે અનુરૂપ હોવાનું માનવામાં આવે છે. [૭૬]
મોટા ભાગના પક્ષીઓ ઉડીશકે છે, જે તેમને અન્ય કરોડરજ્જુ ધરાવતા વર્ગથી અલગ પાડે છે. મોટા ભાગના પક્ષીઓ માટે ઉડાન એ પ્રવાસ માટેનો મુખ્ય હેતુ છે અને તેનો ઉપયોગ ઉત્પત્તિ, સંવર્ધન માટે અને શિકારીઓને દૂર રાખવા તેનાથી નાસી જવા માટે થાય છે. પક્ષીઓના ઉડવા માટે ઘણી બાબતો જરૂરી છે, જેમાં, હળવા વજનનું હાડપિંજર, બે મોટા ઉડાન સ્નાયુબદ્ધ, છાતીના સ્નાયુઓમાંથી એક મોટા કે જે કુલ પક્ષીઓની કુલ સખ્યાંમાં 15 ટકા હિસ્સો ધરાવે છે, અને સુપ્રાકોરાકોઇડિયસ તેમજ સુધારેલી પૃષ્ઠ ભાગની (પાંખ) કે જે વિમાનની પાંખની ગરજ પૂરી પાડે છે તે હોવા જરૂરી છે.[૩૭] પાખનો આકાર અને કદ સામાન્ય રીતે પક્ષીની જે તે કેવી રીતે ઉડશે તે નિર્ધારિત કરે છે; મોટા ભાગના પક્ષીઓ ઓછી ઉર્જા વાપરીને શકિતશાળી, પહોળી પાંખવાળું ઉડાન-અલબત્ત ઉગ્ર ઊંચાણવાળું ઉડાન ભરે છે. આશરે 60 જેટલી વિદ્યમાન જાતિઓ ઉડાન વિનાની છે, જેમ કે ઘણા પક્ષીઓ અસ્તિત્વ ધરાવે છે.[૭૭] ઉડાન વિનાના પક્ષીઓ મોટે ભાગે એકાંત આઇલેન્ડઝમાં ઉભરે છે, તેનું કારણ શક્યતઃ મર્યાદિત સ્ત્રોતો અને જમીન શિકારીઓનો અભાવ હોઇ શકે છે. [૭૮] જોકે, ઉડાન નહી ધરાવતા પેન્ગ્વિન્સ પાણીમાં ઉડવા માટે ઔક, શિરવોટર અને ડીપરની જેમ સમાન પ્રકારના સ્નાયુબદ્ધ અને હલચલનો ઉપયોગ કરે છે.[૭૯]
મોટા ભાગના પક્ષીઓ દિવસમાં જ જોવા મળે છે, પરંતુ કેટલાક પક્ષીઓ, જેમ કે ઘુવડ, નાઇટજાર જેવી પક્ષીઓની જાતો નિશાચર અથવા ક્રેપ્યુસ્કલર (ઝાંખા અજવાળા દરમિયાન સક્રિય) છે ,અને ઘણા દરિયાઇ સારસ જ્યારે ભરતી યોગ્ય હોય છે ત્યારે ધવડાવે છે, ચાહે તે દિવસ હોય કે રાત્રિ.[૮૦]
પક્ષીઓનો ખોરાક અલગ અલગ હોય છે અને તેમાં ઘણી વખત મધ, ફળ, છોડ,બીયા,એઠવાડ,અને વિવિધ નાના પ્રાણીઓ કે જેમાં અન્ય પક્ષીઓનો પણ સમાવેશ થાય છે. [૩૭] પક્ષીઓને દાંત નહી હોવાથી તેમની પાચન વ્યવસ્થા ખોરાકની ચીજોને ચાવ્યા વિના ગળી જઇ શકે તેવી અનુકૂળ હોય છે.
વિવિધ પ્રકારના ખોરાકની ચીજો પર ખોરાક મેળવવા કે ખવડાવવા માટે પક્ષીઓ જે વ્યૂહરચના અપનાવે છે તેને જનરાલિસ્ટસ કહે છે, જ્યારે અન્યો કે જે ચોક્કસ પ્રકારના ખોરાક બાબતે સમય અને પ્રયત્ન પર કેન્દ્રિત કરે છે અથવા ખોરાક મેળવવા માટે એક જ પ્રકારની વ્યૂહરચના અપનાવે છે તેને સ્પેશિયાલિસ્ટ તીકે ગણવામાં આવે છે.[૩૭] પક્ષીઓની ખવડાવવાની વ્યૂહરચના જાતિઓ પ્રમાણે બદલાય છે. અસંખ્ય પક્ષીઓ જીવાતો, ઇયળો, ફળો અને બીયા એકત્ર કરે છે. કેટલાક ઝાડની શાખાઓ પરથી ઓચિંતો હૂમલો કરીને જીવાતોનો શિકાર કરે છે. અન્યો ઉપરાંત વનસ્પતિના મધુર રસનું પાન કરતા હમીંગબર્ડ, સનબર્ડ, લોરી અને લોર્કિકીટ્સેબ્રશ જેવી જીભ અપનાવી છે અને કેટલાક કિસ્સામાં ચાંચની ડિઝાઇન એવી હોય છે કે જે ફૂલો અનુસારની હોય છે.[૮૧] ઇયળો માટે લાંબી ચાંચ વડે તપાસ કરતા કિવી ઓ અને શોરબર્ડ; શોરબર્ડની ચાંચની લંબાઇ અલગ અલગ હોય છે અને ખવડાવવાની પદ્ધતિઓ અલગ પરિસ્થિતિનું પરિણામ છે. [૩૭][૮૨] લૂન, ડાઇવીંગ ડક, પેન્ગ્વિન અનેઔક્સ પાણીની અંદર તેમના શિકારનો પીછો કરે છે, જેમાં આગળ ધપવા માટે તેમની પાંખો અથવા પગનો ઉપયોગ કરે છે[૨૯], જ્યારે આકાશી લૂંટારું પક્ષી જેમ કેસુલીડ, કીંગફિશર અને ટેર્ન તેમના શિકાર માટે છલાંગ લગાવે છે. ફ્લેમિંગો,પ્રિયોનની ત્રણ જાતો, અને કેટલીક બતકો ફિલ્ટર ફિડરછે.[૮૩][૮૪] હંસ અને છીછરા પાણીમાં રહેતી બતક મુખ્યત્વે ઘાસ ખાય છે.
ફ્રિગેટબર્ડ, ગુલ,[૮૫]અને સ્કુઆ,[૮૬] સહિતની કેટલીક જાતો ક્લેપ્ટોપેરાસીટીઝમછે, જે અન્ય પક્ષીઓ પાસેથી ખાવાની ચીજો ચોરી લે છે. ક્લેપ્ટોપેરાસીટિઝમ એ કોઇપણ જાતિના ખોરાકના એક નોંધપાત્ર ભાગને બદલે શિકાર દ્વારા મેળવેલા ખોરાકમાં એક વધારા તરીકેનું હોવાનું મનાય છે; ગ્રેટ ફ્રેગેટબર્ડની માસ્કડ બોબીઝપાસેથી ચોરવાની ક્રિયાના અભ્યાસમાં એવો અંદાજ મૂકાયો છે કે ફ્રિગેટબર્ડ તેમનો 40 ટકા જેટલો ખોરાક ચોરી લે છે અને સરેરાશ રીતે ફક્ત 5 ટકાની જ ચોરી કરે છે. [૮૭] અન્ય પક્ષીઓ સફાઇ કરનારાછે; તેમાંના કેટલાક જેમ કે ગીધ, એઠવાડ,ગંદો કચરો ખાવામાં વિશિષ્ટતા ધરાવે છે, જ્યારે અન્યોમાં ગુલ્સ, કોરવિડ, અથવા શિકારના અન્ય પક્ષીઓ તકવાદી હોય છે. [૮૮]
પક્ષીઓના ઉત્સર્જનનો માર્ગ અને પરસેવાનો અભાવ શારીરિક માગમાં ઘટાડો કરતા હોવા છતાં ઘણા પક્ષીઓની પાણી એ જરૂરિયાત છે.[૮૯] કેટલાક રણ પક્ષીઓ તેમની પાણીની જરૂરિયાત તેમના ખોરાકમાં રહેલા બેઝમાંથી મેળવી શકે છે. તેઓ અન્ય પણ સાનુકૂળ ક્રિયાઓ ધરાવતા હોય છે જેમ કે તેમના શરીરના તાપમાંનમાં વધારો થવા દેવો, ભેજને ઉડી જાય તેટલો ઠંડો થતો અથવા થીજી જતો રોકીને પણ બચત કરી શકે છે. [૯૦] દરિયાઇ પક્ષીઓ દરિયાનું પાણી પી શકે છે અને તેમના શિરમાં રહેલો ખારો રસ નસકોરામાંથી વધારાની ખારાશને દૂર કરે છે. [૯૧]મોટા ભાગના પક્ષીઓ તેમની ચાંચમાં પાણી ભરે છે અને પાણી ગળામાં જાય તે માટે તેમના શિરને ઊંચુ કરે છે. ખાસ કરીને સૂકા પ્રદેશોની કેટલીક જાતો જેમ કે કબૂતર, ચકલી જેવુ નાનું પક્ષી, માઉસબર્ડ, બટન ક્વેઇલ અને બસ્ટાર્ડને લાગેવળગતા પરિવારો તેમનું શિર નમાવ્યા સિવાય પાણી પીવે છે.[૯૨] કેટલાક રણ વિસ્તારના પક્ષીઓ જળ સ્ત્રોત માટે નિર્ભર રહે છે અને સેન્ડગ્રૂઝ ખાસ કરીને જળના કૂવા પાસે મુદાયમાં એકત્ર થવા માટે જાણીતા છે. માળો ધરાવતા સેન્ડગ્રુઝ તેમના પૃષ્ઠ ભાગમાં આવેલા પીછાને ભીના કરીને તેમના નાના બચ્ચાઓ માટે પાણી લઇ જાય છે. [૯૩]
ઘણી પક્ષી જાતો ઋતુઓના તાપમાનમાં વૈશ્વિક તફાવતનો ફાયદો ઉઠાવે છે, તેથી ખોરાકની ઉપલબ્ધિની અને વસ્તીને ખવરાવવાની ઉપલબ્ધિની તકો વધી જાય છે. આ સ્થળાંતરો વિવિધ જૂથોમાં અલગ અલગ પડે છે. ઘણા જમીન પરના પક્ષીઓ જેમ કે, શોરબર્ડ, અને વોટરબર્ડ વાર્ષિક ધોરણે લાંબુ સ્થળાંતર કરે છે, સામાન્ય રીતે તેઓ દિવસના અજવાળામાં તેમજ વાતાવરણની પરિસ્થિતિને ધ્યાનમાં રાખીને કરે છે. આ પક્ષીઓને તાપમાન અથવા આર્કિટીક/એન્ટાર્કિટ પ્રદેશોમાં અને ઉષ્ણકટિબંધ પ્રદેશોમાં અથવા વિપરીત ગોળાર્ધમાં વીતાવેલા સંવનન ગાળા અનુસાર ઓળખવામાં આવે છે. સ્થળાંતર કરતા પહેલા, પક્ષીઓ નોંધપાત્ર રીતે શરીરની ચરબી વધારે છે અને તેમના અમુક ભાગોનું કદ જાળવી રાખે છે અને ઘટાડે છે.[૪૮][૯૪] સ્થળાંતરમાં ભારે ઉર્જાની જરૂર હોય છે, ખાસ કરીને જેમ કે પક્ષીઓને ખાધા પીધા વિના રણો અને સમુદ્રો પાર કરવાના હોય છે. લેન્ડબર્ડઝની આસપાસ ઉડવાની ક્ષમતા ધરાવે છે અને 2,500 km (1,600 mi) અને શોરબર્ડઝ પણ ઉડી શકે છે 4,000 km (2,500 mi),[૩૭] જોકે બાર ટેઇલ્ડ ગોડવિટ પણ રોકાયા વિના ઉડી શકે છે. 10,200 km (6,300 mi).[૯૫] સિબર્ડ (દરિયાઇપક્ષીઓ) પણ લાંબુ સ્થળાંતર કરે છે, લાંબામાં લાંબુ વાર્ષિક સ્થળાંતર સ્કૂટી શિરવોટર દ્વારા કરવામાં આવે છે, જેનો માળો ન્યૂઝીલેન્ડ અને ચીલીમાં અને ઉત્તરીય ઉનાળું ખોરાક ઉત્તર પેસિફિક બહાર જાપાન, અલાસ્કા અને કેલિફોર્નિયામાં પસાર કરે છે, જે વાર્ષિક ગોળાકાર પ્રવાસ બને છે. 64,000 km (39,800 mi).[૯૬] અન્ય સિબર્ડઝ સંવનન બાદ અદ્રશ્ય થઇ જાય છે, બહોળી રીતે મુસાફરી કરે છે, પરંતુ કોઇ નિશ્ચિત સ્થળાંતર માર્ગ ધરાવતા નથી.
અલ્બાટ્રોસીસ દક્ષિણીય સમુદ્રીમાં માળો ધરાવે છે અને ઘણી વાર સંવનન ઋતુની વચ્ચે પૃથ્વીના ધ્રુવની આસપાસ પ્રવાસ ખેડે છે. [૯૭]
કેટલીક પક્ષી જાતો ટૂંકુ સ્થળાંતર કરે છે, તેને જ્યાં સુધી ખરાબ વાતાવરણ દૂર કરવાની અને ખોરાક મેળવવાની જરૂરિયાત એટલી જ મુસાફરી કરે છે. આક્રમણકારીજાતો જેમ કે બોરલ ફિંચએક એવું જૂથ છે અને વર્ષમાં એક જ સ્થળે જોવા મળે છે અને પછી તે ગેરહાજર રહે છે. આ પ્રકારના સ્થળાંતર સામાન્ય રીતે ખોરાકની ઉપલબ્ધિ સાથે સંકળાયેલા હોય છે. [૯૮] જાતિઓ તેમની કદની તુલનામાં નાનો પ્રવાસ પણ ખેડી શકે છે, જ્યારે કેટલાક ઊંચા તાપમાનમાંથી પોતાના જેવી જ જાતિઓ ધરાવતા પક્ષીઓની પાસે ઉડીને જતી રહે છે; જ્યારે અન્ય જાતિઓ થોડા સમયનું સ્થળાંતર કરે છે, જ્યાં અમુક ભાગ સામાન્ય રીતે માદા અને પેટાપ્રભાવશાળી નર સથળાંતર કરતા હોય છે. [૯૯] કેટલાક પ્રદેશોમાં થોડું પણ સ્થળાંતર ટકાવારીની દ્રષ્ટિએ મોટું સ્થળાંતર ધારણ કરે છે; હાથ ધરાયેલા એક સર્વેમાંથી એવું બહાર આવ્યું હતું કે ઓસ્ટ્રેલીયામાં ૪૪ ટકા ચકલી સિવાયના પક્ષીઓ હતા અને 32 ટકા ચકલી જેવી પક્ષીઓને થોડું સ્થળાંતર કર્યું હતું.[૧૦૦] દરિયાની સપાટીથી ઊંચાઇ પરનું સ્થળાંતર ટૂંકા અંતરનું છે, જેમાં પક્ષીઓ ઊંચાઇ પર પોતાની સંવનન ક્રિયા કરે છે અને પેટા અનુકૂળ પરિસ્થિતિમાં નીચા સ્થળે જાય છે. આવું મોટે ભાગે તાપમાનમાં ફરફાર થવાથી બને છે અને સામાન્ય રીતે જ્યારે સામાન્ય પ્રદેશો પણ ખોરાકના અભાવે રહેવા લાયક ન હોય ત્યારે બને છે. [૧૦૧] કેટલીક જાતો રખડું પણ હોય છે, જે લોકો નિશ્ચિત પ્રદેશમા રહેતા હોતા નથી અને વાતાવરણ અને ખોરાકની ઉપલબ્ધિ અનુસાર સ્થળાંતર કરતા હોય છે.
પરિવાર તરીકે પોપટમોટે ભાગે સ્થળાંતરીત અથવા તો બેઠાડુ હોતા નથી, પરંતુ તેમને જવલ્લેજ જોવા મળતા, ઊંચાઇએ ઉડતા, રખડું અથવા નાનું અને અનિમિત પણે સ્થળાંતર કરતા પક્ષીઓ તરીકે ગણવામાં આવે છે. [૧૦૨]
બહુ મોટા અંતરોમાં ચોક્કસ સ્થળોએ પાછા ફરવાની પક્ષીઓની ક્ષમતા થોડા સમય માટે જાણીતી છે; 1950માં હાથ ધરવામાં આવેલા એક પ્રયોગ અનુસાર મેન્ક્સ શિરવોટરને બોસ્ટોનમાં છૂટા મૂકવામાં આવ્યા હતા અને તેઓ તે અંતરેથી ફક્ત 13 દિવસમાં જ તેમની વસાહતમાં સ્કોમર, વોલ્શમાં પરત ફર્યા હતા. 5,150 km (3,200 mi).[૧૦૩] પક્ષીઓ વિવિધ પદ્ધતિઓનો ઉપયોગ કરીને સ્થળાંતર દરમિયાન સંકેતો આપે છે. દિવસના સ્થળાંતરકારો માટે, સૂર્યનો દિવસમાં સંકેત તરીકે ઉપયોગ કરવામાં આવે છે અને તારાઓનો રાત્રે ઉપયોગ કરવામાં આવે છે. દિવસમાં સૂર્યનો બદલાતી જતી પરિસ્થિતિ અંગે ઉપયોગ કરતા પક્ષીઓ તેને આંતરિક ઘડિયાળ તરીકે ગણે છે.[૩૭] તારમંડળ સાથેના સંકલનનો આધાર આસપાસ રહેલા ધ્રુવ નક્ષત્રપર નિર્ભર છે.[૧૦૪] આનો આધાર કેટલાક પક્ષીઓમાં ખાસ પ્રકારના ફોટોરિસેપ્ટર દ્વારા પૃથ્વીના ભૂમિતિશાસ્ત્રને સમજવાની તેમની ક્ષમતા પર રહેલો છે.[૧૦૫]
પક્ષીઓ મુખ્યત્વે દાર્શનિક અને ધ્વનિ સંકેતોનો ઉપયોગ કરીને સંદેશાવ્યવહારકરે છે. સંકેતો ઇન્ટરસ્પેશિફિક (બે જાતિઓ વચ્ચે)અને ઇન્ટ્રાસ્પેસિફિક (જાતિઓમાં)હોઇ શકે છે.
પક્ષીઓ કેટલીક વાર સામાજિક પ્રભુત્વનું મૂલ્યાંકન કરવા અને મક્કમપણે રજૂ કરવા માટે અને સેક્સ્યુઅલી પસંદગીની જાતોમાં સંવનન કરવા અથવા જોખમ દર્શાવવા માટે જેમ કે નાના બચ્ચાઓને રક્ષણ પૂરું પાડવા માટે, બાજને અટકાવવા અને સનબિટર્નની નકલ સામે પીછાઓનો ઉપયોગ કરે છે[૧૦૬].[૧૦૭] પીછાઓમાં થતો ફેરફાર ખાસ કરીને બે જાતિઓ વચ્ચેની પક્ષીઓની ઓળખ છતી કરે છે. પક્ષીઓમાં દાર્શનિક સંદશાવ્યવહારમાં રૂઢીગત ડિસ્પ્લે, જેનો વિકાસ બિનસંકેતાત્મક ક્રિયાઓ જેમ કે ચાંચથી પીછા સાફ કરવા, ચાંચ મારવી અથવા અન્ય વર્તણૂંક પરથી થયો છે. આ પ્રકારના ડિસ્પ્લે ગુસ્સો અથવા શરણાગતિ દર્શાવી શકે છે અથવા પેઇર બોન્ડઝની રચનામાં ફાળો આપી શકે છે. [૩૭] કાઉન્ટરશીપ દરમિયાન અત્યંત વિગતવાર ડિસ્પ્લે જોવા મળે છે, જેમાં અસંખ્ય શક્ય ભાગોની હલચલ[૧૦૮]ના જટિલ મિશ્રણ પરથી નૃત્ય જોવા મળે છે.[૧૦૯]
બર્ડઝ કોલ્સ એન્ડ સોંગ્સ,જેને સિરીંક્સમાં આપવામાં આવ્યું છે, એ મોટા માર્ગો છે જેના દ્વારા પક્ષીઓ ધ્વનિ દ્વારા સંદેશાવ્યવહાર કરે છે. આ સંદેશાવ્યવહાર પણ અત્યંત જટિલ હોઇ શકે છે; કેટલીક જાતો સિરીંક્સની બન્ને તરફેને સ્વતંત્ર રીતે ચલાવી શકે છે, જે તેમને એકી સાથે અલગ અલગ બે ગીત પેદા કરવામાં સહાય કરે છે. [૫૦] વિવિધ પ્રકારના હેતુઓ માટે કોલ્સનો ઉપયોગ થાય છે, જેમાં સંવનન માટે આકર્ષણ,[૩૭] શક્ય સંવનન ભાગીદાર માટેની શોધ,[૧૧૦] બોન્ડ રચના, જે તે પ્રદેશો પરના દાવા અને નિભાવ માટે,[૩૭] અન્ય જાતકોની ઓળખ માટે (જેમ કે માતાપિતા સમૂહમાં બચ્ચાઓની સંભાળ લે છે અથવા સંવનન ઋતુના પ્રારંભે સંવનન કરનારાઓ ફરી ભેગા થાય છે)[૧૧૧], અને અન્ય પક્ષીઓની શક્ય આક્રમણોખોરો અંગેની ચેતવણી, ઘણી વાર ક્યા પ્રકારનું જોખમ છે તેની ચોક્કસ જાણકારીની માહિતીનો સમાવેશ થાય છે.[૧૧૨] કેટલાક પક્ષીઓ ધ્વનિત સંદેશાવ્યવહાર માટે યાંત્રિક અવાજોનો પણ ઉપયોગ કરે છે. ન્યુઝીલેન્ડનું કોએનોકોરીફા સ્નાઇપ તેના પીછાઓ મારફતે હવામાં ઉડે છે, [૧૧૩] લક્કડખોદ અમુક પ્રદેશો[૪૭]માં પાંખ ફફડાવે છે અને પામ કોકેટુ પાંખો ફફડાવવા માટે ટૂલ્સનો ઉપયોગ કરે છે. [૧૧૪]
કેટલાક પક્ષીઓ આવશ્યક રીતે જ પ્રદેશવાદ ધરાવતા હોય છે અથવા નાના પરિવાર જૂથોમાં રહે છે ત્યારે અન્ય પક્ષીઓ મોટા સમુદાયની રચના કરી શકે છે. સમુદાયનો મૂળભૂત સિદ્ધાંત મોટા જથ્થામાં સલામતીછે અને ચારો શોધવાની ક્ષમતામાં વધારો કરવાનો છે.[૩૭] ખાસ કરીને જંગલ જેવા ગાઢ વસ્તીવાળા પ્રદેશોમાં લૂંટારુઓ સામે રક્ષણ અગત્યનું છે, જ્યાં ઓચિંતો હૂમલો સામાન્ય છે અને એક કરતા વધુ આંખો આગોતરી ચેતવણી વ્યવસ્થા પૂરી પાડી શકે છે. આને કારણે અસંખ્ય મિશ્રીત જાતિ ફીડીંગ સમુદાયમાં વિકસી છે, જેમાં સામાન્ય રીતે અસંખ્ય જાતિઓના નાના નાના જૂથોનું મિશ્રણ હોય છે; આ સુમદાયો સખ્યાની દ્રષ્ટિએ સલામતી પૂરી પાડે છે પરંતુ સ્ત્રોતો માટેની સંભવિત સ્પર્ધામાં ઘટાડો કરે છે. [૧૧૫] સમુદાયમાં રહેવા માટે ચૂકવવી પડતી કિંમત જોઇએ તો તેનાથી સામાજિક રીતે પેટાવર્ગના પક્ષીઓ પર વધુ પ્રભુત્વ વાળા પક્ષીઓ રોફ જમાવે છે અને કેટલાક કિસ્સાઓમાં ખોરાક આરોગવાની કાર્યક્ષમતામા પણ ઓછી થાય છે. [૧૧૬]
પક્ષીઓ કેટલીક વાર નોન એવીયન જાતિઓ સાથે પણ સંગઠન રચે છે. પ્લન્જ ડાઇવીંગ સીબર્ડ ડોલ્ફીનઅને ટ્યૂનાસાથે સંકળાયેલા છે, જે ગળી જતી માછલીઓને સપાટી પર ધકેલે છે. [૧૧૭] હોર્નબીલ્સને ડ્વાર્ફ મંગૂસ સાથે અરસપરસની સમજૂતિવાળો સંબંધ , જેમા તેઓ એક સાથે ચારો ચરે છે અને એકબીજાને નજીકના પક્ષીઓના શિકારીઅને અન્ય લુટારુંઓ અંગે ચેતવણી આપે છે. [૧૧૮]
દિવસના સક્રિય ભાર દરમિયાન પક્ષીઓનો ઊંચો ચયાપચયનો દર અન્ય સમયના આરામની સામેની પુરવણી છે. સૂઇ રહેલ પક્ષીઓ ઘણી વાર સતર્ક નિદ્રા તરીકે જાણીતા પ્રકારનો ઉપયોગ કરે છે, જેમાં આરામના સમયની વચ્ચે ઝડપથી આંખ ખોલીને બંધ કરવાનો સમાવેશ થાય છે, જે તેમને ખલેલ સામે સંવેદશીલ રહેવાની અને જોખમ જણાય તો ઝડપથી તે સ્થળેથી નાસી છૂટવામાં મદદ કરે છે. [૧૧૯] સમડીઓ ઉડતી વખતે સૂઇ જતી હોવાનું મનાય છે અને રડારના નિરીક્ષણો સુચવે છે કે તેઓ સૂતી આરામના ઉડાન દરમિયાન પોતાની જાતને પવનનો સામનો કરવા માટે ગોઠવે છે. [૧૨૦] એવું સુચવવામાં આવ્યું છે કે ચોક્કસ પ્રકારની નિદ્રાઓ હોઇ શકે છે, જે ઉડાન દરમિયાન પણ શકય હોય છે. [૧૨૧] કેટલાક પક્ષીઓએ ધીમી ગતિની નિદ્રા, એક સમયે મગજના એક હેમિસ્ફિયરમાં જવાની ક્ષમતા પણ દર્શાવી છે. પક્ષીઓ સમુદાયની બહાર સબંધિત તેમની સ્થિતિ પર આધારિત આ ક્ષમતાનો ઉપયોગ કરી શકે છે. તેનાથી સમુદાયના બહારના માર્જિનને જોઇને લુંટારુઓ સામે સતર્ક રહેવા માટે આંખને સૂઇ રહેલા હેમિસ્ફિયરથી વિરુદ્ધ રાખવામાં સહાય મળે છે. આ ક્રિયા સમુદ્રી સસ્તન પ્રાણીઓથી જાણીતી છે.[૧૨૨] ડાળીઓ પર સામાજિક આરામ સામાન્ય છે, કેમ કે શરીરની ગરમીના નુકસાનમાં ઘટાડો કરે છે અને લુંટારુંઓ સાથે સંકળાયેલા જોખમો ઘટાડે છે.[૧૨૩] આરામ કરવાના સ્થળોની પસંદગી થર્મોરેગ્યુલેશન અને સલામતીને આધારે પસંદ કરવામાં આવે છે. [૧૨૪]
ઘણા સૂઇ રહેલા પક્ષીઓ તેમના શિરને તેમની પાછળી બાજુએ વાળી દે છે અને તેમની ચાંચને તેમના પાછળના પીછાઓમાં દાબી દે છે, જોકે અન્ય પક્ષીઓ તેમની ચાંચ તેમના વક્ષસ્થળના પીછાઓમાં દાબી દે છે. ઘણા પક્ષીઓ ફક્ત એક જ પગ પર આરામ કરે છે, જ્યારે કેટલાક, ખાસકરીને ઠંડા વાતાવરણમાં તેમના પગ પીછાઓની અંદર ખેંચી લે છે. ઊંચા સ્થાને બેસતા પક્ષીઓમજબૂત રજ્જૂ વ્યવસ્થા ધરાવતા હોય છે, જે તેમને નિદ્રા દરમિયાન ઊંચા સ્થાને ટકાવી રાખવામાં સહાય કરે છે. ઘણા જમીન પરના પક્ષીઓ, જેમ કે ક્વેઇલ્સ અને તેતર ઝાડમાં આરામ કરે છે. લોરીક્યુલસ ઉત્પત્તિના થોડા પોપટો ઉપરથી નીચે લટકીને આરામ કરે છે.[૧૨૫] કેટલાક હમીંગબર્ડ રાત્રિના નિષ્ક્રીય કાળમાં જતા રહે છે, જેમાં તેમનો ચયાપચયનો દર ઘટી જાય છે.[૧૨૬] આ મનોવૈજ્ઞાનિક ક્રિયા અન્ય સો એક જેટલી જાતિઓમા દેખાય છે, જેમાં ઓવલટ-નાઇટજાર, નાઇટજારઅને વુડસ્વેલોનો સમાવેશ થાય છે. એક જાતિ, કોમન પોરવીલ,પણ નિષ્ક્રીયકાળમાં જતા રહે છે.[૧૨૭] પક્ષીઓને પરસેવો થતો નથી, પરંતુ તેઓ સ્થાન બદલીને, પાણીમાં ઊભા રહીને, જોરથી શ્વાસોચ્છ્વાસ લઇને, તેમની સપાટીના વિસ્તારમાં વધારો કરીને, ગળું હલાવીને અથવા ખાસ પ્રકારની વર્તણૂંકો જેવી કે ઉરોહીડ્રોસીસ કરીને પોતાની જાતને ઠંડી કરી શકે છે.
95 ટકા પક્ષીઓની જાતિ સામાજિક રીતે એકવિવાહી કુટુંબ ધરાવે છે. આ જાતિઓ ઓછામાં ઓછા સંવનન કાળની લંબાઇ સુધી જોડી ટકાવી રાખે છે અથવા કેટલાક કિસ્સાઓમાં વિવિધ વર્ષો સુધી અથવા એકના મૃત્યુપર્યંત સુધી સાથે રહે છે. [૧૨૮] એક વિવાહી કુટુબ માતાપિતા બન્નેની સંભાળશક્ય બનાવે છે, જે ખાસ કરીને જે માદાને નરની સહાયની જરૂર પડે છે ત્યારે સફળ સંવનનમાં સહાય કરતી વખતે અગત્યનું છે.[૧૨૯] અસંખ્ય સામાજિક એક વિવાહીત કુટુંબ જાતિઓમાંથી વધારાની જોડી દ્વારા મૈથુન (વિશ્વાસઘાત)એ સામાન્ય બાબત છે. [૧૩૦] આ પ્રકારની વર્તણૂંક ખાસકરીને જ્યારે પ્રભુત્વશાળી નર અને માદા તેની સાથેના નર સાથે જોડી કરે છે ત્યારે બને છે, પરંતુ આ કદાચ બતક અને અન્ય એનાટીડ વચ્ચે બળજબરીપૂર્વકના સંવનનનું પરિણામ પણ હોઇ શકે છે. [૧૩૧] માદાઓ માટે, વધારાની જોડીના સંવનનના શક્ય ફાયદાઓમાં પોતાના બચ્ચા માટે વધુ સારી જાતિ અને તેની સાથેના સંવનનમાં બિનફળદ્રુપતાની સામે રક્ષણ પણ પ્રાપ્ત થાય છે. [૧૩૨] જે વધારાની જોડીના સંવનનમાં જોડાય છે તે જાતિના નર તેની સાથે સંવનન કરનારને ગાઢી રીતે રક્ષણ પૂરું પાડે છે, જેથી તેઓ ઉત્પન્ન કરનાર બચ્ચાના માતાપિતા હોવાની ખાતરી રાખી શકે. [૧૩૩]અન્ય સંવનન પદ્ધતિઓમાં પોલીજિની, બહુપત્નીત્વ, પોલીજેમી (બહુપત્નીત્વ કે બહુપતિત્વ), પોલીજિનેડ્રી, અને સંમિશ્ર,પણ થાય છે તેનો સમાવેશ થાય છે.[૩૭] પોલીજેમસ સંવનન વ્યવસ્થા ત્યારે જ ઊભી થાય છે જ્યારે માદા નરની મદદ વિના સંતાનોમાં વધારો કરી શકે તેમ હોય.[૩૭] કેટલીક જાતો સંજોગો અનુસાર એક કરતા વધુ પદ્ધતિઓનો ઉપયોગ કરી શકે છે.
સંવનનમાં સમાન્ય રીતે સંવનના દર્શનનું કોઇ જાતના સ્વરૂપનો સમાવેશ થાય છે, ઉદા. રૂપે તે કાર્ય નર પક્ષી દ્વારા કરવામાં આવ્યું છે. [૧૩૪] મોટા ભાગનું ડિસ્પ્લે ક્યાં તો સરળ અને કોઇ પ્રકારના ગીતનો સમાવેશ કરે છે. કેટલાક ડિસ્પ્લે જોકે, તદ્દન વિગતવારના હોય છે. જાતિઓના આધારે, તેમાં પાંખ અથવા પૂંછડી પટપટાવી, નૃત્ય, આકાશી ઉડાન અથવા સામાજિક લેકકિંગનો સમાવેશ થઇ શકે છે. માદાઓ એવી હોય કે સામાન્ય રીતે ભાગીદાર પસંદગી કરે,[૧૩૫] જોકે પોલીએન્ડ્રુસ ફાલારોપ્સ(શોરબર્ડ),અનામત હોય છે: પ્લેઇનર નર તેજસ્વી કલરવાળી માદાને પસંદ કરે છે. [૧૩૬] સંવનન ઇશારો, ચાંચ મારવી અને એલ્લોપ્રિનીંગ સામાન્ય રીતે બે ભાગીદારો વચ્ચે કરવામાં આવે છે, સામાન્ય રીતે પક્ષીઓએ જોડ બનાવી લીધી હોય અને સંવનન કરી લીધુ હોય તે પછી.[૪૭]
બચ્ચાને ઉછેરતી આપતી વખતે ઘણા પક્ષીઓ અન્ય જાતિઓ સામે સક્રિય રીતે પ્રદેશનો બચાવ કરે છે; પ્રદેશની જાળવણી તેમના બચ્ચાઓ માટે ખોરાકના સ્ત્રોતનું રક્ષણ કરે છે. જે જાતિઓ જેમ કે સીબર્ડ અને સમડી ખોરાકની સવલતવાળા પ્રદેશોનો બચાવ કરવામાં સક્ષમ ન હોય, તે ઘણી વખત સમૂહમાં ઉછેર કરે છે; લુટારુઓ સામે રક્ષણ કરવા માટે આવું કરવામાં આવતું હશે તેવું મનાય છે. સામૂહિક ઉછેર કરનાર નાના માળાના સ્થળનો બચાવ કરે છે અને માળાની જગ્યા માટ જાતિઓ વચ્ચે અને અંદરોઅંદરની સ્પર્ધાને ઉગ્ર બનાવી શકાય. [૧૩૭]
દરેક પક્ષીઓ મોટે ભાગે કેલ્શિયમ કાર્બોનેટના બનેલા સખત શેલ વાળા અન્તસ્ત્વચાના આવરણ જેવા ઇંડા મૂકે છે.[૩૭] કાણુ અને દર વાળા માળા ધરાવતી જાતિઓ સફેદ અથવા નિસ્તેજ ઇંડા મૂકે છે, જ્યારે ખુલ્લા માળાવાળા પક્ષીઓ છદ્મવેષ ઇંડા મૂકે છે. જોકે આ પદ્ધતિમાં ઘણા અપવાદો છે; જમીન પર માળો બાંધતા નાઇટજારનિસ્તેજ ઇંડા ધરાવે છે અને તેમના પ્લમેજ દ્વારા છદ્મવેષી ઇંડા મૂકે છે. જે જાતિઓ બચ્ચાને ખાતા પરોપજીવી પ્રાણીનો શિકાર બની હોય છે તે જીવાતોના ઇંડાને ઓળખી શકાય તે માટે ઇંડાના રંગ અલગ કરે છે, જે માદા જીવાતોને તેના ઇંડાને પક્ષીના ઇંડા સાથે સરખાવવા માટે ફરજ પાડે છે.[૧૩૮]
પક્ષીઓના ઇંડાઓ સામાન્ય રીતે માળામાં પડેલા હોય છે. મોટા ભાગની જાતિઓ કેટલેક અંશે જટિલ માળાની રચના કરે છે, જે ક્યાં તો કપ, ડમ, પ્લેટસ, પથારી જેવા, પથારીના ભંગાર જેવા,ટેકરા જેવા અથવા દર જેવા હોય છે. [૧૩૯] કેટલાક પક્ષીઓના માળાઓ,જોકે,અત્યંત જૂની ઢબના હોય છે; અલ્બાટ્રોસ માળાઓ જમીન પરના ભંગાર સિવાય કશું જ નથી. મોટા ભાગા પક્ષીઓ લુંટારુઓને રોકવા માટે માળાઓ આવરણવાળી જગ્યામાં, ગુપ્ત વિસ્તારોમાં બાંધે છે, પરંતુ મોટા અથવા સમૂહમાં રહેતા પક્ષીઓ બચાવ કરવા સક્ષમ હોય છે- જે વધુ ખુલ્લા માળાઓ બાંધી શકે છે. માળાના બાંધકામ દરમિયાન, કેટલીક જાતિઓ જે સામગ્રી પરોપજીવી પ્રાણીઓ વાપરે તેની તુલનામાં અલગ વાપરે છે-જે બચ્ચાના અસ્તિત્વમાં સુધારો કરવા માટે ઝેરનું પ્રમાણ ઘટાડે છે, [૧૪૦] અને માળાના રક્ષણ માટે ઘણી વખત પીછાઓનો ઉપયોગ કરવામાં આવે છે. [૧૩૯] કેટલાક પક્ષીની જાતો માળા ધરાવતી નથી; ઊભા ખડક પર માળો બાંધતા કોમન ગુઇલેમોટ તેના ઇંડા ખુલ્લા ખડક પર મૂકે છે અને નર ઇમ્પેરિયર પેન્ગ્વિન ઇંડાઓને તેમના શરીર અને પગની વચ્ચે રાખે છ. માળાઓની ગેરહાજરી ખાસ કરીને જમીન પર માળો બાંધતી જાતોની સતત ગેહાજરી જોવા મળે છે, જ્યાં ઇંડામાંથી બહાર આવેલું બચ્ચું માળાને થોડા દિવસોમાં છોડી દેવા સક્ષમ હોય છે.
ઇંડાનું સેવન કે જે બચ્ચાના વિકાસ માટે તાપમાનમાં વધારો કરે છે, તે સામાન્ય રીતે છેલ્લું ઇંડુ મૂકી દેવાયા બાદ પ્રારંભ કરે છે. [૩૭] મોનોગેમોસ જાતિમાં ફરજોને ઘણી વખત વહેચી લેવામાં આવે છે, જેમાં પોલીગેમ જાતિઓ એક માવતર જ ઇંડના સેવન માટે જવાબદાર હોય છે. માવતરની હૂંફ સેવન કરતા પક્ષીના ઉદર અથવા છાતીની પાછળનો ખુલ્લો ભાગના વિસ્તારથી બચ્ચાઓના મિશ્રણથી ઇંડાને મળે છે. ઇંડાનું સેવન એ શક્તિ માગી લેતી પ્રક્રિયા છે; પુખ્ત અલ્બાટ્રોસીસ, ઉદા.તરીકે ઇંડના સેવનના દિવસે તે વધુમાં વધુ83 grams (2.9 oz)પોતાના શરીરનુ વજન ઓછું કરે છે. [૧૪૧] મેગાપોડેના ઇંડાના સેવન માટેની હૂંફ સૂર્યમાંથી મળે છે, જે વનસ્પતિ અથવા જ્વાળામુખીની ઉર્જાને ક્ષીણ બનાવે છે.[૧૪૨] ઇંડાનો સેવનગાળો 10 દિવસથી (લક્કડખોદ, કોયલ અને નાની ચકલી જેવા પક્ષીઓમાં) શરૂ થઇને 80 દિવસોથી વધુ ચાલે છે (અલ્બાટ્રોસ અને કિવીમાં).[૩૭]
તેમના ઇંડામાંથી બહાર આવવાના સમયે,બચ્ચાઓનો તેમની જાતિને આધારે નિસહાયથી લઇને સ્વતંત્ર સુધીનો વિકાસ થાય છે. નિઃસહાય બચ્ચઓને અલ્ટ્રીકલ (ખુલ્લા અને આંધળા કે જે માબાપ પર ખોરાક માટે આધાર રાખે છે) ,કહેવાય છે અને તેઓ નાના કદમાં, આંધળા, હલનચલન ન કરી શકે તેવા અને ખુલ્લા; જે બચ્ચાઓ હલન ચલન કરતા હોય અને ઇંડામાંથી બહાર આવતા વેંત જ પીછા ધરાવતા હોય તેમને પ્રિકોસિયલ(થોડા જ દિવસોમાં માળો છોડી દેવા માટે સક્ષમ) તરીકે ઓળખવામાં આવે છે. અલ્ટ્રીકલ બચ્ચાઓને થર્મોરેગ્યુલેટીંગની સહાયની જરૂર પડે છે અને પ્રિકોસિયલની તુલનામાં લાંબા ગાળા સુધી ઉછેરની જરૂર પડે છે. જે બચ્ચાઓ આ અવસ્થાએ હોય છે તે તે ક્યાંતો અર્ધ પ્રિકોસિયલ અથવા અર્ધ અલ્ટ્રીકલ હોય છે.
પૈતૃક સંભાળની લંબાઇ અને પ્રકાર વિવિધ વ્યવસ્થા અને જાતિઓમાં બદલાતા રહે છે. એકાન્તિક કિસ્સામાં, મેગાપોડેમાં પૈતૃક સંભાળ ઇંડામાંથી બહાર લાવવા સુધીમાં પૂરી થઇ જાય છે; ઇંડામાંથી બહાર આવેલું નવું જ બચ્ચુ માળાના ટેકરાની બહાર માબાપની સહાય વિના ખાડો ખોદે છે અને તાત્કાલિક પોતાની જાતે જ ઉપજીવીકા મેળવી લે છે. [૧૪૩] અન્ય એક એકાન્તિક કિસ્સામાં, મોટા ભાગના સીબર્ડે પૈતૃક સંભાળના ગાળામાં વધારો કર્યો છે, તેમાંથી લાંબામાં લાંબો ગાળો ગ્રેટ ફ્રિગેટબર્ડનો હોય છે, જેના બચ્ચા ઉપજીવીકાલાયક બનતા છ મહિના લગાડે છે અને વધારાા 14 મહિનાઓ સુધી તેમને માબાપ ચારો પૂરો પાડે છે. [૧૪૪]
કેટલીક જાતિઓમાં, માબાપ બન્ને માળા માટે અને ઉપજીવીકા માટે મદદ કરે છે; જ્યારે અન્યોમાં, આ પ્રકારની જવાબદારી ફક્ત એક જાત(સેક્સ) પર રહેલી છે. કેટલીક જાતોમાં, સમાન જાતોના અન્ય સભ્ય—સામાન્ય રીતે ઉછેરનાર જોડીના નિકટના સગા જેમ કે અગાઉના પક્ષીના બચ્ચા-નાના બચ્ચાને મોટું થવામાં મદદ કરશે.[૧૪૫] આ પ્રકારના એલ્લોપેરેન્ટીંગ ખાસ કરીને કોર્વિડામાં સામાન્ય હોય છે, જેમાં કાગડા, ઓસ્ટ્રેલીયન મેગપાઇ અને ફેઇરી-વ્રેન જેવા જ પક્ષીઓનો સમાવેશ થાય છે,[૧૪૬] પરંતુ કેટલીક જાતો જેમ કે રાઇફલમેન અને રેડ કાઇટમાં અલગ હોવાનું ધ્યાનમાં આવ્યું છે. પ્રાણીઓના મોટા ભાગના જૂથોમાં, નર પૈતૃકની સંભાળ જવલ્લેજ હોય છે. પક્ષીઓમાં, જોકે, અન્ય કરોડરજ્જુ વાળા વર્ગની તુલનામાં તે અત્યંત સામાન્ય છે.[૩૭] પ્રદેશ અને માળાની જગ્યાનો બચાવ, ઇંડાનું સેવન અને બચ્ચાને ખોરાક આપવાનું કાર્ય ઘણી વખત વહેંચણીપૂર્વકનું હોય છે, ત્યારે કેટલીકવાર શ્રમનું વિભાજન કે જેમાં એક સંવનન કરનાર તમામ અથવા મોટા ભાગની ખાસ ફરજ નિભાવે છે.[૧૪૭]
બચ્ચાઓ જ્યારે પરિપક્વ બને છે તે તબક્કો નાટ્યાત્મક રીતે અલગ પડે છે. સિંથલીબોરામફુસ મુર્રેલેટ્સ બચ્ચાઓ, જેમ કે પ્રાચીન મુર્રેલેટ,ઇંડામાંથી બહાર આવે કે રાત્રે માળાને છોડી દે છે, અને દરિયાની બહાર તેમના માતાપિતાને અનુસરે છે અને દરિયાથી વિરુદ્ધની જમી પર લુટારુઓથી દૂર મોટા થાય છે. [૧૪૮] કેટલીક જાતોમાં, જેમ કે બતકો, તેમના બચ્ચાઓને પ્રારંભિક ઉંમરે જ માળાથી દૂર લઇ જાય છે. મોટા ભાગની જાતોમાં, બચ્ચાઓ ઉડી શકવા સમર્થ બને તે પહેલા અને તરત જ પછીથી માળો છોડી દેતા નથી. પરિપક્વ થયા બાદ પૈતૃક સંભાળની માત્રા અલગ પડે છે ; અલ્બાટ્રોસના બચ્ચાઓ તેમની જાતે માળો છોડી દે છે અને વધુ મદદ લેતા નથી, જ્યારે અન્ય જાતો પરિપક્વ થયા બાદ પણ વધારાનું ભરણપોષણ પ્રાપ્ત કરે છે. [૧૪૯] બચ્ચાઓ તેમના પ્રથમ સ્થળાંતર દરમિયાન તેમના માતાપિતાને અનુસરે છે.[૧૫૦]
[[પરોપકારી પ્રાણીગત ઇંડાનું સેવાન (બ્રૂડ પેરાસિટીઝમ), કે જેમાં ઇંડા મૂકનાર અન્ય પક્ષીના ઇંડાના સેવન સાથ પોતાના ઇંડા મૂકી દે છે, જે અન્ય ઓર્ગેનિઝમના પ્રકારની તુલનામાં પક્ષીઓમાં અત્યંત સામાન્ય બાબત છે.|પરોપકારી પ્રાણીગત ઇંડાનું સેવાન (બ્રૂડ પેરાસિટીઝમ), કે જેમાં ઇંડા મૂકનાર અન્ય પક્ષીના ઇંડાના સેવન સાથ પોતાના ઇંડા મૂકી દે છે, જે અન્ય ઓર્ગેનિઝમના પ્રકારની તુલનામાં પક્ષીઓમાં અત્યંત સામાન્ય બાબત છે. [૧૫૧]]] પરોપરકાર પક્ષી તેણીના ઇંડા અન્ય પક્ષીના માળામાં મૂકી દે પછી, મોટે ભાગે તેમને સ્વીકારવામાં આવે છે અને યજમાન દ્વારા, તેમના પોતાના બચ્ચાઓના ખર્ચાની સાથે મોટા કરવામાં આવે છે. બ્રુડ પેરાસાઇટ કદાચ જેની ફરજ છે તેવા બ્રુડ પેરાસાઇટસ ,જેણે તેમના ઇંડાઓને અન્ય જાતિના માળામાં મુકવાજ જોઇએ, કારણ કે તેઓ તેમના પોતાના બચ્ચાઓને મોટા કરવામાં અસમર્થ હોય છે, અથવા ફરજ વિનાના બ્રુડ પેરાસાઇટ હોય છે, જે કટલીક વાર તેમણે પોતાના નાના બચ્ચાઓને મોટા કર્યા હોવા છતા પોતાની પુનઃઉત્પાદનની ક્ષમતા વધારવા માટે સમાન જાતિના પક્ષીઓના માળાઓમાં ઇડા મૂકે છે.[૧૫૨] એક સો પક્ષીઓની જાતો, કે જેમાં હનીગાઇડ, ઇક્ટેરીડ, એસ્ટ્રીલડીડ ફિંચઅનેબતકોનો સમાવેશ થાય છે, તે ફરજ ધરાવનાર પેરાસાઇટ છે, જોકે તેમાં અત્યંત સુપ્રસિદ્ધ કોયલો છે.[૧૫૧] કેટલાકબ્રુડ પેરાસાઇટ તેમના યજમાનના બચ્ચા પહેલા ઇંડામાંથી બચ્ચાને બહાર લઇ આવે છે, જે તેમને યજમાનના ઇંડાને બહાર ફેંકી દઇને નાશ કરી દેવામાં અથવા યજમાનના બચ્ચાઓને મારી નાખવામાં સહાય કરે છે; આ તે બાબતની ખાતરી પૂરી પાડે છે કે માળામાં લાવવામાં આવતો દરેક ખોરાક પેરાસિટીકન બચ્ચાઓને જ ખવડાવવામાં આવશે. [૧૫૩]
પક્ષીઓ બહોળા પ્રમાણમાં ઇકોલોજીકલ સ્થિતિ ધરાવે છે.[૧૫૪] કેટલાક પક્ષીઓ સામાન્ય છે તો, અન્યો તેમની વસ્તીમાં વિશિષ્ટ અથવા ખોરાકની જરૂરિયાતવાળા છે. એક જ વસ્તી જેમ કે જંગલમાં પણ, વિવિધ જાતિઓના પક્ષીઓ દ્વારા જે સ્થાન (ગોખલો)પર કબજો કરવામાં આવ્યો હોય છે તે અલગ અલગ હોય છે, જ્યારે કેટલીક જાતિઓ જંગલના છત્ર હેઠળ પણ ખોરાક આપે છે, ઉતરતી કક્ષાના છત્ર હેઠળ અને અન્યો જંગલમાં પૂરો પાડે છે. જગંલના પક્ષીઓ જીવાત ખાનાર, ફ્રુગીવોર, અને નેક્ટાવોરહોય છે. એક્વાટિક પક્ષીઓને સામાન્ય રીતે માછલી, છોડો દ્વારા ખોરાક પૂરો પાડવામાં આવે છે અને ચાંચિયાગીરી અને ક્લેપ્ટોપેરાસિટઝમજોવા મળે છે. સસ્તન પ્રાણીઓમાં શિકારના પ્રાણીઓ વિશિષ્ટ પ્રકારના હોય છે, જ્યારે, ગીધ મડદા પર જીવનારતરીકે વિશિષ્ટ છે.
કેટલાક મધ ખાતા પક્ષીઓ અગત્યના પૂલીનેટર (એક ફૂલ પરથી બીજા ફૂલ પર રસ લઇ જતી જીવાતો) હોય છે અને ઘણા ફ્રુગીવોર્સ બીયાનો નાશ કરવામાં મહત્વી ભૂમિકા ભજવે છે. [૧૫૫] છોડો અને પૂલીનેટીંગ પક્ષીઓ ઘણી વાર સહવિકાસકર્તાહોય છે,[૧૫૬] અને કેટલાક કિસ્સાઓમાં ફૂલોના મુખ્યત્વે પૂલીનેટર એક જ એવી જાત છે જે તેના મધ સુધી પહોંચવામાં સક્ષમ હોય છે.[૧૫૭]
પક્ષીઓ ઘણી વા આઇલેન્ડ ઇકોલોજીમાં પણ અગત્યના હોય છે. પક્ષીઓ વારંવાર આઇલેન્ડ પર પહોંચ્યા છે, જ્યારે સસ્તન પ્રાણીઓ પહોંચ્યા નથી; તે આઇલેન્ડ પર, ખાસ કરીન મોટા પ્રાણીઓ દ્વારા જે ભૂમિકા બજાવવામાં આવે છે તે પક્ષીઓ પણ બજાવી શકે છે. ઉદા. તરીકે, ન્યુઝીલેન્ડમાં મોઆઅગત્યના બ્રાઉઝર્સ હતા, જેમ આજે કેરેઉ અને કોકાકો છે.[૧૫૫] આજે ન્યુઝીલેન્ડના છોડોએ લુપ્ત મોઆથી બચવા માટે સંરક્ષણાત્મક પ્રક્રિયા જાળવી રાખી છે.[૧૫૮] માળો બાંધતા સીબર્ડપણ આઇલેન્ડની ઇકોલોજી અને આસપાસના દરિયાને મુખ્યત્વે મોટા જથ્થામાં એકત્ર થયેલી હગાર દ્વારા અસર કરી શકે છે, જે કદાચ સ્થાનિક જમીન[૧૫૯] અને આસપાસના દરિયાને ફળદ્રુપ બનાવી શકે છે.[૧૬૦]કાઉન્ટસ, માળાની દેખરેખ અને કબજે કરવું અને ચિહ્નો લગાવવા સહિત એવિયન ઇકોલોજી ફિલ્ડ પદ્ધતિઓના બહોળા પ્રકારોનો ઉપયોગ એવિયન ઇકોલોજીના સંશોધનમાં થાય છે.
પક્ષીઓ જોઇ શકતા હોવાથી અને સામાન્ય પ્રાણી હોવાથી માનવીઓ આદિ માનવના કાળથી તેમની સાથે સંબંધ ધરાવે છે. [૧૬૧] કેટલીક વાર, આ સંબંધોપરોસ્પજીવન હોય છે, જેમ કે મધ એકત્ર કરવાની હનીગાઇડ અને આફ્રિકાની પ્રજા જેમ કે બોરાનામાં સહકારની ભાવના જોવા મળે છે.[૧૬૨] અન્ય સમયે, તેઓ પરોપજીવીપણ હોઇ શકે છે, જેમ કે હાઉસ સ્પેરો[૧૬૩]જેવી જાતિને માનવીય ગતિવિધિથી ફાયદો થયો છે. વિવધ પક્ષી જાતિઓ વેપારી સ્તરે નોંધપાત્ર કૃષિ જીવાતો[૧૬૪] બની ગયા છે અને કેટલાક ઉડ્ડયન જોખમતરીકે ઉભરી આવે છે.[૧૬૫] માનવીય ગતિવિધિઓ પણ નુકસાનકારક હોઇ શકે છે અને તેણે અસંખ્ય પક્ષીઓની જાતિઓ સામે લુપ્તતાનું સંકટ ઊભુ કર્યું છે.
પક્ષીઓ રોગો જેમ કે સિટ્ટાકોસીસ, સાલ્મોનેલોસિસ, કેમ્પીલોબેક્ટેરિયોસિસ, માયકોબેક્ટેરઓસિસ (એવિયન ફેફસાનો ક્ષયરોગ), એવિયન ઇન્ફ્લ્યુએન્ઝા (બર્ડ ફ્લ્યુ), ગિયાર્ડીએસિસ,અને ક્રિપ્ટોસ્પોરિડાયોસિસને લાંબા અંતર સુધી ફેલાવવા માટે રોગવાહક તરીકેની પણ ભૂમિકા બજાવી શકે છે. તેમાંના કેટલાકમાં ઝૂનોટિક રોગોનો સમાવેશ થાય છે, જે માનવોમાં ફેલાઇ શકે છે.[૧૬૬]
સ્થાનિક કક્ષાના પક્ષીઓને માંસ અને ઇંડા માટે ઉછેરવામાં આવે છે, જે પૌલ્ટ્રી તરીકે ઓળખાય છે, જે માનવો દ્વારા ખાવામાં આવતા પ્રોટીનનો મોટામાં મોટા સ્ત્રોત છે; 2003માં, 76 મિલીયન ટન પૌલ્ટ્રી અને 61 મિલીયન ટન ઇંડાઓ વિશ્વભરમાં પેદા કરવામાં આવ્યા હતા. [૧૬૭] માનવ પૌલ્ટ્રીમાં ચિકનનો સૌથી વધુ વપરાશ થાય છે, જ્યારે મરઘી, બતક અને હંસ પણ સંબંધિત રીતે સામાન્ય છે. પક્ષીઓની અનેક જાતોનો માંસ માટે શિકાર કરવામાં આવે છે. અત્યંત અવિકસિત વિસ્તારો સિવાય પક્ષીઓનો શિકાર મુખ્યત્વે મનોરંજન લાયક પ્રવૃત્તિ છે. ઉત્તર અને દક્ષિણ અમેરિકામાં અત્યંત અગત્યના પક્ષીનો શિકાર કરવામાં આવે છે તે વોટરફોલ (જળપક્ષી); જેમનો મોટા પાયે શિકાર કરવામાં આવે છે તેવા પક્ષીઓમાં તેતર જંગલી મરઘી, ચકલીઓ(ક્વેઇલ), કબૂતર, તેતર જેવું ખાદ્ય પક્ષી (પાર્ટ્રિજ), મરઘાની જાતુન ખાદ્ય પક્ષી (ગ્રાઉસ), સારસ જેવું પક્ષી(સ્નાઇપ),અને વુ઼ડકોકનો સમાવેશ થાય છે.[૧૬૮] મુટ્ટોનબર્ડીંગ પણ ઓસ્ટ્રેલીયા અને ન્યુઝીલેન્ડમાં લોકપ્રિય છે.[૧૬૯] મુટ્ટોનબર્ડઝ જેવા પક્ષીઓનો શિકાર થાય છે, અને તે કદાચ ચાલુ પણ રહેશે, ત્યારે શિકારની પ્રવૃત્તિ ડઝનેક જાતિઓ માટે લુપ્તતા અથવા જોખમમાં પરિણમી છે. [૧૭૦]
પક્ષીઓની વ્યાપારીક રીતે મૂલ્યવાન એવી ચીજોમાં પીછા (ખાસ કરીને હંસ અને બતકોનો ડાઉન), જેનો ઉપયોગ વસ્ત્ર અને પથારી માટે કરવામાં આવે છે, અને સીબર્ડનું (હગાર),જે ફોસ્ફરસ અને નાઇટ્રોજનના સ્ત્રોત તરીકે કિંમતી છે. વોર ઓફ પેસિફિક, જે ઘણીવાર હગાર યુદ્ધ તરીકે ઓળખાય છે, તે હગારના જથ્થા પર અંકુશ મેળવવા માટે લડાઇ હતી. [૧૭૧]
પક્ષીઓનું માનવો દ્વારા પાલતુ અને વ્યવહારીક હેતુ એમ બન્ને માટે સ્થાનિકીકરણ કરાયું હતું. વિવિધ રંગના પક્ષી, જે કે પોપટો અને મેના, વચ્ચે બધનમાં સંવનન કરાવવામાં આવે છે અથવા પાલતુ તરીકે રાખવામાં આવે છે, આ વ્યવહાર કટલીક જોખમી જાતોના ગેરકાયદે વેપારમાં પરિણમી છે. [૧૭૨] બાજ અને દરિયાઇ પક્ષીઓનો અનુક્રમે શિકાર અને ફિશીંગમાટે ઉપયોગ થાય છે. સંદેશો લઇ જનારા કબૂતરોનો ઉપયોગ ઓછામાં ઓછા 1 એડીથી થાય છે, અને તાજેતરના વિશ્વ યુદ્ધ II સુધી તેની અગત્યતા જળવાઇ રહી હતી. આજે આ તમામ કામગીરીઓ ક્યાંતો શોખ, મનોરંજન અને પ્રવાસન[૧૭૩] અથવા કેટલીક રમતો જેમ કે કબૂતરોની સ્પર્ધાને કારણે વધુ સામાન્ય બની છે.
કલાપ્રેમી પક્ષી ઉત્સાહીઓ(જેને પક્ષી નિરીક્ષકો, ટ્વીચર્સ (નિરીક્ષકો) અથવા વધુ સામાન્ય રીતે પક્ષીવિંદો)ની સખ્યા કરોડોમાં છે.[૧૭૪] ઘણા મકાનમાલિકો તેમના ઘરની પાસે વિવિધ જાતિઓને આકર્ષવા માટે બર્ડ ફીડરઊભુ કરે છે. પક્ષીઓ ખવડાવવાની ક્રિયાકરોડો ડોલરના ઉદ્યોગમાં ફૂલીફાલી છે; ઉદા. તરીકે, બ્રિટનમાં અંદાજિત 75 ટકા નિવાસીઓ શિયાળામાં અમુક સમયે પક્ષીઓને ખોરાક પૂરો પાડે છે. [૧૭૫]
પક્ષીઓ સમુદાય, ધર્મ અને લોકપ્રિય સંસ્કૃતિમાં આગવો અને વૈવિધ્યકૃત્ત કામગીરી બજાવે છે. ધર્મમાં, પક્ષીઓને ક્યાં તો સંદેશાવાહકો અથવા ધાર્મિક નેતા અને દૈવત્વને અનુસરતા દર્શાવવામાં આવે છે, જેમ કે મેઇકમેઇકનો સંપ્રદાય, જેમાં ઇસ્ટર આઇલેન્ડના ટાંગટા મનુને વડા[૧૭૬] તરીકે અથવા હાજરી આપનાર તરીકે ગણવામાં આવ્યા છે, તેવી જ રીતે હૂગીન અને મુનિન, બે કોમોન રેવનના કિસ્સામાં તેમને નોર્સ ગોડ ઓડીનના કાનમાં ગુપ્ત રીતે કહેતા હોય તેમ ગણવામાં આવ્યા છે.[૧૭૭] ધાર્મિક નેતાઓ ભવિષ્યની આગાહી, અથવા પક્ષીઓના શબ્દોનું અર્થાતંર કરવામાં સામેલ હતા જ્યારે "ઔસ્પેક્સ" (જેના પરથી શબ્દ "પવિત્ર" આવ્યો છે) ભવિષ્યી ઘટનાઓ માટે તેમની કામગીરીઓ પર નજર રાખતા હતા. [૧૭૮] તેમને ધાર્મિક પ્રતીક તરીકે પણ ગણવામાં આવ્યા છે, જેમ કે જોનાહ (હેબ્રુઃ: יוֹנָה , કબૂતર)ની સાથે કદરૂપા, શરણાગતી,શોક અને સુંદરતા એ પરંપરાગત રીતે કબૂતરો સાથે સંકળાયેલા છે. [૧૭૯] પક્ષીઓને ભગવાન અથવા ભગવાન જેવા ગણવામાં આવ્યા છે, જેમ કે કોમન પીકોકના કિસ્સામાં, તેને ભારતના દ્રવિડો દ્વારા મધર અર્થ તરીકે ગણવામાં આવ્યા છે.[૧૮૦] કેટલાક પક્ષીઓને પૌરાણીક રોક અને માઓરીના માણસને પણ ઝડપી લેવા સક્ષમ એવા ઐતિહાસિક પૌઆકાઇ સહિતના કદાવર પ્રાણી તરીકે જોવામાં આવ્યા છે.[૧૮૧]
પક્ષીઓને સંસ્કૃતિ અને કલામાં ઐતિહાસિક કાળથી દર્શાવવામાં આવ્યા છે, જ્યારે તેમને પ્રારંભમાં ગુફા ચિત્રમાં રજૂ કરવામાં આવ્યા હતા.[૧૮૨] પક્ષીઓનો બાદમાં ધાર્મિક અથવા કોઇક પ્રતીકવાળી કલા, જેમ કે મુઘલ અને પર્શિયન સમ્રાટોના સુંદર મોરની કલગી.[૧૮૩] પક્ષીઓમાં વૈજ્ઞાનિક અસરના આગમનથી પક્ષીઓના ઘણા ચિત્રોને પુસ્તકોમાં આપવાનો પ્રારંભ થયો હતો. પક્ષીઓના અત્યંત પ્રખાયત કલાકારોમાં જોહ્ન જેમ્સ ઓડુબોનછે, જેમના ઉત્તર અમેરિકાના પક્ષીઓના ચિત્રોએ યુરોપમાં મોટી વ્યાપારીક સફળતા પ્રાપ્ત કરી હતી અન જેમનુ નામ પાછળથી નેશનલ ઔડુબોન સોસાયટીને અપાયું હતું.[૧૮૪] પક્ષીઓ કવિતામાં પણ અગત્યનું વ્યક્તિત્વ ધરાવે છે; ઉદા. તરીકે, હોમરેનાઇટીંગલનો તેમના ડીસી ,અને કેટાલ્લુસમાં ચકલીનો કેટાલ્લુસ 2માં કામોદ્દીપકના પ્રતીક તરીકે ઉલ્લેખ કર્યો હતો.[૧૮૫] [[અલ્બાટ્રોસ અને ખલાસી વચ્ચેનો સંબંધ એ છે કે તે સેમ્યુઅલ ટેયલર કોલેરિજના ધી રાઇમ ઓફ ધ એન્સસિયન્ટ મેરિનરમાં મધ્યવર્તી વિચાર છે, જેને બોજા માટેના અલંકારતરીકે ગણવામાં આવ્યો હતો.|અલ્બાટ્રોસ અને ખલાસી વચ્ચેનો સંબંધ એ છે કે તે સેમ્યુઅલ ટેયલર કોલેરિજના ધી રાઇમ ઓફ ધ એન્સસિયન્ટ મેરિનરમાં મધ્યવર્તી વિચાર છે, જેને બોજા માટેના અલંકારતરીકે ગણવામાં આવ્યો હતો.[૧૮૬]]] અન્ય ઇંગ્લીશ અલંકારોને પક્ષીઓ પરથી લેવામાં આવ્યા છે; વલ્ચર ભંડોળઅને વલ્ચર રોકાણકારો ઉદા. તરીકે તેમનું નામ સાફ કરનારા ગીધ તરીકે લે છે. [૧૮૭]
વિવિધ પક્ષીઓની જાતોનો દ્રષ્ટિકોણ ઘણી વાર આખી સંસ્કૃતિમાં અલગ અલગ પડે છે. ઘુવડો ખરાબ નસીબ,વિચક્રાફ્ટ,અને આફ્રિકા[૧૮૮]ના ભાગોમાં થયેલા મૃત્યુઓ સાથે સંકળાયેલા છે,પરંતુ મોટા ભાગના યુરોપમાં તેની ગણના શાણા પક્ષી તરીકે થાય છે. [૧૮૯] હૂપ ને પ્રાચીન ઇજિપ્તમાં પવિત્ર અને પર્શિયામાં શુદ્દ ગુણોન પ્રતીક તરીકે ગણવામાં આવતા હતા, પરંતુ મોટા ભાગના યુરોપમાં તેની ગણના ચોર તરીકે અને સ્કેન્ડીનેવીયામાં યુદ્ધની પૂર્વજાણકારી આપનાર તરીકે ગણના થાય છે.[૧૯૦]
માનવીઓની ગતિવિધિએ કેટલીક જાતિઓ જેમ કે બાર્ન સ્વેલો અને યુરોપીયન સ્ટારલીંગનું વિસ્તરણ સ્વીકાર્યું છે ત્યારે, તેઓ અમુક જાતિઓમાં વસ્તી ઘટાડા અથવા લુપ્તતા માટે કારણભૂત બન્યા છે. પક્ષીઓની સોએક જેટલી જાતિઓ ઐતિહાસિક સમયમાં જ લુપ્ત થઇ ગઇ હતી,[૧૯૧] તેમ છતા એવિયનની લુપ્તતા માટે મોટા ભાગના માનવીઓ નાટ્યાત્મક રીતે કારણભૂત બન્યા હતા, જેમણે અંદાજે 750-1800 જાતિઓનો વિનાશ કર્યો હતો, જે ઘટના આઇલેન્ડમાં મેલાનેસિયા, પોલીનેસિયા અને માઇક્રોનેસિયાના માનવ સામૂહીકીકરણ દરમિયાન ઘટી હતી.[૧૯૨] પક્ષીઓની ઘણી જાતો વિશ્વભરમાં ઘટી રહી છે, બર્ડલાઇફ ઇન્ટરનેશનલ અને આઇયુસીએન દ્વારા 2009માં 1,227 જાતોને જોખમ હેઠળ મૂકવામાં આવી હતી.[૧૯૩][૧૯૪]
પક્ષીઓને માનવીઓ તરફથી મોટે ભાગે જોખમ ઊભુ થતું હોય તો તે છે વસ્તીમાં ઘટાડો.[૧૯૫] અન્ટ જોખમોમાં વધુ પડતો શિકાર, આકસ્મિક મૃત્યુદર કે જે ઇમારત પડી જવાથી અથવા લાંબા ગાળાના ફિશીંગ બાયકેચ,[૧૯૬], પ્રદૂષણ(જેમાં ઓઇલનું ઢોળાવુંઅને પેસ્ટીસાઇડનો ઉપયોગનો સમાવેશ થાય છે),[૧૯૭] વિદશી આક્મણખોર જાતિઓ,[૧૯૮] દ્વારા સ્પર્ધા અને લૂંટફાટ અને હવામાનમાં ફેરફારથી પરિણમે છે.
સરકાર અને સંરક્ષણજૂથો પક્ષીઓને બચાવવા માટે ક્યાંતો કાયદો પસાર કરીને કામ કરે છે જે પક્ષીઓની વસ્તીને ટકાવી રાખે છે અને ઉત્પન્ન કરે છે અથવા પુનઃઓળખ માટે ગુપ્ત રીતે વસતી વધારો કરે છે. આ પ્રકારના પ્રોજેક્ટોએ કેટલીક સફળતા પણ અપાવી છે; એક અભ્યાસ અનુસાર એવો અંદાજ છે કે સંરક્ષણના પ્રયત્નોએ પક્ષીઓની 16 જાતિઓને બચાવી છે, જે કદાચ 1994 અને 2004 વચ્ચે લુપ્ત થઇ ગઇ હતી, જેમાં કેલિફોર્નિયા કોન્ડોરઅને નોરફ્લોક આઇલેન્ડ ગ્રીન પોપટનો સમાવેશ થાય છે.[૧૯૯]
|accessdate=, |date=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |last૨=
ignored (મદદ); Unknown parameter |first૧=
ignored (મદદ); Unknown parameter |first૨=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Unknown parameter |last૧=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthor=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ)CS1 maint: Extra text: editors list (link) |year=
(મદદ) |accessdate=
(મદદ) |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |first૫=
ignored (મદદ); Unknown parameter |last૨=
ignored (મદદ); Unknown parameter |first૬=
ignored (મદદ); Unknown parameter |first૧=
ignored (મદદ); Unknown parameter |last૬=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |last૧=
ignored (મદદ); Unknown parameter |first૨=
ignored (મદદ); Unknown parameter |first૪=
ignored (મદદ); Unknown parameter |last૪=
ignored (મદદ); Unknown parameter |last૩=
ignored (મદદ); Unknown parameter |last૫=
ignored (મદદ); Unknown parameter |first૩=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ)CS1 maint: Multiple names: authors list (link) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) સહાયરૂપ માહિતી |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ)CS1 maint: Extra text: editors list (link) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |accessdate=, |year=
(મદદ)બર્ડર્સ હેન્ડબુકના આધારે(પાઉલ એહરલિચ, ડેવીડ ડોબકીન, અને ડેરિલ વ્હેઇ. 1988 માં ફિલ્મ સિમોન અને શૂસ્ટર, ન્યુ યોર્ક.) |year=
(મદદ) |accessdate=
(મદદ) |accessdate=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |accessdate=, |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |first૧=
ignored (મદદ); Unknown parameter |last૧=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) (રોયલ સોસાયટી બીની કાર્યવાહીમાં છાપભૂલ 267 (1461):2567.) |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ)CS1 maint: Extra text: editors list (link) પીએમઆઇડી 15313772 |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |accessdate=, |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coathors=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |accessdate=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |isbn=
value: length (મદદ). Check date values in: |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |accessdate=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |last૨=
ignored (મદદ); Unknown parameter |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |last૪=
ignored (મદદ); Unknown parameter |last૩=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |last૨=
ignored (મદદ); Unknown parameter |first૧=
ignored (મદદ); Unknown parameter |last૧=
ignored (મદદ); Unknown parameter |first૨=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |accessdate=, |date=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ)CS1 maint: Extra text: editors list (link) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthor=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |first૧=
ignored (મદદ); Unknown parameter |last૧=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=, |archivedate=
(મદદ) |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |day=
ignored (મદદ); Unknown parameter |month=
ignored (મદદ); Unknown parameter |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ) |isbn=
value: checksum (મદદ). Check date values in: |year=
(મદદ) |coauthors=
ignored (|author=
suggested) (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |year=
(મદદ)CS1 maint: Multiple names: editors list (link) |month=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |editor૩=
ignored (મદદ); Unknown parameter |editor૨=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |last૨=
ignored (મદદ); Unknown parameter |first૨=
ignored (મદદ); Check date values in: |year=
(મદદ) |accessdate=
(મદદ) |accessdate=
(મદદ) |accessdate=, |date=
(મદદ) |accessdate=, |date=
(મદદ) પક્ષીઓ એ 'ગણગણતો (વર્ગ એવ્સ) 'નો (પ્રકાર ઉડાન ભરતો, બે પગવાળો, ગરમીથી ટેવાયેલો, (તાપમાન પ્રમાણે ઘડાયેલો) કરોડ ધરાવતો પ્રાણી વર્ગ છે જે ઇંડા મૂકે છે.અને તેને પોતાના શરીરની ગરમીથી સેવતો કરોડ ધરાવતો પ્રાણી વર્ગ છે. આ વર્ગમાં આશરે 10,000 જેટલી જાતિઓ અસ્તિત્વ ધરાવે છે, જે તેમને અત્યંત મોટી સખ્યામાં બે પગના કરોડ વાળા પ્રાણી બનાવે છે. તેઓ આર્કટિકથી લઇને એન્ટાર્કટિક સુધી તેમની શારીરિક ક્ષમતા અનુસાર (ઇકોસિસ્ટમ)વ્યવસ્થામાં વસે છે. પક્ષીઓની શ્રેણીનું કદ 5 cm (2 in) ગણગણતી મધમાખીથી લઇને 3 m (10 ft) શાહમૃગસુધીનો સમાવેશ થાય છે. બચેલા અવશેષો સુચવે છે કે પક્ષીઓની જાતિ આશરે 150-200 વર્ષો પહેલાથી જ્યુરાસિકના ગાળા દરમિયાનથી પક્ષી જેવા પગવાળા ડાયનાસોર થી વિકસતી આવી છે અને અગાઉ 140-145 વર્ષો પહેલા મૃત જ્યુરાસિક આર્કાઓપ્ટેરિક્સ, જાણીતુ પક્ષી હતું. ફક્ત ડાયનાસોરના જૈવિક જૂથો કરોડો વર્ષો પહેલાના ભૂસ્તર યુગમાં આશરે 65.5 કરોડો વર્ષો પહેલા અસ્તિત્વ ધરાવતા હતા તેથી મોટા ભાગના પક્ષીશાસ્ત્રના લોકો તેને પક્ષી તરીકે ઓળખે છે.
આધુનિક પક્ષીઓને પીછાઓ, દાંત વિનાની ચાંચ, કઠોર આવરણવાળા ઇંડાઓના મૂકવાથી, ઊંચો ચયાપચયનો દર, ચાર છિદ્રોવાળા હૃદય અને હળવા પરંતુ મજબૂત હાડપિંજરની રીતે અલગ પાડવામાં આવે છે. ઘણા પક્ષીઓ સુધારેલો અગ્ર પૃષ્ઠ તરીકે પાંખો ધરાવે છે અને મોટા ભાગના ઉડીશકે છે, જેમાં ઉડી ન શકતા હોય તેવા પક્ષીઓ, પેન્ગ્વિન, અને અસંખ્ય વિવિધ પ્રકારના મોટા ભાગે આઇલેન્ડમાં જોવા મળતી જાતિઓના પક્ષીઓ સહિતના અપવાદ છે. પક્ષીઓ પણ વિશિષ્ટ પ્રકારની પાચન અને શ્વસન પ્રક્રિયાધરાવે છે જે ઉડાન ભરવા માટે મોટા પ્રમાણમાં સ્વીકાર્ય છે. કેટલાક પક્ષીઓ, ખાસ કરીને કોરવિડ અને પોપટ, અત્યંત બુદ્ધિશાળી પ્રાણીજાતિઓમાંના છે; મોટા ભાગની પક્ષીઓની જાતો ટુલ્સ (સાધનો)નું ઉત્પાદન અને તેનો વપરાશ કરતી જોવા મળી છે અને મોટા ભાગની જાતિઓ તેમની પેઢીઓમાં સાંસ્કૃતિક માહિતી આપલેનું પ્રદર્શન કરે છે.
અમુક જાતો લાંબા ગાળાનું વાર્ષિક સ્થળાતંરકરે છે, અને અમુક ટૂંકા ગાળાની અનિમિયત હેરફેર કરે છે. પક્ષીઓ સામાજિક હોય છે; તેઓ દાર્શનિક સંકેતો અને અવાજો અને ગીત ગાઇને સંદેશાવ્યવહાર કરે છે, અને સહકારયુક્ત સંવર્ધન અને શિકાર, લૂંટફાટ કરનારા પ્રાણીઓ તરીકે ટોળામાં રહેવું અને ટોળાશાહી કરવી સહિતની સામાજિક વર્તણૂંકમાં ભાગ લે છે. પક્ષીઓની જાતિઓની વિશાળ બહુમતી સામાજિક રીતે એક વિવાહીત હોય છે, સામાન્ય રીતે એક સંવર્ધન સીઝન માટે, કોઇકવાર વર્ષો સુધી અને જીવનપર્યંત તો ભાગ્યેજ હોય છે. અન્ય જાતો કે જે સંવર્ધન વ્યવસ્થા ધરાવે છે તે પોલીજિનસ ("અસંખ્ય માદાઓ") અથવા, ભાગ્યે જ, પોલીન્ડ્રોસ ("અસંખ્ય નર પક્ષીઓ") છે. ઇંડાઓ સામાન્ય રીતે માળામાં મૂકવામાં આવે છે અને માતાપિતા દ્વારા સેવવામાંઆવે છે. ઇંડામાંથી બહાર નીકળ્યા બાદ મોટા ભાગના પક્ષીઓ માતાપિતા દ્વારા સંભાળનો વિસ્તરિત સમય ધરાવે છે.
મોટે ભાગે શિકાર અથવા ખેતર મારફતે ખોરાક મેળવવાના એક સ્ત્રોત તરીકે અમુક જાતો આર્થિક અગત્યતા ધરાવે છે. કેટલીક જાતો, ખાસ કરીને સોન્ગબર્ડ અને પોપટ, પાલતુ તરીકે જાણીતા છે. અન્ય ઉપયોગોમાં ખાતર તરીકે પક્ષીઓના ચરક(હગાર)નો સમાવેશ થાય છે. પક્ષીઓ માનવ સંસ્કૃતિના તમામ પાસાઓ જેમ કે ધર્મથી લઇને કવિતા સુધી અને લોકપ્રિય સંગીતને આગવી રીતે આવરીલે છે. 17મી સદી અને તેનાથી પણ આગળના 100 વર્ષો પહેલા માનવીય ગતિવિધિઓના પરિણામે 120-130 જાતો નામશેષ થઇ ગઇ છે. હાલમાં આશરે 1,200 જેટલા પક્ષીઓની જાતો માનવીય પ્રવૃત્તિઓના કારણે નામશેષ થવાનું જોખમ અનુભવી રહી છે, જો તેમને રક્ષવાના માર્ગો હાલમાં હાથ ધરાઇ રહ્યા છે.
Birds
ପ୍ରଥମ ଜୀବବିଜ୍ଞାନ ଭିତ୍ତିକ ଶ୍ରେଣୀବିଭାଗ ଫ୍ରାନସିସ ୱିଲୁଗ୍ୱୀ (Francis Willughby) ଓ ଜନ୍ରେ (John Ray) ତାଙ୍କ Ornithologiaeରେ ଲେଖିଥିଲେ । [୨]
|coauthors=
ignored (|author=
suggested) (help)
'இறக்கைகள் கொண்ட இருகாலி'யைப் பறவை எனக் கூறுவர்[3]. பறவைகள் முதுகெலும்புடைய இளஞ்சூட்டுக் குருதியுடைய, இறகுகளுடைய, முட்டையிட்டு இனம்பெருகும் விலங்குகளை குறிக்கும். பறவைகள்[4] இருகால்கள் உள்ள, தன் உடல்வெப்பம் காக்கும், முதுகெலும்புள்ள (முள்ளந்தண்டுள்ள) புள் என்றும் குரீஇ என்றும் சிறப்பித்துக் கூறும் வகையைச் சேர்ந்த, முட்டையிடும் விலங்குகள் ஆகும். முன்னங்கால்கள் அல்லது கைகள் போல் முன் உறுப்புகளாய் இறகுகளால் ஆன சிறகுகள் இருத்தலும், பறப்பதற்குத் துணையாக காற்றறைகள் கொண்ட இலேசான, பொள் எலும்புகள் கொண்டிருப்பதும் பறவைகளின் தனிச் சிறப்பியல்புகள் ஆகும். விலங்குகளிலேயே இறகுகள் உள்ள ஒரே வகுப்பு பறவைகள்தான். விலங்குகளில் பறவை என்னும் வகுப்பில் மொத்தம் 9672 பறவையினங்கள் உள்ளன என்று பறவையியல் அறிஞர்கள் கணித்து குறிப்புகள் எழுதியுள்ளார்கள்.[5]
மனிதர்தம் விரல் நீளமும் (5 செ.மீ அல்லது இரண்டேகால் அங்குலம்) 1.8 கிராம் எடையுமே உள்ள மிகச் சிறிய பறவையான ஒரு வகை தாரிச்சிட்டு(ஓசனிச்சிட்டு) களிலிருந்து, 9 அடி உயரமும் 156 கிலோகிராம் எடையும் கொண்ட (பறக்காத) பெரிய தீக்கோழி மற்றும் ஈமியூ வரை, பறவைகள் பல பரும அளவுகளிலும் உள்ளன. அதிக எடையுள்ள 'பறக்கும்' பறவையான 'கானமயில்' (Great Indian Bustard) 18 கிலோ வரை பெருக்கும். பறவைகளில் மணிக்கு 160 கி.மீ விரைவில் பறக்கும் இனமும் உண்டு. நிலம், நீர் வானம் இவற்றில் விரைந்து நகரக்கூடிய விலங்கினங்கள் யாவற்றினும் மிக விரைந்து செல்லக்கூடியது பறவையினத்தைச் சேர்ந்த பொரி லகுடு (அ) அலையும் வல்லூறு(Falco peregrinus) என்னும் பறவையே. சில பறவைகள் நெடுந்தொலைவு ( 17,000 கி.மீ வரை) செல்லவல்லன.
பல பறவைகள், பறப்பதையே முக்கியமான சிறப்பியல்பாகக் கொண்டிருப்பினும், சில பறவைகள் பறக்க முடியாதவையாகும். மற்றும் பல இனங்கள், குறிப்பாகத் தீவுகளில் வசிப்பவை பறக்குமியல்பை இழந்துவிட்டன. பறக்கமுடியாத பறவைகளுள், பென்குயின்கள், தீக்கோழிகள், நியூசிலாந்தின் கிவிகள், அழிந்துபோன டோடோக்கள் என்பன அடங்குகின்றன. பாலூட்டிகள் இன்மை அல்லது குறைவு என்ற சூழலில் (நியூசிலாந்து முன்பிருந்தது போன்ற சூழலில்) பறவைகள் பாலூட்டிகளின் சூழற்கூறை நிரப்பத்துவங்குகின்றன. இந்தப்படிமலர்ச்சியின்போது பறக்கும் தன்மையை அவை விடுக்கக்கூடும். மனிதர்கள் அல்லது மனிதர்களால் அறிமுகப்படுத்தப்படும் விலங்குகள் பறக்கமுடியாத பறவைகளின் வாழிடங்களுக்குள் வரும்போது, இப்பறவைகள் அழிந்து போவதற்கான வாய்ப்புகள் மிகுதி. பெரிய ஓக், பறக்கமுடியாத ரெய்ல் எனப்படும் ரால்லிடேக்கள் (Rallidae) கள், நியூசிலாந்தின் மோவாக்கள் என்பன இதற்கு எடுத்துக்காட்டுகளாகும்.
பறவைகளின் உள்ளமைப்பு மற்ற வகைகளின் கலவையாக உள்ளது. பறவைகள் முதுகெலும்புள்ளவை. பாலூட்டிகளைப் (Mammals) போல நான்கு அறை இதயத்தையும் வெதுவெதுப்பான இரத்தத்தையும் கொண்டவை. இதன் காரணமாக சீரான தன் உடல் வெப்பத்தையும், வேறுபட்ட சூழ்நிலைகளில் வாழும் தன்மையும் பெறுகின்றன. ஆனால் ஊர்வன (Reptiles) போன்று முட்டையிட்டு குஞ்சு பொரிக்கின்றன.
பறவைகளின் சிறகுகளில் உள்ள முக்கிய பொருள் 'கெரோட்டின்'. நமது தலைமுடி, விரல் நகம் அகியவற்றில் உள்ள அதே கெரோட்டின், ஆனால் நமது தலைமுடி, நகங்களைப் போல் தொடர்ந்து வளர்ந்து கொண்டே போகாமல் ஓர் அளவுடன் நின்று விடும். இதனால் பெரும்பாலும் வளர்ந்த பறவைகள் வருடம் ஒரு முறையாவது சிறகுகளை உதிர்த்து புதுப்பித்துக் கொள்ளும். இந்த சிறகுகள் எடை குறைவான ஆனால் வலுவான பறப்பதற்கேற்ற 'ஏரோடைனமிக்' மேற்பரப்பை பறவைகளுக்கு அளிக்கிறது. பறக்கும் போது சிறகுகள் இடையே சிறு சிறு காற்று பொட்டலங்கள் ஏற்பட்டு மிக வெப்பம், குளிர் அகியவற்றிலிருந்து பறவைகளைக் காக்கிறது.
பறவைகள் பெரும்பாலும் கூரிய பார்வை உடையன. ஒரு கண்ணுக்கு மூன்று இமைகள் இருக்கும். மேல் இமை மனிதர்களின் கண் இமையைப் போன்றது. கீழ் இமை தூங்கும் போது மட்டும் மூடிக் கொள்ளும். இது தவிர பக்கவாட்டில் அலகின் அருகிலிருந்து துவங்கும் ஒரு மெலிதான தோல் உண்டு. இது ஒளி ஊடுருவக்கூடிய தோல், கண்களை ஈரப்படுத்தவும், காற்று, அதிக வெளிச்சத்திலிருந்து காக்கவும் உதவுகிறது.
பறவைக்கு காது மிக முக்கியமானது. ஆனால் முழுவதும் உள்புறமாகவே அமைந்துள்ளது. கண்ணுக்குச் சற்று கீழே சிறிய துளை இருக்கும். பெரும்பாலும் சிறிய இறகுகளால் மூடப்பட்டிருக்கும். பறவைகளுக்கு காது ஒலியைக் கேட்பதற்காக மட்டுமல்லாமல் பறக்கும் போது ஈடான உடல் நிலைக்காகவும் தேவைப்படுகிறது.
பறவைகளின் மூளை பலவிதங்களில் முழுமை பெற்றது. பறக்கும் போது விமானத்தைப் போல உடலில் அனைத்து இயக்கங்களின் ஒருங்கிணைப்பு, உள்ளுணர்வு, உடனடியாக உணர்ந்து கொண்டு திசை மாறுதல் போன்றவற்றை செயல்படுத்துகிறது. பறவைகளின் அறிவுத் திறனும் வியப்பூட்டுமாறு சிறப்பாக உள்ளது. மனித மூளையில் உள்ள சிந்திக்கும் பகுதியான பெருமூளைப் புறணி (Cereberal Cortex) பறவைகளில் மிகப் பின்னடைந்த நிலையிலேயே உள்ளது. ஆனால் மாந்தர்களுக்கும், பிற பாலூட்டிகளுக்கும் இல்லாத மீயடுக்கு மூளை (Hyperstriatum) என்னும் ஒரு பகுதி பறவைகளில் மூளையில் உள்ளது. பொதுவாக அறிவுத்திறனுக்கு உதவுவதாகக் கருதும் பெருமூளைப் புறணிக்கு மாறாக பறவைகளில் இந்த மீயடுக்கு மூளை இத்திறமைக்கு உறைவிடமாக இருக்கக்கூடும் எனக் கருதுகின்றனர், ஏனெனில் அறிவுத்திறம் கொண்டாதாகக் கருதப்படும் பறவைகளில் இப்பகுதி பெரிதாக இருக்கின்றது. இந்தப் பகுதியே பாடும் பறவைகள் பாட்டுக்களைக் கற்றுக் கொள்ள உதவுகிறது. பறவைகளின் அறிவுத்திறனுக்கும் இதுவே காரணமாக இருக்கலாமென்று அறிவியலாளர்கள் கருதுகிறார்கள்.
பறவைகளின் உணவுமுறைக்கேற்ப அலகுகள் அமைந்துள்ளன. வானம்பாடி போன்ற மலர்களில் தேன் குடிக்கும் பறவைகளுக்கு நீண்ட நுண்ணிய அலகு. கழுகு, ஆந்தை போன்ற ஊன்தின்னிப் பறவைகளுக்கு சதையைப் பிய்த்து உண்ண ஏற்ற உறுதியான கூர் அலகு. மீன்களை உண்டு வாழும் வாத்து போன்ற பறவைகளுக்கு வழுக்கவல்ல இரையை பிடித்துக் கொள்ள வாகான ரம்பம் போன்ற விளிம்புடைய அலகு. பழக்கொட்டைகளை உடைக்க உறுதியான அலகு, மரங்கொத்திப் பறவைக்கு உளி போன்ற உறுதியும் கூர்மையும் கொண்ட அலகு.
பறவைகள் வாழ்நாளில் பெரும்பகுதியை இரை தேடவும், உண்ணவுமே செலவழிக்கின்றன. அதிக எடை பறப்பதற்கு இடைஞ்சல் என்பதால் பறவைகளால் உடலில் உணவைச் சேமித்து வைக்க இயலாது. சிறிய பறவைகள் அடிக்கடி உண்பது அவசியமாகிறது.
பறவைகளில் சைவமும் அசைவமும் உண்டு. காக்கை போன்றன இரண்டையுமே உண்கின்றன. சில பறவைகள் சிறப்பாக குறிப்பிட்ட இரைகளை மட்டுமே உண்ணும். எடுத்துக்காட்டாக, எவர்கிளேட் கைட் என்ற பறவை நத்தைகளை மட்டுமே உண்ணும். பறவைகளின் வயிறு சிறப்புத் திறன் பெற்றது. கடினமான கொட்டைகள், செல்பிஷ் போன்றவற்றைக் கூட நொறுக்கி செரிமானம் செய்துவிடும். சில பழக்கொட்டை தின்னும் பறவைகள் சிறிய கூழாங்கற்களையும் சேர்த்து தின்கின்றன. இவை வயிற்றில் கொட்டைகளை நொறுக்க உதவுகின்றன. குஞ்சுகளுக்கு இரை எடுத்துச் செல்ல பல பறவைகள் வாய்க்குள் சிறிய பை போன்ற உறுப்புக்களைக் கொண்டுள்ளன.
இரவில் வேட்டையாடும் ஆந்தை போன்றவற்றைத் தவிர பெரும்பாலான பறவைகள் பகலில் விழித்து இரவில் உறங்குகின்றன. குஞ்சு பொரிக்கும் காலங்களில் மட்டுமே கூட்டில் உறங்குகிறது. மற்ற நேரங்களில் கிளையோ, மரப்பொந்தோ, சில சமயம் ஒற்றைக் காலிலோ கிடைத்த இடத்தில் உறங்கிக் கொள்ளும். அவைகளுக்கு மனிதனைப் போல நீண்ட நேரத்தூக்கம் தேவைப்படுவதில்லை, மூளைக்கு ஓய்வளிப்பதற்காக் உறங்குவதுமில்லை. தசைகளை தளர்த்தவும், சக்தியைச் சேமிக்கவும் மட்டுமே தூக்கம் தேவைப்படுகிறது.
பெரும்பாலான பறவைகள் வாழ்நாளில் அல்லது குறைந்தது ஒரு கூடல்காலத்திற்காவது ஒரே இணையுடன் வாழ்பவை. வழக்கம் போல் இதிலும் சில விதிவிலக்குகள் உண்டு. பாடுகின்ற பறவைகள் பாட்டாலேயே தங்கள் துணையைப் பிடிக்கின்றன. பெரும்பாலும் சத்தமாக நீளமாக பாடும் ஆணின் பாட்டிற்குத் தான் பெண் மயங்கி வந்து சேரும். மற்ற பறவைகள் தங்கள் இறகு அலங்காரத்தால் துணையை அசத்துகின்றன.
ஆண், பெண் இரண்டுமே முட்டையை அடைகாப்பதுண்டு. வெளிவரும் குஞ்சுகளில் பொதுவாக 10% மட்டுமே ஓர் ஆண்டு தாண்டி உயிர் வாழ்கிறது.
உணவுத் தேவைகளுக்காகவும் மிக வெப்பம், மிகவும் குளிர் கால நிலைகளை தவிர்ப்பதற்காகவும் பறவைகள் வருடாந்த இடப்பெயர்ச்சி செய்கின்றன. கடல் பறவைகள் மிக அதிக தூரம் (சில வகைகள் ஒரு வருடத்தில் 32,000 கிமீ வரை) பயணிக்கின்றன.
இடப்பெயர்ச்சி செய்யும் போது அது பல அடையாளங்களைக் கொண்டு சரியான இடத்திற்கு சென்று சேர்கிறது. பகலில் சூரியனின் திசையைக் கொண்டும், இரவில் சில நட்சத்திரங்களை அடையாளமாகக் கொண்டும், பூமியின் காந்த அலைகளைக் கொண்டும், சில நில அடையாளங்களைக் கொண்டும், சில தனிப்பட்ட ஒலி வேறுபாடுகளைக் கொண்டும் பாதையை உணர்ந்து கொள்கின்றன.
பறவைகள் கூட்டமாகச் செல்லும் போது 'V' போன்ற வடிவத்தில் பறப்பதைப் பார்த்திருக்கலாம். இவ்வாறு செல்லும் போது முதல் பறவையைத் தவிர மற்ற எல்லாப் பறவைகளும் முன்னால் செல்லும் பறவையின் இறக்கை வீச்சில் உருவாகும் காற்றழுத்தம் காரணமாக எளிதாக பறக்கிறது.
தனியே பறந்து செல்லும் முன்னனுபவமில்லாத (முன்துய்ப்பில்லாத) சில இளம் பறவைகள் சமயங்களில் வழி தப்பி அதன் இனம் செல்லும் வழக்கமான வழியை விட ஆயிரக்கணக்கான கிலோமீட்டர்கள் தள்ளி வந்து விடுவதையும் காணலாம்.
விஞ்ஞானிகள் தொன்மாக்களிலிலிருந்து பறவைகள் தோன்றினவா என்று ஆய்ந்திருக்கிறார்கள். டினோசாரின் ஒரு வகையான தெரொபோட் (Theropod) இனத்திலிருந்து பறவைகள் தோன்றின என்று ஒரு சாராரும், அதற்கு முன்பே தெகோடோன்ட்லிருந்து (Thecodont) (இது டினோசாரின் மரபுவழி முன்னோடி) பறவைகள் உருவானது என்று மற்றொரு சாராரும் கூறுகின்றனர். பறவைகளின் படிமலர்ச்சி (பரிணாம வளர்ச்சி) பற்றிய ஆய்வுகளில் தொல்லுயிர் படிவங்கள் பெரிதும் துணையாயிருக்கின்றன. இவற்றுள் 1861-ம் ஆண்டு செருமனியிலுள்ள பவேரியாவில் ஒரு சுண்ணாம்புக் காளவாயில் கிடைத்த புதைபடிவம் குறிப்பிடத்தக்கது. அது 14 கோடி ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் வா்ழ்ந்த தொல்சிறகி (Archeopteryx) என்ற பறவையினுடையது. வாயில் பற்கள், அசைக்கத்தக்க மூன்று விரல்கள், சிறகில் நகங்கள் என மரக்கிளைகளில் தொற்றித்தாவும் வசதிகளையும் பெற்றிருந்த அவ்விலங்கு தொன்மாக்களுக்கும் இன்றைய பறவைகளுக்கும் இடைப்பட்ட படிமலர்ச்சிநிலையில் இருந்திருக்கக் கூடும்.[6]
பறப்பதைப் பற்றியும் இரு கருத்துக்கள் உள்ளன. பறவைகளின் முன்னோர்கள் மரத்துக்கு மரம் தாவி அப்படியே பறக்கத் துவங்கினர் என்று சிலர் சொன்னாலும், நிலத்திலிருந்து இரைக்காகவும் தன்னைக் காப்பாற்றிக் கொள்ளவும் தாவித் தாவி பறக்கத் துவங்கியதாக பொதுவாக நம்புகின்றனர்.
இவ்வாறு இரு கருத்துக்கள் இருந்தாலும் 'க்ரெடாசியஸ்' (Cretaceous) யுகத்தில், அதாவது 138 மில்லியன் ஆண்டுகள் முன்பிலிருந்து 65 மில்லியன் வருடங்கள் முன்பு வரை உள்ள காலகட்டத்தில், பறவைகள் இருந்ததற்கான சான்றுகள் கிட்டியுள்ளன.
பண்டைக்காலம் தொட்டே பறவைகள் கடவுளாக வணங்கப்பட்டும் கடவுளரின் ஊர்தியாக உருவகப்படுத்தப் பட்டும் வந்துள்ளன. மேலும் கோழி, வாத்து போன்ற பறவைகள் மனிதனுக்கு உணவாகவும் பயன்படுகின்றன.
'இறக்கைகள் கொண்ட இருகாலி'யைப் பறவை எனக் கூறுவர். பறவைகள் முதுகெலும்புடைய இளஞ்சூட்டுக் குருதியுடைய, இறகுகளுடைய, முட்டையிட்டு இனம்பெருகும் விலங்குகளை குறிக்கும். பறவைகள் இருகால்கள் உள்ள, தன் உடல்வெப்பம் காக்கும், முதுகெலும்புள்ள (முள்ளந்தண்டுள்ள) புள் என்றும் குரீஇ என்றும் சிறப்பித்துக் கூறும் வகையைச் சேர்ந்த, முட்டையிடும் விலங்குகள் ஆகும். முன்னங்கால்கள் அல்லது கைகள் போல் முன் உறுப்புகளாய் இறகுகளால் ஆன சிறகுகள் இருத்தலும், பறப்பதற்குத் துணையாக காற்றறைகள் கொண்ட இலேசான, பொள் எலும்புகள் கொண்டிருப்பதும் பறவைகளின் தனிச் சிறப்பியல்புகள் ஆகும். விலங்குகளிலேயே இறகுகள் உள்ள ஒரே வகுப்பு பறவைகள்தான். விலங்குகளில் பறவை என்னும் வகுப்பில் மொத்தம் 9672 பறவையினங்கள் உள்ளன என்று பறவையியல் அறிஞர்கள் கணித்து குறிப்புகள் எழுதியுள்ளார்கள்.
పక్షులు (ఆంగ్లం Birds) రెండు కాళ్ళు, రెక్కలు కలిగియుండి ఎగురగలిగే, అండోత్పాదక జంతువులు. తెలుగు భాషలో పక్షి పదానికి వికృతి పదము పక్కి. ప్రపంచ వ్యాప్తంగా ఇంచుమించుగా 10,000 జాతుల పక్షులున్నాయి. ఇవి అతిచిన్న పరిమాణం నుండి 6 అడుగుల వరకూ ఉన్నాయి. దొరికిన శిలాజాల ప్రకారం పక్షులు జురాసిక్ యుగం (150-200 మిలియన్ సంవత్సరాల పూర్వం) నుండి పరిణామం చెందాయి. పక్షులకు సంబంధించిన విజ్ఞాన శాస్త్రాన్ని 'ఆర్నిథాలజీ' (ornithology) అంటారు.
పక్షులు (ఆంగ్లం Birds) రెండు కాళ్ళు, రెక్కలు కలిగియుండి ఎగురగలిగే, అండోత్పాదక జంతువులు. తెలుగు భాషలో పక్షి పదానికి వికృతి పదము పక్కి. ప్రపంచ వ్యాప్తంగా ఇంచుమించుగా 10,000 జాతుల పక్షులున్నాయి. ఇవి అతిచిన్న పరిమాణం నుండి 6 అడుగుల వరకూ ఉన్నాయి. దొరికిన శిలాజాల ప్రకారం పక్షులు జురాసిక్ యుగం (150-200 మిలియన్ సంవత్సరాల పూర్వం) నుండి పరిణామం చెందాయి. పక్షులకు సంబంధించిన విజ్ఞాన శాస్త్రాన్ని 'ఆర్నిథాలజీ' (ornithology) అంటారు.
ಪಕ್ಷಿಗಳು ಎರಡು ಕಾಲುಳ್ಳ, ಮೊಟ್ಟೆ ಇಡುವ, ಬೆನ್ನೆಲುಬು ಹೊಂದಿರುವ ಜೀವ ಜಾತಿ. ಹಾರಾಟಕ್ಕೆ ಅನುಕೂಲವಾದ ಪಕ್ಕಗಳು ಅಂದರೆ ರೆಕ್ಕೆಗಳುಳ್ಳ ಪ್ರಾಣಿಯಾದುದರಿಂದ "ಪಕ್ಷಿ" ಎಂಬ ಹೆಸರು ಬಂದಿದೆ. ಇವುಗಳ ದೇಹದ ರಕ್ತ ಮಾನವರಿಗಿರುವಂತೆ ಬೆಚ್ಚಗಿದೆ. ಹಾರಾಟಕ್ಕೆ ಅನುಕೂಲವಾದ ರೆಕ್ಕೆ, ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಕಾಲು, ಉಗುರು, ಕೊಕ್ಕುಗಳಿಂದ ಪಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತೇವೆ. ಪಕ್ಷಿವರ್ಗ ಮೊಟ್ಟೆಯಿಟ್ಟು ಸಂತಾನ ಪಡೆಯುವ ಪ್ರಾಣಿ ಜಾತಿ. ಪಕ್ಷಿಗಳ ಸ್ವಭಾವ, ಗುಣ, ಶರೀರ ರಚನೆ ಕಾಲದಿಂದ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಮಾರ್ಪಾಡಾಗುತ್ತಾ ಬಂದಿದೆ. ಹಾರುವ ಪಕ್ಷಿಗಳಲ್ಲದೆ,ಹಾರಾಡದ ಪಕ್ಷಿಗಳೂ ಇವೆ.
ಪಕ್ಷಿಗಳು ಎರಡು ಕಾಲುಳ್ಳ, ಮೊಟ್ಟೆ ಇಡುವ, ಬೆನ್ನೆಲುಬು ಹೊಂದಿರುವ ಜೀವ ಜಾತಿ. ಹಾರಾಟಕ್ಕೆ ಅನುಕೂಲವಾದ ಪಕ್ಕಗಳು ಅಂದರೆ ರೆಕ್ಕೆಗಳುಳ್ಳ ಪ್ರಾಣಿಯಾದುದರಿಂದ "ಪಕ್ಷಿ" ಎಂಬ ಹೆಸರು ಬಂದಿದೆ. ಇವುಗಳ ದೇಹದ ರಕ್ತ ಮಾನವರಿಗಿರುವಂತೆ ಬೆಚ್ಚಗಿದೆ. ಹಾರಾಟಕ್ಕೆ ಅನುಕೂಲವಾದ ರೆಕ್ಕೆ, ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಕಾಲು, ಉಗುರು, ಕೊಕ್ಕುಗಳಿಂದ ಪಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತೇವೆ. ಪಕ್ಷಿವರ್ಗ ಮೊಟ್ಟೆಯಿಟ್ಟು ಸಂತಾನ ಪಡೆಯುವ ಪ್ರಾಣಿ ಜಾತಿ. ಪಕ್ಷಿಗಳ ಸ್ವಭಾವ, ಗುಣ, ಶರೀರ ರಚನೆ ಕಾಲದಿಂದ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಮಾರ್ಪಾಡಾಗುತ್ತಾ ಬಂದಿದೆ. ಹಾರುವ ಪಕ್ಷಿಗಳಲ್ಲದೆ,ಹಾರಾಡದ ಪಕ್ಷಿಗಳೂ ಇವೆ.
පෘෂ්ඨවංශිකයෙකි.
[[ප්රවර්ගය:කුරුල්ලන් ]]
ငှက် (မျိုးပေါင်း Aves) သည် အမွှေးအတောင်ရှိ၍ အတောင်ပံ နှစ်ဖက်ရှိသော သွေးနွေးသတ္တဝါအမျိုးအစားတွင်ပါဝင်သည်။ သို့သော် အားလုံး ပျံသန်းနိုင်စွမ်း မရှိကြပေ။ အချို့ငှက်များသည် အလွန်အပြေးသန်သူများဖြစ်ကြပြီး အချို့ကတော့ အလွန်ရေကူး ကျွမ်းကျင်သူများ ဖြစ်ကြသည်။ ငှက်သည် ကျောရိုးရှိသတ္တဝါဖြစ်ပြီး ဥအုတတ်သော သတ္တဝါအမျိုးအစားလည်း ဖြစ်သည်။ ဥက ပေါက်ဖွားလာသော ကလေးငယ်များကို စောင့်ရှောက်လေ့ ရှိကြသည်။
အသက်ရှင်နေထိုင်လျှက်ရှိသော ငှက်အမျိုးကွဲပေါင်း ၁၀၀၀၀ ကျော်ရှိပြီး ကျောရိုးရှိသတ္တဝါများတွင် မျိုးကွဲအများဆုံးရှိသော တက်ထရာပေါ့ဒ်(tetrapod) အမျိုးအစားလည်းဖြစ်သည်။ သူတို့သည် အာတိတ်မှ အန္တာတိတ်အထိ ကမ္ဘာပေါ်ရှိ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် (ecosystems) အမျိုးမျိုးတွင် ပျံနှံ့နေထိုင်ကြသည်။ ငှက်များ၏ အရွယ်အစားမှာ ၅ စင်တီမီတာ(၂ လက်မ)မျှသာရှိသော ဘီးဟမ်းမင်းငှက်(Bee Hummingbird) မှသည် ၂.ရ မီတာ(၉ ပေ) အထိရှည်သော ငှက်ကုလားအုပ်အထိရှိသည်။ ကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်းမှတ်တမ်းများအရ ငှက်များသည် သယ်ယိုပေါ့ဒ် ဒိုင်နိုဆောများမှ ဂျူရက်ဆစ်အချိန်ကာလမှ စ၍ဆင်းသက်လာသည်ဟု ခန့်မှန်းနိုင်ပြီး နှစ်ပေါင်း သန်း ၁၅၀ မှ သန်း၂၀၀ ခန့်တွင်ဖြစ်သည်။ နိခါတကဗေဒပညာရှင်အများစုက ငှက်တို့သည် Cretaceous–Tertiary မျိုးတုန်းခြင်း အဖြစ်အပျက်အတွင် အသက်ရှင်ကျန်ရစ်ခဲ့သော ဒိုင်နိုဆောတို့၏ တစ်ခုတည်းသော အဆက်အနွယ်များအဖြစ် ယူဆကြသည်။
ကျွန်ုပ်တို့သည် ငှက်များကို နေ့စဉ်တွေ့မြင်နေကြရသော်လည်း ငှက်၏အကြောင်းကို နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် မသိကြပေ။ အလွန်ရှေးကျသောခေတ်က ငှက်များသည် ဖွတ်၊ ပုတက်တို့ကဲ့သို့သော တွားသွားကောင်များနှင့် တူသည်ဟုဆိုလျှင် ယုံနိုင်ဖွယ်ရာ ရှိမည် မဟုတ်ချေ။ ထိုကြောင့် ငှက်အကြောင်းကို ဖတ်ရှုလေ့လာခြင်းအားဖြင့် ငှက်လောက၏ စိတ်ဝင်စားဖွယ်ရာ၊ မှတ်သားဖွယ်ရာ အချက်များကိုပို၍ သိရှိလာနိုင်မည် ဖြစ်ပေသည်။
ငှက်သည် အမွှေးအတောင်ရှိသော ကျောရိုးရှိသတ္တဝါဖြစ်၏။ သို့သော် အခြားကျောရိုးရှိသတ္တဝါများဖြစ်သော တွားသွားသတ္တဝါ၊ နို့တိုက်သတ္တဝါတို့နှင့်ကား မတူချေ။ ထိုတွားသွားသတ္တဝါနှင့် နို့တိုက်သတ္တဝါတို့တွင် အရေပြား၌ အကြေးခွံနှင့် အမွှေးအမှင်တို့ ရှိကြသည်။ ငှက်မှာမူ လေထဲတွင် ပျံသန်းရသော တိရစ္ဆာန် ဖြစ်ခြင်းကြောင့် အရေပြားမှ အမွှေးအတောင်များ ဆန်းကြယ်စွာ ပေါက်လျက်ရှိသည်။ ကမ္ဘာပေါ်တွင် ငှက်မျိုးပေါင်းမှာ ၁၃ဝဝဝ နှင့် ၁၄ဝဝဝ အကြားတွင် ရှိသည်။ ငှက်တို့ကို (မျိုးစိတ်၊ မျိုးစု၊ မျိုးရင်း၊ မျိုးစဉ်၊ မျိုးပေါင်း)ဟူ၍ အဆင့်ဆင့် ခွဲခြား ထားသည်။ ဤသို့ ခွဲခြား၍ကြည့်လိုက်သော်၊ ငှက်မျိုးပေါင်းသည် ကျောရိုးရှိ မျိုးပေါင်းစုတွင် အပါအဝင် ဖြစ်သည်ကို တွေ့ရလေသည်။
သို့ရာတွင် သိပ္ပံသုတေသီတို့၏အလို၌ ငှက်၏ မူလဘူတသည် တွားသွားသတ္တဝါတို့ပင် ဖြစ်မည်ဟုဆိုကြလေသည်။ ကမ္ဘာဦး ရှေးပဝေသဏီခေတ်က ရှိခဲ့ဘူးသော ငှက်၏ စကယ်လီတန်တို့ကို မြေအောက်မှ တူးဖော်ရရှိသောအခါ ထိုကမ္ဘာဦးငှက်များသည် တွားသွားတတ်သော ဖွတ်၊ ပုတတ်တို့၏ ပုံသဏ္ဌာန်ရှိသည်ကို တွေ့ရသည်။ ထိုငှက်တို့၏ နှုတ်သီး၌ သွားများပါရှိသည်။ တောင်ပံ၌လည်း လက်ချောင်းများရှိကြသည်။ ဤသည်ကို ထောက်ရှု၍ ယခုခေတ်ငှက်သည် တွားသွားသတ္တဝါနှင့်တူသည့် ရှေးခေတ် ငှက်ကြီးများမှ ဆင်းသက်လာသည်ဟု ယူဆကြသည်။ ယခုခေတ်ငှက်တို့၏ နေထားသွင်ပြင်တို့ ပြောင်းလဲလာရခြင်းများမှာ ငှက်တို့သည် အတောင်ကိုအသုံးပြု၍ လေထဲ၌ ပျံသန်းတက်လာခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်ဟု ယူဆရသည်။
သဘာဝသည် ငှက်၏ ခန္ဓာကိုယ် အစိတ်အပိုင်းကို ကောင်းကင်၌ ပျံသန်းနိုင်စေရန် ဖန်တီးထား၏။ ငှက်၏ စကယ်လီတန်တို့ကို ကြည့်လေ။ ငှက်ရိုးတို့သည် ကျစ်လျစ်၏။ အခေါင်းရှိ၏။ ပေါ့ပါး၏။ ငှက်ကျောရိုး အဆစ်များသည် ပေါင်းစပ်နေသဖြင့် ကျောရိုးသည် မြီးထူးရိုးနှင့်လည်း နီးကပ်စွာ ဆက်စပ်တည်ရှိသည်။ ထိုပြင် အခြားအရိုးတို့မှာ ငှက်၏ကိုယ်ထည်တစ်ခုလုံး အပေါ်၌ ပေါင်းကူးကဲ့သို့ အထပ်ထပ်ဖွဲ့၍ နေသဖြင့် ကိုယ်ထည်မှာ တောင့်တင်းခိုင်မာပါလျက်နှင့် ပေါ့ပါး၍ နေပေသည်။လေယာဉ်ပျံတွင် လေးလံသော စက်ကိရိယာနှင့် ခရီးသည်တို့ကို ဟန်ချက်အနီးအနားတဝိုက်၌ ထားရှိရသည်။ ထို့အတူ ငှက်၏ လေးလံသော ခန္ဓာအစိတ်အပိုင်းပါသည့် ကိုယ်ထည်တစ်ခုလုံးသည် ဟန်ချက်တဝိုက်၌သာ တည်ရှိသည်။ ပေါ့ပါးသော အင်္ဂါများကို ဦးခေါင်း၊ အမြီး၊ အတောင်နှင့် ခြေထောက်တို့ကား ဟန်ချက်ဖြင့် ဝေးရာတွင် တည်ရှိပေသည်။ ထိုပေါ့ပါးသည့် အင်္ဂါများကို လှုပ်ရှားစေသော အသားစိုင်မှာ ကိုယ်ထည်နှင့်သာ ဆက်စပ်လျက်ရှိပေသည်။ အသားစိုင် အများဆုံးအပိုင်းမှာ ပေါင်ပိုင်းသာဖြစ်၍ ငှက်ကိုယ်ထည်၏ ဟန်ချက်နှင့် နီးကပ်စွာ တည်ရှိနေသည်။ ပေါင်အောက်ဖက်ရှိ ခြေတံမှာ သေးသွယ်ရှည်လျားသော အရိုးချောင်းဖြစ်သည်။ ထိုအရိုးနှင့် ခြေချောင်းကလေးများသည် ဆက်နေသည်။ ခြေပိုင်း၌ အများအားဖြင့် အမွှေးအတောင် မရှိချေ။
ငှက်တောင်မှာ စင်စစ်အားဖြင့် တွားသွားသတ္တဝါနှင့် နို့တိုက်သတ္တဝါတို့၏ ရှေ့လက်ဖျားများဖြစ်သည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ ပျံသန်းနိုင်ရန်အတွက် တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ပြောင်းလဲနေခြင်းသာ ဖြစ်၏။ တောင်ပံတို့ကို ခတ်နိုင်စေရန် ရင်အုပ်ရှိ ကြွက်သားတို့သည် ကြီးထွားလျက် ရှိ၏။ ထိုရင်အုပ်သားမှာလည်း ကိုယ်ထည်၏ ဟန်ချက်အနီး၌ပင် တည်ရှိသည်။ အသုံးမလိုသော လက်ကောက်ဝတ်ရိုးနှင့် လက်ဝါးရိုးတို့သည် ပူးပေါင်းလျက်၊ လက်ချောင်းတစ်ချောင်းသာလျှင် ထင်ရှားစွာ ကျန်ရစ်သည်။
တွားသွားသတ္တဝါတို့သည် သွေးအေးသတ္တဝါများ ဖြစ်ကြ၏။ နို့တိုက်သတ္တဝါတို့မှာ သွေးနွေးသတ္တဝါများဖြစ်သည်။ သို့သော် ငှက်သည် တွားသွားရမည့်ဘဝမှ ကောင်းကင်၌ ပျံသန်းရသည့်ဘဝသို့ ရောက်လာသောအခါ နို့တိုက်သတ္တဝါကဲ့သို့ သွေးနွေးသတ္တဝါ ဖြစ်ခဲ့လေသည်။ သွေးနွေးသတ္တဝါတို့၌ အပူရှိန် တစ်သမတ်တည်း ရှိကြသည်။ သွေးအေးသတ္တဝါတို့ကား ပတ်ဝန်းကျင် အပူအအေးကို လိုက်၍ အပူရှိန် ပြောင်းလဲတတ်သည်။ ဆောင်းတွင်း၌ သွေးအေးသတ္တဝါတို့သည် လေးလံ ထိုင်းမှိုင်းလာကြသည်။ ငှက်တို့ကား အစဉ်သဖြင့် ပျံသန်းလှုပ်ရှားရသူများဖြစ်၍ လေးလံထိုင်းမှိုင်းသော သဘာဝနှင့် သဟဇာတ မဖြစ်ချေ။
ငှက်တို့သည် သွေးနွေးသတ္တဝါများ ဖြစ်လာကြသဖြင့် သူတို့၏ အမူအကျင့် အလေ့အထလည်း ပြောင်းလဲလာရသည်။ ငှက်ဥနှင့် ငှက်ငယ်များအတွက် အပူချိန်သည် တစ်သမတ်တည်း ညီရမည်ဖြစ်၍ ငှက်တို့သည် အသိုက်လုပ်ရသည်။ ဥအုပြီးနောက် ဝပ်ရသည်။ သွေးနွေးသတ္တဝါ ဖြစ်သည့်အလျောက် ဆောင်းဥတု၌ နွေးသောဒေသသို့ ပြောင်းရွှေ့ရသည်။ ငှက်တို့၏ ကိုယ်တွင်း အပူသည် လူတို့၏ကိုယ်တွင်းအပူထက် ပြင်းသည်ဖြစ်၍ အစာအကြေမြန်သည်။ ထို့ကြောင့် မနေမနား အစာ ရှာရသည်။ ငှက်၏ ခေါင်းခွံမှာ ပါး၍ မေးရိုးမပါရှိချေ။သွားလည်း မရှိချေ။ အစာကို ကြေညက်အောင် ဝါးရသည်ဟု မရှိသောကြောင့် ငှက်၏ ဝမ်းတွင်းရှိ အမြစ်သည် အစာချေဖျက်နိုင်ရန် အလုပ်ကို လုပ်ပေးရလေသည်။
ငှက်တို့သည် အလွန်မျက်စိရှင်ကြ၏။ ကြည်လင်ထက်မြက် သော မျက်လုံးများသည် ခရီးဝေးကို မြင်နိုင်ကြသည်။ ထို့အပြင် လေထဲ၌ အဟုန်ပြင်းစွာ ပျံသန်းနေသည်ဖြစ်စေကာမူ အလားတူ လျင်မြန်စွာ ပျံသန်းနေသော ပိုးမွှားတို့ကို မျက်ခြည်မပြတ် မြင် နိုင်စွမ်းရှိ၏။ လင်းယုန်ငှက်နှင့် လင်းတငှက်ကဲ့သို့ ငှက်ရဲများ သည် အလွန်မြင့်သော ကောင်းကင်အရပ်၌ ပျံဝဲကာ နေရာမှ မြေပြင်ပေါ်တွင်ရှိသည့် သေးငယ်သော အစာကောင်ကို မြင် သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် အဟုန်ပြင်းစွာနှင့် စိုက်ထိုး သုတ်ယူ တတ်ကြသည်။ ထို့အပြင် ဤငှက်ရဲတို့တွင် မျက်ခွံလွှာအပို တစ်ထပ်ပါရှိသဖြင့် မျက်စိကို အလင်းရောင် မစူးနိုင် အောင် မျက်ခွံလွှာကို လိုသလို ရှုံ့ချည်ပိတ်ချည် ပြုလုပ်နိုင်သည့်အပြင် တင်းတိမ်ဖြင့် ကာသကဲ့သို့လည်း ကာထားနိုင်၏။ထိုမျက်ခွံလွှာ အပိုကို မှိတ်ထားစေကာမူ မြင်နိုင်သောအစွမ်း ရှိသည်။ ထို့အပြင် ခရီးဝေးနီးတို့ကိုလည်း ပြတ်သားစွာ မြင်နိုင်အောင် မျက်စိကို ချိန်နိုင်ကြသည်။
ငှက်သည် မနားမနေ အစာရှာဖွေ စားသောက်တတ်သော ကြောင့် ယင်းတို့၏ အစာဖြစ်သော ပိုးမွှားတို့ကို ဖျက်ဆီးပေး ခြင်းအားဖြင့် လူ၏ စီးပွားကို အကျိုးပြုသည်။ ပိုးမွှားတို့သည် လူတို့၏ လယ်ယာစိုက်ပျိုးရေးလုပ်ငန်း၌ ကြီးမားသော ရန်သူ ဖြစ်သည်။ အားလူးပင်ဖျက် ပိုးတောင်မာသည် သဘာဝ အလျောက် သားပေါက်ချိန်တချိန်အတွင်း သန်းပေါင်း ၆ဝ မျှ သော သားစဉ် မြေးဆက် ပိုးကောင်တို့ကို ပေါက်ပွားစေနိုင် သည်။ အပင်များတွင် ကျတတ်သော ပျကောင်များသည် သက်တမ်းတိုသဖြင့် တနှစ်အတွင်း ၁၃ ကြိမ်မျှ မျိုးပေါက်ပွား ကြသည်။ ပျအမ တစ်ကောင်မှ အနည်းဆုံး သားငယ် အကောင်ပေါင်း ၅ဝ အထိ မွေးတတ်ရာ ၁၃ ဆက်မြောက်သို့ ရောက်သည့်အခါ ပျကောင် အရေအတွက်မှာ ၁ဝ နောက်တွင် သုည ၃၆ လုံးရှိသော ကိန်း သို့ပင် ရောက်မည်ဖြစ်၏။ အပွားမြန်သော ပိုးကောင်တို့သည် အနှောင့်အယှက် တစ်စုံ တစ်ရာ မရှိဘဲ လိုသမျှအစာကို ဝဝလင်လင် စားကြရမည် ဆိုလျှင် ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်တွင် နှစ် အနည်းငယ်အတွင်း ပိုးမွှားတို့ဖြင့်သာ ပြည့်နှက်နေပေလိမ့်မည်။ ဤအချက် တစ်ရပ်နှင့်ပင် ပိုးမွှားတို့သည် လူ၏ ရန်သူဖြစ်သည်ကို သဘောပေါက်ကြပေလိမ့်မည်။ ထိုပိုမွှားတို့ကို ငှက်တို့သည် သုတ်သင်ပေးလေသည်။
စကားလက်တန်နဂျာ ခေါ် အမေရိကန်ငှက်တစ်မျိုးကို ပိုးဖလံ ကောင် အငယ်စားများ ကျရောက်၍ ဖျက်ဆီးနေသည့် အပင် တစ်ပင်၌ ကျက်စားနေစဉ် စောင့်၍ကြည့်ရာ ၁၈ မိနစ်အတွင်း ပေါက်ဖတ်အကောင်ပေါင်း ၆၃ဝ မျှကို စားပစ်ကြောင်း တွေ့ရ သည်။ တစ်ငှက် အဖိုနှင့်အမတစ်စုံကို စောင့်၍ ကြည့်ရာ၌ လည်း ပန်းသီးပင်များကို ဖျက်ဆီးတတ်သည့် ပိုးဖလံကောင် ပေါက်စ ပေါက်ဖတ်ကလေးများကို အသိုက်သို့ ကူသယ် ကောက်သယ်ချီယူနေသည်မှာ တစ်နာရီအတွင်း ၄၇ ခေါက်ရှိ၍ တစ်ကြိမ်တစ်ကြိမ်လျှင် ပေါက်ဖတ် နှစ်ကောင်သုံးကောင် ချီယူ သွားကြသည်။ အသိုက်တွင်း၌ သားငယ်များ ပေါက်ပွားနေချိန် တွင် မိုးလင်းမှ မိုးချုပ်အထိ သားငယ်တို့အား အစာရှာခွံလေ့ ရှိသဖြင့် တစ်နေ့လျှင် ပိုးကောင်ပေါင်း မည်မျှ ချီယူကြမည်ကို လွယ်ကူစွာ သဘောပေါက်နိုင်ပေ၏။ နှံပြီစုတ်ငှက်မတစ်ကောင် သည် သားငယ်တို့အား တစ်နာရီလျှင် ၃၈ ကြိမ်မျှ အစာခွံ့ သည်ကို တွေ့မြင်ရသည်။ ထိုငှက်မ ချီယူလာသော အစာများ တွင် သစ်ပင်များ၏ အရည်ကို စုတ်ယူတတ်သော ပျကောင် များ၊ အရွက်များကို ကိုတ်ဖြတ်တတ်သော ပေါက်ဖတ်များနှင့် ခြေတံရှည်ပိုးကောင်များ ပါဝင်လေသည်။
သီးနှံပင်နှင့် မြက်ပင်များ၏ အမြစ်များကို ကိုက်ဖြတ် ဖျက်ဆီးတတ်သော ခြေတံရှည် ပိုးကောင်ပေါက်စနှင့် ပိုး တောင်မာ ပေါက်စတို့ကဲ့သို့ သီးနှံဖျက်ပိုးများကို စားသောက် လေ့ရှိသော စတားလင်းခေါ် ငှက်တစ်မျိုးသည် တစ်နာရီလျှင် အကြိမ် ၃ဝ မျှ ထိုပိုးများကိုချီ၍ သားငယ်တို့အား အစာခွံ့ကြ သည်။
နှံပြီစုတ်ငှက်တစ်ကောင်သည် ၁၅ နာရီနှင့် ၄၅ မိနစ် အတွင်း သားကောင်ငယ်တို့အား ၁၂၁၇ ကြိမ်မျှ အစာခွံ ကျွေး သည်မှာ မှတ်သားဖွယ်ရာ အကောင်းဆုံးစံချိန်တစ်ရပ် ဖြစ် သည်။ ကောက်ပင်များ၏ အနှံတို့ကို ကိုက်ဖြတ်စားသောက် လေ့ရှိသော သာမန်စာကလေးများပင်လျှင် သားပေါက်ချိန်၌ သားငယ်တို့ကို ဆန်စေ့၊ စပါးများ မကျွေးမူ၍၊ ပေါက်ဖတ် များကို ရှာဖွေ ကျွေးမွေးတတ်ကြသည်။ ဤနည်းအားဖြင့် ငှက်တို့သည် တောင်သူလယ်သမားတို့အား ထိရောက်စွာ ကူညီကြပေသည်။
သိပ္ပံပညာစနစ်ဖြင့် စမ်းသပ်ကြည့်ရာတွင် ငှက်ငယ်များ ကြီးထွားလာရန်မှာ ယင်းကိုယ်ခန္ဓာ၏ အလေးချိန်ထက်ဝက်မှ အပြည့်အထိလေးသော အစာကို နေ့စဉ် စားသောက်ရမှ ကြီး ထွားနိုင်သည်ကို တွေ့ရသည်။
အချို့ငှက်တို့သည် လယ်ယာစိုက်ပျိုးမှုကို အနှောင့်အယှက် ပေးသည့် ပေါင်းပင် မျိုးစေ့များကို စားသောက်ကြခြင်းဖြင့်၊ တောင်သူလယ်သမားတို့ကို ကျေးဇူးပြုပေးသည်။ ပေါင်းပင် စေ့ကို စားသောက်သော ငှက်နှစ်မျိုး၏ စလုတ်မှ အစေ့ ပေါင်း ၁၇ဝဝ နှင့် ၅ဝဝဝ အသီးသီး ထုတ်ယူရရှိခဲ့ဘူး လေသည်။
ကြွက်ကဲ့သို့သော သီးနှံဖျက် တိရစ္ဆာန်တို့ကို ငှက်တို့က ဖမ်း၍ စားသောက်တတ်ကြသည်။ အကယ်၍ ကြွက်ဖိုမတစ်စုံမှ ပေါက်သောသားများ တစ်ကောင်မကျန် အဖတ်တင်သည်ဟု ဆိုငြားအံ့၊ ထိုသားအမိ သားအဖတစ်မြုံသည် ငါးနှစ်အတွင်း ကောင်ရေပေါင်း သန်းချီ၍ ပေါက်ပွားမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ထိုအခြေအနေသို့ မရောက်စေရန် ဇီးကွက်နှင့် သိမ်းငှက်တို့သည် တောင်သူလယ်သမားဖက်မှနေ၍ ကူညီကြသည်။ ထိုမှတစ်ပါး ငှက်တို့သည် ဟင်းလျာအတွက်လည်း အသုံး ဝင်သည်။ ရစ်၊ ခါ၊ ချို၊ တောဘဲ၊ စစ်စလီ၊ ဘုမ္မတီး၊ တော ကြက် စသော ငှက်တို့မှာ မြန်မာနိုင်ငံတွင် ဟင်းလျာအတွက် ဖမ်းဆီးလေ့ရှိသော ငှက်မျိုးများ ဖြစ်ကြသည်။ ဥရောပနိုင်ငံ များ၌ ဂရောက်ရစ်၊ စနိုက်ငှက်၊ ရစ်၊ စနိုက်ကြီး၊ ကြက်ဆင်၊ တောဘဲနှင့် တောငန်းတို့ကို ဟင်းလျာအလို့ငှာ အမြတ်တနိုး ထားကြသည်။
လူတို့အတွက် ငှက်တို့သည် အသုံးဝင်သည် မှန်၏။ သို့သော် လူတို့ အကျိုးစီးပွားကို ဖျက်ဆီးတတ်သော ငှက်တို့ လည်း ရှိသေး၏။ ငှက်တို့သည် ဆီးသီး၊ မာလကာသီး စသော အသီးငယ်များကို အလွန်ကြိုက်နှစ်သက်တတ်၏။ ဂျုံ၊ စပါး စသည့် ကောက်သီးကောက်နှံများကိုလည်း ကြိုက်နှစ်သက် တတ်၏။ အနောက်နိုင်ငံတွင် စထရော်ယယ်ရီ၊ ရပ်စဘေရီနှင့် ချယ်ရီသီးတို့ သီးချိန်တွင် ငှက်တို့၏ ရန်သူကို များစွာ စိုးရိမ် ရ၏။ မြန်မာနိုင်ငံ၌ စပါးမှည့်ချိန်တွင် တောငှက်နှင့် စာကလေးတို့၏ဘေးရန်ကို စိုးရိမ်ရသောကြောင့် လယ်ကွင်း များတွင် ခလောက်ဖြင့် အမြဲစာခြောက်ရသည်။ ထို့အပြင် ကြက် ငှက်မွေးမြူသူများ၏ ရန်သူတို့မှာ ကျီး၊ စွန်၊ သိမ်း စသော ငှက်များဖြစ်သည်။
ငှက်တို့၏ အကြောင်းခြင်းရာကို သုတေသနပြုသူ ပုဂ္ဂိုလ် အမြောက်အမြား ရှိလေသည်။ ငှက်တို့ကို တမင်သက်သက် အလှမွေးမြူသူတို့လည်း ရှိ၏။ ထိုပုဂ္ဂိုလ်တို့၏ ကျေးဇူးကြောင့် ငှက်အကြောင်းကို စနစ်တကျ ကျွန်ုပ်တို့ သိရှိရပေသည်။ ငှက် တို့၏ သီချင်းသံနှင့် အရောင်အဆင်းတို့ကို စူးစမ်းလေ့လာခြင်း အလုပ်သည် သဘာဝနှင့် နီးစပ်သော အလုပ်ဖြစ်၍ အလွန်စိတ် ကြည်လင်စေသော အလုပ်ဖြစ်သည်။ အိမ်ခြံဝင်းအတွင်း၌ သစ် ပင် ပန်းမာလ်များ စိုက်ပျိုးပေးထားခြင်း၊ ငှက်အိမ်များ ဆောက် လုပ်ပေးထားခြင်း စသည်ဖြင့် ငှက်အပေါင်းတို့ လာရောက် နေထိုင်စေရန် ငှက်မွေးမြူသူတို့က ဖန်တီးပေးလေ့ရှိသည်။ ငှက် သုတေသီတို့မှာ တောတောင်ရေမြေတို့ကိုလှည့်လည်၍ ငှက်တို့ ၏ အမူအကျင့်ကို လေ့လာကြသည်။ ငှက်အမျိုးအစားကိုလိုက်၍ ငှက်စားကျက် အမျိုးမျိုးရှိသည်။ အချို့ငှက်တို့သည် သစ်တော၊ ခြံကြီး၊ ဥယျာဉ်များကြီးထဲတွင် ကျက်စားသည်။အချို့မှာ အင်းအိုင် ချောင်းမြောင်းအရပ်ကို မှီ၍ နေကြသည်။အချို့ကားလယ်ကွင်းများ၊ မြက်ခင်းများ၌၎င်း၊ တောင်ကုန်းများ၌၎င်း အစာရှာဖွေကြသည်။
ငှက်သုတေသီတို့၏ အလိုအားဖြင့် ငှက်မျိုးများကို ဒေသ ခြောက်ပိုင်း ပိုင်း၍ တွေ့နိုင်သည်ဟု ဆိုကြသည်။ ထိုဒေသ ခြောက်ပိုင်းမှာ (၁) နယူးဇီလန်၊ (၂) ဩစတြေးလျ၊ (၃) အပူပိုင်းဇုန်သစ်(တောင်အမေရိက)၊ (၄) အိန္ဒိယ၊ (၅) အာဖရိကနှင့် (၆) အာတိတ်ဇုန်ဟောင်း(မြောက်အမေရိက၊ ဥရောပနှင့်အာရှမြောက်ပိုင်း) ဟူ၍ ဖြစ်ကြသည်။ ငှက်မျိုး အနည်းအငယ် တို့ကို ကမ္ဘာအရပ်ရပ်၌ အနှံ့အပြား တွေ့ရှိရ သော်ငြားလည်း ငှက်မျိုးစိတ်နှင့် မျိုးရင်းပေါင်း မြောက်မြားစွာ တို့ကိုမူ သူ့ဆိုင်ရာ ဒေသ၌သာ တွေ့ရှိနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် မြောက် အမေရိကတိုက်နှင့် တောင်အမေရိကတိုက်ရှိ ငှက် တို့သည် မတူကြချေ။ ထို့အတူ အာဖရိကတိုက်ရှိ ငှက်တို့သည် ဥရောပတိုက်ရှိ ငှက်တို့နှင့် ခြားနားသည်။ သို့သော် မြောက် အမေရိကတိုက်နှင့် ဥရောပတိုက်ရှိ ငှက်တို့မှာ ဆင်တူဖြစ် သည်။ အရှေ့အိန္ဒိယကျွန်းစုရှိ ငှက်တို့ကို လေ့လာကြည့်လျှင် တစ်ကျွန်းတွင်ရှိသော ငှက်မျိုးသည် အခြားကျွန်းရှိငှက်နှင့် မတူကွဲပြားသည်ကို တွေ့ရသည်။ ဖြစ်ရသည်မှာ အချို့ငှက်တို့ သည် ဩစတြေးလျ အစုထဲတွင် ပါဝင်၍ အချို့မှာ အိန္ဒိယအစု ထဲတွင် ပါဝင်နေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ သာဓက ပြရသော် ဗာလီကျွန်းနှင့် လွမ်းဗုတ်ကျွန်းတို့သည် တစ်ကျွန်းနှင့်တစ်ကျွန်း မိုင် ၂ဝ မျှသာ ကွာသည်။ သို့သော် ထိုကျွန်း နှစ်ကျွန်းရှိ ငှက် တို့ ခြားနားပုံမှာ အာဖရိကငှက်နှင့် တောင်အမေရိကငှက်တို့ ခြားနားသည့် ပုံအတိုင်းပင် ဖြစ်သည်။ ဤသည်ကို ထောက်ရူ လျှင် ထိုကျွန်းနှစ်ကျွန်းသည် ဘယ်သောအခါကမျှ တစပ်တည်း မတည်ခဲ့ကြောင်း ထင်ရှားသည်။ ထို နှစ်ကျွန်း၏ အကြားရှိ နက်ရှိုင်းသော ရေလက်ကြားသည် ဩစတြေးလျနှင့် အာရှကို ခွဲခြားပေးသော နယ်နိမိတ်ဖြစ်သည် ဟု ယူဆနိုင်သည်။ ဗာလီ ကျွန်းသည် အာရှ၌ အပါအဝင် ဖြစ်သော်လည်း လွမ်းဗုတ်ကျွန်း မှာ ဩစတြေးလျ ၌ အပါအဝင် ဖြစ်သည်။ ငှက်တို့ နေရာပြောင်းရွှေ့တတ်ခြင်း ငှက်တို့ကို ဒေသအလိုက် သတ်မှတ်ပေးရာ၌ ငှက်တို့ အသိုက်ဖွဲ့၍ သားမွေရာအရပ်ကို အခြေပြု၍ ငှက်၏ နေရင်း ဇာတိကို သိရသည်။ သို့သော် ငှက်မျိုးစိတ်ပေါင်းများစွာတို့မှာ ရာသီဥတုကိုလိုက်၍ တစ်နယ်မှတစ်နယ်သို့ ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင် ကြသည်။ ဗြိတိန်တွင် အသိုက်ဖွဲ့၍ သားမွေးသောငှက်တို့သည် အာဖရိကတိုက်သို့ပြောင်းရွှေ့၍ ဆောင်းခိုလေ့ရှိသည်။ ဗြိတိန်မှ ပျံလွှားငှက်သည် ဆောင်းရာသီ၌ မိုင် ၅ဝဝဝ ဝေးသော တောင် အာဖရိကတိုက်သို့ ရွှေ့ပြောင်း နေထိုင်လေ့ရှိသည်။ ရွှေရောင် ငှက် တစ်လိုင်းမျိုးသည် လားဗရာဒေါနှင့် နိုဗာစကိုးရှား ပြည် နယ်များမှ အတ္တလန္တိတ်သမုဒ္ဒရာကို ဖြတ်၍ မနေမနား ပျံ သန်းကာ မိုင် ၂ဝဝဝ ဝေးသောတောင် အမေရိကတိုက်သို့ ဆောင်းခိုရန် ရွှေ့ပြောင်းကြသည်။ ထို့အတူပင် အနောက် ပစိဖိတ်ကမ်းခြေတွင်နေသော ငှက်တလိုင်းတို့သည် အလာ စတာ ပြည်နယ်မှ မိုင် ၂ဝဝဝ ဝေးသော ဟာဝိုင်းယန်းကျွန်းသို့ နှစ်ဉ် ကူးချည်သန်းချည်ပြုကြသည်။ သို့သော် သစ်တောက် ငှက်၊ တောစာနှင့် ရစ်စသော ငှက်တို့သည် ဗြိတိန်မှ ထွက်ခွာ သွားလေ့ မရှိချေ။ ပျံလွှားငှက်၊ တောဘဲ၊ ပုစဉ်းထိုးနှင့် မြေလူး ငှက် စသည်တို့သာ နှစ်စဉ်နေရာပြောင်းကြသည်။ နွေဦးပေါက်သို့ ရောက်လာတိုင်း ကမ္ဘာမြောက်ပိုင်းရှိ ငှက် တို့သည် မြောက်ဘက်သို့ နေရာပြောင်း၍ တောင်ပိုင်းရှိ ငှက် တို့သည် တောင်ဘက်သို့ နေရာပြောင်းကြသည်။ နွေးရာအရပ် များသို့ ရွှေ့ပြောင်းခြင်းပင် ဖြစ်၏။ နေရာပြောင်းရာ၌ ငှက်ဖို တို့သည် ဦးစွာ ရွှေ့ပြောင်းကြသည်။ ငှက်ဖိုတို့က အသိုက်လုပ် ရန် နေရာကောင်းကို ရှာဖွေပြီးလျှင် အပြိုင်အဆိုင် လုကြသော အခြားငှက်တို့ကို မောင်းနှင်ဖယ်ရှားပြီးသည့်နောက်မှ ငှက်မ တို့က ရက်သတ္တတစ်ပတ်၊ နှစ်ပတ်ခြားပြီး ရောက်လာကြသည်။ ထိုအခါ ငှက်ဖိုတို့က ငှက်မများကို အတူနေကြရန် သွေး ဆောင်ကြသည်။
ငှက်တို့သည် သာမန်အားဖြင့် အဖိုတစ်ကောင်လျှင် အမ တစ်ကောင်နှင့်သာ တစ်နှစ်အတွင်း စုံဖက်ပေါင်းသင်း၍ နေလေ့ ရှိသည်။သို့သော် ကြက်မျိုးတွင်အပါအဝင်ဖြစ်သည့် ကြက်ဆင်၊ ရစ် စသည့်ငှက်တို့သည် အဖိုတစ်ကောင်လျှင် အမများစွာနှင့် ပေါင်းသင်းသည်။ ဤကဲ့သို့ အမပေါင်းများစွာတို့နှင့် ဆက်ဆံ လေ့ ရှိသော အခြားငှက်မျိုးများမှာ နှံပြီစုတ်နှင့် ဗလက်ဗတ် ခေါ် ငှက်မည်းများ ဖြစ်လေသည်။ ဥဩငှက်တိုသည် အခြား ငှက်သိုက်များ၌ အု၍ ထိုဥများမှ ပေါက်ပွားလာသော သားငယ် များကိုလည် ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်လေ့ မရှိကြသဖြင့် တစ်နှစ် တစ်ရာသီအတွင်း၌ပင် အဖော်အလဲလဲဖြင့် ပေါင်းဖက် ကြလေ သည်။ အမေရိကတိုက် အပူပိုင်းဒေသများတွင် တွေ့ရသော အန်နစ်ခေါ် ငှက်တစ်မျိုးသည် ငှက်မများစွာ ဥအုနိုင်ရန် အသိုက် တစ်ခုတည်းကို ဝိုင်းဝန်းကူညီ ဆောက်လုပ်လျက် ပေါက်လာ သမျှသော သားငယ်တို့ကိုလည်း အားလုံးဝိုင်း၍ စောင့်ရှောက် ကြလေသည်။
ငှက်ဖိုများသည် မိတ်ဖက်ရှာသည့်အခါ၌ မိမိအား စိတ်ညွတ် လေအောင် ငှက်မများကို 'လူပျိုလှည့်'လေ့ ရှိကြသည်။ ထို အချိန်အတောအတွင်း၌ ငှက်ဖိုများသည် သာယာသောအသံများ ကျူးရင့်ခြင်းဖြင့်ဖြစ်စေ၊ အမွှေးအတောင်များ အလှပြ၍ ဖြစ်စေ၊ ငှက်မများရှေ့တွင် သူ့ထက်ငါထင်ပေါ်ရအောင် အပြိုင်အဆိုင် ပြုလုပ်တတ်ကြသဖြင့် ငှက်များ၏ အသံသာယာဆုံးနှင့် အမွှေး အတောင်များ အလှအပဆုံးအချိန် ဖြစ်ပေသည်။ သို့သော် ငှက်တိုင်း ဘာသာသဘာဝ သီဆို အော် မြည်ကြသည် မဟုတ်ချေ။ ငှက်ကြီးဝံပိုနှင့် ငှက်ကျားတို့မှာ အရွယ်ကြီး ရင့်လာသောအခါ အသံမမြည်နိုင်ကြရှာချေ။ ငှက်ဖိုများ လူပျိုလှည့်သည့်အခါ ဆန်းပြားထွေထူးသော ကိုယ်ဟန် အမူအရာ ပြုလုပ်ကြပုံမှာ ငှက်တို့၏ အသံကို လေ့လာရသည်ထက်ပင် စိတ်ပါဝင်စားဖွယ် ကောင်းပေသည်။ ဥဒေါင်း၊ ကြက်ဆင်နှင့် လူတို့ မွေးမြူထားသည့် အိမ်ကြက် များသည် အမများရှေ့တွင် ဟန်ရေး အမျိုးမျိုး ပြကြပုံကို လူတိုင်းတွေ့ဘူးမြင်ဘူးကြပေမည်။
ငှက်ကလေးများသည်လည်း ငှက်မတို့ရှေ့တွင် ဟန်ရေးပြ လေ့ ရှိကြသည်။ စလုတ်ပွခိုကဲ့သို့ ငှက်မျိုးတို့တွင် ကိုယ်တွင်း ၌ ဆန်းကြယ်သည့် လေအိတ်များကို အမကို မြှူသည့်အခါ ထိုလေအိတ်ကို ဖောင်းပွလာစေခြင်းဖြင့် အချိုးမကျသော ကိုယ် ဟန်အမူအရာကို ဆောင်တတ်ကြသည်။ မိုးစွေငှက် ခေါ် ပျံလွှားငှက် တို့သည် ငှက်မတို့ကို လေထဲတွင် ကျင်လည်စွာ အမျိုးမျိုး ပျံ၍ ပြကြသည်။ ထိုငှက်များသည် အထက်သို့ လူတို့ မျက်ခြည် ပြတ်လု ခမန်းအထိ ပျံတက်၍ အပေါ်တွင် ရစ်ဝဲကာ အသံ ကျူးရင့်ပြီးနောက် ရုတ်တရက် အတောင်နှစ်ဖက်တို့ကို ရုပ် သိမ်းပြီးလျှင် မိုးပေါ်မှ ကျောက်တုံးကျောက်ခဲများကို ပစ်ချ လိုက်သကဲ့သို့ မြေပေါ်သို့ ထိုးဆင်းလာသည်။ ထိုနောက် ငှက်သည် မြေပြင်နှင့် ရိုက်မိတော့မည်ကဲ့သို့ရှိစဉ် အတောင် နှစ်ဖက်တို့ကို တစ်ဖန် ဖြန့်ကား၍ လိုရာအရပ်တွင် အသာ အယာသက်ဆင်း နားနေလိုက်လေသည်။ ပင်လယ်ဇင်ယော် မျာနှင့် ကြိုးကြာငှက်များမှာမူ ခြေစုံထောက်၍ ခုန်သည်က တစ်ဖုံ၊ ခြေတစ်ချောင်း တည်ထောက်၍ ခုတ်သည်ကတစ်နည်း၊ လည်တံကို ကိုင်းညွတ်သည်က တစ်သွယ်အားဖြင့် ဟန်ရေးပြ တတ်ကြသည်။
ဩစတြေးလျတိုက်နှင့် နယူးဂင်းနီကျွန်းတို့တွင် တွေ့ရှိ ရသော ဗိုးဝါးငှက်မျိုးမှာကား မြေပြင်ပေါ်တွင် သစ်ခက်များ ဖြင့် အဆောက်အအုံကလေးများ ပြုလုပ်ကြ၍ ယင်းတို့ကို နီရဲရဲသစ်သီးများ၊ အကြေးခွံများနှင့် ပန်းပွင့်များဖြင့် မွမ်းမံ ခြယ်လှယ်ထားလေ့ရှိကြသည်။ ဗိုးဝါးခေါ် ငှက်မျိုးပေါင်းများစွာ ရှိသည့်အနက် တစ်မျိုးမှာ သစ်ကိုင်းသစ်ခက်တို့ဖြင့် အမြင့် ရှစ်ပေအထိရှိသော အဆောက်အအုံများကို ဆောက်လုပ်၍ အတွင်း၌ အခန်းငယ်များ ကန့်ထားပြီးလျှင် ငှက်ဖိုသည် ထို အခန်းများတွင် ဝင်ချည်ထွက်ချည်နှင့် နေတတ်ကြသည်။ အချို့ ဗိုးဝါးငှက်တို့ကလည်း အဆောက်အအုံကို အရောင်တောက် ပြောင်နေသော ငှက်မွှေး၊ ငှက်တောင်များ၊ လိပ်ပြာကောင်များ နှင့် ပိုးမွှားများဖြင့် မွမ်းမံထားတတ်ကြသည်။ ထိုအဆောက် အအုံများကို တန်ဆာဆင်ထားသည့် သစ်သီး၊ ပန်းပွင့်ကဲ့သို့ သော အရာများ ညှိုးနွမ်းရိရော်လာသည့်အခါ အသစ်ထပ်မံ ရှာဖွေ၍ လဲလှယ်ထားလေ့ရှိသည်။ ဤသစ်ခက်အဆောက်အအုံ ထဲမှ ဗိုးဝါးငှက်ဖိုတို့သည် ငှက်မများအား ဟန်ရေး အမျိုးမျိုး ပြတတ်ကြသည်။
ငှက်တို့တွင် အသံထွက်အင်္ဂါ အစိတ်အပိုင်း တည်ရာသည် လူတို့တွင် ထိုကဲ့သို့သော အစိတ်အပိုင်းတည်ရာနှင့် ကွာခြား သည်။ လူတို့တွင် လေပြွန်အထက်ဖျား၌ သံစုံထွက်နိုင်သည့် အကြောစုများ တည်ရှိသော်လည်း ငှက်များ၌မူ အသံထွက် အမြှေးများမှာ လေပြွန်၏ အောက်စွန်းတွင် တည်ရှိသည်။ ထိုအမြှေးစု အသွင်အပြင်နှင့် အမြှေးစုကို ချုပ်တည်းထားသော အကြောများမှာ ငှက်တစ်မျိုးနှင့် တစ်မျိုးတွင် ကွဲပြားနေသည် ဖြစ်၍ အသံတစ်မျိုးစီ ထွက်ကြသည်။ ငှက်တို့သည် တေးသီဆိုသည့်အပြင် အခြားအသံများကို လည်း အော်မြည်တတ်ကြသည်။ သစ်တောက်ငှက်များသည် မာသော နှုတ်သီးဖြင့် သစ်ခေါက်ကို ထိုးခေါက်နေသည့်အခါ ပလုပ်တုတ်အသံမျိုးကို ကြားရ၏။ဂရောက်ရစ်ငှက်တို့ကလည်း လေကို အတောင်ပံများဖြင့် ပြင်းပြင်းရိုက်ခတ်၍ စည်တီးသံမျိုး ကို ထွက်ပေါ်လာစေသည်။ စနိုက်ငှက်မျိုးသည် လေထဲသို့ မြင့်စွာ ပျံတက်၍ အောက်သို့ ထိုးစိုက်လိုက်သည့်အခါ အမြီး ၏ အပြင်ဖက် အတောင်နှစ်ခုမှာ အရှိန်ကြောင့် လှုပ်ခါသွား သဖြင့် အသံဖြစ်ပေါ်သည်။
ငှက်တို့သည် တွားသွားသတ္တဝါအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲလာခါ စတွင် လိပ်နှင့် ဖွတ်တို့ကဲ့သို့ ဥကို မြေပြင်၌အု၍ သဲဖုံး၍ ဖြစ်စေ၊ သစ်ခေါင်းတွင်ထည့်၍ဖြစ်စေ ထားကြသည်ဟု အဆို ရှိသည်။ သို့သော် သွေးအေးသတ္တဝါမှ သွေးနွေးသတ္တဝါ အဖြစ် သို့ ပြောင်းလဲသောအခါ၌မူကား၊ သားကောင် ပေါက်ပွားစေရန် ဥကို အပူရှိန် တစ်သမတ်တည်းပေးဖို့ လိုလာသည်။ ထို ကြောင့် ဥကို ဝပ်ပေးရန် အသိုက်လိုလာလေသည်။ ဦးစွာ၌ ငှက်တို့သည် အဆင်သင့်ရာမြေပေါ်၌ ဥအုကြသည်။ ဝပ်ကြ သည်။ နောင်အခါ၌ ဥများမြေကြီးပေါ်တွင် လိမ့်မသွားစေရန် မြေကိုယက်ဖော်၍၎င်း၊ မြေချိုင်တွင်း၌ သစ်ခက်သစ်ရွက်ဖို့၍ ၎င်း အသိုက်လုပ်ပြီးမှ ဥအုတတ်ကြသည်။ တစ်ဖန်မြေကြီးသည် အပူအအေး အစိုအခြောက်ဟူ၍ ခဏခဏ ပြောင်းလဲတတ် သောကြောင့်တစ်ကြောင်း၊ ကုန်းသတ္တဝါများက အန္တရာယ်ပေး တတ်ကြသောကြောင့်တစ်ကြောင်း မြေပြင်မှ မြင့်ရာအရပ်တို့ တွင် ငှက်တို့အသိုက်ဖွဲ့လာကြပြန်သည်။ ဤသဘောအတိုင်း ငှက်သိုက်တို့၏ အဆင့်ဆင့် တိုးတက်ပြောင်းလဲလာကြပုံကို ယနေ့ မြင်တွေ့ကြရသော အသိုက်များကို လေ့လာခြင်းဖြင့် သိအပ်သည်။ ဗျိုင်းနှင့် ခိုတို့သည် အသိုက်ကို တုတ်တံငယ်ဖြင့် ပြီးစ လွယ်လုပ်ကြသည်။ ကျီးနှင့် သိမ်းငှက်တို့သည် အသိုက် ထဲ၌ ဥကျင်းနက်နက်ကို အတွင်းသားနုနုတထပ်ခံ၍ တည်ကြ သည်။ အသိုက်လုပ်ပုံ အဆင့်အတန်း မြင့်သောငှက်မှာ စာဗူး တောင်းများဖြစ်သည်။ စာဗူးတောင်းသိုက်များမှ ဗူးတောင်းကို စောက်ထိုးထားဘိသကဲ့သို့ ရှိသည်။ မြက်ခြောက်၊ လျှော် စသည်တို့ဖြင့် သိုက်မြိုက်စွာ အသိုက်လုပ်တတ်သည်။ အသိုက်လုပ်ရာ၌ ငှက်ဖိုသည် အသိုက်လုပ်ရန်သင့်သော အရပ်ကို ရွေးသည်။ ငှက်မသည် အသိုက်လုပ်ရန်နေရာ အတိ အကျကို ရွေးသည်။ ထိုနောက် ငှက်ဖိုနှင့် ငှက်မတို့သည် အသိုက် လုပ်ရန် မြက်၊ သစ်ရွက်၊ သစ်ကိုင်း အမွှေးအတောင်၊ ကျူပင်၊ ကျူရိုး စသည်တို့ကို ရပ်ဝေးရပ်နီးမှ လိုက်လံ၍ စုဆောင်းသည်။ ငှက်မအသိုက်ဖွဲ့သည့်အခါ ငှက်ဖိုသည်ရန်သူ မလာစေရန် ကာကွယ်ပေးရသည်။
ငှက်တို့၏ ဥများသည် အဖြူရောင်မှ အမည်းရောင်အထိ အမျိုးမျိုးရှိကြသည်။ များစွာသော ငှက်ဥတို့မှာ မြေကြီးရောင် ရှိ၍ အရောင်ရင့်ရင့်အစက်နှင့် အစင်းများရှိကြသည်။ ဤကဲ့သို့ ဥများတွင် အရောင်ရှိနေရခြင်းနှင့် စပ်လျဉ်း၍ အယူအဆ အမျိုးမျိုး ရှိလေသည်။ ဥများတွင် အရောင်ရှိခြင်းကြောင့် ဥများကို ထင်ရှားစွာ မမြင်နိုင်စေရန် ဖြစ်ကောင်းဖြစ်ပေမည်။ ပုံစံပြရလျှင် သစ်တောက်ငှက်နှင့် ပိန်ညင်းငှက်တို့သည် မှောင် မည်းနေသည့် သစ်ခေါင်းများအတွင်း၌ အစဉ် ဥအုလေ့ရှိသဖြင့် ဥများကို အရောင်ဖြင့် ဖျောက်ထားရန် မလိုသောကြောင့် ထိုငှက်တို့၏ ဥများမှာ ဆွတ်ဆွတ်ဖြူနေသည်။ ငှက်တလိုင်းနှင့် မြစ်တွေးခေါ် ဇင်ရော်ငှက်ငယ်မျိုးတို့သည် အသိုက်အအုံမရှိဘဲ မြေပြင်ပေါ်၌ လွတ်လပ်စွာ ဥအုချထားတတ်ကြသဖြင့် ထိုငှက် တို့၏ ဥများသည် မြေကြီးရောင် သို့မဟုတ် ကျောက်စရစ်ခဲ ရောင်နှင့် ထပ်တူထပ်မျှ ဖြစ်နေရာ ရုတ်တရက် တွေ့နိုင်ရန် ခဲယဉ်းလှသည်။ အသိုက်များအတွင်း၌ အုထားသောငှက်ဥတို့မှာ များသောအားဖြင့် အဖြူရောင်နှင့်ဖြစ်စေ၊ မြေကြီးရောင် ဖျော့ ဖျော့နှင့်ဖြစ်စေ ထင်ရှားပေါ်လွင်သော အဆင်းအရောင်များ ဖြင့်သာ တွေ့ရတတ်သည်။
ငှက်တို့သည် တစ်နေ့လျှင် ဥတစ်လုံးကျ ဥအုစမြဲဖြစ်သည်။ ဤသို့လျှင် ငှက်မျိုးအလိုက် ဥရသော အရေအတွက်ပြည့်သည် အထိ အုလေ့ရှိသည်။ သို့ရာတွင် ဥများနှင့် ထိုဥများမှ ပေါက် ပွားလာသည့် ငှက်ကလေးတို့အား ရန်ရှာဖျက်ဆီးမည့် ဘေး အန္တရာယ်အနည်းအများကိုလိုက်၍ အရေအတွက်မှာ တစ်သမတ် တည်း မရှိတတ်ချေ။ အလွန်မြင့်မားသော ကျောက်တောင် စောက်များတွင် ဥအုလေ့ရှိကြသည့် ပင်လယ်ငှက်များစွာတို့သည် တစ်မြုံတွင် တစ်လုံးချင်းသာ အုလေ့ရှိကြ၍ လူတို့ လိုက်လံ ပစ်ခတ်လေ့ရှိသော ရေကြက်ကဲ့သို့ ငှက်မျိုးတို့တွင် ဖျက်ဆီး မည့် ရန်သူပေါများသဖြင့် တစ်မြုံလျှင် ဥပေါင်း ၁ဝ လုံးမှ အလုံး ၂ဝ အထိ ဥအုတတ်ကြသည်။ ငှက်များစွာတို့တွင် တစ်မြုံလျှင် ဥ ၃ လုံးမှ ၅ လုံးအထိ ဥအုတတ်ကြသည်။ ငှက်တို့၏ ဥအရွယ်အစားမှာ ပဲစေ့ထက်ယောင်ယောင်မျှ ကြီးသော ပိတုန်းငှက်ဥအရွယ်မှသည် အချင်းအားဖြင့် ၅ လက်မနှင့် ၆ လက်မကြားရှိ ငှက်ကုလားအုပ်ဥအရွယ်ထိ ရှိ လေသည်။ အလွန်အရွယ်အိုနေသော အိမ်ကြက်မများသည်၎င်း၊ ဥအုချိန် ကုန်ဆုံးခါနီးတွင် အုသောငှက်တို့သည်၎င်း အလွန် သေးငယ်သော ဥများကို အုတတ်ကြပေမည်။ ရံဖန်ရံခါ ဥခွံ တစ်ခုထဲတွင် ဥ ၂ လုံးစာ ၃ လုံးစာ၊ အနှစ်များ စုဝေး တည်ရှိနေသည်ကို တွေ့ရသည်။ ထိုဥများကို အမြွှာပူးဥများဟု ခေါ်ကြသည်။ ယေဘုယျအားဖြင့် ငှက်ကောင်ကြီးလျှင် ဥများ လည်း ကြီး၍ ငှက်ကောင်ငယ်လျှင် ဥလည်း ငယ်လေသည်။ သို့သော် ပေါက်ခါစတွင် မျက်စိမပွင့်၍ မလှုပ်ရှားနိုင်သော ငှက်မျိုး၏ ဥများသည် ပေါက်ခါစတွင် လှုပ်ရှားသွားလာ နိုင်သော ငှက်မျိုး၏ ဥထက် ငယ်တတ်၏။ အများအားဖြင့် ငှက်တို့သည် နောက်ဆုံးဥကို အုပြီးနောက် အသိုက်ထဲတွင် ဝပ်ရတော့သည်။ ဇီးကွက်ကဲ့သို့ အချို့ ငှက် တို့မှာ ပထမဆုံးဥကို အုပြီးသည်နှင့်စ၍ ဝပ်ကြသဖြင့် ဥများမှ အကောင်ငယ်တို့၊ ရက်ခြားပေါက်လာကြသည်။ ငှက်တို့တွင် အကောင်ငယ်များ ပေါက်လာသည်အထိ ဝပ်ရသည့် အချိန်မှာ ဥအရွယ် အကြီးအသေးကိုလိုက်၍ ရက်ကြာသည်။ သို့သော် အရွယ်ပင်ငယ်သော်လည်း အရွယ်ကြီးသော အချို့ငှက်ဥများ ထက် အချိန်ကြာကြာဝပ်ပေးမှ အကောင်ငယ်များ ပေါက်လာ သည်လည်း ရှိသေးသည်။ လည်ဖြူရစ်ငှက်ဥများသည် ၁၂ ရက်၊ သပိတ်လွယ်ဥများသည် ၁၄ ရက်၊ ပိတုန်းငှက် ဥများ သည် ၁၅ ရက်၊ ကြက်ဥများသည် ၂၁ ရက်၊ ဝမ်းဘဲဥများ သည် ၂၇ ရက်၊ ငန်းဥများသည် ၃၅ ရက် စသည်ဖြင့် အကောင်ပေါက်ရန် ကြာမြင့်လေသည်။ ငှက်ကလေးများ ပေါက်ဖွားလာရန်အတွက် ဥများကို ငှက်ကြီး၏ ကိုယ်ငွေ့ဖြင့် အပူရှိန် တစ်သမတ်တည်း ရှိစေရမည့်အပြင် ဥများကို မှန်မှန် လှန်လှောပေးရသည်။ ထိုပြင် အတွင်း၌ရှိသော သန္ဓေသား အသက်ရှူနိုင်ရန် ဥခွံကို စိုထိုင်းထိုင်းဖြစ်အောင် မကြာခဏ ပြုလုပ်ပေးရသည်။ သို့မှသာ ဥခွံတွင်ရှိသော အပေါက်ငယ်များ ပွင့်နေမည်ဖြစ်၍ ပြင်ပမှလေနှင့် အစိုဓာတ်သည် အတွင်း အမြှေးထပ်သို့ ရောက်ရှိနိုင်ပေမည်။ ငှက်တို့တွင် ငှက်မများ သာ ဥများကို ဝပ်လေ့ရှိသည်။ သို့သော် အချို့ငှက်များတွင် များသေားအားဖြင့် အမများကဲ့သို့ အရောင်အဆင်းမွဲသော ငှက်ဖိုတို့သည် ငှက်မများနှင့် တွဲဖက်၍ ဥဝပ်သည့်တာဝန်ကို ယူကြသည်။ ငှက်မတို့ထက် ငှက်ဖိုများက အချိန်များစွာပို၍ ဝပ်ပေးရသော ငှက်မျိုးလည်း အနည်းငယ်မျှ ရှိသေးသည်။
ဥမှပေါက်သောငှက်တို့တွင် အချို့သည် အသိုက်တွင်း၌ မိဖတို့၏ ကျွေးမွေးသုတ်သင်ခြင်းကိုခံ၍ အတန်ကြာမျှ ကြီး ကောင်ဝင်အောင် အားမွေးကြရသည်။ အချို့မှာမူ ဥမှ ပေါက် သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ဟိုဟိုသည်သည် ပြေးလွှားသွားနိုင်ကြ သည်။ ပထမငှက်မျိုး၌ အကောင်ပေါက်စတွင် မျက်စိမပွင့် သေးချေ။ ကိုယ်ပေါ်၌ အမွှေးနုပါးပါးသာရှိသည်။ ထိုငှက်မျိုး မွေးဖွားရာ အသိုက်မှာ ခိုင်ခံ့လုံခြုံအောင်ဖွဲ့ထားရသော အသိုက် များဖြစ်သည်။ မြေပြင်၌ အသိုက်လုပ်တတ်သော မိုးစွေငှက်၏ သားငယ်တို့သည် အမိက ရက်သတ္တတစ်ပါတ်မျှ ထိန်းသိမ်း ကျွေးမွေးခြင်းကိုခံရသည်။ လင်းတနှင့် ဇင်ရော်ငှက်ပေါက်စ များကိုမူ အမိကတစ်နှစ်ခန့်အထိ စောင့်ရှောက်မွေးမြူရသည်။ ဒုတိယငှက်အမျိုးအစားတွင် သာဓကမှာ ငှက်၊ ဘဲ၊ ငန်း စသော သတ္တဝါများဖြစ်သည်။
အသိုက်ထဲတွင် ရက်ကြာကြာ ကျွေးမွေးသုတ်သင်ခြင်းကို ခံယူသော ငှက်ပေါက်စကလေးများကို ငှက်ဖို၊ ငှက်မနှစ်ဦး စ လုံးက မိမိတို့၏ စလုတ်ထဲတွင် တစ်ဝက်တစ်ပျက် ချေဖျက် ထားသော အစာကို ခွံ့ပေးရသည်။ သို့သော် များသောအားဖြင့် ငှက်တို့သည် သားသမီးများကို အစိမ်းတိုင်း အစာကျွေးလေ့ ရှိသည်။ အစာကို နှုတ်သီးဖြင့်ဖြစ်စေ၊ ခြေသည်းဖြင့်ဖြစ်စေ သယ်ယူလာတတ်ကြသည်။ ငှက်တို့ အစာခွံ့ပုံမှာ ငှက်ပေါက်စတို့က ဖွင့်ပေးသော ပါးစပ်ပေါက်ထဲသို့ ငှက်ကြီးတို့က နှုတ်သီးဖြင့် ထိုး၍ ခွံ့ပေးလေ့ ရှိသည်။ လည်ချောင်းထဲသို့ အစာဆင်းနိုင်ရန် အာခေါင်တွင်းသို့ ရောက်အောင် အစာကို ထည့်ပေးသည်။ သို့သော် ခိုပေါက်စကလေးများမှာမူ မိဖတို့ကဖွင့်ပေးသော ပါးစပ်ပေါက်ထဲမှ အစာကို နှိုက်၍ စားတတ်ကြသည်။ ခို၏ စလုတ်ထဲ၌ နို့ရည်ကဲ့သို့ အစာရည်ကို စုတ်ယူစားသောက်ကြ သည်။ တင်ကူးငှက်တို့၏ စလုတ်တွင်း၌ တစ်ဝက်တစ်ပျက် ချေဖျက်ထားသော ငါးအပိုင်းအစတို့ ရှိကြသည်။ ထိုအစာကို တင်ကျီးပေါက်စသည် ခိုပေါက်စကဲ့သို့ နှိုက်၍ စားသောက် တတ်ကြသည်။ ပထမ၌ ငှက်ငယ်များသည် ပိုးကောင်မွှားကောင်တို့ကို စားသည်။ အနည်းငယ်ကြီးလာသော် သစ်သီး၊ ကောက်ပင်၊ ကောက်ဆန် စသည်တို့ကို စားသောက်နိုင်ကြသည်။ ငှက်ငယ် တို့သည် အစာကို ပါးစပ်ထဲသို့ ထည့်ပေးရုံနှင့် မျိုမချနိုင်၊ မိဖတို့က အာခေါင်အာရင်းသို့ရောက်အောင် အစာကို သွင်း ပေးနိုင်မှသာ လည်ချောင်းမှ ကြွက်သားများ လှုပ်ရှားမှုဖြင့် အစာသည် ဝမ်းတွင်းသို့ လျှောဆင်းနိုင်သည်။ ငှက်တို့ကို ဝမ်းနှင့်တန်ရုံချင့်၍ အစာကျွေးရသည်။ အစာပိုကျွေး၍ မဖြစ် နိုင်အောင် လည်ချောင်းကြွက်သားကို နာဗ်ကြောတို့က ထိန်း ထားသည်။ အစာပို၍ ကျွေးမိလျှင် ကြွက်သားများ မလှုပ်ရှား နိုင်တော့ချေ။ ငှက်ငယ်များ ကြီးထွားလာစေရန် တစ်နေ့ တစ်နေ့လျှင် ငှက်ငယ်၏ ကိုယ်အလေးချိန် တစ်ဝက်မှသည် ကိုယ်အလေးချိန် ဆတူအထိ အစာကျွေးရသည်။
ငှက်ပေါက်စတို့၌ ကျောပြင်နှင့် ဦးခေါင်းထိပ်တွင် မွှေးနု များ ပါလာတတ်ကြသည်။ သို့သော် ပိန်ညင်းငှက်နှင့် ပျံလွှား ပေါက်စတို့မှာ ဦးပြည်းများသာ ဖြစ်သည်။ ငှက်တို့သည် ၇ ရက်မှ ၁ဝ ရက်အတွင်း အမွှေးအတောင် စုံတတ်သည်။ ၁ဝ ရက်မှ ၁၄ ရက်အတွင်း ပျံသန်းတတ်လာသည်။ လင်းတနှင့် ပင်လယ်ဇင်ရော်ငှက်တို့ကား တစ်နှစ်သားရှိမှ ပျံနိုင်ကြ၏။ ငှက်မွှေးများကို သုံးစားခွဲခြားပေးနိုင်သည်။ ပထမမှာ သား ရေပေါ်တွင် ကပ်၍ပေါက်သော မွှေးနုများဖြစ်သည်။ ထိုမွှေးနု များမှာ အချမ်းလုံစေသော မွှေးနုများဖြစ်တည်း။ ထိုမွှေးနု အပေါ်ထပ်တွင် မိုးရေခံငှက်မွှေးများ ဒုတိယအထပ်အနေနှင့် ပေါက်နေသည်။ တောင်ပံနှင့် အမြီးတို့တွင်ကား တတိယ အမျိုးအစားဖြစ်သော ငှက်တောင်များဖြစ်သည်။ ထိုငှက်တောင် တို့သည် ပျံသန်းရာတွင် အသုံးဝင်သည်။
ငှက်တို့သည် တနှစ်လျှင် နှစ်ကြိမ် အမွှေးအတောင်လဲကြ သည်။ နွေဦးပေါက်၌တစ်ကြိမ်၊ ဆောင်းဦးပေါက်၌တစ်ကြိမ် အမွှေးလဲတတ်သည်။ ဤသို့ အမွှေးလဲသည်မှာ အစီအစဉ် ရှိသည်။ ဦးစွာ၌ အတွင်းကျသောအမွှေးကို ပထမလဲသည်။ ထို အမွှေးတစ်ဝက်ခန့်ရှည်သောအခါ ပြင်ဖက်ကျသော အမွှေး ကျွတ်လေသည်။ အမွှေးကျွတ်၍ တစ်ဝက်ခန့်ပြန်ရှည်လာလျှင် ထိုထက်ပြင်ဖက်ကျသော အမွှေးသည် ကျွတ်ပြန်သည်။ ဤအစီ အစဉ်အတိုင်း အမွှေးလဲသည့် တောဘဲ စသည့်ငှက်တို့သည် တစ်ခါတစ်ရံမျှသာ တောင်ပံကိုအသုံးပြု၍ ပျံသန်းကြသည်။ ထိုငှက်မျိုး၌ အမွှေးလဲသည့်အခါ တစ်ကြိမ်တည်းနှင့် အပြီးလဲ တတ်ကြသည်။ နွေဥတု အမွှေးလဲချိန်၌ ငှက်တို့သည် တွေ့နေ မြင်နေကျ နေရာတွင် မတွေ့မမြင်ရတော့ချေ။ တစ်နေရာရာတွင် ပုန်းအောင်းနေလေ့ရှိသည်။
အချို့ငှက်တို့သည် အမွှေးအတောင် မလဲကြဘဲ အရောင် အသွေး ပြောင်းတတ်ကြသည်။ ဆောင်းဥတု၌ ဘလက်ဗတ်ခေါ် ငှက်မည်းတို့၏ အမွှေးအတောင်မှာ သံချေးရောင် ဖြစ်သည်။ နွေးဦးပေါက်သို့ ရောက်သော် တဖြည်းဖြည်း ညိုမှောင်လာ၍ ဥဥချိန်တွင် ပိတုန်းရောင်ကဲ့သို့ နက်ပြောင်ပြောင် ဖြစ်လာ သည်။
ငှက်မွှေးတွင် အရောင်ဆဲလ်များ၏ အခြေခံအရောင်မှာ အမည်း၊ အညို၊ အနီနှင့်အဝါသာ ဖြစ်သည်။ သို့သော် အာဖရိကတိုက်၌ တွေ့ရသော ငှက်တို့တွင် အစိမ်းရောင်ရှိသည်။ သို့သော် အစိမ်းရောင်၊ အပြာရောင် စသည်တို့မှာ အရောင်ဆဲလ် ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်ခြင်းမဟုတ်၊ အမွှေးအတောင်တို့ကို အလင်း ရောင် လာဟပ်ရာမှ ထွက်ပေါ်လာသည့် အရောင်များသာ ဖြစ် သည်။ တစ်ခါတစ်ရံ အရောင်ဆဲမဲ့သော ငှက်မျိုးကိုလည်း တွေ့ရတတ်သည်။ ထိုငှက်တို့သည် အဖြူ သို့မဟုတ် အပြောက် ပြောက် ရှိတတ်သည်။ အချို့ငှက်မျိုးတွင် အနီရောင် လွန်ကဲ၍ နေတတ်သည်။
ငှက်မျိုးတစ်မျိုးထဲတွင် အဖိုအမ အသွေးအရောင် ကွဲပြား ခြားနားခြင်းရှိလျှင် ငှက်ဖို၏ အရောင်အဆင်းသည် ငှက်မထက် ပို၍ တောက်ပြောင်တတ်သည်။ တစ်ငှက်နှင့် ဖင့်စာတို့၌ ထင်ရှားသော အသွေးအရောင်များရှိသည်။ ထိုကြောင့် လွယ် လင့်တကူ မြင်ရသည်။ သို့သော် ပတ်ဝန်းကျင်အရောင်နှင့် ရောနေတတ်သော စာကလေးများနှင့် ပင်လယ်ကမ်းရိုးတန်းရှိ ငှက်မျိုးတို့ကိုမူ ရုတ်တရက် သဲကွဲစွာ မြင်ရမည်မဟုတ်ချေ။ အသွေးအရောင် ထင်ထင်ရှားရှားရှိသော ငှက်မျိုးတို့သည် သာမန်အားဖြင့်ဆိုလျှင် ထိတ်လန့်လွယ်သည့်ငှက်များဖြစ်၍ အနီးအပါးသို့ ချဉ်းကပ်၍မရတတ်ချေ။ သို့ရာတွင် အရောင် ဖျောက်ဖျက်ထားနိုင်သော ငှက်များ၏အနီးအပါးသို့မူကား ချဉ်းကပ်မည်ဆိုက ချဉ်းကပ်နိုင်လေသည်။[၁]
ငှက် (မျိုးပေါင်း Aves) သည် အမွှေးအတောင်ရှိ၍ အတောင်ပံ နှစ်ဖက်ရှိသော သွေးနွေးသတ္တဝါအမျိုးအစားတွင်ပါဝင်သည်။ သို့သော် အားလုံး ပျံသန်းနိုင်စွမ်း မရှိကြပေ။ အချို့ငှက်များသည် အလွန်အပြေးသန်သူများဖြစ်ကြပြီး အချို့ကတော့ အလွန်ရေကူး ကျွမ်းကျင်သူများ ဖြစ်ကြသည်။ ငှက်သည် ကျောရိုးရှိသတ္တဝါဖြစ်ပြီး ဥအုတတ်သော သတ္တဝါအမျိုးအစားလည်း ဖြစ်သည်။ ဥက ပေါက်ဖွားလာသော ကလေးငယ်များကို စောင့်ရှောက်လေ့ ရှိကြသည်။
အသက်ရှင်နေထိုင်လျှက်ရှိသော ငှက်အမျိုးကွဲပေါင်း ၁၀၀၀၀ ကျော်ရှိပြီး ကျောရိုးရှိသတ္တဝါများတွင် မျိုးကွဲအများဆုံးရှိသော တက်ထရာပေါ့ဒ်(tetrapod) အမျိုးအစားလည်းဖြစ်သည်။ သူတို့သည် အာတိတ်မှ အန္တာတိတ်အထိ ကမ္ဘာပေါ်ရှိ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင် (ecosystems) အမျိုးမျိုးတွင် ပျံနှံ့နေထိုင်ကြသည်။ ငှက်များ၏ အရွယ်အစားမှာ ၅ စင်တီမီတာ(၂ လက်မ)မျှသာရှိသော ဘီးဟမ်းမင်းငှက်(Bee Hummingbird) မှသည် ၂.ရ မီတာ(၉ ပေ) အထိရှည်သော ငှက်ကုလားအုပ်အထိရှိသည်။ ကျောက်ဖြစ်ရုပ်ကြွင်းမှတ်တမ်းများအရ ငှက်များသည် သယ်ယိုပေါ့ဒ် ဒိုင်နိုဆောများမှ ဂျူရက်ဆစ်အချိန်ကာလမှ စ၍ဆင်းသက်လာသည်ဟု ခန့်မှန်းနိုင်ပြီး နှစ်ပေါင်း သန်း ၁၅၀ မှ သန်း၂၀၀ ခန့်တွင်ဖြစ်သည်။ နိခါတကဗေဒပညာရှင်အများစုက ငှက်တို့သည် Cretaceous–Tertiary မျိုးတုန်းခြင်း အဖြစ်အပျက်အတွင် အသက်ရှင်ကျန်ရစ်ခဲ့သော ဒိုင်နိုဆောတို့၏ တစ်ခုတည်းသော အဆက်အနွယ်များအဖြစ် ယူဆကြသည်။
მაფურინჯეეფი (Aves), ხირხიმელამ ჩხოლარეფიშ კლასი, ნამუთ იკათუანს დოხოლაფირო 8,6 ვითოშ გვარობას. მაფურინჯეეფიშ კლასის გოართოიანაფილი რენა ჟირკუჩხამ, ბურდღათ ფორილი ჩხოლარეფი, ნამუეფიშ უმენტაშობაშ ლოკომოციაშ ჯინჯიერ ფორმას წჷმარინუანს ფურინუა. მაფურინჯეეფშო დჷმახასიათაფალი რე მეკენჯი, ქექე, პნევმატური ჩონჩხი, ოთხოკანამ გური,ინტენსიური ნიფთიერებეფიშ თირუა, ასა-გასაშ ირალი, მაღალი ტემპერატურა (37,8-45,5 °C). გოჭყაფათ დო ასა-გასაშ ეგაფილობათ მაფურინჯეეფი ხოლოს რენა ხოხუეფწკჷმა, ათეშენ ტ.ჰაქსელიშ კლასიფიკაციათ თინეფწკჷმა იართოიანებუნა ართ ჟინკლასის (Saurapsida).