الأسماء في صفحات التنقل
Cicuta douglasii ye una especie de planta con flor yerbácea perenne que crez de 0,5-2 m d'altor; ye venenosa y crez en llugares templaos del hemisferiu norte.
Ye una planta perenne que crez en llugares húmedos como banzaos, veres de regueros, cabianes, praos y pacionales húmedos.[1][2] Los raigaños d'esta planta son grueses y tuberosa, con munchos tubérculos más pequeños procedentes del tubérculu principal.[3] Esta estructura del raigañu dexa a la cicuta d'agua afaese y sobrevivir en condiciones de mugor. La cicuta d'agua ye más abondosa na Columbia Británica,[1] y ye orixinaria d'América del Norte.[3] N'América del Norte que crez principalmente na base de los Montes Predresos hasta la mariña del Pacíficu, que s'estiende tol camín dende Alaska hasta California. Les necesidaes d'agua llinden la crecedera d'esta planta en pacionales abiertos.
Les carauterístiques de cicuta d'agua son el so tarmu, que ye 0,5 a 2 metros d'altor con llurdios violacees, raigaños gruesos y fueyes que son compuestes pinnaes y alternes. Los foliolos son xeneralmente de 5-8 cm de llargu y 1-2 cm d'anchu, con cantos irregulares. Les flores son inflorescencies en forma d'umbela con munches pequeñes flores blanques. Hai dos granes per cada flor. La dispersión de les granes de granes producir por mediu del vientu, l'agua y tresportáu al traviés del suelu. Les granes granen en primavera y les flores maurecen cerca de finales de xunu y principios de xunetu. N'Amás de brotar nueves plantes a partir de granes, los rizomas tamién pueden producir nueves plantes.
La principal carauterística estremable de la cicuta ye la so tosicidá. La cicutoxina ye la toxina que ye producida pola cicuta d'agua, polo que ye la planta más venenosa n'América del Norte.[4] La cicutoxina ye un líquidu amarellentao que ye frecuente nos raigaños. Trátase d'un alcohol insaturáu que tien un impautu importante nel sistema nerviosu central de los animales. Los primeros síntomes d'intoxicación por cicutoxina inclúin salivación escesiva, espluma na boca, nerviosismu y falta de coordinación. Estos síntomes pueden convertise en temblones, debilidá muscular, convulsiones y fallu respiratoriu. Bien pequeñes cantidaes de materiales verdes de cicuta d'agua, alredor de 0,1% del pesu corporal d'una persona puede inclusive conducir a la muerte.[5] Amás de ser desaxeradamente peligrosa pa los seres humanos, esta planta tien un enorme impautu nos animales. Ye una de les primeres plantes pa salir en primavera, y tien un golor bien curioso. Tan pocu como 0.2% -0.5% del pesu corporal pa les oveyes, 0,1% de pesu corporal pal ganáu, 0,5% de pesu corporal pa caballos, y 0,3% de pesu corporal pa los gochos puede ser letal. La muerte puede asoceder dientro de los quince minutos de la ingestión d'esta toxina. Estes carauterístiques, xuntu col fechu de que crez n'árees húmedes faen que seya una planta bien deseable, pero mortal pa los animales de llendo.
Cicuta douglasii describióse por (DC.) Coult. & Rose y espublizóse en Contributions from the United States National Herbarium 7(1): 95. 1900.[6]
Cicuta: nome clásicu llatín de la cicuta,[7]
douglasii: epítetu dau n'honor del botánicu escocés David Douglas (1798-1834)[8]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Cicuta douglasii ye una especie de planta con flor yerbácea perenne que crez de 0,5-2 m d'altor; ye venenosa y crez en llugares templaos del hemisferiu norte.
