Jaskółka rdzawogłowa (Hirundo smithii) – gatunek ptaka z rodziny jaskółkowatych (Hirundinidae). Występuje w Afryce i Azji.
Po raz pierwszy gatunek opisał William Elford Leach w 1818. Nadał mu nazwę Hirundo Smithii. Holotyp pochodził z Chisalla Island w Demikratycznej Republice Konga[3]. Nazwa jest obecnie (2016) uznawana przez Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny. Wyróżnia on dwa podgatunki[4].
Wyróżniono dwa podgatunki H. smithii[4][5]:
Długość ciała wynosi 14–21 cm; masa ciała 9–17 g[3]. Wierzch ciała błyszcząco niebieskoczarny, kuper rudy, w ogonie widnieją długie widełki. Spód rdzawy z białą maską i górną częścią piersi[6].
Środowiskiem życia jaskółki rdzawogłowej są obszary trawiaste, sawanna, otwarte obszary leśne, tereny przecinki, obszary upraw i siedliska ludzkie[3]. Poluje na owady w powietrzu, niekiedy z innymi jaskółkami, na przykład szarorzytką (Pseudhirundo griseopyga) i jaskółką abisyńską (Hirundo abyssinica). Zjada m.in. chrząszcze, pluskwiaki, motyle i muchówki[7].
Jaskółka rdzawogłowa jest monogamiczna, gniazduje samotnie. Gniazdo budują oba ptaki z pary, zajmuje im to około tygodnia. Ma formę płytkiego kubeczka zbudowanego z kawałków błota i wyściełanego łodygami, źdźbłami traw i pierzem. Zwykle jaskółki umieszczają je na obiekcie pochodzenia antropogenicznego. To samo gniazdo używane jest kilka sezonów, ptaki naprawiają swoją konstrukcję przed złożeniem jaj. W zniesieniu jest ich 2–4, wysiaduje je samica przez 14–19 dni. Przez kilka pierwszych dni życia z pisklętami przebywa samica. Młode są karmione przez oba ptaki z pary. Po 15–24 dniach opuszczają gniazdo, ale jeszcze 3–4 tygodnie śpią w nim, prawdopodobnie aż do złożenia następnych jaj[7].
IUCN uznaje jaskółkę rdzawogłową za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2016). BirdLife International uznaje trend populacji za rosnący[8].
Jaskółka rdzawogłowa (Hirundo smithii) – gatunek ptaka z rodziny jaskółkowatych (Hirundinidae). Występuje w Afryce i Azji.