الأسماء في صفحات التنقل
Multimedia w Wikimedia Commons Koenigia L. – rodzaj roślin z rodziny rdestowatych (Polygonaceae). Obejmuje 6[3][4][5]–9[6] gatunków. Wszystkie gatunki rosną w Himalajach i innych pasmach gór Azji. Jeden gatunek (Koenigia islandica) występuje poza tym w strefie subarktycznej i alpejskiej, głównie półkuli północnej (północna część Ameryki Północnej i Europy, wschodnia Azja i Himalaje)[4], ale też na półkuli południowej (rejon Ziemi Ognistej), będąc jednym z nielicznych gatunków roślin bipolarnych (spotykanych w strefach okołobiegunowych obu półkul). Roślina ta jest też jednym z bardzo nielicznych na obszarach podbiegunowych gatunków jednorocznych[3]. Nazwa rodzajowa upamiętnia Johanna Gerharda Königa (1728–1785), ucznia Karola Linneusza, będącego autorem nazwy[4]. Rodzajowi nadano w XIX wieku polską nazwę zwyczajową „tarczka”, ale nie jest ona używana[7].
Rodzaj z podplemienia Koenigiinae Dammer, do którego należy wraz z Aconogonon, Bistorta i Rubrivena, stanowiąc wraz z nimi grupę siostrzaną względem rodzaju Persicaria[5]. Przez długi czas rodzaj był uważany za monotypowy. Dopiero analizy molekularne i oparte na morfologii pyłku (cechą charakterystyczną dla rodzaju jest kolczasty pyłek) spowodowały włączenie tu gatunków wcześniej zaliczanych w obrębie rodzaju rdest Polygonum do sekcji Eleutherospermum Hook.f.[5] Rodzaj Koenigia w szerokim ujęciu jest parafiletyczny z przedstawicielami Aconogonon. Zaliczany tu gatunek Koenigia delicatula wskazany został jako wymagający wyodrębnienia w osobny rodzaj. Różnicowanie gatunków w obrębie tej grupy nastąpiło w czasie wypiętrzenia Himalajów i zlodowaceń plejstoceńskich, także dzięki nim doszło do rozprzestrzenienia się Koenigia islandica[9].
Relacje filogenetyczne wybranych rodzajów w obrębie Polygonum sensu lato[5][10]:
Polygonum (sensu stricto)
Koenigia
Koenigia L. – rodzaj roślin z rodziny rdestowatych (Polygonaceae). Obejmuje 6–9 gatunków. Wszystkie gatunki rosną w Himalajach i innych pasmach gór Azji. Jeden gatunek (Koenigia islandica) występuje poza tym w strefie subarktycznej i alpejskiej, głównie półkuli północnej (północna część Ameryki Północnej i Europy, wschodnia Azja i Himalaje), ale też na półkuli południowej (rejon Ziemi Ognistej), będąc jednym z nielicznych gatunków roślin bipolarnych (spotykanych w strefach okołobiegunowych obu półkul). Roślina ta jest też jednym z bardzo nielicznych na obszarach podbiegunowych gatunków jednorocznych. Nazwa rodzajowa upamiętnia Johanna Gerharda Königa (1728–1785), ucznia Karola Linneusza, będącego autorem nazwy. Rodzajowi nadano w XIX wieku polską nazwę zwyczajową „tarczka”, ale nie jest ona używana.
