الأسماء في صفحات التنقل
Verticillium Nees – rodzaj workowców z klasy Sordariomycetes[1]. Obejmuje występujące w glebie saprotrofy i pasożyty. Niektóre z nich wywołują choroby zwane werticiliozami. Są to bardzo groźne choroby powodujące obumarcie rośliny[2]. Ważniejsze z nich to: werticilioza drzew i krzewów owocowych, werticilioza drzew liściastych, werticilioza truskawki, werticilioza ziemniaka[2][3][4].
Grzyby mikroskopijne. Ich konidiofory wyrastają bezpośrednio z podłoża. Są bezbarwne, wydłużone i rozgałęzione, zazwyczaj tworzą jeden lub kilka okółków. Znajdujące się na ich szczycie komórki konidiotwórcze najczęściej szydłowate i zwężające się ku szczytowi, czasami flaszkowate i tworzą okółki na rozgałęzionych konidioforach. Zarodniki konidialne bezbarwne, zazwyczaj jednokomórkowe, ale czasami dwukomórkowe, o kształcie od elipsoidalnego do niemal cylindrycznego i gładkiej powierzchni. Na komórce konidiotwórczej występują pojedynczo, lub zlepione w główki. Tworzą bardzo drobne sklerocja zwane mikrosklerocjami, chlamydospory oraz grzybnię przetrwalnikową. Te struktury przetrwalnikowe odgrywają najważniejszą rolę przy mikroskopowym oznaczaniu gatunków[5]. W glebie mogą przetrwać przez wiele lat[2].
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[8]. Nazwy polskie według checklist[9].
Verticillium Nees – rodzaj workowców z klasy Sordariomycetes. Obejmuje występujące w glebie saprotrofy i pasożyty. Niektóre z nich wywołują choroby zwane werticiliozami. Są to bardzo groźne choroby powodujące obumarcie rośliny. Ważniejsze z nich to: werticilioza drzew i krzewów owocowych, werticilioza drzew liściastych, werticilioza truskawki, werticilioza ziemniaka.
