الأسماء في صفحات التنقل
Multimedia w Wikimedia Commons Myszoskoczka egipska[3] (Gerbillus pyramidum) – gatunek gryzoni z podrodziny myszoskoczek w rodzinie myszowatych. Występuje w Afryce Północnej[4].
Gatunek został opisany naukowo w 1803 roku przez É. Geoffroya, miejsce typowe to prowincja (muhafaza) Giza w Egipcie[4]. Spośród wielu podobnych myszoskoczek z tego regionu wyróżnia go kariotyp (2n=38) i to, że wszystkie chromosomy są metacentryczne. Myszoskoczka sudańska (Gerbillus dongolanus) może być synonimem egipskiej[5].
Zasięg tego gatunku obejmuje w Egipcie Deltę Nilu i Dolinę Nilu po prowincję Chartum w Sudanie, a także oazay na Pustyni Zachodniej i południowo-wschodniej Pustyni Wschodniej. Osobniki o tym samym kariotypie chwytano także na wybrzeżu Mauretanii, w północnym Mali i zachodnim Nigrze, co wskazuje, że gryzonie te żyją na południu Sahary i w Sahelu, od Sudanu przez Czad aż po wybrzeże Atlantyku[2][4][5]. Zamieszkują piaszczyste tereny na pustyniach i półpustyniach, choć w Egipcie występują też na terenach trawiastych i obrzeżach obszarów objętych działalnością rolniczą[2][5].
Jest to mała lub średniej wielkości myszoskoczka; osiąga średnio 119,4 mm (od 102 do 135 mm), z ogonem o długości 156,4 mm (od 128 do 180 mm). Średnia masa ciała to 53,2 g (od 37 do 67 g). Wierzch ciała ma kolor pomarańczowy do brązowawego, często ciemniejszy pośrodku grzbietu. Na zadzie może mieć białe plamy różnego rozmiaru. Spód ciała jest czysto biały, białe są też stopy. Może mieć białe plamki przed i za okiem, a także za uszami. Podeszwy tylnych stóp są owłosione. Ogon jest długi, z lepiej lub gorzej zaznaczoną ciemną kitką. Samica ma cztery pary sutków[5].
Myszoskoczka egipska prowadzi nocny, naziemny tryb życia. Kopie nory podobne do nor myszoskoczki małej (Gerbillus gerbillus) i myszoskoczki pustynnej (G. tarabuli). W Sudanie nory są często usytuowane na piaszczystych wzniesieniach i grzbietach, w pobliżu drzew i krzewów. Linienie występuje przez cały rok, w niewoli pomiędzy 40. a 120. dniem życia. Gryzonie te tworzą kolonie, w niewoli żyją do dwóch lat. Dorosłe myszoskoczki wydają wysokie piski, gdy są przestraszone[5].
W Sudanie myszoskoczki egipskie gromadzą nasiona i trawy w porze deszczowej, z których korzystają w niesprzyjającym czasie. W niewoli jadają ziarna, nasiona słonecznika ziarna, jagły, miękką kukurydzę i ogórki[5].
Myszoskoczki egipskie rozmnażają się w porze deszczowej i w chłodnej porze suchej (od czerwca do lutego). Ciąża trwa 22 dni, w niewoli myszoskoczki rodzą zwykle 3 młode (od 2 do 5) o masie ciała 2 g. Młode rodzą się nagie i ślepe, porastają futrem 8–10 dnia, ich przewód słuchowy udrażnia się 16–18 dnia, a oczy otwierają 19–20 dnia życia. W wieku 22 dni jedzą stały pokarm, po 25–30 dniach życia są odstawiane od piersi. Mając 80–90 dni są już rozmiaru dorosłych[5].
Myszoskoczka egipska zamieszkuje duży obszar, jest pospolita. Liczebność populacji jest stabilna[2]. Pasożytują na nich kleszcze, pchły i wszy[5]. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje ją za gatunek najmniejszej troski[2].
Myszoskoczka egipska (Gerbillus pyramidum) – gatunek gryzoni z podrodziny myszoskoczek w rodzinie myszowatych. Występuje w Afryce Północnej.
