Multimedia w Wikimedia Commons Pseudomysz[6] (Pseudomys) – rodzaj ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w rodzinie myszowatych (Muridae). Został on opisany naukowo w 1832 roku przez J.E. Graya[2].
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie w Australii[7][6].
Systematyka
Etymologia
-
Pseudomys: gr. ψευδος pseudos – fałszywy; μυς mus, μυός muos – mysz[8].
-
Paraleporillus: gr. παρα para – blisko; rodzaj Leporillus Thomas, 1906[5]. Gatunek typowy: Paraleporillus stirtoni Martinez & Lidicker, 1971 (= Pseudomys australis J.E. Gray, 1832).
Podział systematyczny
Pseudomysz należy do australijskich „starych endemitów”; najstarsze szczątki zwierząt z tego rodzaju (P. vandyki) zidentyfikowano w osadach późnego pliocenu. Należą do niego różnorodne gatunki; analizy morfologiczne, anatomiczne i biochemiczne nie pozwoliły jednoznacznie ustalić związków filogenetycznych pomiędzy nimi. Badania molekularne wskazują, że może być to takson parafiletyczny, nieobejmujący przedstawicieli rodzajów zajączkoszczurek (Mastacomys) i skakuszka (Notomys) wywodzących się od wspólnego przodka. Szczątki subfosylne wskazują, że co najmniej dwa gatunki przynależne do tego rodzaju nie zostały jeszcze opisane[7]. Do rodzaju należą następujące gatunki[6][7]:
Przypisy
-
↑ Pseudomys, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
-
↑ a b J.E. Gray. Three new animals, brought from New Holland by Mr. Cunningham. „Proceedings of the Committee of Science and Correspondence of the Zoological Society of London”. 2, s. 39, 1832 (ang.).
-
↑ Thomas 1910 ↓, s. 606.
-
↑ Thomas 1910 ↓, s. 607.
-
↑ a b M.R. Martinez & W.Z. Lidicker. Description of a New Genus and Species of Fossil Rodent from Australia. „Journal of Mammalogy”. 52, s. 775, 1971. DOI: 10.2307/1378925 (ang.).
-
↑ a b c W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 278–279. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
-
↑ a b c d Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Pseudomys. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2017-11-29]
-
↑ T.S. Palmer: Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. Washington: Government Printing Office, 1904, s. 592, seria: North American Fauna. (ang.)
-
↑ A.A. Burbidge & J. Woinarski 2016, Pseudomys glaucus [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017 [online], wersja 2017-2 [dostęp 2017-11-29] (ang.).
-
↑ A.A. Burbidge & J. Woinarski 2016, Pseudomys gouldii [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017 [online], wersja 2017-2 [dostęp 2017-11-29] (ang.).
-
↑ F. Ford & C. Johnson. Eroding abodes and vanished bridges: historical biogeography of the substrate specialist pebble-mound mice (Pseudomys). „Journal of Biogeography”. 34 (3), s. 514–523, 2007. DOI: 10.1111/j.1365-2699.2006.01649.x (ang.).
-
↑ J.A. Kerle & F. Ford: Central Pebble-mouse, Pseudomys johnsoni. W: S. Van Dyck & R. Strahan (red.): The mammals of Australia. Wyd. Third Edition. Sydney: Reed New Holland, 2008, s. 639–640. ISBN 978-1-877069-25-3. (ang.)
Bibliografia
-
O. Thomas. The generic arrangement of the Australian murines hitherto referred to "Mus.". „The Annals and Magazine of Natural History”. Eighth Series. 6, s. 603–607, 1910 (ang.).