Gorzynek jednobarwny (Chloropipo unicolor) – gatunek małego ptaka z rodziny gorzykowatych. Występuje na wschodnim stoku Andów, od Ekwadoru po Peru. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Po raz pierwszy gatunek opisał Taczanowski w wydanym w 1884 dziele Ornithologie du Pérou. Holotyp gorzynka jednobarwnego pochodził z Amable María, z okolic rzeki Tumulayo w regionie Junín w Peru[3]. Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny uznaje gatunek za monotypowy[4].
Długość ciała wynosi 11,5–14 cm, masa ciała – 15,2–16,5 g[5]. Wymiary szczegółowe holotypu: długość skrzydła 75 mm, ogona – 48 mm, dzioba – 13 mm, skoku – 13 mm. Występuje dymorfizm płciowy. Samiec posiada czarne upierzenie. Z wierzchu owa czerń ma odcień niebieskawy, od spodu - bardziej matowy; tę monotonię urozmaicają białe pokrywy podskrzydłowe. Samica jest jednolicie smolista po ciemnooliwkową, na brzuchu i gardle bardziej szara. Obrączka oczna, mimo że jest jasna, nie wyróżnia się. U obu płci tęczówki są albo ciemnobrązowe, albo czarne[5].
Środowiskiem życia gorzynka jednobarwnego jest podszyt wilgotnych lasów, zarówno tych tropikalnych, jak i górskich. Prawdopodobnie jak inni przedstawiciele rodzaju odwiedza owocujące drzewa na skrajach lasu. Był widziany przy zjadaniu białych jagód, poza tym brak informacji[5].
Brak informacji o lęgach[6][7]. Trzy osobniki (obojga płci) złapane w sierpniu w południowo-wschodnim Peru miały nieco powiększone gonady[7].
IUCN uznaje gorzynka jednobarwnego za gatunek najmniejszej troski nieprzerwanie od 1988 (stan w 2015). BirdLife International ocenia trend populacji jako spadkowy ze względu na wycinkę lasów. Ponadto szacuje zasięg występowania na ok. 57,2 tys. km²[8].
Gorzynek jednobarwny (Chloropipo unicolor) – gatunek małego ptaka z rodziny gorzykowatych. Występuje na wschodnim stoku Andów, od Ekwadoru po Peru. Nie jest zagrożony wyginięciem.