Tenualosa ilisha és una espècie de peix pertanyent a la família dels clupèids.[4]
A l'Índia és depredat per Anguilla bengalensis bengalensis.[8]
És un peix d'aigua dolça, salabrosa i marina; pelàgic-nerític; anàdrom[9] i de clima tropical (34°N-5°N, 42°E-97°E) que viu fins als 200 m de fondària.[5][10]
Es troba a l'Índic: des del golf Pèrsic fins a Birmània, incloent-hi les costes oriental i occidental de l'Índia, el golf de Tonquín (el Vietnam), la conca del riu Tigris i, probablement també, d'altres rius del sud de l'Iran.[5][11][12][13][14][15][16][17][18][19][20][21][22][23][24][25][26][27][28][29][30][31]
Es comercialitza fresc o en salaó.[5]
És inofensiu per als humans[5] i un nedador molt ràpid que pot arribar a fer 71 km en un sol dia.[32]
Tenualosa ilisha és una espècie de peix pertanyent a la família dels clupèids.
Iwak Hilsa (Banggala: ইলিশ Ilish) inggih punika iwak saking familia Clupeidae [1] ingkang paling popouler kanggé tiyang Bengali. Ulam punika kalebet nasional Bangladesh lan kawéntar sanget ing Benagli Kulon, Tripura, Assam, lan India. Wonten ing Gujarat, ulam Hilsa dipunwastani Modenn (kanggé ulam lanang) lan Palva (kanggé ulam wadon). Saben taun kanthi jumlah ingkang ageng ulam punika dipuntangkep wonten ing delta Padma - Meghna - Jamuna ing Teluk Benggala. Hilsa punika ulam laut nanging saged mapanaken endhog-endogipun ing lèpèn utawi kali. Nanging sasampunipun netes, ulam Hilsa enem ingkang dipunwastani Jatka lajeng mbalik dhateng segara malih. Awit saking punika ulam Hilsa dipuntangkep. Ulam Hilsa ingkang kapanggih wonten ing Bengali Kulon raosipun langkung écho lajeng dipunekspor dhateng nagara sanès.
Ulam ingkang gadhah balung alit punika kalebet ulam ingkang migrasi (ingkang boten biyasa ing perairan tropis) punika gesang wonten segara. Nanging lajeng migrasi kanthi tebih 1.200 km liwat kali-kali ing Asia Kidul kanggé ngendog. Ing India, lepen Rupnarayan, Gangga, lan Godawari kawéntar minangka papan kenggé ulam Hilsa ngendog.
Iwak Hilsa (Banggala: ইলিশ Ilish) inggih punika iwak saking familia Clupeidae ingkang paling popouler kanggé tiyang Bengali. Ulam punika kalebet nasional Bangladesh lan kawéntar sanget ing Benagli Kulon, Tripura, Assam, lan India. Wonten ing Gujarat, ulam Hilsa dipunwastani Modenn (kanggé ulam lanang) lan Palva (kanggé ulam wadon). Saben taun kanthi jumlah ingkang ageng ulam punika dipuntangkep wonten ing delta Padma - Meghna - Jamuna ing Teluk Benggala. Hilsa punika ulam laut nanging saged mapanaken endhog-endogipun ing lèpèn utawi kali. Nanging sasampunipun netes, ulam Hilsa enem ingkang dipunwastani Jatka lajeng mbalik dhateng segara malih. Awit saking punika ulam Hilsa dipuntangkep. Ulam Hilsa ingkang kapanggih wonten ing Bengali Kulon raosipun langkung écho lajeng dipunekspor dhateng nagara sanès.
Ulam ingkang gadhah balung alit punika kalebet ulam ingkang migrasi (ingkang boten biyasa ing perairan tropis) punika gesang wonten segara. Nanging lajeng migrasi kanthi tebih 1.200 km liwat kali-kali ing Asia Kidul kanggé ngendog. Ing India, lepen Rupnarayan, Gangga, lan Godawari kawéntar minangka papan kenggé ulam Hilsa ngendog.
Το Tenualosa ilisha (ιλίς, χίλσα "ইলিশ" στα βεγγαλικά, ή ίλσα σαντ) είναι το εθνικό ψάρι του Μπανγκλαντές[1] και είναι πολύ δημοφιλές και περιζήτητο ψάρι στη Νότια Ασία.
Αποτελεί περίπου το 12% της συνολικής αλιευτικής παραγωγής στο Μπαγκλαντές και το 1.15% του ΑΕΠ της χωρας. Στις 6 Αυγούστου 2017, η Διεύθυνση των Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας, Σχεδιασμού και Εμπορικών Σημάτων που υπάγεται στο Υπουργείο Βιομηχανίας του Μπαγκλαντές έχει δηλώσει την αναγνώριση του ιλίς ως προϊόντος του Μπαγκλαντές. Το 65% του συνολικού παραγόμενου ιλίς στον κόσμο παράγεται στο Μπαγκλαντές που ζήτησε Γεωγραφική Ένδειξη (ΓΕ) το 2004. Περίπου 450.000 άτομα ασχολούνται με το ψάρεμα του ιλίς και αυτό αποτελεί μεγάλο μέρος του εισοδήματός τους, ενώ περίπου τέσσερα έως πέντε εκατομμύρια άνθρωποι ασχολούνται με την εμπορία του.[2]
Συνήθη ονόματα είναι τα ιλίς, ελίς, ψάρι πάλα, χίλσα, κλπ. (Βεγγαλικά: ইলিশ: ilish, γκουτζαρατικά: મોદાર/પાલ્વા, Modar ή Palva, Όντια: ଇଲିଶି ilishi, Σίντι: پلو مڇي, palo machhi, πουλάσα στα Τελούγκου). Το όνομα ιλίς επίσης χρησιμοποιείται στην ινδική κοινότητα των Ασσαμέζων, των Μπενγκάλι και Όντια. Στο Ιράκ ονομάζεται σμπουρ (صبور). Στη Μαλαισία και τη Ινδονησία, είναι κοινώς γνωστό ως τερουμπούκ. Επειδή το κρέας του είναι λιπαρό και τρυφερό κάποιοι Μαλαισιανοί το ονομάζουν "τερουμπούκ ουμνό'.
Το Ιλίς είναι είδος ρέγγας (της οικογένειας Clupeidae). Τα ψάρια ζει στη θάλασσα και σε περιοχές με γλυκό ή υφάλμυρο νερό. Ζει σε τροπικές περιοχές σε βάθους μέχρι 200 μέτρα. Το μήκος του μπορεί να φτάσει τα 60 εκ. και το βάρος του τα 3 κιλά. Ζεί σε ποτάμια και εκβολές ποταμών στο Μπαγκλαντές, την Ινδία, το Πακιστάν, τη Μιανμάρ και του Περσικού Κόλπου όπου μπορεί να βρεθεί στον Τίγρη και Ευφράτη μέσα και γύρω από το Ιράν και το νότιο Ιράκ.[3] Δεν έχει αγκάθια αλλά 18 – 21 ραχιαίες μαλακές ακτίνες. Ζει σε παράκτια ύδατα και ανεβαίνει τα ποτάμια (ανάδρομα) για περίπου 50 – 100 χιλιόμετρα να αναπαράγεται κατά τη διάρκεια του νοτιοδυτικού μουσώνα (Ιούνιος-Σεπτέμβριος) και επίσης τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο. Ο Απρίλιος είναι ο πιο εύφορος μήνας για την αναπαραγωγή των ιλίς. Τα νεαρά ψάρια που επιστρέφουν στη θάλασσα είναι γνωστά στο Μπαγκλαντές ως τζάτκα, όνομα το οποίο περιλαμβάνει κάθε ψάρι ιλίς που έχει μήκος έως 9 ίντσες (περίπου 23 εκατοστά).
Τα ψάρια είναι δημοφιλές φαγητό μεταξύ στη Νότια Ασία και τη Μέση Ανατολή, κυρίως στους Μπενγκάλι και Όντια. Το βεγγαλικό ψάρι με κάρυ είναι δημοφιλές πιάτο, μαζί με λάδι ή σπόρο μουστάρδας. Οι Μπενγκάλι γενικά το ονομάζουν σόρσε ιλίς. Είναι επίσης δημοφιλές στην Ινδία, ιδιαίτερα στη Δυτική Βεγγάλη, την Οντίσα, τη Τρίπουρα, το Ασσάμ, το Νότιο Γκουτζαράτ, τη Μιζόραμ και το Άντρα Πραντές. Επίσης εξάγεται σε παγκόσμιο επίπεδο.
Στη Βόρεια Αμερική (όπου το ιλίς δεν είναι πάντα άμεσα διαθέσιμο) άλλα ψάρια σαντ μερικές φορές χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο του ιλίς, ειδικά στη βεγγαλική κουζίνα. Αυτό συμβαίνει συνήθως κοντά στην Ανατολική ακτή της Βόρειας Αμερικής, όπου μπορούν να βρεθούν φρέσκα σαντ με παρόμοια γεύση.
Στο Μπαγκλαντές, τα ψάρια πιάνονται στο δέλτα Πάντμα-Μέγκνα-Τζαμούνα,[4] το οποίο εκβάλλει στον Κόλπο της Βεγγάλης και τους ποταμούς Μέγκνα (κάτω Βραχμαπούτρας), και Τζαμούνα. Στην Ινδία, το ψάρεμα είναι δημοφιλές στους ποταμούς Ρουπναραγιάν (ο οποίος έχει ττο κολαγκάτερ ιλίς), Γάγγη, Μαχανάντι,[5] στη λίμνη Τσίλκα,[6] στους ποταμούς Ναρμάντα και Γκονταβάρι.
Στο Πακιστάν, τα ψάρια είναι αλιεύονται στον Ινδό Ποταμό. Επίσης αλιεύεται στη θάλασσα, αλλά ορισμένοι θεωρούν ότι η θαλάσσια φάση των ψαριών δεν είναι τόσο νόστιμη. Το ψάρι έχει πολύ μυτερά και σκληρά οστά, καθιστώντας την κατανάλωση προβληματική για κάποια άτομα.
Το ιλίς είναι ένα λιπαρό ψάρι πλούσιο σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα.[7] Πρόσφατα πειράματα έχουν δείξει τις ευεργετικές συνέπειες στη μείωση των επιπέδων χοληστερόλης σε αρουραίους[8] και του επιπέδου της ινσουλίνης.[9]
Στη Βεγγάλη και την Οντίσα, το ιλίς μπορεί να είναι καπνιστό, τηγανητό ή ψητό, σε μικρά φύλλα μπανάνας Αντιλλών. Παρασκευάζεται με προσθήκη σπόρων μουστάρδας, πηγμένου γάλατος για τυρί, μελιτζάνας, διάφορων καρυκευμάτων, όπως το τζίρα (κύμινο), και ούτω καθεξής. Λέγεται ότι οι άνθρωποι μπορούν να μαγειρέψουν το ιλίς σε περισσότερους από 50 τρόπους. Το ιλίς ροέ είναι επίσης δημοφιλής ως ένα δευτερεύον πιάτο. Το Ιλίς μπορεί να μαγειρευτεί με πολύ λίγο λάδι καθώς είναι πολύ λιπαρό.
Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν πέντε είδη ιλίς. Η ετήσια σοδειά ιλίς είναι 5.000.000 τόνοι. Ανάμεσά τους, το 50%-60% αλιεύονται στο Μπαγκλαντές και το 15%-20% αλιεύεται στην Ινδία.
Το είδος είναι αντικείμενο υπεραλίευσης και αρχίζει να γίνεται δύσκολο το να βρει κανείς δείγματα των 2 ή 3 κιλών. Υπάρχουν επακόλουθες αυξήσεις των τιμών και πληθυσμοί που καταρρέουν. Στο παρελθόν το ιλίς δεν αλιευόταν μεταξύ του Βιτζάγια Ντασάμι και του Σαρασουάτι Πούτζα λόγω κάποιων άτυπων εθίμων στους Όντια και τους Ινδουιστές Μπενγκάλι, όπως είναι ο χρόνος όταν τα νεαρά ψάρια που γεννιούνται και κάνουν το δρόμο τους προς τη θάλασσα. Αλλά, καθώς το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών αυξήθηκε, οι πλουσιότεροι καταναλωτές εγκατέλειψαν τις παλιές παραδόσεις.[17] Το παράδοξο είναι ότι η αύξηση των τιμών οδήγησε σε ακόμα περισσότερη αλιεία. Η έλευση λεπτότερων διχτυών ψαρέματος και προηγμένη αλιείας με νέες τεχνικές και η περιβαλλοντική υποβάθμιση των ποταμών έχουν επιδεινώσει τη κατάσταση. Οι αλιείς αγνοούν τις εκκλήσεις να αφήνονται τουλάχιστον τα νεαρά "τζάτκα" για να διαιωνίζεται το είδος τους. Η αλιεία των νεαρών τζάτκα είναι παράνομη σε πολλές χώρες. Πιστεύεται ότι περίπου 83.000 εποχικοί αλιείς απασχολούνται στο ψάρεμά τους[18] και οι έμποροι προσφέρουν υπερβολικά υψηλές τιμές.[19] Επιπλέον, οι αλλαγές που επέρχονται λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη οδήγησαν σε σταδιακή εξάντληση των τόπων αναπαραγωγής του ιλίς, μειώνοντας περαιτέρω τον πληθυσμό.[20] Το ψάρι οδεύει προς εξαφάνιση σε ορισμένες περιοχές.[21]
Το Tenualosa ilisha (ιλίς, χίλσα "ইলিশ" στα βεγγαλικά, ή ίλσα σαντ) είναι το εθνικό ψάρι του Μπανγκλαντές και είναι πολύ δημοφιλές και περιζήτητο ψάρι στη Νότια Ασία.
Αποτελεί περίπου το 12% της συνολικής αλιευτικής παραγωγής στο Μπαγκλαντές και το 1.15% του ΑΕΠ της χωρας. Στις 6 Αυγούστου 2017, η Διεύθυνση των Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας, Σχεδιασμού και Εμπορικών Σημάτων που υπάγεται στο Υπουργείο Βιομηχανίας του Μπαγκλαντές έχει δηλώσει την αναγνώριση του ιλίς ως προϊόντος του Μπαγκλαντές. Το 65% του συνολικού παραγόμενου ιλίς στον κόσμο παράγεται στο Μπαγκλαντές που ζήτησε Γεωγραφική Ένδειξη (ΓΕ) το 2004. Περίπου 450.000 άτομα ασχολούνται με το ψάρεμα του ιλίς και αυτό αποτελεί μεγάλο μέρος του εισοδήματός τους, ενώ περίπου τέσσερα έως πέντε εκατομμύρια άνθρωποι ασχολούνται με την εμπορία του.
हिल्सा (बांग्ला : ইলিশ / इलिस) बंगाली लोगों में सबसे लोकप्रिय मछली है। यह बांग्लादेश का राष्ट्रीय मछली है और पश्चिम बंगाल, असम, त्रिपुरा आदि में भी अत्यधिक लोकप्रिय है।
हिल्सा (बांग्ला : ইলিশ / इलिस) बंगाली लोगों में सबसे लोकप्रिय मछली है। यह बांग्लादेश का राष्ट्रीय मछली है और पश्चिम बंगाल, असम, त्रिपुरा आदि में भी अत्यधिक लोकप्रिय है।
ইলীহ মাছ, ইলীহি মাছ বা ইলিছ মাছ (ইংৰাজী: Ilish) (বৈজ্ঞানিক নাম:Tenualosa ilisha) বাংলাদেশৰ জাতীয় মাছ। এই মাছ বাঙালী সকলৰ মাজত অতি জনপ্ৰিয়। ইলিছ এবিধ সামূদ্ৰিক মাছ, কিন্তু কণী পাৰিবলৈ নদীত প্ৰৱেশ কৰে। । তদুপৰি খাদ্য হিচাপে ইলিছ ভাৰতৰ বিভিন্ন ৰাজ্য যেনে, পশ্চিমবংগ, উৰিষ্যা, ত্ৰিপুৰা আৰু অসমত অত্যন্ত জনপ্ৰিয় মাছ। বঙালী ভাষা আৰু অসমীয়া ভাষাত ইলিছ শব্দটো পোৱা যায়। অসমীয়া ভাষাত "ইলিছ" শব্দটো বঙালী নাইবা আন কোনো অসমীয়া-বঙালী ভাষাগোষ্ঠীৰ ভাষাৰ পৰা তুলি অনা হৈছে। ইয়াৰ থলুৱা অসমীয়া নাম "ইলীহ" বা "ইলীহি"। বেলেগ বেলেগ ভাষাত ইলিছৰ নাম বেলেগ বেলেগ, যেনে তেলেগু ভাষাত পোলাছা (তেলেগু: పులస Pulasa or Polasa), আৰু পাকিস্তানৰ সিন্ধী ভাষাত পাল্লু মাচ্ছি (Sindhī: پلو مڇي Pallu Machhi), ওড়িয়া ভাষাত ইলিছি (ওড়িয়া: ଇଲିଶି Ilishii) গুজৰাটত ইলিছ মাছক মোদেন (মাইকী) বা পালভা (মতা) নামে পৰিচিত। ইলিছ অৰ্থনৈতিকভাৱে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ গ্ৰীষ্মমণ্ডলীয় মাছ। বংগোপসাগৰৰ ব-দ্বীপাঞ্চল, পদ্মা-মেঘনা- যমুনা নদীৰ মোহনাৰ হাওৰৰ পৰা প্ৰতি বছৰে প্ৰচুৰ পৰিমাণে ইলিছ মাছ ধৰা হয়। ই এবিধ সামুদ্ৰিক মাছ কিন্তু ই ডাঙৰ নদীত কণী পাৰে। কণী ফুটি পোৱালি ওলাই ডাঙৰ হলে আলু সাগৰলৈ ঘূৰি যায়। এই মাছৰ বহুতো সৰু সৰু কাঁইট আছে বাবে অতি সাৱধানে খোৱা উচিত। [1]
যদিও ইলিছ সাগৰীয় মাছ আৰু বেছিভাগ সময় সাগৰতে থাকে কিন্তু বংশবিস্তাৰৰ বাবে প্ৰায় ১২০০ কিমি পৰ্যন্ত দূৰত্ব অতিক্ৰ্ম কৰি ভাৰতীয় উপমহাদেশৰ নদীত পোৱালি জগায়। ইলিছ প্ৰধানত পদ্মা ( গংগাৰ কিছু অংশ), মেঘনা (ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ কিছু অংশ) আৰু গোদাবৰী নদীত প্ৰচুৰ পৰিমাণে পোৱা যায়। ইয়াৰে ভিতৰত পদ্মাৰ ইলিছৰ সোৱাদ আটাইতকৈ ভাল বুলি গণ্য কৰা হয়। ভাৰতৰ ৰূপনাৰায়ণ নদী, গংগা নদী, গোদাবৰী নদী ইলিছ আৰু ইয়াৰ কণীৰ বাবে বিখ্যাত। ইলিছ মাছ সাগৰৰ পৰাও ধৰা হয় কিন্তু ই নদীৰ ইলিছৰ সমান সুস্বাদু নহয়। দক্ষিণ পাকিস্তানৰ প্ৰদেশতো এই মাছ পোৱা যায়। তাত এই মাছ পাল্লা নামে পৰিচিত। এই মাছ অলপ গভীৰ পানীত থাকি ভাল পায়। বৰ্তমান সিন্ধু নদীৰ গভীৰতা কমি যোৱাৰ বাবে এই মাছ কমকৈ পোৱা যায়।[2]
ইলীহৰ বৈজ্ঞানিক নাম Tenualosa ilisha । ইয়াক ইংৰাজীত Hilsa বোলে। ই Clupeidae পৰিয়ালৰ(family) অন্তৰ্গত। ইলীহ বাংলাদেশ আৰু পশ্চিমবংগৰ স্থানীয় (Native) মাছ।
ইলিছ সাগৰীয় মাছ। সাধাৰণতে ডাঙৰ নদী আৰু মোহনাত সংযুক্ত খালত বৰ্ষাকালত ইয়াক পোৱা যায়। এই সময়ত ইলিছ মাছ কণী পাৰিবলৈ সাগৰৰ ৰা নদীলৈ আহে। ইয়াক মিনপালনত ব্যৱহাৰ কৰিব নোৱাৰি। জালুৱৈ সকলে মাছ ধৰা নাৱেৰে নদীত গৈ জাল পেলাই এই মাছ ধৰে। তাৰ পিছত এই মাছ উপকূলৰ ঘাটত অনা হয়। তাৰ পৰা বৰফ দি দেশৰ দুৰৱৰ্তী বিভিন্ন স্থানত প্ৰেৰণ কৰা হয়। বাংলাদেশৰ চান্দপুৰ জিলাৰ তিনি নদীৰ মিলন স্থলত ইলিছ মাছ বেছি পোৱা যায়। ভাৰত আৰু বাংলাদেশে ইলিছ মাছ ৰপ্তানি কৰি প্ৰচুৰ বৈদেশিক মুদ্ৰা অৰ্জন কৰে।[3]
ইলিছ এবিধ চৰ্বিযুক্ত মাছ আৰু ইয়াত প্ৰচুৰ পৰিমাণে অমেগা ৩ ফেটি এচিড পোৱা যায়। সাম্প্ৰতিক গৱেষণাত পোৱা গৈছে যে, এই এচিড এন্দুৰৰ কলেষ্ট্ৰল আৰু ইনচুলিনৰ মাত্ৰ কমাই দিয়াত সহায় কৰে।
সৰিয়হৰ সৈতে ইলিছ, ভাপত দিয়া ইলিছ, ইলিছৰ কালঠি, কুৰকুৰীয়া কৈ ভজা, আৰু জোল অতি জনপ্ৰিয়। কচুৰ পাত আৰু ইলিছৰা কাঁইট, মাথা ইত্যাদিৰে তৈয়াৰ কৰা ঘন্ট এক প্ৰকাৰৰ বিশেষ খাদ্য। কণী থকা মাছ আৰু সুগন্ধি ছালেৰে ভাতুৰী বা ইলিছ মাছৰ পোলাও বনোৱা হয়। ইয়াক প্ৰধানকৈ বৰ্ষাকালত বেছিকৈ খোৱা হয়। ইলিছ মাছৰ প্ৰায় ৫০ ধৰণৰ ৰন্ধন প্ৰণালী আছে বুলি কোৱা হয়। ইলিছৰ কণীও অতি জনপ্ৰিয়। এই মাছ ৰান্ধোতে অতি কম পৰিমাণৰ তেলৰ দৰকাৰ হয়। উত্তৰ আমেৰিকাত ইলিছ সকলো সময়ত পোৱা নাযায় বাবে, তাৰ অধিবাসী সকলে চাদ মাছক ইলিছৰ বিকল্পত ব্যৱহাৰ কৰে। চাদ মাছৰ ৰং আৰু সোৱাদ প্ৰায় ইলিছৰ নিচিনা।[4]
বাঙালী হিন্দু সকলে বিভিন্ন পূজাৰ শুভ দিনত যোৰা ইলিছ কিনে। সৰস্বতী পূজা আৰু লক্ষ্মী পূজাত যোৰা ইলিছ কিনা খুব শুভ বুলি গণ্য কৰা হয়। বহুতে লক্ষ্মী দেৱীক ইলিছ মাছ উচৰ্গা কৰে। অনেকৰ মতে ইলিছ মাছ উচৰ্গা নকৰিলে পূজা সম্পূৰ্ণ নহয় বুলি বিশ্বাস কৰে।
ইলীহ মাছ, ইলীহি মাছ বা ইলিছ মাছ (ইংৰাজী: Ilish) (বৈজ্ঞানিক নাম:Tenualosa ilisha) বাংলাদেশৰ জাতীয় মাছ। এই মাছ বাঙালী সকলৰ মাজত অতি জনপ্ৰিয়। ইলিছ এবিধ সামূদ্ৰিক মাছ, কিন্তু কণী পাৰিবলৈ নদীত প্ৰৱেশ কৰে। । তদুপৰি খাদ্য হিচাপে ইলিছ ভাৰতৰ বিভিন্ন ৰাজ্য যেনে, পশ্চিমবংগ, উৰিষ্যা, ত্ৰিপুৰা আৰু অসমত অত্যন্ত জনপ্ৰিয় মাছ। বঙালী ভাষা আৰু অসমীয়া ভাষাত ইলিছ শব্দটো পোৱা যায়। অসমীয়া ভাষাত "ইলিছ" শব্দটো বঙালী নাইবা আন কোনো অসমীয়া-বঙালী ভাষাগোষ্ঠীৰ ভাষাৰ পৰা তুলি অনা হৈছে। ইয়াৰ থলুৱা অসমীয়া নাম "ইলীহ" বা "ইলীহি"। বেলেগ বেলেগ ভাষাত ইলিছৰ নাম বেলেগ বেলেগ, যেনে তেলেগু ভাষাত পোলাছা (তেলেগু: పులస Pulasa or Polasa), আৰু পাকিস্তানৰ সিন্ধী ভাষাত পাল্লু মাচ্ছি (Sindhī: پلو مڇي Pallu Machhi), ওড়িয়া ভাষাত ইলিছি (ওড়িয়া: ଇଲିଶି Ilishii) গুজৰাটত ইলিছ মাছক মোদেন (মাইকী) বা পালভা (মতা) নামে পৰিচিত। ইলিছ অৰ্থনৈতিকভাৱে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ গ্ৰীষ্মমণ্ডলীয় মাছ। বংগোপসাগৰৰ ব-দ্বীপাঞ্চল, পদ্মা-মেঘনা- যমুনা নদীৰ মোহনাৰ হাওৰৰ পৰা প্ৰতি বছৰে প্ৰচুৰ পৰিমাণে ইলিছ মাছ ধৰা হয়। ই এবিধ সামুদ্ৰিক মাছ কিন্তু ই ডাঙৰ নদীত কণী পাৰে। কণী ফুটি পোৱালি ওলাই ডাঙৰ হলে আলু সাগৰলৈ ঘূৰি যায়। এই মাছৰ বহুতো সৰু সৰু কাঁইট আছে বাবে অতি সাৱধানে খোৱা উচিত।
যদিও ইলিছ সাগৰীয় মাছ আৰু বেছিভাগ সময় সাগৰতে থাকে কিন্তু বংশবিস্তাৰৰ বাবে প্ৰায় ১২০০ কিমি পৰ্যন্ত দূৰত্ব অতিক্ৰ্ম কৰি ভাৰতীয় উপমহাদেশৰ নদীত পোৱালি জগায়। ইলিছ প্ৰধানত পদ্মা ( গংগাৰ কিছু অংশ), মেঘনা (ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ কিছু অংশ) আৰু গোদাবৰী নদীত প্ৰচুৰ পৰিমাণে পোৱা যায়। ইয়াৰে ভিতৰত পদ্মাৰ ইলিছৰ সোৱাদ আটাইতকৈ ভাল বুলি গণ্য কৰা হয়। ভাৰতৰ ৰূপনাৰায়ণ নদী, গংগা নদী, গোদাবৰী নদী ইলিছ আৰু ইয়াৰ কণীৰ বাবে বিখ্যাত। ইলিছ মাছ সাগৰৰ পৰাও ধৰা হয় কিন্তু ই নদীৰ ইলিছৰ সমান সুস্বাদু নহয়। দক্ষিণ পাকিস্তানৰ প্ৰদেশতো এই মাছ পোৱা যায়। তাত এই মাছ পাল্লা নামে পৰিচিত। এই মাছ অলপ গভীৰ পানীত থাকি ভাল পায়। বৰ্তমান সিন্ধু নদীৰ গভীৰতা কমি যোৱাৰ বাবে এই মাছ কমকৈ পোৱা যায়।
ஹில்சா (Hilsa, Nepal) (நேபாளி: हिल्सा, நேபாளத்தின், கர்ணாலி மாநிலத்தின், ஹும்லா மாவட்டத்தின் வடமேற்கில், நேபாள - திபெத் எல்லைப்புறத்தில் உள்ள மலைக்கிராமம் ஆகும். இக்கிராமம் இமயமலையில் 3640 மீட்டர் உயரத்தில் அமைந்துள்ளது.
திபெத்தில் உற்பத்தியாகும் கர்ணாலி ஆறு, இக்கிராமத்தின் வழியாக பாய்ந்து செல்கிறது.
ஹும்லா மாவட்டத் தலைமையிட நகரமான சிமிகோட்டிலிருந்து 51 கிமீ தொலைவில் ஹில்சா கிராமம் உள்ளது.[1]ஹில்சா கிராமத்தில் நேபாளம் மற்றும் சீனாவின் எல்லைப்பாதுகாப்புச் சாவடிகள் மற்றும் சுங்கச் சாவடிகள் உள்ளது. நேபாளத்திலிருருந்து கயிலை மலை யாத்திரை செல்பவர்கள் ஹில்சா கிராமத்தின் வழியாக திபெத் செல்ல வேண்டும்.
Thubron, Colin (2011). To a Mountain in Tibet. New York: Harper Collins. http://www.harpercollins.com/browseinside/index.aspx?isbn13=9780061768262. பார்த்த நாள்: Dec 14, 2013.
ஹில்சா (Hilsa, Nepal) (நேபாளி: हिल्सा, நேபாளத்தின், கர்ணாலி மாநிலத்தின், ஹும்லா மாவட்டத்தின் வடமேற்கில், நேபாள - திபெத் எல்லைப்புறத்தில் உள்ள மலைக்கிராமம் ஆகும். இக்கிராமம் இமயமலையில் 3640 மீட்டர் உயரத்தில் அமைந்துள்ளது.
திபெத்தில் உற்பத்தியாகும் கர்ணாலி ஆறு, இக்கிராமத்தின் வழியாக பாய்ந்து செல்கிறது.
ஹும்லா மாவட்டத் தலைமையிட நகரமான சிமிகோட்டிலிருந்து 51 கிமீ தொலைவில் ஹில்சா கிராமம் உள்ளது.ஹில்சா கிராமத்தில் நேபாளம் மற்றும் சீனாவின் எல்லைப்பாதுகாப்புச் சாவடிகள் மற்றும் சுங்கச் சாவடிகள் உள்ளது. நேபாளத்திலிருருந்து கயிலை மலை யாத்திரை செல்பவர்கள் ஹில்சா கிராமத்தின் வழியாக திபெத் செல்ல வேண்டும்.
The ilish (Tenualosa ilisha) (Bengali: ইলিশ, romanized: iliś; also known as the ilishi, hilsa, hilsa herring or hilsa shad, is a species of fish related to the herring, in the family Clupeidae. It is a very popular and sought-after food fish in the Indian Subcontinent, and is the national fish of Bangladesh[3] and the state fish of West Bengal.[4]
The world famous Hilsha fish comes from Padma River (The main distributary of the Ganges), Bangladesh. As of 2021, 86% of the world's total ilish supply originates in Bangladesh. The fish contributes about 12% of the total fish production and about 1.15% of GDP in Bangladesh. On 6 August 2017, Department of Patents, Designs and Trademarks under the Ministry of Industries of Bangladesh has declared the recognition of ilish as the product of Bangladesh. As of 2021, 86% of the world's total ilish supply originates in Bangladesh which applied for Geographical indication (GI) in 2004.[5] About 450,000 people are directly involved in the catching of the fish as a large part of their livelihood; around four to five million people are indirectly involved with the trade.[6]
Other names include: jatka, ilish, ellis, palla fish, hilsha, ilih etc. (Assamese: ইলীহ/ইলীহি: ilih/ilihi, Bengali: ইলিশ, romanized: iliś, Gujarati: મોદાર/પાલ્વા: Modar or Palva, Odia: ଇଲିଶି, romanized: iliśi, Sindhī: پلو مڇي pallo machhi, Tamil: உள்ள மீன்/Ulla Meen, Telugu: పులస pulasa). The name ilish is also used in India's Assamese, Bengali and Odia community. In Iraq it is called sboor (صبور). In Malaysia and Indonesia, it is commonly known as terubok. Due to its distinguished features as being oily and tender, some Malays, especially in northern Johore, call it 'terubok umno' (to distinguish it from the toli - which species is rich of tiny bones and not so oily). In Myanmar, it is called (ငါးသလောက်) in Burmese which derives from the Mon language word ကသလံက် with က in Mon and ငါး in Burmese meaning fish.[7]
The fish is marine; freshwater; brackish; pelagic-neritic; anadromous; depth range? - 200 m. Within a tropical range; 34°N - 5°N, 42°E - 97°E in marine and freshwater. It can grow up to 60 cm in length with weights of up to 3 kg. It is found in rivers and estuaries in Bangladesh, India, Pakistan, Myanmar (also known as Burma) and the Persian Gulf area where it can be found in the Tigris and Euphrates rivers in and around Iran and southern Iraq.[8] It has no dorsal spines but 18 – 21 dorsal soft rays and anal soft rays. The belly has 30 to 33 scutes. There is a distinct median notch in the upper jaw. Gill rakers fine and numerous, about 100 to 250 on the lower part of the arch and the fins are hyaline. The fish shows a dark blotch behind gill opening, followed by a series of small spots along the flank in juveniles. Color in life, silver shot with gold and purple. The species filter feeds on plankton and by grubbing muddy bottoms.[9] The fish schools in coastal waters and ascends up the rivers (anadromous) for around 50 – 100 km to spawn during the southwest monsoons (June to September) and also in January to April. April is the most fertile month for the breeding of ilish. The young fish returning to the sea are known in Bangladesh as jatka, which includes any ilish fish up to 9 inches long.
The fish is found in 11 countries: Bangladesh, India, Myanmar, Pakistan, Iran, Iraq, Kuwait, Bahrain, Indonesia, Malaysia and Thailand. Bangladesh is the top hilsa-producing country in the world, followed by Myanmar and then India.
_fishes_for_sale_at_fish_market_in_Domjur,_Howrah,_West_Bengal,_India,_photographed_by_Yogabrata_Chakraborty,_on_June_22,_2022.jpg)
86 percent of the total hilsa catch is taken in Bangladesh. Production has dropped in the other ten hilsa-producing countries; in Bangladesh, however, production reached 517,000 tons in FY 2017–18, up from 279,189 tons in 2006–07, as a result of a strategy implemented by the Bangladeshi government.
The fish is popular food amongst the people of South Asia and in the Middle East, but especially with Bengalis, Odias and Andhras.Bengali fish curry is a popular dish made with mustard oil or seed. The Bengalis popularly call this dish Shorshe Ilish. It is very popular in Bengal (Bangladesh and India's West Bengal), as well as in Odisha, Tripura, Assam, Gujarat and Andhra Pradesh. It is also exported globally.
In North America (where ilish is not always readily available) other shad fish are sometimes used as an ilish substitute, especially in Bengali cuisine. This typically occurs near the East coast of North America, where fresh shad fish having similar taste can be found.
In Bangladesh, fish are caught in the Meghna-Jamuna delta,[10] which flows into the Bay of Bengal and Meghna (lower Brahmaputra), and Jamuna rivers.
In India, Rupnarayan (which has the Kolaghater hilsa), Hooghly, Mahanadi,[11] Narmada and Godavari rivers and the Chilika Lake are famous for their fish yields.
In Pakistan, most hilsa fish are caught in the Indus River Delta in Sindh. They are also caught in the sea, but some consider the marine stage of the fish as not so tasty. The fish has very sharp and tough bones, making it problematic to eat for some.
Ilish is an oily fish rich in omega 3 fatty acids.[12] Recent experiments have shown its beneficial effects in decreasing cholesterol level in rats[13] and insulin level.[14]
In Bengal and Odisha, ilish can be smoked, fried, steamed or baked in young plantain leaves, prepared with mustard seed paste, curd, eggplant, different condiments like jira (cumin) and so on. It is said that people can cook ilish in more than 50 ways. Ilish roe is also popular as a side dish. Ilish can be cooked in very little oil since the fish itself is very oily.
Due to the demand and popularity of this species, overfishing is rampant. Fishes weighing around 2 to 3 kilograms have become rare in India, as even the smaller fish are caught using finer fishing nets as production in Bangladesh have increased.[22][23] As a consequence of this, prices of the fish have risen. In the past ilish were not harvested between Vijaya Dashami and Saraswati Puja due to some informal customs of Odia and Bengali Hindus as it is the breeding period of the fish. But as disposable incomes grew, wealthier consumers abandoned the old traditions.[24] The advent of finer fishing nets and advanced trawling techniques, and environmental degradation of the rivers, has worsened the situation. Fishermen have been ignoring calls to at least leave the juvenile "jatka" alone to repopulate the species. The fishing of the young jatka is now illegal in Bangladesh. This ban however has resulted in a rise in un-employment, as around 83,000 fishermen are unable to pursue their former livelihood for eight months every year. It has also led to the creation of a black market where jatka are sold for exorbitant prices.[25] Furthermore, the changes brought about by global warming have led to a gradual depletion of the ilish's breeding grounds, reducing populations of the fish even further.[26] Pollution in Indian rivers have worsened the situation, but due to slightly better waters the fishes are found more near Bangladesh delta.[23] Owing to this situation ilish is used as a diplomatic trade item for COVID-19 vaccines too.[27]
The ilish (Tenualosa ilisha) (Bengali: ইলিশ, romanized: iliś; also known as the ilishi, hilsa, hilsa herring or hilsa shad, is a species of fish related to the herring, in the family Clupeidae. It is a very popular and sought-after food fish in the Indian Subcontinent, and is the national fish of Bangladesh and the state fish of West Bengal.
The world famous Hilsha fish comes from Padma River (The main distributary of the Ganges), Bangladesh. As of 2021, 86% of the world's total ilish supply originates in Bangladesh. The fish contributes about 12% of the total fish production and about 1.15% of GDP in Bangladesh. On 6 August 2017, Department of Patents, Designs and Trademarks under the Ministry of Industries of Bangladesh has declared the recognition of ilish as the product of Bangladesh. As of 2021, 86% of the world's total ilish supply originates in Bangladesh which applied for Geographical indication (GI) in 2004. About 450,000 people are directly involved in the catching of the fish as a large part of their livelihood; around four to five million people are indirectly involved with the trade.
Tenualosa ilisha
L'Alose hilsa (Tenualosa ilisha) ou Hilsa (bengali : ইলিশ ; Ilish) est une espèce de poissons tropicaux de la famille des Clupeidae, du genre Tenualosa.
Il vit sur les côtes de l'océan Indien et migre en eau douce pour se reproduire (migration anadrome). C'est un des symboles nationaux du Bangladesh, où il a une grande importance alimentaire, ainsi qu'en Inde et au Pakistan.
Le Hilsa est un poisson gras, riche en oméga-3.
Tenualosa ilisha
L'Alose hilsa (Tenualosa ilisha) ou Hilsa (bengali : ইলিশ ; Ilish) est une espèce de poissons tropicaux de la famille des Clupeidae, du genre Tenualosa.
Il vit sur les côtes de l'océan Indien et migre en eau douce pour se reproduire (migration anadrome). C'est un des symboles nationaux du Bangladesh, où il a une grande importance alimentaire, ainsi qu'en Inde et au Pakistan.
Hilsa (bahasa Bengali: ইলিশ Ilish) adalah ikan yang paling populer bagi orang Bengali. Ikan ini merupakan nasional Bangladesh dan sangat populer di Bengali Barat, Tripura, Assam, dan India. Di Gujarat, ikan Hilsa disebut Modenn (untuk ikan jantan) atau Palva (untuk ikan betina). Setiap tahun, sejumlah besar ikan ini ditangkap di delta Padma-Meghna-Jamuna di Teluk Benggala. Hilsa adalah ikan laut namun meletakkan telur-telurnya di sungai. Setelah dilahirkan, ikan Hilsa muda (disebut Jatka) akan berenang kembali ke laut. Ketika itulah, mereka ditangkap. Hilsa yang ditemukan di Bengali Barat rasanya leihi enak dan dieskpor ke beberapa negara. Ikan Hilsa memiliki banyak tulang kecil.
Sebagai ikan yang bermigrasi (fenomena ini tidak biasa di perairan tropis), hilsa menghabiskan sebagian besar hidupnya di laut, namun bermigarsi sejauh 1,200 km melalui sungai-sungai di Asia Selatan untuk bertelur. Di India, sungai Rupnarayan, Gangga dan Godawari terkenal sebagai tempat bertelur Hilsa. Hilsa juga ditemukan di sungai-sungai di Pakista selatan, tepatnya di provinsi Sindh.
Hilsa juga dapat ditangkap di laut, namun rasanya tidak seenak yang ditangkap di sungai.
Hilsa (bahasa Bengali: ইলিশ Ilish) adalah ikan yang paling populer bagi orang Bengali. Ikan ini merupakan nasional Bangladesh dan sangat populer di Bengali Barat, Tripura, Assam, dan India. Di Gujarat, ikan Hilsa disebut Modenn (untuk ikan jantan) atau Palva (untuk ikan betina). Setiap tahun, sejumlah besar ikan ini ditangkap di delta Padma-Meghna-Jamuna di Teluk Benggala. Hilsa adalah ikan laut namun meletakkan telur-telurnya di sungai. Setelah dilahirkan, ikan Hilsa muda (disebut Jatka) akan berenang kembali ke laut. Ketika itulah, mereka ditangkap. Hilsa yang ditemukan di Bengali Barat rasanya leihi enak dan dieskpor ke beberapa negara. Ikan Hilsa memiliki banyak tulang kecil.
Sebagai ikan yang bermigrasi (fenomena ini tidak biasa di perairan tropis), hilsa menghabiskan sebagian besar hidupnya di laut, namun bermigarsi sejauh 1,200 km melalui sungai-sungai di Asia Selatan untuk bertelur. Di India, sungai Rupnarayan, Gangga dan Godawari terkenal sebagai tempat bertelur Hilsa. Hilsa juga ditemukan di sungai-sungai di Pakista selatan, tepatnya di provinsi Sindh.
Hilsa juga dapat ditangkap di laut, namun rasanya tidak seenak yang ditangkap di sungai.
Tenualosa ilisha, nota come alosa indiana[1], hilsa o ilish, è un pesce osseo di acqua dolce e marina appartenente alla famiglia Clupeidae.
Si tratta di una specie endemica dell'Oceano Indiano centro-orientale tra il Golfo persico e l'Indocina. È presente nel Tigri, nell'Eufrate e in vari fiumi iraniani tributari dell'Oceano Indiano.
Vive nelle acque costiere e risale i fiumi per la riproduzione per migliaia di chilometri. Esistono anche popolazioni stanziali in acqua dolce, ad esempio nel Gange.
Non è molto diversa dalla cheppia europea ma ha corpo più alto e bocca più grande.
La colorazione è argentea con riflessi dorati e purpurei. Una macchia nera dietro l'opercolo branchiale è sempre presente.
Misura fino a 60 cm per quasi 3 chilogrammi di peso.
È un fortissimo nuotatore capace di coprire grandi distanze in pochissimo tempo.
Si nutre soprattutto di zooplancton ma può cercare organismi bentonici nel fango.
Essendo una specie anadroma vive in mare ma risale i fiumi per la riproduzione, che avviene durante il monsone meridionale.
Ha una certa importanza per la pesca commerciale in Asia.
Tenualosa ilisha, nota come alosa indiana, hilsa o ilish, è un pesce osseo di acqua dolce e marina appartenente alla famiglia Clupeidae.
Tenualosa ilisha is een straalvinnige vissensoort uit de familie van haringen (Clupeidae).[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1822 door Hamilton.
Bronnen, noten en/of referenties
Cá cháy Hilsa (tiếng Bengal: ইিলশ Ilish), danh pháp hai phần: Tenualosa ilisha, là tên gọi của một loài cá cháy, biểu tượng của Bangladesh, và cũng phổ biến ở những vùng nói tiếng tiếng Assam, tiếng Bengal, tiếng Oriya của Ấn Độ và các vùng nói tiếng Telugu-(tiếng Telugu: పులస Pulasa hay Polasa) và ở Pakistan Sindh (Sindhī: پلو مڇي Pallu Machhi). Ở Gujarat nó có tên gọi là Modenn hoặc Palva. Đây là loài cá nhiệt đới có giá trị kinh tế quan trọng. Loài cá này được đánh bắt ở châu thổ sông Narmada và Padma. Cá ở khu vực ven biển của Gujarat được gọi là Modenn nếu nó là cá cái và Palva nếu là cá đực. Cũng giống như Bengal và Sindh đây là loài cá không nổi tiếng ở Gujarat do những người ăn cá ở Gujarat chủ yếu theo đạo Hồi và Hindu.
Bài viết Lớp Cá vây tia này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Cá cháy Hilsa (tiếng Bengal: ইিলশ Ilish), danh pháp hai phần: Tenualosa ilisha, là tên gọi của một loài cá cháy, biểu tượng của Bangladesh, và cũng phổ biến ở những vùng nói tiếng tiếng Assam, tiếng Bengal, tiếng Oriya của Ấn Độ và các vùng nói tiếng Telugu-(tiếng Telugu: పులస Pulasa hay Polasa) và ở Pakistan Sindh (Sindhī: پلو مڇي Pallu Machhi). Ở Gujarat nó có tên gọi là Modenn hoặc Palva. Đây là loài cá nhiệt đới có giá trị kinh tế quan trọng. Loài cá này được đánh bắt ở châu thổ sông Narmada và Padma. Cá ở khu vực ven biển của Gujarat được gọi là Modenn nếu nó là cá cái và Palva nếu là cá đực. Cũng giống như Bengal và Sindh đây là loài cá không nổi tiếng ở Gujarat do những người ăn cá ở Gujarat chủ yếu theo đạo Hồi và Hindu.
Индийская тенуалоза является объектом рыболовства в Индии, Бангладеш, Пакистане и других странах. Её ловят, главным образом, в пресных водах. Промысел ведётся в основном жаберными сетями и ставными ловушками[2]. Считается, что на пресноводных этапах жизненного цикла рыба имеет лучший вкус. Особенно популярна эта рыба в Бангладеш, где её считают одним из национальных символов. Основные места промысла — крупные реки в их нижнем течении: Мегхна, Джамуна, Инд, Падма, Маханади, Нармада, Годавари.
Ежегодный объём вылова составлял примерно пять миллионов тонн, причём половина приходилась на Бангладеш. Существуют опасения возможного перелова и ухудшения состояния популяций в связи с промыслом, изменения режима рек из-за строительства плотин, загрязнения вод. В некоторых странах введён запрет на вылов молодых рыб. Международный союз охраны природы присвоил виду охранный статус «Вызывающий наименьшие опасения»[4].
Употребляют в свежем, солёном и сушёном виде[2]. Рыба очень жирная, имеет прочные кости. Существует множество способов ее приготовления. В национальных кухнях Бенгалии её тушат с горчичными зёрнами, запекают в молодых листьях банана, тушат с пряностями и овощами.
iucn не указан текст
