U-myggar (Dixidae) er ei relativt lita gruppe myggar som lever i tilknyting til vatn over heile verda. Namnet sitt har dei fått frå larvane, som heng karakteristisk i u-form under vassflata. Det er kjend om lag 2-3000 artar totalt; frå Europa kjenner me om lag 30 og frå Noreg 13[1].
Vaksne u-myggar kan likna på fleire andre slags myggar, særleg stankelbein (Tipulidae) og vintermyggar (Trichoceridae), men åremønsteret i vengjene er ulikt.
U-myggen lever mesteparten av livet sitt som larve i overflatehinna ved vassbreidder. Mesteparten av dyret er under vatn, men hovudet og enda av bakkroppen stikk opp. Dette er naudsynt for at larva skal ta til seg næring (som regel plankton) og pusta med anderøyr i bakkroppen. På russisk vert gruppa kalla amfibiemyggar, sidan dei på denne måten lever i grenselandet mellom vatn og land.
Det tek fire hudskifte frå larva vert klekt til ho forpuppar seg. Då klatrar ho ein tre-fire centimeter opp frå vatnet og festar seg til ei plante eller ein stein. Avhengig av art og temperatur kan eit slikt puppestadium vare i 2–6 døger.
Vaksne u-myggar gjer lite vesen av seg, og er dårlege flygarar som sjeldan flyttar seg langt frå staden dei voks opp. Her legg dei òg egga sine, anten i geleaktige klumpar direkte på vassflata eller på vassplantar.
Etter det Norsk Entomologisk Forening reknar, finst det 13 registrerte artar u-myggar i Noreg. Ut frå kva som finst i nabolanda våre reknar ein med at talet kan vera noko høgare, truleg rundt 17. Dei europeiske u-myggane høyrer alle til to slekter, Dixa og Dixella. På larvestadiet skil ein desse på dei vassavstøytande håra førstnemnde slekt har på dei fem-seks siste bakkroppsegmenta. Dette gjer at denne gruppa ikkje er vidare flink til å dykka. Ein finn ofte Dixa knytt til rennande vatn og Dixella i stillare strok med mykje vegetasjon og gjerne ein del skugge.
U-myggar (Dixidae) er ei relativt lita gruppe myggar som lever i tilknyting til vatn over heile verda. Namnet sitt har dei fått frå larvane, som heng karakteristisk i u-form under vassflata. Det er kjend om lag 2-3000 artar totalt; frå Europa kjenner me om lag 30 og frå Noreg 13.
Vaksne u-myggar kan likna på fleire andre slags myggar, særleg stankelbein (Tipulidae) og vintermyggar (Trichoceridae), men åremønsteret i vengjene er ulikt.
U-mygg (Dixidae) er en liten familie av mygg med vannlevende larver. Disse myggene har fått navn etter larvenes utseende, da de vanligvis holder kroppen i U-form.
U-myggene ligner små stankelbein, men kan skilles fra disse på vingeårenettet, og på at antennene som er lange og svært tynne. De kan også ligne stikkmygg, men i motsetning til disse mangler de skjell på kropp og vinger.
Hodet er lite, og punktøyne (ocelli) mangler. Antennene er lange og består av 16 ledd. Thorax er høyet hvelvet, bakkroppen og beina er lange og tynne.
Larvene er lange og slanke, beinløse, med en tydelig hodekapsel, og holder vanligvis kroppen i U-form.
Larvene, som lever av å filtrere matpartikler fra vannet, finnes frittsvømmende i ulike ferskvann. Slekten Dixa lever i rennende vann, mens slekten Dixella finnes i stillestående eller svakt rennende vann.
De voksne insektene, som ikke tar næring til seg, flyr dårlig og blir oftest funnet nær vann.
18 arter er registrert fra Norge.
