Allium scorodoprasum, ye una especie de planta bulbosa del xéneru Allium, perteneciente a la familia de les amarilidacees, del orde de les Asparagales. Distribuyir poles rexones templaes del Hemisferiu Norte.
Allium scorodoprasum ye una planta bulbosa de fueyes cilíndriques o semicilíndricas de más de 0.5 mm d'anchor. Al igual que Allium paniculatum, tien filamentos estaminales non tricuspidaos y presenta espata de dos valves, de la cual estrémase por tener pedicelos floríferos más curtios qu'el periantu y tépalos de más de 7.5 mm de llargor.[1]
Tien una distribución eurosiberiana, onde s'atopa nos márxenes de regueros, fisuras onde rezume l'agua, en praos húmedos, etc.
Ye una planta comestible con usos alimenticios.
Úsase la planta entera como antihelmíntico.[2]
Allium scorodoprasum describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 301, nel añu 1753. (1 May 1753)[3][4]
Allium: nome xenéricu bien antiguu. Les plantes d'esti xéneru yeren conocíos tantu polos romanos como polos griegus. Sicasí, paez que'l términu tien un orixe celta y significa "quemar", en referencia al fuerte golor acre de la planta.[5] Unu de los primeres n'utilizar esti nome pa fines botánicos foi'l naturalista francés Joseph Pitton de Tournefort (1656-1708).
scorodoprasum: epítetu
Númberu de cromosomes de Allium scorodoprasum (Fam. Liliaceae) y táxones infraespecíficos: 2n=32.[6]
Allium scorodoprasum, ye una especie de planta bulbosa del xéneru Allium, perteneciente a la familia de les amarilidacees, del orde de les Asparagales. Distribuyir poles rexones templaes del Hemisferiu Norte.
Detalle d'inflorescencia Inflorescencia
Allium scorodoprasum (lat. Allium scorodoprasum) - soğankimilər fəsiləsinin soğan cinsinə aid bitki növü.
Allium scorodoprasum (lat. Allium scorodoprasum) - soğankimilər fəsiləsinin soğan cinsinə aid bitki növü.
Allium scorodoprasum, també conegut com a rocambole, és una espècie de planta perenne de la família al·liàcia. Es troba de manera espontània a Catalunya i al País Valencià entre altres llocs.
No s'ha de confondre amb l'all rocambole: A. sativum var. ophioscorodon.
És comestible, però es cultiva poques vegades.[1]
L'all elefant (A. ampeloprasum var. ampeloprasum) es ven a vegades incorrectament com si fos A. scorodoprasum.
Floreix de juny a agost. Els tèpals de les flors són de color purpuri o roses; els estams són interns (no sobresurten de les flors), les anteres són purpúries; bulbs amb la túnica externa purpúria o negrosa i amb bulbets laterals hemisfèrics purpuris o violacis. Les fulles fan de 15 a 20 cm x 0,4 a 1 cm i són àmpliament linears.
Als Països Catalans se'n presenta la subespècie rotundum. Es troba a la Catalunya Nord, Principat de Catalunya i alguns punts del País Valencià. Es fa en erms, vores de camins, marges de camp en fenassars, principalment a les terres mediterrànies continentals. Viu des dels 200 als 1.200 metres d'altitud.[2]
Allium scorodoprasum, també conegut com a rocambole, és una espècie de planta perenne de la família al·liàcia. Es troba de manera espontània a Catalunya i al País Valencià entre altres llocs.
No s'ha de confondre amb l'all rocambole: A. sativum var. ophioscorodon.
És comestible, però es cultiva poques vegades.
L'all elefant (A. ampeloprasum var. ampeloprasum) es ven a vegades incorrectament com si fos A. scorodoprasum.
Česnek ořešec (Allium scorodoprasum L.) je druh jednoděložné rostliny z čeledi amarylkovitých.
Jedná se o vytrvalou cca 50-100 cm vysokou rostlinu s podzemní cibulí, cibule je vejcovitá, kolem ní jsou často dceřiné tmavě fialové cibulky[1],[2]. Lodyha asi v dolní třetině až polovině zahalena pochvami listů. Listy jsou přisedlé, čepele jsou široce čárkovité, ploché, kýlnaté, asi 5-20 mm široké. Květy jsou uspořádány do květenství, jedná se o lichookolík (stažený šroubel), který je kulovitý, řídký. Pacibulky v květenství jsou na rozdíl od podobného česneku kulovitého přítomny, většinou jsou početné. Květenství je podepřeno cca 1,5 cm dlouhým neděleným toulcem, který je krátce zobánkatý, opadavý. Okvětní lístky jsou cca 4-5 mm dlouhé, fialové. Tyčinky jsou o něco kratší než okvětí, vnitřní nitky jsou rozšířené, se 2 zoubky, které jsou 2x delší než nitka. Plodem je tobolka, která se však často vůbec nevytváří[1],[2].
Jedná se o druh s převážně evropským rozšířením. Roste na západ po Francii, na sever po Velkou Británii a jižní Skandinávii, na jih po severní Balkán, na východ po v. Ukrajinu, výjimečně na Kavkaze, v Severní Africe a Turecku[3].
Jedná se patrně o starý kulturní taxon, v minulosti sloužil jako zelenina[1]. Dnes je zdomácnělý i ve volné přírodě. Snad byl vypěstován z druhu česnek kulovitý, který je někdy považován za poddruh česneku ořešce (Allium scorodoprasum subsp. rotundum)[4]. Byl jako zelenina využíván už starými Slovany[5].
V ČR roste roztroušeně v nížinách až pahorkatinách, častější je v teplejších oblastech. Můžeme ho najít na loukách, v křovinách, po příkopech a ve světlých živných lesích[2].
Česnek ořešec (Allium scorodoprasum L.) je druh jednoděložné rostliny z čeledi amarylkovitých.
Der Schlangen-Lauch (Allium scorodoprasum) ist eine Pflanzenart aus der Gattung Lauch (Allium).
Der Schlangen-Lauch ist eine ausdauernde krautige Pflanze und erreicht eine Wuchshöhe von bis zu 100, gelegentlich bis zu 150 Zentimetern. Dieser Geophyt bildet Zwiebeln als Überdauerungsorgane. Die braunschaligen Zwiebeln erreichen einen Durchmesser zwischen 6 und 10 Zentimeter. Sie erzeugen bei der Entwicklung des Schaftes seitlich eine neue Zwiebel. Die bis zu 40 Zentimeter langen Laubblätter sind am Rand und auf dem Mittelnerv rau.
Die Blütezeit reicht von Mai bis August. Der Blütenstand ist von zwei lange haltbaren Hüllblättern umgeben. Die gestielte, meist unfruchtbare Blüte ist dreizählig. Die sechs Blütenhüllblätter sind purpurfarben. Die Staubblätter sind kürzer als das purpurne Perigon.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 16, 24 oder 32.[1]
Die Bestäubung erfolgt durch kleinere Insekten. Auch Selbstbestäubung ist möglich. Zum Fruchtansatz kommt es offenbar nur selten. Dafür werden reichlich rotbraune Brutzwiebeln im Blütenstand gebildet; es liegt also eine Pseudoviviparie vor, bei der Blütenanlagen in kleine, gestauchte Sprossachsen umgewandelt werden. Ihre Ausbreitung erfolgt mit strömendem Wasser, aber wohl auch durch Versteckverbreitung und Zufallsverbreitung durch Tiere.
Der Schlangen-Lauch ist in ganz Europa verbreitet einschließlich der Britischen Inseln, außerdem in Westasien bis zum Kaukasus und beispielsweise in Syrien und Israel.[2]
Im Alpenvorland ist der Schlangen-Lauch gefährdet (Rote Liste gefährdeter Arten), auch für Niederbayern wird er als „gefährdet“ geführt.
Der Schlangen-Lauch gedeiht besonders gut an sonnigen Standorten auf leichten bis mittelschweren Böden. Er kommt gern in der Gesellschaft des Querco-Ulmetum aus dem Verband Alno-Ulmion, aber auch in Gesellschaften des Verbands Fumario-Euphorbion vor.[1]
Die Zwiebeln des Schlangen-Lauchs sind sowohl roh als auch gekocht essbar. Sie sind im Geschmack dem Knoblauch (Allium sativum) ähnlich, aber nicht so intensiv. Verwendung finden die Zwiebeln vor allem in Salaten.
Die Zwiebeln haben auch medizinischen Nutzen. Sie wirken verdauungsfördernd und desinfizierend. Verwendung findet Schlangen-Lauch in der Behandlung von Abszessen und der Amöbenruhr. Der Saft aus den Zwiebeln wirkt insektenvertreibend.
Weitere zum Teil auch nur regional gebräuchliche Bezeichnungen für den Schlangen-Lauch sind oder waren: Aberknoblauch, Abrauch, Feldknoblauch und Rockenbollen (Pommern).[3]
Der Schlangen-Lauch (Allium scorodoprasum) ist eine Pflanzenart aus der Gattung Lauch (Allium).
Rokambolo esas alio reda de Hispania, planto lilicea, perena, bulboza. Lua bulbi saporas kelke quale alio, ma plu feble, ed uzesas kom kondimento.
The sand leek (Allium scorodoprasum), also known as rocambole and Korean pickled-peel garlic,[4] is a Eurasian species of wild onion with a native range extending across much of Europe, Middle East, and Korea.[3][5][6][7][8][9] The species should not be confused with rocambole garlic, which is A. sativum var. ophioscorodon.
The sand leek is a perennial plant with an egg-shaped bulb. The plant produces two to five unstalked leaves, the bases of which are sheath-like. Each leaf blade is linear, 7–20 mm wide,[10] flat with a slight keel, an entire margin and parallel veins. The edges of the leaf and the central vein are rough to the touch. The flowering stem is cylindrical, growing to a height of 30 to 90 cm (12 to 35 in) and the upper half is leafless. The whole plant has an onion-like aroma. The inflorescence is a globular cluster surrounded by membranous bracts in bud which wither when the flowers open. Each individual flower is stalked and has a purple perianth 4 to 7 mm (0.16 to 0.28 in) long. There are six tepals, six stamens and a pistil formed from three fused carpels. Mixed with the flowers are a number of purple bulbils. The fruit is a capsule, but the seeds seldom set, and propagation usually takes place when the bulbils are knocked off and grow into new plants.[11]
The natural habitat of A. scorodoprasum is damp broad-leaved woodland, forest margins, shores, hillside meadows and hedgerows. It was at one time used as a kitchen herb and can sometimes be found near old habitations.[11][12]
A. scorodoprasum is edible but seldom cultivated, and has a shorter flower stalk and fewer and more inconsistently shaped cloves than Rocambole garlic. Sand leek also has a dark violet bulb wrapper.[13]
Elephant garlic (properly A. ampeloprasum var. ampeloprasum) is also sometimes incorrectly sold as A. scorodoprasum.
The sand leek (Allium scorodoprasum), also known as rocambole and Korean pickled-peel garlic, is a Eurasian species of wild onion with a native range extending across much of Europe, Middle East, and Korea. The species should not be confused with rocambole garlic, which is A. sativum var. ophioscorodon.
Allium scorodoprasum, es una especie de planta bulbosa del género Allium, perteneciente a la familia de las amarilidáceas, del orden de las Asparagales. Se distribuye por las regiones templadas del Hemisferio Norte.
Allium scorodoprasum es una planta bulbosa de hojas cilíndricas o semicilíndricas de más de 0,5 mm de anchura. Al igual que Allium paniculatum, tiene filamentos estaminales no tricuspidados y presenta espata de dos valvas, de la cual se diferencia por tener pedicelos floríferos más cortos que el perianto y tépalos de más de 7,5 mm de longitud.[1]
Tiene una distribución eurosiberiana, donde se encuentra en los márgenes de arroyos, fisuras donde rezuma el agua, en prados húmedos, etc.
Es una planta comestible con usos alimenticios.
Se usa la planta entera como antihelmíntico.[2]
Allium scorodoprasum fue descrita por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 1: 301, en el año 1753. (1 May 1753)[3][4]
Allium: nombre genérico muy antiguo. Las plantas de este género eran conocidos tanto por los romanos como por los griegos. Sin embargo, parece que el término tiene un origen celta y significa “quemar”, en referencia al fuerte olor acre de la planta.[5] Uno de los primeros en utilizar este nombre para fines botánicos fue el naturalista francés Joseph Pitton de Tournefort (1656-1708).
scorodoprasum: epíteto
Número de cromosomas de Allium scorodoprasum (Fam. Liliaceae) y táxones infraespecíficos: 2n=32.[6]
NOTA: Los nombres que presentan enlaces son sinónimos en otras especies:
Allium scorodoprasum, es una especie de planta bulbosa del género Allium, perteneciente a la familia de las amarilidáceas, del orden de las Asparagales. Se distribuye por las regiones templadas del Hemisferio Norte.
Detalle de inflorescencia InflorescenciaMetslauk (Allium scorodoprasum) on taimeliik amarülliliste sugukonnast laugu perekonnast.[1]
Taim kasvab Eestis puisniitudel, liivikutel, kadastikes. Metslauk kasvab Eestis paiguti, peamiselt Mandri-Eesti lääneosas ja saartel.[1]
Metslauk (Allium scorodoprasum) on taimeliik amarülliliste sugukonnast laugu perekonnast.
Taim kasvab Eestis puisniitudel, liivikutel, kadastikes. Metslauk kasvab Eestis paiguti, peamiselt Mandri-Eesti lääneosas ja saartel.
Käärmeenlaukka (Allium scorodoprasum) on laukkojen (Allium) sukuun kuuluva sipulikasvi. Sitä esiintyy melko suuressa osassa Eurooppaa.
Käärmeenlaukalla on munanmuotoinen sipuli, josta kasvaa enintään 90 senttimetriä korkea liereä varsi. Varren tyvellä on litteitä ja tasasoukkia, kuudesta kahdeksaantoista millimetriä leveitä lehtiä (vrt. hietalaukka Allium vineale). Käärmeenlaukan pallomainen latvasarja on vähäkukkainen ja kukat tumman violetteja, itusilmuja on runsaasti. Lajin kodat ovat harvoin siemenellisiä.
Kasvi tunnetaan ainakin ranskalaisen kulttuuripiirin kulinaristien parissa paremmin rokambolina, ja sitä käytetään pitkälti valkosipulin tapaan.
Käärmeenlaukka (Allium scorodoprasum) on laukkojen (Allium) sukuun kuuluva sipulikasvi. Sitä esiintyy melko suuressa osassa Eurooppaa.
Käärmeenlaukalla on munanmuotoinen sipuli, josta kasvaa enintään 90 senttimetriä korkea liereä varsi. Varren tyvellä on litteitä ja tasasoukkia, kuudesta kahdeksaantoista millimetriä leveitä lehtiä (vrt. hietalaukka Allium vineale). Käärmeenlaukan pallomainen latvasarja on vähäkukkainen ja kukat tumman violetteja, itusilmuja on runsaasti. Lajin kodat ovat harvoin siemenellisiä.
Kasvi tunnetaan ainakin ranskalaisen kulttuuripiirin kulinaristien parissa paremmin rokambolina, ja sitä käytetään pitkälti valkosipulin tapaan.
L’ail rocambole ou la rocambole (Allium scorodoprasum L. 1753) est une espèce de plantes herbacées, haute de 20 à 40 cm, vivace par son bulbe et ses bulbilles floraux.
Allium scorodoprasum est une plante haute de 20 à 40 cm.
Feuilles à limbe allongé, tubulaire, naissant toutes du bulbe, à gaines membraneuses, embrassantes, emboîtées les unes dans les autres. L'odeur, forte en soufre, se développe dès que les tissus sont écrasés.
La tige florale est contournée en spirale en sa partie supérieure et se termine par une inflorescence renfermées avant la floraison dans une spathe écailleuse. Les fleurs sont blanchâtres ou rosées, groupées, mêlées à des bulbilles.
Son bulbe est formé de caïeux (gousses), ovoïdes, oblongs, comprimés latéralement, un peu arqués et renfermés dans une tunique commune.
Allium sativum subsp. ophioscorodon est un groupe d'ail cultivé (groupe IV) aux caïeux généralement assez gros s'épluchant facilement et au goût très prononcé. La plante est haute de 40 à 60 cm. La tige florale est contourné, formant une ou deux boucles. Il est très cultivé en Europe de l'Est aussi bien pour ses gousses que pour ces feuilles et tiges florales.
Certaines variétés d'ails cultivés du groupe I dit "à tige dure" portent aussi parfois le nom de rocambole par analogie mais leurs hampe florale n'est jamais consommée.
Le bulbe, les feuilles et les tiges florales sont comestibles et peuvent servir de condiment dans les salades ou être ajoutés dans les soupes.
L’ail rocambole ou la rocambole (Allium scorodoprasum L. 1753) est une espèce de plantes herbacées, haute de 20 à 40 cm, vivace par son bulbe et ses bulbilles floraux.
Ješćerći kobołk (Allium scorodoprasum) je rostlina z podswójby kobołkowych rostlinow (Allioideae) znutřka amarylisowych rostlinow (Amaryllidaceae).
Ješćerći kobołk je trajne zelo, kotrež docpěje wysokosć 60 hač do 100 cm. Rostlina wonje rozrybowanje kobołkojće.
Łopjena su linealne.
Kćěje wot junija hač do julija. Kwětnistwo wobsahuje wjele lehnjenskich cyblow a mało kćenjow. Kćenja docpěja dołhosć wot 4 hač do 5 mm a steja na stołpikach, kotrež su 2 hač 3-raz tak dołhe. Kćenjowe łopješka su něhdźe tak dołhe kaž stameny.
Rosće w łučinowych lěsach, włóžnych kerčinach, na mokrych łukach a kromach rowow. Ma radšo wutkate a bazowe pódy na ćoplišich stejnišćach.
Ješćerći kobołk (Allium scorodoprasum) je rostlina z podswójby kobołkowych rostlinow (Allioideae) znutřka amarylisowych rostlinow (Amaryllidaceae).
Allium scorodoprasum adalah spesies tumbuhan yang tergolong ke dalam famili Amaryllidaceae. Spesies ini juga merupakan bagian dari ordo Asparagales. Spesies Allium scorodoprasum sendiri merupakan bagian dari genus bawang Allium.[1] Nama ilmiah dari spesies ini pertama kali diterbitkan oleh L..
Allium scorodoprasum adalah spesies tumbuhan yang tergolong ke dalam famili Amaryllidaceae. Spesies ini juga merupakan bagian dari ordo Asparagales. Spesies Allium scorodoprasum sendiri merupakan bagian dari genus bawang Allium. Nama ilmiah dari spesies ini pertama kali diterbitkan oleh L..
Porinis česnakas (Allium scorodoprasum) – amarilinių (Amaryllidaceae) šeimos česnakų (Allium) genties augalas. Paplitęs Vidurio ir Atlantinėje Europoje, Viduržemio jūros pakrantėje, Mažojoje Azijoje, Kryme, Kaukaze. Šiaurinė arealo riba praeina per Estiją ir Pietų Skandinaviją.
Daugiametis žolinis, maistinis, 50-80 (100) cm aukščio augalas. Auga pamiškėse, miško aikštelėse, šlaituose, užliejamose pievose, krūmuose. Žydi birželį ir liepą. Žiedyne būna iki 15 žiedų ir iki 50 svogūnėlių. Žiedyno apvalkalas dviskiautis, išliekantis ir subrendus vaisiams. Kaip svogūninis augalas, dauginasi svogūnėliais, išaugančiais žiedyne ir dukteriniais svogūnėliais.
Augavietėse česnakas pakenčia tiek laikiną užtvindymą, tiek sausrą.
Kai kur auginamas daržuose.[2] Gali būti vartojamas vaistams,[3] kaip daržovė ir prieskonis.
Lietuvoje porinis česnakas nuo 1981 m. įrašytas į Saugomų augalų rūšių sąrašus.[4]
Labiau paplitęs vakarinėje dalyje, auga didesnių upių (Nemuno, Minijos, Ventos) slėnių pievose ir pakrūmėse. Didžiausia populiacija yra Bitėnų apylinkių užliejamose pievose. Čia 1 m² auga iki 40 žydinčių augalų. Nedidelė, tik 16 m² užimanti augavietė nustatyta Šešupės salpoje (Šakių raj.).[5] Grėsmę kelia pievų arimas, jų apaugimas krūmynais, mišku.
Porinis česnakas (Allium scorodoprasum) – amarilinių (Amaryllidaceae) šeimos česnakų (Allium) genties augalas. Paplitęs Vidurio ir Atlantinėje Europoje, Viduržemio jūros pakrantėje, Mažojoje Azijoje, Kryme, Kaukaze. Šiaurinė arealo riba praeina per Estiją ir Pietų Skandinaviją.
Slangenlook (Allium scorodoprasum) is een plant uit de lookfamilie (Alliaceae). De plant staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeldzaam en stabiel of toegenomen. Het aantal chromosomen is 2n = 32.[1]
Deze plant, die een hoogte kan bereiken van 60 tot 100 cm, ontspruit uit een bol die meestal in een hele kolonie bij elkaar staan. In de lente schiet uit elke bol een stevige, rechtopstaande stengel met smalle bladeren. Tussen mei en begin augustus bloeien hieraan purperrode, klokvormige bloemen in een rond schermpje. In dit schermpje zitten naast de bloemetjes ook nog rode broedbolletjes. Het plantje verspreidt een sterke knoflookgeur.
Slangenlook staat op licht beschaduwde, vrij droge tot vochtige, voedsel- en stikstofrijke, humus- en kalkhoudende zand-, zavel- en kleibodems. Ze groeit in bossen en bosjes op rivierduinen, op 's winters overstroomde plaatsen in hoge struwelen langs de rivieren en aan de randen van rivierdalen, in hakhout, heggen en bosranden. Verder in duinstruwelen en vloeiweiden, in ruige grasvegetaties en op braakliggende grond, op enigszins ruderale of omgewerkte plekken. De plant heeft een verbrokkeld Europees areaal en Nederland ligt binnen een van die delen. Slangenlook is zeldzaam in het stroomgebied van de IJssel en de Rijn en zeer zeldzaam in de Hollandse en Zeeuwse duinen. De blauwgroene, ronde stengels zijn vaak wat bochtig en de bladeren vlak en lijnvormig. De bloeiwijze draagt vele paarse broedbolletjes en een klein aantal (licht)paarse bloemen. De binnenste helmdraden zijn driedelig en geen van de meeldraden steekt buiten het bloemdek uit. De verspreiding geschiedt door zaden, maar vooral door broedbolletjes.[2]
Slangenlook is een kensoort voor het abelen-iepenbos (Violo odoratae-Ulmetum).
Slangenlook (Allium scorodoprasum) is een plant uit de lookfamilie (Alliaceae). De plant staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeldzaam en stabiel of toegenomen. Het aantal chromosomen is 2n = 32.
Deze plant, die een hoogte kan bereiken van 60 tot 100 cm, ontspruit uit een bol die meestal in een hele kolonie bij elkaar staan. In de lente schiet uit elke bol een stevige, rechtopstaande stengel met smalle bladeren. Tussen mei en begin augustus bloeien hieraan purperrode, klokvormige bloemen in een rond schermpje. In dit schermpje zitten naast de bloemetjes ook nog rode broedbolletjes. Het plantje verspreidt een sterke knoflookgeur.
Plant
Bol
Bladeren
Stengel
Bloeiwijze
Bloemen
Broedbolletjes
Herbarium
Czosnek wężowy (Allium scorodoprasum L.) – gatunek byliny należący do rodziny czosnkowatych. Występuje w Turcji oraz północnej, środkowej, wschodniej i południowej Europie[2]. Na niektórych obszarach uprawiany i zadomowiony. W Polsce występuje głównie na nizinach[3].
Bylina, geofit. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Liczba chromosomów 2n = 16, 32.
Gatunek umieszczony na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006, 2016)[5][6] oraz w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin (2014)[7] i na obszarze Polski uznany za narażony (kategoria zagrożenia VU).
Czosnek wężowy (Allium scorodoprasum L.) – gatunek byliny należący do rodziny czosnkowatych. Występuje w Turcji oraz północnej, środkowej, wschodniej i południowej Europie. Na niektórych obszarach uprawiany i zadomowiony. W Polsce występuje głównie na nizinach.
O alho-de-espanha, alho-espanhol, alho-grosso-de-espanha, alho-mourisco, alho-rocambole ou, simplesmente, rocambole, (Allium scorodoprasum) é uma planta perene da família Alliaceae.[1] É nativa da Europa. O bolbo subterrâneo é composto de bolbilhos de forma ovóide. As flores são vermelho-escuras ou púrpura. Pode ser usada em substituição do alho.
O alho-de-espanha, alho-espanhol, alho-grosso-de-espanha, alho-mourisco, alho-rocambole ou, simplesmente, rocambole, (Allium scorodoprasum) é uma planta perene da família Alliaceae. É nativa da Europa. O bolbo subterrâneo é composto de bolbilhos de forma ovóide. As flores são vermelho-escuras ou púrpura. Pode ser usada em substituição do alho.
Skogslök (Allium scorodoprasum) är en flerårig växtart i familjen amaryllisväxter. Den är ätbar men sällsynt odlad.[1]
Skogslök kallas också kajplök och ingår som ingrediens i den gotländska rätten kajpsoppa. På Öland odlades den tidigare flitigt på gårdarna och användes såsom smaksättning i öländska kroppkakor, samt åts kokt tillsammans med kål.
Skogslök (Allium scorodoprasum) är en flerårig växtart i familjen amaryllisväxter. Den är ätbar men sällsynt odlad.
Skogslök kallas också kajplök och ingår som ingrediens i den gotländska rätten kajpsoppa. På Öland odlades den tidigare flitigt på gårdarna och användes såsom smaksättning i öländska kroppkakor, samt åts kokt tillsammans med kål.
Багаторічна рослина, 40–70(90) см. Цибулина яйцеподібна. Стебло циліндричне, верхня половина безлиста. Цибулеподібний аромат. Листочки оцвітини пурпурні, з більш темною середньою жилкою, ≈5 мм довжиною. Листки короткі, ледве перевищують середину стебла. Суцвіття — щільний зонтик, розріджено квітучий, квітконоси досить довгі (5–20 мм) та різної довжини. Багато темно-фіолетові цибулини змішані з квітами. Квітка: дзвінчаста оцвітина, пурпурна, довжиною 4–7 мм; листочків оцвітини 6. Тичинки 6, залишаються всередині оцвітини. Плід — коробочка, насіння рідко розвивається[2][3].
Поширений у Європі й на південь через Туреччину до Ізраїлю[4][5].
В Україні вид зростає на луках, трав'янистих схилах, в чагарниках, іноді в посівах як бур'ян — У Карпатах (рівнинні райони), на Поліссі та в Лісостепу (в основному на Правобережжі). Харчова, вітамінна рослина[2].
Цибулини їстівні як сирі, так і варені. Вони схожі за смаком з часником (Allium sativum), але не настільки інтенсивні. Цибулини в основному використовують у салатах. У цибулі також є лікарські переваги. Вони покращують травлення й мають дезинфекційний ефект.
Allium scorodoprasum là một loài thực vật có hoa trong họ Amaryllidaceae. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.[1]
Allium scorodoprasum là một loài thực vật có hoa trong họ Amaryllidaceae. Loài này được L. mô tả khoa học đầu tiên năm 1753.
Allium scorodoprasum L.
Лук причесно́чный (лат. Állium scorodoprásum) — многолетнее травянистое растение, вид рода Лук (Allium) семейства Луковые (Alliaceae).
В природе ареал вида охватывает всю территорию Европы и Малую Азию. Культивируется и натурализовалось повсеместно.[2]
Произрастает на лугах, между кустарниками.
Луковица яйцевидная, диаметром 1—2 мм; наружные оболочки коричневые, почти кожистые, разламывающиеся; оболочки замещающей луковицы тёмно-фиолетовые. Луковички небольшие, многочисленные, гладкие, тёмно-фиолетовые. Стебель высотой 40—80 см, на треть одетый гладкими влагалищами листьев.
Листья в числе трёх—пяти, шириной 4—10 мм, линейные, не дудчатые, к верхушке постепенно суженные, по краю и средней жилке шероховатые, очень короткие, едва превышающие середину стебля.
Чехол длиннее зонтика, рано опадающий. Зонтик с фиолетовыми луковичками, многоцветковый, очень редко без цветков. Цветоножки в два раза длиннее околоцветника, равные, при основании с прицветниками. Листочки яйцевидно-колокольчатого околоцветника пурпурные, с более тёмной жилкой, острые, шероховатые, длиной около 5 мм, наружные продолговатые, килеватые, немного уже внутренних продолговато-яйцевидных. Нити тычинок немного короче листочков околоцветника, при основании между собой и с околоцветником сросшиеся, при основании ресничатые, наружные шиловидные, внутренние трёхраздельные. Столбик не выдается из околоцветника.
Вид Лук причесночный входит в род Лук (Allium) семейства Луковые (Alliaceae) порядка Спаржецветные (Asparagales).
По данным The Plant List на 2010 год[3], в синонимику вида входят:
Лук причесно́чный (лат. Állium scorodoprásum) — многолетнее травянистое растение, вид рода Лук (Allium) семейства Луковые (Alliaceae).