Painted coral snake
Cobra Coral Pintada
These snakes reach a maximum size of about 99 cm, the average size is between 60 to 85 cm. There is a black cap that covers the snout and and most of the parietals. This cap is separated from the nuchal black nuchal band by a narrow yellow or white band. The chin is mostly yellow or white, except for part of the mental and the first infralabials, which are black. In some cases, small black spots may be present on other scales of the chin. The black nuchal band is 3 to 4 dorsals wide. The black body bands are 3 to 4 dorsals wide and the red bands are 9 to 12 dorsals wide. The red scales have black tips except for those of the first dorsal row. The yellow bands are 1 dorsal wide and also have black tips. The ventral red bands are spot and smudge-less (Roze, 1996)
There are 195 to 224 ventral scales, and 27 to 47 subcaudal scales (Roze,1996).
Amphisbaenid lizards, caecilians and limbless amphibians (Roze, 1996).
Central and southern Brazil, south of the Amazon basin to Uruguay and northern Argentina.
Littoral and subtropical decidious forests (Roze, 1996).
Lectotype: AMNH 3911, designated by Roze, 1966, Copeia (2):370.
Type-locality: Brazil; restricted to Rio de Janeiro, Cabo Frio, Brazil, by Roze, 1967, Am. Mus. Novit. (2287):13, who based this locality on information supplied by Wied, 1820, Nova Acta Acad. Caesar. Leop. Carol., Halle 10:105-110[108], for several specimens sent to Merrem.
Micrurus corallinus is a species of highly venomous elapid snake native to South America (Brazil, Argentina and Paraguay).[1][2][3] There are no recognized subspecies.[3]
Common names of this species include painted coral snake, cobra coral pintada,[3] mboi-chumbe, vibora de coral, boicora, bocora, coral-verdadeira, ibiboboca, and mboi-yvyvovo.[2]
The painted coral snake is a medium-sized tri-colored snake which can grow to 98 cm (39 in), but most are closer to 65–85 cm (26–33 in).[2] It is a snake with nocturnal habits found on the coastlines, through leaves, on top of logs and stones, its diet is based on lizards, other snakes (including coluibrids), amphisbenids and gymnophils.[4][5]
The head color is black with a white or yellow back band, which narrows strongly in a dorsal shape, the bodies have wide red rings that are separated by a series of 15–27 (usually 17–21) by wide and narrow black rings and with white borders. The tail has 3 to 8 alternating black and yellow rings.[2] They have a slim body, with a moderately short tail in the case of males and very short in the case of females, the head is round, small and a little distant from the neck. The eyes are slightly small with round pupils. It has smooth and shiny dorsal scales, without apical punctuation. The supra-anal keels are absent in males.[6]
Its range includes South America in Brazil (Rio Grande do Sul, Rio Grande do Norte, Bahia, Santa Catarina, Espírito Santo), northeastern Argentina (Misiones), and Paraguay. It is mainly found in the Amazon basin in tropical deciduous and evergreen forest at elevations ranging from sea level to 500 m.[2]
Reproduction is oviparous, laying up to 15 eggs.[2]
It is not aggressive towards humans, the group of coral snakes represents only 1% of accidents in Central and South America, however the venom produced by them is highly potent, with neurotoxic action, causing neuromuscular block, which results in death from respiratory arrest, resulting from paralysis of the respiratory muscles. The LD50 for a 5–27 grams mouse is 0,007 mg.[7][8] 0.2 mg/kg (intramuscular injection), 0.09 mg/kg (intraperitoneal) and 0.04 mg/kg (intravenous).
The venom of this species is compound of the three-finger toxin families, Phospholipase A2, L-amino acid oxidase, True venom lectin, SVMP (snake venom metalloproteinase), Kunitz-type inhibitor (Venom Kunitz-type), NGF (NGF -beta) and Waprin.[9] The amount of venom extracted from this species is 3 mg.[10] The venom of this species has presynaptic activity.[11] M. corallinus has alpha-neurotoxins with pre-synaptic activity that causes a high and spontaneous release of acetylcholine associated with the postsynaptic block of the electrical transmission between the nerve and the muscle.[12]
Micrurus corallinus is a species of highly venomous elapid snake native to South America (Brazil, Argentina and Paraguay). There are no recognized subspecies.
La coral roja y negra (Micrurus corallinus) es una especie de serpiente de la familia Elapidae, endémica de la ecorregión selva Paranaense del sudeste de Brasil, este de Paraguay y nordeste de Argentina. Otros nombres comunes son víbora de coral, víbora de coral pintada, cobra coral pintada, mboi-chumbé.
Es un animal venenoso de hábitos terrestres y nocturnos. El cuerpo presenta un patrón de anillos de color blanco y negro intercalados con una franja roja. Su longitud es de entre 50 y 70 cm. La cabeza es pequeña, redondeada y con escamas grandes. Los ojos son pequeños y poco visibles. La mandíbula superior posee dientes acanalados con los que inyecta el veneno. La lengua es bífida y retráctil. Es ovípara. Durante la temporada lluviosa deposita entre 4 y 10 huevos que eclosionan a los dos o tres meses. Las crías miden entre 10 y 15 cm. Frente a una amenaza enrosca el cuerpo y hunde la cabeza en él, luego eleva la cola y la mueve ondulatoriamente en señal de advertencia.
Su alimentación se basa en reptiles escamosos (especies de la familia Amphisbaenia), como las culebrillas ciegas, Amphisbaena dubia, Cercolophia roberti, Leposternon microcephalum y Amphisbaena wuchereri; también se alimenta de cecílidos y lagartijas e incluso puede comerse a otras de su misma especie.
Habita en hojarascas de selva lluviosa y selva caducifolia tropical y subtropical, hasta los 500 msnm. Vive bajo troncos, rocas o en madrigueras subterráneas de otros animales.
La coral roja y negra (Micrurus corallinus) es una especie de serpiente de la familia Elapidae, endémica de la ecorregión selva Paranaense del sudeste de Brasil, este de Paraguay y nordeste de Argentina. Otros nombres comunes son víbora de coral, víbora de coral pintada, cobra coral pintada, mboi-chumbé.
Micrurus corallinus Micrurus generoko animalia da. Narrastien barruko Elapidae familian sailkatuta dago.
Micrurus corallinus Micrurus generoko animalia da. Narrastien barruko Elapidae familian sailkatuta dago.
Micrurus corallinus est une espèce de serpents de la famille des Elapidae[1].
Ce serpent venimeux terrestre, dont la longueur varie entre 50 et 70 cm, se déplace de nuit. La peau présente un motif d'anneaux alternativement blancs et noirs séparés par une frange rouge. La tête est petite et arrondie, recouverte d'écailles relativement plus grandes que sur le reste du corps. Les dents de la mandibule supérieure possèdent un canal permettant d'injecter le venin sous la peau de leurs victimes. La langue est bifide et rétractile. Au cours de la saison pluvieuse, la femelle pond entre 4 et 10 œufs, si petits qu'on peut à peine les voir, qui éclosent deux à trois mois plus tard. Les juvéniles mesurent entre 10 et 15 cm.
Il se nourrit de reptiles squamates (surtout de la famille des amphisbènes : Amphisbaena dubia, Cercolophia roberti, Leposternon microcephalum et Amphisbaena wuchereri) ; à défaut il s'alimentera de gymnophiones et de lézards.
Cette espèce se rencontre[1] :
Micrurus corallinus, zwany też wężem koralowym – gatunek jadowitego węża z rodziny zdradnicowatych (Elapidae). Jeden z grupy węży koralowych. Nie wyodrębniono podgatunków[1].
Micrurus corallinus jest średniej wielkości trójkolorowym wężem. Jego nazwa pochodzi od intensywnego czerwono-koralowego grzbietu z czarnymi i białymi obrączkami. Jego długość waha się pomiędzy 65 a 85 cm, choć zdarzały się osobniki o długości 98 cm[2].
Jego zasięg występowania obejmuje Brazylię (Rio Grande do Sul, Rio Grande do Norte, Bahia, Santa Catarina, Espírito Santo), północno-wschodnią Argentynę i Paragwaj. Występuje głównie w dorzeczu Amazonki w tropikalnym liściastym i wiecznie zielonym lesie na wysokościach do 500 metrów nad poziomem morza[3].
Micrurus corallinus dysponuje silnym jadem o dużej zawartości neurotoksyn. Jad służy mu głównie do zdobywania pokarmu, którym są niewielkie jaszczurki i żaby, rzadziej ryby. Zęby jadowe węża mają zewnętrzne kanaliki, którymi jad spływa do rany. Jad ten nie powoduje prawie żadnych objawów miejscowych (np. bólu w miejscu ukąszenia), poraża natomiast układ nerwowy, w wyniku czego następuje zatrzymanie akcji serca i oddechu. Blisko 10% ukąszeń ludzi przez węże kończy się śmiercią[4].
Drapieżniki rzadko decydują się na atakowanie węża koralowego, gdyż sam jego intensywny kolor ostrzega ich, że właściciel jest groźny. Zaskoczony przez wroga wąż koralowy zwija się w kłębek i unosi ogon poruszając nim jednostajnie. Zwykle taka "groźba" wystarczy by drapieżnik zaniechał ataku. Istnieje kilka gatunków niejadowitych węży, które naśladują ubarwienie i zachowanie węży koralowych, odstraszając w ten sposób napastników[5].
Micrurus corallinus, zwany też wężem koralowym – gatunek jadowitego węża z rodziny zdradnicowatych (Elapidae). Jeden z grupy węży koralowych. Nie wyodrębniono podgatunków.
A Micrurus corallinus é uma das espécies da cobra-coral, coral verdadeira e boicorá e é uma das serpentes mais venenosas do Brasil.[1]
A Micrurus corallinus (cobra-coral verdadeira) possui anéis pretos simples, entre dois brancos bem delineados e delimitados. Esta espécie habita preferencialmente a região próxima ao litoral e difere das demais corais brasileiras, que apresentam tríades de anéis pretos entre os vermelhos e habitam o planalto.
As corais têm hábitos noturnos, vivem sob o solo, folhas, troncos em decomposição, raízes e pedras. Não são agressivas, oferecendo risco somente quando manuseadas ou acuadas. Suas presas de veneno são fixas (dentição proteróglifa) e pequenas, localizadas na parte anterior da boca, por isso elas mordem em vez de picar. Ainda assim, esta é uma das corais de veneno mais ativo no homem, podendo causar a morte em pouco tempo.
As corais, a exemplo de outros répteis, apresentam maior atividade externa nos meses quentes e chuvosos que nos frios e secos. Após as chuvas elas saem atrás de alimentos, preferencialmente sapos e rãs, mas, também, insetos, outros répteis, etc.
Seu comprimento é em torno de 60 cm nos machos e 70 cm nas fêmeas. Os acasalamentos ocorrem na primavera e com a maior atividade externa há, também, um incremento nos acidentes e picadas. Além da diferença de tamanho, há um dimorfismo sexual evidente: a cauda dos machos é maior e mais grossa, apresentando 6 ou 7 anéis pretos, enquanto a das fêmeas tem 4 ou 5.
A Micrurus corallinus tem como hábitat principalmente o litoral e a Mata Atlântica, estendendo-se aos estados da Bahia, Espírito Santo, Rio de Janeiro, São Paulo, Mato Grosso do Sul, Paraná, Santa Catarina e Rio Grande do Sul.
A Micrurus corallinus é uma das espécies da cobra-coral, coral verdadeira e boicorá e é uma das serpentes mais venenosas do Brasil.
Micrurus corallinus[1] este o specie de șerpi din genul Micrurus, familia Elapidae, descrisă de Blasius Merrem în anul 1820.[2][3] Conform Catalogue of Life specia Micrurus corallinus nu are subspecii cunoscute.[2]
|access-date=
(ajutor)Mentenanță CS1: Nume multiple: lista autorilor (link)
Micrurus corallinus este o specie de șerpi din genul Micrurus, familia Elapidae, descrisă de Blasius Merrem în anul 1820. Conform Catalogue of Life specia Micrurus corallinus nu are subspecii cunoscute.
Micrurus corallinus là một loài rắn trong họ Rắn hổ. Loài này được Merrem mô tả khoa học đầu tiên năm 1820.[1]
Micrurus corallinus là một loài rắn trong họ Rắn hổ. Loài này được Merrem mô tả khoa học đầu tiên năm 1820.