nomes no trilho de navegação
Els didolodòntids (Didolodontidae) són una família de mamífers extints de l'ordre dels condilartres. Els animals d'aquest grup visqueren a Sud-amèrica durant el Paleocè i l'Eocè. Són parents propers dels mioclènids. És possible que els litopterns evolucionessin dels didolodòntids. Recentment s'ha proposat unir els didolodòntids, mioclènids i litopterns en un nou ordre, el dels panameriungulats.
Els didolodòntids eren herbívors d'aspecte similar al de les llebres d'avui en dia, amb una llargada d'uns 60 cm. Els gèneres més coneguts són Lamegoia (Paleocè mitjà del Brasil, Ernestokokenia (Paleocè superior de l'Argentina) i Didolodus (Eocè inferior de l'Argentina).
Els didolodòntids (Didolodontidae) són una família de mamífers extints de l'ordre dels condilartres. Els animals d'aquest grup visqueren a Sud-amèrica durant el Paleocè i l'Eocè. Són parents propers dels mioclènids. És possible que els litopterns evolucionessin dels didolodòntids. Recentment s'ha proposat unir els didolodòntids, mioclènids i litopterns en un nou ordre, el dels panameriungulats.
Els didolodòntids eren herbívors d'aspecte similar al de les llebres d'avui en dia, amb una llargada d'uns 60 cm. Els gèneres més coneguts són Lamegoia (Paleocè mitjà del Brasil, Ernestokokenia (Paleocè superior de l'Argentina) i Didolodus (Eocè inferior de l'Argentina).
Didolodontidae on sukupuuttoon kuollut istukkanisäkkäiden heimo ryhmästä Condylarthra tai mahdollisesti Notoungulata. Ne luokiteltiin aiemmin Arctocyoniaan tai Litopternaan. Heimon fossiileja löydettiin Patagoniasta, Argentiinasta ja sen nimesi Florentino Ameghino vuonna 1897. 1900-luvun alkupuoliskolla niitä tutki George Gaylord Simpson. Lahkon Litopterna uskotaan kehittyneen niistä.
Ne ovat läheistä sukua heimon Mioclaenidae lajeille. On ehdotettu, että Didolodontidae ja Mioclaenidae muodostaisivat yhdessä Litopternan kanssa lahkon Panameriungulata.[1]
Didolodontidaeen kuului useita sukuja, joista tunnetuin on Didolodus. Fossiilit koostuvat pääosin kalloista, leuoista ja hampaiden jäännöksistä. Eläimet olivat keskikokoisia, suunnilleen 60 senttiä pitkiä.[2] Ne olivat Pohjois-Amerikassa eläneiden Condylarthra-lajien aikalaisia, ja monipuolistuivat kun Etelä-Amerikka ja Antarktis eriytyivät toisistaan.
Didolodontidae on sukupuuttoon kuollut istukkanisäkkäiden heimo ryhmästä Condylarthra tai mahdollisesti Notoungulata. Ne luokiteltiin aiemmin Arctocyoniaan tai Litopternaan. Heimon fossiileja löydettiin Patagoniasta, Argentiinasta ja sen nimesi Florentino Ameghino vuonna 1897. 1900-luvun alkupuoliskolla niitä tutki George Gaylord Simpson. Lahkon Litopterna uskotaan kehittyneen niistä.
Ne ovat läheistä sukua heimon Mioclaenidae lajeille. On ehdotettu, että Didolodontidae ja Mioclaenidae muodostaisivat yhdessä Litopternan kanssa lahkon Panameriungulata.
Didolodontidaeen kuului useita sukuja, joista tunnetuin on Didolodus. Fossiilit koostuvat pääosin kalloista, leuoista ja hampaiden jäännöksistä. Eläimet olivat keskikokoisia, suunnilleen 60 senttiä pitkiä. Ne olivat Pohjois-Amerikassa eläneiden Condylarthra-lajien aikalaisia, ja monipuolistuivat kun Etelä-Amerikka ja Antarktis eriytyivät toisistaan.
De Didolodontidae is een familie van uitgestorven hoefdieren, behorend tot de Condylarthra. De dieren uit deze groep leefden tijdens het Paleoceen en Eoceen in Zuid-Amerika. Ze zijn nauw verwant aan de Mioclaenidae. Uit de Didolodontidae hebben zich vermoedelijk de Zuid-Amerikaanse litopternen ontwikkeld. Recentelijk is voorgesteld om de Didolodontidae, Mioclaenidae en Litopterna samen te voegen in een nieuwe orde, de Panameriungulata.
Didolodontiden waren planteneters met het formaat van een hedendaagse haas (circa 60 cm lang). De bekendste geslachten zijn Lamegoia uit het Midden-Paleoceen van Brazilië, Ernestokokenia uit het Laat-Paleoceen van Argentinië, en Didolodus uit het Vroeg-Eoceen van Argentinië.
De Didolodontidae is een familie van uitgestorven hoefdieren, behorend tot de Condylarthra. De dieren uit deze groep leefden tijdens het Paleoceen en Eoceen in Zuid-Amerika. Ze zijn nauw verwant aan de Mioclaenidae. Uit de Didolodontidae hebben zich vermoedelijk de Zuid-Amerikaanse litopternen ontwikkeld. Recentelijk is voorgesteld om de Didolodontidae, Mioclaenidae en Litopterna samen te voegen in een nieuwe orde, de Panameriungulata.
Didolodontiden waren planteneters met het formaat van een hedendaagse haas (circa 60 cm lang). De bekendste geslachten zijn Lamegoia uit het Midden-Paleoceen van Brazilië, Ernestokokenia uit het Laat-Paleoceen van Argentinië, en Didolodus uit het Vroeg-Eoceen van Argentinië.
