nomes no trilho de navegação
Les goodeniacees (Goodeniaceae) son una familia d'anxospermes pertenecientes al orde de les Asterales.[1] Tópense llargamente distribuyíes n'Australia, sacante'l xéneru Scaevola que ye pantropical, siendo especialmente común en climes clima grebu y clima semiárido.
Les goodeniacees son xeneralmente herbales con fueyes espiralaes. Les flores tienen un planu únicu de simetría (monosimétricas). Los lóbulos de la corola paecen ser trilobaos por cuenta de dos ales marxinales y xeneralmente estremaos pola metá. L'ovariu ye inferior.
Hai cerca de 404 especies (Flora of Australia, vol. 35)
.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Les goodeniacees (Goodeniaceae) son una familia d'anxospermes pertenecientes al orde de les Asterales. Tópense llargamente distribuyíes n'Australia, sacante'l xéneru Scaevola que ye pantropical, siendo especialmente común en climes clima grebu y clima semiárido.
Goodeniaceae (lat. Goodeniaceae) astraçiçəklilər dəstəsinə aid bitki fəsiləsi.
İkiləpəlilər ilə əlaqədar bu məqalə qaralama halındadır. Məqaləni redaktə edərək Vikipediyanı zənginləşdirin.
Goodeniaceae (lat. Goodeniaceae) astraçiçəklilər dəstəsinə aid bitki fəsiləsi.
Goodeniaceae és una família de plantes amb flor de l'ordre de les asterals.
Generalment són arbusts que es troben a les zones àrides i semiàrides. N'hi ha 404 espècies.[1]
Goodeniaceae és una família de plantes amb flor de l'ordre de les asterals.
Vějířovkovité (Goodeniaceae) je čeleď vyšších dvouděložných rostlin z řádu hvězdnicotvaré (Asterales). Jsou to byliny i dřeviny s jednoduchými listy a charakteristickými dvoustranně souměrnými květy, které se u některých zástupců připomínají květy orchidejí. Čeleď zahrnuje přes 400 druhů ve 12 rodech a je rozšířena v tropech téměř celého světa, zejména však v Austrálii. Některé druhy (např. Scaevola aemula), jsou pěstovány jako okrasné letničky.
Vějířovkovité jsou keře, byliny nebo výjimečně nízké stromy s jednoduchými střídavými nebo vzácně vstřícnými či přeslenitými listy bez palistů. Květenství jsou úžlabní. Květy jsou souměrné, oboupohlavné, pětičetné, u některých rodů (zvl. Goodenia) poněkud orchidejového vzhledu. Kališní lístky jsou srostlé. Korunní lístky jsou srostlé, nezřídka všechny směřující dolů nebo 2 z nich odlišného tvaru a směřující vzhůru, případně je koruna dvoupyská. Okraje korunních plátků jsou často tenké, křídlaté. Tyčinek je 5, jsou volné nebo přirostlé na bázi korunní trubky. Semeník je nejčastěji spodní (nebo až svrchní u rodu Velleia), srostlý ze 2 plodolistů a se 2 komůrkami, v každém plodolistu s 1 až mnoha vajíčky. Plodem je tobolka, řidčeji peckovice nebo drobný oříšek.[1][2]
Goodenia ovata
Plody Scaevola plumieri
Plody Scaevola taccada
Květ Goodenia macmillanii
Scaevola taccada
Brunonia australis
Květ Goodenia hederacea
Vějířovkovité jsou opylovány především hmyzem. Plody pobřežních druhů Scaevola plumieri a Scaevola taccada mají lehkou korkovitou vrstvu (mezokarp) usnadňující šíření mořskými proudy.[1] Semena mnohých druhů jsou šířena mravenci.[3]
Čeleď zahrnuje celkem 12 rodů a asi 440 druhů. Největší rody jsou Goodenia (180 druhů) a Scaevola (130 druhů). Centrem rozšíření čeledi je Austrálie, na kterou je omezen výskyt převážné většiny rodů i druhů. Dva druhy rodu Scaevola se rozšířily s mořskými proudy na tropická pobřeží téměř celého světa.[3] Dále se vyskytuje v Číně a jihovýchodní Asii druh Goodenia pilosa[2] a v jižním Chile Selliera radicans.[1] Oba druhy jsou ovšem domácí i v Austrálii.
V minulých systémech byla čeleď Goodeniaceae řazena nejčastěji do blízkosti čeledi zvonkovité (Campanulaceae). Cronquist ji řadil do řádu zvonkotvaré (Campanulales), Tachtadžjan společně s čeledí Brunoniaceae do řádu Goodeniales nadřádu Campanulanae, Dahlgren do řádu Goodeniales nadřádu Gentianae.
Vějířovkovité tvoří monofyletickou skupinu společně s nejblíže příbuznými čeleděmi vachtovité (Menyanthaceae), hvězdnicovité (Asteraceae) a Calyceraceae.[3]
Dužnina plodů vějířovky Scaevola plumieri je jedlá. Druhy Scaevola plumieri a Scaevola taccada jsou využívány zvláště v Asii a Austrálii v místní medicíně.[1] Druh Scaevola taccada je v některých pobřežních oblastech tropů a subtropů invazní rostlinou.[4]
Některé druhy jsou používány jako okrasné rostliny. Jako letnička je u nás pěstován např. bohatě kvetoucí druh Scaevola aemula.
Anthotium, Brunonia, Coopernookia, Dampiera, Diaspasis, Goodenia, Leschenaultia, Pentaptilon, Scaevola, Selliera, Velleia, Verreauxia,
Obrázky, zvuky či videa k tématu vějířovkovité ve Wikimedia Commons
Vějířovkovité (Goodeniaceae) je čeleď vyšších dvouděložných rostlin z řádu hvězdnicotvaré (Asterales). Jsou to byliny i dřeviny s jednoduchými listy a charakteristickými dvoustranně souměrnými květy, které se u některých zástupců připomínají květy orchidejí. Čeleď zahrnuje přes 400 druhů ve 12 rodech a je rozšířena v tropech téměř celého světa, zejména však v Austrálii. Některé druhy (např. Scaevola aemula), jsou pěstovány jako okrasné letničky.
Goodeniengewächse oder Griffelbechergewächse (Goodeniaceae) sind eine Pflanzenfamilie in der Ordnung der Asternartigen (Asterales). Die meisten Arten sind in Australien beheimatet. Am bekanntesten ist die Beet- und Balkonpflanze Blaue Fächerblume (Scaevola aemula).
Es sind meist immergrüne, einjährige oder ausdauernde krautige Pflanzen, seltener Halbsträucher, Sträucher oder kleine Bäume. Sie wachsen selbständig aufrecht oder seltener kletternd.[1] Nur wenige Arten besitzen Stacheln.
Sie besitzen oft Büschel von zottigen Haaren (Trichome) an ihren Blattachseln[2]. Die meist wechselständig, selten gegenständig oder wirtelig angeordneten Laubblätter sind oft ungestielt. Die einfachen Blattspreiten besitzen glatte, gelappte, gesägte oder gezähnte Blattränder[2]. Nebenblätter fehlen immer.[1]
Die Blüten stehen einzeln in den Blattachseln oder zu mehreren bis vielen in zymösen, traubigen, schirmtraubigen, ährigen, kopfigen (Brunonia australis) oder scheindoldigen Blütenständen.
Die zwittrigen Blüten sind zygomorph oder selten fast radiärsymmetrisch und meist fünfzählig mit doppelter Blütenhülle. Die meist fünf, selten drei meist relativ kleinen Kelchblätter sind frei oder verwachsen. Die Farben der Kronblätter reichen von weiß bis gelb und von rosa- über malvenfarben bis bräunlich-rot sowie blau.[2] Die fünf Kronblätter sind an ihrer Basis verwachsen. Die Kronröhre öffnet sich, außer bei Scaevola und Selliera, auf der Blütenunterseite[2]. Die Krone ist mehr oder weniger zweilippig[2] oder einlippig[1] (beispielsweise Scaevola). Die fünf Kronlappen sind zweiteilig oder oft dreizähnig ausgerandet. Oft umhüllen „Öhrchen“ der Kronblätter die Staubblätter[2].
Es ist nur ein Kreis mit fünf freien oder verwachsenen Staubblättern vorhanden und können mit der Basis der Kronblätter verwachsen. Die sich mit einem Längsschlitz öffnenden Staubbeutel sind frei oder um den Griffel herum verwachsen[2]. Der Pollen fällt in die Staubbeutelröhre, bevor der Griffel emporwächst[2]. Zwei Fruchtblätter sind zu einem meist unter- bis halbunterständigen oder selten oberständigen (Velleia), mehr oder weniger zweikammerigen, scheinbar einkammerigen, oder selten vierkammerigen (Scaevola porocarya) Fruchtknoten verwachsen[1]. Der Fruchtknoten enthält ein bis einige anatrope Samenanlagen in zentralwinkelständiger oder basaler Plazentation[1].
Die Früchte besitzen oft einen haltbaren Kelch; es sind meist Kapselfrüchte (beispielsweise Goodenia), seltener Steinfrüchte (beispielsweise Scaevola), oder kleine Nussfrüchte[1]. Die meist flachen Samen können geflügelt oder ungeflügelt sein. Die Samen enthalten viel Endosperm und einen geraden Embryo[1].
Es findet sekundäre Pollenpräsentation in einem Pollenbecher statt, wobei der Pollen der obligat proterandrischen Blüten noch vor der Öffnung der Blüte in den Pollenbecher abgeladen wird. Der Griffel schiebt mit dem becherförmigen Häutchen (Indusium) unterhalb der Narbe den Pollen aus der Staubblattröhre heraus, bevor es zur weiblichen Blühphase mit der Öffnung der kleinen Narbe kommt. Die Bestäubung erfolgt durch Insekten, die den Pollen vom Griffel aus übertragen bekommen – „abbürsten“[1].
Die Familie Goodeniaceae wurde 1810 durch Robert Brown in Prodromus Florae Novae Hollandiae, S. 573 mit der Schreibweise „Goodenoviae“[3] aufgestellt. Typusgattung ist Goodenia Sm. [4] Synonyme für Goodeniaceae R.Br. sind Scaevolaceae Lindl. und Brunoniaceae R.Br.
Das Verbreitungsgebiet der meisten Arten ist Australien (alle Gattungen) und Malaysia. Einige Arten haben ihre Areale in Südamerika, Afrika, auf den Karibischen Inseln, Neuseeland und Südostasien.
Es gibt etwa zwölf Gattungen[5] mit etwa 300 bis 440 Arten in der Familie der Goodeniengewächse (Goodeniaceae):
Goodeniengewächse oder Griffelbechergewächse (Goodeniaceae) sind eine Pflanzenfamilie in der Ordnung der Asternartigen (Asterales). Die meisten Arten sind in Australien beheimatet. Am bekanntesten ist die Beet- und Balkonpflanze Blaue Fächerblume (Scaevola aemula).
Goodeniaceae is a family of flowering plants in the order Asterales. It contains about 404 species[3] in twelve genera. The family is distributed mostly in Australia, except for the genus Scaevola, which is pantropical. Its species are found across most of Australia, being especially common in arid and semi-arid climates.
Species in Goodeniaceae are generally herbaceous with spiral leaves. Flowers have a single plane of symmetry (monosymmetric; Brunonia being the sole exception), and are either fan-like (e.g., Scaevola) or bilabiate (as in Dampiera). Corolla lobes often have two thin marginal wings, which also occur in other families of Asterales such as the Menyanthaceae and Argophyllaceae. The style bears a pollen-cup, also known as an indusium, at the tip, a unique character for the family. The indusium has a function in secondary pollen presentation, a phenomenon also occurring in the related families Asteraceae and Campanulaceae. The ovary is inferior and the fruit is a drupe, a nut or a capsule. The seeds from capsular fruits usually have a mucilaginous wing.
Goodeniaceae is a family of flowering plants in the order Asterales. It contains about 404 species in twelve genera. The family is distributed mostly in Australia, except for the genus Scaevola, which is pantropical. Its species are found across most of Australia, being especially common in arid and semi-arid climates.
Las goodeniáceas (Goodeniaceae) son una familia de angiospermas pertenecientes al orden de las Asterales.[1] Se hallan ampliamente distribuidas en Australia, excepto el género Scaevola que es pantropical, siendo especialmente común en climas clima árido y clima semiárido.
Las goodeniáceas son generalmente herbáceas con hojas espiraladas. Las flores tienen un plano único de simetría (monosimétricas). Los lóbulos de la corola parecen ser trilobados debido a dos alas marginales y generalmente divididos por la mitad. El ovario es inferior.
Hay cerca de 404 especies (Flora of Australia, vol. 35)
Las goodeniáceas (Goodeniaceae) son una familia de angiospermas pertenecientes al orden de las Asterales. Se hallan ampliamente distribuidas en Australia, excepto el género Scaevola que es pantropical, siendo especialmente común en climas clima árido y clima semiárido.
Siniviuhkakasvit (Goodeniaceae) on Asterales-lahkoon kuuluva koppisiemenisheimo, jonka edustajia tavataan enimmäkseen Australiassa. Vain siniviuhkojen (Scaevola) suku, johon koristekasvina suosittu siniviuhka (Scaevola aemula) kuuluu[1], on levinnyt laajemmalle, ts. kaikkialle tropiikkiin. Kaikkiaan heimossa on 12 sukua ja 430 lajia.[2]
Siniviuhkakasvit ovat enemmän tai vähemmän ruohovartisia. Lehtiasento on kierteinen ja kukat vastakohtaisia. Teriö on usein jakautunut tyveä myöten varren puolelta. Puoliskojen sivuilla on siivekkeet, jotka saavat kummankin puoliskon näyttämään kolmeliuskaiselta. Vartalo on käyrä ja sen kärjessä on kuppimainen muodostuma, jonka keskellä on kaksiliuskainen luotti. Heteenponnet avautuvat jo nuppuasteella, ja siitepölyä kertyy em. kuppiin. Näin kasvi varmistaa pölytyksen. Sikiäin on lähes aina kehänalainen.[2]
Siniviuhkakasvien heimo jakaantuu fylogeneettisesti kolmeen tribukseen, joista yhdellä ei ole vielä nimeä.[2]
Ryhmä koostuu kolmesta suvusta ja 97 lajista, jotka kasvavat pääosin Australiassa, jokunen Uuden-Guinean eteläosassa. Tribuksen kasveilla on kukassaan yhteen kasvaneet heteet. Suvussa Dampiera on 66 lajia.[2]
Tribuksessa on vain yksi laji, kautta koko Australian levinnyt Brunonia australis. Se on ruoho, jonka kukinto on mykerömäinen. Verhiössä on rihmamaisia karvoja, teriö on säteittäissymmetrinen eikä teriönpuolikkaissa ole siivekkeitä. Sikiäin on kehänpäällinen. Siemenessä ei ole endospermiä.
Tribus käsittää kahdeksan sukua ja 330 lajia ja on levinnyt Australiaan, Uuteen-Seelantiin, Chileen ja Kiinaan. Lisäksi siniviuhkojen (Scaevola) 100 lajia on valloittanut koko tropiikin rannikot. Goodenia-suvussa on 190 lajia. Tribuksen kasvit ovat ruohoja tai pensasmaisia, ja niiden kukissa hetiö on kiinnittynyt teriön tyveen. Kromosomiluku n = 8 (7).
Siniviuhkakasvit (Goodeniaceae) on Asterales-lahkoon kuuluva koppisiemenisheimo, jonka edustajia tavataan enimmäkseen Australiassa. Vain siniviuhkojen (Scaevola) suku, johon koristekasvina suosittu siniviuhka (Scaevola aemula) kuuluu, on levinnyt laajemmalle, ts. kaikkialle tropiikkiin. Kaikkiaan heimossa on 12 sukua ja 430 lajia.
La famille des Goodeniaceae (Goodéniacées) regroupe des plantes dicotylédones ; elle comprend environ 400 espèces réparties en 11 à 12 genres.
Ce sont des plantes herbacées, des arbustes ou quelques arbres, annuels ou pérennes, parfois à fonction photosynthétique assurée par les tiges, des régions tempérées de l'hémisphère sud aux régions tropicales.
Le nom vient du genre type Goodenia, donné en l'honneur de l'ecclésiastique et botaniste anglais Samuel Goodenough (1743-1827), qui fut évêque de Carlisle (Comté de Cumbria, au nord-ouest de l'Angleterre).
La classification phylogénétique rajoute à cette famille les Brunoniacées avec le genre Brunonia (en).
Selon Angiosperm Phylogeny Website (12 nov. 2015)[1] et NCBI (12 nov. 2015)[2] :
Selon DELTA Angio (12 nov. 2015)[3] :
Selon ITIS (12 nov. 2015)[4] :
La famille des Goodeniaceae (Goodéniacées) regroupe des plantes dicotylédones ; elle comprend environ 400 espèces réparties en 11 à 12 genres.
Ce sont des plantes herbacées, des arbustes ou quelques arbres, annuels ou pérennes, parfois à fonction photosynthétique assurée par les tiges, des régions tempérées de l'hémisphère sud aux régions tropicales.
Goodeniaceae, biljna porodica u redu zvjezdanolike. Preko 450 vrsta u 12 rodova[1]. Ime je dobila po rodu Goodenia.
Goodeniaceae, biljna porodica u redu zvjezdanolike. Preko 450 vrsta u 12 rodova. Ime je dobila po rodu Goodenia.
Goodeniaceae adalah salah satu suku anggota tumbuhan berbunga. Menurut Sistem klasifikasi APG II suku ini termasuk dalam bangsa Asterales. Dalam Sistem Cronquist suku ini termasuk ke dalam Campanulales.
Goodeniaceae adalah salah satu suku anggota tumbuhan berbunga. Menurut Sistem klasifikasi APG II suku ini termasuk dalam bangsa Asterales. Dalam Sistem Cronquist suku ini termasuk ke dalam Campanulales.
Goodeniaceae R.Br., 1810 è una famiglia di piante angiosperme eudicotiledoni appartenenti all'ordine delle Asterales.[1][2]
Il nome della famiglia deriva dal suo genere più importante (Goodenia) il cui nome a sua volta è stato dato in ricordo di Samuel Goodenough (1743-1827), vescovo di Carlisle, fondatore membro della Linnaean Society e vicepresidente della Royal Society. Il nome scientifico di questa famiglia è stato proposto dal botanico britannico Robert Brown (1773-1858) nella pubblicazione "Prodromus Systematis Naturalis Regni Vegetabilis (A. P. de Candolle) - 573. 1810" del 1810.[3]
Le specie di questa famiglia sono delle erbe, subarbusti, arbusti o raramente piante arrampicanti e poche forme arboree. La superficie può essere glabra oppure ricoperta da peli semplici, ramificati o glandulosi, talvolta anche viscidi. In alcune specie la normale funzione fotosintetica è trasferita agli steli. Queste piante sono prive di lattice.[4][5][6][7][8][9]
Le foglie lungo il caule sono disposte per lo più alterne in verticilli oppure (raramente) in modo opposto. Spesso all'ascella delle foglie è presente un ciuffo di peli. Sono presenti anche piante con foglie basali. La lamina ha un contorno semplice con margini interi, dentati o (raramente) lobati; la consistenza è normale (carnosa in Anthotium). Le stipole sono assenti, mentre gli stomi sono presenti. Le foglie sono sia picciolate che sessili. Le venature in genere sono pennate. La pubescenza può essere ghiandolosa oppure no; spesso i peli sono di tipo stellato. Il tessuto mesofillo in genere è formato da idioblasti sclerenchimatico e può contenere anche dei cristalli.
Le infiorescenze sono definite e cimose di tipo tirsoide, racemoso o a forma di spiga; raramente sono formate da fiori solitari. In genere i singoli fiori sono peduncolati. In questa famiglia si possono individuare due tipi di infiorescenze: un tipo più primitivo con forme tirsoidi senza fiori terminali (Goodenia, Scaevola, Selliera, Verrauxia e altri generi), in seguito la riduzione delle forme ascellari in cime a singoli fiori ha formato l'altro gruppo in infiorescenze di tipo racemoso o a forma di spiga. Nell'infiorescenza possono essere presenti delle brattee involucrali.
I fiori sono ermafroditi e tetraciclici (con i quattro verticilli fondamentali delle Angiosperme: calice – corolla – androceo – gineceo); sono inoltre pentameri (ogni verticillo ha cinque elementi). La dimensione dei fiori varia da piccola a media; sono molto irregolari (i fiori sono zigomorfi), la irregolarità coinvolge il perianzio e l'androceo.
Formula fiorale: * K (5), C (5), A 5, G (2) (supero/infero), achenio/capsula/drupa
Il calice normalmente è formato da 5 sepali (raramente anche 3). In qualche specie sono connati (calice gamosepalo a 5 lobi), oppure ridotti ad un orlo di scaglie.
La corolla ha una forma tubulare (corolla gamopetala) con un taglio profondo sulla parte adassiale; spesso ha due labbra, e a volte è simile ad un ventilatore, oppure ad una borsa o ad uno sperone. I lobi sono 5 valvati ineguali, in genere non alati e non bilabiati; a volte ai margini della fessura adassiale sono presenti delle auricole. Il colore della corolla è bianco, giallo, blu, arancio o rosa.
L'androceo è formato da 5 stami (sono nello stesso numero dei petali della corolla) disposti in modo opposto ai petali. I membri dell'androceo possono essere liberi dal perianzio oppure sono adnati (al tubo della corolla). L'inserzione può essere sia epigina che epipetala (gli stami sono inseriti alla base dei petali). Gli stami sono sempre fertili. Le antere sono libere (Velleia e Scaevola) oppure connate (possono formare un tubo cilindrico attorno allo stilo come nelle Compositae); sono formate da due teche; sono introrse; sono tetrasporangiate (possiedono organuli preposti alla formazione delle spore). La deiscenza (del polline) avviene attraverso fessure longitudinali. Il polline si presenta aggregato o in singoli grani; le aperture normalmente sono 3 (4 - 8 in Lechenaultia); è porato o colporato.
Il gineceo è composto da un ovario supero (o semi-infero o anche infero) formato da due carpelli (gineceo sincarpico). I loculi sono due (in Verreauxia spesso apparentemente uno in quanto l'altro è incompleto), raramente sono 4. La placentazione è assile o basale. Gli ovuli (anatropi) sono da 1 a 50 per loculo. Lo stilo normalmente è intero con uno stigma provvisto (nella parte inferiore) di una coppa (indusio) per la raccolta e protezione del polline. Lo stigma può essere diviso al massimo in tre parti (normalmente è bilobo) ed è papilloso.
I frutti sono delle drupe o capsule deiscenti (per l'uscita dei semi) attraverso 2-4 valvole oppure non sono deiscenti; possono essere carnosi oppure no. I semi sono provvisti (o privi) di endosperma. L'embrione è affusolato o piatto e diritto. I cotiledoni sono 2.
La riproduzione è tramite impollinazione entomofila (le piante sono ermafrodite). La dispersione è soprattutto attuata da animali, specialmente nelle specie con drupe a mesocarpo carnoso.
La distribuzione delle specie di questa famiglia è confinata interamente nell'emisfero meridionale (soprattutto Australia). Gli habitat occupati dalle specie variano dalle zone aride (o semi aride) a quelle delle foreste sclerofille fino alle brughiere. Poche specie (Scaevola enantophylla e Scaevola glabra) frequentano le foreste piovose oppure climi tropicali (Scaevola taccada). L'elenco dei generi della famiglia contiene anche informazioni relative alla distribuzione di ciascun genere.
Questa famiglia è descritta all'interno dell'ordine delle Asterales (lo stesso ordine delle Compositae, la famiglia più numerosa di specie botaniche) che comprende una dozzina di famiglie e circa 25.000 specie, le cui piante sono caratterizzate dal contenere sostanze di riserva come l'oligosaccaride inulina e dall'impollinazione con meccanismo "a pistone".[5]
Prima degli ultimi studi, questa famiglia (vedi Sistema Cronquist) era descritta all'interno dell'ordine Campanulales. Attualmente il gruppo di ricercatori del APG hanno inserito la famiglia Goodeniaceae nell'ordine Asterales in posizione “gruppo fratello” delle famiglie Asteraceae/Calyceraceae. Queste tre famiglie (insieme alla famiglie Menyanthaceae) appartengono ad un clade ben definito (vedi cladogramma a lato) i cui caratteri principali, tra gli altri, sono: portamento soprattutto erbaceo, presenza di acido caffeico, fasci vascolari del fusto separati, elementi vessilliferi, infiorescenze con fiori terminali, calice connato, stami adnati alla corolla e ovario bicarpellare.[7]
L'età di separazione di questa famiglia è stimata attorno ai 67 milioni di anni.[7]
All'interno della famiglia sono stati individuati due cladi principali e altri subcladi minori, qui sotto descritti.[7][10]
Tutti i generi sono monofiletici ad eccezione dei generi Goodenia e Scaevola.[10] Il cladogramma a lato (tratto dallo studio citato[11] e semplificato) mostra l'attuale (2014) conoscenza filogenetica della famiglia.
Il numero cromosomico delle specie di questa famiglia è compreso nei seguenti valori: 2n = 14, 16, 18, 32, 36, 48, 54, 64, 72.[4]
La famiglia si compone di 12 generi e 451 specie:[2][4][11][12]
Per meglio comprendere ed individuare i vari generi della famiglia l'elenco seguente utilizza in parte il sistema delle chiavi analitiche:[4]
L'entità di questa voce ha avuto nel tempo diverse nomenclature. L'elenco seguente indica alcuni tra i sinonimi più frequenti:[4][8]
Questa famiglia ha molti caratteri simili alla famiglia Lobeliaceae (ora soppressa ed inclusa nella famiglia Campanulaceae, come sottofamiglia Lobelioideae, dal gruppo di botanici APG). Le Goodeniace si differenziano dalle Lobeliaceae per i seguenti caratteri:[9]
Alcuni Autori hanno in passato inserito il genere Scaevola e il genere Brunonia in una nuova famiglia denominata Brunoniaceae (ordine Campanulales), ora soppressa.[9]
Goodeniaceae R.Br., 1810 è una famiglia di piante angiosperme eudicotiledoni appartenenti all'ordine delle Asterales.
Goodeniaceae is een botanische naam, voor een familie van tweezaadlobbige planten. Een familie onder deze naam wordt vrij algemeen erkend door systemen van plantentaxonomie, en ook door het APG-systeem (1998) en het APG II-systeem (2003).
Het gaat om een vrij forse familie van enkele honderden soorten.
In het Cronquist systeem (1981) werd de familie geplaatst in de orde Campanulales. Een ander verschil is dat de familie bij APG is uitgebreid met Brunonia australis dat bij Cronquist een eigen familie (Brunoniaceae) vormde.
Goodeniaceae is een botanische naam, voor een familie van tweezaadlobbige planten. Een familie onder deze naam wordt vrij algemeen erkend door systemen van plantentaxonomie, en ook door het APG-systeem (1998) en het APG II-systeem (2003).
Het gaat om een vrij forse familie van enkele honderden soorten.
In het Cronquist systeem (1981) werd de familie geplaatst in de orde Campanulales. Een ander verschil is dat de familie bij APG is uitgebreid met Brunonia australis dat bij Cronquist een eigen familie (Brunoniaceae) vormde.
Goodeniaceae er en plantefamilie i kurvplanteordenen (Asterales). Den tilhører underkladen Euasterides II innenfor den meget store kurvplante-kladen (Asteridae).
Denne botanikkrelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den. Goodeniaceae er en plantefamilie i kurvplanteordenen (Asterales). Den tilhører underkladen Euasterides II innenfor den meget store kurvplante-kladen (Asteridae).
Goodeniaceae – rodzina roślin z rzędu astrowców. Obejmuje 12 rodzajów i około 430 gatunków występujących głównie w Australii[1], z nielicznymi przedstawicielami rozprzestrzenionymi poza tym na innych kontynentach, głównie w strefie międzyzwrotnikowej na półkuli południowej. Rodzina ta wyróżnia się osobliwą biologią kwiatów, polegającą na specyficznej adaptacji organu żeńskiego – słupka do rozprzestrzeniania pyłku powstającego w męskich organach rozrodczych – pręcikach. Znaczenie gospodarcze tych roślin jest niewielkie. Nieliczne gatunki zawierające gorycze wykorzystywane są lokalnie do celów leczniczych. Owoce Scaevola taccada są spożywane przez południowoaustralijskich Aborygenów. Z drewna tego gatunku wyrabia się kołki wykorzystywane przy budowie łodzi oraz tzw. „papier ryżowy” służący do wyrabiania produktów artystycznych (np. sztucznych kwiatów)[4]. Szereg gatunków z okazałymi kwiatami, zwłaszcza z rodzaju Lechenaultia, ale też Dampiera, Goodenia uprawianych jest jako rośliny ozdobne, w strefie umiarkowanej jako rośliny szklarniowe[5].
Blisko połowa gatunków z tej rodziny, bo około 200 występuje w zachodniej części Australii[5]. Tylko jeden rodzaj – Scaevola – centrum zróżnicowania ma poza tym kontynentem – w południowo-wschodniej Azji oraz na wyspach Oceanii. S. wrightii występuje na Kubie, a S. socotraensis to endemit wyspy Sokotra. Tylko trzy z ok. 180 gatunków należących do rodzaju Goodenia występują poza Australią w południowo-wschodniej Azji (w tym jeden to endemit wyspy Jawa). Z australijskich w większości rodzajów Lechenaultia i Velleia pojedyncze gatunki sięgają zasięgiem do Nowej Gwinei. Monotypowy rodzaj Selliera obecny jest w południowo-zachodniej Australii, na Nowej Zelandii oraz w Chile[5].
Rośliny jednoroczne do wieloletnich, magazynujące węglowodany w formie inuliny[4].
Specyficzne dla tej rodziny są adaptacje do zapylenia. Znajdujący się na szczycie słupka kubeczek pyłkowy zbiera pyłek wysypujący się przez szczeliny po wewnętrznej stronie pylników jeszcze przed otwarciem kwiatu. Po zebraniu pyłku kubeczek przymyka się zostawiając na szczycie szczelinę, u niektórych przedstawicieli z brzegów kubeczka wyrasta także wieniec włosków zapobiegający wysypywaniu się pyłku. Słupek wzrastając wynosi pyłek w stronę wejścia do kwiatu. Wówczas brzegi kubeczka rozchylają się ułatwiając zebranie pyłku przez zwierzęta zapylające, głównie owady, rzadziej ptaki. Dopiero po zużyciu pyłku brzegi kubeczka w pełni się rozchylają, znamię dojrzewa i może zostać zapłodnione, przy czym dokonać tego może tylko pyłek przyniesiony z innych kwiatów[4].
Niektórzy przedstawiciele rodziny wytwarzają owoce mięsiste, chętnie spożywane przez ptaki, które w ten sposób przyczyniają się do rozprzestrzeniania nasion. U roślin związanych z siedliskami nadbrzeżnymi nasiona zachowują zdolność do kiełkowania nawet po długotrwałym pobycie w wodzie morskiej (w przypadku Scaevola taccada ponad rok)[4].
Liczne gatunki spotykane w zachodniej Australii to rośliny charakterystyczne dla tamtejszych obszarów pustynnych[4]. Liczne gatunki mają budowę kserofityczną[7]. Wiele to rośliny efemeryczne pojawiające się obficie po opadach deszczu[6]. Do rodzaju Scaevola należą gatunki typowe dla wybrzeży, w tym wchodzące w skład lasów namorzynowych, a także krzewy i niskie drzewa występujące w górskich lasach na wyspach Oceanii[4].
Rodzina bazalna dla rodzin astrowatych (Asteraceae) i Calyceraceae w rzędzie astrowców Asterales reprezentującym klad astrowych w obrębie okrytonasiennych[1]. W systemie Cronquista (1981) zaliczana tu w systemach APG Brunonia australis (przedstawiciel monotypowego rodzaju) wyodrębniana była w rodzinę Brunoniaceae[5]. Rodzina Goodeniaceae obejmuje dwie grupy niemające formalnie ustalonej rangi systematycznej[5]. Jedną z grup, określaną jako 'LAD', stanowią rodzaje Lechenaultia, Anthotium i Dampiera. Pozostałe rodzaje tworzą tzw. 'Core Goodeniaceae'[8]. Grupa ta obejmuje rodzaj Brunonia (opisywany też jako podrodzina Brunonieae G. Don lub rodzina Brunoniaceae Dumortier), wobec którego pozostałe rodzaje, opisywane czasem jako podrodzina Goodenieae Dumortier, są siostrzane[1].
astrowceCampanulaceae – dzwonkowate
Menyanthaceae – bobrkowate
Goodeniaceae
Asteraceae – astrowate
Goodeniaceae – rodzina roślin z rzędu astrowców. Obejmuje 12 rodzajów i około 430 gatunków występujących głównie w Australii, z nielicznymi przedstawicielami rozprzestrzenionymi poza tym na innych kontynentach, głównie w strefie międzyzwrotnikowej na półkuli południowej. Rodzina ta wyróżnia się osobliwą biologią kwiatów, polegającą na specyficznej adaptacji organu żeńskiego – słupka do rozprzestrzeniania pyłku powstającego w męskich organach rozrodczych – pręcikach. Znaczenie gospodarcze tych roślin jest niewielkie. Nieliczne gatunki zawierające gorycze wykorzystywane są lokalnie do celów leczniczych. Owoce Scaevola taccada są spożywane przez południowoaustralijskich Aborygenów. Z drewna tego gatunku wyrabia się kołki wykorzystywane przy budowie łodzi oraz tzw. „papier ryżowy” służący do wyrabiania produktów artystycznych (np. sztucznych kwiatów). Szereg gatunków z okazałymi kwiatami, zwłaszcza z rodzaju Lechenaultia, ale też Dampiera, Goodenia uprawianych jest jako rośliny ozdobne, w strefie umiarkowanej jako rośliny szklarniowe.
Goodeniaceae é uma família de plantas angiospérmicas (plantas com flor - divisão Magnoliophyta), pertencente à ordem Asterales.
A ordem à qual pertence esta família está por sua vez incluida na classe Magnoliopsida (Dicotiledóneas): desenvolvem portanto embriões com dois ou mais cotilédones.
Goodeniaceae é uma família de plantas angiospérmicas (plantas com flor - divisão Magnoliophyta), pertencente à ordem Asterales.
A ordem à qual pertence esta família está por sua vez incluida na classe Magnoliopsida (Dicotiledóneas): desenvolvem portanto embriões com dois ou mais cotilédones.
Họ Hếp (danh pháp khoa học: Goodeniaceae) là một họ thực vật chủ yếu phân bố tại Australia, ngoại trừ chi Scaevola có sự phân bố rộng khắp miền nhiệt đới. Các loài của họ này được tìm thấy gần như ở mọi nơi tại Australia, nhưng nói chung đặc biệt phổ biến trong các khu vực có khí hậu khô cằn hay bán khô cằn.
Các loài trong họ Goodeniaceae nói chung là cây thân thảo với các lá mọc vòng. Hoa có một mặt phẳng đối xứng đơn giản (đối xứng đơn). Các thùy của tràng hoa thường nhìn thấy như là ba thùy do 2 cánh ở mép và thường được phân chia ở dưới đoạn giữa. Bầu nhụy hạ.
Các nguồn khác nhau đưa ra số lượng loài cho họ này là từ 300[1] tới 404[3] hay 440[2].
Scaevola taccada
Scaevola coriacea
Brunonia australis
Goodenia ramosissima
Họ Hếp (danh pháp khoa học: Goodeniaceae) là một họ thực vật chủ yếu phân bố tại Australia, ngoại trừ chi Scaevola có sự phân bố rộng khắp miền nhiệt đới. Các loài của họ này được tìm thấy gần như ở mọi nơi tại Australia, nhưng nói chung đặc biệt phổ biến trong các khu vực có khí hậu khô cằn hay bán khô cằn.
Goodeniaceae R.Br. (1810), nom. cons.
Синонимы
Гудениевые (лат. Goodeniaceae) — семейство двудольных растений, входящее в порядок Астроцветные (Asterales).
Многолетние травы, полукустарники, кустарнички или кустарники.
Листья цельные, очерёдные или изредка супротивные; прилистников нет[2].
Цветки обоеполые, протандричные. Чашечка трубчатая, чаще пятилопастная. Венчик сростнолепестный, разных окрасок. Тычинок пять. Гинецей из двух плодолистиков.
Плод — коробочка, реже орех или костянка. Зародыш прямой[2].
Встречаются преимущественно в Австралии и Океании, а также в тропических областях Азии, Африки и Америки[2].
Семейство Гудениевые включает 12 родов[3]:
Гудениевые (лат. Goodeniaceae) — семейство двудольных растений, входящее в порядок Астроцветные (Asterales).
参见正文
草海桐科有12属约404种(Flora of Australia, vol. 35)主要分布在澳大利亚各地，尤其是干旱和半干旱地带；其中草海桐属（ Scaevola）广泛分布在世界各地的热带地区。中国有2属3种，分布在南部沿海和岛屿上。
1981年的克朗奎斯特分类法将本科列入桔梗目，1998年根据基因亲缘关系分类的APG 分类法将其列入菊目。
草海桐科有12属约404种(Flora of Australia, vol. 35)主要分布在澳大利亚各地，尤其是干旱和半干旱地带；其中草海桐属（ Scaevola）广泛分布在世界各地的热带地区。中国有2属3种，分布在南部沿海和岛屿上。
属 Anthotium R.Br. Brunonia Sm. Coopernookia Carolin Dampiera R.Br. Diaspasis R.Br. 美柱草屬Goodenia Sm. 花环花属 Lechenaultia R.Br.或 （ Leschenaultia DC.） Pentaptilon E.Pritz. 草海桐属 Scaevola L. Selliera Cav. Velleia Sm. Verreauxia Benth.
クサトベラ科 (Goodeniaceae) は、双子葉植物綱に属する被子植物の科である。
世界の熱帯から亜熱帯にかけて、16属400種あまりが分布し、日本にも南西諸島や小笠原諸島などにクサトベラなどの自生種があるが、オーストラリアやポリネシアに非常に多く産する。
小低木または宿根草で、葉は単葉で互生する。花は単生または集散花序。
なお、クロンキスト分類体系のブルノニア科Brunoniaceaeは、APG植物分類体系では、再びクサトベラ科に分類されている。
分子系統学に基づくAPG植物分類体系ではキク目に所属させる。
クロンキスト体系ではキキョウ目に所属する。
最近オーストラリア産の園芸種が、次々に紹介されている。
この項目は、植物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（プロジェクト:植物／Portal:植物）。
구데니아과(Goodeniaceae)는 국화목에 속하는 속씨식물의 과이다. 전열대식물인 스카에볼라속(Scaevola)을 제외하고 대부분 오스트레일리아에 분포한다. 이 과의 종은 오스트레일리아의 대부분 지역에서 발견되며, 특히 건조하거나 반건조한 기후 지역에서 흔하다.[1]
구데니아과 종들은 일반적으로 나선형 잎을 지닌 초본식물이다. 꽃은 좌우대칭이며, 씨방은 하위다.
12개 속에 약 404종이 있다.[2]
다음은 국화목의 계통 분류이다.[3]
국화목
.jpg)
_Vahl_-_gullfeed_(3770417159).jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
