nomes no trilho de navegação
Asterionella ist eine Gattung der Kieselalgen (Bacillariophyta) mit etwa 10 Arten, die in Süß- und Meerwasser vorkommen.
Die Vertreter sind schlanke, stäbchenförmige Algen, die zu den Enden hin verdickt sind. Sie besitzen mehrere kleine Plastiden, die durch Fucoxanthin goldbraun gefärbt sind. Die Zellen sind zu sternförmigen, an einer Seite offenen Kolonien vereint. Sie besitzen die für Kieselalgen typischen zweiteiligen Kieselschalen. In Seitenansicht erscheint diese rechteckig, in Schalenansicht linear mit angeschwollenen Enden. Die Schalen bleiben nach der Zellteilung mit einer Gallerte miteinander verbunden und bilden so die Kolonien. Die Zellen sind daher auch immer in Seitenansicht zu sehen. Die Einzelzellen sind zwischen 20 und 160 Mikrometer groß.
Die ungeschlechtliche Fortpflanzung erfolgt durch die typische Zweiteilung der Kieselalgen mit einhergehender Zellverkleinerung. Eine weitere Möglichkeit ist das Zerbrechen der Kolonien. Die geschlechtliche Fortpflanzung ist von Asterionella nicht bekannt. Beschrieben wurde die Bildung von Dauerzellen direkt aus vegetativen Zellen. Dies ermöglicht die Zellvergrößerung.
Asterionella ist ein Bestandteil des Phytoplanktons. Besonders im Frühling gibt es größere Vorkommen. Sie werden häufig von Chytridiomycetes parasitiert, die Kolonien sind dann leer und haben bläschenförmige Anhängsel.
Durch das Massenauftreten in Talsperren und anderen Wasserreservoiren kann Asterionella zum Verstopfen der Filteranlagen führen.
Asterionella ist eine Gattung der Kieselalgen (Bacillariophyta) mit etwa 10 Arten, die in Süß- und Meerwasser vorkommen.
Asterionella is a genus of pennate freshwater diatoms. They are frequently found in star-shaped colonies of individuals.
Asterionella average cell size is 60–85 micrometers long and 2–4 micrometers wide. It forms colonies that often consist of eight cells, but can vary up to 20 cells. The cells in the colony are attached by the apex by extracellular matter. By the way the cells are attached to each other, the colonies often look like stars or spiralling chains.
The silica skeleton of a diatom cell (called the frustule) consists of an epitheca and an hypotheca. The hypotheca is slightly smaller than the epitheca. During asexual reproduction both thecae form the epitheca of the new daughter cell and each daughter produces a new hypotheca. Therefore one daughter cell is always smaller than the original cell. In order to regain their original size, it is usually assumed diatoms have to reproduce sexually, although this has not yet been observed in A. formosa. However, there may also be other ways to rejuvenate.[1]
Asterionella formosa is known to be susceptible to the chytrid fungus Zygorhizidium planktonicum.[2][3] If a chytrid attaches to an Asterionella cell, they can, however, protect others of their kind by committing apoptosis, or cellular suicide, stopping the spread of the parasite. This is called a hypersensitive reaction.[4] Asterionella have no means of locomotion. It is most likely a combination of gravity and currents that distribute the organism.
A. ralfsii
A. bleakeleyi
A. formosa
A. gracillima
A. glacialis
A. japonica
A. kariana
Asterionella is a genus of pennate freshwater diatoms. They are frequently found in star-shaped colonies of individuals.
Asterionella est un genre de la famille des Tabellariaceae, algues diatomées de l'embranchement des Bacillariophyta.
Selon AlgaeBase (13 août 2017)[2] :
Selon NCBI (13 août 2017)[3] :
Selon World Register of Marine Species (13 août 2017)[1] :
Asterionella est un genre de la famille des Tabellariaceae, algues diatomées de l'embranchement des Bacillariophyta.
Asterionella é un xénero de diatomeas pennadas de auga doce. Forman con frecuencia colonias con forma estrelada. Clasifícanse tradicionalmente na orde Pennales, ou noutras clasificacións no grupo das Fragilariophyceae (pennadas sen rafe).
O tamaño celular medio dun individuo de Asterionella está entre 60 e 80 micrómetros de longo por de 2 a 4 micrómetos de largo. Forma colonias que xeralmente constan de oito células, pero que poden chegar a 20. As células da colonia están unidas polo ápice por material extracelular. Polo modo en que as células están unidas entre si, as colonias adoitan tomar forma estrelada ou de cadea en espiral.
O esqueleto ou envoltura silícica da célula desta diatomea (a denominada frústula) consta dunha epiteca e unha hipoteca. A hipoteca é lixeiramente menor que a epiteca. Durante a reprodución sexual ambas as metades ou tecas forman as epitecas das novas células fillas e cada unha desas células produce a súa propia hipoteca, polo que as células fillas sempre son menores que a célula orixinal. Para recuperar o seu tamaño orixinal asúmese que as diatomeas se reproducen sexualmente, pero isto non foi aínda observado en especies estudadas de Asterionella como A. fermosa. Porén, pode haber outros modos de rexuvenecerse neste xénero.[1]
A especie Asterionella formosa é susceptible ao fungo quitridiomicota Zygorhizidium planktonicum.[2][3] Se un destes fungos se une a unha célula de Asterionella, esta, realiza apoptose (morte ou suicidio celular), o que protexe a outras células do seu xénero ao evitar a propagación do parasito. Isto denomínase reacción hipersensible.[4] Asterionella non ten medios propios de locomoción, polo que probablemente o organismo se distribúe por influencia dunha combinación de efectos das correntes e da gravidade.
A. bleakeleyi
A. formosa
A. gracillima
A. glacialis
A. japonica
A. kariana
|data-acceso= require |url= (Axuda) |data-acceso= require |url= (Axuda)
Asterionella é un xénero de diatomeas pennadas de auga doce. Forman con frecuencia colonias con forma estrelada. Clasifícanse tradicionalmente na orde Pennales, ou noutras clasificacións no grupo das Fragilariophyceae (pennadas sen rafe).
Asterionella formosa is een penvormige diatomee die wereldwijd voorkomt in zoet water.
De gemiddelde grootte van een Asterionella-cel is 60-80 micrometer lang en 2 tot 4 micrometer breed. Asterionella is kolonievormend, een gemiddelde kolonie bestaat uit 8 cellen, maar dat kan oplopen tot 20 cellen. De cellen in een kolonie zijn aan de punt met elkaar verbonden, hierdoor krijgen de kolonies een typische stervorm.
De cel bestaat uit twee delen, die als een schoenendoos en deksel over elkaar liggen. Tijdens ongeslachtelijke voortplanting splitsen deze delen en vormen twee nieuwe cellen. Een dochtercel is altijd kleiner dan de moedercel, omdat de nieuwe delen aan de binnenzijde van het oorspronkelijke celdeel komen. Hoe de originele celgrootte weer bereikt wordt is onbekend, maar vermoed wordt dat dit via de geslachtelijke voortplanting gebeurt. Dit is echter nooit waargenomen in Asterionella formosa.[1]
Asterionella formosa is gevoelig voor infectie door de schimmel Zygorhizidium planktonicum [2]. Asterionella heeft geen manier om zichzelf te verplaatsen. Waarschijnlijk zorgen zwaartekracht en waterstroming voor de verspreiding van deze alg.
Asterionella formosa is een penvormige diatomee die wereldwijd voorkomt in zoet water.
Asterionella (Asterionella Hassall) – rodzaj okrzemek z rodziny fragilariowatych. Gatunkiem typowym jest A. formosa. Jeden z częstszych przedstawicieli słodkowodnego fitoplanktonu, czasem tworzący zakwity. Nie będąc typowym składnikiem fitobentosu, uwzględniana w niewielu wskaźnikach okrzemkowych. Komórki promieniście połączone w cenobia (dając wygląd gwiazdy), które pod wpływem warunków środowiskowych mogą zmieniać liczbę modułów lub się rozpadać. Wydłużone, zwykle rozszerzające się główkowato na końcach, jednakobiegunowe lub różnobiegunowe. Skorupki cienkie, brak wstawek i przegródek. Poprzeczne prążki delikatne, bez żeber. Przedstawiciele występują w wodach różnych części świata, z przewagą stref umiarkowanych. Wśród nich są zarówno umiarkowane acydofile (Asterionella ralfsii), jak i umiarkowane alkalifile (Asterionella gracillima)[1]. W polskiej florze powszechna A. gracillima, dość częsta również A. formosa.
Na asterionellach pasożytują skoczkowce Rhizopydium planktonicum[2].
Asterionella (Asterionella Hassall) – rodzaj okrzemek z rodziny fragilariowatych. Gatunkiem typowym jest A. formosa. Jeden z częstszych przedstawicieli słodkowodnego fitoplanktonu, czasem tworzący zakwity. Nie będąc typowym składnikiem fitobentosu, uwzględniana w niewielu wskaźnikach okrzemkowych. Komórki promieniście połączone w cenobia (dając wygląd gwiazdy), które pod wpływem warunków środowiskowych mogą zmieniać liczbę modułów lub się rozpadać. Wydłużone, zwykle rozszerzające się główkowato na końcach, jednakobiegunowe lub różnobiegunowe. Skorupki cienkie, brak wstawek i przegródek. Poprzeczne prążki delikatne, bez żeber. Przedstawiciele występują w wodach różnych części świata, z przewagą stref umiarkowanych. Wśród nich są zarówno umiarkowane acydofile (Asterionella ralfsii), jak i umiarkowane alkalifile (Asterionella gracillima). W polskiej florze powszechna A. gracillima, dość częsta również A. formosa.
Na asterionellach pasożytują skoczkowce Rhizopydium planktonicum.
