dcsimg

Heliobletus contaminatus ( Asturian )

provided by wikipedia AST
Map marker icon – Nicolas Mollet – Birds – Nature – white.png Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.

Heliobletus contaminatus, llamáu comúnmente ticotico estriáu,[2] picolezna estriáu,[3] ticotico d'envés estriáu,[4] ye la única especie qu'integra'l xéneru monotípicu: Heliobletus, de la familia Furnariidae. Habita en selves del este d'América del Sur.[5]

Distribución y hábitat

Habita en selves d'llanura y serranes del sudeste del Brasil, l'este del Paraguái, y el nordeste de la Arxentina, na provincia de Misiones.[1]

Taxonomía

Esta especie describióse orixinalmente por Hans von Berlepsch nel añu 1885. La llocalidá tipu dada ye: «Nova Friburgu, Rio de Janeiro, Brasil».

Esti taxón foi orixinalmente nomáu como Heliobletus superciliosus, entós como Anabates contaminatus, pero que yera un nomen nudum. A nivel de xéneru, dacuando fundióse en Xenops; magar namái presenten pequeñes diferencies nel plumaxe, sicasí son importantes les diferencies nes sos vocalizaciones, lo que suxure que dambos xéneros nun tán estrechamente rellacionaos. Los dos xéneros asítiense de cutiu nel estremu de les tradicionales secuencies lliniales, evidentemente por cuenta de les sos inusuales picos y adaptaciones p'alimentase sobre les cañes, paez más probable que les llograron de forma independiente a partir de distintos llinaxes dientro de Furnariidae.[6]

Subespecies

Esta especie subdividir en 2 subespecies:

Referencies

  1. 1,0 1,1 «Heliobletus contaminatus» (inglés). IUCN=2012.2 (2012). Consultáu'l 9 d'ochobre de 2012.
  2. F. Bernis, E. de Juana, J. del Hoyo, M. Fernández-Cruz, X. Ferrer, R. Sáez-Royuela y J. Sargatal, Nomes en castellán de les aves del mundu encamentaos pola SEO. (8ª parte p. 105.)
  3. Narosky, Tito (2010). Aves d'Arxentina y Uruguái, Guía d'identificación /Birds of Arxentina & Uruguái, a Field Guide, 16ª (n'español/inglés), Vázquez Mazzini editor. ISBN 978-987-9132-27-2.
  4. Heliobletus contaminatus en Avibase.
  5. Heliobletus contaminatus en Biolib.
  6. Heliobletus contaminatus en The Internet Bird Collection.

Enllaces esternos

Protonotaria-citrea-002 edit.jpg Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia AST

Heliobletus contaminatus: Brief Summary ( Asturian )

provided by wikipedia AST
Heliobletus contaminatus Map marker icon – Nicolas Mollet – Birds – Nature – white.png Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.

Heliobletus contaminatus, llamáu comúnmente ticotico estriáu, picolezna estriáu, ticotico d'envés estriáu, ye la única especie qu'integra'l xéneru monotípicu: Heliobletus, de la familia Furnariidae. Habita en selves del este d'América del Sur.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia AST

Senops mannog ( Welsh )

provided by wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Senops mannog (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: senopsau mannog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Xenops contaminatus; yr enw Saesneg arno yw Sharp-billed treehunter. Mae'n perthyn i deulu'r Adar Pobty (Lladin: Furnariidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn X. contaminatus, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.

Teulu

Mae'r senops mannog yn perthyn i deulu'r Adar Pobty (Lladin: Furnariidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Cropiwr coronog Lepidocolaptes affinis Cropiwr daear pigsyth Ochetorhynchus ruficaudus
Ochetorhynchus ruficaudus montanus 1847.jpg
Cropiwr daear y graig Ochetorhynchus andaecola
Rock Earthcreeper argentina.jpg
Cropiwr pen rhesog Lepidocolaptes souleyetii
Flickr - Rainbirder - Streak-headed Woodcreeper (Lepidocolaptes souleyetii).jpg
Cropiwr sythbig Dendroplex picus
Straight-billed Woodcreeper.jpg
Cropiwr Zimmer Dendroplex kienerii
Dendroplex kienerii - Zimmer's Woodcreeper.JPG
Heliwr coed bronresog Thripadectes rufobrunneus
Thripadectes rufobrunneus.jpg
Heliwr coed penresog Thripadectes virgaticeps
Streak-capped Treehunter (Thripadectes virgaticeps) (8079775965).jpg
Heliwr coed pigddu Thripadectes melanorhynchus
Thripadectes melanorhynchus - Black-billed Treehunter.jpg
Heliwr coed plaen Thripadectes ignobilis
Thripadectes ignobilis - Uniform treehunter; Cerro Montezuma, Risaralda, Colombia.jpg
Heliwr coed rhesog Thripadectes holostictus
Striped Treehunter Side Shot.png
Heliwr coed rhibiniog Thripadectes flammulatus
Thripadectes flammulatus -NBII Image Gallery-a00252.jpg
Rhedwr bach y paith Ochetorhynchus phoenicurus
Eremobius phoenicurus - Gould.jpg
Diwedd y rhestr a gynhyrchwyd yn otomatig o Wicidata.

Gweler hefyd

Cyfeiriadau

  1. Gwefan Cymdeithas Edward Llwyd; adalwyd 30 Medi 2016.
  2. Gwefan Avibase; adalwyd 3 Hydref 2016.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CY

Senops mannog: Brief Summary ( Welsh )

provided by wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Senops mannog (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: senopsau mannog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Xenops contaminatus; yr enw Saesneg arno yw Sharp-billed treehunter. Mae'n perthyn i deulu'r Adar Pobty (Lladin: Furnariidae) sydd yn urdd y Passeriformes.

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn X. contaminatus, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Ne America.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia CY

Arapau'irã ( Guarani )

provided by wikipedia emerging languages

Arapau'irã (Heliobletus contaminatus) (karaiñe'ẽ: ticotico estriado - picolezna estriado),[1][2] ha'e peteĩ guyra juehegua michĩ. Oikove ka'aguy guasu kuarahyresẽ Ñembyamérika-pe.[3]

Tenda oĩva

Oikove ka'aguy guasu ha ñu oreko ka'aguy ñemby kuarahyresẽ Pindorama retãme, kuarahyresẽ Paraguái, ha yvate kuarahyresẽ Argentina retãme.[4]

Mandu'apy

  1. F. Bernis, E. de Juana, J. del Hoyo, M. Fernández-Cruz, X. Ferrer, R. Sáez-Royuela y J. Sargatal, Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la SEO. (8ª parte p. 105.)
  2. Narosky, Tito; Darío Yzurieta (2010) (en español/inglés). Aves de Argentina y Uruguay, Guía de identificación /Birds of Argentina & Uruguay, a Field Guide (16ª edición). Buenos Aires: Vázquez Mazzini editores. pp. 432. ISBN 978-987-9132-27-2.
  3. Heliobletus contaminatus en Biolib.
  4. BirdLife International (2012). «Heliobletus contaminatus» (en inglés). IUCN=2012.2. Ojehechákuri árape: 9 de octubre de 2012.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Arapau'irã: Brief Summary ( Guarani )

provided by wikipedia emerging languages

Arapau'irã (Heliobletus contaminatus) (karaiñe'ẽ: ticotico estriado - picolezna estriado), ha'e peteĩ guyra juehegua michĩ. Oikove ka'aguy guasu kuarahyresẽ Ñembyamérika-pe.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors

Sharp-billed treehunter

provided by wikipedia EN

The sharp-billed treehunter (Heliobletus contaminatus) is a species of bird in the ovenbird family, Furnariidae. It is the only described member of the genus Heliobletus. The species is found in south eastern South America. Considerable confusion exists about the specific and subspecific names for this species.[2]

Distribution and habitat

It is found in the southern Atlantic Forest, in south eastern Brazil, eastern Paraguay, northern Argentina and the extreme north east of Uruguay. Its natural habitats are subtropical or tropical moist lowland forest and subtropical or tropical moist montane forest.

References

  1. ^ BirdLife International (2017). "Heliobletus contaminatus". IUCN Red List of Threatened Species. 2017: e.T22702981A110877881. doi:10.2305/IUCN.UK.2017-1.RLTS.T22702981A110877881.en. Retrieved 11 November 2021.
  2. ^ Remsen, J.V., Jr (2017). Sharp-billed Treehunter (Heliobletus contaminatus). In: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. (retrieved from http://www.hbw.com/node/56587 on 4 April 2017).
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Sharp-billed treehunter: Brief Summary

provided by wikipedia EN

The sharp-billed treehunter (Heliobletus contaminatus) is a species of bird in the ovenbird family, Furnariidae. It is the only described member of the genus Heliobletus. The species is found in south eastern South America. Considerable confusion exists about the specific and subspecific names for this species.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia authors and editors
original
visit source
partner site
wikipedia EN

Heliobletus contaminatus ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

El ticotico estriado[6]​ (Heliobletus contaminatus), también denominado picolezna estriado[7]​ (en Argentina, Uruguay y Paraguay), ticotico de dorso estriado [3]​ o pico-filoso pardo (en Argentina),[8]​ es una especie de ave paseriforme de la familia Furnariidae, la única especie del género monotípico Heliobletus. Es nativo de la mata atlántica del centro sureste de América del Sur.

Distribución y hábitat

Se distribuye por el litoral del sureste de Brasil, hacia el sur, hasta el sur de Brasil, este de Paraguay, extremo noreste de Argentina y extremo noreste de Uruguay.[5]

Esta especie es considerada poco común en su hábitat natural, el dosel y los bordes de selvas húmedas desde casi el nivel del mar hasta los 1800 m de altitud.[9]

Descripción

Mide entre 12 y 13 cm de longitud, y pesa entre 13 y 15 g.[5]​ El iris es pardo. El pico es negruzco con la base de la mandíbula más clara. Las patas son grises verdosas. Tiene la corona parda estriada de negro y una lista superciliar ocráceas; por arriba es de color pardo con estrías ocres en la espalda. La garganta es blanco-amarillenta y la región ventral es pardo grisácea estriada de ocráceo. Las alas son pardo oscuro y la cola es castaña.[8]

Comportamiento

Anda solitario o a los pares, frecuentemente con bandadas mixtas. Trepa por las ramas y en los enmarañados de epífitas y, a pesar de que a menudo lo hace de cabeza para bajo, no parece usar la cola para apoyarse; tampoco picotea o hurga en la madera.[9]

Alimentación

Su dieta consiste de artrópodos.[5]

Vocalización

Es bastante callado, pero sabe dar un gorjeo acelerado, como de un Sclerurus, que termina en un trinado.[9]

Sistemática

Descripción original

Existe una considerable confusión en relación a la nomenclatura de esta especie:[10]​ el nombre específico superciliosus, utilizado en el pasado y citado como la base para el nombre del género, es un sinónimo posterior de Cranioleuca pyrrhophia; el nombre específico válido contaminatus era hasta recientemente atribuido a Berlepsch (1885) pero en realidad fue disponibilizado por Pelzeln (1859).[5]

Para muchos autores la especie H. contaminatus fue descrita por primera vez por el ornitólogo alemán Hans von Berlepsch en 1885 bajo el mismo nombre científico; su localidad tipo es: «Nova Friburgo, Río de Janeiro, Brasil».[5]

Según los estudios recientes, como adoptado por la clasificación Aves del Mundo, la especie fue descrita por primera vez por el ornitólogo austríaco August von Pelzeln en 1859 bajo el nombre científico Anabates contaminatus; su localidad tipo es: «Ipanema, Itararé y Curitiba, Brasil».[5]

El género Heliobletus fue descrito por el naturalista alemán Heinrich Gottlieb Ludwig Reichenbach en 1853.[2]

Etimología

El nombre genérico masculino «Heliobletus» deriva del griego «ἡλιοβλητος hēlioblētos»: tostado por el sol;[11]​ y el nombre de la especie «contaminatus», proviene del latín: sucio, contaminado, en referencia al estriado característico de la especie.[12]

Taxonomía

A nivel de género, la presente especie a veces se incluyó en Xenops; debido a que el patrón de plumaje es notablemente similar al de Xenops milleri, en cambio son importantes las diferencias en sus vocalizaciones, lo que sugiere que ambos géneros no están estrechamente relacionados. Los dos géneros se colocan a menudo en el extremo de las tradicionales secuencias lineales, evidentemente debido a sus inusuales picos y adaptaciones para alimentarse sobre las ramas, parece más probable que las obtuvieron de forma independiente a partir de diferentes linajes dentro de Furnariidae. Los datos genéticos indican que Heliobletus y Xenops se encuentran en brazos separados dentro de Furnariidae.[13][14]​ Los amplios estudios de Derryberry et al. (2011) encontraron que es hermano de los verdaderos Philydor.[15]

Subespecies

Según las clasificaciones del Congreso Ornitológico Internacional (IOC)[16]​ y Clements Checklist v.2018,[17]​ se reconocen dos subespecies, con su correspondiente distribución geográfica:[5]

Sin embargo, al adoptarse la autoría de Pelzeln, 1859, como lo hizo Aves del Mundo, la subespecie nominal pasaría a ser la meridional, y camargoi un sinónimo posterior de la misma, con lo que la subespecie septentrional precisaría de un nuevo nombre.[5]

Referencias

  1. BirdLife International (2016). «Heliobletus contaminatus». Lista Roja de especies amenazadas de la UICN 2018.1 (en inglés). ISSN 2307-8235. Consultado el 5 de febrero de 2019.
  2. a b Reichenbach, H.G.L. (1853). «Icones ad synopsin avium no.10. Scansoriae». Handbuch der speciellen Ornithologie (en alemán). i–ii, 145–218. Dresden y Leipzig: Expedition Vollständigsten Naturgeschichte. Heliobletus, primera citación p.148; descripción original p.201. Disponible en Biodiversitas Heritage Library. doi:10.5962/bhl.title.102901.
  3. a b c d Ticotico Estriado Heliobletus contaminatus von Berlepsch, 1885 en Avibase. Consultado el 5 de febrero de 2019.
  4. Zoonomen Nomenclatural data (2013) Alan P. Peterson. Ver Heliobletus en Furnariidae. Acceso: 5 de febrero de 2019.
  5. a b c d e f g h i j Sharp-billed Treehunter (Heliobletus contaminatus) en Handbook of the Birds of the World - Alive (en inglés). Consultada el 5 de febrero de 2019.
  6. Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J (2003). «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Octava parte: Orden Passeriformes, Familias Eurylaimidae a Rhinocryptidae)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 50 (1): 103-110. ISSN 0570-7358. Consultado el 10 de febrero de 2019. P. 105.
  7. Narosky, Tito; Yzurieta, Darío (2010). Aves de Argentina y Uruguay, Guía de identificación /Birds of Argentina & Uruguay, a Field Guide (en español/inglés) (16ª edición). Buenos Aires: Vázquez Mazzini editores. p. 432. ISBN 978-987-9132-27-2. |fechaacceso= requiere |url= (ayuda)
  8. a b de la Peña, Martín R. (2016). «Aves Argentinas: Descripción, Comportamiento, Reproducción y Distribución. Trogonidae a Furnariidae». Picolezna estriado Heliobletus contaminatus (Berlepsch, 1885), p.434. Comunicaciones del Museo Provincial de Ciencias Naturales “Florentino Ameghino” (Nueva Serie). 20 (2): 1-620. ISSN 0325-3856. |fechaacceso= requiere |url= (ayuda)
  9. a b c Ridgely, Robert & Tudor, Guy. 2009. Heliobletus contaminatus, p. 301, lámina 10(15), en Field guide to the songbirds of South America: the passerines – 1.a edición – (Mildred Wyatt-World series in ornithology). University of Texas Press, Austin. ISBN 978-0-292-71748-0
  10. Penhallurick, J.M. (2011). «The nomenclature and taxonomy of Sharp-billed Treehunter Heliobletus contaminatus». PDF disponible para descarga. Revista Brasileira de Ornitologia (en inglés). 19: 409-416. ISSN 0103-5657.
  11. Jobling, J.A. (2017). Heliobletus Key to Scientific Names in Ornithology (en inglés). En: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Consultado el 5 de febrero de 2019.
  12. Jobling, J.A. (2017) contaminatus Key to Scientific Names in Ornithology (en inglés). En: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.) Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Consultado el 5 de febrero de 2019.
  13. Irestedt, M.; Fjeldså, J.; Ericson, P.G.P. (2006). «Evolution of the ovenbird-woodcreeper assemblage (Aves: Furnariidae) - major shifts in nest architecture and adaptive radiation». Journal of Avian Biology (en inglés) (37): 260-272. ISSN 0908-8857. doi:10.1111/j.2006.0908-8857.03612.x.
  14. Moyle, R.G.; Chesser, R.T.; Brumfield, R.T.; Tello, J.G.; Marchese, D.J.; Cracraft, J. (2009). «Phylogeny and phylogenetic classification of the antbirds, ovenbirds, woodcreepers, and allies (Aves: Passeriformes: infraorder Furnariides)». Cladistics (en inglés) (25): 1-20. ISSN 0748-3007. doi:10.1111/j.1096-0031.2009.00259.x.
  15. Derryberry, E.; Claramunt, S.; Derryberry, G.; Chesser, R.T.; Cracraft, J.; Aleixo, A.; Pérez-Éman, J.; Remsen, Jr, J.v.; & Brumfield, R.T. (2011). «Lineage diversification and morphological evolution in a large-scale continental radiation: the Neotropical ovenbirds and woodcreepers (Aves: Furnariidae)». Evolution (en inglés) (65): 2973-2986. ISSN 0014-3820. doi:10.1111/j.1558-5646.2011.01374.x.
  16. Gill, F. & Donsker, D. (Eds.). «Ovenbirds & woodcreepers». IOC – World Bird List (en inglés). Consultado el 10 de febrero de 2019. Versión/Año: 9.1/2019
  17. Clements, J.F., Schulenberg,T.S., Iliff, M.J., Roberson, D., Fredericks, T.A., Sullivan, B.L. & Wood, C.L. «The eBird/Clements checklist of birds of the world». Disponible para descarga. The Cornell Lab of Ornithology (Planilla Excel|formato= requiere |url= (ayuda)) (en inglés). Año:

 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Heliobletus contaminatus: Brief Summary ( Spanish; Castilian )

provided by wikipedia ES

El ticotico estriado​ (Heliobletus contaminatus), también denominado picolezna estriado​ (en Argentina, Uruguay y Paraguay), ticotico de dorso estriado ​ o pico-filoso pardo (en Argentina),​ es una especie de ave paseriforme de la familia Furnariidae, la única especie del género monotípico Heliobletus. Es nativo de la mata atlántica del centro sureste de América del Sur.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores y editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia ES

Heliobletus contaminatus ( Basque )

provided by wikipedia EU

Heliobletus contaminatus Heliobletus generoko animalia da. Hegaztien barruko Furnariidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

  1. (Ingelesez)BirdLife International (2012) Species factsheet. www.birdlife.org webgunetitik jaitsia 2012/05/07an
  2. (Ingelesez) IOC Master List

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Heliobletus contaminatus: Brief Summary ( Basque )

provided by wikipedia EU

Heliobletus contaminatus Heliobletus generoko animalia da. Hegaztien barruko Furnariidae familian sailkatua dago.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visit source
partner site
wikipedia EU

Teräväpystynokka ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Teräväpystynokka,[2] aikaisemmalta nimeltään terävänokka[3] (Heliobletus contaminatus) on orneeroiden heimoon kuuluva varpuslintu.

Levinneisyys

Teräväpystynokkaa tavataan luonnonvaraisena Argentiinassa, Brasiliassa ja Paraguayssa. Lisäksi sitä tavataan Uruguayssa, jossa kannan alkuperä ei ole tiedossa. Lajia on kuvattu melko yleiseksi, ja se on luokiteltu elinvoimaiseksi.[1]

Lähteet

  1. a b c IUCN Red List of Threatened Species. International Union for Conservation of Nature, IUCN, Iucnredlist.org. (englanniksi)
  2. Väisänen, R. A.; Högmander, H.; Björklund, H.; Hänninen, L.; Lammin-Soila, M.; Lokki, J. & Rauste, V.: Maailman lintujen suomenkieliset nimet. 2., uudistettu painos. Helsinki: BirdLife Suomi ry, 2006. Teoksen verkkoversio.
  3. Palmén, Ernst & Nurminen, Matti (toim.): Eläinten maailma, Otavan iso eläintietosanakirja. 5. Sydän–Öljykala, s. 1946. Helsinki: Otava, 1975. ISBN 951-1-02059-5.
Tämä lintuihin liittyvä artikkeli on tynkä. Voit auttaa Wikipediaa laajentamalla artikkelia.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Teräväpystynokka: Brief Summary ( Finnish )

provided by wikipedia FI

Teräväpystynokka, aikaisemmalta nimeltään terävänokka (Heliobletus contaminatus) on orneeroiden heimoon kuuluva varpuslintu.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visit source
partner site
wikipedia FI

Sittine à bec fin ( French )

provided by wikipedia FR

Heliobletus contaminatus

La Sittine à bec fin (Heliobletus contaminatus) est une espèce de passereaux de la famille des Furnariidae, l'unique représentante du genre Heliobletus.

Répartition

Cet oiseau vit en Argentine, au Brésil et au Paraguay.

Habitat

Son habitat est les régions de forêts humides tropicales ou subtropicales, en plaine ou en montagne.

Sous-espèces

Il en existe deux sous-espèces :

  • Heliobletus contaminatus contaminatus Berlepsch, 1885 ;
  • Heliobletus contaminatus camargoi Cardoso da Silva & Stotz, 1992.

Annexes

Références taxinomiques

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Sittine à bec fin: Brief Summary ( French )

provided by wikipedia FR

Heliobletus contaminatus

La Sittine à bec fin (Heliobletus contaminatus) est une espèce de passereaux de la famille des Furnariidae, l'unique représentante du genre Heliobletus.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia FR

Priemsnavelxenops ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

Vogels

De priemsnavelxenops (Heliobletus contaminatus) is een zangvogel uit de familie Furnariidae (ovenvogels).

Verspreiding en leefgebied

Deze soort telt 2 ondersoorten:

  • Heliobletus contaminatus contaminatus: zuidoostelijk Brazilië.
  • Heliobletus contaminatus camargoi: extreem zuidoostelijk Brazilië, noordoostelijk Argentinië en oostelijk Paraguay.

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Priemsnavelxenops: Brief Summary ( Dutch; Flemish )

provided by wikipedia NL

De priemsnavelxenops (Heliobletus contaminatus) is een zangvogel uit de familie Furnariidae (ovenvogels).

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visit source
partner site
wikipedia NL

Liściowiec ostrodzioby ( Polish )

provided by wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Liściowiec ostrodzioby[5] (Heliobletus contaminatus) – gatunek małego ptaka z rodziny garncarzowatych. Występuje w Brazylii i Paragwaju. Niezagrożony wyginięciem.

Taksonomia

Gatunek opisał po raz pierwszy Hans von Berlepsch w 1885 pod nazwą Heliobletus contaminatus, akceptowaną obecnie przez IOC. Liściowiec ostrodzioby należy według IOC do monotypowego rodzaju Heliobletus; niektórzy autorzy włączają go do Xenops (np. Howard and Moore Complete checklist... 2 ed. czy checklista J. Clementsa z 1981), jednak od przedstawicieli tego rodzaju wyróżnia liściowca upierzenie i głos. Wymienione cechy wskazują na nikłe pokrewieństwo Heliobates z Xenops. Mimo że w tradycyjnych[6] przedstawieniach linii ewolucyjnej rodziny garncarzowatych rodzaju Xenops i Heliobletus umieszczane są zwykle blisko siebie, pod koniec – ze względu na nietypowe dzioby i przystosowania do żerowania wzdłuż gałęzi – zdają się pochodzić z dwóch niezależnych linii ewolucyjnych w obrębie rodziny. Przykładowo, pod względem ogólnego schematu upierzenia przedstawiciele obu rodzajów przypominają inne gatunki używające do żerowania na gałęziach niekiedy akrobatycznych – Premnornis, siptornis, Anabacerthia spp., Syndactyla spp. i Cichlocolaptes spp. Opisano dwa podgatunki liściowca długodziobego; w północnym stanie São Paulo są wobec siebie sympatryczne i mogą się krzyżować (intergradation)[3].

Holotyp gatunku (i zarazem podgatunku nominatywnego) pochodził z Nova Friburgo[3], a holotyp H.c. camargoi z Porto Cabral (miejscowość przy rzece Parana w São Paulo)[7]. Nazwa rodzajowa Heliobletus pochodzi od dwóch greckich słów – helios (słońce) oraz bletos – rażony, dotknięty; nazwa gatunkowa contaminatus oznacza z łaciny brudny, zanieczyszczony[8].

Podgatunki i zasięg występowania

IOC wyróżnia następujące podgatunki[9][3]:

  • H. c. contaminatus von Berlepsch, 1885 – południowo-wschodnia Brazylia(południowy stan Minas Gerais, Espírito Santo na południe do północnego São Paulo
  • H. c. camargoi Cardoso da Silva & Stotz, 1992 – skrajnie południowo-wschodnia Brazylia, północno-wschodnia Argentyna i wschodni Paragwaj

Środowiskiem życia H. contaminatus są górskie i nizinne lasy wiecznie zielone. Występuje od poziomu morza po 1830 m n.p.m.[3]

Morfologia

Długość ciała w przedziale 12–13 cm, masa ciała 13–15 g. Wymiary szczegółowe dla podgatunku: camargoi (holotyp)[7]: długość skrzydła 70 mm, ogona 55 mm, długość dzioba od bliższego dziobu końca nozdrzy 8,9 mm (od nasady w czaszce 14,6 mm), skoku 18,3 mm[7]. Przedział długości skrzydła dla contaminatus: samce 70–78 mm, samice 67–71 mm; przedział długości ogona, także dla podgatunku nominatywnego: 55–64 mm u samców, 52,5–55 mm u samic (dwa okazy)[7].

U podgatunku nominatywnego występują płowozłota brew oraz ostro zarysowany pasek biegnący od oka w tył (pod brwią), dochodząc do karku nieznacznie jaśnieje. Pokrywy uszne płowozłote, kantarek poprzetykany ciemnobrązowymi i ochrowymi piórami. Po bokach szyi upierzenie płowożółte. Czarnobrązowy wierch głowy pokryty szerokimi złotooliwkowymi pasami, które swój zasięg poszerzają także na kark. Górna część grzbietu w podobnej kolorystyce, co brew i boki szyi. Pozostałe partie wierchu ciała wraz z kuprem matowe, oliwkowobrązowe, jedynie pióra pokryw nadogonowych wieńczą rude końcówki. Upierzenie skrzydeł w większości oliwkowobrązowe, pokrywy lotek I rzędu ciemniejsze, lotki mają rudy odcień. Ogon niemal prostokątny, ciemnorude sterówki jedynie lekko usztywnione; stosiny na końcowym odcinku bliskim 1 mm nagie, bez promyków. Gardło jasne, żółtopłowe, jaśniejszą pierś zdobią matowe oliwkowobrązowe paski, ciągnące się aż do brzucha, gdzie tworzą jednobarwną połać piór. Pokrywy podogonowe brązowe z szerokimi rdzawym pasami. Tęczówka ciemnobrązowa. Górna szczęka brązowa do czarnej, dolna różowawa do szarej. Skok i palce zielonkawoszare do żółtozielonych (matowych). Nie występuje dymorfizm płciowy[3]. Przedstawicieli podgatunku camargoi odróżniają płowozłote paski na wierzchu ciała, szersze paski na piersi i brzuchu; do tego krótsze skrzydła i ogon[3].

Zachowanie

 src=
Osobnik żerujący na omszonej gałęzi

Liściowiec ostrodzioby żywi się stawonogami. Żeruje pojedynczo lub w parach, niekiedy w stadach mieszanych, często w plątaninie pnączy. Zwinnie zbiera zdobycz z omszonych gałęzi, liści i epifitów. Wspina się i zawiesza. Nie używa ogona jako podpory. Pieśń to krótki, ostry, metaliczny tryl w jednej tonacji, niekiedy przeplatany piszącym, skrzypiącymi dźwiękami. Zawołanie stanowi krótkie, miękkie tik[3].

Brak informacji o lęgach[3].

Status zagrożenia

Przez IUCN gatunek jest uznawany za najmniejszej troski (LC, Least Concern). W większości zasięgu rzadki do lokalnie pospolitego; nieliczny w Paragwaju (stan w 2003)[3]. Jest brany pod uwagę jako „trigger species” przy wyznaczaniu ostoi ptaków IBA; występuje np. w Parku Narodowym Aparados da Serra, PN Serra dos Órgãos i – nielicznie – PN Itatiaia[3] (Brazylia). W Argentynie m.in. w Rezerwacie biosfery Yabotí, a w Paragwaju parkach narodowych Caazapá i San Rafael[10].

Przypisy

  1. Heliobletus contaminatus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d Philip Lutley Sclater: Catalogue of Birds in the British Museum. T. 15. Tracheophoane. 1890, s. 104–105.
  3. a b c d e f g h i j k del Hoyo, Elliot i Christie 2003 ↓, s. 354.
  4. BirdLife International 2012, Heliobletus contaminatus [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015 [online], wersja 2014.3 [dostęp 2015-03-21] (ang.).
  5. Systematyka i nazwy polskie za: Paweł Mielczarek, Marek Kuziemko: Podrodzina: Philydorinae Sclater,PL & Salvin, 1873 - liściowce (wersja: 2015-07-08). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2015-10-28].
  6. Autorzy nie precyzują, o jakie tradycyjne opracowania chodzi
  7. a b c d José Maria Cardoso & Douglas F. Stotz. Geographic variation in the Sharp-billed Treehunter Heliobletus contaminatus. „Bulletin of British Ornitologists' Club”. 112 (2), s. 98–, 1992.
  8. James A. Jobling: Helm Dictionary of Scientific Bird Names. Christopher Helm Publishers Ltd, 2009, s. 188, 117. ISBN 1-4081-2501-3.
  9. Frank Gill, David Donsker (red.): Ovenbirds & woodcreepers (ang.). IOC World Bird List: Version 5.4. [dostęp 2015-10-28].
  10. Sharp-billed Treehunter Heliobletus contaminatus. BirdLife International. [dostęp 25 sierpnia 2014].

Bibliografia

  • J. del Hoyo, A. Elliot, D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. T. 8. Broadbills to Tapaculos. Lynx Edicions, 2003. ISBN 84-87334-50-4.

Linki zewnętrzne

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Liściowiec ostrodzioby: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL

Liściowiec ostrodzioby (Heliobletus contaminatus) – gatunek małego ptaka z rodziny garncarzowatych. Występuje w Brazylii i Paragwaju. Niezagrożony wyginięciem.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Trepadorzinho ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

O trepadorzinho (Heliobletus contaminatus) é uma espécie de ave da família Furnariidae. É a única espécie do género Heliobletus.

Pode ser encontrada nos seguintes países: Argentina, Brasil e Paraguai.[1]

Os seus habitats naturais são: florestas subtropicais ou tropicais húmidas de baixa altitude e regiões subtropicais ou tropicais húmidas de alta altitude.[1]

Referências

  1. a b c BirdLife International (2004). Heliobletus contaminatus (em inglês). IUCN 2006. Lista Vermelha de Espécies Ameaçadas da IUCN de 2006 . Página visitada em 06.11.2007.
 title=
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Trepadorzinho: Brief Summary ( Portuguese )

provided by wikipedia PT

O trepadorzinho (Heliobletus contaminatus) é uma espécie de ave da família Furnariidae. É a única espécie do género Heliobletus.

Pode ser encontrada nos seguintes países: Argentina, Brasil e Paraguai.

Os seus habitats naturais são: florestas subtropicais ou tropicais húmidas de baixa altitude e regiões subtropicais ou tropicais húmidas de alta altitude.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autores e editores de Wikipedia
original
visit source
partner site
wikipedia PT

Spetsnäbbad trädletare ( Swedish )

provided by wikipedia SV

Spetsnäbbad trädletare[2] (Heliobletus contaminatus) är en fågel i familjen ugnfåglar inom ordningen tättingar.[3] Den placeras som enda art i släktet Heliobletus. Fågeln förekommer i östra Paraguay, sydöstra Brasilien (Espírito Santo) och nordöstra Argentina.[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]

Noter

  1. ^ [a b] Birdlife International 2012 Heliobletus contaminatus Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
  2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2016) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter Arkiverad 18 oktober 2014 hämtat från the Wayback Machine., läst 2016-02-10
  3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2016) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2016 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-08-11

Externa länkar

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia författare och redaktörer
original
visit source
partner site
wikipedia SV

Spetsnäbbad trädletare: Brief Summary ( Swedish )

provided by wikipedia SV

Spetsnäbbad trädletare (Heliobletus contaminatus) är en fågel i familjen ugnfåglar inom ordningen tättingar. Den placeras som enda art i släktet Heliobletus. Fågeln förekommer i östra Paraguay, sydöstra Brasilien (Espírito Santo) och nordöstra Argentina. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia författare och redaktörer
original
visit source
partner site
wikipedia SV

Heliobletus contaminatus ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Heliobletus contaminatus là một loài chim trong họ Furnariidae.[2] Chúng được tìm thấy ở Argentina, Brazil, và Paraguay. Môi trường sống tự nhiên của chúng là rừng ẩm vùng đất thấp nhiệt đới hoặc cận nhiệt đới và rừng núi ẩm nhiệt đới hoặc cận nhiệt đới.

Chú thích

  1. ^ BirdLife International (2012). Heliobletus contaminatus. Sách Đỏ IUCN các loài bị đe dọa. Phiên bản 2013.2. Liên minh Bảo tồn Thiên nhiên Quốc tế. Truy cập ngày 26 tháng 11 năm 2013.
  2. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson (2012). “The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.7.”. Truy cập ngày 19 tháng 12 năm 2012.

Tham khảo


Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan họ chim Furnariidae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI

Heliobletus contaminatus: Brief Summary ( Vietnamese )

provided by wikipedia VI

Heliobletus contaminatus là một loài chim trong họ Furnariidae. Chúng được tìm thấy ở Argentina, Brazil, và Paraguay. Môi trường sống tự nhiên của chúng là rừng ẩm vùng đất thấp nhiệt đới hoặc cận nhiệt đới và rừng núi ẩm nhiệt đới hoặc cận nhiệt đới.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visit source
partner site
wikipedia VI