Fragrant Sumac

Rhus aromatica, ye una especie de zumaque perteneciente a la familia de les anacardiacees. Ye orixinaria de Norteamérica.

Frutos.

Vista de la planta.

Carauterístiques

Conocíu popularmente como zumaque goliosu, ye un parrotal que suel crecer percima de 2 m d'altor. Les sos fueyes son trifoliaes, con peciolos curtios d'unos 2 cm de llargor; los trés foliolos son sésiles y tán cubiertos d'un vellu aterciopeláu cuando son nuevos. El foliolu terminal ye considerablemente mayor que los otros dos. Les flores son pequeñes, de color verde amarellentáu; brotando primero qu'apaezan les fueyes, les flores arrexuntar n'espigues laxas. Los frutos son pequeñes drupes de color coloráu y tán cubiertes de pelillos blancos, tieneen el tamañu d'un arbeyu.

Distribución y hábitat

Ye un parrotal goliosu orixinariu de les rexones orientales d'América del Norte.

Historia

Hai noticies del zumaque publicada por autores antiguos, anque nun se refieren a la especie americana, sinón a especies del sur d'Europa, como Rhus cotinus, denomináu'l zumaque venecianu, o a la especie Rhus coriaria, nativu de la rexón mediterránea y vendida en dómines antigües polos comerciantes d'Alepo.

Propiedaes

Virtúes melecinales

Ye astrinxente y diuréticu. La so actividá deriva del so altu conteníu de taníns, anque ye pocu usáu en fitoterapia. Puede ser útil nel tratamientu de la foria y de la menstruación escasa, según nel tratamientu de la diabetes ya inflamaciones del reñón y vexiga urinaria. Encamentóse pa dalo a neños que se mean na cama, asiciándolo con plantes sedantes y anti neuríticas como'l hipérico.^[1]

Tien pocu usu pos la so manipulación puede provocar dermatosis en suxetos sensibles.

Principios activos

Contién una abondosa cantidá de taníns gálicos (27%), flavonoles, un 0'07% d'aceite esencial, gomes, resines, oxalatos y ceres.

Preparación

• Extracto fluyíu: 10-20 gotes, trés o cuatro veces al día.
• Tintura: 1 gramu delles vegaes al día.
• Tintura madre: 25 gotes, tres veces al día.

Taxonomía

Rhus aromatica describióse por William Aiton y espublizóse en Hortus Kewensis; or, a catalogue . . . 1: 367. 1789.^[2]

Etimoloxía

Rhus: nome xenéricu que deriva de la pallabra griega pa "coloráu", una alusión a los llamativos colores de seronda de delles especies.

aromatica: epítetu llatín que significa "arumosa".

Variedaes

• Rhus aromatica var. arenaria (Greene) Fernald
• Rhus aromatica var. aromatica Aiton
• Rhus aromatica var. serotina (Greene) Rehder^[3]

Ver tamién

• Terminoloxía descriptiva de les plantes
• Historia de la Botánica
• Carauterístiques de les anacardiacees

Referencies

Bibliografía

1. CONABIO, 2009. Catálogu taxonómicu d'especies de Méxicu. Cap. nat. Méxicu 1.
2. Correll, D. S. & M. C. Johnston 1970. Man. Vasc. Pl. Texas i-xv, 1–1881.
3. Fernald, M. 1950. Manual (ed. 8) i-lxiv, 1-1632.
4. Gleason, H. A. & A. Cronquist 1991. Man. Vasc. Pl. N.Y. O.S. (ed. 2) i-lxxv, 1-910.
5. Great Plains Flora Association 1986. Fl. Great Plains i-vii, 1-1392.
6. Radford, A. Y., H. Y. Ahles & C. R. Bell 1968. Man. Vasc. Fl. Carolinas i-lxi, 1–1183.
7. Scoggan, H. J. 1978. Dicotyledoneae (Saururaceae to Violaceae). Fl. Canada 3: 547–1115.
8. Voss, Y. G. 1985. Michigan Flora. Part II Dicots (Saururaceae-Cornaceae). Bull. Cranbrook Inst. Sci. 59. xix + 724.
9. Wunderlin, R. P. 1998. Guide Vasc. Pl. Florida i–x + 1–806.

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Rhus aromatica.