Ficus racemosa (lat. Ficus racemosa) — tutkimilər fəsiləsinin əncir cinsinə aid bitki növü.
गूलर (Ficus racemosa) फिकस कुल (Ficus) का एक विशाल वृक्ष है। इसे संस्कृत में उडुम्बर, बांग्ला में डुमुर, मराठी में उदुम्बर, गुजराती में उम्बरा, अरबी में जमीझ, फारसी में अंजीरे आदमसकी शाखाओं में से फल उत्पन्न होते हैं। फल गोल-गोल अंजीर की तरह होते हैं और इसमें से सफेद-सफेद दूध निकलता है। इसके पत्ते लभेड़े के पत्तों जैसे होते हैं। नदी के उदुम्बर के पत्ते और फूल गूलर के पत्तों-फल से छोटे होते हैं।
गूलर, २ प्रकार का होता है- नदी उदुम्बर और कठूमर। कठूमर के पत्ते गूलर के पत्तों से बडे होते हैं। इसके पत्तों को छूने से हाथों में खुजली होने लगती है और पत्तों में से दूध निकलता है।
गूलर शीतल, गर्भसंधानकारक, व्रणरोपक, रूक्ष, कसैला, भारी, मधुर, अस्थिसंधान कारक एवं वर्ण को उज्ज्वल करने वाला है कफपित्त, अतिसार तथा योनि रोग को नष्ट करने वाला है।
गूलर कई तरह गुण वाला तथा रसवीर्य और विपाक में उससे कुछ हीन है। गूलर का एक भेद काकोदुम्बरी अथवा कठूमर है।
संस्कृत - काकोदुम्बरी,
हिंदी - कठूमर,
बं- काकडुमुर, कालाउम्बर तथा बोखाडा,
गुजराती- टेडौम्बरो,
अरबी - तनवरि,
फारसी - अंजीरेदस्ती,
अंग्रेजी - किगूटी।
गुण- कठूमर स्तम्भक, शीतल, कसैला, तथा पित्तकफ, व्रण, श्वेतकुष्ट, पाण्डुरोग, अर्श, कामला, दाह, रक्तातिसार, रक्तविकार, शोथ, उर्ध्वश्वास एवं त्वग दोष विनाशक है।
गूलर (Ficus racemosa) फिकस कुल (Ficus) का एक विशाल वृक्ष है। इसे संस्कृत में उडुम्बर, बांग्ला में डुमुर, मराठी में उदुम्बर, गुजराती में उम्बरा, अरबी में जमीझ, फारसी में अंजीरे आदमसकी शाखाओं में से फल उत्पन्न होते हैं। फल गोल-गोल अंजीर की तरह होते हैं और इसमें से सफेद-सफेद दूध निकलता है। इसके पत्ते लभेड़े के पत्तों जैसे होते हैं। नदी के उदुम्बर के पत्ते और फूल गूलर के पत्तों-फल से छोटे होते हैं।
गूलर, २ प्रकार का होता है- नदी उदुम्बर और कठूमर। कठूमर के पत्ते गूलर के पत्तों से बडे होते हैं। इसके पत्तों को छूने से हाथों में खुजली होने लगती है और पत्तों में से दूध निकलता है।
ਗੂਲਰ ਜਿਸ ਦਰੱਖ਼ਤ ਨੂੰ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ 'ਚ ਉਦੰਮਬਰ, ਹਿੰਦੀ, ਗੂਲਰ, ਮਰਾਠੀ, 'ਚ ਊਂਬਰ, ਗੁਜਰਾਤੀ 'ਚ ਉਂਬਰੋ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ 'ਚ ਕਸਸਟਰ ਫਿਗ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੀ ਉੱਚਾਈ 20 ਤੋਂ 40 ਫੁੱਟ ਤਣਾ ਮੋਟਾ, ਲੰਬਾ ਛਿੱਲ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਤਿਖੇ ਚਮਕੀਲੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦੀ ਲੰਬਾਈ ਤਿੰਨ ਤੋਂ ਪੰਜ ਇੰਚ ਚੌੜਾਈ ਦੋ ਤੋਂ ਤਿੰਨ ਇੰਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੇ ਫਲ ਇੱਕ ਤੋਂ ਦੋ ਇਚ ਵਿਆਸ ਦਾ ਗੋਲਾਕਾਰ, ਗੁੱਛਿਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲਗਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦਰੱਖ਼ਤ ਦੇ ਹਰ ਭਾਗ 'ਚ ਦੁੱਧ ਨਿਕਲਾ ਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦਵਾਈਆਂ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।[1]
ਇਸ ਦਾ ਫਲ ਮਿਠਾ, ਠੰਡਾ, ਕਫ਼ ਤੇ ਖੂਨ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ, ਸਰੀਰ 'ਚ ਸੁੰਦਰਤਾ ਲਿਆਉਣ ਵਾਲਾ, ਗਰਭ ਰੱਖਿਆ, ਸ਼ੂਗਰ ਤੋਂ ਬਚਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ, ਅੱਖਾਂ ਦੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ।
ਗੂਲਰ ਜਿਸ ਦਰੱਖ਼ਤ ਨੂੰ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ 'ਚ ਉਦੰਮਬਰ, ਹਿੰਦੀ, ਗੂਲਰ, ਮਰਾਠੀ, 'ਚ ਊਂਬਰ, ਗੁਜਰਾਤੀ 'ਚ ਉਂਬਰੋ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ 'ਚ ਕਸਸਟਰ ਫਿਗ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੀ ਉੱਚਾਈ 20 ਤੋਂ 40 ਫੁੱਟ ਤਣਾ ਮੋਟਾ, ਲੰਬਾ ਛਿੱਲ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਤਿਖੇ ਚਮਕੀਲੇ ਪੱਤਿਆਂ ਦੀ ਲੰਬਾਈ ਤਿੰਨ ਤੋਂ ਪੰਜ ਇੰਚ ਚੌੜਾਈ ਦੋ ਤੋਂ ਤਿੰਨ ਇੰਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਲਾਲ ਰੰਗ ਦੇ ਫਲ ਇੱਕ ਤੋਂ ਦੋ ਇਚ ਵਿਆਸ ਦਾ ਗੋਲਾਕਾਰ, ਗੁੱਛਿਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲਗਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦਰੱਖ਼ਤ ਦੇ ਹਰ ਭਾਗ 'ਚ ਦੁੱਧ ਨਿਕਲਾ ਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦਵਾਈਆਂ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
अयम् औदुम्बरवृक्षः सामान्यतया वाटिकासु वर्धते । अस्य वृक्षस्य फलानि आहारत्वेन अपि उपयुज्यन्ते । सामान्यतया तेभ्यः फलेभ्यः व्यञ्जनं निर्मीयते । औषधत्वेन अस्य वृक्षस्य पञ्च अपि अङ्गानि उपयुज्यन्ते । अधिकतया अस्य औदुम्बरस्य त्वक् औषधानां निर्माणे उपयुज्यते ।
अयम् औदुम्बरः आङ्ग्लभाषयाClustor fig अथवा Country fig इति उच्यते । अयं वृक्षः सस्यशास्त्रे Ficus Racemosa अथवा Ficus Glomerata इति कुटुम्बे अन्तर्भवति । अयं च वृक्षः हिन्दीभाषया“गूलर्” इति, तेलुगुभाषायाम् “अत्तिमानु” इति, तमिळ्भाषया “अत्तिमरम्” इति, मलयाळभाषया “अत्ति” इति, कन्नडभाषया “अत्तिमर” इति च उच्यते ।
अस्य औदुम्बरस्य प्रयोजनानि अनन्तानि सन्ति । अस्य वृक्षस्य रसस्य रुचिः मधुरमिश्रितकषायः । अस्य त्वचि “ट्यानिन” इत्ययम् अंशः अधिकप्रमाणेन अस्ति ।
१.अस्य औदुम्बरस्य त्वक्, पर्णं, अपक्वफलं चापि अतिसारे उपयुज्यते ।
२.गर्भवत्यः अतिसारेण पीडिताः चेत् ताभिः अस्य औदुम्बरस्य पक्वानि फलानि मधुना सह सेवनीयानि ।
३.मधुमेहरोगेण पीडिताः अपि अस्य औदुम्बरस्य पक्वानि फलानि सेवन्ते चेत् उत्तमं फलितांशं प्राप्नुवन्ति ।
४.अस्य औदुम्बरस्य त्वचः कषायेन स्नान्ति चेत् चर्मरोगाः निवारिताः भवन्ति ।
५.अस्य औदुम्बरस्य किसलयानि पर्णानि शुष्कीकृत्य सज्जीकृतं चूर्णम् अथवा पक्वानि फलानि वा मधुना सह अथवा शर्करया सह सेवनेन पित्तविकाराः अपगच्छन्ति ।
६.महिलाः अधिकस्रावेन पीडिताः चेत् अस्य औदुम्बरस्य मूलस्य कषायं सेवेरन् । तत् च कषायं तावतः एव प्रमाणस्य जलेन सह दिने द्विवारं सेवनीयम् ।
७.मधुमूत्रस्य, अतिपिपासायाः, अतिमूत्रस्य लक्षणानि यदि मधुमेहरोगिषु दृश्यन्ते तर्हि अस्य औदुम्बरस्य बीजस्य चूर्णं मधुना सह उपयोक्तव्यम् ।
Ficus racemosa, the cluster fig, red river fig or gular,[2] is a species of plant in the family Moraceae. It is native to Australia and tropical Asia. It is a fast-growing plant with large, very rough leaves, usually attaining the size of a large shrub, although older specimens can grow quite large and gnarled. It is unusual in that its figs grow on or close to the tree trunk, termed cauliflory.
The fruits are commonly eaten as a vegetable after the seeds have been discarded, and made into stir-fries and curries. The fruits are a favourite staple of the common Indian macaque. It serves as a food plant for the caterpillars of the two-brand crow butterfly (Euploea sylvester) of northern Australia.[3]
According to the Shatapatha Brahmana, the Audumbara tree was created from the force of Indra, the leader of the gods that came out of his flesh when he overindulged in soma:
From his hair his thought flowed, and became millet; from his skin his honour flowed, and became the aśvattha tree (ficus religiosa); from his flesh his force flowed, and became the udumbara tree (ficus glomerata); from his bones his sweet drink flowed, and became the nyagrodha tree (ficus indica); from his marrow his drink, the Soma juice, flowed, and became rice: in this way his energies, or vital powers, went from him. [4]
In the Atharva Veda, this fig tree (Sanskrit: Umbara or Audumbara)[5] is given prominence as a means for acquiring prosperity and vanquishing foes.[6] For instance, regarding an amulet of the Audumbara tree, a hymn (AV xix, 31) extols:
It has been described in the story of Raja Harischandra of the Ikshvaku dynasty, that the crown was a branch of this Audumbara tree, set in a circlet of gold. Additionally, the throne (simhasana) was constructed out of this wood and the royal personage would ascend it on his knee, chanting to the gods to ascend it with him, which they did so, albeit unseen.
The tree has been worshipped as Abode under which Lord Dattatreya teaches that to teach first learn from others however small or big. There is always something to be learnt from One and to learn new things one has to learn to unlearn as per the time. The tree is seen planted in all the places associated with Lord Dattatreya who is seen as an icon Rishi a sage who represents all the three of the trinity of Hinduism: Brahma, Vishnu and Shiva (Creator, Preserver and destroyer) needed for each one to learn by unlearning the obsolete. this is the plan of evolution in analogy. Its leaves are an indispensable part of many Hindu havans.
Both the tree and the flower are referred to as the Audumbara (Sanskrit, Pali; Devanagari: औदुंबर) in Buddhism.[8] Udumbara can also refer to the blue lotus (nila-udumbara, "blue udumbara") flower. The udumbara flower appears in chapters 2 and 27 of the Lotus Sutra, an important Mahayana Buddhist text. The Japanese word udon-ge (優曇華, literally "udon/udumbara flower") was used by Dōgen Zenji to refer to the flower of the udumbara tree in chapter 68 of the Shōbōgenzō ("Treasury of the Eye of the True Dharma"). Dōgen places the udonge in the context of the Flower Sermon given by Gautama Buddha on Vulture Peak. Udonge is also used to refer to the eggs of the lacewing insect. The eggs are laid in a pattern similar to a flower, and its shape is used for divination in Asian fortune telling.[9]
In Theravada Buddhism, the plant is said to have used as the tree for achieved enlightenment (bodhi) by the 26th Lord Buddha, Konaagama (Sinhala: කෝණාගම).
The Ovambo people call the fruit of the cluster fig eenghwiyu and use it to distill ombike, their traditional liquor.[10]
The bark of Ficus racemosa is used as a home remedy. In India, the bark is rubbed on a stone with water to make a paste, which can be applied to boils or mosquito bites. Allow the paste to dry on the skin and reapply after a few hours. The rough leaves of the plant can also be used to remove caterpillar bristles lodged in skin. A common folk remedy is to rub the affected area lightly with a leaf, which effectively dislodges the stinging hairs.
Ficus racemosa, the cluster fig, red river fig or gular, is a species of plant in the family Moraceae. It is native to Australia and tropical Asia. It is a fast-growing plant with large, very rough leaves, usually attaining the size of a large shrub, although older specimens can grow quite large and gnarled. It is unusual in that its figs grow on or close to the tree trunk, termed cauliflory.
The fruits are commonly eaten as a vegetable after the seeds have been discarded, and made into stir-fries and curries. The fruits are a favourite staple of the common Indian macaque. It serves as a food plant for the caterpillars of the two-brand crow butterfly (Euploea sylvester) of northern Australia.
Ficus racemosa ou Ficus glomerata est une espèce de plante de la famille des Moraceae. Elle est originaire d'Australasie, d'Asie du Sud-Est et du sous-continent indien. Ses figues poussent directement sur tronc ou à proximité.
Ficus racemosa au Jardin botanique de la reine Sirikit, Thaïlande
Macaque à queue de lion Ouandérou mangeant des figues
Barbu rayé mangeant une figue
Dans la tradition bouddhique, Ficus racemosa est connu sous le nom de "Udumbara".
Ce figuier, pour être pollinisé, a besoin de la minuscule guêpe du figuier Ceratosolen fuscipeps et aussi d'interaction avec d'autres insectes comme la fourmi Oecophylla smaragdina et la punaise suceuse de sève Membracidae Tricentrus sp.[1]
Ficus racemosa ou Ficus glomerata est une espèce de plante de la famille des Moraceae. Elle est originaire d'Australasie, d'Asie du Sud-Est et du sous-continent indien. Ses figues poussent directement sur tronc ou à proximité.
Ficus racemosa au Jardin botanique de la reine Sirikit, Thaïlande
Macaque à queue de lion Ouandérou mangeant des figues
Barbu rayé mangeant une figue
Dans la tradition bouddhique, Ficus racemosa est connu sous le nom de "Udumbara".
Ce figuier, pour être pollinisé, a besoin de la minuscule guêpe du figuier Ceratosolen fuscipeps et aussi d'interaction avec d'autres insectes comme la fourmi Oecophylla smaragdina et la punaise suceuse de sève Membracidae Tricentrus sp.
Ficus racemosa L., 1753 è una pianta della famiglia delle Moraceae, diffusa in Australasia.[1]
Nel subcontinente indiano è conosciuta come Udumbara (dal sanscrito उडुम्बर).[2]
È una specie decidua che può raggiungere l'altezza di 18 m. A differenza di altre specie tropicali del genere Ficus, F. racemosa non è dotata di radici aeree.[3]
Le foglie sono ovate, ovato-lanceolate o ellittiche, con margine intero.
Il frutto è un siconio subgloboso o piriforme, di colore rosso a maturità, che cresce in grappoli emergenti direttamente dal tronco o dai rami principali.
I frutti sono un'importante risorsa alimentare per una varietà di uccelli e mammiferi[4] tra cui il langur di Phayre (Trachypithecus phayrei)[5].
Le foglie sono spesso attaccate dai bruchi della farfalla Euploea sylvester[6].
Al pari di altre specie del genere Ficus si riproduce per impollinazione entomofila. L'imenottero impollinatore specifico di F. racemosa è l'agaonide Ceratosolen fusciceps.[7]
L'areale di Ficus racemosa si estende dal subcontinente indiano (India, Sri Lanka, Nepal, Pakistan) alla Cina meridionale (Guizhou, Yunnan, Guangxi), spingendosi a sud attraverso l'Indocina (Myanmar, Thailandia, Vietnam) e l'arcipelago indo-malese (Indonesia, Borneo, Sulawesi, Giava, Piccole Isole della Sonda, Sumatra, Malaysia, Nuova Guinea Occidentale, Papua Nuova Guinea) sino alla parte settentrionale dell'Australia (Australia Occidentale, Territorio del Nord, Queensland).[8]
Ficus racemosa è una pianta molto popolare nella medicina ayurvedica. Le foglie, i frutti, la corteccia, il lattice e le radici sono utilizzate per il trattamento di varie patologie tra cui il diabete, le epatopatie, la diarrea, i disturbi infiammatori, le emorroidi, i disturbi del tratto urinario.[9][10]
Ficus racemosa L., 1753 è una pianta della famiglia delle Moraceae, diffusa in Australasia.
Nel subcontinente indiano è conosciuta come Udumbara (dal sanscrito उडुम्बर).
Ficus racemosa is een plant uit de familie Moraceae. Het is een boom die voorkomt in tropische gebieden van Zuidoost-Azië, het Indische subcontinent en Australië. De bomen worden 25 tot 40 meter hoog en de diameter van de stam op borsthoogte is 60 tot 120 cm. Kenmerkend voor deze soort is de cauliflorie: de vijgen groeien op of zeer dicht bij de stam en dikkere takken van de boom.
De boom produceert het ganse jaar vijgen; gemiddeld 4,76 oogsten per jaar.[1] Uit eenzelfde syconium van een vijg ontwikkelen zich asynchroon zowel mannelijke als vrouwelijke bloemen. Bestuiving kan enkel gebeuren door de wespensoort Ceratosolen fusciceps Mayr 1885, die haar eieren legt in de vijgen. Deze "vijg-wesp"-afhankelijkheid is typisch voor Ficus-soorten.
De boeddhistische Dai in Xishuangbanna beschouwen dit als een heilige boom; hij wordt vermeld in de Lotussoetra. Ze planten deze bomen in hun tuin, bij de tempel of op andere plaatsen in hun dorpen.[2]
Figowiec groniasty (Ficus racemosa L.) – gatunek rośliny z rodziny morwowatych. Naturalnie rośnie w Chinach (prowincje Kuangsi, Kuejczou, Junnan), w Indiach, Nepalu, Pakistanie, Sri Lance, na Półwyspie Indochińskim, w Malezji i na Archipelagu Malajskim sięgając po Australię. Jest też uprawiany w wielu innych krajach świata[2].
Kwiaty męskie i żeńskie znajdują się w tych samych figach. Kwiaty męskie składają się z 2 pręcików otoczonych 3 lub 4 działkami kielicha. Kwiaty żeńskie mają działki kielicha równowąskie, na szczycie ząbkowane. Słupek zakończony jest maczugowatym znamieniem[3].
Gatunek długowieczny o pędach zawierających sok mleczny. Rośnie w lasach monsunowych[4] na siedliskach wilgotnych, często nad rzekami i strumieniami, do wysokości 1700 m n.p.m. Kwitnie od maja do lipca[3].
Wyróżnia się dwie odmiany[3]:
Figowiec groniasty zwany jest w sanskrycie udumbari.
Figowiec groniasty (Ficus racemosa L.) – gatunek rośliny z rodziny morwowatych. Naturalnie rośnie w Chinach (prowincje Kuangsi, Kuejczou, Junnan), w Indiach, Nepalu, Pakistanie, Sri Lance, na Półwyspie Indochińskim, w Malezji i na Archipelagu Malajskim sięgając po Australię. Jest też uprawiany w wielu innych krajach świata.
Рослина відома також під назвою «гуляр» гінді गूलर, «індійський інжир».
Вічнозелене листяне дерево, що може досягати значних розмірів (15-18 м висоти). Виділяє молочний сік. Повітряних коренів, характерних для роду Ficus, немає. Листя овально-довгасте чи ланцетоподібне темнозелене, гладеньке з обох боків, 7.5-15 на 3.2-6.3 см. Квітне та плодоносить великими групами на стовбурі та гілках. Плід кулястої або грушевидної форми 2-5 см в діаметрі. Стиглі фрукти оранжеві чи пурпурові мають приємний запах яблучного сидру.
Науковці виявили, що Ficus racemosa запилюється одним єдиним видом ос Ceratosolen fusciceps. Це один з поширених способів мутуалізму між інжиром та осами, що відкладають яйця у їхніх плодах, де згодом розвиваються личинки. Після перетворення на дорослу особину, комаха запилює свого хазяїна.[1]
Росте у вологих місцях, на берегах потічків, ярів. Зустрічається у М'янмі, Китаї, Індонезії, Малайзії та Австралії.
В Індії дерево використовується в традиційній медицині з давніх часів, що задокументовано у Аюрведі. Ним лікували діабет, розлади печінки, діарею, запальні захворювання, геморой, дихальні та сечові хвороби. Сучасні фармакологічні дослідження підтверджують його антидіабетичну, жарознижувальну, протизапальну, гепатозахисну та антимікробну дію.
Плоди дерева їдять дикі птахи та тварини. Дикі свині вміють «трусити» дерево, щоб скинути на землю більше фіг. Мисливці на них полюють, заховавшися біля дерева з стиглими фруктами перед заходом сонця.[2]
Вирощується селянами в Індії як їстівна рослина. Неспілі фрукти солять, з них роблять самбар, чатні, каррі. З кори роблять «кашаям» — традиційний відвар чи настоянка, що використовується у лікуванні застуди. Спітиглі фрукти їдять свіжими чи заливаються медом. Їх додають у сипічку, салати та морозиво. Вживати плоди потрібно обережно, оскільки вони часто заселені лічинками. Сушені фрукти використовують для рагу, супів, у якості добавки до пластівців, кексів, пирогів, сендвічів, чизкейків та приготування баранини.[3]
На гербу провінції Чумфон, Таїланд, богиня Апсара благословляє людей між двома деревами Ficus racemosa.
У буддизмі рослину називають «удумбара» і приписують їй надприродні властивості — квітнути раз в 3000 років.[4]
Пташка Psilopogon lineatus їсть плоди
Летюча білка Petaurista philippensis на гілці дерева
Cây sung hay ưu đàm thụ hoặc tụ quả dong (danh pháp hai phần: Ficus racemosa, đồng nghĩa Ficus glomerata Roxb., 1802) là loại thân cây gỗ lớn, mọc nhanh, thuộc họ Dâu tằm (Moraceae). Cây mọc hoang dại ở các vùng nhiệt đới và cận nhiệt đới tại những nơi đất ẩm bìa rừng, nhiều nhất là ven các bờ nước ao, hồ, sông, suối.
Cây thân gỗ cao tới 25–30 m, đường kính thân cây tới 60–90 cm; hoa đơn tính cùng gốc. Vỏ thân cây màu nâu ánh xám, nhẵn. Các cành nhỏ, phiến lá non và chùm quả với các sợi lông cong xuống hay được che phủ rậm rạp bằng lông tơ mềm màu trắng. Các cành nhỏ màu nâu. Các lá kèm hình trứng-mũi mác, dài 1,5–2 cm, có màng và lông tơ. Các lá sớm rụng, mọc so le; cuống lá dài 2–3 cm; phiến lá hình elip-trứng ngược, elip hay elip hẹp, kích thước 10-14 x 3-4,5(-7) cm, dai như da, lục nhạt ở xa trục, có lông tơ khi còn non, không lông và hơi xù xì khi già, màu lục sẫm ở gần trục và nhẵn nhụi, gốc lá hình nêm hơi cùn, mép lá nguyên, nhọn đỉnh tới hơi cùn; gân bên cơ sở 2, gân thứ cấp 4-8 ở mỗi bên của gân giữa.
Quả mọc thành chùm trên các cành nhỏ ngắn trên thân cây già, đôi khi ở nách lá trên các cành non hay trên các cành nhỏ không lá đã già, mọc thành cặp, màu cam ánh đỏ khi chín, hình quả lê, đường kính 2-2,5 cm, phần gốc quả thu nhỏ thành cuống, lỗ chân lông trên đỉnh hình rốn, phẳng; cuống dài khoảng 1 cm; các lá bắc tổng bao hình tam giác-trứng. Các hoa đực và cái cũng như vú lá mọc ra trên cùng một cây. Hoa đực: các lỗ chân lông cận đỉnh, không cuống; thùy của đài hoa 3 hay 4; nhị 2. Vú lá và hoa cái: có cuống nhỏ; các thùy đài hoa thẳng, đỉnh 3- hay 4-răng; vòi nhụy ở bên; núm nhụy hình chùy. Ra hoa trong khoảng tháng 5 tới tháng 7.
Sung ưa thích sống tại các khu vực ẩm ướt, cạnh bờ sông suối, đôi khi trong lòng suối tại các cao độ từ 100 tới 1.700 m. Khu vực phân bố: Trung Quốc (miền nam tỉnh Quảng Tây, Quý Châu, Vân Nam), Ấn Độ, Đông Nam Á, Nepal, New Guinea, Pakistan, Sri Lanka, Australia. Ở Việt Nam cây phần bố rộng khắp ở cả ba miền.
Quả sung mọc thành từng chùm ở thân cây có thể ăn được, người ta hay muối như muối dưa để ăn trực tiếp hoặc kho với thịt, cá.
Lá sung non cũng thường được sử dụng trong ẩm thực khi ăn kèm với thịt chua, thịt lợn ba chỉ luộc, gỏi cá,... Lá sung tật - tức loại lá có côn trùng đẻ vào khiến các đốm sùi lên - được dùng để chữa một số loại bệnh và là thành phần trong phương thuốc lợi sữa. Loại cây này là một loài cây cảnh rất phổ biến vì có dáng thân rất đẹp và bởi quan niệm từ sung gần với sung túc, hiện tại cây sung còn được sử dụng làm bonsai.
Trong mâm ngũ quả ngày Tết nhiều nơi người ta xếp chùm quả sung cùng các loài trái cây khác để chưng trên bàn thờ với mục đích cầu mong sự sung túc, sung sướng cho gia đình trong năm mới.
Nhựa sung được sử dụng để chữa các vết thương xây xát ngoài da, chữa đau đầu, áp xe vú, nhọt độc, hen[1], chốc lở, ghẻ ngứa[2].
Điều kinh phụ nữ: lá sung 60g, măng sậy hoặc búp sậy 30g, ngải cứu 20g, phèn chua phi 5g và một ít muối. Tất cả giã nát, thêm nước dừa quấy đều rồi vắt lấy nước. Uống vào thời gian gần có kinh thì hành kinh tốt.
Chữa sởi trẻ em: lá sung tật, lá dâu, lá đậu ván, lá cối xay mỗi thứ 15g, tất cả sao vàng, sắc uống trong ngày. Trẻ từ 2-5 tuổi, mỗi lần uống 20ml, cách 2 giờ uống 1 lần cho đến khi khỏi.
Chữa hen suyễn trẻ em: dùng nhựa sung hoà với mật ong uống trước khi đi ngủ.
Chữa nhức đầu: dùng nhựa sung phết lên giấy bản dán vào 2 bên thái dương.
Trong Atharva Veda, cây sung (tiếng Phạn: uḍumbara hay udumbara)[3] được coi là phương tiện để đạt được sự thịnh vượng và đánh bại kẻ thù[4]. Chẳng hạn, khi nói về tính chất bùa ngải của cây udumbara, bài ca tụng (AV xix, 31) có đoạn viết liên quan[5].
Cả cây, hoa và quả của sung đều được gọi là udumbara (tiếng Phạn, tiếng Pali; tiếng Devanagari: उडुम्बर tức hoa đàm hay ưu đàm hoa) trong Phật giáo[6]. Udumbara cũng có thể dùng để chỉ hoa Ni la ưu đàm bát la (Nila udumbara). Hoa ưu đàm xuất hiện trong các chương 2 và 27 của Diệu pháp liên hoa kinh, một trong những bộ kinh Đại thừa quan trọng nhất. Từ trong tiếng Nhật udonge (優曇華, ưu đàm hoa) được thiền sư Đạo Nguyên Hi Huyền (1200-1253) sử dụng để nói tới hoa của cây ưu đàm hoa trong chương 68 của Chính pháp nhãn tạng (正法眼藏, shōbōgenzō). Đạo Nguyên đặt khung cảnh của hoa ưu đàm trong hoa thuyết pháp được Thích-ca Mâu-ni đặt trên đỉnh Linh Thứu.
|coauthors=
bị phản đối (trợ giúp) Cây sung hay ưu đàm thụ hoặc tụ quả dong (danh pháp hai phần: Ficus racemosa, đồng nghĩa Ficus glomerata Roxb., 1802) là loại thân cây gỗ lớn, mọc nhanh, thuộc họ Dâu tằm (Moraceae). Cây mọc hoang dại ở các vùng nhiệt đới và cận nhiệt đới tại những nơi đất ẩm bìa rừng, nhiều nhất là ven các bờ nước ao, hồ, sông, suối.
Ficus glomerata Roxb.
Фикус кистевидный (лат. Ficus racemosa) — дерево семейства Тутовые, произрастающее в Австралии, Юго-Восточной Азии и Индии.
В Северной Австралии растения служит пищей для личинок бабочки Euploea sylvester.
Фикус кистевидный в индуизме и буддизме считается священным растением.
Во Вьетнаме употребляется в пищу; на юге страны является одним из традиционных фруктов для украшения новогоднего алтаря.
Фикус кистевидный (лат. Ficus racemosa) — дерево семейства Тутовые, произрастающее в Австралии, Юго-Восточной Азии и Индии.
В Северной Австралии растения служит пищей для личинок бабочки Euploea sylvester.
Фикус кистевидный в индуизме и буддизме считается священным растением.
Во Вьетнаме употребляется в пищу; на юге страны является одним из традиционных фруктов для украшения новогоднего алтаря.
聚果榕(学名:Ficus racemosa),又名優曇華(梵文:उडुम्बर,udumbara)、優曇本羅、優曇本花、優曇波羅、優曇婆羅、烏曇跋羅、鄔曇缽羅、優曇缽、優曇缽華、優曇、文仙果、马朗果(贵州)等,是桑科榕屬植物,分布于印度、越南、斯里兰卡、巴布亚新几内亚、尼泊尔、巴基斯坦、澳大利亚、印度尼西亚、泰国以及中国大陆的贵州、广西、云南等地,生长于海拔130米至2,500米的地区,是一種出現於佛教經典中的植物。[1]
優曇華又優曇婆羅為梵語,意為靈瑞花、空起花、起空花。佛教經文中稱此花為「仙間極品之花」,開花被當作吉祥的徵兆,代表聖人轉輪法王(金輪王)(佛)出世,三千年才開一次花,開後隨即凋謝。
根據《佛學大辭典》,提到優曇華的佛教經典包括《法華文句》、《慧琳音義》、《玄應音義》、《慧苑音義》、《法華玄贊》、《法華義疏》、《翻梵語》、《法華經方便品》、《同化城喻品》、《同妙莊嚴王品》與《南史》等。《翻譯名義集》亦說《般泥洹經》中提到該花開時,金輪王出世的過程。據《法華文句》四上:「優曇花者,此言靈瑞。三千年一現,現則金輪王出。」《慧琳音義》卷八則說:「優曇花,梵語古譯訛略也。梵語正云烏曇跋羅,此云祥瑞靈異。天花也。世間無此花。若如來下生、金輪王出現世間,以大福德力故,感得此花出現。」
《佛學大辭典》亦說,「此花為無花果類。產於喜馬拉耶山麓及德干高原、錫蘭等處。幹高丈餘。葉有二種:一平滑,一麤糙。皆長四五寸,端尖,雌雄異花,甚細,隱於壺狀凹陷之花萼中。常誤以為隱花植物。花萼大如拳,或如拇指,十餘聚生。可食而味劣。」 此外,佛教經典中有一部《優曇婆邏經》,名稱也是源於此植物。
近年来有人声称发现了所谓的“优昙婆罗花”,一些专家学者对其进行了解读後,表示其实那根本不是花,只是草蛉产的卵而已。“草蛉是一种益虫,专吃蚜虫和红蜘蛛,卵一般产在植物上,有时也会产在玻璃、金属等上面。”[2]
聚果榕(学名:Ficus racemosa),又名優曇華(梵文:उडुम्बर,udumbara)、優曇本羅、優曇本花、優曇波羅、優曇婆羅、烏曇跋羅、鄔曇缽羅、優曇缽、優曇缽華、優曇、文仙果、马朗果(贵州)等,是桑科榕屬植物,分布于印度、越南、斯里兰卡、巴布亚新几内亚、尼泊尔、巴基斯坦、澳大利亚、印度尼西亚、泰国以及中国大陆的贵州、广西、云南等地,生长于海拔130米至2,500米的地区,是一種出現於佛教經典中的植物。
うどんげは、植物の名前。梵語のउडुम्बर(uḍumbara)を語源とし、「優曇華」または「憂曇華」とも書かれる。実在の植物を示す場合、伝説上の植物を指す場合、昆虫の卵を指す場合とがある。
日本国内では熊本県山鹿市と長崎県佐世保市のみに自生するアイラトビカズラ、南アジア原産のクワ科イチジク属の落葉高木、フサナリイチジク (Ficus racemosa syn. Ficus glomerata) をウドンゲにあてる場合がある。
バショウの花をウドンゲと呼ぶことがある。
仏教経典では、3000年に一度花が咲くといい、その時に金輪王が現世に出現するという。『金光明経』讃仏品に「希有、希有、仏出於世、如優曇華時一現耳」とある。また『法華経』、『南史』にも出る。日本の古典文学では、『竹取物語』、『源氏物語』若紫、『うつほ物語』などに用例がある。
近代文学では、岡本綺堂『半七捕物帳 人形使い』、蒲原有明『仙人掌と花火の鑑賞』、斎藤緑雨『かくれんぼ』、泉鏡花『白金之絵図』、田山花袋『道綱の母』、夏目漱石『虞美人草』などに用例がある。
現代文学では宮本輝『蛍川』などに用例がある。古典から現代まで、いずれも架空の花、すなわち前記の3000年に一度だけ咲く花として用いられている。先に架空の花の名として流通し、後に実在の植物名に用いられたからである。
2010年、中国江西省九江市廬山区の民家で18輪が咲いたと報じられた[1]。
他の物に産み付けられた昆虫クサカゲロウの卵塊をいう。長い柄の先に1つずつ卵塊が付いたものが、時には数十個まとめて産み付けられる。地域によって異なるが、吉兆や凶兆として伝えられてきた。
うどんげは、植物の名前。梵語のउडुम्बर(uḍumbara)を語源とし、「優曇華」または「憂曇華」とも書かれる。実在の植物を示す場合、伝説上の植物を指す場合、昆虫の卵を指す場合とがある。