dcsimg

Koniczyna ( Polish )

provided by wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Koniczyna (Trifolium L.) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych. Obejmuje ok. 250 gatunków[3]. Rośliny te występują naturalnie na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii[4]. W Polsce rośnie dziko ponad 20 gatunków, kilka jest uprawianych. Koniczyny rosną na różnych siedliskach, najczęściej w miejscach skalistych, na klifach i wydmach piaszczystych, w murawach i na stepach[4]. Szereg gatunków pełni ważną rolę w gospodarce rolnej, jako rośliny pastewne rosnące na łąkach i pastwiskach oraz wysiewane w polowych mieszankach pastewnych. Uprawiane na polach są zarówno w celach paszowych, ale też w płodozmianie, ze względu na korzystne oddziaływanie na strukturę i skład gleby[5].

Rozmieszczenie geograficzne

Rodzaj rozprzestrzeniony na wszystkich kontynentach w strefach klimatu umiarkowanego i podzwrotnikowego, z wyjątkiem Australii[6]. Centra największego zróżnicowania to okolice Morza Śródziemnego (w Europie 99 gatunków[4]), Etiopia, Kalifornia i Chile (18 gatunków[7])[8].

Gatunki rodzime we florze Polski[9]
Gatunki uprawiane i dziczejące w Polsce[9]

Morfologia

Pokrój
Rośliny jednoroczne i byliny osiągające do 70 cm wysokości[4]. Nagie lub owłosione. Łodygi prosto wzniesione, podnoszące się lub płożące[6].
Liście
Trójlistkowe (rzadko z 5–9 listkami) podzielonymi pierzaście lub dłoniasto. Listki całobrzegie lub ząbkowane. Przylistki zwykle drobne, przynajmniej częściowo przyrosłe do ogonka liściowego[6][4].
Kwiaty
Motylkowe, drobne i zebrane w gęste główki, rzadziej w wydłużonych gronach lub wyrastają pojedynczo. Poszczególne kwiaty siedzące lub drobnoogonkowe. Działki w liczbie 5 równej długości tworzą kielich dzwonkowaty, zwykle trwały. Płatki korony białe, różowe, czerwone i żółte. Dwa dolne płatki tworzą tzw. łódeczkę, dwa boczne zaokrąglone skrzydełka otulające łódeczkę, a piąty wzniesiony jest do góry tworząc żagielek. Żagielek może być szeroko rozpostarty lub z brzegami podwiniętymi. Wewnątrz kwiatu, a ściślej w łódeczce, znajduje się jeden słupek z jedną zalążnią zawierającą od 1 do 12 zalążków oraz 10 pręcików, z których dziewięć zrośniętych jest nitkami tworząc rurkę, jeden pręcik zaś jest wolny[4][6].
Owoce
Strąki zamknięte zwykle w trwałych kielichu. Zawierają zazwyczaj 1–2 nasiona, rzadko do 9. Nasiona są jajowate, kuliste lub nerkowate[6][4].

Systematyka

Pozycja systematyczna rodzaju według APweb (aktualizowany system APG III z 2009)

Jeden z rodzajów podrodziny bobowatych właściwych Faboideae w rzędzie bobowatych Fabaceae s.l.[1] W obrębie podrodziny należy do plemienia Trifolieae[10].

Pozycja systematyczna rodzaju według systemu Reveala (1993-1999)

Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa różowe (Rosidae Takht.), nadrząd Fabanae R. Dahlgren ex Reveal, rząd bobowce (Fabales Bromhead), rodzina bobowate (Fabaceae Lindl.), podrodzina Trifolioideae F. Schwarz, plemię Trifolieae Endl., podplemię Trifoliinae Bronn, rodzaj koniczyna (Trifolium L.)[11][12].

Wykaz gatunków[3][13]

Choroby i szkodniki

Choroby
Mączniak rzekomy koniczyny, mączniak prawdziwy koniczyny, kustrzebka koniczyny, rak koniczynowy, rdza koniczyny czerwonej, rdza koniczyny białej.
Szkodniki i pasożyty
Wciornastek koniczynowiec, oprzędzik koniczynowy, oprzędzik nakrapiany, pędruś koniczynowiec, perłówka byliczanka, błyszcz jarzynówka, nasionojadka koniczynowa, kanianka koniczynowa (roślina pasożytnicza)[14].

Ciekawostka

Rysunek stylizowanej koniczyny na żółtym bądź czerwonym tle jest znakiem ostrzegającym przed promieniotwórczością.

Zobacz też

 src= Zobacz hasło koniczyna w Wikisłowniku

Przypisy

  1. a b P.F. Stevens: Angiosperm Phylogeny Website/Fabaceae (ang.). 2001–. [dostęp 2009-09-23].
  2. a b Trifolium. W: Index Nominum Genericorum [on-line]. [dostęp 2009-04-03].
  3. a b Lathyrus. W: The Plant List (2013). Version 1.1. [on-line]. [dostęp 2014-05-30].
  4. a b c d e f g Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2011, s. 135. ISBN 0-333-74890-5.
  5. S. Starzycki: Uprawa i nasiennictwo koniczyn. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1964, s. 9.
  6. a b c d e Trifolium. W: Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2014-05-31].
  7. Estudios criticos sobre la flora de Chile. eFloras.org. [dostęp 2014-05-31].
  8. Trifolium. W: Flora of Pakistan [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2014-05-31].
  9. a b Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland : a checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  10. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-05].
  11. James L. Reveal System of Classification. PBIO 250 Lecture Notes: Plant Taxonomy. Department of Plant Biology, University of Maryland, 1999 Systematyka rodzaju Trifolium według Reveala
  12. Crescent Bloom: Systematyka rodzaju Trifolium (ang.). The Compleat Botanica. [dostęp 2009-04-03].
  13. Gawryś Wiesław: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina Botanica, 2008. ISBN 978-83-925110-5-2.
  14. Mała encyklopedia rolnicza, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1963, s.301.
license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL

Koniczyna: Brief Summary ( Polish )

provided by wikipedia POL
 src= Koniczyna białoróżowa  src= Koniczyna długokłosowa  src= Koniczyna pannońska  src= Koniczyna rozdęta

Koniczyna (Trifolium L.) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych. Obejmuje ok. 250 gatunków. Rośliny te występują naturalnie na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii. W Polsce rośnie dziko ponad 20 gatunków, kilka jest uprawianych. Koniczyny rosną na różnych siedliskach, najczęściej w miejscach skalistych, na klifach i wydmach piaszczystych, w murawach i na stepach. Szereg gatunków pełni ważną rolę w gospodarce rolnej, jako rośliny pastewne rosnące na łąkach i pastwiskach oraz wysiewane w polowych mieszankach pastewnych. Uprawiane na polach są zarówno w celach paszowych, ale też w płodozmianie, ze względu na korzystne oddziaływanie na strukturę i skład gleby.

license
cc-by-sa-3.0
copyright
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visit source
partner site
wikipedia POL