Uszanka japońska[3], uchatka japońska (Zalophus japonicus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny uchatkowatych uważany za wymarły od roku 1950[2]. Przez niektórych autorów uznawany za podgatunek uszanki kalifornijskiej[2]. Samce były ciemnoszare, ważyły 450-560 kg i miały od 2,3 do 2,5 m długości, co czyniło je dużo większymi od samic (około 1,64 m). Zwierzęta te zamieszkiwały wybrzeża Japonii i Korei[4]. Wyginęły z powodu masowego połowu w XIX i XX w., gdyż ceniono ich mięso i wykorzystywano je w występach cyrkowych. Ministerstwo Środowiska Korei Południowej podjęło próbę odnalezienia gatunku i przywrócenia go do życia na wolności.
Uszanka japońska, uchatka japońska (Zalophus japonicus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny uchatkowatych uważany za wymarły od roku 1950. Przez niektórych autorów uznawany za podgatunek uszanki kalifornijskiej. Samce były ciemnoszare, ważyły 450-560 kg i miały od 2,3 do 2,5 m długości, co czyniło je dużo większymi od samic (około 1,64 m). Zwierzęta te zamieszkiwały wybrzeża Japonii i Korei. Wyginęły z powodu masowego połowu w XIX i XX w., gdyż ceniono ich mięso i wykorzystywano je w występach cyrkowych. Ministerstwo Środowiska Korei Południowej podjęło próbę odnalezienia gatunku i przywrócenia go do życia na wolności.