O marolo ou berberecho marolo (Acanthocardia tuberculata, Linnaeus 1758; antes Cardium tuberculatum) é un molusco bivalvo da familia dos Cárdidos (Cardiidae), da orde Veneroida.
Semella un berberecho de gran tamaño. Ten unha cuncha forte, sólida, equivalva, cun perfil ovalado ou redondeado, lixeiramente inequilateral. Chega a medir 9–10 cm de diámetro e uns 4 cm de grosor.
Presenta 21-22 costelas radiais fortes e dotadas de espiñas romas -tamén descritas como nódulos- na zona próxima ás marxes, atenuadas na zona central. As liñas de crecemento son claramente visibles. No interior, a marxe está percorrida por sucos que corresponden coas costelas.
A cor é castaña que ás veces tira a avermellada, con bandas irregulares concéntricas máis escuras que a cor do fondo.
Distribúese pola costa europea do Atlántico, desde Escandinavia ata o estreito de Xibraltar, penetrando en boa parte do Mediterráneo.
Vive nas costas abertas, en áreas de fondos de limo ou cascallo, na franxa infralitoral e ata os 10 metros de profundidade.
É un molusco comestible pero moi escaso. As capturas que se poidan producir destínanse á elaboración de conservas co nome castelán de langostillo.
Co nome de marolo Ríos Panisse recolleu tamén outros moluscos cárdidos (coma o berberecho bravo (Acanthocardia echinata), o carneiro (Venus verrucosa) e outros). Todos eles, incluído a que nos ocupa, reciben tamén outros nomes comúns como carneiro, cascarneiro ou carneirolo.
O marolo ou berberecho marolo (Acanthocardia tuberculata, Linnaeus 1758; antes Cardium tuberculatum) é un molusco bivalvo da familia dos Cárdidos (Cardiidae), da orde Veneroida.
