Blechnaceae és una família de falgueres compta amb 9 gèneres i unes 240-260 espècies de distribució cosmopolita.
La majoria són plantes terrestres, algunes són enfiladisses com és el cas de Stenochlaena. En la majoria les fulles joves apareixen vermelloses.
Blechnaceae és una família de falgueres compta amb 9 gèneres i unes 240-260 espècies de distribució cosmopolita.
La majoria són plantes terrestres, algunes són enfiladisses com és el cas de Stenochlaena. En la majoria les fulles joves apareixen vermelloses.
Gèneres Blechnum L. Brainea J. Sm. Doodia R. Br. Pteridoblechnum Hennipman Sadleria Kaulf. Salpichlaena J. Sm. Steenisioblechnum Hennipman Stenochlaena J. Sm. Woodwardia Sm. (syn. Lorinseria C.Presl;)Žebrovicovité (Blechnaceae) je čeleď kapradin z řádu osladičotvaré (Polypodiales). Jsou to celkem mohutné kapradiny, rozšířené zejména na jižní polokouli. Někteří zástupci mají výrazně dvoutvárné listy. V České republice se vyskytuje žebrovice různolistá (Blechnum spicant).
Žebrovicovité jsou pozemní nebo popínavé kapradiny se středně velkými až velkými listy. Popínavé druhy se pnou pomocí oddenků (Stenochalena a některé druhy žebrovice) nebo listů (Salpichlaena). Kořeny jsou černé, drátovité. Oddenek je krátký až dlouze plazivý, tenký až tlustý, větvený nebo častěji nerozvětvený, s několika cévními svazky (diktyostélé). Některé druhy, zejména ze sekce Lomariocycas rodu žebrovice (Blechnum) a Sadleria, mají tlustý přímý kmen s růžicí listů na vrcholu podobně jako např. u stromovitých kapradin. Pleviny na oddenku jsou kopinaté až čárkovitě kopinaté, světle hnědé až černavé, celokrajné nebo zubaté. Mladé listy jsou charakteristicky červené a u některých druhů žebrovice pokryté slizem. Listy jsou u většiny zástupců přes 30 cm velké a nezřídka přesahují 1 metr. Sterilní a fertilní listy jsou tvarově shodné nebo slabě až silně rozdílné. U některých druhů se v paždí lístků tvoří rozmnožovací hlízky. Řapíky jsou zelené až tmavě hnědé nebo purpurové, bez výrazně ztlustlé báze. V bázi řapíku je u většiny zástupců (mimo Woodwardia areolata) více cévních svazků: dva velké svazky na horní straně a několik menších svazků v oblouku na spodní straně. Čepele listů jsou často tuhé, kožovité, zpeřeně členěné až 2x zpeřené. Žilky jsou často ve střední části listu spojené v areoly a u okraje listu volné, dosahující okraje listu nebo ukončené před ním.
Výtrusné kupky jsou protažené, vytvářejí se po straně sběrné žilky těsně paralelní s hlavní žilkou listového segmentu a jsou většinou kryté postranní ostěrou. Ostěra se otevírá na straně přilehlé ke střednímu žebru a může být za zralosti zcela překrytá otevřenými výtrusnicemi. Lůžko kupek je ploché. Výtrusnice mají ve střední části většinou 3 řady buněk. Spory jsou monoletní, většinou bez chlorofylu, ledvinité, světle hnědé nebo béžové. Gametofyt je zelený, nadzemní, srdčitého tvaru.[1][2]
Detail výtrusných kupek Woodwardia fimbriata
Sadleria cyatheoides
Žebrovice Blechnum tabulare
Žebrovice Blechnum penna-marina
Doodia aspera
Detail výtrusnic Blechnum brasiliense
Čeleď žebrovicovité zahrnuje asi 200 druhů, z toho asi 150 náleží do rodu žebrovice (Blechnum). Další větší rody jsou Doodia (15 druhů) a Woodwardia (14 druhů).[1] Žebrovicovité jsou rozšířeny po celém světě, nejvíce druhů je v tropech a mírném pásu jižní polokoule. Jediný rod s převažujícím rozšířením na severní polokouli je Woodwardia.[2] V České republice je stejně jako v celé Evropě čeleď žebrovicovité zastoupena jediným druhem: žebrovice různolistá (Blechnum spicant).[3][4]
Žebrovicovité mají mezi kapradinami jedinečně uspořádané výtrusné kupky. Ty jsou protažené a někdy se slévají v jedinou řadu, a jsou uložené podél sběrné žilky těsně paralelní s hlavní žilkou listového segmentu. Ostěry, pokud jsou přítomny, se otevírají směrem k hlavnímu žebru. Charakteristické je také uspořádání cévních svazků v řapíku. Dvoutvárným kapradinám z této čeledi se vnějším vzhledem podobají zvláště kapradiny z čeledi Onocleaceae a Plagiogyriaceae.[1]
Podle současné taxonomie náležejí žebrovicovité do vývojové větve leptosporangiátních kapradin nazývané 'Eupolypods II'. Nejblíže příbuzné čeledi jsou Onocleaceae a papratkovité (Athyriaceae). Žebrovicovité jsou historicky celkem dobře vymezenou čeledí. Jedinou výjimku tvoří rod Stenochlaena, jehož zařazení bylo do nástupu molekulárních metod nejasné.[1]
Žebrovice různolistá (Blechnum spicant) je pěstována jako stínomilná trvalka vyžadující kyselou půdu. Nově se pěstuje i japonská žebrovice Blechnum nipponicum, která je stálezelená.[5] Různé tropické a subtropické druhy jsou pro svůj zajímavý vzhled pěstovány v botanických zahradách. Některé mohutné druhy z rodů žebrovice (Blechnum) a Woodwardia jsou k vidění např. ve sklenících Pražské botanické zahrady v Tróji.[6]
Blechnum, Brainea, Diploblechnum, Doodia, Pteridoblechnum, Sadleria, Salpichlaena, Steenisioblechnum, Stenochlaena, Woodwardia[1]
Žebrovicovité (Blechnaceae) je čeleď kapradin z řádu osladičotvaré (Polypodiales). Jsou to celkem mohutné kapradiny, rozšířené zejména na jižní polokouli. Někteří zástupci mají výrazně dvoutvárné listy. V České republice se vyskytuje žebrovice různolistá (Blechnum spicant).
Kambregne-familien (Blechnaceae) er en familie af bregner som tidligere blev placeret i ordenen Filicales. NU henregnes familien til Engelsød-ordenen (Polypodiales)[1]. 1 art vildtvoksende i Danmark.
Slægter
Die Rippenfarngewächse (Blechnaceae) sind eine Pflanzenfamilie[1][2] innerhalb der Echten Farne (Polypodiopsida).[3] Die etwa 24 Gattungen mit etwa 267 Arten sind fast weltweit verbreitet. Die beiden Zentren der Artenvielfalt liegen in der Neotropis und im Gebiet Ozeanien/Australien.[4][3]
Es handelt sich um ausdauernde krautige Pflanzen. Sie wachsen terrestrisch, lithophytisch, kletternd oder manchmal epiphytisch, aber sehr selten als Wasserpflanze.[4] Die Rhizome sind kriechend, aufsteigend oder aufrecht, manchmal stammförmig. Häufig bilden sie Ausläufer. Die Spitze des Rhizoms ist mit Schuppen besetzt.
Der Blattstiel hat zahlreiche runde Leitbündel, die in einem Ring angeordnet sind. Die Blätter sind monomorph oder dimorph. Die Nerven sind gefiedert oder gabelig verzweigt, enden frei oder anastomosieren.
An den fertilen Blättern bilden die Nerven rippenförmige Areolen, in denen die Sori stehen. Die Sori sind in Ketten oder Linien angeordnet, oft parallel und nahe den Mittelrippen. Sie besitzen längliche Indusien, die sich zur Mittelrippe hin öffnen. Die Sporangien haben dreireihige, kurze bis lange Stiele. Die Sporen sind nierenförmig, monolet (eine Narbe) und weisen ein geflügeltes Perispor auf.
Der Gametophyt ist grün und herzförmig.
Die Chromosomengrundzahl beträgt x = x = 27, 28, 29, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37 oder 40.[4]
Die Familie Blechnaceae wurde 1844 durch den englischen Entomologen, Botaniker und Schriftsteller Edward Newman (1801–1876) in A History of British Ferns. 2. Auflage, Seite 8 aufgestellt.[3] Typusgattung ist Blechnum L.[4] Der Gattungsname Blechnum ist von der altgriechischen Bezeichnung blechnon, die für alle Farnarten verwendet wurde, abgeleitet.
Die Familie Blechnaceae gilt in dem hier dargestellten Umfang als monophyletisch.[5][4][3] Bei Kramer et al. 1990 waren in dieser Familie nur neun Gattungen enthalten, wobei die meisten Arten in der Blechnum s. l. enthalten waren. Bei Gasper et al. 2016 wurde dargelegt, die Blechnum s. l. ist alten Umfang nicht monophyletisch. Deshalb wurden 2016 viele Arten ausgegliedert und neue Gattungen dafür aufgestellt.[4]
Die Familie Blechnaceae ist fast weltweit verbreitet. Das Zentrum der Artenvielfalt liegt in tropischen Gebieten der Südhalbkugel. In China kommen etwa acht Gattungen mit etwa 14 Arten vor, eine davon nur dort.[1]
Die Familie Blechnaceae Newman wird seit Gasper et al. 2016 in drei Unterfamilien gegliedert mit etwa 24 Gattungen und etwa 267 Arten:[4][3]
Die Rippenfarngewächse (Blechnaceae) sind eine Pflanzenfamilie innerhalb der Echten Farne (Polypodiopsida). Die etwa 24 Gattungen mit etwa 267 Arten sind fast weltweit verbreitet. Die beiden Zentren der Artenvielfalt liegen in der Neotropis und im Gebiet Ozeanien/Australien.
Blechnaceae is a family of ferns in the order Polypodiales, with a cosmopolitan distribution. Its status as a family and the number of genera included have both varied considerably. In the Pteridophyte Phylogeny Group classification of 2016 (PPG I), the family has 24 genera, and excludes genera placed in the separate family Onocleaceae. The family is divided into three subfamilies, including Blechnoideae s.s.[1] Alternatively, the entire family may be treated as the subfamily Blechnoideae s.l. of a very broadly defined family Aspleniaceae, and include genera others place in Onocleaceae.[2]
Most are ground dwelling, some are climbers, such as Stenochlaena. A characteristic feature of many species is that the young opening fronds are usually tinged with red.
The family was created by Newman in 1844. In 2014, Christenhusz and Chase submerged it as subfamily Blechnoideae within the family Aspleniaceae and included Onocleaceae in it.[2] The PPG I classification of 2016 restored it to family status.[1]
Blechnaceae is a member of the eupolypods II clade (now the suborder Aspleniineae), in the order Polypodiales.[3] It is related to other families in the clade as in the following cladogram:[4][3]
Aspleniineae (eupolypods II)The number of genera accepted within Blechnaceae (or Blechnoideae when treated as a subfamily) has varied between authors. Christenhusz and Chase (2014), treating the group as a subfamily, describe the situation as follows: "Blechnoideae comprise three major clades, one corresponding to Onoclea sensu lato, a second corresponding to Woodwardia, sister to all other species that can be treated as the single genus Blechnum. However, the subclade sister to the rest of Blechnum sensu lato contains the vining taxa Stenochlaena, Salpichlaena J.Sm. and a few non-vining Blechnum species with long-creeping rhizomes, which may have to be accepted at the generic level pending further studies. Brainea, Doodia, Pteridoblechnum and Sadleria belong to Blechnum sensu lato."[2]
Perrie et al. (2014) retained the family rank and excluded Onoclea as a separate family, Onocleaceae, sister to Blechnaceae. They identified three major clades within the remaining Blechnaceae, which they labelled Woodwardia, super-Stenochlaena and super-Blechnum, with the latter two as sister groups. They did not consider Blechnum as monophyletic and recommended revision of intergeneric boundaries, resulting in seven genera.[5]
Gasper et al. (2016), independently of Christenhusz and Chase, examined the deeper relationships of the Blechnaceae, retaining its family status and excluding Onocleaceae, and allocated the three major clades of Perrie et al. (2014) to subfamilies: Woodwardioideae, Stenochlaenoideae and Blechnoideae. Their approach to the polyphyletic nature of Blechnum was to create a series of monophyletic segregate genera, resulting in 24 genera in total.[6][7] The relationship between the three subfamilies was found to be as follows:[6]
BlechnaceaeWoodwardioideae
Stenochlaenoideae
Blechnoideae
The approximate relationship between some of the taxa used in the classifications of Christenhusz and Chase (2014)[2] and PPG I (2016)[1] is shown in the table below.
Oceaniopteris species-group 2
In 2016, the Pteridophyte Phylogeny Group followed Gasper et al. (2016) in accepting 24 genera, grouped into three subfamilies with approximately 265 species, most of which are placed in the subfamily Blechnoideae.[1]
Subfamily Woodwardioideae Gasper, V.A.O.Dittrich & Salino
Subfamily Stenochlaenoideae (Ching) J.P.Roux
Subfamily Blechnoideae Gasper, V.A.O.Dittrich & Salino
Wikimedia Commons has media related to Blechnaceae. Blechnopsis orientalis. The young opening fronds of many species are usually tinged with red. Blechnaceae is a family of ferns in the order Polypodiales, with a cosmopolitan distribution. Its status as a family and the number of genera included have both varied considerably. In the Pteridophyte Phylogeny Group classification of 2016 (PPG I), the family has 24 genera, and excludes genera placed in the separate family Onocleaceae. The family is divided into three subfamilies, including Blechnoideae s.s. Alternatively, the entire family may be treated as the subfamily Blechnoideae s.l. of a very broadly defined family Aspleniaceae, and include genera others place in Onocleaceae.
La bleknacoj[2], aŭ bleĥnacoj[mankas fonto] (latine Blechnaceae) estas planta familio el pteridofitoj. Tiu familio apartenas al la ordo polipodialoj (Polypodiales). Ĝi entenas ĉirkaŭ 220 speciojn[3]. Ĝia tipa genro estas blekno[2].
La rizomoj estas rampantaj, levantaj aŭ starantaj, kelkfoje trunkformaj. Ofte ili formas stolonojn. La pintoj de la rizomoj estas kovrataj de skvamoj. La petiolo havas multnombrajn rondajn konduktajn faskojn, kiuj estas ordigitaj en ringoj. La folioj estas monomorfaj aŭ dimorfaj. Sur la fekundaj foliolaj ripoj formiĝas ripformaj areoloj, en kiuj staras la soroj. La soroj estas en ĉenoj au linioj, ofte paralele kun la mezaj ripoj. Ili havas oblongajn induziojn, kiuj malfermiĝas direkte al la meza ripo. La sporangioj havas trivicajn, mallongajn ĝis longajn tigetojn. la sporoj estas renformaj.
La gametofito estas verda kaj korforma.
La kromosomonombro estas x = 27, 28, 31 ĝis 37, aŭ 40.
1/ Laŭ The Plant List kaj World Flora Online (6 apr. 2020)[3],[4], jen la listo de la akceptitaj taksonoj, kaj ties Esperantaj nomoj[5]:
*genro akceptita en TPL sed ne en WFO, kiu tamen akceptas ĝiajn speciojn.
**genro akceptita en WFO sed ne en TPL. Tamen laŭ WFO, estas neniu akceptita specio en ĝi.
2/ Laŭ SMITH ET AL. 2006 ekzistas jenaj genroj:
La bleknacoj, aŭ bleĥnacoj[mankas fonto] (latine Blechnaceae) estas planta familio el pteridofitoj. Tiu familio apartenas al la ordo polipodialoj (Polypodiales). Ĝi entenas ĉirkaŭ 220 speciojn. Ĝia tipa genro estas blekno.
Las blechnáceas (nombre científico Blechnaceae) son una familia de helechos del orden Polypodiales, que en la moderna clasificación de Christenhusz et al. 2011[1][2][3] se clasifica aún con un probable Blechnum parafilético, como en su predecesor sistema de Smith et al. (2006).[4]
La clasificación más actualizada es la de Christenhusz et al. 2011[1][2][3] (basada en Smith et al. 2006,[4] 2008);[5] que también provee una secuencia lineal de las licofitas y monilofitas.
Ubicación taxonómica:
Plantae (clado), Viridiplantae, Streptophyta, Streptophytina, Embryophyta, Tracheophyta, Euphyllophyta, Monilophyta, Clase Polypodiopsida, Orden Polypodiales, Familia Blechnaceae.
Sinónimo: Blechnoides.
Incluyendo Stenochlaenaceae.
Al año 2006, 9 géneros reconocidos (Smith et al. 2006):
Cerca de 20 especies.
Monofilético, hermano de Onocleaceae (Hasebe et al. 1995, Cranfill 2001, Cranfill y Kato 2003).
Con las características de Pteridophyta.
Rizomas rastreros, ascendentes o erectos, a veces arborescentes, usualmente con estolones. Con escamas no clatradas en el ápice del rizoma y en las láminas. Pecíolos con numerosos haces vasculares que en un corte transversal (cerca del raquis) son redondos y se ordenan en forma de anillo.
Hojas monomórficas o usualmente dimórficas. Venas pinadas o bifurcadas, libres a varias veces anastomosadas. Areolas sin venillas inclusas. En las hojas fértiles las areolas forman areolas costulares ("costular" en inglés) que portan los soros. Soros en cadenas o lineales, usualmente paralelos y adyacentes a la vena media. Con indusio lineal que se abre hacia la vena media (hacia adentro).
Esporangios con pie de 3 filas de células de espesor. Pie corto o largo.
Esporas reniformes, con marca monolete. Perina (perisporio) alada.
Gametofitos verdes, cordados.
Número de cromosomas: x = 27, 28, 31-37 (en Blechnum y sus segregados, y en Woodwardia), y x = 40 (en Salpichlaena).
Las blechnáceas (nombre científico Blechnaceae) son una familia de helechos del orden Polypodiales, que en la moderna clasificación de Christenhusz et al. 2011 se clasifica aún con un probable Blechnum parafilético, como en su predecesor sistema de Smith et al. (2006).
Roodjalalised (Blechnaceae) on sõnajalgtaimede sugukond.
Roodjalalised (Blechnaceae) on sõnajalgtaimede sugukond.
La famille Blechnaceae regroupe des fougères qui peuvent être parfois arborescentes. Dans cette famille il y a 24 genres et 250 espèces répertoriées avec une distribution cosmopolite
Selon Catalogue of Life (31 octobre 2016)[2]
La famille Blechnaceae regroupe des fougères qui peuvent être parfois arborescentes. Dans cette famille il y a 24 genres et 250 espèces répertoriées avec une distribution cosmopolite
As blechnáceas (nome científico Blechnaceae) son unha familia de fentos da orde Polypodiales, que na moderna clasificación de Christenhusz et al. 2011[1][2][3] clasifícase aínda cun probábel Blechnum parafilético, como no seu predecesor sistema de Smith et al. (2006).[4]
A clasificación máis actualizada é a de Christenhusz et al. 2011[1][2][3] (baseada en Smith et al. 2006, 2008); que tamén fornece unha secuencia lineal das licofitas e monilofitas.[4][5]
Localización taxonómica:
Plantae (clado), Viridiplantae, Streptophyta, Streptophytina, Embryophyta, Tracheophyta, Euphyllophyta, Monilophyta, Clase Polypodiopsida, Orde Polypodiales, Familia Blechnaceae.
Sinónimo: Blechnoides.
Incluíndo Stenochlaenaceae.
No ano 2006, 9 xéneros recoñecidos (Smith et al. 2006):
Preto de 20 especies.
Monofilético, irmán de Onocleaceae (Hasebe et al. 1995, Cranfill 2001, Cranfill e Kato 2003).
Coas características de Pteridophyta.
Rizomas rastreiros, ascendentes ou erectos, ás veces arborescentes, usualmente con estolón
Follas monomórficas ou usualmente dimórficas. Veas pinadas ou bifurcadas, ceibas a varias veces anastomosadas. Areolas sen veíñas inclusas. Nas follas fértiles as areolas forman areolas costulares ("costular" en inglés) que portan os soros. Soros en cadeas ou lineais, usualmente paralelos e adxacentes á vea media. Con indusio lineal que se abre cara á vea media (cara a dentro).
Esporanxios con pé de 3 filas de células de espesor. Pé curto ou longo.
Esporas reniformes, con marca monolete. Perina (perisporio) alada.
Gametofitos verdes, cordados.
Número de cromosomas: x = 27, 28, 31-37 (en Blechnum e os seus segregados, e en Woodwardia), e x = 40 (en Salpichlaena).
As blechnáceas (nome científico Blechnaceae) son unha familia de fentos da orde Polypodiales, que na moderna clasificación de Christenhusz et al. 2011 clasifícase aínda cun probábel Blechnum parafilético, como no seu predecesor sistema de Smith et al. (2006).
Rebračevke (lat. Blechnoideae; sin. Blechnaceae), potporodica (nekada porodica) papratnica u redu osladolike. Postoji oko 260 vrsta unutar dvadesetak rodova.[1] Ime je došlo po rodu rebrača (Blechnum)
Rebračevke (lat. Blechnoideae; sin. Blechnaceae), potporodica (nekada porodica) papratnica u redu osladolike. Postoji oko 260 vrsta unutar dvadesetak rodova. Ime je došlo po rodu rebrača (Blechnum)
Blechnaceae merupakan salah satu suku anggota tumbuhan paku (Pteridophyta) yang tergolong dalam bangsa paku sejati yang terbesar (Polypodiales). Dalam sistem klasifikasi Smith et al. (2006), Blechnaceae juga merangkum Stenochlaenaceae.
Unksmeniniai (lot. Blechnaceae) – papartūnų (Pteridophyta) skyriaus papartainių (Pteridopsida) klasės augalų šeima. Priklauso sporinių induočių grupei.
Šeimoje 9 gentys:
De dubbellooffamilie (Blechnaceae) is een wereldwijd verspreide familie van varens met negen tot elf geslachten en 240 tot 250 soorten. Het zijn voornamelijk tropische en subtropische terrestrische varens.
De familie is sterk verwant aan de eikvarenfamilie (Polypodiaceae).
Van de dubbellooffamilie komt alleen dubbelloof in België en Nederland voor.
De botanische naam Blechnaceae is overgenomen van het geslacht Blechnum en komt van het Oudgriekse βλῆχνον (blēchnon), een oude naam voor 'varen'.
De Nederlandse naam 'dubbelloof' slaat op de twee duidelijk verschillende types bladen.
De varens van de dubbellooffamilie hebben allen een korte, rechtstaande wortelstok met schubben. Ook de steel is meestal beschubd en bevat twee grote en enkele kleine vaatbundels.
De bladen of veren zitten bij elkaar in rechte of schuin opgaande bundels, zijn groot en leerachtig en enkel, dubbel of meervoudig geveerd. Er is dikwijls een duidelijk verschil tussen fertiele en steriele bladen. Jonge, nog opgerolde bladen zijn vaak rood van kleur.
De sporenhoopjes liggen naast de bladnerven op de onderzijde van de bladen, zijn langwerpig en afgedekt met een eveneens langwerpig dekvliesje dat naar de bladnerf opengaat.
Blechnaceae zijn met enkele uitzonderingen varens van subtropische en tropische streken. Enkel de geslachten Blechnum en Woodwardia komen ook in noordelijke streken voor.
De meeste leden van deze familie zijn grondvarens, sommige soorten komen ook op rotsen voor of zijn epifytisch.
Eén soort is in België en Nederland in het wild te vinden. Verder is in Zuid-Europa ook het geslacht Woodwardia aanwezig met één soort.
Familie: Dubbellooffamilie (Blechnaceae)
.png){kind=small}
Orde Cyatheales:Metaxyaceae · Dicksoniaceae · Cyatheaceae · Cibotiaceae · Plagiogyriaceae · Culcitaceae · Loxomataceae · ThyrsopteridaceaeOrde Gleicheniales:Dipteridaceae (incl. Cheiropleuriaceae) · Gleicheniaceae (incl. Dicranopteridaceae, Stromatopteridaceae) · MatoniaceaeOrde Hymenophyllales:Hymenophyllaceae (Vliesvarenfamilie)Orde Osmundales:Osmundaceae (Koningsvarenfamilie)Orde Polypodiales:Aspleniaceae (Streepvarenfamilie) · Athyriaceae (Wijfjesvarenfamilie) · Blechnaceae (Dubbellooffamilie) · Cystopteridaceae · Dennstaedtiaceae (Adelaarsvarenfamilie) · Diplaziopsidaceae · Dryopteridaceae (Niervarenfamilie) · Hemidictyaceae · Lindsaeaceae · Lomariopsidaceae · Oleandraceae · Nephrolepidaceae · Onocleaceae (Bolletjesvarenfamilie) · Polypodiaceae (Eikvarenfamilie) · Pteridaceae (Lintvarenfamilie) · Rhachidosoraceae · Saccolomataceae · Tectariaceae · Thelypteridaceae (Moerasvarenfamilie) · WoodsiaceaeOrde Salviniales:Marsileaceae (Pilvarenfamilie) · Salviniaceae (Vlotvarenfamilie) De dubbellooffamilie (Blechnaceae) is een wereldwijd verspreide familie van varens met negen tot elf geslachten en 240 tot 250 soorten. Het zijn voornamelijk tropische en subtropische terrestrische varens.
De familie is sterk verwant aan de eikvarenfamilie (Polypodiaceae).
Van de dubbellooffamilie komt alleen dubbelloof in België en Nederland voor.
Bjønnkamfamilien eller bjørnekamfamilien (latin: Blechnaceae) er en familie av bregner innenfor en større, monofyletisk orden, nemlig Polypodiales.[1] Familien har 9 slekter og minst 250-300 arter.
Bregnene vokser normalt langs bakken, men slektene Stenochlaena og Salpichlaena er i stor grad klatrende bregner i skråninger, ur og bergsprekker. Et viktig kjenntegn er de unge skuddene, som ofte har et anstrøk av rødt. Plantene er 10–300 cm høye, og har blader som står ut i rosettformasjon fra grunnen.
Artene i bjønnkamfamilien har utbredelse over hele kloden, med slekter som ofte er avgrenset til enten nordlige eller sørlige halvkule. Flere av artene vokser rundt kratere i vulkaner.
I Norge finner vi bare arten bjønnkam (bjørnekam), Blechnum spicant. Den ble beskrevet første gang av Linne, og er en 15–50 cm høy, symmetrisk tofinnet bregne med bladstenglene stående opp fra roten i rosettformasjon. Sterile og fertile blad er ulike. Den lille varianten kildebjønnkam på Island har derimot like sterile og fertile blad, og er inntil 8 cm høy.
For en mer omfattenmde taksonomi, se: Bregner
Følgende slekter finnes i bjønnkamfamilien, med angivelse av en rekke arter under disse:
Bjønnkamfamilien eller bjørnekamfamilien (latin: Blechnaceae) er en familie av bregner innenfor en større, monofyletisk orden, nemlig Polypodiales. Familien har 9 slekter og minst 250-300 arter.
Bregnene vokser normalt langs bakken, men slektene Stenochlaena og Salpichlaena er i stor grad klatrende bregner i skråninger, ur og bergsprekker. Et viktig kjenntegn er de unge skuddene, som ofte har et anstrøk av rødt. Plantene er 10–300 cm høye, og har blader som står ut i rosettformasjon fra grunnen.
Artene i bjønnkamfamilien har utbredelse over hele kloden, med slekter som ofte er avgrenset til enten nordlige eller sørlige halvkule. Flere av artene vokser rundt kratere i vulkaner.
I Norge finner vi bare arten bjønnkam (bjørnekam), Blechnum spicant. Den ble beskrevet første gang av Linne, og er en 15–50 cm høy, symmetrisk tofinnet bregne med bladstenglene stående opp fra roten i rosettformasjon. Sterile og fertile blad er ulike. Den lille varianten kildebjønnkam på Island har derimot like sterile og fertile blad, og er inntil 8 cm høy.
Podrzeniowate (Blechnaceae) – rodzina paproci o zasięgu kosmopolitycznym. W zależności od ujęcia systematycznego obejmuje od dwóch[3] do 24[1] rodzajów z około 240–265 gatunkami[1][3]. Według systemu PPG I (2016) obejmuje trzy podrodziny z 24 rodzajami i 265 gatunkami[1]. Rodzimym dla Polski przedstawicielem jest podrzeń żebrowiec. Większość gatunków jest naziemna, choć spotykać tu także można epifity np. Stenochlaena. Charakterystyczną cechą podrzeniowatych jest czerwony kolor młodych, pastorałowato zwiniętych liści.
Rodzina siostrzana wobec onokleowatych (Onocleaceae), wraz z którymi tworzy klad siostrzany dla wietlicowatych (Athyriaceae) w obrębie rzędu paprotkowców (Polypodiales)[6][1].
paprotkowcePteridaceae – orliczkowate
Cystopteridaceae – paprotnicowate
Aspleniaceae – zanokcicowate
Thelypteridaceae – zachylnikowate
Woodsiaceae – rozrzutkowate
Onocleaceae – onokleowate
Blechnaceae – podrzeniowate
Athyriaceae – wietlicowate
Dryopteridaceae – nerecznicowate
Nephrolepidaceae – nefrolepisowate
Davalliaceae – dawaliowate
Polypodiaceae – paprotkowate
podrodzina Stenochlaenoideae (Ching) J.P.Roux, Conspect. South. Afr. Pteridophyta: 156. 2001
podrodzina Woodwardioideae Gasper, V.A.O.Dittrich & Salino, Phytotaxa 275(3): 197. 2016
podrodzina Blechnoideae Gasper, V.A.O.Dittrich & Salino, Phytotaxa 275(3): 201. 2016
Podrzeniowate (Blechnaceae) – rodzina paproci o zasięgu kosmopolitycznym. W zależności od ujęcia systematycznego obejmuje od dwóch do 24 rodzajów z około 240–265 gatunkami. Według systemu PPG I (2016) obejmuje trzy podrodziny z 24 rodzajami i 265 gatunkami. Rodzimym dla Polski przedstawicielem jest podrzeń żebrowiec. Większość gatunków jest naziemna, choć spotykać tu także można epifity np. Stenochlaena. Charakterystyczną cechą podrzeniowatych jest czerwony kolor młodych, pastorałowato zwiniętych liści.
Blechnaceae é uma família constituída por 24 géneros[1] e 265 espécies de fetos, com uma distribuição cosmopolita. A família foi incluída no taxon Eupolypods II, um clade da ordem Polypodiales,[2] da classe Polypodiopsida[3]. A maioria das espécies são terrestres, mas algumas, como as pertencentes ao género Stenochlaena, são trepadeiras ou epífitas. Uma característica distintiva desta família é a coloração avermelhada das frondes juvenis durante a fase de abertura.
A família Blechnaceae inclui 24 géneros, dependendo do sistema de classificação adoptado. O género Blechnum é provavelmente parafilético, com as espécies do género Doodia (e possivelmente outras) incluídas no seu âmbito[2]. Os resultados obtidos pelos métodos da filogenia molecular indicam que será possível que a família Blechnaceae possa conter apenas dois géneros monofiléticos[1].
O cladograma abaixo mostra a relação mais provável, à luz dos actuais conhecimentos, entre as Blechnaceae e as restantes famílias incluídas no taxon Eupolypods II[2][4].
eupolypods IIBlechnaceae é uma família constituída por 24 géneros e 265 espécies de fetos, com uma distribuição cosmopolita. A família foi incluída no taxon Eupolypods II, um clade da ordem Polypodiales, da classe Polypodiopsida. A maioria das espécies são terrestres, mas algumas, como as pertencentes ao género Stenochlaena, são trepadeiras ou epífitas. Uma característica distintiva desta família é a coloração avermelhada das frondes juvenis durante a fase de abertura.
Рослини багаторічні, в основному наземні, іноді ростуть на камені або епіфітні. Кореневище: довгі або короткі з лусками коричневого або чорного кольору. Стебла повзучі, напіввисхідні або висхідні, іноді виткі (рідко деревовиді). Листи мономорфні або зазвичай диморфні, великі й грубі, як правило, більші ніж 30 см, часто понад 1 м. Диморфні листи (вайя): вічнозелені, родючі листи більш прямостоячі й довші, ніж стерильні; молоді — часто червоного кольору.
За небагатьма винятками це рослини субтропічних і тропічних регіонів. Тільки роди Blechnum і Woodwardia також зустрічаються в північних регіонах.
Blechnum L. 1753
Brainea J.Sm. 1856
Doodia R.Br. 1810
Pteridoblechnum Hennipman 1966
Sadleria Kaulf. 1824
Salpichlaena J.Sm. 1841
Steenisioblechnum Hennipman 1985
Stenochlaena J.Sm. 1841
Woodwardia Sm. 1793
Це незавершена стаття про Папороті.Họ Ráng lá dừa hay còn gọi họ Dương xỉ lá dừa (danh pháp khoa học: Blechnaceae[1]) là một họ thực vật thuộc bộ Polypodiales, lớp Polypodiopsida, ngành thực vật có mạch.[1] Theo danh sách từ Catalogue of Life thì họ này có khoảng 262 loài thực vật[1].
Vị trí của họ Ráng lá dừa trên cây phát sinh (theo Catalogue of Life[1]):
Polypodiales
Blechnaceae
_-_cultivated_3.jpg)
Blechnaceae Newman
Роды
Дербянковые (лат. Blechnaceae) — семейство папоротников порядка Многоножковые (Polypodiales).
Семейство включает в себя 7 родов[1][2]:
The Plant List (версия 1.1) включает в состав семейства 219 видов, входящих в 21 род[3].
Это заготовка статьи по ботанике. Вы можете помочь проекту, дополнив её. Дербянковые (лат. Blechnaceae) — семейство папоротников порядка Многоножковые (Polypodiales).
分類 界 : 植物界 Plantae 門 : シダ植物門 Pteridophyta 綱 : シダ綱 Pteridopsida 目 : ウラボシ目 Polypodiales 科 : シシガシラ科 Blechnaceae シシガシラ科(Blechnaceae)は、シダ植物門に含まれる群のひとつである。
地上性の短い茎を持つシダがほとんどである。特徴としては、網状中心柱を持つこと、胞子のう群は細長く、羽片の主脈や主軸に沿ってつくこと、包膜は細長くて主軸の反対側につき、主軸側が開くことが挙げられる。多くは単羽状複葉かさらにそれが切れ込んだ形である。世界に8属250種が知られ、南半球を中心に熱帯に多くの種がある。日本からは2属の10種が知られる。
以下に日本の代表的なものを挙げる。
シシガシラ科(Blechnaceae)は、シダ植物門に含まれる群のひとつである。
地上性の短い茎を持つシダがほとんどである。特徴としては、網状中心柱を持つこと、胞子のう群は細長く、羽片の主脈や主軸に沿ってつくこと、包膜は細長くて主軸の反対側につき、主軸側が開くことが挙げられる。多くは単羽状複葉かさらにそれが切れ込んだ形である。世界に8属250種が知られ、南半球を中心に熱帯に多くの種がある。日本からは2属の10種が知られる。
以下に日本の代表的なものを挙げる。
ヒリュウシダ属 Blechnum ヒリュウシダ B. orientale L. シシガシラ B. niponicum (Kunze) Makino オサシダ B. amabile Makino コモチシダ属 Woodwardia コモチシダ W. orientalis Sw. オオギミシダ W. harlandii Hook.
새깃아재비과(Blechnaceae)는 양치식물강 고사리목 분류군에 속하는 육상 양치류 과의 하나이다. 2~9개 속에 240-260여 종으로 이루어져 있다.[1] 전세계적으로 널리 분포한다.[2] 주로 땅에서 발견되는 상록성 양치류지만 스테노클라이나속(Stenochlaena)과 같은 일부는 덩굴성 양치류이다.
새깃아재비과는 다음과 같은 속으로 이루어져 있다. 그러나 블레크눔속(Blechnum)과 두디아속(Doodia)을 측계통군으로 보기도 하며, 기타 나머지 속을 2개 속으로 포함시켜 분류하기도 한다.[1]
2016년 꼬리고사리아목의 계통 분류는 다음과 같다.[3]
꼬리고사리아목
_-_cultivated_3.jpg)
_(14783665682).jpg)
.jpg)
.jpg)
.gif)
.gif)
Karte mit allen verlinkten Seiten: 
.jpg)
