Basswood

D Linde (Tilia) bilde e Pflanzegattig in dr Underfamilie vo de Lindegwäggs (Tilioideae) innerhalb vo dr Familie vo de Malwegwäggs (Malvaceae).

Beschriibig

Goldige Oktober under Linde;
2015 in dr Herrenhäuser Allee z Hannover

D Linde si Lauböim, wo iiri Bletter verliere. Si bilde käini terminale Chnospe, dorum waggse si sympodial, das häisst nit vo dr Hauptaggse, sondern vo subterminale Sitenaggse. Je noch dr Art chönne si zwüsche 15 Meter (z. B. Krimlinde)^[1] und 40 Meter hooch wärde. Au d Dicki vom Stamm isch seer underschidlig, mäistens zwüschen 1 und 1,8 Meter. D Linde chönne bis zu 1000 Joor alt wärde. D Laubbletter si wäggselständig und zwäiziilig aagordnet und häi Blattstiil. Dr Hauptdäil vom Blatt isch mäistens härzförmig. D Chnospeschubbe gheije früe ab.

Dr Blüetestand isch aggsleständig und zymös und umfasst drei oder mee Blüete. S Hochblatt isch uffellig, grooss, und lenglig und isch mit dr Blüetestandsaggse lang verwaggse. Wenn d Frucht rif isch und abgheit wirkts wien e Flügel. D Blüete dufte, si zwittrig, radiärsymmetrisch und fünfzelig. Es si fümf Chelchbletter vorhande mit Nektardrüese an iirer Basis. Die fümf Bletter vo dr Chroone si wiss oder gääl. Es het e hufe Staubbletter; die si frei oder in fümf Bündel zämmegfasst. D Staubfääde si vilmol wie chliini Gääbeli. Fümf Fruchtbletter si zu äim fünfkammrige Fruchtchnoote zämmegwaggse. In jedere Fruchtchnotekammere befinde sich zwei Soomeaalaage. Dr Griffel het am Ändi e Narbe mit fümf Lappe. D Bestöibig bassiert dur verschiideni Insekte. D Linde het e 5-fächrige Fruchtchnote, wo sich zun ere Schliessfrucht entwigglet.

• D Kaiser-Lothar-Linde z Königslutter

• Linde, wo über 300 Joor alt si, stöön am Wääg uf e Antonibärg z Stepperg

• D Linde vo Linn im Aargau

• D Bluet-Linde z Schaumburg

• D Kaiserlinde, wo 250 Joor alt isch, uf dr Burgaalaag Schloss Burg z Solinge

• Die duusigjöörigi Linde z Grottethal

• Die 200 Joor alti Hungerlinde z Langebeutinge

• D Lindenallee am Kiircheblatz z Wissebach an dr Triesting

• D Linde z Schluttebach im Nordschwarzwald, wo mä von ere verzelt si stammi us em Joor 937

• Die duusigjöörigi Feme-Linde z Rumscheid, Hage-Dahl

Kwelle

• Ya Tang, Michael G. Gilbert & Laurence J. Dorr: Tiliaceae in Flora of China, Volume 12, Site 246: Tilia – Online. (änglisch)
• W. Erhardt u. a.: Der große Zander. Enzyklopädie der Pflanzennamen. Band 2. Verlag Eugen Ulmer, Stuttgart 2008. ISBN 978-3-8001-5406-7

Weblinks

– Album mit Multimediadateie

• Winterlinde (Tilia_cordata bi baumkunde.de)
• Sommer-Linde (Tilia platyphyllos bi baumkunde.de; Baumbestimmig)
• Iidraag bi GRIN (änglisch)

Fuessnoote

1. ↑ Naturlexikon Linden abgrüeft am 21. Novämber 2010