Wyżpin jagodowy (Silene baccifera (L.) Roth) – gatunek rośliny z rodziny goździkowatych. Rośnie dziko w Azji, Europie i Afryce Północnej[3]. W Polsce osiąga północną granicę zasięgu i w północnej części Polski występuje rzadko. Na południu występuje częściej, ale również są to zwykle pojedyncze stanowiska, łatwe do wypatrzenia, gdyż żywa zieleń rośliny rzuca się w oczy z daleka.
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Naturalnym środowiskiem rośliny są łęgi i zarośla nadrzeczne. Można ją spotkać także w miejscach nasłonecznionych, lecz równocześnie wilgotnych, najczęściej na brzegach rzek, w dolnych częściach nasypów i poboczy dróg (w miejscach, gdzie spływa woda). Gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Senecion fluviatilis i Ass. Senecionetum fluviatilis[4]. Liczba chromosomów 2n= 24[5].
Gatunek wyodrębniany był tradycyjnie w monotypowym rodzaju wyżpin (Cucubalus L., Sp. Pl. 414. 1753) ze względu na swój specyficzny owoc (jagodę). Utrwalona nazwa polska odzwierciedla właśnie takie odrębne ujęcie systematyczne tego taksonu[6]. Jednak w aktualnym piśmiennictwie naukowym i bazach danych taksonomicznych gatunek klasyfikowany jest w ramach rodzaju lepnica (Lychnis)[2][7][8]. Zmiana pozycji taksonomicznej gatunku nastąpiła w połowie lat 90. XX wieku i później została potwierdzona badaniami molekularnymi[9].
Wyżpin jagodowy (Silene baccifera (L.) Roth) – gatunek rośliny z rodziny goździkowatych. Rośnie dziko w Azji, Europie i Afryce Północnej. W Polsce osiąga północną granicę zasięgu i w północnej części Polski występuje rzadko. Na południu występuje częściej, ale również są to zwykle pojedyncze stanowiska, łatwe do wypatrzenia, gdyż żywa zieleń rośliny rzuca się w oczy z daleka.
