In recent years, several species of Astyanax with similar counts of scales (33-36 on lateral line, 6-7/5-6 transverse) and anal fin-rays (iv-v + 21-23) to those of A. eigenmanniorum were described from eastern Brazil and northern Argentina (Almiron et al, 2002; Azpelicueta & Garcia, 2000; Azpelicueta et al. 2002a, 2002b, 2003; Casciotta et al., 2003; Casciotta & Almiron, 2004; Melo, 2001; Miquelarena et al., 2005; Miquelarena & Menni, 2005; Mirande et al., 2006). Several of these species, plus a few others, share the presence of gradually decreasing dentary teeth and variably expanded premaxillary teeth. This group of species is composed by A. giton Eigenmann and A. hastatus Myers from eastern Brazil, A. ojiara Azpelicueta & Garcia , A. troya Azpelicueta, Casciotta & Almiron , A. leonidas Azpelicueta, Casciotta & Almiron , A. pynandi Casciotta, Almiron, Bechara, Roux & Ruiz Diaz , A. ita Almiron, Azpelicueta & Casciotta from northeastern Argentina, and A. chico Casciotta & Almiron from northwestern Argentina. Additionally, all these species with the exceptions of A. hastatus and A. ita have hooks on anal, pelvic, pectoral, and/or dorsal, caudal fins.
The aim of this paper is to describe a new species from the endorheic RíoSalí basin, northwestern Argentina, which shares with the mentioned species the gradually decreasing dentary teeth and expanded premaxillary teeth.
The genus Astyanax is currently diagnosed by a combination of several broadly distributed features among Characidae, and there are no studies supporting neither its monophyly nor the monophyly of some species complex within the genus. We assign this new species to genus Astyanax following its traditional definition (Eigenmann, 1917), considering that the new taxon shares some presumably apomorphic character states with species also assigned to this genus.
Astyanax és un gènere de peixos de la família dels caràcids i de l'ordre dels caraciformes.[2]
Astyanax és un gènere de peixos de la família dels caràcids i de l'ordre dels caraciformes.
Astyanax (Syn.: Bramocharax) ist eine artenreiche Süßwasserfischgattung aus der Familie der Echten Salmler (Characidae). Astyanax-Arten kommen vom gemäßigten Südamerika (Patagonien) über Mittelamerika bis zum südlichen Nordamerika (Arizona, New Mexico) vor. Die Gattung wurde nach Astyanax benannt, dem Sohn des trojanischen Königssohnes Hektor und dessen Gemahlin Andromache. Zur Gattung gehört der Blinde Höhlensalmler, ein als Kuriosum oft verkaufter Süßwasserzierfisch.
Astyanax-Arten werden 4,3 bis 22 Zentimeter lang und haben eine gestreckte, seitlich stark abgeflachte Gestalt. Charakteristikum der Gattung ist die Unterkieferbezahnung, die immer aus 4 bis 5 großen mehrspitzigen Zähnen im Vorderteil und 5 bis 10 sehr viel kleinen Zähnen an den Seiten besteht. Die Prämaxillare hat zwei Zahnreihen, fünf Zähne stehen in der zweiten. Astyanax-Arten besitzen Rundschuppen. Die Seitenlinie ist vollständig, die Afterflosse mittellang, die Schwanzflosse tief gegabelt. Eine Fettflosse ist vorhanden. Die Färbung ist meist silbrig. Oft ist ein dunkler Schulterfleck vorhanden, eine dunkle grünliche Längsbinde oder ein dunkler Fleck auf dem Schwanzflossenstiel. Die Flossen sind meist gelblich oder rötlich und tragen weiße Spitzen. Weibchen sind größer als die Männchen und besonders zur Laichzeit durch ihren fülligeren Körper gut von den schlankeren Männchen zu unterscheiden.
Astyanax-Arten sind Allesfresser und in Bezug auf die Temperatur und die Wasserqualität sehr anpassungsfähig.
Astyanax wird der Unterfamilie Stethaprioninae zugeordnet und gehört dort zur Tribus Gymnocharacini.
Der Datenbank Fishbase zufolge gehörten zu Astyanax Anfang 2020 160 Arten. In dieser Zusammensetzung war Astyanax jedoch keine monophyletische Gattung. In einer im April 2020 veröffentlichten Revision der Gattung wurden deshalb zahlreiche Arten aus Astyanax ausgegliedert und den Gattungen Deuterodon, Eretmobrycon, Jupiaba, Tetragonopterus oder Zygogaster zugeordnet sowie in die neu eingeführten bzw. revalidierten Gattungen Andromakhe, Makunaima oder Psalidodon gestellt.[1] In Astyanax verbleiben:
‘Astyanax’ lineatus-Klade[1]
Astyanax (Syn.: Bramocharax) ist eine artenreiche Süßwasserfischgattung aus der Familie der Echten Salmler (Characidae). Astyanax-Arten kommen vom gemäßigten Südamerika (Patagonien) über Mittelamerika bis zum südlichen Nordamerika (Arizona, New Mexico) vor. Die Gattung wurde nach Astyanax benannt, dem Sohn des trojanischen Königssohnes Hektor und dessen Gemahlin Andromache. Zur Gattung gehört der Blinde Höhlensalmler, ein als Kuriosum oft verkaufter Süßwasserzierfisch.
Lo genre Astyanax regropa mantuna espècias de peisses americans de la familha dels Characidae.
Suls autres projèctes Wikimèdia :
Lo genre Astyanax regropa mantuna espècias de peisses americans de la familha dels Characidae.
Chul[2] (genus Astyanax) nisqakunaqa huk challwakunam, Awya Yalapi mayukunapi kawsaq. Ancha achka rikch'aqninmi, pachakmanta aswan.
Amarumayu sach'a-sach'a suyupi mayukunapi kay rikch'aqninkunam, hukkunapas:
Chul (genus Astyanax) nisqakunaqa huk challwakunam, Awya Yalapi mayukunapi kawsaq. Ancha achka rikch'aqninmi, pachakmanta aswan.
Amarumayu sach'a-sach'a suyupi mayukunapi kay rikch'aqninkunam, hukkunapas:
Pullamaha (Astyanax abramis) Chuyasardina chul (Astyanax bimaculatus) Pukachupa chul (Astyanax fasciatus) Hatunyaku chul (Astyanax scabripinnis)Астианакстар (лат. Astyanax) — коңулчу балыктардын бир уруусу.
syn : Anoptichthys.
Астианакстар (лат. Astyanax) — коңулчу балыктардын бир уруусу.
syn : Anoptichthys.
Astyanax is a genus of freshwater fish in the family Characidae of the order Characiformes. Some of these fish, like many of their relatives, are kept as aquarium pets and known collectively as tetras. With around 150 described species and new ones being described yearly,[2] this genus is among the largest of the entire order; Hyphessobrycon also has more than 145 species and which one is larger at any one time depends on whether more species have been recently described in one or the other. The blind and colorless cave tetra of Mexico is a famous member of the genus, but its taxonomic position is disputed: Some recognize it as part of the Mexican tetra (A. mexicanus) and this is supported by phylogenetic evidence,[3][4][5][6][7] but others recognize the cave form as a separate species, A. jordani.[2]
The type species is A. argentatus, now regarded as a form of the Mexican tetra (A. mexicanus). The generic name comes from Astyanax, a character in Greek mythology, who was the son of Hector of Troy; in homage to this, several specific epithets also refer to the Iliad.[2]
This genus is more or less defined as in 1917 by Carl H. Eigenmann. The lack of comprehensive phylogenetic analyses dealing with this genus is hindering a thorough review and the relationships remain as indeterminate as the monophyly is doubtful. The results of 2020 study using a combination of molecular and morphological data appeared to confirm that Astyanax is not monophyletic and suggested the creation of two new genera and the resurrection of Psalidodon.[8] Although included in Astyanax by FishBase, phylogenetic evidence supports moving A. aurocaudatus back to the monotypic genus Carlastyanax.[9]
There are currently 124 recognized species in this genus:
Astyanax is a genus of freshwater fish in the family Characidae of the order Characiformes. Some of these fish, like many of their relatives, are kept as aquarium pets and known collectively as tetras. With around 150 described species and new ones being described yearly, this genus is among the largest of the entire order; Hyphessobrycon also has more than 145 species and which one is larger at any one time depends on whether more species have been recently described in one or the other. The blind and colorless cave tetra of Mexico is a famous member of the genus, but its taxonomic position is disputed: Some recognize it as part of the Mexican tetra (A. mexicanus) and this is supported by phylogenetic evidence, but others recognize the cave form as a separate species, A. jordani.
The type species is A. argentatus, now regarded as a form of the Mexican tetra (A. mexicanus). The generic name comes from Astyanax, a character in Greek mythology, who was the son of Hector of Troy; in homage to this, several specific epithets also refer to the Iliad.
Para el hijo de Héctor y Andrómaca, véase Astianacte.
Astyanax es un género zoológico de peces de agua dulce en la familia de los Characidae en el orden de los Characiformes. A estos peces se los conoce por mojarras.[1]
Con más de 140 especies, este género es el más rico en especies de todo el orden.[2] Este género fue definido en 1917 por Carl H. Eigenmann.[3] Pero falta mucha información de análisis filogenético en este género.[3]
La especie tipo es A. mexicanus,.[4] El nombre genérico proviene de Astianacte, un personaje de la mitología griega que estuvo involucrado en la guerra de Troya.[4]
El Astyanax mexicanus, es un famoso miembro de este género. A. jordani, fue formalmente considerado para formar su propio género, Anoptichthys.
Actualmente hay 137 especies reconocidas en este género:[4][5][6][7][8][9][10][11]
|coautores=
(ayuda) Para el hijo de Héctor y Andrómaca, véase Astianacte.
Astyanax es un género zoológico de peces de agua dulce en la familia de los Characidae en el orden de los Characiformes. A estos peces se los conoce por mojarras.
Astyanax Characidae familiako arrain genero bat da. 140 espezie ditu bere barruan, eta bere familiako generorik handienetako bat da, Hyphessobryconekin batera.
Astyanax Characidae familiako arrain genero bat da. 140 espezie ditu bere barruan, eta bere familiako generorik handienetako bat da, Hyphessobryconekin batera.
Le genre Astyanax regroupe plusieurs espèces de poissons américains de la famille des Characidae.
Selon Fishbase:
Le genre Astyanax regroupe plusieurs espèces de poissons américains de la famille des Characidae.
Astyanax è un genere di pesci d'acqua dolce, appartenente alla famiglia dei Characidae.
Questo genere è diffuso in tutto il continente americano: dagli Stati Uniti meridionali (Texas, Arizona, California, Mississippi) al Centro (Messico, Panama) e Sudamerica (Brasile, Guyana, Venezuela, Argentina), dove gli Astyanax vivono nel bacino amazzonico e di altri fiumi tropicali.
Gli habitat sono diversi: dai bacini calmi e vegetati ai torrenti con forte corrente. Astyanax jordani abita le acque sotterranee.
Astyanax è un genere di pesci d'acqua dolce, appartenente alla famiglia dei Characidae.
Meksikinės grotžuvės (Astyanax) – mažųjų lašiašakarpių (Characidae) šeimos žuvų gentis.
Gentyje yra apie 100 rūšių. Auginamos akvariumuose.
Meksikinės grotžuvės (Astyanax) – mažųjų lašiašakarpių (Characidae) šeimos žuvų gentis.
Gentyje yra apie 100 rūšių. Auginamos akvariumuose.
Astyanax is een geslacht van straalvinnige vissen uit de familie van karperzalmen (Characidae).[1]
Astyanax is een geslacht van straalvinnige vissen uit de familie van karperzalmen (Characidae).
Astyanax – rodzaj ryb z rodziny kąsaczowatych (Characidae) obejmujący ponad 100 słodkowodnych gatunków opisanych naukowo. Jest to, obok Hyphessobrycon, najliczniejszy w gatunki rodzaj z rzędu kąsaczokształtnych. Ryby te są szeroko rozprzestrzenione w wodach słodkich obu Ameryk – od południowych Stanów Zjednoczonych po północną Argentynę[2]. Oprócz form rzecznych, żyjących w wodach powierzchniowych, są wśród nich zasiedlające podwodne jaskinie ślepe ryby – stanowiące obiekt badań naukowych. Niektóre gatunki są wykorzystywane jako ryby akwariowe.
Rodzaj został opisany przez S. F. Bairda i C. F. Girarda w 1854[3]. Gatunkiem typowym rodzaju jest Astyanax argentatus (synonim A. mexicanus). Nazwa rodzaju nawiązuje do Astyanaksa – postaci z mitologii greckiej. Klasyfikacja poszczególnych gatunków ulegała licznym zmianom na przestrzeni ostatnich lat i w wielu przypadkach nadal nie jest jasna. Zwłaszcza ślepe formy z podwodnych jaskiń przysporzyły taksonomom wielu problemów. Początkowo były traktowane jako odrębne gatunki. Dokładniejsze badania wykazały jednak, że są to formy napowierzchniowych gatunków, które stopniowo przystosowały się do zajęcia nowych siedlisk. Do najbardziej znanych należą Astyanax fasciatus, Astyanax mexicanus i Astyanax jordani, traktowane przez naukowców jako organizmy modelowe w badaniach procesów adaptacji ewolucyjnej i ewolucji regresywnej. Monofiletyzm tej grupy ryb nie został potwierdzony.
Najstarsze ślady niewidomych form z rodzaju Astyanax pochodzą z plejstocenu. Do 1998 stwierdzono istnienie 29 populacji z wielu zalanych wodą jaskiń na obszarze Meksyku. Żyją tam w całkowitych ciemnościach. Charakteryzują się utratą pigmentacji, redukcją oczu oraz zmianami behawioralnymi. Ich skóra jest blada, z różowym odcieniem. Zmysł wzroku zastępuje im dobrze rozwinięty narząd linii bocznej, węch i słuch. W odróżnieniu od pływających stadnie osobników populacji wyjściowej, formy ślepe pływają pojedynczo. Pomimo tych zmian są tożsame z gatunkiem wyjściowym, mogą się swobodnie krzyżować z widzącymi osobnikami wód otwartych, dając płodne potomstwo. Ich młode wylęgają się z dobrze widocznymi oczami, które stopniowo zanikają, zarastając warstwą tkanki tłuszczowej. Pomimo braku oczu ryby te wybierają w akwariach najciemniejsze miejsca[4]. Wykazano, że reakcje ryby na światło nie zanikają całkowicie[5]. Zmiany morfologiczne i behawioralne u różnych populacji jaskiniowych rozwinęły się niezależnie osiągając różny stopień zaawansowania.
W wyniku wielu zmian w taksonomii rodzaju, w polskiej literaturze ichtiologicznej i akwarystycznej nagromadziły się liczne sprzeczności w nazewnictwie form jaskiniowych. Żyjący w wodach powierzchniowych lustrzeń meksykański, opisany po raz pierwszy jako Tetragonopterus mexicanus[6], obecnie klasyfikowany pod naukową nazwą Astyanax mexicanus, był dawniej opisywany pod nazwą Astyanax fasciatus mexicanus[7] lub Astyanax mexicanus fasciatus[8], a jego ślepa forma określana nazwą ślepczyk[4], ślepiec jaskiniowy[7] lub ślepczyk jaskiniowy[9][7]. Inny gatunek – Anoptichthys jordani, odkryty w podziemnych strumieniach północnego Meksyku (San Luis Potosí) w 1936 – nazwany śleporybem Jordana[10] lub też ślepcem jaskiniowym[11], został przeniesiony do rodzaju Astyanax jako podgatunek lustrzenia meksykańskiego Astyanax mexicanus jordani. W kolejnych latach obydwie nazwy (A. mexicanus i A. jordani) uznawano za synonimy lustrzenia meksykańskiego[4][12], lub wraz z A. fasciatus traktowano jako grupę blisko spokrewnionych gatunków (Astyanax fasciatus complex) o niejasnej filogenezie, aż w końcu wykazano, że są to odrębne gatunki jednego rodzaju[12][13]. A. fasciatus opisany został z Brazylii. W miarę odkrywania kolejnych populacji uznawano, że jest szeroko rozprzestrzenionym gatunkiem o zasięgu występowania obejmującym obszary na północ, aż po Meksyk. Badania genetyczne wykazały jednak, że populacje meksykańskie należą do A. aeneus[12].
Liczba znanych nauce gatunków zaliczanych do tego rodzaju przekracza 100 i ciągle opisywane są nowe. Niektóre z nich są tak blisko spokrewnione, że różnice można wykazać dopiero poprzez badania genetyczne. Są to tzw. kompleksy gatunków (gatunki kryptyczne). W obrębie rodzaju stwierdzono już co najmniej 3 takie kompleksy (A. fasciatus complex, A. altiparanae (bimaculatus) complex i A. scabripinnis complex)[2].
Gatunki [13]:
Astyanax – rodzaj ryb z rodziny kąsaczowatych (Characidae) obejmujący ponad 100 słodkowodnych gatunków opisanych naukowo. Jest to, obok Hyphessobrycon, najliczniejszy w gatunki rodzaj z rzędu kąsaczokształtnych. Ryby te są szeroko rozprzestrzenione w wodach słodkich obu Ameryk – od południowych Stanów Zjednoczonych po północną Argentynę. Oprócz form rzecznych, żyjących w wodach powierzchniowych, są wśród nich zasiedlające podwodne jaskinie ślepe ryby – stanowiące obiekt badań naukowych. Niektóre gatunki są wykorzystywane jako ryby akwariowe.
Lambari é a designação vulgar de várias espécies de peixes do gênero Astyanax, da família Characidae, comum nos rios, lagoas, córregos e represas do Brasil.
Seu tamanho médio é entre os 10 e os 15 centímetros de comprimento e com idade (fêmea Max. 1 ano e macho max.3), possuindo um corpo prateado e nadadeiras com cores que variam conforme as espécies, sendo mais comuns os tons de amarelo, vermelho e preto.
São considerados como uma iguaria e também são utilizados como iscas na pesca de peixes maiores.
São peixes onívoros e a base da alimentação de diversos peixes predadores.
Exitem atualmente cerca de 147 espécies de Astyanax catalogadas:
Lambari é a designação vulgar de várias espécies de peixes do gênero Astyanax, da família Characidae, comum nos rios, lagoas, córregos e represas do Brasil.
Seu tamanho médio é entre os 10 e os 15 centímetros de comprimento e com idade (fêmea Max. 1 ano e macho max.3), possuindo um corpo prateado e nadadeiras com cores que variam conforme as espécies, sendo mais comuns os tons de amarelo, vermelho e preto.
São considerados como uma iguaria e também são utilizados como iscas na pesca de peixes maiores.
São peixes onívoros e a base da alimentação de diversos peixes predadores.
Astyanax là một chi cá nước ngọt trong họ cá hoàng đế Characidae thuộc bộ cá chép mỡ Characiformes.
Hiện hành có 147 loài được ghi nhận trong chi này:
Astyanax là một chi cá nước ngọt trong họ cá hoàng đế Characidae thuộc bộ cá chép mỡ Characiformes.