Savi's Pine Vole

Microtus savii ye una especie de royedor de la familia Cricetidae.

Distribución xeográfica

Alcuéntrase en Suiza y Italia.

Referencies

• Wilson DE., Reeder DM.: Mammal species of the world. Smithsonian Institution Press, Washington DC, Estaos Xuníos, 2005.

Muenn Savi (Microtus savii) a zo ur c'hrigner bihan hag a vev en Italia ha Bro-C'hall.

Rummatadur

Muenn Savi a c'hell bezañ renket ivez er c'herentiad Muridae.

Daveoù

• Amori, G. (2008). Microtus savii. 2008 IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2008. Retrieved on 27 June 2009.
• Musser, G. G. and M. D. Carleton. 2005. Superfamily Muroidea. Pp. 894-1531 in Mammal Species of the World a Taxonomic and Geographic Reference. D. E. Wilson and D. M. Reeder eds. Johns Hopkins University Press, Baltimore.

El talpó mediterrani (Microtus savii) és una espècie de talpó que es troba a gran part de la península Itàlica i a Sicília.^[1]

Té un aspecte semblant al d'altres talpons d'hàbits subterranis, però en gran part de la seva àrea de distribució tampoc coincideixen.^[2]

Es troba en prats, pastures, camps, jardins i boscos clars, i s'adapta a ambients humanitzats. És d'hàbits nocturns i fa nius comunitaris subterranis. S'alimenta de plantes herbàcies.^[2]

Referències

De saviwrotmûs of Savi's wrotmûs (Latynske namme: Microtus savii) is in sûchdier út it skift fan 'e kjifdieren (Rodentia), de famylje fan 'e wrotmûseftigen (Cricetidae), de ûnderfamylje fan 'e wrotmûzen (Arvicolinae), it skaai fan 'e fjildmûzen (Microtus) en it ûnderskaai fan 'e ûndergrûnske wrotmûzen fan de Alde Wrâld (Terricola). Dizze soarte komt foar op it Italjaansk Skiereilân, op Sisylje en yn súdeastlik Frankryk.

Uterlike skaaimerken

De saviwrotmûs hat trochinoar in kop-romplingte fan 7⅓-10½ sm, mei in sturtlingte fan 2-3½ sm en in gewicht fan 14-24 g. Hy kin ûnderskaat wurde fan 'e koartearwrotmûs (Microtus subterraneus) troch in ljochtere hierkleur en in koartere sturt. De earen binne hiel lyts.

Biotoop en hâlden en dragen

Saviwrotmûzen komme fral foar yn bosklân, sawol yn leafwâld as nullewâld, en op fjilden en ikkers, yn greiden en tunen en op braaklizzend terrein. Se libje fierhinne yn eigenoanleine ûndergrûnske gongestelsels, en komme benammen nachts en yn 'e skimerperioaden op 'e lapen. Se frette fral alderhanne plantaardich guod. It wyfke fan 'e saviwrotmûs smyt 2-4 jongen per nêst.

Opsomming fan ûndersoarten

Der binne fjouwer algemien erkende ûndersoarten fan 'e saviwrotmûs:

• Microtus savii savii, yn súdeastlik Frankryk en it fêstelân fan Itaalje
• Microtus savii nebrodensis, op Sisylje
• Microtus savii tolfetanus, yn 'e Tolfa-heuvels, benoarden Rome
• Microtus savii niethammericus, op 'e Gargano, it bercheftige skiereilantsje dat as in spoar nei efteren ta útstekt út 'e Lears fan Itaalje.

Fierders wurde de feltenwrotmûs (Microtus felteni), út de súdwestlike Balkan, de Kalabryske wrotmûs (Microtus brachycercus), út Kalaabrje (de tean fan 'e Lears fan Itaalje) en de Pyreneeske wrotmûs (Microtus gerbei), út 'e Pyreneeën en súdwestlik Frankryk, soms as ûndersoarten fan 'e saviwrotmûs beskôge.

Savi's pine vole (Microtus savii) is a species of rodent in the family Cricetidae. It is found in France and Italy.

References

• Amori, G. (2008). "Microtus savii". IUCN Red List of Threatened Species. 2008. Retrieved 27 June 2009. Database entry includes a brief justification of why this species is of least concern.
• Musser, G. G. and M. D. Carleton. 2005. Superfamily Muroidea. pp. 894–1531 in Mammal Species of the World a Taxonomic and Geographic Reference. D. E. Wilson and D. M. Reeder eds. Johns Hopkins University Press, Baltimore.

Microtus savii es una especie de roedor de la familia Cricetidae.

Distribución geográfica

Se encuentra en Suiza e Italia.

Referencias

• Wilson DE., Reeder DM.: Mammal species of the world. Smithsonian Institution Press, Washington DC, Estados Unidos, 2005.

• Wikispecies tiene un artículo sobre Microtus savii.

Microtus savii Microtus generoko animalia da. Karraskarien barruko Arvicolinae azpifamilia eta Cricetidae familian sailkatuta dago.

Erreferentziak

• Microtus saviiri buruzko informazioa Mammals of The World datubasean

Ikus, gainera

• Microtus
• Cricetidae

Le Campagnol de Savi (Microtus savii) est une espèce de rongeurs de la famille des Cricetidae.

Répartition et habitat

Le Campagnol de Savi se rencontre en France et en Italie. Il est présent un peu partout à l’exception de la haute montagne, des forêts denses et de certaines zones trop sablonneuses, rocheuses ou humides^[2].

Notes et références

L'arvicola di Savi (Microtus savii de Selys-Longchamps, 1838) è un piccolo roditore della famiglia dei Cricetidi, diffuso prevalentemente in Italia^[2].

Descrizione

È un roditore di piccola taglia, dal corpo abbastanza tozzo, lungo 82–85 mm, con un peso di 15-32 g. La sua pelliccia, densa e soffice, è di colore bruno chiaro, tendente al grigio nella zona ventrale. Alcuni esemplari possono presentare una striscia verticale bianca sulla parte ventrale del corpo.

Gli occhi e le orecchie sono piccoli e parzialmente nascosti dal fitto pelo. Le zampe sono dotate di unghie robuste, adatte allo scavo. La coda, nera e glabra, è lunga 2–3 cm.

È riconoscibile dalle altre specie di arvicole in quanto presenta una zampa con 5 polpastrelli.

Biologia

È una specie terricola, con abitudini fossorie, trascorre cioè buona parte del suo tempo in complessi sistemi di cunicoli sotterranei da cui tuttavia esce frequentemente per la ricerca di cibo e acqua. È solita usare tane e cunicoli in condivisione con talpa europaea, apodemus sylvaticus e crocidura leucodon.

È attiva soprattutto nelle ore diurne.

Alimentazione

Ha una dieta strettamente vegetariana: si nutre essenzialmente di semi, tuberi, bulbi, rizomi e cortecce.
Può provocare seri danni alle coltivazioni agricole.

Riproduzione

La maturità sessuale è raggiunta all'età di 3 mesi.
È una specie abbastanza prolifica: la stagione riproduttiva, che va da aprile ad ottobre, sembra trovare un picco nel mese di aprile e nel mese di settembre; la femmina può dare vita sino a 20 cuccioli, in 4-5 nidiate di 2-4 piccoli per volta. I piccoli vengono partoriti in camere sotterranee imbottite con erba e muschio.

Predatori

Tra i suoi predatori si annoverano mammiferi carnivori come la volpe e la donnola, uccelli rapaci sia notturni (Strigiformes) che diurni (Falconiformes), serpenti. In alcuni casi di pericolo , le femmine, anche se non sono le madri, possono spostare i cuccioli in un posto più sicuro.

Distribuzione e habitat

L'arvicola di Savi è diffusa in quasi tutta la penisola italiana (eccettuato il Nord-Est) e in Sicilia. Assente in Sardegna^[3]. Presenze marginali sono segnalate anche nella Svizzera meridionale e nel sud-est della Francia.

Vive dal livello del mare sino a 2000 m di altitudine.

Tassonomia

Ne sono note 4 sottospecie^[4]:

• Microtus savii savii de Sélys-Longchamps, 1838 - diffusa nell'intera penisola
• Microtus savii nebrodensis Minà Palumbo, 1868 - endemica della Sicilia
• Microtus savii tolfetanus Contoli, 2003 - endemica dei Monti della Tolfa
• Microtus savii niethammericus Contoli, 2003 - endemica del Gargano

Conservazione

È una specie molto comune, che non presenta particolari problemi di conservazione.
La IUCN Red List la classifica come specie a rischio minimo di estinzione^[1].

Note

Savi's woelmuis (Microtus savii) is een woelmuis uit Italië, behorende tot de ondergrondse woelmuizen.

Kenmerken

Savi's woelmuis is te onderscheiden van de ondergrondse woelmuis (Microtus subterraneus) door de lichtere vachtkleur en de kortere staart. De oren zijn zeer klein, zelfs kleiner dan die van andere ondergrondse woelmuizen. Hij wordt 72 tot 105 millimeter lang en 14 tot 24 gram zwaar. De staart is 21 tot 35 millimeter lang.

Leefwijze

Hij komt voor in bossen, zowel loof- als naaldbossen, in grasvelden, weilanden, tuinen, landbouwgronden en braakliggend terrein, op het Italiaanse vasteland en Sicilië. Hij leeft in ondergrondse gangen en is voornamelijk 's nachts en in de schemering actief. Ze leven van allerlei plantaardig voedsel, en voedt zich met alle delen van de plant. Savi's woelmuis krijft twee tot vier jongen per worp.

Ondersoorten

De volgende ondersoorten worden onderscheiden:

• Microtus savii savii - Vasteland van Italië
• Microtus savii nebrodensis - Sicilië, Italië
• Microtus savii tolfetanus - Tolfa-heuvels
• Microtus savii niethammericus - Gargano

Feltens woelmuis (Microtus felteni) uit Zuid-Joegoslavië, Microtus brachycercus uit Calabrië en de Pyrenese woelmuis (Microtus gerbei) uit de Pyreneeën worden soms als een ondersoort van Savi's woelmuis beschouwd.

Literatuur

• Contoli, L. 2003. On subspecific taxonomy of Microtus savii (Rodentia, Arvicolidae). Hystrix Italian Journal of Mammalogy (n.s.) 14(1-2):107-111.

Nornik apeniński^[3] (Microtus savii) – gatunek gryzonia z rodziny chomikowatych, występujący w Europie Południowej^[2][4].

Klasyfikacja

Gatunek ten został opisany naukowo w 1838 roku przez E. de Sélys-Longchamps, jako miejsce typowe wskazane zostały okolice Pizy we Włoszech. Należy do podrodzaju Terricola. Jest blisko spokrewniony z nornikiem kalabryjskim (Microtus brachycercus), a także z wymarłymi M. henseli z Sardynii i Korsyki, i M. melitensis z Malty^[4].

Występowanie i biologia

Nornik apeniński jest rozpowszechniony na całym Półwyspie Apenińskim z wyjątkiem skrajnego północnego wschodu i Półwyspu Kalabryjskiego, ale występuje na Sycylii. Oprócz Włoch jego zasięg marginalnie wchodzi na terytoria południowo-wschodniej Francji i południowej Szwajcarii (kanton Ticino). Spotykany od poziomu morza do 2000 m n.p.m.^[4][2]

Nornik apeniński jest pospolity, dominuje w zbiorowiskach małych gryzoni na obszarze występowania i stanowi ważny pokarm dla wielu drapieżników. Na terenach uprawnych w latach urodzaju bywa bardzo liczny, jest uznawany za szkodnika. Żyje w wielu różnych środowiskach z wyjątkiem wysokich gór, gęstych lasów i obszarów bardzo piaszczystych, skalistych lub wilgotnych. Występuje w sąsiedztwie człowieka, na pastwiskach, gruntach ornych, w ogrodach i w miastach^[2].

Populacja

Nornik apeniński ma duży zasięg występowania, długoterminowo stabilną liczebność i występuje w obszarach chronionych. Dalsze badania taksonomiczne są potrzebne, aby określić zasięg występowania nornika apenińskiego i kalabryjskiego, a także aby określić status sycylijskiego podgatunku nebrodensis. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje nornika apenińskiego za gatunek najmniejszej troski^[2].

Przypisy

Microtus savii é uma espécie de roedor da família Cricetidae.

Pode ser encontrada nos seguintes países: França e Itália.

Referências

• (em inglês) Amori, G. 1996. Microtus savii. 2006 IUCN Red List of Threatened Species. Dados de 9 de Julho de 2007.

Microtus savii^[2][3] är en däggdjursart som först beskrevs av Edmond de Sélys Longchamps 1838. Microtus savii ingår i släktet åkersorkar, och familjen hamsterartade gnagare.^[4][5] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.^[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.^[4] Det svenska trivialnamnet Savis gransork förekommer för arten.^[6]

Utseende

Microtus savii har ungefär samma utseende som kortörad gransork (Microtus subterraneus) men den har ännu kortare öron och en kortare svans.^[7] På ovansidan har pälsen en blek rödbrun färg och undersidan är gråaktig.^[8] Kännetecknande är rännor på de yttre molarerna. Arten blir 7,5 till 10,5 cm lång (huvud och bål) och har en 2 till 3,5 cm lång svans.^[7] Vuxna individer som fångades 1988 hade en genomsnittlig vikt av 18,5 g.^[9]

Utbredning och habitat

Denna åkersork förekommer i Italien (inklusive Sicilien) och i angränsande områden av Schweiz. Arten vistas i låglandet och i bergstrakter upp till 2000 meter över havet. Microtus savii lever i nästan alla habitat som hittas i Italien. Undantag är höga bergstoppar, täta skogar och mycket sandiga, klippiga eller våta landskap. Gnagaren är även vanlig i odlade regioner och i människans samhällen.^[1]

Åkersorkar från Kalabrien listas i nyare verk som självständig art, Microtus brachycercus.^[2][1]

Ekologi

Arten gräver underjordiska tunnelsystem med gångar som ligger 10 till 50 cm under markytan, beroende av hur mjuk marken är. Födan utgörs av olika växtdelar, främst gräs, ärtväxter, korgblommiga växter och amarantväxter.^[9] På vintern gnager arten ofta på trädens rötter.^[8] Honan föder 1 till 4 ungar per kull. Individer som hölls i fångenskap blev könsmogna 43 till 77 dagar efter födelsen och dräktigheten varade i cirka 22 dagar. Sedan var den genomsnittliga tiden mellan två kullar 29,4 dagar.^[9] Ungarna föds nakna med rosa hud och blinda. De väger i början 2 till 3 g, kravlar fram till moderns spenar och suger sig fast. Efter fem dagar rör de sig fritt i boet och efter sju dagar är kroppen helt täckt av päls. Ögonen öppnas 7 till 19 dagar efter födelsen. Under tredje levnadsveckan byter ungarna från moderns mjölk till fast föda.^[8]

När modern hotas kort efter ungarnas födelse transporteras ungarna i munnen av en större individ till en skyddad plats. Det kan vara modern, fadern eller ett äldre ungdjur från en tidigare kull. Efter tre dagar sitter ungarna så fast vid moderns spenar att de kan följa med när honan förflyttar sig.^[8]

Källor

1. ^ [a b c d] 2008 Microtus savii Från: IUCN 2012. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2012.2 <www.iucnredlist.org>. Läst 2012-10-24.
2. ^ [a b] Wilson, Don E., and DeeAnn M. Reeder, eds. (2005) , Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference, 3rd ed., Microtus savii
3. ^ Wilson, Don E., and F. Russell Cole (2000) , Common Names of Mammals of the World
4. ^ [a b] Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.) (26 april 2011). ”Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2011 Annual Checklist.”. Species 2000: Reading, UK. http://www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2011/search/all/key/microtus+savii/match/1. Läst 24 september 2012.
5. ^ ITIS: The Integrated Taxonomic Information System. Orrell T. (custodian), 2011-04-26
6. ^ Mitchell-Jones et al. (1999) The Atlas of European Mammals, T & A D Poyser, London, sid 248
7. ^ [a b] C. Gibson, red (2005). ”Savi's pine vole” (på engelska). Wild Animals. Dorling Kindersley Ltd. sid. 71. ISBN 978-1-4053-4999-4
8. ^ [a b c d] L. Caroli & L. Santini (26 april 1996). ”THE POSTNATAL DEVELOPMENT OF THE SAVI'S PINE VOLE”. Proceedings of the I European Congress of Mammalogy. http://www.arca.museus.ul.pt/ArcaSite/obj/pubsZoo/MNHNL-0001500-MB-DOC-web.PDF. Läst 19 oktober 2015.
9. ^ [a b c] L. Caroli, D. Capizzi, L. Luiselli (26 april 2000). ”Reproductive Strategies and Life-history Traits of the Savi’s Pine Vole”. BioOne. http://www.bioone.org/doi/pdf/10.2108/zsj.17.209. Läst 19 oktober 2015.

Externa länkar

• Wikispecies har information om Microtus savii.
  Artförteckning

• 1 Поширення
• 2 Середовище проживання та екологія
• 3 Загрози та охорона
• 4 Ресурси Інтернету

Microtus savii là một loài động vật có vú trong họ Cricetidae, bộ Gặm nhấm. Loài này được de Selys-Longchamps mô tả năm 1838.^[1]

Chú thích

Tham khảo

• Dữ liệu liên quan tới Microtus savii tại Wikispecies

Bài viết liên quan đến họ gặm nhấm Cricetidae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s

사비소나무밭쥐(Microtus savii)는 밭쥐속에 속하는 설치류의 일종이다.^[2] 프랑스와 이탈리아에서 발견된다.

특징

작은 설치류로 몸길이가 82~85mm이고 꽤 단단하다. 몸무게는 15~32g이다. 털은 무성하고 부드러우며 연한 갈색을 띤다. 배 쪽으로 갈수록 회색빛이 감돈다.

분포 및 서식지

사비소나무밭쥐는 이탈리아 반도 전역(북동부 제외)과 시칠리아섬 대부분 지역에 널리 분포한다. 사르데냐에서는 발견되지 않는다.^[3]

아종

4종의 아종이 알려져 있다.^[4]

• M. savii savii
• M. savii nebrodensis
• M. savii tolfetanus
• M. savii niethammericus

각주