Wyczyniec kolankowy (Alopecurus geniculatus L.) - gatunek rośliny należącej do rodziny wiechlinowatych. Jako gatunek rodzimy występuje w Europie, zachodniej Azji i północnej Afryce. Ponadto zawleczony do wschodniej Azji, Australii i Ameryki[1]. W Polsce dość pospolity na niżu oraz na niższych stanowiskach w górach[2].
Gatunek rosliny wieloletniej, ozimy, mogący się rozmnażać wegetatywnie z zimujących nadziemnych rozłogów. Przejawia dużą odporność na wydeptywanie. Wrażliwy na zacienienie. Preferuje stanowiska mokre i żyzne. W mulistych obniżeniach terenu, ze względu na długotrwałe podtopienie pozbawionych innej roślinności, może wraz z wyczyńcem czerwonożółtym i mietlicą rozłogową tworzyć luźne darnie. W traworoślach i turzycowiskach rozwijających się na siedliskach podmokłych grądów występuje regularnie ale w małej liczebności[2]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek uznawany za charakterystyczny dla muraw zalewowych ze związku Agropyro-Rumicion crispi oraz dla należącego do tego związku zespołu Ranunculo-Alopecuretum geniculati[4]. Liczba chromosomów 2n=28. Kwitnie od maja do października[2].
Wyróżnia się liczne odmiany i formy omawianego gatunku[2]:
Wyczyniec kolankowy może tworzyć mieszańce z wyczyńcem łąkowym oraz wyczyńcem czerwonożółtym[2].
Wyczyniec kolankowy (Alopecurus geniculatus L.) - gatunek rośliny należącej do rodziny wiechlinowatych. Jako gatunek rodzimy występuje w Europie, zachodniej Azji i północnej Afryce. Ponadto zawleczony do wschodniej Azji, Australii i Ameryki. W Polsce dość pospolity na niżu oraz na niższych stanowiskach w górach.