Vicia lutea (lat. Vicia lutea) - paxlakimilər fəsiləsinin lərgə cinsinə aid bitki növü.
Vicia lutea (lat. Vicia lutea) - paxlakimilər fəsiləsinin lərgə cinsinə aid bitki növü.
El galabarç, galavars o veça groga (Vicia lutea L.) és una veça amb flors de color groc, sovint tacades de violeta, que viu a tota Europa, excepte el nord, i concretament a conreus, herbassars, vores de camins i a clapes de les garrigues de totes les províncies de Catalunya i del País Valencià, a Mallorca i a Menorca.[1]
Es tracta d'una planta perenne, de fins a seixanta centímetres d'alt i prima. Les seves flors són de color groc pàlid amb taques de color morat, fan de dos a tres centímetres de mida i apareixen aïllades a sobre de peduncles molt curts. Les fulles tenen molts folíols com passa sovint a les espècies d'aquest gènere. Els llegums es caracteritzen per estar coberts de pèls que tenen un tubercle a la seva base. Floreix de maig a juliol.[1]
El galabarç, galavars o veça groga (Vicia lutea L.) és una veça amb flors de color groc, sovint tacades de violeta, que viu a tota Europa, excepte el nord, i concretament a conreus, herbassars, vores de camins i a clapes de les garrigues de totes les províncies de Catalunya i del País Valencià, a Mallorca i a Menorca.
Llysieuyn blodeuol (neu legume) yw Ffacbysen felen sy'n enw benywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Fabaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Vicia lutea a'r enw Saesneg yw Yellow vetch.[1] Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Ffugbysen Felen Arw-godog, Eurbys, Eurlys.
Eraill yn yr un teulu yw: ffa soya (Glycine max), y ffa cyffredin (Phaseolus), pys gyffredin (Pisum sativum), chickpea (Cicer arietinum), cnau mwnci (Arachis hypogaea), pys per (Lathyrus odoratus) a licrs (Glycyrrhiza glabra).
Llysieuyn blodeuol (neu legume) yw Ffacbysen felen sy'n enw benywaidd. Mae'n perthyn i'r teulu Fabaceae. Yr enw gwyddonol (Lladin) yw Vicia lutea a'r enw Saesneg yw Yellow vetch. Ceir enwau Cymraeg eraill ar y planhigyn hwn gan gynnwys Ffugbysen Felen Arw-godog, Eurbys, Eurlys.
Eraill yn yr un teulu yw: ffa soya (Glycine max), y ffa cyffredin (Phaseolus), pys gyffredin (Pisum sativum), chickpea (Cicer arietinum), cnau mwnci (Arachis hypogaea), pys per (Lathyrus odoratus) a licrs (Glycyrrhiza glabra).
Die Gelbe Wicke (Vicia lutea) ist eine, in Mitteleuropa selten und unbeständig vorkommende, Pflanzenart der Gattung Vicia in der Unterfamilie der Schmetterlingsblütler (Faboideae).
Bei der Gelben Wicke handelt es sich um eine einjährige krautige Pflanze. Der etwa 20 bis 60 cm lange Stängel wächst aufsteigend oder kletternd. Die Behaarung der Gelben Wicke ist sehr variabel; sie kann locker behaart, aber auch gänzlich kahl sein.
Die mit Ranken versehenen Laubblätter sind meist sechs- bis achtpaarig gefiedert. Die linealischen und länglichen Fiederblättchen erreichen Längen von etwa 10 bis 20 mm und Breiten von 3 bis 5 mm.
Die kurz gestielten Blüten wachsen einzeln oder seltener zu zweit in den Blattachseln. Die zygomorphen Blüten erreichen Längen von 20 bis 25 mm. Die zwei oberen Kelchzähne sind deutlich kürzer als die unteren. Die Krone ist hellgelb bis zitronengelb gefärbt, wobei die Platte auch rötliche Töne annehmen kann. Die Gelbe Wicke blüht vorwiegend in den Monaten April bis Juni.
Die Hülsenfrüchte ist abstehend rauhaarig, wobei die Haare auf einem starken Knötchen sitzen.
Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 12.[1]
Die Gelbe Wicke ist eine mediterrane Pflanze, die unbeständig nach West- und Mitteleuropa verschleppt wird. Ihr ursprüngliches Verbreitungsgebiet reicht vom Mittelmeergebiet und dem südlichen Mitteleuropa bis zum Iran. In Westeuropa, Osteuropa, Nordamerika und Neuseeland ist sie ein Neophyt.[2]
Vicia lutea wächst in Getreideunkrautgesellschaften. Sie bevorzugt kalkhaltige Lehmböden. Sie ist wärmeliebend und salzertragend.[1]
In Deutschland kommt die Gelbe Wicke meist selten und unbeständig vor allem im wärmeren Südwesten des Gebiets vor.
In Österreich ist sie sehr selten, während sie in der Schweiz sehr zerstreut über das ganze Gebiet verteilt ist.
Die ökologischen Zeigerwerte nach Landolt & al. 2010 sind in der Schweiz: Feuchtezahl F = 2 (mäßig trocken), Lichtzahl L = 3 (halbschattig), Reaktionszahl R = 4 (neutral bis basisch), Temperaturzahl T = 5 (sehr warm-kollin), Nährstoffzahl N = 2 (nährstoffarm), Kontinentalitätszahl K = 4 (subkontinental).[3]
Die Gelbe Wicke (Vicia lutea) ist eine, in Mitteleuropa selten und unbeständig vorkommende, Pflanzenart der Gattung Vicia in der Unterfamilie der Schmetterlingsblütler (Faboideae).
Gaele wèk (Vicia lutea) is 'n einjäörige plantj die behuuertj toete roewvogelbloomsfemielje (Leguminosae of Fabaceae). De plantj is in Nederlandj betrèkkelik zeldjzaam en kump allein veur in Zuud-Limbörg. Van netuur kump de plantj veur in 't Middellandjs Zieëgebied en vanoet dao is de plantj nao 't naorde versprèdj dore miens; ze is namelik mitte landjboew mitgetróch.
De klummendje plantj wuuertj 20 toet 50 cm hoeag. De aevegevaerdje blajer höbbe drie toet tieën paar aan lienvörmige toet lankwirpige blajer en anen toep 'ne rank. De steunblajer zeen halfpielvörmig en höbben anen óngerkantj 'n duusterbroen vlek.
Gaele wèk bleutj van mei toet julie mit leechgael, döks paarsechtig aangeloupe, 2 toet 3,5 cm lang blome. De kelchtenj zeen hieël óngeliek ennen ungelste kelchtandj is langer es de kelchbuus. De bleujwies is 'n troes.
De vröch is 'nen 2 toet 4 cm lange, broenen toet zwarte peul. Oppe peul zitte stief haor die op knubkes zitte. De gledde zäöj waere versprèdj door bieëster.
De plantj kump veur in waeggraven en op dieken op vöchtige, aetesrieke gróndj.
Gaele wèk (Vicia lutea) is 'n einjäörige plantj die behuuertj toete roewvogelbloomsfemielje (Leguminosae of Fabaceae). De plantj is in Nederlandj betrèkkelik zeldjzaam en kump allein veur in Zuud-Limbörg. Van netuur kump de plantj veur in 't Middellandjs Zieëgebied en vanoet dao is de plantj nao 't naorde versprèdj dore miens; ze is namelik mitte landjboew mitgetróch.
De klummendje plantj wuuertj 20 toet 50 cm hoeag. De aevegevaerdje blajer höbbe drie toet tieën paar aan lienvörmige toet lankwirpige blajer en anen toep 'ne rank. De steunblajer zeen halfpielvörmig en höbben anen óngerkantj 'n duusterbroen vlek.
Gaele wèk bleutj van mei toet julie mit leechgael, döks paarsechtig aangeloupe, 2 toet 3,5 cm lang blome. De kelchtenj zeen hieël óngeliek ennen ungelste kelchtandj is langer es de kelchbuus. De bleujwies is 'n troes.
De vröch is 'nen 2 toet 4 cm lange, broenen toet zwarte peul. Oppe peul zitte stief haor die op knubkes zitte. De gledde zäöj waere versprèdj door bieëster.
De plantj kump veur in waeggraven en op dieken op vöchtige, aetesrieke gróndj.
Vicia lutea (yellow vetch, smooth yellow vetch) is a species of flowering plant in the bean family Fabaceae.
It is native to Europe, western Asia, and North Africa, and it is known on other continents as an introduced species.[1]
It is an annual herb. It has leaves made up of several pairs of oblong or linear leaflets each 1 to 2 centimeters long. It produces solitary flowers or clusters of up to 3 flowers with yellow or purple-tinged corollas up to 3 centimeters in length.
Vicia lutea (yellow vetch, smooth yellow vetch) is a species of flowering plant in the bean family Fabaceae.
La arveja amarilla (Vicia lutea) es una especie de la familia de las fabáceas.
Planta delgada, pelosa o glabra, perenne de tallos extendidos hasta 60 cm, y hojas con 3-10 pares de folíolos lineales a oblongos; estípulas enteras o dentadas. Flores amarillo pálido a menudo teñidas de morado, 1-3 en axilas foliares. Pétalos de 3-3,5 cm; cáliz con dientes desiguales. Vaina de 2-4 cm, generalmente con denso pelo blanco con bases protuberantes. Florece en primavera y verano.
Habita en cultivos, barbechos, ribazos, lugares con hierba cerca del mar y en guijarrales costeros.
En toda Europa menos en el Norte. Introducida en Alemania.
Vicia lutea fue descrita por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 2: 736. 1753.[1]
Número de cromosomas de Vicia lutea (Fam. Leguminosae) y táxones infraespecíficos: 2n=14[2]
Vicia: nombre genérico que deriva del griego bíkion, bíkos, latinizado vicia, vicium = la veza o arveja (Vicia sativa L., principalmente).[3]
lutea: epíteto latino que significa "dorado".[4]
Vicia lutea
La vesce jaune (Vicia lutea) est une plante herbacée de la famille des Fabacées.
C'est une plante grimpante aux feuilles terminées par des vrilles. Les fleurs sont blanc jaunâtre.
Données d'après : Julve, Ph., 1998 ff. - Baseflor. Index botanique, écologique et chorologique de la flore de France. Version : 23 avril 2004.
Vicia lutea
La vesce jaune (Vicia lutea) est une plante herbacée de la famille des Fabacées.
Žołta woka (Vicia lutea) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).
Jeli eksistuje w druhej rěči hižo bóle wuwity nastawk ze samsnej temu, potom přełožuj a dodawaj z njeho.
Jeli nastawk ma wjace hač jedyn njedostatk, wužiwaj prošu předłohu {{Předźěłuj}}
. Nimo toho so awtomatisce kategorija Kategorija:Zarodk wo botanice doda.
Žołta woka (Vicia lutea) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).
Gele wikke (Vicia lutea) is een eenjarige plant die behoort tot de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae of Fabaceae). De voor Nederland zeldzame plant komt voor in Zuid-Limburg. De plant komt van nature voor in het Middellands Zeegebied en is van daaruit door de mens verder naar het noorden verspreid.
De klimmende plant wordt 20-50 cm hoog. De evengeveerde bladeren hebben drie tot tien paar lijnvormige tot langwerpige blaadjes en aan de top een rank. De steunblaadjes zijn halfpijlvormig en hebben aan de onderkant een donkerbruine vlek.
Gele wikke bloeit van mei tot juli met lichtgele, vaak paarsachtig aangelopen, 2-3,5 cm lange bloemen. De kelktanden zijn zeer ongelijk en de onderste kelktand is langer dan de kelkbuis. De bloeiwijze is een tros.
De vrucht is een 2-4 cm lange, bruine tot zwarte peul. Op de peul zitten stijve op knobbeltjes zittende haarharen. De gladde zaden worden door dieren verspreid.
De plant komt voor in wegbermen en op dijken op vochtige, voedselrijke grond.
De namen in andere talen kunnen vaak eenvoudig worden opgezocht met de interwiki-links.
Gele wikke (Vicia lutea) is een eenjarige plant die behoort tot de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae of Fabaceae). De voor Nederland zeldzame plant komt voor in Zuid-Limburg. De plant komt van nature voor in het Middellands Zeegebied en is van daaruit door de mens verder naar het noorden verspreid.
De klimmende plant wordt 20-50 cm hoog. De evengeveerde bladeren hebben drie tot tien paar lijnvormige tot langwerpige blaadjes en aan de top een rank. De steunblaadjes zijn halfpijlvormig en hebben aan de onderkant een donkerbruine vlek.
Gele wikke bloeit van mei tot juli met lichtgele, vaak paarsachtig aangelopen, 2-3,5 cm lange bloemen. De kelktanden zijn zeer ongelijk en de onderste kelktand is langer dan de kelkbuis. De bloeiwijze is een tros.
De vrucht is een 2-4 cm lange, bruine tot zwarte peul. Op de peul zitten stijve op knobbeltjes zittende haarharen. De gladde zaden worden door dieren verspreid.
De plant komt voor in wegbermen en op dijken op vochtige, voedselrijke grond.
Vicia lutea é uma espécie de planta com flor pertencente à família Fabaceae.
A autoridade científica da espécie é L., tendo sido publicada em Species Plantarum 2: 736. 1753.[1]
Trata-se de uma espécie presente no território português, nomeadamente os seguintes táxones infraespecíficos:[2]
Vicia lutea é uma espécie de planta com flor pertencente à família Fabaceae.
A autoridade científica da espécie é L., tendo sido publicada em Species Plantarum 2: 736. 1753.
Gulvicker (Vicia lutea) är en växtart i familjen ärtväxter.
Kronbladen är blekt gula, ofta med purpurfärgade prickar eller ådror.[1]
Gulvicker (Vicia lutea) är en växtart i familjen ärtväxter.
Kronbladen är blekt gula, ofta med purpurfärgade prickar eller ådror.
Однорічна трав'яниста рослина. Приблизно від 20 до 60 см в довжину, витка або прямостояча. Може бути і волохатою і голою. Листя складається з 6 чи 8 листових фрагментів, які досягають довжини близько 10 до 20 мм і ширини від 3 до 5 мм. Квіти довжиною від 20 до 25 мм ростуть поодинці або рідко парами в пазухах листків. Пелюстки від блідо-жовтого до лимонно-жовтого кольору. Плоди 25-40 х 7-11 мм, опушені, з білим або жовтуватим або червонуватим волоссям, зрідка голі, з 2-8 насінням. Насіння бл. 4-6 мм.
Країни поширення: Північна Африка: Алжир; Єгипет; Лівія; Марокко; Туніс. Західна Азія: Іран [пн.]; Ізраїль; Ліван; Сирія; Туреччина. Кавказ: Азербайджан; Грузія. Європа: Велика Британія; Угорщина; Швейцарія; Албанія; Болгарія; Колишня Югославія; Греція [вкл. Крит]; Італія [вкл. Сардинія, Сицилія]; Румунія; Франція; Португалія [вкл. Мадейра]; Гібралтар; Іспанія [вкл. Балеарські острови, Канарські острови]. Натуралізований в інших країнах.
Населяє поля, дороги, луки, і відкриті чагарники; 0-1700 м. Квіти в період з квітня по червень.
Vicia lutea là một loài thực vật trong chi Vicia. Nó là loài bản địa của châu Âu, tây Á, và Bắc Phi, và ở những nơi khác thì nó là loài du nhập. Đây là loài câu thân thảo hàng năm.