Athene brama (Temminck 1821)

Pójdźka bramińska (Athene brama) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny puszczykowatych, podrodziny sóweczek. Występuje w południowo-zachodniej Azji. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Taksonomia

Po raz pierwszy gatunek opisał Coenraad Jacob Temminck w 1821 na podstawie holotypu z Puducherry (Indie). Nowemu gatunkowi nadał nazwę Strix brama^[3]. Obecnie (2017) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny umieszcza pójdźkę bramińską w rodzaju Athene. Wyróżnia 5 podgatunków^[4]. Osobniki z południowego Pakistanu i Iranu bywają umieszczane w osobnym podgatunku – A. b. albida^[3].

Podgatunki i zasięg występowania

IOC wyróżnia następujące podgatunki^[4]:

• A. b. indica (Franklin, 1831) – południowy iIran i południowy Pakistan (prawdopodobnie również południowy Afganistan) na wschód przez północny i centralny Subkontynent Indyjski po Bhutan i Bangladesz^[3]
• A. b. ultra Ripley, 1948 – północno-wschodnie Indie (Arunachal Pradesh i wschodni Asam)^[3]
• A. b. brama (Temminck, 1821) – południowe Indie^[3]
• A. b. pulchra Hume, 1873 – centralna i południowa Mjanma^[3]
• A. b. mayri Deignan, 1941 – północna i wschodnia Mjanma, Tajlandia (z wyjątkiem jej południowych krańców), południowy Laos, Kambodży i południowy Wietnam^[3]

Morfologia

Długość ciała wynosi 19–21 cm, masa ciała 110–115 g^[3]. Wierzch ciała ziemistobrązowy, niekiedy bardziej szarawy, a niekiedy rdzawy, pokryty białymi kropkami. Głowa okrągła, tęczówka żółta. Ogon stosunkowo wąski, pokryty białymi pasami. Spód ciała ma barwę od kremowej do płowobiałej, pokryty licznymi ciemnymi pasami, szczególnie na bokach piersi i ciała. Skoki opierzone. Długość skrzydła 134–171 mm, długość ogona 65–93 mm^[5].

Ekologia i zachowanie

Środowiskiem zycia pójdziek bramińskich są różne otwarte tereny, w tym półpustynie, obrzeża wsi, obszarów upraw, zagajniki ze starymi drzewami i ruiny. Unikają gęstych lasów. Odnotowywane były od poziomu morza do około 1600 m n.p.m. Aktywne są głównie wieczorem i nocą, ale widuje się je również za dnia. Żywią się głównie chrząszczami, ćmami i innymi owadami; zjadają również dżdżownicowate, jaszczurki, myszy i niewielkie ptaki^[5].

Lęgi

Okres lęgowy trwa od lutego do kwietnia w północnej części zasięgu, a od listopada do kwietnia w południowej części zasięgu. Pójdźki bramińskie gniazdują w dziuplach drzew lub zakamarkach budynków. Na terenach półpustynnych, gdzie brakuje drzew zakładają gniazda w zagłębieniach w stromych skarpach i na klifach. Samica składa zwykle 2 lub 3 jaja (niekiedy do 5) o wymiarach średnii 32,2 na 27,1 mm. Inkubacja trwa 28–32 dni. Samica wysiaduje sama. Młode klują się synchronicznie; opiekują się nimi obydwa ptaki z pary^[5].

Status

IUCN uznaje pójdźkę bramińską za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2017)^[6].

Przypisy