Puya ist die einzige Pflanzengattung der Unterfamilie der Puyoideae in der Familie der Bromeliengewächse (Bromeliaceae). Die etwa 250 Arten sind auf dem südamerikanischen Kontinent verbreitet.
Im Gegensatz zu vielen anderen Gattungen der Bromeliaceae wachsen alle Puya-Arten terrestrisch (am Boden) und besitzen ein (anders als bei den epiphytisch wachsenden Bromelien) sehr gut ausgebildetes Wurzelsystem. Viele der Arten haben Anpassungen um Trockenheit gut zu überstehen, sie zählen damit zu den Sukkulenten, besonders die Laubblätter vieler Arten haben dann einen xeromorphen Bau. Die Arten innerhalb der Gattung Puya bilden sehr unterschiedliche Wuchsformen aus: von rasen- bis polsterbildenden Zwergformen gibt es alle möglichen Größen bis hin zu dem Riesen unter den Bromelien der Puya raimondii. Es gibt Arten mit Stämmen und welche ohne.
Die Laubblätter stehen immer in Rosetten, in deren Mitte meist erst nach Jahrzehnten der Blütenstand gebildet wird. Die steifen, derben, parallelnervigen Laubblätter laufen in einer stechenden Spitze aus. Der Blattrand besitzt abwärts gerichtete Hakenstacheln. Die Blattscheiden sind stängelumfassend. Die Blattunterseite ist beschuppt.
Die einfachen traubigen oder ährigen, oder zusammengesetzten (also verzweigten) Blütenstände erreichen Höhen von 10 Zentimetern bis vielen Metern. Die zusammengesetzten Blütenstände können entweder bis zur Spitze hin fertil sein oder der Spitzenbereich ist steril. In den Blütenständen gibt es Hochblätter, die häufig mit einem „Wollfilz“ bedeckt, genauer gesagt wollig behaart, sind (Schutz der Blüten vor Kälte und/oder starker Sonneneinstrahlung).
Die zwittrigen, dreizähligen Blüten sind ansehnlich. Die drei Kronblätter sind weiß, gelb, grünlich, blau oder violett. Die Bestäubung erfolgt durch Vögel: Kolibris und Stare (Ornithophilie); besonders Farben mit Blauanteile sind für Vögel attraktiv. Die Blütenkronblätter (Petalen) rollen sich beim Verblühen spiralig ein (wichtiges Gattungsmerkmal zur Unterscheidung von nahe verwandten Gattungen).
Es werden Kapselfrüchte mit sehr kleinen, schmal oder breit geflügelten Samen gebildet. Die Samen werden von Wind ausgebreitet (Anemochorie).
Alle Puya-Arten weisen eine Chromosomengrundzahl von x = 25 auf.
Die Evolution der CAM Photosynthese erfolgte innerhalb der Gattung Puya mehrmals.
Die Hauptverbreitung der Gattung Puya sind die Anden Kolumbiens, Ecuadors, Perus, Boliviens und Zentral- sowie Nordchiles. Aber auch in anderen Bereichen Südamerikas und in den Bergen Zentralamerikas kann man einige Arten finden.
Sie gedeihen in Höhenlagen oft zwischen 800 und 4800 Metern, meist oberhalb von 1500 Metern. Nur eine Gruppe von sieben nah verwandter Arten kommt in einem mediterranen Klima in Chile auf dem Niveau der Küste vor; es ist auch gleichzeitig das südlichste Areal der Gattung Puya, das durch die zentralen Anden stark isoliert ist von den übrigen Arealen dieser Gattung.
Viele Arten wachsen in ariden (trockenen) Gebieten. Aber auch (und das ist wieder eine Ausnahme unter den Bromeliaceae) in sehr kühlen Bereichen – wenige Arten sogar in Zonen mit bis zu −20 Grad Celsius. Oft wachsen die Arten in Höhenlagen in denen eine hohe Sonneneinstrahlung vorhanden ist. Es gibt auch Arten, die an feuchten Standorten gedeihen. Puya-Arten sind wichtige, charakteristische Florenelemente der unterschiedlichen Páramo-Gebiete.
Puya raimondii ist die in Europa bekannteste Art der Gattung Puya. Sie ist nicht nur innerhalb der Bromelien, sondern unter allen Pflanzen, die Art mit dem größten Blütenstand (7 bis 8 Meter hoch) der Welt. Jede dieser Pflanzen braucht vom Samen bis zur Blüte etwa 100 Jahre. Diese Art ist hapaxanth, d. h. sie stirbt nach der Samenbildung ab. Sie lebt in Höhenlagen von etwa 4000 Meter in Bolivien und Peru in der Nähe des Titicaca-Sees, sowie in Peru in der Cordillera Negra in einem Tal der Provinz Bolognesi bei der Ortschaft Pachapaqui. Dieses endemische Vorkommen bei Pachapaqui ist durch Minen bedroht.
Die Gattung Puya wurde im Oktober 1782 durch den chilenischen Priester und Naturforscher Juan Ignacio Molina in Saggio sulla storia naturale de Chili, 160, 351 aufgestellt. Typusart ist Puya chilensis Molina. Der Name Puya stammt von den chilenischen Mapuche-Indianern und das Wort bedeutet „Punkt“; Molina gab keinen Hinweis, worauf sich der Name bezieht, aber es ist wohl einfach der von den Ureinwohnern verwendete Begriff für diese Pflanzen.[1] Ein Synonym für Puya Molina ist Pourretia Ruiz & Pav. Die aktuelle Monographie der Gattung Puya stammt von Lyman B. Smith und R. J. Downs in der Flora Neotropica, Monograph 14, Part 1, 1974.
Die Gattung Puya wurde beispielsweise 1896 von Mez in eine Subtribus Puyinae, 1934–1935 von Mez in eine Tribus Puyeae, 1988 von Varadarajan & Gilmartin in eine Tribus Puyeae eingeordnet. Lange Zeit (beispielsweise von Smith & Downs 1974) wurde sie in die Unterfamilie Pitcairnioideae gestellt. Erst durch Givnish et al. 2007 änderte sich dies. Diese relativ artenreiche Gattung erwies sich in dem schon seit Jahrzehnten geltenden Umfang auch in den neuesten molekulargenetischen Untersuchungen als monophyletisch. Im Stammbaum der Bromeliaceae ist sie eine Schwestergruppe der Unterfamilie der Bromelioideae und dieser Tatsache entsprechend bildet sie eine eigene neue Unterfamilie Puyoideae Givnish. Die Gattung Puya ist eine der artenreichsten Gattungen der Familie Bromeliaceae.
Die artenreiche Gattung Puya wird in die beiden Untergattungen Puya (enthält wenige Arten) und Puyopsis (die meisten Arten) gegliedert (Smith & Downs 1974). Die Untergattungen sind nach Jabaily & Sytsma 2010 nicht monophyletisch, dies macht eine Neugliederung der Gattung erforderlich, dazu liegen aber noch nicht genug Daten vor.
Puya alpestris und Puya chilensis gehören zu den wenigen Arten, die man in manchen Parks und großen Gärten finden kann.[5]
Puya ist die einzige Pflanzengattung der Unterfamilie der Puyoideae in der Familie der Bromeliengewächse (Bromeliaceae). Die etwa 250 Arten sind auf dem südamerikanischen Kontinent verbreitet.
Puya icha Kara (genus Puya) nisqakunaqa Ch'awar yura rikch'aq aylluman kapuq yura rikch'anam, 180 rikch'aqmi.
Punapi titankam (Puya raimondii) wiñan.
Puya icha Kara (genus Puya) nisqakunaqa Ch'awar yura rikch'aq aylluman kapuq yura rikch'anam, 180 rikch'aqmi.
Puya is a genus of the botanical family Bromeliaceae. It is the sole genus of the subfamily Puyoideae, and is composed of 226 species.[1][2] These terrestrial plants are native to the Andes Mountains of South America and southern Central America. Many of the species are monocarpic, with the parent plant dying after one flower and seed production event.
The species Puya raimondii is notable as the largest species of bromeliad known, reaching 3 m tall in vegetative growth with a flower spike 9–10 m tall. The other species are also large, with the flower spikes mostly reaching 1–4 m tall.
The name Puya was derived from the Mapuche Indian word meaning "point".
The genus is commonly divided into two subgenera, Puya, containing eight species, and Puyopsis containing the remainder. The subgenera can be distinguished by the presence of a sterile inflorescence at the branch apex in Puya, which are fertile in Puyopsis.[3]
As of January 2023, Plants of the World Online accepted the following species:[4]
Some species of Puya in Chile, locally known as chagual, are used to make salads from the base of its young leaves or stem. A common species is Puya chilensis.
Puya is a genus of the botanical family Bromeliaceae. It is the sole genus of the subfamily Puyoideae, and is composed of 226 species. These terrestrial plants are native to the Andes Mountains of South America and southern Central America. Many of the species are monocarpic, with the parent plant dying after one flower and seed production event.
The species Puya raimondii is notable as the largest species of bromeliad known, reaching 3 m tall in vegetative growth with a flower spike 9–10 m tall. The other species are also large, with the flower spikes mostly reaching 1–4 m tall.
The name Puya was derived from the Mapuche Indian word meaning "point".
Puya es un género de plantas terrestres en las bromélidas, familia Bromeliaceae. Es el único género de la subfamilia Puyoideae. Son nativas de los Andes de Sudamérica y sur de América Central. Muchas de las especies son monocárpicas, con la planta padre muriendo después de producir una flor y semillas.[3] Comprende 296 especies descritas y de estas, solo 23 aceptadas.[4]
Son plantas terrestres, acaules a brevicaules. Hojas arrosetadas, suculentas o casi suculentas, espinoso-serradas. Escapo conspicuo, terminal, erecto. Inflorescencia compuesta (Mesoamérica). Flores bisexuales, pediceladas; sépalos libres, densamente pelosos; pétalos libres, sin apéndices, torcidos juntos en espiral después de la antesis; estambres más cortos que los pétalos, los filamentos libres, las anteras sin apéndices; ovario súpero. Fruto una cápsula dehiscente; semillas con un apéndice entero.[5]
La especie Puya raimondii es notable como la planta más grandes de bromélidas, alcanza 3 m de altura en crecimiento vegetativo y un escapo floral de hasta 10 m de altura. Otras especies pueden alcanzar con la vara floral hasta 4 m.[3]
Algunas especies de Puya en Chile son conocidas como chaguales, y son usadas para ensaladas de la base de sus hojas jóvenes. Unas especies comunes son Puya chilensis y Puya berteroniana.
La puya tarda unos 150 años en florecer, por lo que es la planta con un crecimiento más lento del mundo.[3]
El género fue descrito por Juan Ignacio Molina y publicado en Saggio sulla Storia Naturale cel Chili . . . 160–161, 351. 1782.[5] La especie tipo es: Puya chilensis
Puya: nombre genérico que ha sido tomado del nombre vernáculo mapuche y que significa "punto, pico".
A continuación se brinda un listado de las especies del género Puya (planta) aceptadas hasta octubre de 2013, ordenadas alfabéticamente. Para cada una se indica el nombre binomial seguido del autor, abreviado según las convenciones y usos.
Puya es un género de plantas terrestres en las bromélidas, familia Bromeliaceae. Es el único género de la subfamilia Puyoideae. Son nativas de los Andes de Sudamérica y sur de América Central. Muchas de las especies son monocárpicas, con la planta padre muriendo después de producir una flor y semillas. Comprende 296 especies descritas y de estas, solo 23 aceptadas.
Puya est un genre de plantes à fleur monocotylédones de la famille des Bromeliaceae. C'est un genre qu'on retrouve notamment en Amérique du Sud.
Selon World Checklist of Selected Plant Families (WCSP) (3 mai 2011)[1] :
Puya est un genre de plantes à fleur monocotylédones de la famille des Bromeliaceae. C'est un genre qu'on retrouve notamment en Amérique du Sud.
Puya Molina, 1782[1] è un genere di piante della famiglia Bromeliaceae[2], originario dell'America meridionale, settore andino, e dell'America centrale, settore meridionale. È l'unico genere della sottofamiglia Puyoideae.[3]
Il genere consta di oltre 200 specie[2], tra cui:
Puya Molina, 1782 è un genere di piante della famiglia Bromeliaceae, originario dell'America meridionale, settore andino, e dell'America centrale, settore meridionale. È l'unico genere della sottofamiglia Puyoideae.
Puja (lot. Puya) – bromelijinių (Bromeliaceae) šeimos augalų gentis.
Augalai paplitę Andų kalnuose. Auga iki 4000 m aukštyje virš jūros lygio; atsparūs šalčiui.
Gentyje yra apie 160-180 rūšių.
Puja (lot. Puya) – bromelijinių (Bromeliaceae) šeimos augalų gentis.
Augalai paplitę Andų kalnuose. Auga iki 4000 m aukštyje virš jūros lygio; atsparūs šalčiui.
Gentyje yra apie 160-180 rūšių.
Didžioji puja (Puya raimondii)
Puya is een geslacht van 160 tot 180 soorten terrestrische planten uit de familie Bromeliaceae. Ze zijn afkomstig uit de Andes in Zuid-Amerika en het zuiden van Midden-Amerika. De planten sterven na de bloei en zaadproductie.
Puya is een geslacht van 160 tot 180 soorten terrestrische planten uit de familie Bromeliaceae. Ze zijn afkomstig uit de Andes in Zuid-Amerika en het zuiden van Midden-Amerika. De planten sterven na de bloei en zaadproductie.
Puya Molina é um género botânico de plantas terrestres pertencente à família Bromeliaceae, subfamília Pitcairnioideae. Apresenta aproximadamente 200 espécies.
São nativos do Andes, montanhas da América do Sul, e do sul da América Central. Muitas das espécie são monocárpicas, ou seja, morrem após a floração e produção de sementes.
A planta Puya raimondii é notável por ser a espécie de Bromeliaceae de maior altura conhecida, podendo alcançar até 3 m de altura em crescimento vegetativo e a sua espiga floral de 9 a 10 m. Outras espécies também são altas, com a vara floral podendo alcançar na maioria das vezes entre 1 a 4 m de altura.
O nome "Puya" é originária do idioma Mapuche (Chile) que significa "cabo",
Algumas espécies de Puya no Chile, conhecidas localmente com o nome de "chagual", são usadas para fazer saladas a partir da base de suas folhas novas. Uma espécie muito comum é a Puya chilensis.
Puya Molina é um género botânico de plantas terrestres pertencente à família Bromeliaceae, subfamília Pitcairnioideae. Apresenta aproximadamente 200 espécies.
São nativos do Andes, montanhas da América do Sul, e do sul da América Central. Muitas das espécie são monocárpicas, ou seja, morrem após a floração e produção de sementes.
A planta Puya raimondii é notável por ser a espécie de Bromeliaceae de maior altura conhecida, podendo alcançar até 3 m de altura em crescimento vegetativo e a sua espiga floral de 9 a 10 m. Outras espécies também são altas, com a vara floral podendo alcançar na maioria das vezes entre 1 a 4 m de altura.
O nome "Puya" é originária do idioma Mapuche (Chile) que significa "cabo",
Algumas espécies de Puya no Chile, conhecidas localmente com o nome de "chagual", são usadas para fazer saladas a partir da base de suas folhas novas. Uma espécie muito comum é a Puya chilensis.
Puya[1] är ett släkte av gräsväxter. Puya ingår i familjen Bromeliaceae.[1]
Puya är ett släkte av gräsväxter. Puya ingår i familjen Bromeliaceae.
Рід поширений у Південній та на півдні Центральної Америки, переважно у Андах.
Багато видів пуйї є монокарпними, тобто цвітуть лише один раз і материнська рослина вмирає після цвітіння. Це невеликі дерева заввишки 1-3 м. Відома пуйя Раймонда, як рослина із найбільшим суцвіттям у світі. Ця рослина заввишки 3 м, але під час цвітіння у рослини виростає колосок заввишки до 9 м.
Рід містить близько 250 видів:
Puya là một chi thực vật thuộc Họ Dứa, phân họ Pitcairnioideae. Những cây trên mặt đất có nguồn gốc từ dãy núi Andes ở Nam Mỹ và miền nam Trung Mỹ. Nhiều loài ra quả một lần, với cây cha mẹ chết sau khi một bông hoa và sự kiện sản xuất giống.
Loài Puya raimondii là loài đáng chú ý là loài lớn nhất của họ đã được biết, đạt chiều cao 3 m cao trong tăng trưởng thực vật với một cành hoa 9–10 m. Các loài khác cũng lớn, với các gai hoa chủ yếu đạt 1–4 m.
Tên Puya 'bắt nguồn từ từ Mapuche Anh Điêng có nghĩa là "điểm".
Puya là một chi thực vật thuộc Họ Dứa, phân họ Pitcairnioideae. Những cây trên mặt đất có nguồn gốc từ dãy núi Andes ở Nam Mỹ và miền nam Trung Mỹ. Nhiều loài ra quả một lần, với cây cha mẹ chết sau khi một bông hoa và sự kiện sản xuất giống.
Loài Puya raimondii là loài đáng chú ý là loài lớn nhất của họ đã được biết, đạt chiều cao 3 m cao trong tăng trưởng thực vật với một cành hoa 9–10 m. Các loài khác cũng lớn, với các gai hoa chủ yếu đạt 1–4 m.
Tên Puya 'bắt nguồn từ từ Mapuche Anh Điêng có nghĩa là "điểm".
Puya Molina, 1782
Пуйя[2] (лат. Puya) — род южноамериканских многолетних травянистых растений трибы Пуйевые (Puyeae) подсемейства Питкерниевые (Pitcairnioideae) семейства Бромелиевые (Bromeliaceae).
Основной ареал приурочен к горной цепи Анд — от Колумбии до центрального Чили. Два вида произрастают в Коста-Рике.
Все представители (более 225 таксонов[3]) — наземные многолетние травянистые ксерофиты[2], размеры растений от средних до очень крупных (Puya raimondii достигает в высоту 10 м во время цветения). Представители это рода являются наиболее приспособленными к неблагоприятным условиям среди всех бромелиевых, они могут существовать в условиях высокой влажностью и низких температур парамо, иссушающих ветров пуны, крайне редких осадков Атакамы и засушливых плато центрального Чили.
Листья линейные, с колючками, собраны в розетки. Цветки различной окраски, у одних видах одиночные, у других — собраны в метельчатые, колосовидные или кистевидные соцветия[2].
Род разделяется на два подрода:
Мягкие части стебля и листовые влагалища некоторых видов употребляются в пищу местным населением.
Из разных видов пуйи в Южной Америке добывают камедь чагваль (лат. Chagualgummi, Magueygummi), имеющую вид плоских или округлых кусков толщиной в 0,2—1,5 см, как бы являющихся обломками соответственного цилиндра, бесцветных или окрашенных в жёлтый цвет, иногда — значительно темнее; в порошок превращается не особенно трудно; вкус чисто слизистый. По составу представляет весьма богатую бассорином слизь, декстрина не включает, сахара — следы, воды — около 13,5 % и около 2,4 % минеральных веществ. В воде растворяется всего лишь около 16 % камеди, что соответствует растворимой части трагаканта; в горячей воде растворимость значительно увеличивается. Более светлые куски применяются в крашении подобно трагаканту[4].
Пуйя (лат. Puya) — род южноамериканских многолетних травянистых растений трибы Пуйевые (Puyeae) подсемейства Питкерниевые (Pitcairnioideae) семейства Бромелиевые (Bromeliaceae).
푸야속(puya屬, 학명: Puya 푸이아[*])은 파인애플과의 단형 아과인 푸야아과(puya亞科, 학명: Puyoideae 푸이오이데아이[*])에 속하는 유일한 속이다.[1][2] 스페인어 "푸야(puya)"의 어원은 "뾰족끝"을 뜻하는 마푸둥군어 "푸으야(puüya)"이다.
푸야속(puya屬, 학명: Puya 푸이아[*])은 파인애플과의 단형 아과인 푸야아과(puya亞科, 학명: Puyoideae 푸이오이데아이[*])에 속하는 유일한 속이다. 스페인어 "푸야(puya)"의 어원은 "뾰족끝"을 뜻하는 마푸둥군어 "푸으야(puüya)"이다.